Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych - Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.
Dz.U.UE.C.2019.188.3
Akt nienormatywnyPublikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji
(Dz.U.UE C z dnia 4 czerwca 2019 r.)
WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/ CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA
Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012
"GRANA PADANO"
Nr UE: PDO-IT-0011-AM04 - 5.4.2018
ChNP (X) ChOG ()
Nazwa produktu Opis produktu Obszar geograficzny
Dowód pochodzenia Metoda produkcji Związek Etykietowanie Inne: Wykorzystywanie skrawków w tartym serze "Grana Padano", kontrola jakości sera Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.Dowód pochodzenia
Do specyfikacji należy dodać szczegółowy profil mineralny dla sera "Grana Padano" w celu zwiększenia zakresu parametrów, które można wykorzystać, aby określić pochodzenie produktu.
W szczególności w art. 2 po informacji na temat aminokwasów i składu izotopowego sera dodaje się następujący fragment:
"Szczególny profil mineralny sera objętego ChNP »Grana Padano« określony z wykorzystaniem spektrometrii mas stosunku izotopów (IRMS) został złożony w Consorzio Tutela »Grana Padano« oraz Ministerstwie Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej".
Ponieważ informacje te uwzględniono już częściowo w składzie izotopowym, który jest obecnie zgłoszony w ministerstwie, zmiana ta stanowi wzbogacenie już wykorzystywanej bazy danych.
Są to zatem dwa różne parametry, które wzajemnie się uzupełniając, pomagają we wzbogaceniu wykorzystywanej obecnie bazy danych, aby zagwarantować autentyczność sera objętego ChNP "Grana Padano", szczególnie gdy jest on sprzedawany w małych porcjach lub w postaci sera tartego.
Metoda produkcji
Kolejna zmiana polega na skreśleniu fragmentu umożliwiającego odstępstwo od przepisów dotyczących całkowitej liczby mikroorganizmów w mleku wykorzystywanym do produkcji sera "Trentingrana". W art. 4 akapit pierwszy zdanie pierwsze skreśla się odniesienia do tego odstępstwa.
W art. 4 akapit pierwszy specyfikacji fragment:
"Ser objęty ChNP »Grana Padano« produkuje się z surowego mleka krowiego pochodzącego z dwóch udojów dziennych. Z wyjątkiem mleka produkowanego na obszarze produkcji sera Trentingrana nie stosuje się żadnego z odstępstw w odniesieniu do całkowitej zawartości bakterii i komórek somatycznych określonej w obowiązujących przepisach"
otrzymuje brzmienie:
"Ser objęty ChNP »Grana Padano« produkuje się z surowego mleka krowiego pochodzącego z dwóch udojów dziennych lub z wykorzystaniem automatycznych systemów doju, które umożliwiają krowom swobodne przemieszczanie się, co zapewnia zachowanie pożądanych właściwości mleka".
Zmiana ta jest niezbędna, ponieważ w ustawie nr 131 z dnia 5 czerwca 2003 r., w której ustanowiono to odstępstwo, określono termin jego stosowania, który już upłynął.
Fragment dotyczący jałówek do celów zastosowania wykazu dozwolonych pasz zmieniono w następujący sposób:
zapis "jałówkom mającym więcej niż siedem miesięcy" otrzymuje brzmienie:
"jałówkom powyżej siódmego miesiąca ciąży".
Zatem w art. 4 akapit trzeci specyfikacji produktu fragment:
"Podstawowe pożywienie krów mlecznych stanowi zielonka lub pasza konserwowana, która jest podawana krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom mającym więcej niż 7 miesięcy"
otrzymuje brzmienie:
"Podstawowe pożywienie krów mlecznych stanowi zielonka lub pasza konserwowana, która jest podawana krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom powyżej siódmego miesiąca ciąży".
Należy również zmienić art. 4 akapit siódmy. Fragment:
"Poniżej znajduje się wykaz surowców do pasz, pogrupowanych według kategorii, które można dodać do zielonki podawanej krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom mającym więcej niż 7 miesięcy, których mleko ma zostać wykorzystane do produkcji sera objętego ChNP »Grana Padano«"
otrzymuje brzmienie:
"Poniżej znajduje się wykaz pogrupowanych według kategorii surowców do pasz, które można dodać do zielonki podawanej krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom powyżej siódmego miesiąca ciąży, których mleko ma zostać wykorzystane do produkcji sera objętego ChNP »Grana Padano«".
Niniejsza zmiana ma również wpływ na pkt 3.3 akapit pierwszy jednolitego dokumentu.
Fragment:
"Podstawowe pożywienie krów mlecznych stanowi zielonka lub pasza konserwowana, która jest podawana krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom mającym więcej niż 7 miesięcy"
otrzymuje brzmienie:
"Podstawowe pożywienie krów mlecznych stanowi zielonka lub pasza konserwowana, która jest podawana krowom w okresie laktacji lub w okresie zasuszenia i jałówkom powyżej siódmego miesiąca ciąży".
Zmiana ma na celu poprawkę oczywistego błędu w tekście, ponieważ we włoskich kręgach rolniczych za jałówki ("manze") uznaje się krowy powyżej 18. miesiąca życia, co pokrywa się z czasem ich zapłodnienia. Zmiana ta jest zatem poprawką błędu, ponieważ wyrażenie "w ciąży" po prostu omyłkowo pominięto.
Dzięki tej poprawce można wykorzystywać również automatyczne systemy doju, które umożliwiają krowom swobodne przemieszczanie się. W konsekwencji należy również zmienić części specyfikacji produktu dotyczące możliwości mieszania partii mleka.
W związku z tym należy zmienić art. 4 akapit pierwszy oraz art. 5 akapit trzeci i czwarty specyfikacji.
W art. 4 akapit pierwszy specyfikacji fragment:
"Ser objęty ChNP »Grana Padano« produkuje się z surowego mleka krowiego pochodzącego z dwóch udojów dziennych. Z wyjątkiem mleka produkowanego na obszarze produkcji sera Trentingrana nie stosuje się żadnego z odstępstw w odniesieniu do całkowitej zawartości bakterii i komórek somatycznych określonej w obowiązujących przepisach"
otrzymuje brzmienie:
"Ser objęty ChNP »Grana Padano« produkuje się z surowego mleka krowiego pochodzącego z dwóch udojów dziennych lub z wykorzystaniem automatycznych systemów doju, które umożliwiają krowom swobodne przemieszczanie się, co zapewnia zachowanie pożądanych właściwości mleka".
W art. 5 akapit trzeci i czwarty specyfikacji fragment:
"Ser można produkować z mleka pochodzącego z jednego udoju lub mieszanki partii pochodzących z dwóch udojów; mleko należy pozostawić do momentu, gdy osiądzie i na jego powierzchni w naturalny sposób zbierze się śmietanka.
Możliwe jest także wykorzystanie partii mleka pochodzącego z dwóch udojów i pozostawienie mleka tylko z jednego udoju, aby mogło osiąść i aby na jego powierzchni w naturalny sposób mogła się zebrać śmietanka"
otrzymuje brzmienie:
"Ser można produkować z mleka pochodzącego z jednego udoju lub mieszanki partii pochodzących z więcej niż jednego udoju; mleko należy pozostawić do momentu, gdy osiądzie i na jego powierzchni w naturalny sposób zbierze się śmietanka.
Możliwe jest również wykorzystanie partii mleka, z której tylko część mleka pozostawiono, aby mogło osiąść i aby na jego powierzchni w naturalny sposób mogła się zebrać śmietanka".
Niniejsza zmiana ma również wpływ na pkt 3.2 jednolitego dokumentu.
Zatem fragment:
"Ser twardy, z masy gotowanej, wolno dojrzewający, wytwarzany przez cały rok i spożywany w formie tartej lub nie, produkowany z mleka surowego częściowo odtłuszczonego uzyskiwanego od krów, których podstawowym pożywieniem jest zielonka lub pasza konserwowana, i pochodzącego z dwóch udojów dziennych; dopuszcza się przetworzenie mleka z jednego udoju lub z mieszanki dwóch udojów"
otrzymuje brzmienie:
"Ser twardy, z masy gotowanej, wolno dojrzewający, wytwarzany przez cały rok i spożywany w formie tartej lub nie, produkowany z mleka surowego częściowo odtłuszczonego uzyskiwanego od krów, których podstawowym pożywieniem jest zielonka lub pasza konserwowana, i pochodzącego albo z dwóch udojów dziennych, albo z udojów z wykorzystaniem automatycznego systemu doju, który umożliwia krowom swobodne przemieszczanie się. Ser można produkować z mleka pochodzącego z jednego udoju lub mieszanki partii pochodzących z więcej niż jednego udoju".
Po zatwierdzeniu tej zmiany możliwe będzie wytwarzanie sera z partii mleka uzyskanych w trakcie więcej niż dwóch udojów. Serowar musi dopilnować podczas dalszego procesu wytrącania się tłuszczu, aby mleko uzyskało określone uprzednio w specyfikacji produktu cechy, które nie mogą podlegać jakimkolwiek zmianom. W wyniku wieloletnich badań wykazano, że obecność wymaganego stosunku tłuszczu do kazeiny jest wystarczająca, aby zapewnić posiadanie przez ser cech określonych w specyfikacji produktu i w jednolitym dokumencie. Z technicznego i naukowego punktu widzenia stosowanie automatycznych systemów doju nie wpływa na właściwości mleka. W szczególności dane mleko jest statystycznie porównywalne z mlekiem uzyskiwanym w wyniku udoju tradycyjnego zarówno pod względem zawartości tłuszczu, jak i białka. Korzystanie z automatycznych systemów doju może w istocie poprawić dobrostan krów, ograniczając stres wywoływany przez dojenie ich zaledwie dwa razy dziennie w szczytowych okresach laktacji.
Minimalny czas, jaki ser musi spędzić w formach, należy skrócić z 48 do 36 godzin.
W szczególności w art. 5 akapit jedenasty fragment:
"Następnie umieszcza się go na co najmniej 48 godzin w formach, w których następuje znakowanie jego pochodzenia. Potem ser zanurza się w solance na 14-30 dni"
otrzymuje brzmienie:
"Następnie umieszcza się go na co najmniej 36 godzin w formach, w których następuje znakowanie jego pochodzenia. Potem ser zanurza się w solance na 14-30 dni".
Badania przeprowadzone na przestrzeni lat wykazały, że 36 godzin w formach jest czasem wystarczającym, by zapewnić właściwe utwardzenie i ukształtowanie sera oraz jego przygotowanie do etapu solankowania. Zmiana ta stała się konieczna ze względu na fakt, że pojedyncze przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją serów stopniowo zwiększają produkcję, oraz ze względu na przeprowadzane fuzje, które spowodowały centralizację produkcji w większych zakładach. Doprowadziło to nieuchronnie do ograniczenia przestrzeni i czasu przeznaczonego na poszczególne procesy serowarskie. Biorąc pod uwagę czas potrzebny na umycie i odkażenie form przed ich ponownym wykorzystaniem w nowym cyklu produkcyjnym, wnioskowana zmiana przyczyniłaby się znacząco do poprawy zarządzania produkcją sera.
Dopuszcza się stosowanie "komory cieplnej" ("camera calda").
W art. 5 specyfikacji produktu dodano zatem następujące zdanie:
"Po wyjęciu serów z solanki można je spłukać lub pozostawić w środowisku podgrzanym do temperatury 25- 60 °C przez nie dłużej niż 24 godziny".
Od kilku lat niektórzy producenci testują ponowne wprowadzenie dawnej praktyki polegającej na pozostawieniu serów - po wyjęciu ich z solanki i ewentualnym przepłukaniu wodą - w przeznaczonych do tego celu komorach, które są podgrzewane do temperatury 25-60 °C w czasie 3-24 godzin. Jak stwierdzono w licznych dokumentach historycznych, jest to tradycyjna technika, której celem jest doprowadzenie do odparowania wilgoci i soli z powierzchni sera; przyczynia się ona do uformowania bardziej jednolitej powierzchni skórki i spowolnienia rozwoju pleśni powierzchniowej. Ponieważ próby ponownego wprowadzenia tej praktyki przyniosły bardzo zadowalające wyniki, podjęto decyzję o tym, by zezwolić na jej stosowanie.
Inne
Zniesiono przepis ograniczający transport skrawków sera przedsiębiorstwa serowarskiego, do obszaru pochodzenia.
W szczególności w art. 7 lit. d) fragment:
"d) Skrawki można przekazywać wyłącznie w ramach tego samego przedsiębiorstwa serowarskiego lub w ramach przedsiębiorstw należących do tej samej grupy przedsiębiorstw i wyłącznie w obrębie obszaru pochodzenia. Skrawków, które mają być wykorzystane do produkcji tartego sera »Grana Padano«, nie można zatem sprzedawać jako osobnego produktu"
otrzymuje brzmienie:
"Skrawki można przekazywać wyłącznie w ramach tego samego przedsiębiorstwa serowarskiego lub w ramach przedsiębiorstw należących do tej samej grupy przedsiębiorstw. Skrawków, które mają być wykorzystane do produkcji tartego sera »Grana Padano«, nie można zatem sprzedawać jako osobnego produktu".
Niniejsza zmiana ma również wpływ na pkt 3.5 jednolitego dokumentu, a zatem fragment:
"transport resztek jest dopuszczalny wyłącznie w obrębie tego samego zakładu produkcyjnego lub tej samej grupy przedsiębiorstw i wyłącznie na obszarze pochodzenia"
otrzymuje brzmienie:
"skrawki można przekazywać wyłącznie w ramach tego samego przedsiębiorstwa serowarskiego lub w ramach przedsiębiorstw należących do tej samej grupy przedsiębiorstw".
Zmiana ta ma ograniczony wpływ, ponieważ dotyczy jedynie tych przedsiębiorstw serowarskich, które posiadają urządzenia do porcjowania znajdujące się poza obszarem produkcji i które otrzymały również zezwolenie na pakowanie sera tartego (zezwolenie to jest oczywiście wydawane wyłącznie zakładom położonym na obszarze pochodzenia). Ma to na celu umożliwienie tym przedsiębiorstwom przekazywania skrawków z należących do nich zakładów znajdujących się poza obszarem produkcji do zakładów znajdujących się na obszarze produkcji, które posiadają zezwolenie na przygotowanie sera tartego "Grana Padano", z zachowaniem już istniejących ograniczeń określonych w specyfikacji produktu w odniesieniu do użycia skrawków przy produkcji sera tartego. Rzeczywistym celem tej wnioskowanej zmiany jest traktowanie tych kilku przedsiębiorstw na równi z tymi, które posiadają oba typy zakładów w obrębie obszaru pochodzenia i w związku z tym mają swobodę w zakresie przekazywania skrawków pochodzących z produkcji sera "Grana Padano" między swoimi zakładami bez żadnych ograniczeń.
Kontrola jakości
Dodano klasyfikację, która ma być stosowana podczas oceny "Grana Padano" w trakcie kontroli jakości: "scelto sperlato" ["certyfikowana najwyższa jakość"], "zero" (0) i "uno" (1).
W art. 5 dodaje się fragment:
"»Grana Padano« klasyfikuje się jako »scelto sperlato«, »zero« (0) i »uno« (1).
Kategoria »Grana Padano« scelto sperlato (najwyższej jakości) odnosi się do sera, który nie wykazuje żadnych wad wewnętrznych ani zewnętrznych.
Kategoria »Grana Padano« 0 (zero) odnosi się do sera, który - mimo że wciąż jest produktem najwyższej jakości pod względem masy sera - wykazuje niewielkie wady skórki, fachowo określane jako "correzioni" ("korekty").
Kategoria »Grana Padano« 1 (uno) - zwana także sottoscelto [»poniżej najwyższej jakości«] - odnosi się do sera, który wykazuje "korekty" lub drobne wady w skórce lub strukturze sera, ma nieco większe dziury, a także dość wolno odzyskuje swój kształt w przypadku uderzenia próbnikiem do sera".
Chociaż "Grana Padano" określa się obecnie na podstawie bardzo dokładnych właściwości wymienionych w specyfikacji produktu, z czasem stało się jasne, że możliwość zaklasyfikowania produktu do kategorii w oparciu o kryterium obecności nieznacznych wad w skórce i strukturze stanowiłaby użyteczne narzędzie. Kategorie te, które stosuje się już w przypadku innych podobnych serów twardych, nie mają istotnego wpływu na właściwości produktu określone w art. 2 specyfikacji produktu, lecz pozwalają na wdrożenie polityk sektorowych mających na celu poprawę jakości produktu. Kategorie te określono na podstawie istniejących praktyk w handlu serem objętym ChNP "Grana Padano", o których mowa między innymi w dokumentacji przedłożonej Komisji Europejskiej w momencie rejestracji ChNP. W praktyce, kiedy partia sera poddawana jest kontroli jakości i badaniu próbnikiem do sera w ramach przygotowania do znakowania na gorąco, dzieli się ją z wykorzystaniem klasyfikacji handlowej opisanej powyżej. W odniesieniu do każdej przesyłki poddawanej kontroli jakości wypełnia się formularz klasyfikacji jakości, w którym każdemu serowi przypisuje się kategorię "scelto sperlato", "zero" (0) lub "uno" (1).
JEDNOLITY DOKUMENT
"GRANA PADANO"
Nr UE: PDO-IT-0011-AM04 - 5.4.2018
ChNP (X) ChOG ()