Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2014.340.6
Akt nieocenianyPublikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2014 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 .
WNIOSEK O REJESTRACJĘ GTS
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 509/2006
w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami 2
"HEUMILCH"/"HAYMILK"/"LATTE FIENO"/"LAIT DE FOIN"/"LECHE DE HENO"
NR WE: AT-TSG-0007-01035 - 27.8.2012
Nazwa: ARGE Heumilch Österreich
Adres: Grabenweg 68, 6020 Innsbruck, Austria
Tel. +43 512345245
E-mail: office@heumilch.at
Austria
"Heumilch" (DE); "Haymilk" (EN); "Latte fieno" (IT); "Lait de foin" (FR); "Leche de heno" (ES)
[] jest specyficzna sama w sobie
[X] wyraża specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego.
Produkcja mleka na bazie siana jest najbardziej pierwotną formą wytwarzania mleka. Mleko pochodzi od zwierząt z tradycyjnej zrównoważonej gospodarki mleczarskiej. Najważniejsza różnica i tradycyjny charakter polegają na tym, że w przypadku produkcji mleka na bazie siana, tak jak w pierwotnej produkcji mleka, zwierzętom nie podaje się pasz kiszonych. Uprzemysłowienie rolnictwa od lat 60. XX w. doprowadziło dzięki mechanizacji do coraz powszechniejszej produkcji kiszonek (pasz kiszonych) i wyparło w ten sposób gospodarkę opartą na wykorzystaniu siana. Ponadto w świetle dyrektyw obowiązuje zakaz hodowli zwierząt i stosowania pasz genetycznie zmodyfikowanych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami podlegają obowiązkowi odpowiedniego znakowania.
Karmienie odbywa się odpowiednio do pór roku: w okresie dostępności zielonki zwierzęta otrzymują świeżą trawę i zioła, a także siano i dozwolone pasze, o których mowa w pkt 3.6, zaś w okresie zimowym siano i dozwolone pasze, o których mowa w pkt 3.6.
[X] Rejestracja z zastrzeżeniem nazwy.
[] Rejestracja bez zastrzegania nazwy.
Klasa 1.4. Inne produkty pochodzenia zwierzęcego (jaja, miód, różne produkty mleczne z wyjątkiem masła itp.).
Mleko krowie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
"Heumilch", czyli "mleko sienne", jest wytwarzane w tradycyjnych warunkach produkcji zgodnie z przepisami "Heumilchregulativ" (wytycznych dotyczących mleka siennego), a w jego produkcji zakazane jest stosowanie pasz kiszonych oraz wykorzystywanie zwierząt i pasz genetycznie zmodyfikowanych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami podlegają obowiązkowi odpowiedniego znakowania.
"Heumilchregulativ"
Pasze dozwolone
Pasze niedozwolone
Zasady dotyczące nawożenia
Zastosowanie chemicznych substancji pomocniczych
Zakazy w odniesieniu do dostaw
Zakaz dotyczący genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy
Pozostałe przepisy
"Mleko sienne" różni się od standardowego mleka krowiego szczególnymi warunkami produkcji zgodnie z "Heumilchregulativ", o którym mowa w pkt 3.6.
W ramach badań przeprowadzonych w latach 1995 i 2001 przez Federalny Urząd ds. Mleczarstwa Alpejskiego w Rotholz dr Ginzinger i jego współpracownicy stwierdzili w przypadku 65 % próbek "mleka kiszonkowego" ponad 1 000 zarodników clostridium na litr. Podczas badania mleka dostarczanego do jednej z dużych wytwórni sera w przypadku aż 52 % próbek stwierdzono ponad 10 000 takich zarodników na litr. Natomiast badanie "mleka bezkiszonkowego" wykazało, że 85 % próbek zawierało poniżej 200, a 15 % między 200 a 300 zarodników clostridium na litr. Dzięki szczególnemu rodzajowi karmienia zwierząt "mleko sienne" ma znacznie niższą zawartość zarodników clostridium. W związku z tym przy produkcji sera twardego z surowego "mleka siennego" dochodzi do mniejszej liczby poważnych błędów dotyczących dziur i nieprawidłowości w smaku.
W ramach projektu badawczego "Wpływ kiszonki na jakość mleka" dokonano badania smaku mleka produkowanego metodą karmienia kiszonką i metodą bezkiszonkową (Ginzinger i Tschager, Federalny Urząd ds. Mleczarstwa Alpejskiego w Rotholz, 1993). 77 % próbek mleka produkowanego na bazie karmienia sianem nie wykazało żadnej nieprawidłowości w smaku. W przypadku mleka produkowanego na bazie karmienia kiszonką odsetek próbek bez nieprawidłowości w smaku wyniósł natomiast tylko 29 %. Również w przypadku próbek mleka pobieranych ze zbiorników mlekowozów dało się stwierdzić zdecydowaną różnicę. 94 % próbek bezkiszonkowego "mleka siennego" nie wykazało żadnej nieprawidłowości w smaku. W przypadku "mleka kiszonkowego" odsetek prawidłowych próbek wyniósł natomiast tylko 45 %.
W jednej z prac dyplomowych na Uniwersytecie Wiedeńskim autorzy (Schreiner, Seiz, Ginzinger, 2011) udowodnili, że "mleko sienne" ze względu na karmienie zwierząt oparte na paszach objętościowych i zielonce wykazuje dwa razy większą zawartość kwasów tłuszczowych omega-3 i sprzężonego kwasu linolowego niż mleko standardowe.
Produkcja "mleka siennego" i jego dalsze przetwórstwo są tak stare jak tradycja chowu krów mlecznych w rolnictwie (od ok. V w. p.n.e.). Już w średniowieczu na terenach pogórza alpejskiego i w górach Tyrolu wytwarzano z "mleka siennego" ser w gospodarstwach zwanych "Schwaighöfe". Słowo "Schwaig" pochodzi ze średniowysoko-niemieckiego i oznacza specjalną formę osiedla, a przede wszystkim formę gospodarstwa w regionie alpejskim. "Schwaighöfe" były często tworzone przez samych władców jako stałe osiedla i służyły jako gospodarstwa hodowli bydła przede wszystkim do celów mleczarskich (szczególnie produkcji sera). W Tyrolu i Salzburgu ich istnienie datuje się od XII w. Na obszarach górskich "mleko sienne" było pierwotnie związane z wytwarzaniem sera twardego z surowego mleka. Już około 1900 r. wydano przepisy ("Milchregulative") dotyczące mleka produkowanego na bazie pasz bezkiszonkowych, nadającego się do produkcji twardego sera. Na ich podstawie w 1950 r. opracowano w Austrii stosowne przepisy ("Milchregulative") dla krajów związkowych Vorarlberg, Tyrol i Salzburg. W 1975 r. przepisy te zostały ujednolicone i uznane przez fundusz mleczarski (Milchwirtschaftsfonds) za wytyczne w zakresie mleka nadającego się do produkcji twardego sera (Bestimmungen über die Übernahme von hartkäsetauglicher Milch, Österreichische Milchwirtschaft zeszyt 14, załącznik 6 nr 23c, z dnia 21 lipca 1975 r.). Wcześniejszy austriacki organ planowania w dziedzinie mleczarstwa wyznaczył do 1993 r. niektóre obszary produkcji jako tak zwane "obszary bezkiszonkowe", by utrzymać "mleko sienne" (zwane też "mlekiem bezkiszonkowym" lub "mlekiem nadającym się do produkcji twardego sera") jako surowiec dla zakładów serowarskich prowadzących produkcję w oparciu o mleko surowe. W 1995 r. przedłużono okres obowiązywania obszarów bezkiszonkowych w odniesieniu do "mleka siennego" na mocy dyrektywy specjalnej Federalnego Ministerstwa Rolnictwa, Leśnictwa, Gospodarki Wodnej i Ochrony Środowiska dotyczącej wspierania rolnictwa przyjaznego dla środowiska, ekstensywnego i chroniącego naturalne habitaty (Österreichisches Programm für umweltgerechte Landwirtschaft: ÖPUL) - działanie dotyczące niestosowania kiszonek.
Na pastwiskach górskich/halach tradycyjnie od dawien dawna prowadzi się karmienie zwierząt zgodnie z kryteriami obowiązującymi w odniesieniu do "mleka siennego". Najstarsze pojedyncze dokumenty i świadectwa dotyczące wytwarzania sera na alpejskich pastwiskach górskich datują się od 1544 r., a dotyczą Wildschönauer Holzalm w Tyrolu.
Od początku lat 80. ubiegłego wieku niektórzy z rolników prowadzą swoje gospodarstwa produkujące "mleko sienne" dodatkowo według zasad rolnictwa biologicznego/ekologicznego.
-
-
-
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.