Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Niniejsza publikacja zastępuje tekst opublikowany w Dz.U. C 200 z 15.6.2020, s. 15).
Dz.U.UE.C.2020.322.49
Akt nienormatywnyPublikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
(2020/C 322/11)
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2020 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.
JEDNOLITY DOKUMENT
"Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias"
Nr UE: PGI-CY-02367 - 15.9.2017
ChNP () ChOG (X)
"AouvTZa niTOiXidę"/"Lountza Pitsilias"
Cypr
Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)
"Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" jest dojrzałym, suszonym, solonym i wędzonym produktem mięsnym marynowanym w winie, przygotowanym z polędwicy wieprzowej. Produkuje się go bez dodawania jakichkolwiek konserwantów (np. azotanów, azotynów, polifosforanów), wzmacniaczy smaku lub innych dodatków. Surowce wykorzystywane do przygotowania "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" również nie zawierają żadnych dodatków ani konserwantów (np. azotanów, azotynów).
Do przygotowania tego produktu wykorzystuje się:
"Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" posiada następujące właściwości:
Właściwości fizyczne
Kształt: długi, wąski i cylindryczny o lekko eliptycznym przekroju poprzecznym zwężającym się ku końcom.
Masa: 0,8-2,5 kg.
Właściwości organoleptyczne
Kolor: od ciemnoczerwonego do czarnego na zewnątrz i od jasnoczerwonego do purpurowego wewnątrz.
Aromat: wina czerwonego, kolendry (lub kminu rzymskiego) i dymu.
Smak: lekko słony z aromatem dymu wędzarniczego, wzmocniony aromatem wina, kolendry lub kminu rzymskiego i czarnego pieprzu (jeżeli dwie ostatnie przyprawy zostały dodane), których użyto do przygotowania produktu.
Konsystencja: zwarta, spójna, bez żadnych linii oddzielających włókna mięśniowe, lekko twarda w trakcie gryzienia.
Właściwości chemiczne
Zawartość wody: 40-60 %.
Chlorek sodu: 3-7 %.
"Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" oferuje się do spożycia w całości lub w plastrach; produkt można sprzedawać w opakowaniu lub luzem.
Wytrawne wino czerwone wykorzystywane do przygotowania "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" produkuje się na określonym obszarze geograficznym w winnicach, w których uprawia się winorośle dominującej w tym regionie lokalnej odmiany "mavro". Winnice te są położone na obszarze Pitsilia (wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia) i mogą w nich również występować winorośle odmiany "maratheftiko" (vamvakada).
Obszar Pitsilia charakteryzuje się szczególną morfologią i jakością gleby o właściwościach sprzyjających uprawie winogron przeznaczonych do produkcji wina, takich jak położenie na dużej wysokości, jałowe gleby na pochyłych zboczach, zerodowane skały wulkaniczne oraz brak opadów w okresie dojrzewania winogron. W wyniku wszystkich tych szczególnych cech klimatycznych i morfologicznych wino produkowane na obszarze Pitsilia zyskuje specyficzne właściwości organoleptyczne i jakościowe, które zostają przekazane "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" i wpływają na właściwości organoleptyczne tego produktu, ponieważ istotną częścią procesu konserwacji jest marynowanie w winie.
Poszczególne etapy przygotowywania "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias", które muszą odbywać się na określonym obszarze geograficznym, obejmują: solenie na sucho przez co najmniej 24 godziny, marynowanie i namaczanie w winie przez 7-10 dni, dodawanie przypraw, wędzenie przez 1-2 tygodnie oraz przechowywanie produktu (w razie potrzeby) w dojrzewalni, aby uzyskał on pożądaną wilgotność.
Niezależnie od formy, w jakiej jest prezentowany (w opakowaniu lub luzem, w całości lub w plastrach), produkt musi być opatrzony odpowiednią etykietą zawierającą zarejestrowaną nazwę oraz dane zakładu, w którym został wyprodukowany lub pokrojony i zapakowany (jeżeli krojenie w plastry i pakowanie nie odbywają się w zakładzie produkcyjnym).
Określony obszar geograficzny, tj. Pitsilia, który, jak wiadomo, jest obszarem górzystym. Obejmuje on obszary położone na wysokości co najmniej 700 metrów nad poziomem morza w granicach administracyjnych następujących miejscowości:
dystrykt Nikozja: Agia Eirini, Alithinou, Alona, Apliki, Askas, Gourri, Kannavia, Kourdali, Lagoudera, Lazanias, Livadia (Nikozja), Palechori, Platanistasa, Polystypos, Saranti, Spilia, Farmakas, Fikardou, Fterikoudi, Kambi;
dystrykt Larnaka: Odou;
dystrykt Lemasos: Agios Theodoros, Agios Ioannis, Agios Konstantinos, Agios Pavlos, Agridia, Agros, Kato Amiantos, Pano Amiantos, Dymes, Zoopigi, Kato Mylos, Kyperounta, Pelendri, Potamitissa, Sykopetra i Chandria.
Podstawą wniosku o rejestrację nazwy "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" są właściwości fizyczne, chemiczne i organoleptyczne produktu, które uzyskuje się i utrwala w wyniku procesu produkcji niewymagającego stosowania żadnych dodatków ani innych substancji pomocniczych.
Właściwości "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" są efektem wiedzy fachowej producentów, a w szczególności w odniesieniu do:
okresu, przez jaki polędwica przebywa w soli, oraz ilości użytej soli, które różnią się nieznacznie w zależności od wielkości polędwicy. Większe polędwice są pozostawiane w soli na dłużej i wymagają nieco większej ilości soli, aby osiągnąć pożądany stopień nasycenia aż do samego środka polędwicy i pożądany smak produktu końcowego.
Na charakterystyczny, intensywny winny smak i aromat oraz charakterystyczny kolor wnętrza "Λούντζα Πιτσιλιάς"/ "Lountza Pitsilias" ma wpływ wybór odpowiedniego wytrawnego wina czerwonego (pod względem aromatu i właściwości chemicznych) z winnic, w których uprawiane są winorośle dominującej w tym regionie lokalnej odmiany "mavro" (zajmującej około 80 % całkowitego obszaru obsadzonego winoroślą) i w których może również występować czerwona odmiana "maratheftiko", a także czas, przez jaki polędwica jest marynowana w winie.
O ilości dodanych przypraw, która - podobnie jak w przypadku soli - zależy od wielkości polędwicy, decyduje doświadczenie producentów. Dodanie odpowiedniej ilości przypraw będzie decydować o smaku i aromacie produktu. Etap wędzenia jest ważny, ponieważ ma wpływ na smak, aromat, konsystencję i kolor "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias". Proces wędzenia odbywa się na zimno oraz przebiega w niskiej temperaturze i stopniowo. O intensywności ognia, czasie trwania wędzenia, odległości polędwicy wieprzowej od ognia oraz o regularnych zmianach położenia polędwicy wieprzowej w wędzarni decyduje doświadczenie producentów, którzy biorą pod uwagę wielkość polędwicy i warunki klimatyczne. W miesiącach letnich, kiedy temperatura jest wyższa, a poziom wilgotności niższy, ogień powinien być mniej intensywny, a czas wędzenia krótszy. Pod koniec etapu wędzenia produkt nabierze charakterystycznego aromatu i smaku dymu wędzarniczego, a ponadto aromatu i smaku wina, kolendry i innych przypraw (które mogą zostać dodane), co odróżnia go od podobnych produktów, które nie są wędzone.
O zawartości wody i konsystencji "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" decyduje proces wędzenia i (w razie potrzeby) czas spędzony w dojrzewalni. Bardzo ważne jest, aby proces wędzenia przebiegał w niskiej temperaturze, tak aby konsystencja produktu w plastrach była zwarta i spójna, a nie miękka i luźna. Proces wędzenia i (w razie potrzeby) czas spędzony w dojrzewalni w połączeniu z winem nadają "Λούντζα Πιτσιλιάς"/7"Lountza Pitsilias" pożądany kolor wnętrza. Pod koniec procesu produkt powinien mieć wewnątrz jednolity kolor od jasnoczerwonego do purpurowego.
Klimat na obszarze Pitsilia, który charakteryzuje się chłodnymi, suchymi latami i łagodnymi zimami, w połączeniu ze stosunkowo mało żyznymi gruntami położonymi na zboczach przyczynił się do opracowania procesu produkcji i przechowywania przetworzonych produktów mięsnych w temperaturach pokojowych, dzięki czemu rodziny miały dostęp do mięsa przez cały rok bez konieczności przechowywania go w tłuszczu (jak w innych regionach). Wiedza fachowa w zakresie wytwarzania tych produktów nie ulegała zmianom i była przekazywana z pokolenia na pokolenie; producenci na obszarze Pitsilia do dziś korzystają z tej wiedzy fachowej w swoich nowoczesnych zakładach.
Gleba i klimat na obszarze Pitsilia przyczyniają się również do produkcji mniejszej ilości winogron niż w innych regionach, przy czym sok tych winogron zawiera więcej polifenoli. Wraz z inną wiedzą fachową w zakresie produkcji producenci "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias" odziedziczyli również doskonałe czarne wino, o którym wspomina N. Ierides (1903, Krótka historia Cypru); podkreśla ono w jeszcze większym stopniu związek między produktem a obszarem, nadając produktowi intensywny aromat i smak charakterystyczny dla lokalnego wina "Mavro".
Dzięki swoim właściwościom "Λούντζα Πιτσιλιάς"/"Lountza Pitsilias", które są efektem wiedzy fachowej producentów i wykorzystania wina z tego obszaru, produkt zdobył taką renomę, że został uznany za "wystawną przekąskę" w publikacji P. Xioutasa z 1978 r. Kypriaki Laografia ton Zóon (Zwierzęta w folklorze cypryjskim). W tej samej publikacji "Λούντζα Πıτσıλıάς"/"Lountza Pitsilias" nazwano "wyjątkowo smacznym" produktem. Cypryjski szef kuchni Andreas Mavrommatis, którego uhonorowano gwiazdką Michelin, powiedział w wywiadzie, że na obszarze Pitsilia produkuje się najlepszą lountza na Cyprze.
Przetworzone produkty mięsne z obszaru Pitsilia, w tym "Λούντζα Πıτσıλıάς"/"Lountza Pitsilias", są z nim nierozerwalnie związane, dlatego we wszelkich publikacjach lub na stronach internetowych zawierających informacje turystyczne umieszcza się konkretne odniesienia do tych produktów. Na przetworzone produkty mięsne z obszaru Pitsilia, w tym oczywiście "Λούντζα Πıτσıλıάς"/"Lountza Pitsilias", zwraca się również szczególną uwagę w publikacjach związanych z gastronomią cypryjską, na przykład w publikacji Ministerstwa Rolnictwa, Zasobów Naturalnych i Środowiska (2011): Gastronomikos Chartis tis Kyprou (Kulinarna mapa Cypru) oraz Florentia Kithraiotou (2009): Trofi: aformi schesis (Żywność: podstawa relacji).
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(art. 6 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia)
http://www.moa.gov.cy/moa/da/da.nsf/All/FE9A90EB4A75497BC22583A9003E9C46?OpenDocument
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.