Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33.
Dz.U.UE.C.2020.432.24
Akt nienormatywnyPublikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33
(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2020 r.)
Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 1 .
POWIADOMIENIE O STANDARDOWEJ ZMIANIE W JEDNOLITYM DOKUMENCIE
"COTEAUX CHAMPENOIS"
PDO-FR-A1364-AM02
Data przekazania informacji:
1.10.2020
OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY
W rozdziale I pkt VI ppkt 1 lit. b), w tabeli: Cięcie nazywane "cięciem Chablis" w, lit. c) w wierszu "Opis" otrzymuje brzmienie:
"Czop zastępczy, zwany »rachet«, przycięty do maksymalnie 2 oczek, pozostawia się u podstawy winorośli".
Jedna z dwóch metod dozwolonych w odniesieniu do czopu w tym sposobie przycinania nie jest zgodna z praktyką. Celem tej zmiany jest zatem skorygowanie błędnego opisu.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
W pkt VI ppkt 2 lit. c) dodaje się następującą zasadę: "stosowanie środków chwastobójczych przedwschodowych między rzędami jest zabronione".
Celem jest ograniczenie wykorzystania środków produkcji, zmniejszenie zanieczyszczenia zasobów wodnych i zachęcenie podmiotów gospodarczych do dywersyfikacji praktyk, ze szczególnym uwzględnieniem obsiewania trawą lub technik mechanicznego odchwaszczania.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
Zasadę określoną w lit. c) w poprzedniej wersji specyfikacji zachowuje się w nowej wersji i oznacza jako lit. d).
W pkt X ppkt 2 "Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu" dodano (dotychczas brakujące) informacje dotyczące wyglądu win czerwonych i różowych oraz aromatów win białych.
Dodaje się następujące informacje:
W przypadku win różowych: mają jasną barwę od bladoróżowej do ciemnołososiowej.
Wina czerwone mają przezroczystą barwę czerwoną o różnej intensywności.
Białe wina cechują subtelne nuty aromatyczne: kwiatowe, owocowe lub mineralne.
Zmiana ta została zatwierdzona rozporządzeniem z dnia 28 czerwca 2017 r.
Informacja ta została dodana w punkcie "Opis wina lub win" jednolitego dokumentu.
Pierwotna treść jednolitego dokumentu odnosząca się do opisu związku lub związków została zastąpiona całą treścią części X "Związek z obszarem geograficznym" w rozdziale I specyfikacji produktu.
Zastąpienie to dostarcza zatem szczegółowych i precyzyjnych elementów wymaganych przez prawodawstwo, w tym uzupełnień organoleptycznych cech charakterystycznych win.
W pkt XI ppkt 2 skreśla się środek przejściowy ze względu na upłynięcie terminu.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
W rozdziale III pkt I specyfikacji produktu aktualizuje się tabelę głównych punktów podlegających kontroli i odpowiednich metod kontroli w celu dodania punktów i określenia niektórych metod oceny.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
JEDNOLITY DOKUMENT
Coteaux champenois
ChNP - chroniona nazwa pochodzenia
1. Wino
4. Opis wina lub win
Analityczne cechy charakterystyczne
Są to wina niemusujące białe, różowe i czerwone.
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w tych winach wynosi co najmniej 9 %.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 13 %.
Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach nie przekracza 3 gramów na litr.
W przypadku win czerwonych fermentacja jabłkowo-mlekowa jest zakończona.
Na etapie pakowania zawartość kwasu jabłkowego w winach czerwonych nie przekracza 0,4 grama na litr.
Kwasowość lotna, kwasowość ogólna i zawartość dwutlenku siarki są określone w przepisach wspólnotowych.
Wina czerwone mają przezroczystą barwę czerwoną o różnej intensywności, a wina różowe mają jasną barwę od bladoróżowej do ciemnołososiowej. Wina te są niezwykle lekkie i delikatne, w smaku jedwabiste w pierwszym kontakcie i zazwyczaj o aromatach czerwonych owoców.
Wina białe mają krystaliczną, solankową teksturę z dominującą mineralnością, której zawdzięczają długi finisz. Naturalna kwasowość nadaje im pewną rześkość. Cechują je subtelne nuty aromatyczne: kwiatowe, owocowe lub mineralne.
Leżakowanie nadaje winu tłustość i przyczynia się do jego równowagi smakowej.
Ogólne analityczne cechy charakterystyczne | |
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości): | |
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości): | |
Minimalna kwasowość ogólna: | w miliekwiwalentach na litr |
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr): | |
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr): |
Gęstość sadzenia - przepisy ogólne
Praktyka uprawy
Winorośl jest sadzona z odstępem między rzędami, który nie może przekraczać 1,50 metra. Odstęp między roślinami w rzędzie wynosi 0,90-1,50 m. Suma odstępów między rzędami i odstępów między roślinami w tym samym rzędzie nie może przekraczać 2,50 metra.
Gęstość sadzenia - przepisy szczególne
Praktyka uprawy
Aby umożliwić przemieszczanie się dostosowanych maszyn, na działkach położonych na stokach
mogą występować alejki o szerokości 1,50-3 m, przy czym dopuszcza się maksymalnie jedną alejkę na sześć rzędów winorośli. W tym przypadku suma rozstawu między innymi rzędami i rozstawu między krzewami w jednym rzędzie nie może przekraczać 2,30 m.
Zasady przycinania
Praktyka uprawy
Zabrania się dopuszczania do sytuacji, w których dochodzi do jakiegokolwiek nachodzenia jednego krzewu na drugi oraz jakiegokolwiek nakładania się jednego pędu owocującego na drugi.
Liczba oczek nie przekracza 18 na metr kwadratowy.
Cięcie wykonuje się najpóźniej przed stadium fenologicznym (F) (12 stadium Lorentza), czyli gdy rozwiną się cztery liście.
Cięcia winorośli dokonuje się z zastosowaniem następujących technik:
Zbiory
Praktyka uprawy
Wszelkie środki, które nie pozwalają na zbieranie całych kiści winogron, są zabronione.
Winogrona muszą być transportowane w całości do zakładów produkcji wina.
Szczególne praktyki enologiczne
Niedopuszczalne jest wykorzystywanie kawałków drewna.
Do produkcji win różowych niedopuszczalne jest wykorzystywanie węgla do celów enologicznych, samego lub w mieszankach stosowanych w preparatach. Podczas procesu wzbogacania zwiększenie objętości moszczu winogronowego użytego do fermentacji nie może przekroczyć 1,12 % na każdy 1 % wzrostu zawartości alkoholu.
Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.
Maksymalna wydajność
15 500 kilogramów winogron z hektara
Zbiór winogron, winifikacja i produkcja win, w tym dojrzewanie i pakowanie, odbywają się na wyznaczonych terytoriach określonych w art. 17 ustawy z dnia 6 maja 1919 r.
Arbane B
Chardonnay B
Meunier N
Petit Meslier B
Pinot blanc B
Pinot gris G
Pinot noir N
Informacje na temat obszaru geograficznego oraz jakości i cech charakterystycznych produktu
Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem
Obszar geograficzny odpowiada obszarowi kontrolowanej nazwy pochodzenia "Champagne". Znajduje się w północno- wschodniej Francji i obejmuje terytorium gmin w departamentach Aisne, Aube, Haute-Marne, Marne i Seine-et-Marne.
Podobnie jak w przypadku obszaru geograficznego, działki wybrane do zbioru winogron odpowiadają działkom określonym dla kontrolowanej nazwy pochodzenia "Champagne". Wpisują się w krajobraz winnic na stokach, spoczywających na progach strukturalnych wschodniej części Basenu Paryskiego, które stanowią duże struktury geomorfologiczne:
Rzeźba typowa dla kuesty i przyległych dolin, ze wzgórzami o ekspozycji wschodniej i południowej, czasami północnej, jak w przypadku północnego położenia Montagne de Reims i lewego brzegu doliny Marny.
Czoło progu składa się z twardych warstw wapiennych lub kredowych. Stoki wzgórz są kredowe, marglowe lub piaszczyste, miększe uległy erozji, a następnie pokryły się nadległymi produktami koluwialnymi pochodzącymi z czoła progu.
Winnice znajdują się w strefie północnej. Podlegają wpływowi dwóch rodzajów klimatu:
Opis czynnika ludzkiego mającego wpływ na związek z obszarem
Obecność winnic, sięgająca czasów starożytnych, była dobrze ugruntowana w Szampanii w IX w., w następstwie rozwoju przyklasztornej uprawy winorośli. Wina te były znane w średniowieczu pod nazwą "Vins de France", ponieważ produkowano je w Basenie Paryskim, na granicy z domeną królewską.
Do XVIII w. prowincja Szampania jest przede wszystkim producentem win czerwonych. Według Pierre'a Galeta ich produkcja znacznie dominowała nad produkcją win białych i różowych (zwanych "paillets") zanim opanowano proces szampanizacji poprzez drugą fermentację w butelkach. W XIX w. nastąpił wzrost popularności win musujących z Szampanii, zaś spadła produkcja win czerwonych. Zaledwie kilka "grands vins" produkowanych w Montagne de Reims, Grande Vallée de la Marne i w Aube zachowało renomę.
Ustawa z dnia 22 lipca 1927 r. zastrzegająca nazwę "Champagne" wyłącznie dla win musujących wprowadziła oznaczenie "Vins originaires de la Champagne viticole" [wina z regionu winnego Szampanii], od 1953 r. nazywanych "Vins natures de Champagne" [naturalne wina z Szampanii]. Zrehabilitowane dzięki staraniom kilku producentów kultywujących tradycję "vins natures", w 1974 r. wina te zostają objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia "Coteaux champenois" zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 grudnia 1973 r. zakazującej stosowania samej nazwy "Vins natures de la Champagne".
Wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia "Coteaux champenois" są produkowane tylko wtedy, gdy właściwości zbiorów są dostosowane do produkcji win niemusujących. Ich produkcja jest zatem bardzo nieregularna.
Aby zapobiec nieuczciwym praktykom powiązanym z obrotem winami luzem, producenci wnieśli o uchwalenie ustawy z dnia 23 maja 1977 r. zakazującej wysyłania w innej formie niż w butelkach win produkowanych pod kontrolowaną nazwą pochodzenia "Coteaux champenois", z wyjątkiem ich przemieszczania w obrębie wyznaczonego winiarskiego obszaru Szampanii, między podmiotami działającymi na tym obszarze.
Produkcją zarządzają te same organizacje zawodowe, które zostały utworzone dla kontrolowanej nazwy pochodzenia "Champagne", czyli Syndicat général des vignerons de Champagne (utworzony w 1904 r.) oraz Union des Maisons de Champagne (założona w 1882 r.), zgrupowane w ramach Comité Interprofessionnel des Vins de Champagne (utworzonego w 1941 r.).
Informacje na temat jakości i cech charakterystycznych produktu
Są to wina czerwone, białe i różowe, często określane nazwą gminy, w której zbierane są winogrona.
Wina czerwone mają przezroczystą barwę czerwoną o różnej intensywności, a wina różowe mają jasną barwę od bladoróżowej do ciemnołososiowej. Wina te są niezwykle lekkie i delikatne, w smaku jedwabiste w pierwszym kontakcie i zazwyczaj o aromatach czerwonych owoców.
Wina białe mają krystaliczną, solankową teksturę z dominującą mineralnością, której zawdzięczają długi finisz. Naturalna kwasowość nadaje im pewną rześkość. Cechują je subtelne nuty aromatyczne: kwiatowe, owocowe lub mineralne.
Leżakowanie nadaje winu tłustość i przyczynia się do jego równowagi smakowej.
Związki przyczynowe
Szerokie otwarcie krajobrazowe trzech kuest na równinę i doliny gwarantuje winnicom ilość światła wystarczającą do dojrzewania jagód, nawet w przypadku ekspozycji północnej. Ekspozycja wschodnia i południowa tradycyjnych sektorów najbardziej znanych z produkcji "Coteaux champenois" zapewnia winnicom najwięcej światła wiosną i jesienią, tworząc tym samym optymalne warunki dla kwitnienia winorośli i dojrzewania jagód.
Otwarty krajobraz pozwala uniknąć stagnacji zimnego powietrza i tym samym zmniejsza ryzyko mrozów. Klimat regionu Szampanii wymaga jednak, aby plantatorzy winorośli wybierali wyłącznie zdrowe winogrona z najłagodniejszych lat, na najlepszych działkach, najczęściej ze starych winorośli, oraz prowadzili zbiory, gdy winogrona są w pełni dojrzałe.
Nachylenie zboczy wzgórz winorośli zapewnia optymalny naturalny odpływ, gwarantowany również przez poszczególne podłoża, które umożliwiają naturalne nawadnianie winorośli. Kreda, ze względu na jej porowatość i przepuszczalność, eliminuje nadmiar wody, zapewniając zarazem ponowne nawodnienie gleby przy suchej pogodzie poprzez kapilarne podciąganie wilgoci. Pozostałe rodzaje podglebia łączą się z poziomami marglowymi, które zapewniają rezerwę wody, albo warstw wapiennych, albo piasku krzemionkowego, przy czym ten ostatni pozwala na przenikanie nadmiaru wody z okresów mokrych. Ten rodzaj podglebia i delikatne warunki klimatyczne zdeterminowały umiejscowienie odmian winorośli w poszczególnych częściach regionu winiarskiego.
Niepowtarzalna sytuacja klimatyczna Szampanii nadaje winogronom, a następnie winom, naturalną kwasowość, która decyduje o żywym charakterze wina, wyczuwalnym w smaku i wydobywającym nuty mineralne, które wino zawdzięcza podłożu.
Wina są często produkowane z czarnych winogron, które według Jules'a Guyota są bardziej odporne na działanie mrozu i deszczu i szybciej dojrzewają. W 1822 r. André Jullien zaliczył "[czerwone wina] z Verzy, Verzenay, Mailly, Saint-Basle, Bouzy i z clos de Saint-Thierry do najlepszych win we Francji, jeśli pochodzą z lat suchych o bardzo wysokiej temperaturze".
Produkcja win czerwonych lub różowych, w wyniku krótszej lub dłuższej maceracji, najlepiej sprzyja zachowaniu aromatów odmian pinot noir N i meunier N oraz ich rozwojowi podczas fermentacji w kadzi. W przypadku win białych zachowanie integralności winogron od momentu zbioru i delikatne tłoczenie zgodnie z praktyką przyjętą w Szampanii, pozwala uniknąć zabarwienia sokami pochodzącymi z czarnych winogron, a tym samym zagwarantować klarowność wina.
Wina czerwone z prowincji Szampania pojawiały się wśród "grands vins" na sakrach królów w Reims począwszy od 1328 r. (koronacja Filipa VI), gdzie były szczególnie cenione za naturalną delikatność bukietu. Potężni władcy Europy nabywali nawet winnice w Montagne de Reims, a Henryk IV chciał przyjąć tytuł pana na Ay (fr. seigneur d'Ay). Wytrawni degustatorzy na dworze Ludwika XIV, mieniący się "zakonem Coteaux", opiewali sławę i reputację tych win: "Proszę nie szczędzić kosztów na zakup wina z Szampanii", pisze w 1671 r. Saint-Évremond do hrabiego d'Olonne. "Nie ma prowincji nad Szampanię, która dostarczałaby znakomitsze wina na każdą porę roku".
Pochwały te powtarzają się w wielu dokumentach od XVII do XIX w.; wina te zajmują "poczesne miejsce wśród najlepszych z »vins fins« w królestwie", które przyznaje im André Jullien w 1822 r. Dzięki profesjonalizmowi producentów ich renoma nadal istnieje. Wina te należy degustować z szacunkiem i historyczną ciekawością, pamiętając, że przetrwały od czasów starożytnych.
Nazwy dodatkowe
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania
Opis wymogu
Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:
Oznaczenie lokalizacji jest dozwolone jedynie w przypadku, gdy wszystkie winogrona użyte do produkcji wina pochodzą z tego określonego miejsca.
Wskazanie odmiany winorośli
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania
Opis wymogu
Nazwę odmiany winorośli umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających trzech milimetrów i połowy wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia. Można zastrzec odmianę tylko wtedy, gdy wszystkie winogrona pochodzą z tej odmiany.
Pakowanie
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
Pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym
Opis wymogu
Ustawa z dnia 23 maja 1977 r. zakazuje wysyłania w innej formie niż w butelkach win produkowanych pod kontrolowaną nazwą pochodzenia "Coteaux champenois", z wyjątkiem ich przemieszczania w obrębie wyznaczonego winiarskiego obszaru Szampanii, między podmiotami działającymi na tym obszarze.
Po zakończeniu okresu dojrzewania wina są wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem dla konsumenta od 15 października roku następującego po roku zbioru.
Link do specyfikacji produktu
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.