Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33.
Dz.U.UE.C.2020.58.12
Akt nienormatywnyPublikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2
i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2020 r.)
Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 1 .
<
"Crémant de Loire"
PDO-FR-A0391-AM01
Data przekazania informacji: 22 listopada 2019
OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY
Punkt dotyczący obszaru geograficznego otrzymuje następujące brzmienie:
"Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym (»code officiel géographique«) z 2018 r.:
– w departamencie Deux-Sèvres: Argenton-l'Église, Bouillé-Loretz, Brion-près-Thouet, Louzy, Mauzé-Thouarsais, Oiron, Saint-Cyr-la-Lande, Sainte-Radegonde, Sainte-Verge, Saint-Martin-de-Mâcon, Saint-Martin-de-Sanzay, Thouars, Tourtenay, Val-en-Vignes (dawne terytoria gmin delegowanych Bouillé-Saint-Paul i Cersay);
– w departamencie Indre-et-Loire: Amboise, Anché, Artannes-sur-Indre, Athée-sur-Cher, Avoine, Avon-les-Roches, Azay-le-Rideau, Azay-sur-Cher, Beaumont-en-Véron, Benais, Bléré, Bossay-sur-Claise, Bourgueil, Brizay, Candes-Saint-Martin, Cangey Chambray-lès-Tours, Chançay, Chanceaux-sur-Choisille, La Chapelle-sur-Loire, Chargé, Cheillé, Chemillé-sur-Indrois, Chenonceaux, Chinon, Chisseaux, Chouzé-sur-Loire, Cinais, Cinq-Mars-la-Pile, Civ-ray-de-Touraine, Coteaux-sur-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Ingrandes-de-Touraine, Saint-Michel-sur-Loire i Saint-Patrice), Couziers, Cravant-les-Côteaux, La Croix-en-Touraine, Crouzilles, Dierre, Draché, Épeigné-les-Bois, Esvres, Fondettes, Francueil, Genillé, Huismes, L'Île-Bouchard, Joué-lès-Tours, Langeais (dawne terytorium gminy delegowanej Langeais), Larçay, Lémeré, Lerné, Lignières-de-Touraine, Ligré, Limeray, Lussault-sur-Loire, Luy-nes, Luzillé, Marçay, Montlouis-sur-Loire, Montreuil-en-Touraine, Mosnes, Nazelles-Négron, Neuillé-le-Lierre, Noi-zay, Panzoult, Parçay-Meslay, Pocé-sur Cisse, Pont-de-Ruan, Razines, Restigné, Reugny, Rigny-Ussé, Rivarennes, Rivière, La Roche-Clermault, Rochecorbon, Saché, Saint-Avertin, Saint-Benoît-la-Forêt, Sainte-Maure-de-Touraine, Saint-Étienne-de-Chigny, Saint-Germain-sur-Vienne, Saint-Martin-le-Beau, Saint-Nicolas-de-Bourgueil, Saint-Ouen-les-Vignes, Saint-Règle, Savigny-en-Véron, Savonnières, Sazilly, Seuilly, Souvigny-de-Touraine, Tavant, Theneuil, Thi-louze, Thizay, Tours, Vallères, Véretz, Vernou-sur-Brenne, Villaines-les-Rochers, Vouvray;
– w departamencie Loir-et-Cher: Angé, Blois, Candé-sur-Beuvron, Cellettes, Chailles, Châteauvieux, Châtillon-sur-Cher, Chaumont-sur-Loire, Chémery, Cheverny, Chissay-en-Touraine, Chitenay, Choussy, Contres, Cormeray, Coud-des, Couffy, Cour-Cheverny, Faverolles-sur-Cher, Feings, Fougères-sur-Bièvre, Fresnes, Huisseau-sur-Cosson, Mareuil-sur-Cher, Maslives, Méhers, Mesland, Meusnes, Monteaux, Monthou-sur-Bièvre, Monthou-sur-Cher, Les Montils, Montlivault, Mont-près-Chambord, Montrichard Val de Cher (dawne terytoria gmin delegowanych Bourré i Montrichard), Muides-sur-Loire, Noyers-sur-Cher, Oisly, Ouchamps, Pontlevoy, Pouillé, Rilly-sur-Loire, Saint-Aig-nan, Saint-Claude-de-Diray, Saint-Dyé-sur-Loire, Saint-Georges-sur-Cher, Saint-Julien-de-Chédon, Saint-Laurent-Nouan, Saint-Romain-sur-Cher, Sambin, Sassay, Seigy, Seur, Soings-en-Sologne, Thenay, Thésée, Tour-en-Sologne, Valaire, Valencisse (dawne terytoria gmin delegowanych Chambon-sur-Cisse i Molineuf), Vallières-les-Grandes, Val-loire-sur-Cisse (dawne terytorium gminy delegowanej Chouzy-sur-Cisse), Veuzain-sur-Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Onzain), Vineuil;
– w departamencie Maine-et-Loire: Allonnes, Angers, Antoigné, Artannes-sur-Thouet, Aubigné-sur-Layon, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Champ-sur-Layon, Faveraye-Machelles, Faye-d'Anjou, Rablay-sur-Layon i Thouarcé), Blaison-Saint-Sulpice (dawne terytoria gmin delegowanych Blaison-Gohier i Saint-Sulpice), Bouchemaine, Brain-sur-Allonnes, Brézé, Brissac Loire Aubance (dawne terytoria gmin delegowanych Alleuds, Brissac-Quincé, Charcé-Saint-Ellier-sur-Aubance, Chemellier, Coutures, Luigné, Saint-Rémy-la-Varenne, Saint-Saturnin-sur-Loire i Vauchrétien), Brossay, Cernusson, Chacé, Chalonnes-sur-Loire, Champtocé-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chanzeaux, La Jumellière i Valanjou), Cizay-la-Madeleine, Cléré-sur-Layon, Le Coudray-Macouard, Courchamps, Denée, Dénezé-sous-Doué, Distré, Doué-en-Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Brigné, Concourson-sur-Layon, Doué-la-Fontaine, Forges, Meigné, Montfort, Saint-Georges-sur-Layon i Les Verchers-sur-Layon), Épieds, Fontevraud-l'Abbaye, Les Garennes sur Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Juigné-sur-Loire i Saint-Jean-des-Mauvrets), Gennes-Val-de-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych Chênehutte-Trêves-Cunault, Gennes, Grézillé, Saint-Georges-des-Sept-Voies i Le Thoureil), Huillé, Ingrandes-Le Fresne sur Loire (dawne terytorium gminy delegowanej Ingrandes), Jarzé Villages (dawne terytorium gminy delegowanej Lué-en-Baugeois), Louresse-Rochemenier, Lys-Haut-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Cerqueux-sous-Passavant, La Fosse-de-Tigné, Nueil-sur-Layon, Tancoigné, Tigné, Trémont i Vihiers), Mauges-sur-Loire (dawne terytoria gmin delegowanych La Chapelle-Saint-Florent, Le Mesnil-en-Vallée, Montjean-sur-Loire, La Pommeraye, Saint-Florent-le-Vieil, Saint-Laurent-de-la-Plaine i Saint-Laurent-du-Mottay), Mazé-Milon (dawne terytorium gminy delegowanej Fontaine-Milon), Montilliers, Montreuil-Bellay, Montsoreau, Mozé-sur-Louet, Mûrs-Erigné, Orée d'Anjou (dawne terytoria gmin delegowanych Bouzillé, Champtoceaux, Drain, Landemont, Liré i La Varenne), Parnay, Passavant-sur-Layon, La Possonnière, Le Puy-Notre-Dame, Rochefort-surLoire, Rou-Marson, Saint-Cyr-en-Bourg, Sainte-Gemmes-sur-Loire, Saint-Georges-sur-Loire, Saint-Germain-des-Prés, Saint-Just-sur-Dive, Saint-Macaire-du-Bois, Saint-Melaine-sur-Aubance, Saumur, Savennières, Soulaines-sur-Aubance, Souzay-Champigny, Terranjou (dawne terytoria gmin delegowanych Chavagnes, Martigné-Briand i Notre-Dame-d'Allençon), Tuffalun (dawne terytoria gmin delegowanych Ambillou-Château, Louerre i Noyant-la-Plaine), Turquant, Les Ulmes, Val-du-Layon (dawne terytoria gmin delegowanych Saint-Aubin-de-Luigné i Saint-Lambert-du-Lattay), Varennes-sur-Loire, Varrains, Vaudelnay, Villevêque;
– w departamencie Vienne: Berrie, Curçay-sur-Dive, Glénouze, Pouançay, Ranton, Saint-Léger-de-Montbrillais, Saix, Ternay, Les Trois-Moutiers.
Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l'origine et de la qualité)".
Zmiana redakcyjna: w nowym wykazie jednostek administracyjnych uwzględniono połączenia lub inne zmiany w podziale na strefy administracyjne, których dokonano od czasu zatwierdzenia specyfikacji produktu. W celu zwiększenia bezpieczeństwa prawnego wykaz oparto na obowiązującej wersji oficjalnego kodu geograficznego "code officiel géographique" redagowanego corocznie przez INSEE. Granice obszaru geograficznego pozostają niezmienione.
Ponadto zamieszcza się informację o dostępności na stronie internetowej INAO dokumentów kartograficznych przedstawiających obszar geograficzny w celu lepszego poinformowania opinii publicznej.
W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 6 jednolitego dokumentu dotyczący wyznaczonego obszaru geograficznego.
W rozdziale I pkt IV ppkt 2 akapit pierwszy specyfikacji produktu objętego ChNP "Crémant de Loire" po słowach "10 lutego 2011 r." dodaje się słowa "oraz 20 czerwca 2018 r.", a po słowach "5 września 2007 r." dodaje się słowa "oraz 10 lipca 2014 r. i 19 stycznia 2017 r.".
Zmiana ta ma na celu dodanie daty zatwierdzenia przez właściwy organ krajowy zmiany powierzchni działek wyznaczonych do produkcji w obrębie obszaru geograficznego produkcji. Wyznaczenie granic działek rolnych polega na zidentyfikowaniu na obszarze geograficznym produkcji działek nadających się do produkcji produktu objętego daną chronioną nazwą pochodzenia.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
W rozdziale I pkt VI ppkt 2 dodaje się następujące zdania: "Między rzędami musi znajdować się kontrolowana, dziko rosnąca lub zasiana pokrywa roślinna; w przypadku braku takiej pokrywy roślinnej podmiot gospodarczy przeprowadza prace gruntowe w celu zapewnienia kontroli dziko rosnącej roślinności lub uzasadnia zastosowanie środków kontroli biologicznej zatwierdzonych przez organy publiczne ds. uprawy winorośli. W przypadku stosowania na działce chwastobójczych środków kontroli biologicznej zabrania się stosowania innych środków chwastobójczych.
Przepisy te nie mają zastosowania do obsadzonych winoroślą działek, na których odstęp między rzędami nie przekracza 1,70 metra".
Zmiana ta jest wynikiem obecnego rozwoju praktyk stosowanych przez podmioty gospodarcze w kierunku agroekologii w całym regionie winiarskim Andegawenii. Odzwierciedla ona rosnące zainteresowanie problematyką ochrony środowiska w procesach technicznych. Zachęcając do stosowania pokrywy roślinnej, mechanicznego odchwaszczania lub stosowania produktów kontroli biologicznej, prowadzi do ograniczenia stosowania herbicydów chemicznych. Tego rodzaju ograniczenie stosowania środków chwastobójczych ma zapewnić lepszą ochronę gleb wykorzystywanych do uprawy winorośli i zachowanie ich naturalnych właściwości (żyzność, różnorodność biologiczna, oczyszczanie biologiczne), co przyczynia się do poprawy jakości i autentyczności win oraz wzmacnia pojęcie obszaru.
W drodze tego przepisu wyłącza się z zakresu stosowania przepisów rolnośrodowiskowych te winnice, w których odstęp między rzędami nie przekracza 1,70 metra. Obszary produkcji win objętych kontrolowanymi nazwami pochodzenia "Crémant de Loire" i "Rosé de Loire" są bowiem rozległe, a stosowane na nich praktyki są dość różnorodne, co wynika ze zróżnicowania środowiska naturalnego. We wschodnich częściach winnic ryzyko występowania wiosennych przymrozków jest wyższe, a przepuszczalne piaszczyste gleby pogłębiają niedobór wody w winnicach w okresie letnim. W tym kontekście nałożenie obowiązku stosowania środków rolnośrodowiskowych w winnicach położonych na wąskich działkach i charakteryzujących się gęstą i niską obsadą nie wydawało się wskazane.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
W rozdziale I pkt VII ppkt 1 skreśla się zdanie "Datę rozpoczęcia zbiorów ustala się zgodnie z przepisami art. D. 645-6 kodeksu rolnictwa i rybołówstwa morskiego".
Ustalanie daty rozpoczęcia zbiorów nie jest już obecnie konieczne, ponieważ podmioty gospodarcze dysponują teraz szerokim wachlarzem narzędzi umożliwiających dokładną ocenę dojrzałości winogron. Każdy podmiot dysponuje szeregiem przyrządów i urządzeń - zarówno oddzielnych, jak i w zestawach - które umożliwiają dokładne określenie optymalnej daty rozpoczęcia zbiorów na każdej działce w zależności od celów produkcji.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
Uchyla się przepis rozdziału I pkt IX ppkt 5 lit. b) dotyczący daty wprowadzania win do obrotu między uprawnionymi właścicielami składów.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
Wprowadza się zmiany w opisie związku, aby zaktualizować liczbę odnośnych gmin (255 zamiast 318). W związku z tym zmienia się odpowiednio pkt 8 jednolitego dokumentu.
Usuwa się informacje dotyczące środków przejściowych zawarte w pkt XI ppkt 1 specyfikacji produktu ze względu na ich wygaśnięcie.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
W rozdziale II pkt II ppkt 3 słowo "potencjalna" zastępuje się słowem "naturalna".
Zgodnie ze sposobem redagowania stosowanym we wszystkich specyfikacjach produktu z obszaru Anjou Saumur sformułowanie "naturalna objętościowa zawartość alkoholu" zastępuje wyrażenia "potencjalna zawartość" lub "zawartość". Zmiany te poprawiają czytelność tych specyfikacji produktu. Celem harmonizacji przepisów dotyczących prowadzenia rejestrów jest ułatwienie sporządzania planu inspekcji i kontroli tych rejestrów.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
Zmieniono rozdział III w celu uspójnienia treści głównych punktów podlegających kontroli w specyfikacjach produktu z obszaru Anjou Saumur.
Przedmiotowa zmiana nie dotyczy jednolitego dokumentu.
JEDNOLITY DOKUMENT
Crémant de Loire
ChNP - chroniona nazwa pochodzenia
Cechy charakterystyczne
Przedmiotowe wina to gatunkowe wina musujące różowe i białe.
Naturalna objętościowa zawartość alkoholu w tych winach wynosi co najmniej 9 %.
W przypadku win bazowych niepoddanych wzbogaceniu maksymalna rzeczywista zawartość alkoholu wynosi 12 %, a maksymalna zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) wynosi 24 gramy na litr.
W przypadku win bazowych poddanych wzbogaceniu zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) po fermentacji wynosi poniżej 5 gramów na litr.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach bazowych po wzbogacaniu nie przekracza 11,6 %.
Przed rozlaniem w winach występuje nadmiar ciśnienia dwutlenku węgla wynoszący co najmniej 4 bary mierzony w temperaturze 20 °C, a po rozlaniu całkowita zawartość dwutlenku siarki nie przekracza 150 miligramów na litr.
Kwasowość miareczkowa i lotna oraz całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych.
Przed fermentacją i dodaniem expedition liqueur oraz w przypadku wzbogacenia moszczu całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach nie przekracza 13 %.
| Ogólne analityczne cechy charakterystyczne | |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna kwasowość miareczkowa | |
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) | |
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) | |
Opis
Wina "Crémant de Loire" są to wina musujące; większość win objętych tą nazwą stanowią wina białe, a mniejszość - różowe. Posiada ono utrzymujący się musujący charakter, który nadają mu drobne, subtelne i trwałe perliste bąbelki. Bukiet aromatyczny przeważnie składa się z aromatów białych kwiatów połączonych z nutami owocowymi, takimi jak brzoskwinia lub morela. W smaku wino jest delikatne i wyważone, w wyjątkowy sposób łącząc w sobie uczucie świeżości ze słodkością.
Szczególne praktyki enologiczne
Gęstość obsady - odstępy Praktyka uprawy
Zasady cięcia i palikowania winorośli
Praktyki uprawy
Winorośl przycina się najpóźniej w dniu 30 kwietnia zgodnie z zasadami określonymi w specyfikacji produktu, w których przewidziano maksymalną liczbę oczek na roślinę dla poszczególnych odmian winorośli.
Nawadnianie Praktyka uprawy Nawadnianie jest zabronione.
Zbiory
Praktyka uprawy
Wina produkuje się z zebranych ręcznie winogron. Zabrania się stosowania maszyny do zbioru winogron.
Winogrona transportuje się w nieszczelnych pojemnikach. Maksymalne wymiary pojemników wynoszą 1,20 metra długości i 1,20 metra szerokości, a maksymalny poziom, do którego pojemnik można wypełnić winogronami, wynosi 0,40 metra. Czas między zbiorem winogron a tłoczeniem nie może przekraczać 24 godzin.
Szczególne praktyki enologiczne
Winogrona wsypuje się do prasy w całości. Wina bazowe pozyskuje się z ilości maksymalnie 100 litrów moszczu na 150 kilogramów wykorzystanych winogron.
Wszystkie etapy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym, który obejmuje terytorium następujących gmin, zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym ("code officiel géographique") z 2018 r.:
Dokumenty kartograficzne przedstawiające obszar geograficzny są dostępne do wglądu na stronie internetowej Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości (Institut national de l'origine et de la qualité)
chenin B grolleau gris G grolleau N cabernet franc N cabernet-sauvignon N pineau d'Aunis N
Obszar geograficzny obejmuje pagórkowaty płaskowyż, który geologicznie tworzą pierwotne formacje geologiczne zboczy Masywu Armorykańskiego oraz nowsze formacje powstałe w erze mezozoicznej i w mniejszym stopniu w trzeciorzędzie na południowozachodnim obrzeżu Basenu Paryskiego. Obszar geograficzny rozciąga się wzdłuż Loary i jej dopływów, rzek Vienne, Indre i Cher, na długości około 200 kilometrów. W 2018 r. obejmował terytorium 255 gmin, przy czym niektóre z nich słyną ze znajdujących się na ich terenie zamków.
Na działkach wyznaczonych do zbioru winogron położonych w zachodniej części obszaru występują gleby łupkowe lub gliniasto-łupkowe, zaś w części wschodniej - gleby gliniasto-wapienne (cenoman, turon, senon i eocen). Wszystkie gleby występujące na wyznaczonym obszarze charakteryzują się umiarkowaną zdolnością zatrzymywania wody i dobrą przepuszczalnością.
Kluczowe znaczenie w tym kontekście ma piętro turonu. Od niego właśnie pochodzi wapień typu tuffeau, którego pozyskiwanie w licznych kamieniołomach umożliwiło budowę zamków nad Loarą oraz, w ujęciu bardziej ogólnym, wszystkich budowli architektonicznych w regionie, co spowodowało powstanie licznych wyrobisk. Z kamieniołomów tych powstały jaskinie o stałej temperaturze i wilgotności, które wykorzystywano do uprawy grzybów i przechowywania wina.
Na przedmiotowym obszarze panuje klimat oceaniczny z kilkoma cechami charakterystycznymi. Obrzeże wschodnie, odpowiadające regionowi winiarskiemu Sologne, pozostaje pod większym wpływem klimatu kontynentalnego - skumulowane roczne opady w tym regionie są nieznacznie wyższe niż w pozostałej części obszaru geograficznego i wynoszą 550-650 milimetrów. Na zachodzie, gdzie wpływ klimatu oceanicznego jest silniejszy, temperatury są regularne, zimy łagodne, a lata umiarkowanie gorące. Im dalej na wschód, tym zwiększają się jednak amplitudy temperatur. W tym ogólnym kontekście sieć rzeczna, jaką tworzą Loara i jej dopływy, pełni rolę regulatora termicznego.
Tradycja uprawy winorośli sięga stosunkowo odległych czasów, co wiążą się z powstaniem licznych klasztorów i opactw, które wyjątkowo często funkcjonowały w regionie. Święty Grzegorz z Tours w swojej spisanej w VI wieku "Historii Franków" wspomina o szeroko zakrojonej uprawie winorośli w tym regionie i stosowaniu "odstraszaczy" (fr. traquettes) w celu przeganiania ptaków w czasie dojrzewania winogron. Rozkwit uprawy winorośli nastąpił w XVII i XVIII wieku dzięki wymianie handlowej rozwiniętej przez Holendrów. Wykorzystując swoją dużą flotę, Holendrzy docierali bowiem Loarą do miejscowości Ponts-de-Cé, Saumur i Vouvray, w których zaopatrywali się w szczególności w białe wina, rozwijając w ten sposób rynek zbytu dla win gatunkowych określanych mianem vin pour la mer (wino przeznaczone na wywóz drogą morską).
Mając na uwadze historyczny fakt, że wina pochodzące z Saumur wytwarzane z odmiany winorośli chenin B były zdatne do drugiej fermentacji, można stwierdzić, że rozpoczęcie produkcji win musujących sięga początków XIX wieku. Świadomy wspomnianej właściwości tych win oraz ich podobieństwa do win pochodzących z Szampanii, Jean-Baptiste Ackerman bardzo szybko, bo już w 1811 r., rozwinął produkcję win musujących metodą tradycyjną. W 1838 r. komisja odpowiedzialna za ocenę produktów zgłoszonych na wystawę przemysłową w Angers stwierdziła: "Wina te są idealnie jasne i przejrzyste; posiadają białą, żywą, musującą piankę. Wykazano zatem możliwość wytworzenia win dorównujących tym pochodzącym z Szampanii".
Nie minęło nawet pięćdziesiąt lat, kiedy rywalizacja napędzana wyżej wspomnianymi pierwszymi rezultatami doprowadziła do tego, że liczni przedsiębiorcy postanowili skorzystać z zachęt komisji. Pojawili się wielcy producenci (fr. grandes maisons) tego typu wina znani pod nazwami "Veuve Amiot", "Bouvet-Ladubay", "Langlois-Château" i "Monmousseau". Jaskinie wydrążone w celu wydobycia wapienia typu tuffeau stały się miejscami, które były szczególnie odpowiednie do produkcji win musujących. Niektóre korytarze drążono specjalnie w celu przechowywania butelek. W latach 1845-1875 dzięki wzrostowi poziomu życia we Francji i rozwojowi kolei producenci wina musującego zyskali nowe możliwości handlowe. W 1874 r. do Europy wysłano łącznie 4 miliony butelek, natomiast w XX wieku wzrosła popularność win musujących z Doliny Loary.
Dekretem z dnia 17 października 1975 r. uznano kontrolowaną nazwę pochodzenia "Crémant de Loire". Producenci już dawno wykazali zasadność przestrzegania zasad dotyczących surowca w produkcji win musujących. W zasadach dotyczących produkcji, które uchwalono wyżej wspomnianym dekretem, wskazano natomiast przywiązanie producentów do zbiorów ręcznych, umieszczania w prasie całych winogron, delikatnego tłoczenia oraz długiego czasu dojrzewania w butelce.
W 2009 r. roczna produkcja wyniosła 13 milionów butelek.
Wina "Crémant de Loire" są to wina musujące; większość win objętych tą nazwą stanowią wina białe, a mniejszość - różowe. Posiada ono utrzymujący się musujący charakter, który nadają mu drobne, subtelne i trwałe perliste bąbelki. Bukiet aromatyczny przeważnie składa się z aromatów białych kwiatów połączonych z nutami owocowymi, takimi jak brzoskwinia lub morela. W smaku wino jest delikatne i wyważone, w wyjątkowy sposób łącząc w sobie uczucie świeżości ze słodkością.
Region winiarski rozwinął się pod wpływem sieci rzecznej Loary na długości wynoszącej niemal 200 kilometrów. Zróżnicowanie mezoklimatu na obszarze wyznaczonego obszaru geograficznego oraz różnorodne warunki glebowe pozwoliły producentom na dobór różnych odmian winorośli odpowiednio do ich właściwości. Takie zróżnicowanie warunków uprawy winorośli znacząco sprzyja mieszaniu win przy wytwarzaniu partii typu cuvée.
Głównie dzięki zdatności win wytworzonych z odmiany winorośli chenin B do drugiej fermentacji producenci, w szczególności ci z obszarów Saumur i Vouvray, opanowali technikę naturalnej fermentacji w butelce. Umocnieni tym sukcesem oraz świadomi faktu, że wytworzyli produkt cieszący się renomą, producenci stosowali i rozwijali techniki, które pozwalały na zapewnienie winom doskonałej jakości. Występowanie jaskiń wydrążonych w wapieniach typu tuffeau było wówczas czynnikiem sprzyjającym produkcji tego rodzaju win, do której niezbędne są obszerne przestrzenie o umiarkowanej temperaturze na potrzeby przechowywania wina i manipulowania nim.
Określone warunki produkcji związane ze zbiorami, a w szczególności z transportem zbiorów, mają na celu zachowanie nienaruszonych winogron aż do etapu tłoczenia oraz ograniczenie procesu utleniania. Tłoczenie przeprowadzone w przystosowanym do tego środowisku, za pomocą odpowiednich urządzeń i zgodnie z zasadami określającymi konkretny stosunek masy wykorzystanych zbiorów do objętości pozyskanych moszczów, gwarantują jakość i przejrzystość uzyskanych soków. Bogatsi o ponad stuletnie doświadczenie producenci win musujących doskonale opanowali umiejętności komponowania swoich cuvées. Długi okres dojrzewania pozwala winu rozwinąć właściwości aromatyczne oraz osiągnąć złożony i wykwintny charakter.
W latach 80. XX wieku pewien producent wina z regionu winiarskiego Andegawenii powiedział: "Wino »Crémant de Loire« jest owocem wykorzystania nowoczesnych technik w celu lepszego zachowania tradycji". Renoma tych win musujących, białych i różowych, które w Dolinie Loary stały się produktem niezbędnym, sprzedawanym zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych, nieustannie rośnie.
Etykietowanie
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
dodatkowe przepisy dotyczące etykietowania
Opis wymogu:
Wszelkie określenia fakultatywne, których stosowanie - zgodnie z przepisami wspólnotowymi - mogą regulować państwa członkowskie, umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach (wysokość i szerokość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.
Kontrolowaną nazwę pochodzenia można uzupełnić, dodając do niej nazwę geograficzną "Val de Loire". Czcionka, którą zapisana jest ta nazwa geograficzna, nie może być większa (wysokość i szerokość) niż dwie trzecie wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.
Kontrolowana nazwa pochodzenia jest umieszczona na korku, w części znajdującej się wewnątrz szyjki butelki.
Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę mniejszej jednostki geograficznej, pod warunkiem że:
Nazwa lokalizacji wpisanej do ksiąg wieczystych jest zapisana czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości i szerokości) połowy wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.
Pakowanie
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym
Opis wymogu:
Wina wytwarza się przy zastosowaniu metody drugiej fermentacji w szklanych butelkach.
Rozlanie do szklanych butelek, w których odbywa się druga fermentacja, ma miejsce począwszy od dnia 1 grudnia w roku, w którym odbyły się zbiory.
Czas dojrzewania w butelce na osadzie wynosi co najmniej 9 miesięcy.
Wina produkuje się i wprowadza na rynek w butelkach, wewnątrz których przeprowadzono proces fermentacji, z wyjątkiem win sprzedawanych w butelkach o pojemności nieprzekraczającej 37,5 centylitra lub przekraczającej 150 centylitrów.
Wina wprowadza się do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów po upływie minimalnego okresu dojrzewania wynoszącego 12 miesięcy, licząc od daty rozlania.
Link do specyfikacji produktu
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.