Decyzja wykonawcza 2017/847 przyznająca odstępstwo Danii zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.125.35

Akt indywidualny

Wersja od: 18 maja 2017 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/847

z dnia 16 maja 2017 r.

przyznająca odstępstwo Danii zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 2891)

(Jedynie tekst w języku duńskim jest autentyczny)

(Dz.U.UE L z dnia 18 maja 2017 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego ¹ , w szczególności jej załącznik III pkt 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 18 listopada 2002 r. Komisja przyjęła decyzję 2002/915/WE ²  przyznającą odstępstwo, o które wniosła Dania zgodnie z dyrektywą 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego, zezwalając Danii na stosowanie rocznie na hektar do 230 kg azotu pochodzącego z nawozu naturalnego w niektórych gospodarstwach hodowli bydła w ramach duńskiego programu działań na lata 1999-2003. Odstępstwo to zostało przedłużone decyzją Komisji 2005/294/WE ³  w odniesieniu do duńskiego programu działań na lata 2004-2007, decyzją Komisji 2008/664/WE ⁴  w odniesieniu do duńskiego programu działań na lata 2008-2012 oraz decyzją wykonawczą Komisji 2012/659/UE ⁵  w odniesieniu do duńskiego programu działań na lata 2008-2015.

(2) Odstępstwo przyznane decyzją wykonawczą 2012/659/UE dotyczyło (w okresie 2014-2015) około 1 500 gospodarstw hodowli bydła, 425 102 dużych jednostek przeliczeniowych i 205 165 hektarów gruntów ornych, czyli odpowiednio 4,0 % łącznej liczby gospodarstw, 18,6 % łącznej liczby dużych jednostek przeliczeniowych i 8,2 % ogólnej ilości gruntów ornych w Danii.

(3) W dniu 4 lutego 2016 r. Dania złożyła Komisji wniosek o przedłużenie odstępstwa na mocy pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG.

(4) W Danii funkcjonuje plan działań na lata 2016-2018 zgodnie z art. 5 dyrektywy 91/676/EWG, zgodnie z częściami zarządzenia nr 1324 w sprawie komercyjnych zwierząt gospodarczych, nawozu naturalnego, kiszonek itp. z dnia 15 listopada 2016 r., ustawą skonsolidowaną w sprawie korzystania z nawozów w rolnictwie i pokrywy roślinnej nr 388 z dnia 27 kwietnia 2016 r. i zarządzeniem w sprawie korzystania z nawozów w rolnictwie w okresie planowania 2016-2017 nr 1055 z dnia 1 lipca 2016 r., nowym ukierunkowanym systemem dotyczącym roślin międzyplonowych, część obowiązkowa, zgodnie z ustawą o korzystaniu z nawozów w gospodarstwach i pokrywie roślinnej. Ponadto duńskie ustawodawstwo obejmuje nowe ogólne rozporządzenie dotyczące fosforu zgodnie z ustawą w sprawie zatwierdzenia w zakresie ochrony środowiska naturalnego itp. gospodarstw hodowlanych i dekretem w sprawie komercyjnych zwierząt gospodarczych, nawozu naturalnego, kiszonek itp.

(5) Duńskie przepisy wykonujące dyrektywę 91/676/EWG obejmują ograniczenia dotyczące stosowania azotu. Przepisy ograniczające stosowanie fosforu zostały przyjęte i wejdą w życie w sierpniu 2017 r.

(6) Duńskie sprawozdanie na temat "Status and trends of the aquatic environment and agricultural practice" (Stan środowiska wodnego i tendencje wpływające na jego rozwój a praktyki rolnicze) za okres 2012-2015 wykazują roczną nadwyżkę dla pól krajowych w wysokości 80 kg N/ha w 2014 r. oraz łączną ilość azotu uwolnionego z rolnictwa do morza w przybliżeniu na poziomie 70 % wartości z 2012 r. Dania ocenia, że aby zapewnić dobry stan ekologii, ilość azotu przenikająca z ziemi do wód przybrzeżnych musi zostać zmniejszona z 56,8 Mt do 44,7 Mt N.

(7) Duńskie przepisy prawne powinny obejmować ukierunkowany system łączony dla nieobowiązkowych i obowiązkowych międzyplonów na lata 2017 i 2018. W ramach tego systemu obowiązkowe przepisy dotyczące międzyplonów powinny wchodzić w życie automatycznie, jeżeli dobrowolne porozumienia w odniesieniu do międzyplonów nie zapewnią osiągnięcia wyznaczonych celów w dziedzinie ochrony środowiska. Obszary pokryte międzyplonami powinny być uzupełnieniem krajowego wymogu dotyczącego obowiązkowych międzyplonów zgodnie z duńską ustawą o korzystaniu z nawozów w gospodarstwach i pokrywie roślinnej. Środki te są konieczne do zapewnienia, by stosowanie obecnego odstępstwa nie doprowadziło do spadku jakości wody.

(8) Informacje dostarczone przez Danię w kontekście odstępstwa przyznanego decyzją wykonawczą 2012/659/UE wskazują, że odstępstwo to nie doprowadziło do pogorszenia jakości wody w porównaniu z obszarami, które nie są objęte odstępstwem. Przedstawione przez Danię dane dotyczące wykonania dyrektywy 91/676/EWG za okres 2012-2015 ⁶  pokazują, że w 16 % duńskich stacji kontrolnych średnie stężenie azotanów przekracza 50 mg/l, a w 23 % stacji kontrolnych średnie stężenie azotanów przekracza 40 mg/l. Dane z monitorowania wykazują stałą tendencję w zakresie stężenia azotanów w wodach gruntowych w porównaniu z poprzednim okresem sprawozdawczym (2008-2011). Punkty monitorowania wód powierzchniowych wykazują średnie stężenie azotanów poniżej 50 mg/l oraz stałą tendencję w zakresie stężenia azotanów. Ze sprawozdania obejmującego lata 2012-2015 wynika, że na 119 zbiorników wód przybrzeżnych dwa otrzymały ocenę "dobrą".

(9) Komisja, po zbadaniu wniosku Danii na podstawie elementów opisanych w trzecim akapicie ust. 2 załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG oraz w świetle doświadczeń zdobytych w stosowaniu odstępstwa zgodnie z decyzjami 2002/915/WE, 2005/294/WE, 2008/664/WE i decyzją wykonawczą 2012/659/UE, uznaje, że jeżeli spełnione zostaną pewne ścisłe warunki, ilość nawozu naturalnego przewidziana przez Danię - 230 kg azotu na hektar rocznie - nie przeszkodzi w osiągnięciu celów dyrektywy 91/676/EWG.

(10) W gospodarstwach uprawnionych do stosowania nawozu w ilości do 230 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie plany nawożenia są aktualizowane terminowo w celu zapewnienia spójności z faktycznymi praktykami rolniczymi, a stała pokrywa roślinna na gruntach ornych i międzyplony są wykorzystywane do odzyskiwania azotanów wymytych z podglebia w okresie jesiennym oraz ograniczania ich wymywania w okresie zimowym.

(11) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁷  przewiduje kompleksowe, transgraniczne podejście do ochrony wód zorganizowane wokół obszarów dorzeczy, mające na celu osiągnięcie dobrego stanu wód europejskich do 2015 r. Ograniczenie składników odżywczych stanowi integralny element tego celu. Przyznanie odstępstwa na podstawie niniejszej decyzji nie narusza przepisów przyjętych na podstawie dyrektywy 2000/60/WE i nie wyklucza konieczności zastosowania dodatkowych środków w celu wypełnienia zobowiązań z nich wynikających.

(12) W dyrektywie 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁸  określono przepisy ogólne służące ustanowieniu infrastruktury informacji przestrzennej w Unii do celów polityki unijnej w zakresie ochrony środowiska oraz obszarów polityki lub działań mogących oddziaływać na środowisko. W stosownych przypadkach informacje przestrzenne zgromadzone w ramach niniejszej decyzji powinny być zgodne z przepisami określonymi we wspomnianej dyrektywie. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych i zwiększenia spójności danych przy gromadzeniu niezbędnych danych w ramach niniejszej decyzji Dania powinna korzystać z informacji uzyskanych w ramach zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli ustanowionego na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 ⁹ .

(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na podstawie art. 9 dyrektywy 91/676/EWG.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Odstępstwo

Odstępstwo, o przyznanie którego Dania złożyła wniosek pismem z dnia 4 lutego 2016 r. w celu zezwolenia na stosowanie na gruntach większej ilości nawozu naturalnego od ilości określonej w pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG, przyznaje się z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Zakres

Przyznawane odstępstwo stosuje się do gospodarstw hodowli bydła, w których system płodozmianu obejmuje więcej niż 80 % roślin uprawnych o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji i dla których zostało udzielone zezwolenie zgodnie z art. 5.

Artykuł  3

Definicje

Na potrzeby niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) "gospodarstwo hodowli bydła" oznacza gospodarstwo rocznie produkujące ponad 300 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych, z czego co najmniej dwie trzecie pochodzą od bydła;

b) "trawa" oznacza trwałe lub krótkotrwałe użytki zielone;

c) "rośliny uprawne podsiewane trawą" oznaczają zboża na kiszonkę, kukurydzę na kiszonkę, jęczmień jary lub jęczmień jary i groszek, podsiewane trawą przed zbiorami lub po zbiorach;

d) "uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji" oznaczają:

(i) trawę;

(ii) trawę jako międzyplon;

(iii) buraki pastewne;

(iv) rośliny uprawne podsiewane trawą;

e) "profil glebowy" oznacza warstwę gleby sięgającą od poziomu gruntu do głębokości 0,90 m lub do średniego najwyższego poziomu wód gruntowych, jeżeli poziom wód gruntowych znajduje się wyżej niż 0,90 m poniżej poziomu gruntu;

Artykuł  4

Warunki odstępstwa

Odstępstwa udziela się na następujących warunkach:

1) W sierpniu 2017 r. wejdzie w życie rozporządzenie w sprawie fosforu ustalające bezpośrednie pułapy na różnych poziomach w całym kraju, w zależności od położenia geograficznego i rodzaju nawozu. Pułapy będą dotyczyć stosowania fosforu ze wszystkich rodzajów nawozów: nawozów organicznych, w tym nawozu naturalnego, produktu pofermentacyjnego z produkcji biogazu, odgazowanej biomasy roślinnej, szlamu z oczyszczalni ścieków komunalnych, jak również nawozów przemysłowych. Bardziej rygorystyczne pułapy dotyczące stosowania fosforu, obejmujące wszystkie rodzaje nawozów, stosuje się w zlewniach rolniczych środowisk wodnych narażonych na fosfor.

2) Należy wprowadzić system wskaźników i system monitorowania ilości fosforu stosowanego na obszarach rolnych w Danii. Jeżeli system wskaźników lub system monitorowania wykaże, że rzeczywisty średni roczny poziom nawożenia fosforem na gruntach rolnych w Danii może przekroczyć lub już przekracza średnie krajowe poziomy nawożenia fosforem, które mają zostać osiągnięte w okresie 2018-2025, pułapy maksymalnego stosowania fosforu zostaną odpowiednio obniżone.

3) Należy wprowadzić połączony, ukierunkowany system nieobowiązkowych i obowiązkowych międzyplonów, oparty na zapotrzebowaniu na zmniejszenie zawartości azotanów w jednolitych częściach wód podziemnych i w wodach przybrzeżnych. W ramach tego systemu obowiązkowe przepisy dotyczące uprawy międzyplonów wchodzą w życie automatycznie, jeżeli dobrowolne porozumienia w odniesieniu do międzyplonów nie zapewnią osiągnięcia wyznaczonych celów w dziedzinie ochrony środowiska.

4) Uprawy międzyplonów ustalone w ramach tego systemu są liczone dodatkowo w stosunku do obowiązujących wymogów krajowych na poziomie 10 lub 14 % międzyplonów na powierzchni gruntów i nie mogą być ustalone na tym samym obszarze, który jest wykorzystywany w celu spełnienia wymogu obszaru proekologicznego w odniesieniu do międzyplonów.

Artykuł  5

Roczne zezwolenia i zobowiązania

1. Hodowcy bydła mogą złożyć do właściwych organów wniosek o roczne zezwolenie na stosowanie nawozu zawierającego do 230 kg azotu na hektar rocznie.

Termin składania wniosków jest taki sam jak krajowy termin składania wniosków o płatność jednolitą oraz składania wniosków o kwoty nawozów i planów dotyczących międzyplonów.

2. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawcy składają pisemne oświadczenie, w którym potwierdzają, że spełniają warunki określone w art. 7, 8 i 9.

Artykuł  6

Udzielanie zezwoleń

Zezwolenia na stosowanie nawozu pochodzącego z odchodów bydła, w tym odchodów pochodzących bezpośrednio od zwierząt oraz przetworzonego nawozu naturalnego, zawierającego do 230 kg azotu na hektar rocznie, przyznawane są zgodnie z warunkami określonymi w art. 7-9.

Artykuł  7

Stosowanie nawozu naturalnego i innych nawozów

1. Całkowita dawka azotu nie przekracza przewidywalnego zapotrzebowania na składniki pokarmowe poszczególnych roślin uprawnych oraz uwzględnia zawartość tego składnika pokarmowego w glebie. Nie przekracza ona maksymalnych norm stosowania określonych w zarządzeniu nr 1055 w sprawie wykorzystania nawozów w rolnictwie w okresie planowania 2016-2017 (z 1.7.2016) oraz w odpowiednich rozporządzeniach dotyczących kolejnych okresów planowania.

2. Należy opracować plan nawożenia całego obszaru gospodarstwa hodowlanego, który należy przechowywać w gospodarstwie. Plan obejmuje okres od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca następnego roku. Plan nawożenia zawiera:

a) plan płodozmianu określający:

1) powierzchnię działek zawierających uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji;

2) powierzchnię działek zawierających uprawy inne niż uprawy wymienione w punkcie 1;

3) szkicową mapę określającą położenie poszczególnych działek, o których mowa odpowiednio w punktach 1 oraz 2;

b) liczbę zwierząt gospodarskich w gospodarstwie, opis systemu magazynowania i przechowywania nawozu naturalnego wraz z pojemnością dostępną do celów przechowywania nawozu naturalnego;

c) obliczenie ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego wytworzonych w gospodarstwie;

d) opis przetwarzania nawozu naturalnego i, w stosownych przypadkach, oczekiwane cechy przetworzonego nawozu naturalnego;

e) ilość, rodzaj i cechy nawozu dostarczonego poza gospodarstwo rolne lub do niego;

f) przewidywalne wymagania upraw w zakresie azotu i fosforu w podziale na poszczególne działki;

g) obliczenie stosowanych ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego w podziale na poszczególne działki;

h) obliczenie stosowanych ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozów chemicznych i innych nawozów w podziale na poszczególne działki;

i) wskazanie czasu stosowania nawozu naturalnego i chemicznego.

Plan nawożenia musi zostać poddany przeglądowi najpóźniej do siedmiu dni od wprowadzenia wszelkich zmian w praktykach rolniczych stosowanych w gospodarstwie. Rejestr nawożenia musi zostać przedłożony właściwym organom najpóźniej do końca marca każdego roku.

3. Nie rozrzuca się nawozu naturalnego w okresie od 31 sierpnia do 1 marca na użytkach zielonych, które kolejnej wiosny zostaną zaorane.

Artykuł  8

Warunki dotyczące badania próbek gleby i ich analizy

1. Próbki pobiera się z górnej warstwy gleby na użytkach rolnych, sięgającej do 30 cm w głąb ziemi, i analizuje pod kątem zawartości azotu i fosforu.

2. Pobieranie próbek oraz analizę przeprowadza się co najmniej raz na cztery lata w odniesieniu do każdego obszaru gospodarstwa rolnego jednolitego pod względem płodozmianu i cech gleby.

3. Na każdych pięć hektarów użytków rolnych przeprowadza się co najmniej jedno pobranie próbek i analizę.

4. Wyniki analiz muszą być dostępne do wglądu podczas kontroli w gospodarstwie hodowlanym.

Artykuł  9

Warunki dotyczące gospodarowania gruntami

1. Na co najmniej 80 % obszaru, na którym można stosować nawóz naturalny, uprawia się rośliny uprawne o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji.

2. Nie wykonuje się orki międzyplonów z trawy przed dniem 1 marca w roku następującym po roku, w którym zostały ustanowione.

3. Krótkotrwałe użytki zielone należy zaorać wiosną. Uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji wysiewa się jak najszybciej i nie później niż trzy tygodnie po zaoraniu trawy.

4. Rośliny uprawne wykorzystywane w systemie płodozmianu nie obejmują roślin strączkowych ani innych roślin wiążących azot atmosferyczny, z wyjątkiem następujących roślin:

a) koniczyny na użytkach zielonych, na których zawartość koniczyny i lucerny wynosi mniej niż 50 %;

b) lucerny na użytkach zielonych, na których zawartość koniczyny i lucerny wynosi mniej niż 50 %;

c) jęczmienia i groszku podsianych trawą.

5. Normy dotyczące nawozów azotowych w odniesieniu do upraw, na których wcześniej istniały krótkotrwałe użytki zielone, są obniżane o wartość azotu w poprzedniej uprawie zgodnie z zarządzeniem nr 1055 w sprawie wykorzystania nawozów w rolnictwie w okresie planowania 2016-2017 (z 1.7.2016) oraz z odpowiednimi zarządzeniami w sprawie kolejnych okresów planowania, jeśli chodzi o normy odnoszące się do nawożenia, tabelę norm nawożenia dotyczących upraw rolnych i warzyw oraz kolejne zmiany.

Artykuł  10

Monitorowanie

1. Właściwe organy dołożą starań, aby sporządzono mapy pokazujące:

a) odsetek gospodarstw hodowli bydła posiadających zezwolenie w każdej gminie;

b) odsetek zwierząt gospodarskich objętych zezwoleniem w każdej gminie;

c) odsetek gruntów rolnych objętych zezwoleniem w każdej gminie;

Mapy muszą być aktualizowane co roku.

Dane na temat systemu płodozmianu i praktyk rolniczych objętych zezwoleniami muszą być gromadzone przez właściwe organy. Te dane muszą być aktualizowane co roku.

2. Właściwe organy monitorują wody strefy korzeniowej, wody powierzchniowe i gruntowe i dostarczają Komisji informacje na temat zawartości azotu i fosforu w profilu glebowym oraz stężeń azotanów w wodach powierzchniowych i gruntowych, w warunkach objęcia odstępstwem i nieobjęcia odstępstwem.

Monitorowanie przeprowadza się na poziomie pola w gospodarstwie rolnym w krajowym programie monitorowania zlewni rolniczych. Punkty monitorowania obejmują najważniejsze praktyki nawożenia i uprawy. Szczególne monitorowanie wody prowadzi się w zlewniach rolniczych na glebach piaskowych.

Ponadto stężenie azotanów w wodach powierzchniowych i gruntowych jest monitorowane w co najmniej 3 % wszystkich gospodarstw korzystających z zezwoleń.

3. W ramach krajowego programu monitorowania zlewni rolniczych właściwe organy przeprowadzają badania i regularne analizy składników odżywczych oraz dostarczają dane na temat miejscowego użytkowania gruntów, systemu płodozmianu i praktyk rolniczych w gospodarstwach hodowli bydła korzystających z zezwolenia.

Zebrane informacje i dane pochodzące z analizy składników odżywczych, o których mowa w art. 7, oraz pochodzące z monitorowania, o którym mowa w art. 10 ust. 2, są stosowane w modelowych obliczeniach wielkości strat azotu i fosforu z gospodarstw hodowli bydła korzystających z zezwolenia, w oparciu o zasady naukowe.

4. Właściwe organy określają wielkość procentową gruntów objętych odstępstwem obsianych:

a) koniczyną lub lucerną na użytkach zielonych;

b) jęczmieniem i groszkiem podsianymi trawą.

Artykuł  11

Weryfikacja

1. Właściwe organy zapewniają objęcie kontrolą administracyjną wniosków o przyznanie zezwolenia. Jeżeli kontrola wykaże, że wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 7, 8 i 9, wniosek zostanie odrzucony, a wnioskodawca zostanie poinformowany o przyczynach odrzucenia wniosku.

2. Właściwe organy ustanawiają program inspekcji w gospodarstwach korzystających z zezwoleń.

Program ten jest oparty na analizie ryzyka dotyczącej wyników kontroli w poprzednich latach warunków określonych w art. 7, 8 i 9 oraz wyników zgodności z przepisami krajowymi transponującymi dyrektywę 91/676/EWG.

3. Inspekcje obejmują kontrole w terenie i kontrole na miejscu dotyczące zgodności z art. 7, 8 i 9 niniejszej decyzji w co najmniej 7 % rocznie gospodarstw korzystających z zezwolenia. Jeżeli gospodarstwo rolne nie spełni tych warunków, posiadacz zezwolenia zostanie ukarany karą pieniężną zgodnie z przepisami krajowymi i nie będzie uprawniony do uzyskania zezwolenia w kolejnym roku.

4. Właściwe organy muszą otrzymać odpowiednie uprawnienia i środki niezbędne do weryfikacji zgodności z warunkami odstępstwa przyznanego na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł  12

Sprawozdawczość

Co roku, najpóźniej do dnia 31 grudnia, właściwe organy przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające następujące informacje:

a) mapy określające odsetek gospodarstw hodowli bydła, odsetek zwierząt gospodarskich, odsetek gruntów rolnych objętych indywidualnym odstępstwem w każdej gminie oraz mapy miejscowego użytkowania gruntów, o których mowa w art. 10 ust. 1;

b) wyniki monitorowania wód gruntowych i powierzchniowych w odniesieniu do stężeń azotanów i fosforu, łącznie z określonymi w art. 10 ust. 2 informacjami na temat tendencji w zakresie jakości wody w warunkach objęcia odstępstwem i nieobjęcia odstępstwem oraz wpływu odstępstwa na jakość wody;

c) wyniki monitorowania gleby w odniesieniu do stężeń azotu i fosforu w wodzie strefy korzeniowej w warunkach objęcia odstępstwem i nieobjęcia odstępstwem, o którym mowa w art. 10 ust. 2;

d) wyniki badań miejscowego użytkowania gruntów, systemu płodozmianu i praktyk rolniczych, o których mowa w art. 10 ust. 3;

e) wyniki modelowych obliczeń wielkości strat azotu i fosforu z gospodarstw rolnych korzystających z zezwolenia, o których mowa w art. 10 ust. 3;

f) tabele zawierające odsetek gruntów rolnych objętych odstępstwem, pokrytych koniczyną lub lucerną oraz jęczmieniem/groszkiem podsianymi trawą, o których mowa w art. 10 ust. 4;

g) ocenę realizacji warunków odstępstwa na podstawie kontroli na poziomie gospodarstwa oraz informacje dotyczące gospodarstw rolnych niespełniających warunków na podstawie wyników kontroli administracyjnych i kontroli w terenie, o których mowa w art. 11;

h) tendencje w zakresie liczby zwierząt gospodarskich i produkcji nawozu naturalnego w ramach każdej kategorii zwierząt w Danii i w gospodarstwach korzystających z odstępstwa.

Dane przestrzenne zawarte w sprawozdaniu w stosownych przypadkach spełniają przepisy dyrektywy 2007/2/WE. Gromadząc niezbędne dane w ramach niniejszego odstępstwa, Dania powinna w stosownych przypadkach korzystać z informacji uzyskanych w ramach zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli ustanowionego na podstawie art. 67 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł  13

Okres stosowania

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2018 r.

Artykuł  14

Adresat

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 maja 2017 r.

	W imieniu Komisji
	Karmenu VELLA
	Członek Komisji

¹ Dz.U. L 375 z 31.12.1991, s. 1.

² Decyzja Komisji 2002/915/WE z dnia 18 listopada 2002 r. dotycząca wniosku o odstępstwo na mocy ust. 2 lit. b) załącznika III i art. 9 dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 319 z 23.11.2002, s. 24).

³ Decyzja Komisji 2005/294/WE z dnia 5 kwietnia 2005 r. dotycząca wniosku o odstępstwo na mocy ust. 2 lit. b) załącznika III i art. 9 dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 94 z 13.4.2005, s. 34).

⁴ Decyzja Komisji 2008/664/WE z dnia 8 sierpnia 2008 r. zmieniająca decyzję 2005/294/WE dotycząca wniosku o odstępstwo na mocy ust. 2 lit. b) załącznika III i art. 9 dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 217 z 13.8.2008, s. 16).

⁵ Decyzja wykonawcza Komisji 2012/659/UE z dnia 23 października 2012 r. przyznająca Królestwu Danii odstępstwo na mocy dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 295 z 25.10.2012, s. 20).

⁶ Danish Environmental Protection Agency (ed.), Status and trends of the aquatic environment and agricultural practice in Denmark, sprawozdanie dla Komisji Europejskiej za okres 2012-2015 zgodnie z art. 10 dyrektywy azotanowej (1991/676/EWG), wrzesień 2016 r.

⁷ Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

⁸ Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

⁹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).