Rozporządzenie 539/2014 w sprawie przywozu ryżu pochodzącego z Bangladeszu i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3491/90

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.158.125

Akt obowiązujący
Wersja od: 27 maja 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 539/2014
z dnia 16 kwietnia 2014 r.
w sprawie przywozu ryżu pochodzącego z Bangladeszu i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3491/90

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W kontekście Rundy Urugwajskiej Unia zobowiązała się zaoferować udogodnienia w zakresie preferencyjnego przywozu ryżu pochodzącego z krajów najsłabiej rozwiniętych. Jedno z państw, do których skierowana jest oferta, Bangladesz, wykazało zainteresowanie rozwojem handlu ryżem. W tym celu przyjęto rozporządzenie Rady (EWG) nr 3491/90 2 .

(2) Rozporządzenie (EWG) nr 3491/90 nadaje Komisji uprawnienia w zakresie wdrożenia niektórych jego przepisów. W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony uprawnienia te należy dostosować do art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W celu zapewnienia jasności przepisów należy uchylić rozporządzenie (EWG) nr 3491/90 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem.

(3) Preferencyjne ustalenia dotyczące przywozu wiążą się z obniżeniem cła przywozowego w granicach określonej ilości ryżu łuskanego. Równoważne ilości ryżu na etapach bielenia innych niż etapy dotyczące ryżu łuskanego powinny zostać obliczone zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1312/2008 3 .

(4) W celu ustalenia ceł przywozowych stosowanych do ryżu pochodzącego z Bangladeszu przywożonego na mocy niniejszego rozporządzenia należy uwzględnić odpowiednie przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 4 .

(5) W celu zapewnienia, aby korzyści związane z preferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu były ograniczone do ryżu pochodzącego z Bangladeszu, należy wystawiać świadectwo pochodzenia.

(6) W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszego rozporządzenia, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustanowienia przepisów, które uzależnią udział w preferencyjnych ustaleniach dotyczących przywozu od wniesienia zabezpieczenia, zgodnie z art. 66 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 5 . Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(7) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania przepisów niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te, o ile przepisy wyraźnie nie stanowią inaczej, powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 6 . Jednak jeżeli konieczne będzie zawieszenie preferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu, Komisja powinna być upoważniona do przyjęcia aktów wykonawczych bez stosowania wspomnianego rozporządzenia.

(8) Niniejsze rozporządzenie jest elementem wspólnej polityki handlowej Unii, która musi być spójna z celami unijnej polityki w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju, określonymi w art. 208 TFUE i dotyczącymi w szczególności likwidacji ubóstwa oraz wspierania zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów w krajach rozwijających się. W związku z tym niniejsze rozporządzenie powinno być też zgodne z wymogami Światowej Organizacji Handlu (WTO), w szczególności z decyzją w sprawie zróżnicowanego i bardziej uprzywilejowanego wzajemnego traktowania oraz pełniejszego uczestnictwa krajów rozwijających się ("klauzula dopuszczająca") przyjętą na mocy Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu w 1979 r., zgodnie z którą członkowie WTO mogą przyznawać zróżnicowane i bardziej uprzywilejowane traktowanie krajom rozwijającym się.

(9) Podstawą niniejszego rozporządzenia jest również uznanie prawa drobnych producentów rolnych i pracowników z obszarów wiejskich do godnych zarobków oraz bezpiecznego i zdrowego środowiska pracy, które to prawo jest podstawowym celem preferencji handlowych udzielanych krajom rozwijającym się, w szczególności krajom najsłabiej rozwiniętym. Celem Unii jest określenie i realizowanie wspólnych strategii politycznych i działań wspierających zrównoważony rozwój gospodarczy, społeczny i środowiskowy krajów rozwijających się, przy czym celem nadrzędnym jest likwidacja ubóstwa. W tym kontekście ratyfikacja i skuteczne wdrożenie kluczowych międzynarodowych konwencji dotyczących praw człowieka i praw pracowniczych, ochrony środowiska oraz dobrych rządów, zwłaszcza konwencji wymienionych w załączniku VIII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 7 , są niezwykle ważne w celu wspierania postępów w dążeniu do zrównoważonego rozwoju, co odzwierciedla szczególne rozwiązanie motywacyjne zapewniające dodatkowe preferencje taryfowe na mocy tego rozporządzenia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres

1.
Niniejsze rozporządzenie ustanawia preferencyjne ustalenia dotyczące przywozu ryżu pochodzącego z Bangladeszu objętego kodami CN 1006 10 (z wyłączeniem kodu CN 1006 10 10), 1006 20 oraz 1006 30.
2.
Preferencyjne ustalenia dotyczące przywozu ograniczone są do ilości odpowiadającej 4 000 ton ryżu łuskanego na rok kalendarzowy.

Ilości ryżu na etapach bielenia innych niż etapy dotyczące ryżu łuskanego przelicza się według przeliczników ustanowionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1312/2008.

3.
Komisja przyjmuje akt wykonawczy zawieszający stosowanie preferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, z chwilą stwierdzenia, że w czasie danego roku przywóz kwalifikowalny zgodnie ze wspomnianymi ustaleniami osiągnął ilość wskazaną w ust. 2 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 6 ust. 2.
Artykuł  2

Cło przywozowe

1.
W ramach limitów ilości określonych w art. 1 ust. 2 cło przywozowe w odniesieniu do ryżu jest równe:
a)
w odniesieniu do ryżu niełuskanego objętego kodem CN 1006 10, z wyjątkiem kodu CN 1006 10 10, stawce opłaty celnej ustalonej we Wspólnej Taryfie Celnej, pomniejszonej o 50 % oraz o kwotę wynoszącą 4,34 EUR;
b)
w odniesieniu do ryżu łuskanego objętego kodem CN 1006 20, stawce ustalonej zgodnie z art. 183 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, pomniejszonej o 50 % oraz o kwotę wynoszącą 4,34 EUR;
c)
w odniesieniu do ryżu całkowicie lub częściowo bielonego objętego kodem CN 1006 30, stawce ustalonej zgodnie z art. 183 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, pomniejszonej o kwotę wynoszącą 16,78 EUR, a następnie o 50 % oraz dodatkowo o kwotę wynoszącą 6,52 EUR.
2.
Ustęp 1 stosuje się, pod warunkiem że właściwy organ Bangladeszu wystawił świadectwo pochodzenia.
Artykuł  3

Przekazane uprawnienia

Aby zapewnić wiarygodność i skuteczność preferencyjnych ustaleń dotyczących przywozu, zgodnie z art. 4 Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych określających przepisy, które uzależnią udział w preferencyjnych ustaleniach dotyczących przywozu, określonych w art. 1, od wniesienia zabezpieczenia.

Artykuł  4

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2.
Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 28 maja 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3.
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4.
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5.
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub kiedy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł  5

Uprawnienia wykonawcze

Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające niezbędne środki w odniesieniu do:

a)
administracyjnej metody wykorzystywanej do zarządzania preferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu;
b)
środków określających pochodzenie produktu objętego preferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu;
c)
formy i okresu ważności świadectwa pochodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2;
d)
w stosownych przypadkach, okresu ważności pozwoleń na przywóz;
e)
kwoty zabezpieczenia, którego wniesienie wymagane jest zgodnie z art. 3;
f)
powiadomień przekazywanych Komisji przez państwa członkowskie.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 6 ust. 2.

Artykuł  6

Procedura komitetowa

1.
Komisję wspomaga Komitet ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych ustanowiony na mocy art. 229 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2.
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3.
W przypadku gdy opinia komitetu, o którym mowa w ust. 1, ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy przed upływem terminu na wydanie opinii zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to co najmniej jedna czwarta członków komitetu.
Artykuł  7

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 3491/90 traci moc.

Odesłania do rozporządzenia (EWG) nr 3491/90 interpretuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 kwietnia 2014 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
M. SCHULZD. KOURKOULAS
PrzewodniczącyPrzewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 3491/90Niniejsze rozporządzenie
art. 1art. 2
art. 2 ust. 1art. 1 ust. 2
art. 2 ust. 2art. 1 ust. 3
art. 3art. 3-6

OŚWIADCZENIE W SPRAWIE AKTÓW DELEGOWANYCH

W kontekście rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 539/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie przywozu ryżu pochodzącego z Bangladeszu i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3491/90 8 Komisja przypomina swoje zobowiązanie, wyrażone w pkt 15 porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską, by udostępniać Parlamentowi pełne informacje i dokumentację dotyczące jej spotkań z ekspertami krajowymi w ramach swoich prac dotyczących opracowywania aktów delegowanych.

1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 2 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 14 kwietnia 2014 r.
2 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3491/90 z dnia 26 listopada 1990 r. w sprawie przywozu ryżu pochodzącego z Bangladeszu (Dz.U. L 337 z 4.12.1990, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1312/2008 z dnia 19 grudnia 2008 r. ustalające przeliczniki, koszty przetwarzania oraz wartość produktów ubocznych ryżu na różnych etapach przetworzenia (Dz.U. L 344 z 20.12.2008, s. 56).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1).
8 Zob. s. 125 niniejszego Dziennika Urzędowego.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.