Decyzja 2008/95/WE przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG pierwszy zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny
Dz.U.UE.L.2008.31.39
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 25 stycznia 2008 r.
przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG pierwszy zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny
(2008/95/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 5 lutego 2008 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Makaronezyjski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje Azory i Maderę (Portugalia) oraz Wyspy Kanaryjskie (Hiszpania) na Oceanie Atlantyckim, zgodnie z kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 25 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy, zwany dalej "Komitetem ds. Siedlisk".
(2) W kontekście procesu zapoczątkowanego w 1995 r. niezbędne są dalsze postępy w tworzeniu sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej we Wspólnocie.
(3) Wstępny wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG został przyjęty decyzją Komisji 2002/11/WE(2). Zgodnie z art. 4 ust. 4 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG zainteresowane państwa członkowskie możliwie najszybciej, nie później niż w ciągu sześciu lat, wyznaczają tereny zawarte w wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny jako specjalny obszar ochrony, ustalając priorytetowe działania w zakresie ochrony oraz konieczne środki ochronne.
(4) W świetle szybkiego dostosowywania sieci Natura 2000 wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty podlegają przeglądowi. Należy zatem zaktualizować wyżej wymieniony wstępny wykaz.
(5) Aktualizacja wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny jest konieczna w celu włączenia dodatkowych terenów, które państwa członkowskie proponowały od 2000 r. jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na makaronezyjski region biogeograficzny w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG. Zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG stosuje się tak szybko jak to możliwe, najpóźniej w ciągu sześciu lat od przyjęcia pierwszego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny.
(6) Aktualizacja wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny jest konieczna również w celu uwzględnienia zmian informacji dotyczących terenów, przekazanych przez państwa członkowskie po przyjęciu wykazu wspólnotowego. W związku z tym pierwszy zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na makaronezyjski region biogeograficzny, stanowi skonsolidowaną wersję wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na makaronezyjski region biogeograficzny. Jednak należy podkreślić, że zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG stosuje się tak szybko, jak to możliwe, najpóźniej w ciągu sześciu lat od przyjęcia wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na makaronezyjski region biogeograficzny.
(7) Na potrzeby makaronezyjskiego regionu biogeograficznego wykazy terenów zaproponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG zostały przekazane Komisji przez Hiszpanię i Portugalię w okresie od listopada 1997 r. do września 2006 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy.
(8) Do wykazów zaproponowanych terenów dołączone zostały informacje dotyczące każdego terenu, dostarczone na formularzu ustanowionym decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000(3).
(9) Informacje te obejmują najbardziej aktualną i ostateczną mapę terenu przekazaną przez dane państwo członkowskie, nazwę terenu, jego położenie i wielkość oraz dane uzyskane przez zastosowanie kryteriów określonych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(10) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, który określa także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na makaronezyjski region biogeograficzny.
(11) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków jest stale rozwijana dzięki nadzorowi prowadzonemu zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG. W związku z powyższym ocena i wybór terenów na poziomie Wspólnoty są dokonywane w oparciu o najlepsze obecnie dostępne informacje.
(12) Jednak niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów, aby spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. W związku z tym sieci nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków. Jednakże biorąc pod uwagę opóźnienie w otrzymaniu informacji i wypracowaniu porozumienia z państwami członkowskimi, Komisja uważa, że powinna przyjąć pierwszy zaktualizowany wykaz terenów, który będzie musiał zostać uaktualniony zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(13) Zważywszy, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG, występujących zarówno w morskich wodach terytorialnych, jak i w wodach będących poza wodami terytorialnymi, a znajdującymi się pod jurysdykcją krajową, pozostaje niepełna, nie można stwierdzić ani kompletności, ani niekompletności sieci. W razie konieczności wykaz należy uaktualnić zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(14) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości należy zatem zastąpić decyzję 2002/11/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 stycznia 2008 r.
| W imieniu Komisji | |
| Stavros DIMAS | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/105/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 368).
(2) Dz.U. L 5 z 9.1.2002, str. 16.
(3) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, str. 1.