Decyzja 2009/95/WE przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny
Dz.U.UE.L.2009.43.393
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 12 grudnia 2008 r.
przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny
(2009/95/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 13 lutego 2009 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Śródziemnomorski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje terytorium Grecji, Malty i Cypru zgodnie z art. 1 Protokołu 10 do Traktatu o przystąpieniu z 2003 r., oraz części terytorium Francji, Włoch, Portugalii, Hiszpanii i, zgodnie z art. 299 ust. 4 Traktatu, terytorium Gibraltaru, za którego stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest Zjednoczone Królestwo, zgodnie z kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 25 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy, zwany dalej "komitetem ds. siedlisk".
(2) W kontekście procesu zapoczątkowanego w 1995 r. niezbędne są dalsze postępy w tworzeniu sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej we Wspólnocie.
(3) Wstępny oraz pierwszy zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG został przyjęty odpowiednio decyzjami Komisji 2006/613/WE(2) oraz 2008/335/WE(3). Zgodnie z art. 4 ust. 4 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG zainteresowane państwa członkowskie możliwie najszybciej, nie później niż w ciągu sześciu lat, wyznaczają tereny wymienione w wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny jako specjalny obszar ochrony, ustalając priorytetowe działania ochronne i określając konieczne działania ochronne.
(4) W świetle szybkiego dostosowywania sieci Natura 2000 wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty podlegają przeglądowi. Niezbędny jest zatem drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny.
(5) Druga aktualizacja wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny jest konieczna w celu włączenia dodatkowych terenów, które państwa członkowskie proponowały od 2006 r. jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na śródziemnomorski region biogeograficzny w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG. Zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG stosuje się tak szybko, jak to możliwe, najpóźniej w ciągu sześciu lat od przyjęcia drugiego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny.
(6) Z drugiej strony należy dokonać drugiej aktualizacji wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny w celu uwzględnienia zmian informacji dotyczących terenów, przekazanych przez państwa członkowskie po przyjęciu wstępnego i pierwszego zaktualizowanego wspólnotowego wykazu. W związku z tym drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny, stanowi skonsolidowaną wersję wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny. Jednak należy podkreślić, że zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG stosuje się tak szybko, jak to możliwe, najpóźniej w ciągu sześciu lat od przyjęcia pierwotnego lub pierwszego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny, w zależności od listy, na której po raz pierwszy umieszczono dany teren mający znaczenie dla Wspólnoty.
(7) Na potrzeby śródziemnomorskiego regionu biogeograficznego wykaz terenów zaproponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG został przekazany Komisji przez Cypr, Francję, Grecję, Włochy, Maltę, Portugalię, Hiszpanię oraz Zjednoczone Królestwo w okresie pomiędzy styczniem 2003 r. a wrześniem 2007 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy.
(8) Do wykazów zaproponowanych terenów dołączone zostały informacje dotyczące każdego terenu dostarczone na formularzu ustanowionym decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000(4).
(9) Informacje te obejmują najbardziej aktualną i ostateczną mapę terenu przekazaną przez dane państwo członkowskie, nazwę terenu, jego położenie i wielkość oraz dane uzyskane przez zastosowanie kryteriów określonych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(10) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, który określa także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć drugi zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na śródziemnomorski region biogeograficzny.
(11) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków jest stale rozwijana dzięki nadzorowi prowadzonemu zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG. W związku z powyższym, ocena i wybór terenów na poziomie Wspólnoty są dokonywane w oparciu o najlepsze obecnie dostępne informacje.
(12) Niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów, aby spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. W związku z tym sieci nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków. Jednakże biorąc pod uwagę opóźnienie w otrzymaniu informacji i osiągnięciu porozumienia z państwami członkowskimi, należy przyjąć drugi zaktualizowany wykaz terenów, który będzie musiał być uaktualniony zgodnie z art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(13) Zważywszy, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu niektórych typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG pozostaje niepełna, nie można stwierdzić ani kompletności ani niekompletności sieci pod względem tych gatunków i siedlisk. W razie konieczności wykaz należy uaktualnić zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(14) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości należy zatem zastąpić decyzję 2008/335/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2008 r.
| W imieniu Komisji | |
| Stavros DIMAS | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
(2) Dz.U. L 259 z 21.9.2006, s. 1.
(3) Dz.U. L 123 z 8.5.2008, s. 76.
(4) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, s. 1.