Decyzja wykonawcza 2015/2369 w sprawie przyjęcia dziewiątego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.338.34

Akt utracił moc
Wersja od: 23 grudnia 2015 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/2369
z dnia 26 listopada 2015 r.
w sprawie przyjęcia dziewiątego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 8191)

(Dz.U.UE L z dnia 23 grudnia 2015 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory 1 , w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Kontynentalny region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje leżące na obszarze Unii terytorium Luksemburga oraz części leżących na obszarze Unii terytoriów Belgii, Bułgarii, Republiki Czeskiej, Danii, Niemiec, Francji, Włoch, Austrii, Polski, Rumunii, Słowenii, Chorwacji i Szwecji zgodnie kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 20 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy ("komitet ds. siedlisk").

(2) Pierwszy wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG został przyjęty decyzją Komisji 2004/798/WE 2 . Wykaz ten został ostatnio uaktualniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/69 3 .

(3) Tereny włączone do wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny należą do sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej w Unii. W celu osiągnięcia dalszych postępów w tworzeniu sieci Natura 2000 oraz w kontekście szybkiego dostosowywania sieci wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty są regularnie poddawane przeglądowi.

(4) Od lutego 2014 r. państwa członkowskie zaproponowały dodatkowe tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na kontynentalny region biogeograficzny w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG. Państwa członkowskie poinformowały również o zmianach w informacjach dotyczących terenów objętych wykazem terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny.

(5) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, który określa także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na kontynentalny region biogeograficzny. Do nowo włączonych terenów zastosowanie mają art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG.

(6) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków stale się rozwija w wyniku nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG. W związku z powyższym ocenę i wybór terenów na poziomie Unii przeprowadzono w oparciu o najlepsze dostępne informacje.

(7) Niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów, pozwalającej spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. Ponadto wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu niektórych typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz niektórych gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG pozostaje niepełna. W związku z tym sieci Natura 2000 nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków.

(8) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisów należy uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2015/69.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. siedlisk,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym przyjmuje się dziewiąty zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny, określony w załączniku.

Artykuł  2

Uchyla się decyzję wykonawczą (UE) 2015/69.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2015 r.

W imieniu Komisji

Karmenu VELLA

Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK

Dziewiąty zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny

Każdy teren mający znaczenie dla Wspólnoty (TZW) zostaje określony za pomocą informacji zamieszczonych w formularzu Natura 2000, zawierającym również odpowiednią mapę terenu. Informacje te zostały przekazane przez właściwe organy krajowe zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 92/43/EWG.

Poniższa tabela zawiera następujące informacje:

A: kod TZW składający się z dziewięciu znaków, z których dwa pierwsze stanowią kod ISO danego państwa członkowskiego;

B: nazwa TZW;

C: * = obecność na TZW co najmniej jednego typu siedliska przyrodniczego lub gatunku o znaczeniu priorytetowym w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG;

D: powierzchnia TZW w hektarach lub długość TZW w km;

E: współrzędne geograficzne TZW (szerokość i długość geograficzna) w stopniach dziesiętnych.

Wszystkie informacje podane w poniższym wykazie unijnym opierają się na danych zaproponowanych, przekazanych i zatwierdzonych przez Belgię, Bułgarię, Chorwację, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Francję, Włochy, Luksemburg, Austrię, Polskę, Rumunię, Słowenię i Szwecję.

grafika

1 Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
2 Decyzja Komisji 2004/798/WE z dnia 7 grudnia 2004 r. przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na kontynentalny region biogeograficzny (Dz.U. L 382 z 28.12.2004, s. 1).
3 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/69 z dnia 3 grudnia 2014 r. w sprawie przyjęcia ósmego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny (Dz.U. L 18 z 23.1.2015, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.