Dyrektywa 2001/85/WE odnosząca się do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy oraz zmieniająca dyrektywy 70/156/EWG i 97/27/WE
Dz.U.UE.L.2002.42.1
Akt utracił mocDYREKTYWA 2001/85/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 20 listopada 2001 r.
odnosząca się do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy oraz zmieniająca dyrektywy 70/156/EWG i 97/27/WE
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu(3), w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego przez komitet pojednawczy w dniu 25 czerwca 2001 r.,
(1) Rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. Istotne jest podejmowanie środków w tym celu.
(2) Wymagania techniczne, które pojazdy silnikowe muszą spełniać na mocy ustawodawstw krajowych odnoszą się, między innymi, do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy.
(3) Wymagania te różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich.
(4) Pojazdy te nie były wprowadzane do wspólnotowego obrotu z powodu różnic w warunkach technicznych. Przyjęcie zharmonizowanych wymagań przez wszystkie Państwa Członkowskie zamiast krajowych regulacji powinno ułatwić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego w odniesieniu do tych pojazdów.
(5) Dlatego konieczne jest, aby wszystkie Państwa Członkowskie przyjęły takie same wymagania albo w uzupełnieniu własnych istniejących przepisów, albo zamiast tych przepisów, w szczególności w celu umożliwienia stosowania, w odniesieniu do każdego typu pojazdu, procedury homologacji typu WE będącej przedmiotem dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(4).
(6) Niniejsza dyrektywa jest jedną z oddzielnych dyrektyw dotyczących procedury homologacji typu WE ustanowionej dyrektywą 70/156/EWG.
(7) W celu uwzględnienia postępów już poczynionych w zakresie poprawy dostępu osób o ograniczonej możliwości poruszania się do pojazdów klas I i II, należy zezwolić, aby istniejące typy pojazdów miały bardziej strome pochylenie w niektórych miejscach przejścia niż nowe typy pojazdów.
(8) Ponieważ cele proponowanego działania, mianowicie uniknięcie barier w wymianie handlowej we Wspólnocie poprzez stosowanie homologacji typu WE pojazdu w odniesieniu do takich pojazdów, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez Państwa Członkowskie natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki działania proponowanego w przedmiotowym sektorze możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podejmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(9) W celu rozróżnienia między istniejącymi a nowymi typami pojazdu konieczne jest odniesienie do dyrektywy Rady 76/756/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach silnikowych i ich przyczepach(5).
(10) Pożądane jest uwzględnienie istniejących wymagań technicznych przyjętych przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ (EKG/ONZ) w jej regulaminie nr 36 ("Jednolite przepisy dotyczące homologacji dużych pojazdów do przewozu pasażerów w zakresie ich budowy"), w jej regulaminie nr 52 ("Jednolite przepisy dotyczące budowy pojazdów użyteczności publicznej o małej pojemności"), w jej regulaminie nr 66 ("Jednolite przepisy dotyczące homologacji dużych pojazdów do przewozu pasażerów w zakresie wytrzymałości konstrukcji") oraz w jej regulaminie nr 107 ("Jednolite przepisy dotyczące homologacji dużych pojazdów dwupokładowych do przewozu pasażerów w zakresie ich budowy"), załączone do Porozumienia z dnia 20 marca 1958 r. dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania udzielonych homologacji wyposażenia i części pojazdów silnikowych.
(11) Podczas gdy zasadniczym celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów, konieczne jest także zapewnienie warunków technicznych umożliwiających dostęp osobom o ograniczonej możliwości poruszania się do pojazdów objętych dyrektywą, zgodnie z wspólnotową polityką transportową i społeczną. Wszystkie wysiłki muszą być skierowane na poprawę dostępu do tych pojazdów. W tym celu dostępność dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się można osiągnąć albo poprzez rozwiązania techniczne zastosowane w pojeździe, jak to zostało ujęte w niniejszej dyrektywie, albo poprzez połączenie ich z właściwą infrastrukturą lokalną mającą zagwarantować dostęp dla użytkowników wózków inwalidzkich.
(12) W związku z powyższym, konieczna jest zmiana dyrektywy 70/156/EWG i dyrektywy 97/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep(6).
(13) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(7),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
(1) Dz.U. C 17 z 20.1.1998, str. 1.
(2) Dz.U. C 129 z 27.4.1998, str. 5.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 listopada 1998 r. (Dz.U. C 379 z 7.12.1998, str. 80) potwierdzona w dniu 27 października 1999 r. (Dz.U. C 154 z 5.6.2000, str. 47), wspólne stanowisko Rady z dnia 26 września 2000 r. (Dz.U. C 370 z 22.12.2000, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2001 r. (Dz.U. C 276 z 1.10.2001, str. 124). Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 października 2001 r. i decyzja Rady z dnia 8 października 2001 r.
(4) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/91/WE (Dz.U. L 11 z 16.1.1999, str. 25).
(5) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 97/28/WE (Dz.U. L 171 z 30.6.1997, str. 1).
(6) Dz.U. L 233 z 25.8.1997, str. 1.
(7) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Rady nr 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.81) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Rady nr 2013/15/UE z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.172) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2013 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.