Przejrzystość w kwestiach finansowych - Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 2008 r. w sprawie przejrzystości w kwestiach finansowych (2007/2141(INI)).
Dz.U.UE.C.2009.184E.1
Akt nienormatywnyPrzejrzystość w kwestiach finansowych
P6_TA(2008)0051
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 2008 r. w sprawie przejrzystości w kwestiach finansowych (2007/2141(INI))
(2009/C 184 E/01)
(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2009 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając zieloną księgę Komisji w sprawie europejskiej inicjatywy na rzecz przejrzystości (COM(2006)0194),
– uwzględniając komunikat Komisji: Zielona księga "Europejska inicjatywa na rzecz przejrzystości" - działania następcze (COM(2007)0127),
– uwzględniając art. 255 traktatu WE,
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A6-0010/2008),
A. mając na uwadze, że przejrzystość pozwala obywatelom na bliższe uczestnictwo w procesie podejmowania decyzji i gwarantuje lepszą legitymizację instytucji UE oraz ich większą skuteczność i odpowiedzialność wobec obywateli w systemie demokratycznym,
B. mając na uwadze, że przejrzystość przyczynia się do umacniania zasad demokracji i szacunku dla praw podstawowych określonych w art. 6 traktatu UE oraz w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,
C. mając na uwadze, że większa przejrzystość instytucji UE zwiększyłaby ogólne zrozumienie sposobu, w jaki środki finansowe UE są wykorzystywane, poprawiając jednocześnie możliwości oceny skuteczności wydatków UE,
Ujawnianie informacji o beneficjentach środków finansowych UE (praktyczne wdrażanie)
1. przypomina, że pod nagłówkiem "Zasada przejrzystości" art. 30 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia finansowego zmienionego w dniu 13 grudnia 2006 r.(1) przewiduje się, że:
"Komisja udostępnia w odpowiedni sposób informacje o beneficjentach środków finansowych pochodzących z budżetu, którymi dysponuje Komisja w trakcie wykonywania budżetu na zasadzie scentralizowanej i bezpośrednio poprzez jej działy, oraz informacje o beneficjentach środków finansowych dostarczanych przez jednostki, którym przekazano uprawnienia do wykonywania budżetu w ramach innych trybów zarządzania."
2. jest zdania, że przejrzystość ściśle łączy się z tym, czy dostarczane informacje o beneficjentach są łatwo dostępne, wiarygodne i czy nadają się one do dalszych badań, porównań i oceny, a w związku z tym uważa, że stosując wyrażenie "w odpowiedni sposób" użyte w rozporządzeniu finansowym należy właściwie uwzględniać te potrzeby;
Środki finansowe UE zarządzane centralnie
3. przypomina, że jeśli chodzi o przejrzystość, w odniesieniu do 20 % środków finansowych UE zarządzanych bezpośrednio i centralnie przez Komisję (dotacje i zamówienia publiczne) informacja o beneficjentach, w tym ich tożsamość, dostępna jest do wglądu na dwóch stronach internetowych:
o beneficjentach dotacji:
http://ec.europa.eu/grants/beneficiaries_en.htm
o beneficjentach zamówień publicznych:
http://ec.europa.eu/public_contracts/beneficiaries_en.htm
4. zwraca się do Komisji, aby we wszystkich dokumentach odnoszących się do budżetu UE i/lub projektów i programów będących w jej gestii wskazywała wyraźnie adresy obu stron internetowych zawierających informacje o beneficjentach środków finansowych UE zarządzanych przez nią bezpośrednio i centralnie;
Środki finansowe UE zarządzane na zasadzie podziału lub decentralizacji zarządzania albo poprzez wspólne zarządzanie
5. zauważa, że zgodnie z art. 53b rozporządzenia finansowego w przypadku wykonywania przez Komisję budżetu przy podziale zarządzania, państwa członkowskie na mocy ust. 2 lit. d) powyższego artykułu:
"zapewniają, za pomocą odnośnych przepisów sektorowych i zgodnie z art. 30 ust. 3, odpowiednią coroczną publikację ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu"
6. podkreśla, że, podobnie, zgodnie z art. 53c i 53d kraje trzecie i organizacje międzynarodowe, którym powierzono zadania wykonawcze "zapewniają, zgodnie z art. 30 ust. 3, odpowiednią coroczną publikację ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu";
7. przypomina, że w projekcie deklaracji Komisji w sprawie przejrzystości, załączonym do wyników postępowania pojednawczego dotyczącego zmienionego rozporządzenia finansowego, Komisja zobowiązała się:
"zapewnić w sektorowych rozporządzeniach wykonawczych porównywalność ujawnianych informacji na temat beneficjentów środków finansowych pochodzących z funduszy rolnych (EFRROW(2) i EFGR(3)) z informacjami ujawnianymi na mocy sektorowych rozporządzeń wykonawczych dotyczących funduszy strukturalnych. W szczególności zapewniona zostanie odpowiednia coroczna publikacja ex post kwot otrzymanych z tych funduszy przez poszczególnych beneficjentów, z dalszym podziałem według głównych kategorii wydatków"
8. zauważa, że na stronie internetowej Komisji http://ec.europa.eu/agriculture/funding/index_en.htm znajdują się obecnie łącza do baz danych 14 państw członkowskich, które zawierają informacje o beneficjentach płatności wspólnej polityki rolnej w ramach podziału zarządzania; ubolewa jednak, że dane są tak zróżnicowane i rozproszone oraz że tak różnią się między sobą jakością, iż trudno jest znaleźć informacje; wzywa Komisję do wyciągnięcia nauki z łatwo dostępnej strony internetowej http://www.farmsubsidy.org/, która działa bardzo dobrze i została stworzona bez udziału środków publicznych;
9. odnotowuje zastrzeżenie Komisji, że ponieważ łącza na jej stronie internetowej oparte są na dostarczonych przez państwa członkowskie informacjach, które mogą być ogromnie zróżnicowane pod względem zakresu i szczegółów, nie jest ona w stanie zagwarantować dokładności lub kompletności dostarczonych danych i informacji, nie przyjmuje również odpowiedzialności za sposoby ich wykorzystania;
10. utrzymuje, że Komisja musi przyjąć odpowiedzialność za zapewnienie pełnych i wiarygodnych danych, a w związku z tym musi podjąć konieczne działania wobec władz państw członkowskich w celu zagwarantowania, że dane takie będą dostarczane;
Uwagi ogólne o ujawnianiu beneficjentów
11. jest przekonany, że co do zasady strony internetowe Komisji, na których ujawniane są informacje o beneficjentach środków finansowych UE każdej kategorii, czy to w postaci zamówień publicznych, dotacji, wydatków z funduszy rolnych lub strukturalnych (lub innych form finansowania), powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwić nie tylko uzyskiwanie informacji o poszczególnych beneficjentach, ale również wyszukiwanie w oparciu o konkretne kryteria w celu uzyskania całościowego obrazu w różnych działach, który można następnie skonfrontować z danymi liczbowymi dotyczącymi wykonania przedstawianymi przez Komisję;
12. wzywa Komisję do przyjęcia politycznej odpowiedzialności za publikację informacji o beneficjentach środków finansowych UE w ramach wszystkich trybów zarządzania;
13. podkreśla, że nie wystarczy zwykłe opublikowanie informacji w stanie surowym, lecz należy je w sposób przemyślany zorganizować, sklasyfikować i przedstawić, żeby nadać im wartość praktyczną;
14. podkreśla, że poszczególni beneficjenci mogą otrzymać środki finansowe UE z kilku programów lub obszarów działalności UE; uznaje w związku z tym, że warto byłoby mieć możliwość określenia wszystkich kwot wypłaconych danemu beneficjentowi we wszystkich obszarach; zwraca się do Komisji o przeanalizowanie możliwości stworzenia ogólnej wyszukiwarki zdolnej do uzyskiwania przekrojowych danych dotyczących poszczególnych beneficjentów, obejmujących zamówienia, dotacje, subsydia, programy badawcze, fundusze rolne i strukturalne, zarządzanie scentralizowane i zdecentralizowane itd. we wszystkich dziedzinach działalności UE;
15. wzywa Komisję, aby uwzględniła uwagi zawarte w niniejszej rezolucji i aby przed przyszłymi wyborami europejskimi w roku 2009 wprowadziła w pełni sprawny system informacji dla szerszej publiczności o wszystkich beneficjentach subsydiów UE oraz o kwotach pozostających do odzyskania;
Oświadczenie o powiązaniach finansowych osób sprawujących urząd publiczny w instytucjach UE
16. podkreśla, że obecnie w instytucjach UE podejście do oświadczeń o powiązaniach finansowych ich członków jest zróżnicowane, a jego zakres rozciąga się od rejestru publicznego w Parlamencie Europejskim do braku wymogu składania jakichkolwiek oświadczeń;
17. wyraża opinię, że wszystkie instytucje powinny rozważyć, czy obecne zasady i przepisy są wystarczające, oraz odnotowuje ewentualną konieczność przeglądu przepisów Parlamentu Europejskiego, tak aby wprowadzić obowiązek publicznego ujawniania w Internecie powiązań finansowych;
18. odnotowuje, że w związku z europejską inicjatywą na rzecz przejrzystości Komisja zleciła przeprowadzenie analizy zasad i norm etyki zawodowej osób sprawujących urząd publiczny w instytucjach UE oraz w parlamentach krajowych, rządach krajowych, trybunałach konstytucyjnych (sądach najwyższych), trybunałach obrachunkowych oraz w centralnych lub narodowych bankach 27 państw członkowskich UE, a także Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki; odnotowuje także, że w odniesieniu do instytucji UE w analizie zbadane i porównane zostaną zasady i normy etyki zawodowej w Komisji Europejskiej, Parlamencie Europejskim, Europejskim Trybunale Obrachunkowym, Europejskim Trybunale Sprawiedliwości, Europejskim Banku Centralnym i Europejskim Banku Inwestycyjnym;
19. zdaje sobie sprawę, że Komisja pragnie stworzyć wśród instytucji UE "wspólną przestrzeń etyki";
20. przypomina, że w następstwie zaleceń przedstawionych przez komitet niezależnych ekspertów w drugim sprawozdaniu z dnia 10 września 1999 r. oraz białej księgi Komisji w sprawie reformy administracyjnej z dnia 1 marca 2000 r. Komisja wysunęła propozycję utworzenia komitetu doradczego ds. norm życia publicznego(4), wśród którego zadań znalazłoby się udzielanie wcześniejszych instrukcji osobom sprawującym urząd publiczny, aby pomóc im uniknąć sytuacji powodujących ewentualny konflikt interesów;
21. uważa, że niewłaściwe byłoby utworzenie jednego organu doradczego dla wszystkich osób sprawujących urząd w UE, biorąc pod uwagę szczególną sytuację posłów do Parlamentu Europejskiego, którzy, wybierani są bezpośrednio przez obywateli;
22. jest jednak przekonany, że każda instytucja powinna przyjąć zasady etyki zawodowej swoich członków w zależności od szczególnego charakteru każdej instytucji, oparte na praktykach obowiązujących odnośnie do wszystkich istotnych powiązań finansowych;
23. zaleca, aby zasady etyki zawodowej każdej instytucji poruszały również sprawy ogólnej odpowiedzialności politycznej, finansowej i prawnej ich członków;
24. przypomina, że w odpowiedzi na niedawne rezolucje Parlamentu Europejskiego w sprawie udzielenia absolutorium Europejski Trybunał Sprawiedliwości przyjął ostatnio zasady etyki(5) sędziów; zauważa, że Europejski Trybunał Obrachunkowy również analizuje powiązane kwestie w kontekście oceny przez środowisko swojej przyszłej roli;
25. zgadza się z Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich (skarga 3269/2005/TN), że ujawnianie nazwisk poszczególnych lobbystów odbywających spotkania z komisarzami posiada zasadnicze znaczenie;
Odzyskiwanie, odstąpienie od odzyskiwania
26. zauważa, że pojęcie "odzyskiwanie" obejmuje cztery różne rodzaje postępowania:
– odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych przez państwa członkowskie organizacjom lub organom rolnym uczestniczącym w działaniach strukturalnych w następstwie różnych błędów wynikających z zaniedbania lub, w niektórych przypadkach, popełnionych umyślnie,
– windykacja kar pieniężnych nałożonych przez Komisję na organizacje lub państwa członkowskie,
– pozyskiwanie zasobów własnych od państw członkowskich w ramach normalnej procedury ściągania należnych kwot,
– odzyskiwanie kwot od beneficjentów środków finansowych Wspólnoty, w przypadku gdy umowa lub porozumienie o dotacji nie są przestrzegane;
27. ponownie wyraża ubolewanie, które znalazło już wyraz w ust. 36 rezolucji z dnia 24 października 2006 r. w sprawie odzyskiwania środków wspólnotowych(6), że informacje dotyczące odzyskiwania funduszy wspólnotowych wyłączone są z europejskiej inicjatywy na rzecz przejrzystości; wzywa Komisję do udostępnienia władzy budżetowej, a ostatecznie do podania do wiadomości publicznej nazw i kwot do odzyskania lub wpłaconych do budżetu UE oraz końcowego przeznaczenia tych sum;
28. zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem rocznym Europejskiego Trybunału Obrachunkowego dotyczącym wykonania budżetu za rok budżetowy 2006(7) (ust. 2.24) "informacje na temat odzyskiwania środków i korekt finansowych podane [przez Komisję] [...] w rocznych sprawozdaniach z działalności za 2006 r. nie zawierają wystarczających wyjaśnień"; zwraca się w związku z tym do Komisji o przedstawienie wiarygodnych i pełnych informacji na temat korekt błędów oraz poświadczenia dokonanych korekt;
29. uważa, że Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu w regularnych odstępach czasu, i ewentualnie publikować na swojej stronie internetowej, zestawienie kwot pozostających do odzyskania w rozbiciu na kwoty łączne niezapłacone przez poszczególne dyrekcje generalne (DG) oraz okresy opóźnień we wnoszeniu każdej kwoty;
30. z zadowoleniem przyjmuje fakt opublikowania zestawienia odstąpień od odzyskiwania ustalonych wierzytelności w 2006 r. w formie załącznika do komunikatu Komisji (COM(2007)0274) podsumowującego osiągnięcia Komisji w zakresie zarządzania za rok 2006; zauważa, że łączna kwota, od której odzyskiwania odstąpiono (kwoty powyżej 100.000 EUR) wyniosła 23.038.784 EUR dla budżetu WE i 6.549.996 EUR dla budżetu Europejskiego Funduszu Rozwoju;
31. podkreśla, że służby Komisji wystawiają rocznie 10.000 wezwań do zapłaty oraz że DG ds. Budżetu opracowuje co kwartał zestawienia sald nierozliczonych, które wysyłane są do właściwych DG w celu odzyskania należności;
32. z zadowoleniem przyjmuje publikację w sprawozdaniu tymczasowym za rok 2006 r. (tom 1, str. 67- 71) w nocie do rachunku zysków i strat rozdziału na temat odzyskiwania wydatków; odnotowuje, że łączna wartość wezwań do zapłaty wystawionych w 2006 r. wyniosła 634.000.000 EUR; wyraża nadzieję, że w celu zwiększenia przejrzystości Komisja dążyć będzie w przyszłości do dalszej poprawy w tym względzie;
Skład grup ekspertów doradzających Komisji
33. odnotowuje, że Komisja ustaliła rejestr (http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/) grup ekspertów, określonych jako formalne i nieformalne organy doradcze ustanowione na mocy decyzji Komisji lub nieformalnie przez służby Komisji w celu wspierania Komisji i jej służb przy opracowywaniu wniosków legislacyjnych i inicjatyw politycznych;
34. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie podjęte na wniosek Komisji Kontroli Budżetowej przez wiceprzewodniczącego Siima Kallasa, że począwszy od 2008 r.:
– za pośrednictwem rejestru grup ekspertów Komisji będą publikowane i udostępniane nazwiska wszystkich członków grup formalnych i nieformalnych,
– w przypadku wszystkich ekspertów i zastępców oraz obserwatorów, gdy ich udział ma skutki dla budżetu, ujawniane będzie nazwisko, tytuł zawodowy, płeć, kraj i, w stosownym przypadku, reprezentowany organ, chyba że podane zostaną uzasadnione istotne powody przeciwko takiemu ujawnieniu; dane te będą podawane do publicznej wiadomości za pośrednictwem rejestru grup ekspertów,
– dane osobowe nieujawnione na tej podstawie mogą zostać przekazane Parlamentowi Europejskiemu, przy czym każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie i bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 45/2001(8) zgodnie z właściwymi przepisami załącznika I do porozumienia ramowego,
– zostanie zainstalowana zaawansowana wyszukiwarka umożliwiająca użytkownikowi przeszukiwanie za pomocą słów kluczowych wszystkich metadanych i, na przykład, wyszukanie liczby ekspertów, szukanie według kraju, składu;
35. zauważa, że rejestr grup ekspertów nie obejmuje:
– niezależnych ekspertów, którym zlecono pomoc Komisji we wdrażaniu ramowych programów badawczo-rozwojowych,
– komitetów sektorowych i wielobranżowych komitetów ds. dialogu społecznego (których w 2005 r. aktywnie działało ok. 70),
– "komitetów komitologicznych" wspierających Komisję w tych obszarach polityki, w których posiada ona uprawnienia do wdrażania prawodawstwa (w 2004 r. było łącznie 250 takich komitetów),
– wspólnych jednostek utworzonych na mocy umów międzynarodowych (których w 2004 r. działało łącznie 170);
36. nie zgadza się z ogólnym wykluczeniem tych grup z rejestru i oczekuje, że Komisja podejmie działania w celu zapewnienia, że rejestr zawiera wszystkie grupy ekspertów, włącznie z informacjami na temat członków komitetów komitologicznych, indywidualnych ekspertów, wspólnych jednostek i wielobranżowych komitetów ds. dialogu społecznego, aby zapewnić stosowanie podobnego przejrzystego podejścia do członkostwa w tych komitetach ekspertów i ujawnienia w ten sposób informacji, chyba że podane zostaną uzasadnione istotne powody przeciwko takiemu ujawnieniu, indywidualnie dla każdego przypadku;
37. wzywa Komisję do przeprowadzenia gruntownego przeglądu składu swoich grup ekspertów do końca 2008 r. oraz do podjęcia działań gwarantujących zrównoważoną reprezentację grup interesów wśród członków grup ekspertów;
38. nalega na fakt, że Komisja musi do końca 2008 r. rozwinąć otwarty, przejrzysty i globalny proces wyboru członków nowych grup ekspertów oraz musi poinformować Parlament Europejski najpóźniej do lutego 2009 r. o nowych kryteriach wyboru;
Zarządzanie w instytucjach i ich roczne sprawozdania z działalności
39. uznaje, że ważnym elementem dobrego zarządzania jednostkami prawnymi lub instytucjami UE jest udostępnianie udziałowcom i ogółowi społeczeństwa informacji o zarządzaniu finansami w formie łatwo zrozumiałej dla przeciętnego odbiorcy;
40. przyznaje, że od wejścia w życie w 2003 r. zmienionego rozporządzenia finansowego sytuacja uległa zmianie z uwagi na obowiązek sporządzania rocznych sprawozdań z działalności, które w praktyce zapewniają szczegółowy wgląd w wewnętrzne funkcjonowanie instytucji;
41. wyraża uznanie dla Komisji za opublikowanie na stronie internetowej http://ec.europa.eu/atwork/synthesis/aar/index_en.htm rocznych sprawozdań z działalności (2004, 2005, 2006) jej dyrektorów generalnych i innych służb oraz sprawozdania podsumowującego Komisji zatytułowanego "Osiągnięcia w poszczególnych dziedzinach polityki w 2006 r." (COM(2007)0067);
42. zauważa, że według Komisji sprawozdanie podsumowujące oraz roczne sprawozdania z działalności stanowią zwieńczenie i filary konstrukcji, jaką jest struktura odpowiedzialności Komisji (COM(2006)0277), a ponieważ dyrektorzy generalni i Komisja jako kolegium przyjmują w tych sprawozdaniach polityczną odpowiedzialność za zarządzanie, zdecydowanie wzywa Komisję do podjęcia poważnych kroków, które zapewnią pełny wgląd w sposoby wykorzystywania 80 % środków finansowych UE (w ramach podziału zarządzania), ponieważ w innym przypadku jej własna odpowiedzialność zostanie uznana za ułomną;
43. wzywa w związku z tym Komisję do poparcia propozycji wydawania przez państwa członkowskie krajowych poświadczeń wiarygodności, co umożliwiłoby jej przyjęcie pełnej odpowiedzialności politycznej za całość zarządzania finansami UE; wzywa również Komisję, aby w większym stopniu polegała na pracy krajowych biur audytu oraz na audytach zewnętrznych;
44. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Trybunał Obrachunkowy, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Komitet Regionów i Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich przedkładają organowi udzielającemu absolutorium roczne sprawozdania z działalności;
45. uważa, że w interesie większej przejrzystości roczne sprawozdania z działalności innych instytucji, w tym Rady i Parlamentu Europejskiego, powinny być zamieszczane na ich ogólnie dostępnych stronach internetowych;
Tworzenie czarnych list oszustów
46. przypomina, że jedną z kwestii rozważanych przez Komisję w trakcie wstępnych prac nad przejrzystością (SEC(2005)1300) był problem, czy oszustwom można lepiej zapobiegać poprzez zachowanie większej przejrzystości w sprawie wyników dochodzeń i czy Komisja powinna ustalić i opublikować czarną listę potwierdzonych przypadków oszustw w celu ujawnienia i zawstydzenia oszustów;
47. zauważa, że o ile sprawa sporządzenia czarnej listy oszustów jest szeroko rozważana w dokumencie roboczym służb Komisji (SEC(2005)1300), nie została ona jednak ujęta ani w zielonej księdze Komisji w sprawie europejskiej inicjatywy na rzecz przejrzystości, ani w komunikacie dotyczącym działań następczych;
48. zwraca się do Komisji o rozważenie, w jaki sposób można by utworzyć czarną listę potwierdzonych przypadków oszustw i jednostek za nie odpowiedzialnych w celu ich ujawniania i zawstydzania, a także informowania społeczeństwa o wynikach działań Wspólnoty przeciwko nadużyciom;
49. podkreśla, że na wniosek Parlamentu Europejskiego w 1997 r. Komisja wprowadziła w celu ochrony finansowych interesów UE system wczesnego ostrzegania o pięciostopniowej skali zagrożenia, który ma pomagać służbom Komisji w identyfikowaniu jednostek stwarzających zagrożenie finansowe lub inne; zauważa, że system ten obejmuje zarówno zarządzanie scentralizowane (zamówienia i dotacje zarządzane bezpośrednio przez służby Komisji), jak i zdecentralizowane (zarządzanie przez kraje trzecie); system wczesnego ostrzegania nie uwzględnia jednak dotychczas środków finansowych UE zarządzanych we współpracy z państwami członkowskimi (zarządzanie na zasadzie podziału, dotyczy głównie wspólnej polityki rolnej i funduszy strukturalnych), ani środków przekazanych organizacjom międzynarodowym (wspólne zarządzanie);
50. zauważa, że według głównych ustaleń Europejskiego Trybunału Obrachunkowego zawartych w sprawozdaniu rocznym za rok 2006 błędy zgodności (np. brak procedury przetargowej lub jej nieważność) stanowiły główną przyczynę nieprawidłowości w dziedzinie polityki strukturalnej, a ponieważ ochrona interesów finansowych UE jest podstawowym celem, zwraca się do Komisji i do Europejskiego Trybunału Obrachunkowego o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania na temat rodzajów nieprawidłowości lub oszustw najczęściej występujących w trakcie procedur przetargowych oraz ich przyczyn;
51. zauważa, że ze względu na ochronę danych, w celu zagwarantowania uzasadnionych interesów zainteresowanych jednostek, oraz wobec braku jakichkolwiek przepisów w rozporządzeniu finansowym zezwalających na publikację, wpisy w systemie wczesnego ostrzegania mają ściśle poufny charakter;
52. przypomina, że zgodnie z art. 95 rozporządzenia finansowego należy utworzyć centralną bazę wykluczonych kandydatów i oferentów (przestrzegając zasad Wspólnoty dotyczących ochrony danych osobowych) i zarządzać nią wspólnie ze wszystkimi instytucjami i agencjami, oraz że baza ta ma rozpocząć działanie od 1 stycznia 2009 r.;
53. ponownie wskazuje na pilną konieczność przyjęcia kodeksu etyki OLAF w celu zagwarantowania domniemania niewinności w przypadku beneficjentów, wobec których prowadzona jest długotrwała i szkodliwa dla ich interesów procedura dochodzenia i których sąd uwalnia od zarzutów, ale nie otrzymują oni żadnego zadośćuczynienia za utratę dobrego imienia lub za inne poniesione straty;
54. odnotowuje, że państwa członkowskie zobowiązane są do przekazywania właściwemu intendentowi informacji o wykluczonych kandydatach i oferentach; zauważa również, że baza danych nie będzie ogólnie dostępna, lecz dostęp do niej będzie zastrzeżony wyłącznie dla instytucji UE, agencji wykonawczych oraz agencji regulacyjnych (art. 95 ust. 2 rozporządzenia finansowego);
*
* *
55. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie oraz innym instytucjom.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 390 z 30.12.2006, str. 1).
(2) Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.
(3) Europejski Fundusz Gwarancji Rolnej.
(4) Wniosek w sprawie umowy między Parlamentem Europejskim, Radą, Komisją, Trybunałem Sprawiedliwości, Trybunałem Obrachunkowym, Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów ustanawiającej grupę doradczą ds. norm życia publicznego (SEC(2000)2077).
(5) Dz.U. C 223 z 22.9.2007, str. 1.
(6) Dz.U. C 313 E z 20.12.2006, str. 125.
(7) Dz.U. C 273 z 15.11.2007, str. 1.
(8) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1).