Decyzja 2010/113/WPZiB przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Wielkich Jezior Afrykańskich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.46.30

Akt utracił moc

Wersja od: 23 lutego 2010 r.

DECYZJA RADY 2010/113/WPZiB

z dnia 22 lutego 2010 r.

przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Wielkich Jezior Afrykańskich

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 15 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/112/WPZiB⁽¹⁾, zgodnie z którym Roeland VAN DE GEER został mianowany Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Regionie Wielkich Jezior Afrykańskich.

(2) W dniu 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2009/128/WPZiB⁽²⁾ zmieniające i przedłużające mandat SPUE do dnia 28 lutego 2010 r.

(3) Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może jednak wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

(4) SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Roelanda VAN DE GEERA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Regionie Wielkich Jezior Afrykańskich zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem WP w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

Artykuł  2

Cele polityki

Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii Europejskiej (UE) związanych z dalszą stabilizacją i poprawą sytuacji po konflikcie w regionie Wielkich Jezior Afrykańskich i koncentruje się szczególnie na wymiarze regionalnym wydarzeń w państwach położonych na tym obszarze. Cele te są związane w szczególności z propagowaniem przestrzegania podstawowych zasad demokracji i dobrych rządów, w tym poszanowania praw człowieka i praworządności, i obejmują:

a) wnoszenie aktywnego i skutecznego wkładu w konsekwentną, trwałą i odpowiedzialną politykę Unii w regionie Wielkich Jezior Afrykańskich i propagowanie ogólnego spójnego podejścia Unii w regionie; SPUE wspiera działania WP w tym regionie;

b) zapewnienie stałego zaangażowania Unii w procesy stabilizacji i odbudowy w regionie, przez aktywną obecność w terenie i na odpowiednich forach międzynarodowych, utrzymywanie kontaktów z głównymi zainteresowanymi stronami, a także wnoszenie wkładu w zarządzanie kryzysowe;

c) wnoszenie wkładu po zakończeniu okresu przejściowego w Demokratycznej Republice Konga (DRK), w szczególności w odniesieniu do politycznego procesu umacniania nowych instytucji i definiowania szerszych międzynarodowych ram konsultacji i koordynacji politycznej z nowym rządem;

d) wnoszenie wkładu, w ścisłej współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych/MONUC, w międzynarodowe wysiłki na rzecz wspierania realizacji kompleksowej reformy sektora bezpieczeństwa w DRK, w szczególności w świetle roli koordynatora, którą Unia gotowa jest odgrywać w tym kontekście;

e) wnoszenie wkładu w odpowiednie działania następcze po konferencji międzynarodowej na temat regionu Wielkich Jezior, w szczególności przez nawiązanie bliskich kontaktów z Sekretariatem ds. Wielkich Jezior oraz jego sekretarzem wykonawczym, a także z trojką mechanizmu następczego, oraz przez propagowanie dobrosąsiedzkich stosunków w regionie;

f) zajęcie się wciąż istotnym problemem ugrupowań zbrojnych działających ponad granicami, niosących ryzyko destabilizacji państw w regionie i zwiększania ich problemów wewnętrznych;

g) wnoszenie wkładu w stabilizację po konflikcie w Burundi, Rwandzie i Ugandzie, w szczególności przez uczestniczenie w negocjacjach pokojowych z ugrupowaniami zbrojnymi, takimi jak FNL czy LRA.

Artykuł  3

Mandat

Aby zapewnić osiągnięcie celów polityki, mandat SPUE obejmuje:

a) nawiązanie i utrzymywanie bliskich kontaktów z państwami w regionie Wielkich Jezior, Organizacją Narodów Zjednoczonych, Unią Afrykańską, kluczowymi państwami afrykańskimi oraz głównymi partnerami DRK i Unii, a także z regionalnymi i subregionalnymi organizacjami afrykańskimi, innymi odpowiednimi państwami trzecimi i innymi kluczowymi przywódcami regionalnymi;

b) doradztwo i przedstawianie sprawozdań na temat możliwości wspierania przez Unię procesu stabilizacji i konsolidacji oraz najlepszych sposobów realizacji inicjatyw Unii;

c) doradztwo i pomoc w reformie sektora bezpieczeństwa (SSR) w DRK;

d) wnoszenie wkładu w działania następcze po konferencji międzynarodowej na temat regionu Wielkich Jezior, w szczególności przez wspieranie zdefiniowanych w regionie polityk, których celem jest niestosowanie przemocy i wzajemna obrona przy rozwiązywaniu konfliktów oraz - jeśli chodzi o współpracę regionalną - przez propagowanie praw człowieka i demokratyzacji, dobrych rządów, współpracy wymiaru sprawiedliwości i walki z bezkarnością i nielegalnym wykorzystywaniem zasobów naturalnych;

e) wnoszenie wkładu w lepsze zrozumienie roli Unii wśród osób kształtujących opinię publiczną w regionie;

f) wnoszenie wkładu, na wniosek zainteresowanych stron, w negocjowanie oraz wprowadzanie w życie porozumień pokojowych i porozumień w sprawie zawieszenia broni zawartych między stronami oraz podejmowanie działań dyplomatycznych w przypadku nieprzestrzegania warunków tych porozumień; w kontekście trwających negocjacji z LRA działania takie powinny być podejmowane w ścisłej koordynacji ze SPUE w Sudanie;

g) wnoszenie wkładu w realizację polityki UE w dziedzinie praw człowieka oraz wytycznych UE w sprawie praw człowieka, w szczególności wytycznych UE w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych oraz rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 (2000) dotyczącej kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, w tym przez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i przedstawianie sprawozdań z rozwoju sytuacji.

Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.

2. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

Artykuł  5

Finansowanie

1. Finansowa kwota referencyjna przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wynosi 1.065.000 EUR.

2. Wydatki pokrywane w ramach kwoty określonej w ust. 1 kwalifikują się do finansowania od dnia 1 marca 2010 r. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszelkie wydatki.

Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1. W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych zawiązanych z mandatem. SPUE niezwłocznie powiadamia Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2. Państwa członkowskie i instytucje Unii mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych przez państwo członkowskie lub instytucję Unii do SPUE jest wypłacane odpowiednio przez dane państwo członkowskie lub daną instytucję Unii. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady również mogą być zatrudnieni przy SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego mają obywatelstwo państwa członkowskiego.

3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu lub wysyłającej instytucji Unii; wypełnia on obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.

Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i jego personelu ustala się odpowiednio ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa⁽³⁾, w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2. Delegatury Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z postanowieniami tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie działania możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, w szczególności:

a) sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b) zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze prowadzenia misji;

c) zapewnia, by wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym kontraktowy personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d) zapewnia wdrażanie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań z wdrażania tych zaleceń i sprawozdań dotyczących innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

Artykuł  11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie przedstawia WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

Artykuł  12

Koordynacja

1. SPUE dąży do zapewnienia spójności między działaniami podmiotów z ramienia Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa/Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony i propaguje ogólną koordynację polityczną ze strony Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby zrealizować cele polityczne Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji oraz w odpowiednich przypadkach z działaniami innych SPUE aktywnych w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2. Szefowie delegatur Unii i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłą współpracę ze SPUE w terenie. Dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.

3. SPUE zapewnia zgodność działań misji Unii Europejskiej polegającej na udzielaniu porad i pomocy dotyczącej reform sektora bezpieczeństwa w Demokratycznej Republice Konga (EUSEC DR Konga) i misji policyjnej Unii Europejskiej podejmowanej w ramach reform sektora bezpieczeństwa (SRR) i jej kontaktów z systemem sprawiedliwości w Demokratycznej Republice Konga (EUPOL DR Konga) oraz udziela szefom tych misji wskazówek na temat lokalnej sytuacji politycznej. SPUE przyczynia się do koordynacji, która prowadzona jest wraz z innymi międzynarodowymi podmiotami zaangażowanymi w reformę sektora bezpieczeństwa w DRK. W miarę potrzeb SPUE oraz cywilny dowódca operacji zasięgają wzajemnie swoich opinii.

Artykuł  13

Przegląd

Wykonanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Na zakończenie mandatu SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł  15

Publikacja

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2010 r.

	W imieniu Rady
	C. ASHTON
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 46 z 16.2.2007, s. 79.

⁽²⁾ Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 36.

⁽³⁾ Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.