Przedłużenie mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Południowego Kaukazu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.46.16

Akt utracił moc
Wersja od: 11 sierpnia 2010 r.

DEZYCJA RADY 2010/109/WPZiB
z dnia 22 lutego 2010 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Południowego Kaukazu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 20 lutego 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/121/WPZiB(1) w sprawie mianowania Petera SEMNEBY'EGO Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Regionie Południowego Kaukazu.

(2) W dniu 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2009/133/WPZiB(2) zmieniające i przedłużające mandat SPUE do dnia 28 lutego 2010 r.

(3) Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może być jednak rozwiązany wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Bezpieczeństwa (WP) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

(4) SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Petera SEMNEBY'EGO jako SPUE w Regionie Południowego Kaukazu zostaje niniejszym przedłużony do dnia 28 lutego 2011 r. lub do czasu, gdy Rada uzna - na wniosek Wysokiego Przedstawiciela - że w ramach Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych wyznaczono stosowne zadania, odpowiadające zadaniom określonym w obecnej decyzji, i podejmie decyzję o zakończeniu mandatu.

Artykuł  2

Cele polityki

1.
Mandat SPUE jest oparty na celach polityki Unii Europejskiej w odniesieniu do regionu Południowego Kaukazu. Cele te obejmują:

a) pomoc Armenii, Azerbejdżanowi i Gruzji w przeprowadzaniu reform politycznych i gospodarczych, zwłaszcza w dziedzinie praworządności, demokratyzacji, praw człowieka, dobrych rządów, rozwoju oraz zmniejszania ubóstwa;

b) zgodnie z istniejącymi mechanizmami - zapobieganie konfliktom w regionie, przyczynianie się do pokojowego rozwiązywania konfliktów, również przez wspieranie powrotu uchodźców i przesiedleńców wewnętrznych;

c) konstruktywne działania z głównymi zainteresowanymi podmiotami dotyczące regionu;

d) zachęcanie do i wspieranie dalszej współpracy między państwami tego regionu, zwłaszcza między państwami regionu Południowego Kaukazu, w tym w zakresie kwestii gospodarczych, energii i transportu;

e) zwiększanie skuteczności i widoczności Unii w regionie.

2.
SPUE wspiera działania WP w regionie.
Artykuł  3

Mandat

Dla osiągnięcia celów polityki mandat SPUE obejmuje:

a) rozwijanie kontaktów z rządami, parlamentami, instytucjami sądowniczymi i społeczeństwem obywatelskim w regionie;

b) zachęcanie Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji do współpracy w zakresie zagadnień regionalnych stanowiących wspólny przedmiot zainteresowania, takich jak wspólne zagrożenia bezpieczeństwa, zwalczanie terroryzmu, nielegalnego handlu i przestępczości zorganizowanej;

c) wkład w zapobieganie konfliktom i pomoc w stwarzaniu warunków do osiągania postępów w rozstrzyganiu konfliktów, w tym przez zalecenia dotyczące działań związanych ze społeczeństwem obywatelskim i rewitalizacją terytoriów, bez uszczerbku dla Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

d) wkład w rozstrzyganie konfliktów i ułatwianie realizacji takich rozstrzygnięć w ścisłej współpracy z Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz mobilnym zespołem ONZ, Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i jej Grupą Mińską;

e) dostarczanie szefowi Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia) wskazówek na temat lokalnej polityki;

f) intensyfikację dialogu na temat tego regionu prowadzonego przez Unię z głównymi zainteresowanymi podmiotami;

g) pomoc Radzie w dalszym rozwijaniu wszechstronnej polityki wobec Południowego Kaukazu;

h) za pośrednictwem zespołu wspierającego:

– przekazywanie Unii sprawozdań oraz bieżącej oceny sytuacji na granicach,

– ułatwianie budowania zaufania między Gruzją a Federacją Rosyjską i, co za tym idzie, zapewnianie efektywnej współpracy i efektywnych kontaktów ze wszystkimi właściwymi podmiotami,

– nawiązanie stosownych kontaktów w regionach dotkniętych konfliktami, tym samym umożliwienie zespołowi wspierającemu wniesienia wkładu w budowę zaufania oraz dokonania oceny kwestii związanych z granicami w tych regionach, po uzgodnieniu zakresu uprawnień z rządem Gruzji i po przeprowadzeniu konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami (z wyłączeniem działań terenowych w Abchazji i Osetii Południowej),

– pomoc gruzińskiej straży granicznej i innym instytucjom rządowym w Tbilisi w realizacji całościowej, zintegrowanej strategii kontroli granic,

– współpraca z gruzińskimi władzami w celu usprawnienia komunikacji między Tbilisi i granicą, w tym mentoring. Służyć temu będą kontakty i bliska współpraca na wszystkich szczeblach struktury dowodzenia między Tbilisi a granicą (z wyłączeniem działań terenowych w Abchazji i Osetii Południowej);

i) przyczynianie się do realizacji polityki UE dotyczącej praw człowieka oraz wytycznych UE w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację.

Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1.
SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.
2.
Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla kompetencji WP.
Artykuł  5 2

Finansowanie

1.
Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wynosi 1.855.000 EUR.
2.
Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z wykonywaniem mandatu SPUE w okresie od dnia 1 września 2010 r. do dnia 28 lutego 2011 r. wynosi 1.410.000 EUR.
3.
Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
4.
Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE jest odpowiedzialny przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1.
W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie własnego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE bezzwłocznie przekazuje Radzie i Komisji bieżące informacje o składzie swojego zespołu.
2.
Państwa członkowskie i instytucje Unii mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych przez państwo członkowskie lub instytucję Unii do współpracy ze SPUE jest wypłacane odpowiednio przez to państwo członkowskie lub instytucję Unii. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady mogą być również zatrudnieni przy SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego mają obywatelstwo państwa członkowskiego.
3.
Cały oddelegowany personel podlega zwierzchnictwu administracyjnemu wysyłającego państwa członkowskiego lub instytucji Unii; wypełnia on obowiązki związane z mandatem SPUE i działa w interesie mandatu SPUE.
Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego działania misji SPUE i jego personelu uzgadnia się odpowiednio ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa(3), w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.
Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2.
Przedstawicielstwo Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie uzasadnione, możliwe do realizacji działania, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa wszystkim członkom personelu bezpośrednio mu podlegającego, w szczególności:

a) sporządza plan bezpieczeństwa misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również zarządzanie zdarzeniami zagrażającymi bezpieczeństwu, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b) zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c) zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym kontraktowy personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po nim odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone przez Sekretariat Generalny Rady dla obszaru prowadzenia misji;

d) zapewnia wdrażanie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

Artykuł  11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie przedstawia WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

Artykuł  12

Koordynacja

1.
SPUE propaguje ogólną koordynację polityczną Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby zrealizować cele polityczne Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami innych SPUE aktywnych w regionie, w szczególności SPUE ds. Kryzysu w Gruzji, z uwzględnieniem szczególnych celów jego mandatu. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i przedstawicielstwom Unii.
2.
Szefowie przedstawicielstw Unii i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłą współpracę ze SPUE w terenie. Dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE udziela szefowi EUMM Georgia wskazówek na temat polityki lokalnej. W miarę potrzeb SPUE i dowódca operacji cywilnych zasięgają wzajemnie swoich opinii. SPUE współpracuje również w terenie z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi.
Artykuł  13

Przegląd

Wykonanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Na zakończenie mandatu SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł  15

Publikacja

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2010 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 49 z 21.2.2006, s. 14.

(2) Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 53.

(3) Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2010/449/WPZiB z dnia 11 sierpnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.211.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem 11 sierpnia 2010 r.
2 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2010/449/WPZiB z dnia 11 sierpnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.211.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem 11 sierpnia 2010 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.