Protokół z 2003 roku do Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 roku. Londyn.1992.11.27.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.78.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 marca 2004 r.

Protokół z 2003 roku do Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 roku

STRONY NINIEJSZEGO PROTOKOŁU,

UWZGLĘDNIAJĄC Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku oraz Protokół do tej Konwencji z 1984 roku,

PRZYJĄWSZY DO WIADOMOŚCI, że Protokół z 1984 roku do tej Konwencji, która przewiduje rozszerzenie zakresu i rekompensat, nie wszedł w życie,

POTWIERDZAJĄC znaczenie utrzymania obowiązywania międzynarodowej odpowiedzialności cywilnej za zanieczyszczenie olejami oraz systemu rekompensat,

ŚWIADOMI konieczności zapewnienia możliwie najszybszego wejścia w życie treści Protokołu z 1984 roku,

UZNAJĄC, że w związku z wprowadzeniem właściwych zmian do Międzynarodowej konwencji w sprawie ustanowienia międzynarodowego funduszu kompensacyjnego dotyczącego zanieczyszczenia olejami z 1971 roku, konieczne są postanowienia szczególne,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Konwencja, której postanowienia zmienia niniejszy Protokół to Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku, zwana dalej "Konwencją o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku". Dla Umawiających się Państw Protokołu z 1976 roku do Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, odniesienie takie uważa się za obejmujące Konwencję o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku zmienioną tym Protokołem.

Artykuł  2

W artykule I Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku wprowadza się następujące zmiany:

1. ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. »Statek« oznacza każdą jednostkę pływającą dowolnego rodzaju zbudowaną lub przystosowaną do przewozu ładunku oleju luzem pod warunkiem że statek zdolny do przewożenia oleju oraz innego rodzaju ładunków uznaje się za statek jedynie wtedy, gdy rzeczywiście przewozi on ładunek oleju luzem oraz podczas dowolnego rejsu po przewozie takiego ładunku, o ile nie wykazano, że na jego pokładzie nie znajdują się już ślady przewożenia ładunku oleju luzem.";

2. ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

"5. »Olej« oznacza każdego rodzaju olej mineralny taki, jak olej surowy, olej napędowy, olej do silników Diesel'a oraz olej smarowy przewożony na pokładzie statku w charakterze ładunku lub w ładowniach takiego statku.";

3. ustęp 6 otrzymuje brzmienie:

"6. »Szkody spowodowane zanieczyszczeniem« oznaczają:

a) stratę lub szkodę wyrządzona poza pokładem statku przez zanieczyszczenie wynikające z wycieku lub uwolnienia oleju ze statku, bez względu na jego formę pod warunkiem że rekompensata za zniszczenie środowiska naturalnego w sposób inny, niż strata zysku z takiego zniszczenia ogranicza się do kosztów podjętych lub podejmowanych środków właściwych dla przywrócenie jego właściwego stanu;

b) kosztów środków zapobiegawczych oraz dalszych strat lub szkód wyrządzonych przez środki zapobiegawcze.";

4. ustęp 8 otrzymuje brzmienie:

"8. »Zdarzenie« oznacza jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to samo pochodzenie, które wywołują szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem lub stwarzają bezpośrednie zagrożenie powstania takiej szkody.";

5. ustęp 9 otrzymuje brzmienie:

"9. »Organizacja« oznacza Międzynarodową Organizację Morską.";

6. po ustępie 9 dodaje się nowy ustęp w brzmieniu:

"10. »Konwencja o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku« oznacza Międzynarodową konwencję z 1969 roku o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku. Dla Umawiających się Państw Protokołu z 1976 roku do tej Konwencji, termin ten uważa się za obejmujący Konwencję o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienioną tym Protokołem."

Artykuł  3

Artykuł II Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku otrzymuje brzmienie:

"Artykuł II

Niniejszą Konwencję stosuje się wyłącznie do:

a) szkód spowodowanych zanieczyszczeniem:

i) na terytorium, w tym na morzu terytorialnym Umawiającego się Państwa; oraz

ii) w wyłącznej strefie ekonomicznej Umawiającego się Państwa, utworzonej zgodnie z prawem międzynarodowym lub, jeżeli Umawiające się Państwo nie utworzyło takiej strefy, obszarze poza i przyległym do morza terytorialnego tego Państwa, ustalonym przez Państwo zgodnie z prawem międzynarodowym i rozciągającym się nie dalej niż 200 mil morskich od linii podstawowej, od której mierzy się szerokość jego morza terytorialnego;

b) środków zapobiegawczych, jeżeli są podejmowane, mających na celu zapobieżenie lub zminimalizowanie takiej szkody."

Artykuł  4

W artykule III Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku wprowadza się następujące zmiany:

1. ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu, właściciel statku w momencie wystąpienia zdarzenia lub w przypadku serii zdarzeń, w momencie wystąpienia pierwszego z nich, ponosi odpowiedzialność za szkody spowodowane zanieczyszczeniem wyrządzone przez statek w wyniku zdarzenia.";

2. ustęp 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W stosunku do właściciela można wystąpić z roszczeniem o wynagrodzenie szkody spowodowanej zanieczyszczeniem wyłącznie zgodnie z niniejszą Konwencją. Z zastrzeżeniem ustępu 5 niniejszego artykułu, nie można wystąpić z roszczeniem o wynagrodzenie szkody na mocy niniejszej Konwencji lub na mocy innych przepisów w stosunku do:

a) pracowników lub agentów właściciela albo członków załogi;

b) pilota lub innych osób, które nie będąc członkami załogi, świadczą usługi dla statku;

c) jakiegokolwiek czarterującego (niezależnie od jego określenia, w tym czarterującego pusty statek), zarządzającego lub eksploatującego statek;

d) jakiejkolwiek osoby wykonującej czynności ratownicze za zgodą właściciela lub na zlecenie właściwych władz publicznych;

e) jakiejkolwiek osoby podejmującej środki zapobiegawcze; oraz

f) wszystkich pracowników lub agentów osób wspomnianych w literach c), d) i e); z wyjątkiem szkody wynikającej z ich własnych działań lub zaniedbań, popełnionych z zamiarem spowodowania takiej szkody lub celowo i ze świadomością, że najprawdopodobniej wystąpi tego rodzaju szkoda."

Artykuł  5

Artykuł IV Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku otrzymuje brzmienie:

"Artykuł IV

Jeżeli występuje zdarzenie dotyczące dwóch lub większej liczby statków, a w jego wyniku następuje szkoda spowodowana zanieczyszczeniem właściciele wszystkich statków, o ile nie ustanowiono inaczej na mocy artykułu III, ponoszą wspólną odpowiedzialność za wszystkie takie szkody, która nie podlega sprawiedliwemu podziałowi."

Artykuł  6

W artykule V Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku wprowadza się następujące zmiany:

1. ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Właściciel statku jest uprawniony do ograniczenia odpowiedzialności na mocy niniejszej Konwencji w odniesieniu do każdego poszczególnego zdarzenia do wysokości łącznej kwoty wyliczonej następująco:

a) 3.000.000 mln jednostek rozliczeniowych dla statku nieprzekraczającego 5.000 jednostek tonażowych;

b) dla statku o tonażu przekraczającym powyższe, dla każdej dodatkowej jednostki tonażowej, 420 jednostek rozliczeniowych ponad ilość wymienioną w literze a); jednakże pod warunkiem że łączna ilość w żadnym przypadku nie przekracza 59.700.000 jednostek rozliczeniowych.";

2. ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Właściciel nie jest uprawniony do ograniczenia odpowiedzialności na mocy niniejszej Konwencji, jeżeli zostanie dowiedzione, że szkoda powstała w wyniku osobistego działania lub zaniechania właściciela, popełnionego z zamiarem spowodowania szkody, lub w wyniku nieostrożności przy świadomości, że może powstać taka szkoda.";

3. ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Dla potrzeb umożliwienia sobie skorzystania z limitów przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu, właściciel ustanawia fundusz dla ogólnej sumy stanowiącej limit odpowiedzialności cywilnej wobec sądu lub właściwych władz każdego z Umawiających się Państw, w których wniesiono postępowanie na mocy artykułu IX lub, jeżeli nie wniesiono postępowania, wobec sądu lub innych właściwych władz w każdym z Umawiających się Państw, w których można wnieść postępowanie na mocy artykułu IX. Fundusz można ukonstytuować depozyt sumy lub ustanawiając gwarancję bankową lub inną, możliwą do przyjęcia na podstawie ustawodawstwa Umawiającego się Państwa, jeżeli ukonstytuowano fundusz oraz został on uznany za właściwy przez sąd lub inne właściwe władze.";

4. ustęp 9 otrzymuje brzmienie:

"9. a) »Jednostka rozliczeniowa« określona w ustępie 1 niniejszego artykułu to prawo ciągnienia ustalone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Kwoty wspomniane w ustępie 1 przelicza się na walutę krajową na podstawie wartości tej waluty przez odniesienie do Specjalnych Praw Ciągnienia w dniu utworzenia funduszu określonego w ustępie 3. Wartość waluty krajowej w Specjalnych Prawach Ciągnienia Umawiającego się Państwa będącego członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, wylicza się zgodnie z obowiązującą w danym dniu metodą wyceny stosowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy dla swoich operacji i transakcji. Wartość waluty krajowej w Specjalnych Prawach Ciągnienia Umawiającego się Państwa, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, wylicza się w sposób ustalony przez to Państwo.

b) Tym niemniej, Umawiające się Państwo, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego i którego prawo nie zezwala na stosowanie postanowień ustępu 9 litera a) może, w trakcie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej Konwencji lub w jakimkolwiek późniejszym terminie, oświadczyć, że jednostka rozliczeniowa określona w ustępie 9 litera a) będzie równa 15 frankom w złocie. Frank w złocie wspomniany w niniejszym ustępie odpowiada sześćdziesięciu pięciu i pół miligramów złota próby dziewięćset. Przeliczenie franka w złocie na walutę krajową odbywa się zgodnie z prawem danego Państwa.

c) Wyliczenie wymienione w ustępie 9 litera a) zdanie ostatnie i metoda przeliczania wymieniona w ustępie 9 litera b) są używane w taki sposób, aby wyrazić w walucie krajowej Umawiającego się Państwa możliwie tę samą realną wartość dla kwot z ustępu 1, która wynika z zastosowania dwóch pierwszych zdań ustępu 9 litera a).

Umawiające się Państwa powiadamiają Sekretarza Generalnego o sposobie wyliczenia na mocy ustępu 9 litera a) lub wyniku przeliczenia w ustępie 9 litera b), w zależności od przypadku, w chwili składania dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej Konwencji i w każdym przypadku, gdy w którymkolwiek z następuje zmiana.";

5. ustęp 10 otrzymuje brzmienie:

"10. Do celów niniejszego artykułu tonaż statku to tonaż brutto wyliczony zgodnie z regulacjami dotyczącymi pomiaru tonażu zawartymi w załączniku I do Międzynarodowej konwencji w sprawie pomiaru tonażu statków z 1969 roku.";

6. w ustępie 11 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Fundusz ten można ustanowić nawet, jeżeli na podstawie postanowień ustępu 2 właściciel nie jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności cywilnej, ale jego ustanowienie w żadnym przypadku nie przeważa nad prawami osoby wnoszącej roszczenie przeciwko właścicielowi."

Artykuł  7

W artykule VII Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku wprowadza się następujące zmiany:

1. w ustępie 2pierwsze dwa zdania otrzymują brzmienie:

"Certyfikat potwierdzający, że ubezpieczenie lub innego rodzaju zabezpieczenie finansowe obowiązuje zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji wydaje się dla każdego statku po tym, jak właściwe władze Umawiającego się Państwa ustalają, że wypełniono wymogi ustępu 1.

W odniesieniu do statku zarejestrowanego w Umawiającym się Państwie certyfikat ten wydają lub uwierzytelniają właściwe władze Państwa rejestracji statku; w odniesieniu do statku zarejestrowanego w Umawiającym się Państwie może go wydać lub uwierzytelnić dowolne Umawiające się Państwo.";

2. ustęp 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Certyfikat ubezpieczenia obowiązkowego przechowuje się na pokładzie statku, a kopię składa się do władz prowadzących rejestr statku albo, jeżeli statek nie jest zarejestrowany w Umawiającym się Państwie, w organie Państwa wydającego lub uwierzytelniającego świadectwo.";

3. w ustępie 7 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

"Certyfikat ubezpieczenia obowiązkowego wydany lub uwierzytelniony z upoważnienia Umawiającego się Państwa zgodnie z ustępem 2 jest akceptowany przez pozostałe Umawiające się Państwa do celów niniejszej Konwencji i jest uważany przez pozostałe Umawiające się Państwa za posiadające tę samą moc, co certyfikaty ubezpieczenia obowiązkowego wydane lub uwierzytelnione przez nie nawet, jeżeli zostały wydane lub uwierzytelnione w stosunku do statku nie zarejestrowanego w Umawiającym się Państwie.";

4. w ustępie 7 zdanie drugie wyrażenie "z Państwem rejestracji statku" zastępuje się wyrażeniem "z Państwem wydającym lub uwierzytelniającym";

5. w ustępie 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"W takim przypadku pozwany może nawet, jeżeli właściciel nie jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności cywilnej zgodnie z artykułem V ustęp 2, przyznać sobie limity odpowiedzialności cywilnej przewidziane w artykule V ustęp 1."

Artykuł  8

W artykule IX Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Jeżeli zdarzenie wywołało szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem na terytorium, w tym na morzu terytorialnym lub obszarze określonym w artykule II, jednego lub większej liczby Umawiających się Państw lub podjęto środki zapobiegawcze mające na celu zapobieżenie lub zminimalizowanie szkody spowodowanej zanieczyszczeniem na takim terytorium, w tym na morzu terytorialnym lub obszarze, postępowania dotyczące rekompensaty można wnieść wyłącznie przed sąd tego Umawiającego się Państwa lub Państw. Właściwe powiadomienie o takim postępowaniu przekazuje się pozwanemu."

Artykuł  9

Po artykule XII Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku dodaje się dwa nowe artykuły w brzmieniu:

"Artykuł XIIa

Postanowienia przejściowe

Podane poniżej postanowienia przejściowe stosuje się w przypadku Państwa, które w momencie zdarzenia jest Umawiającym się Państwem zarówno niniejszej Konwencji, jak i Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku:

a) jeżeli zdarzenie wywołało szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem w zakresie stosowania niniejszej Konwencji, odpowiedzialność cywilną na podstawie niniejszej Konwencji uważa się za wykonaną, jeżeli oraz w takim zakresie, że wynika ona również na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku;

b) jeżeli zdarzenie wywołało szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem w zakresie stosowania niniejszej Konwencji, a Państwo jest Umawiającym się Państwem zarówno niniejszej Konwencji, jak i Międzynarodowej konwencji w sprawie ustanowienia międzynarodowego funduszu dotyczącego rekompensat za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1971 roku, odpowiedzialności podlegająca wykonaniu po zastosowaniu akapitu a) niniejszego artykułu wynika na podstawie niniejszej Konwencji wyłącznie w takim zakresie, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem nie zostaje zrekompensowana po zastosowaniu wspomnianej powyżej Konwencji z 1971 roku;

c) w zastosowaniu artykułu III ustęp 4 niniejszej Konwencji wyrażenie »niniejsza Konwencja« należy w miarę potrzeb rozumieć, jako odnoszące się do niniejszej Konwencji lub do Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku;

d) w zastosowaniu artykułu V ustęp 3 niniejszej Konwencji, ogólna suma funduszu ustanowionego zostaje obniżona o kwotę, o którą uwolniona zostaje odpowiedzialność cywilna zgodnie z literą a) niniejszego artykułu.

Artykuł XIIb

Postanowienia końcowe

Postanowienia końcowe niniejszej Konwencji to artykuły 12-18 Protokołu zmian z 1992 roku do Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku. Odniesienia dokonywane w niniejszej Konwencji do Umawiających się Państw są odniesieniami do Umawiających się Państw tego Protokołu."

Artykuł  10

Wzór świadectwa załączonego do Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku zastępuje się wzorem załączonym do niniejszego Protokołu.

Artykuł  11

1. Konwencje o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku oraz niniejszy Protokół otrzymują brzmienie i należy je rozumieć łącznie, jako jeden dokument.

2. Artykuły I-XII, w tym wzór świadectwa, Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku zmienionej niniejszym Protokołem to Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1992 roku (Konwencja o odpowiedzialności cywilnej z 1992 roku).

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  12

Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

1. Niniejszy Protokół otwiera się do podpisu przez wszystkie Państwa w Londynie od dnia 15 stycznia 1993 roku do dnia 14 stycznia 1994 roku.

2. Z zastrzeżeniem ustępu 4, każde Państwo może zostać Umawiającym się Państwem niniejszego Protokołu przez:

a) podpis do potwierdzenia przez ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie, po którym następuje ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie; lub

b) przystąpienie.

3. Ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia dokonuje się poprzez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

4. Każde Umawiające się Państwo Międzynarodowej konwencji w sprawie ustanowienia międzynarodowego funduszu rekompensat za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1971 roku, zwanej dalej Konwencją o funduszu z 1971 roku, może ratyfikować, przyjąć, zatwierdzić lub przystąpić do niniejszego Protokołu jedynie wtedy, gdy ratyfikuje, przyjmuje, zatwierdza lub przystępuje do Protokołu zmian z 1992 roku do tej Konwencji, o ile nie odwołuje Konwencji o funduszu z 1992 roku, która wchodzi w życie z datą wejścia w życie niniejszego Protokołu w tym Państwie.

5. Państwo, które jest Umawiającym się Państwem niniejszego Protokołu, ale nie jest Umawiającym się Państwem Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1992 roku, zmienionej na mocy niniejszego Protokołu w odniesieniu do pozostałych Umawiających się Państw jest związane postanowieniami Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej na mocy niniejszego Protokołu w odniesieniu do pozostałych Umawiających się Państw, ale nie jest związane przepisami Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku w odniesieniu do Umawiających się Państw tej Konwencji.

6. Każdy dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożony po wejściu w życie zmian do Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej na mocy niniejszego Protokołu uważa się za mający zastosowanie do Konwencji zmienionej w ten sposób.

Artykuł  13

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie 12 miesięcy po dacie, z którą 10 Państw, w tym cztery Państwa każde posiadające nie mniej, niż 1.000.000 jednostek tonażu brutto, składa dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

2. Jednakże każde Umawiające się Państwo do Konwencji o funduszu z 1971 roku, z chwilą złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia odnoszącego się do niniejszego Protokołu oświadcza, że taki dokument uważa się za nieskuteczny do celów niniejszego artykułu do końca sześciomiesięcznego okresu ustanowionego w artykule 31 Protokołu zmian z 1992 roku do Konwencji o funduszu z 1971 roku. Państwo, które nie jest Umawiającym się Państwem Konwencji o funduszu z 1971 roku, ale które składa dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w odniesieniu do Protokołu zmian z 1992 roku do Konwencji o funduszu z 1971 roku może jednocześnie sporządzić również deklarację zgodnie z niniejszym ustępem.

3. Każde Państwo, które sporządziło deklarację zgodnie z poprzedzającym ustępem może ją w każdym momencie wycofać na mocy powiadomienia skierowanego do Sekretarza Generalnego Organizacji. Takie wycofanie jest skuteczne z datą otrzymania powiadomienia pod warunkiem że z tą datą Państwo złożyło dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w odniesieniu do niniejszego Protokołu.

4. W przypadku każdego Państwa, które ratyfikuje, przyjmuje, zatwierdza lub przystępuje po wypełnieniu warunków wejścia w życie ustępu 1, niniejszy Protokół wchodzi w życie 12 miesięcy od daty złożenia przez to Państwo właściwego dokumentu.

Artykuł  14

Rewizja i zmiany

1. Konferencję do celów rewizji lub zmiany niniejszej Konwencji może zwołać Organizacja.

2. Organizacja zwołuje Konferencję Umawiających się Państw do celów rewizji lub zmiany Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1992 roku na wniosek nie mniej, niż jednej trzeciej Umawiających się Państw.

Artykuł  15

Zmiany kwot limitów

1. Na wniosek przynajmniej jednej czwartej Umawiających się Państw każda propozycja zmian limitów odpowiedzialności cywilnej ustanowionych w artykule V ustęp 1 Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej niniejszym Protokołem jest przekazywana przez Sekretarza Generalnego wszystkim Członkom Organizacji i Umawiającym się Państwom.

2. Każda zmiana wnioskowana i przekazana zgodnie z powyższym, jest przedstawiana Komitetowi Prawnemu Organizacji (Komitet Prawny) do rozpatrzenia w terminie, co najmniej sześciu miesięcy po jego przekazaniu.

3. Wszystkie Umawiające się Państwa Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku niezależnie od tego, czy są Członkami Organizacji, mają prawo uczestniczyć w pracach Komitetu Prawnego związanych z rozpatrzeniem i przyjęciem zmiany.

4. Zmiany przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Państw obecnych i biorących udział w głosowaniu na posiedzeniu Komitetu Prawnego, rozszerzonego zgodnie z postanowieniem ustępu 3, pod warunkiem obecności, co najmniej połowy Umawiających się Państw w czasie głosowania.

5. Działając na podstawie wniosku o zmianę limitów, Komitet Prawny bierze pod uwagę doświadczenie związane ze zdarzeniami, w szczególności wartość wynikających z nich szkód, zmiany wartości pieniężnych i wpływ proponowanej zmiany na koszty ubezpieczenia. Uwzględnia również związek między limitami przewidzianymi w artykule V ustęp 1 Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej niniejszym Protokołem oraz w artykule 4 ustęp 4 Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 roku.

6. a) Żadnej zmiany limitów odpowiedzialności cywilnej ustalonych na podstawie niniejszego artykułu nie rozpatruje się przed dniem 15 stycznia 1998 roku nie wcześniej niż po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie poprzedniej zmiany na podstawie niniejszego artykułu. Żadnej zmiany na podstawie niniejszego artykułu nie rozpatruje się przed wejściem w życie niniejszego Protokołu.

b) Żadnego limitu nie zwiększa się tak, aby przekroczył kwotę, która odpowiada limitowi ustanowionemu w Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej na mocy niniejszego Protokołu zwiększonej o 6 % rocznie wyliczonej w sposób zbiorczy od dnia 15 stycznia 1993 roku.

c) Żadnego limitu nie można zwiększyć tak, aby przekraczał kwotę, która odpowiada limitowi ustanowionemu w Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku, zmienionej na mocy niniejszego Protokołu pomnożonej przez trzy.

7. O każdej zmianie przyjętej zgodnie z ustępem 4 Organizacja powiadamia wszystkie Umawiające się Państwa. Zmianę uważa się za przyjętą po upływie 18 miesięcy od daty powiadomienia chyba że w ciągu tego okresu nie mniej niż jedna czwarta Państw stanowiących Umawiające się Państwa w czasie przyjęcia zmiany powiadamiają Sekretarza Generalnego, że nie przyjmują zmiany, w którym to przypadku zmiana jest odrzucana i nie wchodzi w życie.

8. Zmiana przyjęta zgodnie z ustępem 7 wchodzi w życie 18 miesięcy po jej przyjęciu.

9. Zmiana będzie wiążąca dla wszystkich Umawiających się Państw chyba że wypowiadają one niniejszą Konwencję zgodnie z artykułem 16 ustęp 1 i 2, co najmniej sześć miesięcy przed wejściem w życie zmiany. Takie wypowiedzenie staje się skuteczne po wejściu zmiany w życie.

10. Jeżeli zmiana została przyjęta, ale nie upłynął jeszcze osiemnastomiesięczny okres jej przyjęcia, po wejściu w życie zmiana będzie wiążąca dla Państwa, które zostanie Umawiającym się Państwem w przeciągu tego okresu. Dla Państwa, które zostaje Umawiającym się Państwem po upływie tego okresu wiążącą jest zmiana przyjęta zgodnie z ustępem 7. W przypadkach określonych w niniejszym ustępie, zmiana staje się wiążąca dla Państwa z chwilą wejścia w życie lub z chwilą wejścia w życie niniejszej Konwencji dla tego Państwa, o ile ma to miejsce w terminie późniejszym.

Artykuł  16

Wypowiedzenie

1. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w każdym momencie po dacie, w której wchodzi ona w życie dla tego Umawiającego się Państwa.

2. Wypowiedzenia dokonuje się poprzez złożenie dokumentu wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu.

3. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie 12 miesięcy lub dłuższego okresu, określonego w dokumencie wypowiedzenia, od jego złożenia Sekretarzowi Generalnemu.

4. Między Umawiającymi się Stronami niniejszego Protokołu, wypowiedzenie przez każdą z nich Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku zgodnie z artykułem XVI nie uznaje się za wypowiedzenie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 roku zmienionej niniejszym Protokołem.

5. Wypowiedzenie Protokołu zmian z Konwencji o funduszu z 1971 roku przez Państwo, które pozostaje Umawiającym się Państwem Konwencji o funduszu z 1971 roku uważa się za wypowiedzenie niniejszego Protokołu. Niniejsze wypowiedzenie staje się skuteczne z datą, z którą wypowiedzenie Protokołu zmian z 1992 roku do Konwencji o funduszu z 1971 roku staje się skuteczne zgodnie z artykułem 34 tego Protokołu.

Artykuł  17

Depozytariusz

1. Niniejszy Protokół i wszelkie zmiany przyjęte na podstawie artykułu 15 składa się Sekretarzowi Generalnemu.

2. Sekretarz Generalny Organizacji:

a) powiadamia wszystkie Państwa, które podpisały lub przystąpiły do niniejszego Protokołu o:

i) każdym nowym podpisie lub złożeniu dokumentu wraz z ich datą;

ii) każdej deklaracji i powiadomieniu na mocy artykułu 13 oraz każdej deklaracji i powiadomieniu na mocy artykułu V ustęp 9 Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1992 roku;

iii) dacie wejścia w życie niniejszego Protokołu;

iv) każdej propozycji zmiany limitów odpowiedzialności, które wprowadzono zgodnie z artykułem 15 ustęp 1;

v) każdej zmianie przyjętej zgodnie z artykułem 15 ustęp 4;

vi) każdej zmianie uważanej za przyjętą na mocy artykułu 15 ustęp 7, wraz z datami wejścia w życie tych zmian zgodnie z ustępami 8 i 9 tego artykułu;

vii) złożeniu dowolnego dokumentu wypowiedzenia niniejszego Protokołu wraz z datą złożenia i datą, z którą staje się on skuteczny;

viii) wypowiedzeniu uznanym za dokonane na mocy artykułu 16 ustęp 5;

ix) wszelkich innych informacjach wymaganych jakimkolwiek artykułem niniejszej Konwencji;

b) przekazuje uwierzytelnione egzemplarze niniejszego Protokołu wszystkim Państwom Sygnatariuszom oraz wszystkim Państwom, które przyjmują niniejszy Protokół.

3. Niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego Protokołu, jego uwierzytelniony egzemplarz jest przekazywany przez depozytariusza Sekretariatowi Narodów Zjednoczonych w celu rejestracji i opublikowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  18

Języki

Niniejszy Protokół sporządza się w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne.

SPORZĄDZONO w Londynie, dwudziestego siódmego dnia listopada tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego drugiego roku.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani przez swoje rządy, podpisują niniejszy Protokół.

ZAŁĄCZNIK

.................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

.................................................

grafika