Protokół Wykonawczy konwencji alpejskiej z roku 1991 w zakresie transportu - Protokół o transporcie. Lucerna.2000.10.31.
Dz.U.UE.L.2007.323.15
Akt obowiązującyTŁUMACZENIE
PROTOKÓŁ WYKONAWCZY KONWENCJI ALPEJSKIEJ Z ROKU 1991 W ZAKRESIE TRANSPORTU
REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,
REPUBLIKA FRANCUSKA,
REPUBLIKA WŁOSKA,
KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU,
KSIĘSTWO MONAKO,
REPUBLIKA AUSTRII,
KONFEDERACJA SZWAJCARSKA,
REPUBLIKA SŁOWENII,
oraz
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,
wykonując swoje zadanie na mocy Konwencji z dnia 7 listopada 1991 r. o ochronie Alp (konwencji alpejskiej), którym jest prowadzenie spójnej polityki zachowania i zrównoważonego rozwoju regionu alpejskiego;
wykonując swoje zobowiązania na mocy art. 2 ust. 2 i 3 konwencji alpejskiej;
mając świadomość, że region alpejski obejmuje obszar odznaczający się szczególnie wrażliwymi ekosystemami i krajobrazami lub warunkami geograficznymi i topograficznymi, które potęgują negatywne oddziaływanie zanieczyszczeń i hałasu, lub odznaczający się niezwykłymi walorami przyrodniczymi lub niepowtarzalnym dziedzictwem kulturowym;
mając świadomość, że - ze względu na wzmocnioną integrację rynków, rozwój społeczno-gospodarczy i sposoby spędzania czasu wolnego - transport i wywołane przezeń obciążenia środowiska będą coraz intensywniejsze, o ile nie zostaną zastosowane odpowiednie środki;
w przeświadczeniu, że miejscowa ludność musi mieć możliwość samodzielnego określania swoich wizji rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego oraz współdziałania w ich realizacji w ramach obowiązującego ładu państwowego;
mając świadomość, że oddziaływanie transportu nie jest neutralne dla środowiska oraz że spowodowane transportem obciążenia środowiska stwarzają rosnące obciążenia i zagrożenia ekologiczne, zdrowotne i w zakresie techniki bezpieczeństwa, które wymagają wspólnego działania;
mając świadomość, że transport towarów niebezpiecznych wymaga, aby zapewniono wzmożone środki zabezpieczające;
mając świadomość, że w celu wykazania współzależności transportu, zdrowia, środowiska i rozwoju gospodarczego oraz wyraźnego unaocznienia konieczności zmniejszenia presji na środowisko niezbędne są wszechstronne obserwacje, badania, informacje i doradztwo;
mając świadomość, że oparta na zasadach zrównoważenia polityka transportowa w regionie alpejskim leży w interesie nie tylko ludności zamieszkującej Alpy, ale również ludności zamieszkałej w innych regionach, a także jest niezbędna dla zagwarantowania, że Alpy pozostaną przestrzenią życiową, przyrodniczą i gospodarczą;
mając świadomość, z jednej strony, że obecny potencjał poszczególnych rodzajów transportu jest częściowo niewykorzystany, a z drugiej strony - że znaczenie infrastruktury bardziej przyjaznych dla środowiska systemów transportowych, takich jak kolej, żegluga i transport kombinowany oraz (znaczenie) zgodności i możliwości współużytkowania różnych środków transportu w skali ponadnarodowej nie zostały wzięte pod uwagę w wystarczającym stopniu, i że w związku z tym wymagana jest optymalizacja tych systemów transportu przez znaczne wzmocnienie sieci w regionie alpejskim i poza nim;
mając świadomość, że decyzje dotyczące planowania przestrzennego i polityki gospodarczej w Alpach i poza nimi mają wielkie znaczenie dla rozwoju transportu w regionie alpejskim;
dążąc do wniesienia decydującego wkładu w zrównoważony rozwój oraz poprawę jakości życia i, w następstwie, do zmniejszenia natężenia ruchu, zarządzania transportem w sposób chroniący środowisko naturalne i zwiększenia sprawności i efektywności istniejących systemów transportu;
w przeświadczeniu, że należy pogodzić interesy gospodarcze, potrzeby społeczne i wymagania środowiskowe;
w poszanowaniu umów dwustronnych i wielostronnych zawartych, w szczególności w dziedzinie transportu, przez Umawiające się Strony ze Wspólnotą Europejską;
w przeświadczeniu, że określone problemy można rozwiązać jedynie przez działania transgraniczne i że problemy te wymagają wspólnych działań państw alpejskich,
uzgadniają, co następuje:
ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Cele
a) zmniejsza obciążenia i zagrożenia powodowane przez transport wewnątrzalpejski i przekraczający Alpy do poziomu, który jest znośny dla ludzi, zwierząt i roślin oraz ich siedlisk, między innymi przez zintensyfikowane zastępowanie transportu drogowego, w szczególności towarowego, transportem kolejowym, przede wszystkim przez stworzenie odpowiedniej infrastruktury i zachęt o charakterze rynkowym;
b) przyczynia się do zrównoważonego rozwoju przestrzeni życiowej i gospodarczej jako podstawy egzystencji ludności zamieszkującej region alpejski za pomocą obejmującej wszystkie rodzaje transportu polityki transportowej, wypracowanej przez Umawiające się Strony z wzajemnym uwzględnieniem swoich potrzeb;
c) przyczynia się do minimalizacji i, w miarę możliwości, eliminacji oddziaływań, które stanowią zagrożenie dla roli i zasobów regionu alpejskiego - którego znaczenie sięga poza jego granice - oraz dla ochrony jego walorów kulturowych i naturalnego krajobrazu;
d) gwarantuje, dzięki zwiększeniu sprawności i efektywności systemów transportu oraz dzięki promocji rodzajów transportu, które chronią środowisko naturalne i zasoby, transport wewnątrzalpejski i przekraczający Alpy, przy racjonalnych ekonomicznie kosztach;
e) gwarantuje uczciwą konkurencję między poszczególnymi rodzajami transportu.
Definicje
Do celów niniejszego Protokołu:
"transport przekraczający Alpy": transport, którego punkt docelowy i punkt początkowy leżą poza regionem alpejskim,
"transport wewnątrzalpejski": transport, którego punkt docelowy i punkt początkowy leżą w regionie alpejskim (transport wewnętrzny), w tym transport, którego punkt docelowy lub punkt początkowy leżą w regionie alpejskim,
"znośne obciążenia i zagrożenia": obciążenia i zagrożenia, które należy zdefiniować w ramach ocen oddziaływania na środowisko i analiz ryzyka, których celem jest powstrzymanie dalszego wzrostu obciążeń i zagrożeń oraz - zarówno w przypadku nowo powstających obiektów, jak i istniejącej infrastruktury o znacznym oddziaływaniu przestrzennym -zmniejszenie ich przez zastosowanie odpowiednich środków, o ile są one konieczne,
"koszty zewnętrzne": koszty, które nie są ponoszone przez konsumentów towarów lub usług. Obejmują one koszty infrastruktury, jeżeli nie są ponoszone przez konkretny podmiot, koszty zanieczyszczenia środowiska, hałasu, szkody materialne lub osobowe związane z transportem,
"budowa dużych nowych obiektów lub istotne zmiany bądź rozbudowa istniejącej infrastruktury transportowej": przedsięwzięcia infrastrukturalne, których oddziaływanie na środowisko podlega obowiązkowi oceny zgodnie z przepisami dotyczącymi OOŚ lub postanowieniami porozumień międzynarodowych,
"trasy o dużym natężeniu ruchu": wszystkie autostrady i drogi wielopasmowe, bez skrzyżowań, lub drogi o podobnym oddziaływaniu,
"cele związane z jakością środowiska naturalnego": cele, które opisują pożądany stan środowiska naturalnego przy uwzględnieniu zależności ekosystemowych; na żądanie podają one dające się aktualizować i zdefiniowane merytorycznie, przestrzennie i czasowo charakterystyki dóbr chronionych,
"standardy jakości środowiska naturalnego": konkretne kryteria służące ocenie osiągnięcia celów zakładanych dla jakości środowiska; dla określonych parametrów definiują one pożądane wyniki, procedury pomiaru lub warunki ramowe,
"wskaźniki środowiskowe": wskaźniki środowiskowe służą do pomiaru lub oceny stanu presji na środowisko i stanowią podstawę prognoz dotyczących jego rozwoju,
"zasada ostrożności": zasada, zgodnie z którą nie można odraczać stosowania środków służących unikaniu, opanowywaniu lub zmniejszaniu ciężkiego lub nieodwracalnego oddziaływania na zdrowie lub środowisko na podstawie tego, że badania naukowe nie wykazały jeszcze jednoznacznego związku przyczynowego między danymi czynnikami a ich potencjalną szkodliwością dla zdrowia i środowiska,
"zasada zanieczyszczający płaci" (wraz z obciążeniem kosztami skutków pośrednich): zasada, zgodnie z którą koszty unikania, opanowywania i zmniejszania obciążenia środowiska oraz rekultywacji środowiska obciążają sprawcę. Sprawcy muszą w największym możliwym stopniu ponosić łączne koszty oddziaływania transportu na zdrowie i środowisko,
"analiza zasadności": zgodna z przepisami krajowymi procedura stosowana w związku z planowaniem budowy dużych nowych obiektów lub istotnych zmian bądź rozbudowy istniejącej infrastruktury transportowej, obejmująca kwestie zasadności z punktu widzenia polityki transportowej, a także oddziaływań transportowych, ekologicznych, gospodarczych i społeczno-kulturalnych.
Zrównoważony transport i mobilność
a) do uwzględniania potrzeb środowiska w taki sposób, by:
aa) ograniczyć zużycie zasobów do poziomu, który mieści się, w miarę możliwości, w zakresie naturalnych możliwości odtwarzania;
bb) zmniejszyć emisje do poziomu, który nie przekracza zdolności adaptacyjnych danych elementów środowiska;
cc) ograniczyć wprowadzanie materii do środowiska do poziomu, który nie wywiera ujemnego wpływu na struktury ekologiczne i naturalny obieg materii;
b) do uwzględniania potrzeb społeczeństwa w taki sposób, by:
aa) umożliwiać dostęp do osób, miejsc pracy, towarów i usług w sposób, jaki chroni środowisko naturalne, prowadzi do oszczędności energii i przestrzeni i jest skuteczny, a także gwarantować wystarczające zaspokojenie podstawowych potrzeb;
bb) nie powodować zagrożenia dla zdrowia ludzi i zmniejszać ryzyko katastrof ekologicznych oraz liczbę i rozmiary wypadków;
c) do uwzględniania potrzeb gospodarki w taki sposób, by:
aa) zwiększać opłacalność transportu i internalizować koszty zewnętrzne;
bb) wspierać optymalne wykorzystanie istniejącej infrastruktury;
cc) zapewniać miejsca pracy w konkurencyjnych zakładach i przedsiębiorstwach w poszczególnych sektorach gospodarki;
d) ze względu na szczególną topografię Alp - do stosowania wzmożonych środków zwalczania hałasu.
a) uwzględniają zróżnicowane okoliczności dotyczące środowiska naturalnego, gospodarki i kwestii społecznokulturalnych oraz zróżnicowane potrzeby;
b) ograniczają wzrost spowodowanych transportem obciążeń środowiska przez połączenie instrumentów gospodarczych, planowania przestrzennego i planowania transportu.
Uwzględnienie celów niniejszego Protokołu w innych obszarach polityki
Udział władz terytorialnych
Bardziej rygorystyczne uregulowania krajowe
W celu chronienia wrażliwego ekologicznie regionu alpejskiego Umawiające się Strony mogą - z zastrzeżeniem postanowień obowiązujących porozumień międzynarodowych - ze względu na określone okoliczności, w szczególności dotyczące przyrody, lub ze względów związanych ze zdrowiem, bezpieczeństwem i ochroną środowiska naturalnego zastosować środki sięgające dalej niż środki przewidziane w niniejszym Protokole.
ROZDZIAŁ II
ŚRODKI SZCZEGÓŁOWE
ŚRODKI SZCZEGÓŁOWE
Ogólna strategia dotycząca polityki transportu
a) dostosowuje wzajemnie typy, rodzaje i środki transportu oraz sprzyja intermodalności;
b) optymalnie wykorzystuje istniejące w regionie alpejskim systemy i infrastrukturę transportu, między innymi z wykorzystaniem teleinformatyki, oraz obciąża sprawców zanieczyszczeń kosztami zewnętrznymi i kosztami infrastruktury w sposób zróżnicowany odpowiednio do obciążenia środowiska;
c) przez zastosowanie środków z dziedziny gospodarki przestrzennej i strukturalnych sprzyja takiemu kształtowaniu transportu, by przenosić osobowe i towarowe usługi transportowe na środki transportu mniej uciążliwe dla środowiska naturalnego i intermodalne systemy transportu;
d) określa i wykorzystuje możliwości zmniejszenia natężenia ruchu.
a) chroniących trasy transportowe przed zagrożeniami naturalnymi, oraz
b) w obszarach szczególnie dotkniętych obciążeniami powodowanymi przez transport - chroniących ludzi i środowisko naturalne;
c) prowadzących do stopniowego zmniejszania powodowanych przez wszystkie rodzaje transportu emisji substancji szkodliwych i hałasu, w tym również z wykorzystaniem najlepszych dostępnych technologii;
d) podnoszących poziom bezpieczeństwa transportu.
Procedura oceny projektów i konsultacji między państwami
B) ŚRODKI TECHNICZNE
Transport publiczny
W celu utrzymania i usprawnienia - w sposób zrównoważony - struktury osadniczej i gospodarczej, a także podniesienia atrakcyjności wypoczynkowej i rekreacyjnej regionu alpejskiego Umawiające się Strony zobowiązują się, że będą wspierały tworzenie i rozbudowę przyjaznych dla użytkowników i racjonalnych z punktu widzenia środowiska systemów transportu publicznego.
Transport kolejowy i żegluga
a) poprawę infrastruktury kolejowej przez budowę i rozwój wielkich osi przekraczających Alpy, wraz z przyłączeniami i odpowiednimi terminalami;
b) dalszą optymalizację i modernizację przedsiębiorstw kolejowych, zwłaszcza w ruchu transgranicznym;
c) środki, których celem jest przeniesienie dalekobieżnego transportu, w szczególności towarowego, na kolej i dalsza harmonizacja taryf stosowanych w infrastrukturze transportu;
d) intermodalne systemy transportu oraz dalszy rozwój kolei;
e) intensywniejsze wykorzystywanie kolei oraz tworzenie sprzyjających użytkownikowi synergii ruchu pasażerskiego dalekobieżnego, regionalnego i lokalnego.
Transport drogowy
a) cele ustanowione w art. 2 ust. 2 lit. j) konwencji alpejskiej mogą być osiągnięte przez zastosowanie odpowiednich środków zapobiegawczych lub kompensacyjnych określonych w ocenie oddziaływania na środowisko;
b) osiągnięcie większej przepustowości transportu nie jest możliwe za pomocą lepszego wykorzystania istniejącego potencjału drogowego i kolejowego, rozbudowy lub budowy infrastruktury kolejowej i żeglugowej, usprawnienia transportu kombinowanego i innych środków związanych z organizacją transportu;
c) analiza zasadności wykazała, że dane przedsięwzięcie jest opłacalne, zagrożenia zostaną opanowane, a ocena oddziaływania na środowisko jest pozytywna; oraz
d) uwzględniono plany/programy zagospodarowania przestrzennego i zasady zrównoważonego rozwoju.
Transport lotniczy
Obiekty turystyczne
Koszty rzeczywiste
Aby wywierać wpływ na zmianę struktury środków transportu przez lepsze uwzględnianie rzeczywistych kosztów różnych rodzajów transportu, Umawiające się Strony uzgadniają stosowanie zasady "zanieczyszczający płaci" oraz wspierają opracowywanie i stosowanie systemu kalkulacyjnego do określenia kosztów drogowych i kosztów zewnętrznych. Celem tego jest stopniowe wprowadzanie specyficznych dla transportu systemów opłat umożliwiających prawidłowe pokrywanie rzeczywistych kosztów. W tym celu powinny zostać wprowadzone systemy, które:
a) sprzyjają stosowaniu najbardziej przyjaznych dla środowiska rodzajów i środków transportu;
b) prowadzą do wyważonego wykorzystywania infrastruktury transportu;
c) oferują zachęty do intensywniejszego wykorzystywania potencjału zmniejszenia uciążliwości ekologicznych i społeczno-gospodarczych przez wywieranie wpływu na transport za pomocą środków strukturalnych i związanych z planowaniem przestrzennym.
C) OBSERWACJE I KONTROLA
Dostępność i wykorzystanie infrastruktury transportu
Cele, standardy i wskaźniki jakości środowiska
ROZDZIAŁ III
KOORDYNACJA, BADANIA, KSZTAŁCENIE I INFORMACJA
KOORDYNACJA, BADANIA, KSZTAŁCENIE I INFORMACJA
Koordynacja i informacja
Umawiające się Strony uzgadniają organizowanie, w razie potrzeby, wspólnych spotkań, aby:
a) analizować wyniki stosowania środków przewidzianych w niniejszym Protokole;
b) konsultować się wzajemnie w sprawach decyzji ważnych z punktu widzenia polityki transportowej wywierających wpływ na inne państwa Umawiające się Strony;
c) wspierać wymianę informacji dotyczących realizacji niniejszego Protokołu, wykorzystując przy tym przede wszystkim istniejące systemy informacyjne;
d) porozumiewać się ze sobą przed podejmowaniem decyzji ważnych z punktu widzenia polityki transportowej, w szczególności po to, aby włączać je do dostosowanej do wzajemnych potrzeb ponadgranicznej polityki zagospodarowania przestrzennego.
Badania naukowe i obserwacje
Kształcenie i informowanie społeczeństwa
Umawiające się Strony wspierają procesy kształcenia i dokształcania oraz informowanie społeczeństwa w odniesieniu do celów, środków i realizacji niniejszego Protokołu.
ROZDZIAŁ IV
KONTROLA I OCENA
KONTROLA I OCENA
Realizacja
Umawiające się Strony zobowiązują się do realizacji niniejszego Protokołu przez zastosowanie odpowiednich środków w ramach obowiązującego ładu państwowego.
Kontrola wykonania obowiązków wynikających z protokołu
Ocena skuteczności postanowień
ROZDZIAŁ V
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Powiązania między konwencją alpejską a niniejszym Protokołem
Podpisanie i ratyfikacja
Notyfikacje
W odniesieniu do niniejszego Protokołu depozytariusz notyfikuje każdemu państwu wymienionemu w preambule oraz Wspólnocie Europejskiej:
a) każde podpisanie;
b) każde złożenie świadectwa ratyfikacji, przyjęcia i zatwierdzenia;
c) każdą datę wejścia w życie;
d) każdą deklarację złożoną przez Umawiającą się Stronę lub stronę sygnatariusza;
e) każde powiadomienie dowolnej strony o zamiarze odstąpienia, łącznie z datą jego wejścia w życie.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Lucernie w dniu 31 października 2000 r. w języku francuskim, niemieckim, włoskim i słoweńskim, przy czym każda wersja językowa jest w jednakowym stopniu wiążąca, w jednym egzemplarzu, który zostaje zdeponowany w Archiwum Państwowym Republiki Austrii. Depozytariusz wydaje Umawiającym się Stronom uwierzytelnione odpisy.
W imieniu Republiki Federalnej Niemiec,
W imieniu Republiki Francuskiej,
W imieniu Republiki Włoskiej,
W imieniu Księstwa Liechtensteinu,
W imieniu Księstwa Monako,
W imieniu Republiki Austrii,
W imieniu Konfederacji Szwajcarskiej
W imieniu Republiki Słowenii,
W imieniu Wspólnoty Europejskiej.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.