Protokół w sprawie stosowania konwencji alpejskiej z 1991 roku w zakresie ochrony gleby. Bled.1998.10.16.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.337.29

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 grudnia 2005 r.

PROTOKÓŁ

w sprawie stosowania konwencji alpejskiej z 1991 roku w zakresie ochrony gleby Protokół "Ochrona gleby"

Preambuła

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

KSIĘSTWO LIECHTENSTEIN,

KSIĘSTWO MONAKO,

REPUBLIKA SŁOWENII,

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA

oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

ZGODNIE ze swymi zadaniami wynikającymi z Konwencji w sprawie ochrony Alp (konwencji alpejskiej) z dnia 7 listopada 1991 r., mającymi na celu zapewnienie globalnej polityki ochrony oraz trwałego rozwoju obszaru alpejskiego,

WYPEŁNIAJĄC zobowiązania określone w art. 2 ust. 2 i 3 konwencji alpejskiej,

DĄŻĄC do ilościowego i jakościowego zmniejszenia niszczenia gleby, w szczególności poprzez stosowanie metod produkcji rolnej i leśnej, które nie szkodzą glebie, poprzez oszczędne ich stosowanie, hamowanie erozji, jak również ograniczenie nieprzepuszczalności gleby,

UZNAJĄC, że ochrona gruntów w Alpach, trwałe zarządzanie nimi oraz odbudowanie ich funkcji naturalnych w miejscach zniszczonych leżą w interesie ogólnym,

UZNAJĄC, że Alpy, jako jeden z największych ciągłych obszarów naturalnych w Europie, są różnorodne pod względem ekologicznym i że należy dbać o to, by ich wyjątkowo wrażliwe ekosystemy mogły nadal funkcjonować,

PRZEKONANI, że miejscowa ludność powinna być w stanie określić swój własny projekt rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego oraz uczestniczyć w jego realizacji w istniejących ramach instytucjonalnych,

ŚWIADOMI, że z jednej strony, obszar alpejski stanowi środowisko gospodarcze i życiowe dla ludności miejscowej oraz teren rekreacji dla mieszkańców innych regionów oraz że z drugiej strony, zachowanie funkcji gleby może być zagrożone z uwagi na rozmaite wymogi użytkowania skumulowane w ograniczonym obszarze alpejskim oraz że z tej przyczyny trzeba pogodzić interes ekonomiczny z wymogami ekologicznymi,

UZNAJĄC, że gleba zajmuje miejsce szczególne wewnątrz ekosystemów, że jej odtworzenie, jak również regeneracja gleb zniszczonych następują bardzo powoli, że z powodu odrębności topograficznych obszaru alpejskiego erozja gleby mogłaby się nasilić oraz że z jednej strony, gleba stanowi zbiornik substancji zanieczyszczających środowisko a z drugiej strony, z zanieczyszczonej gleby mogą przenosić się substancje zanieczyszczające środowisko do sąsiednich ekosystemów, co może stwarzać zagrożenie dla człowieka, zwierząt i roślin,

ŚWIADOMI, że użytkowanie gleby, w szczególności wynikające z urbanizacji, rozwoju przemysłu i rzemiosła, infrastruktury, eksploatacji złóż, turystyki, rolnictwa i gospodarki leśnej oraz z transportu może prowadzić do jakościowego i ilościowego niszczenia gleby i że w związku z tym należałoby zaproponować, w celu jej ochrony, właściwe i zintegrowane środki zapobiegawcze, jak również ograniczające i naprawiające szkody,

MAJĄC NA UWADZE, że ochrona gleby w istotny sposób wpływa na inne polityki w obszarze alpejskim i że powinna ona w związku z tym być dostosowana do innych dziedzin i sektorów,

PRZEKONANI, że niektóre problemy mogą być rozwiązane tylko w ramach transgranicznych i że wymagają one ze strony państw alpejskich przyjęcia wspólnych środków, które powinny zostać wprowadzone w życie przez Państwa Sygnatariuszy w zależności od istniejących możliwości,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Cele

1. Niniejszy Protokół służy wprowadzeniu w życie zobowiązań podjętych przez Umawiające się Strony konwencji alpejskiej w zakresie ochrony gleby.

2. Glebę,

1) w jej funkcjach przyrodniczych, takich jak:

a) podstawa życiowa i przestrzeń życiowa dla człowieka, zwierząt, roślin i mikroorganizmów;

b) charakterystyczny element przyrody i krajobrazu;

c) składnik ekosystemów, w szczególności ze swoimi cyklami wodnymi oraz składnikami odżywczymi;

d) miejsce transformacji i regulacji dla nagromadzonych substancji, w szczególności przez swoje zdolności filtracyjne, właściwości buforowania, przechowywania, a zwłaszcza dla ochrony wód gruntowych;

e) miejsce zbierania zasobów genetycznych;

2) w jej funkcjach archiwów historii przyrody i kultury; oraz

3) w celu ochrony korzystania z niej jako:

a) miejsca dla rolnictwa, w tym gospodarki pastwiskami i gospodarki leśnej;

b) przestrzeni dla urbanizacji i działalności turystycznej;

c) miejsca o innym przeznaczeniu gospodarczym, transportu, zaopatrzenia i dystrybucji, odprowadzania ścieków i odpadów;

d) zasobnika złóż bogactw naturalnych,

należy zachować w sposób trwały we wszystkich jej częściach składowych. Przede wszystkim funkcje ekologiczne gleby powinny być długoterminowo zapewnione i chronione jakościowo i ilościowo, jako podstawowy element ekosystemów. Należy wspierać przywracanie zniszczonej glebie jej naturalnych właściwości.

3. Celem środków, jakie należy przyjąć, jest w szczególności gospodarowanie gruntami spełniające warunki lokalne, oszczędne gospodarowanie powierzchniami, zapobieganie erozji i zmianom szkodliwym dla struktury gleby oraz zminimalizowanie ilości dostarczanych substancji zanieczyszczających glebę.

4. Należy również w szczególności chronić i promować zróżnicowanie gleb, typowe dla obszaru alpejskiego oraz miejsca charakterystyczne.

5. Z tego względu zasada zapobiegania, zawierająca zapewnienie możliwości funkcjonowania oraz możliwości wykorzystania gleby do różnych celów, a także ich dostępność dla przyszłych pokoleń w celu trwałego rozwoju, nabiera szczególniej wagi.

Artykuł  2

Podstawowe zobowiązania

1. Umawiające się Strony zobowiązują się do przyjęcia niezbędnych środków prawnych i administracyjnych w celu zapewnienia ochrony gleby na obszarze alpejskim. Za nadzór sprawowany nad tymi środkami ponosić będą odpowiedzialność władze krajowe.

2. W przypadku poważnego i trwałego zagrożenia zdolności funkcjonowania gleby ochrona powinna z reguły mieć pierwszeństwo nad użytkowaniem.

3. Umawiające się Strony badają możliwości wspierania środków, o których mowa w niniejszym Protokole, w celu ochrony gleby na obszarze alpejskim za pomocą środków podatkowych i/lub finansowych. Środki, które można łączyć z ochroną gleby oraz z celami oszczędnego i ekologicznego gospodarowania glebą, powinny korzystać ze szczególnego wsparcia.

Artykuł  3

Uwzględnienie celów w innych politykach

Umawiające się Strony zobowiązują się również do uwzględnienia celów niniejszego Protokołu w swoich innych politykach. W Alpach znajduje to zastosowanie w szczególności w odniesieniu do sektorów zagospodarowania terenu, urbanistyki i transportu, energetyki, rolnictwa i gospodarki leśnej, eksploatacji surowców, przemysłu, rzemiosła, turystyki, ochrony przyrody oraz zachowania krajobrazów, gospodarowania wodą i odpadami, a także do jakości powietrza.

Artykuł  4

Uczestnictwo władz terytorialnych

1. W istniejących ramach instytucjonalnych każda z Umawiających się Stron określa najlepszy poziom koordynacji i współpracy między bezpośrednio zainteresowanymi instytucjami i jednostkami władz terytorialnych w celu promowania solidarnej odpowiedzialności, w szczególności w celu stosowania i rozwoju na obszarze alpejskim współdziałania w stosowaniu polityk ochrony gleby, a także wdrażania wynikających z tego środków.

2. Bezpośrednio zainteresowane władze terytorialne zajmują się różnymi etapami przygotowywania i wdrażania tych polityk i środków, zgodnie ze swymi kompetencjami, w istniejących ramach instytucjonalnych.

Artykuł  5

Współpraca międzynarodowa

1. Umawiające się Strony wspierają wzmocnioną współpracę międzynarodową pomiędzy poszczególnymi właściwymi instytucjami, w szczególności w sprawach dotyczących sporządzania rejestrów gruntów, obserwacji gleby, wyznaczania i nadzorowania stref gleb chronionych i stref gleb zanieczyszczonych, jak również stref zagrożonych, udostępniania i dostosowywania baz danych, koordynacji badań dotyczących ochrony gleby w Alpach oraz wymiany informacji.

2. Umawiające się Strony zobowiązują się do usuwania przeszkód we współpracy międzynarodowej pomiędzy jednostkami władz terytorialnych regionu Alp oraz do popierania rozwiązywania wspólnych problemów na odpowiednim szczeblu.

3. Gdy określanie środków dotyczących ochrony gleby należy do kompetencji krajowych lub międzynarodowych, władze terytorialne muszą mieć możliwość skutecznego przedstawiania interesów ludności.

ROZDZIAŁ  II

ŚRODKI SZCZEGÓLNE

Artykuł  6

Wyodrębnienie stref

Umawiające się Strony dołożą wszelkich starań, by gleby zasługujące na ochronę były również uwzględnione podczas wyodrębniania obszarów chronionych. Ochronie powinny podlegać przede wszystkim charakterystyczne kompleks glebowy i formacje skaliste o szczególnym znaczeniu dla wiedzy o ewolucji Ziemi.

Artykuł  7

Oszczędne i ostrożne gospodarowanie glebą

1. Podczas sporządzania i realizacji planów i/lub programów, o których mowa w art. 9 akapit trzeci Protokołu "Zagospodarowanie terenu i trwały rozwój", należy uwzględnić potrzeby ochrony gleby, w szczególności oszczędne gospodarowanie glebą i jej powierzchnią.

2. W celu ograniczenia nieprzepuszczalności i zajmowania gleby Umawiające się Strony dokładają starań, by stosowane były metody budowy oszczędzające powierzchnie i chroniące glebę. W odniesieniu do urbanizacji Strony wskazują przede wszystkim strefy wewnętrzne, ograniczając równocześnie ekspansję aglomeracji.

3. Przy badaniach wpływu na środowisko i przestrzeń wielkich projektów w dziedzinie przemysłu, budownictwa i infrastruktury, w szczególności transportu, energii i turystyki, należy uwzględniać, w ramach procedur krajowych, ochronę gleby i ograniczoną powierzchniowo ofertę na obszarze Alp.

4. Jeżeli umożliwiają to warunki naturalne, glebom, które nie są już użytkowane lub które zostały zmienione, w szczególności wysypiska, hałdy, infrastruktury, trasy narciarskie, należy przywrócić ich naturalne właściwości lub je rekultywować.

Artykuł  8

Oszczędne gospodarowanie i eksploatacja surowców, która nie szkodzi glebom

1. Umawiające się Strony dokładają starań, by surowcami eksploatowanymi z gleby gospodarowano w sposób oszczędny. Pracują nad tym, by stosowano przede wszystkim produkty zastępcze oraz by wyczerpywano możliwości recyclingu lub by wspierano ich rozwój.

2. Przy eksploatacji, obróbce i użytkowaniu surowców eksploatowanych z gleby należy jak najbardziej ograniczyć naruszanie innych funkcji gleby. W strefach mających szczególne znaczenie dla ochrony funkcji gleby oraz w strefach przeznaczonych na zbieranie wody pitnej eksploatacja surowców powinna być zakazana.

Artykuł  9

Ochrona gleb w strefach wilgotnych i na torfowiskach

1. Umawiające się Strony zobowiązują się do ochrony torfowisk wysokich i niskich. W tym celu należy w miarę możliwości dążyć do posługiwania się substytutem torfu.

2. W strefach wilgotnych i na torfowiskach stosowane środki do drenażu trzeba będzie ograniczyć do konserwacji istniejących sieci, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków nadzwyczajnych. Wsparcie powinno uzyskać stosowanie środków umożliwiających powrót do stanu naturalnego już drenowanych stref.

3. Zgodnie z ogólną zasadą gleby bagienne nie powinny być wykorzystywane lub jeżeli są wykorzystywane na cele rolne, nie powinny być eksploatowane, by mogły zachować swój specyficzny charakter.

Artykuł  10

Wyodrębnienie i postępowanie ze strefami zagrożenia

1. Umawiające się Strony uzgadniają, by nanosić na mapę strefy Alp zagrożone geologicznie, hydrogeologicznie i hydrologicznie, przede wszystkim ruchami terenu (osuwiska, rwące potoki lawy, zapadliska), lawinami i powodziami, by je wpisywać do rejestrów oraz by w razie potrzeby wyznaczyć strefy zagrożenia. Jeżeli jest to stosowne, należy wziąć pod uwagę ryzyko sejsmiczne.

2. Umawiające się Strony dołożą starań by w miarę możności w strefach zagrożenia stosowane były techniki inżynieryjne zbliżone do naturalnych, używając miejscowych materiałów tradycyjnych zgodnych z wymogami krajobrazu. Środki te powinny być wspierane właściwymi środkami dotyczącymi leśnictwa.

Artykuł  11

Wyodrębnienie i postępowanie ze strefami Alp zagrożonymi erozją

1. Umawiające się Strony uzgadniają, by nanieść na mapę strefy Alp dotknięte erozją powierzchniową oraz by wpisać je do rejestru gruntów na podstawie kryteriów porównywalnych do określania erozji gleby, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony dóbr materialnych.

2. Należy ograniczyć erozję gleby do minimum. Powierzchnie uszkodzone przez erozję gleby i osuwiska terenu powinny zostać naprawione w stopniu niezbędnym dla ochrony człowieka i dóbr materialnych.

3. W celu ochrony człowieka i dóbr materialnych należy stosować przede wszystkim techniki zbliżone do naturalnych w zakresie hydrauliki, inżynierii i gospodarki leśnej w celu zahamowania erozji wodnej i w celu zmniejszenia efektu spływania wód.

Artykuł  12

Rolnictwo, gospodarowanie pastwiskami i gospodarka leśna

1. W celu ochrony przed erozją i szkodliwą kompakcją gleb Umawiające się Strony zobowiązują się do stosowania odpowiednich działań, dostosowanych do miejscowych warunków, dotyczących rolnictwa, gospodarowania pastwiskami i gospodarką leśną.

2. W odniesieniu do dostarczanych substancji, pochodzących z wykorzystania nawozów lub produktów fitosanitarnych, Umawiające się Strony dążą do opracowania i wprowadzenia w życie wspólnych kryteriów mających na celu odpowiednie działania techniczne. Rodzaj i ilość nawozów oraz okres ich wysiewania powinny być dostosowane do potrzeb roślin, z uwzględnieniem substancji odżywczych dostępnych w glebie i substancji organicznych, jak również warunków uprawy i środowiska. Przyczynia się do tego zastosowanie ekologicznych/ biologicznych i zintegrowanych metod produkcji oraz określenie pułapu liczby zwierząt w zależności od warunków naturalnych środowiska i wzrostu roślin.

3. Na pastwiskach alpejskich należy w szczególności zminimalizować użycie nawozów sztucznych i syntetycznych produktów fitosanitarnych. Powinno się zrezygnować z wykorzystywania osadów ściekowych.

Artykuł  13

Środki stosowane w leśnictwie i inne

1. Wobec lasów górskich stanowiących w dużej mierze ochronę miejscowych warunków środowiskowych, a zwłaszcza aglomeracji, infrastruktury transportu, terenów uprawnych i innych, Umawiające się Strony zobowiązują się do przyznania pierwszeństwa tej funkcji ochronnej i pokierowania swoją gospodarką leśną zgodnie z tym celem ochrony. Te lasy górskie powinny zostać zachowane.

2. W szczególności las powinien być użytkowany i utrzymywany w sposób umożliwiający uniknięcie erozji gleby i szkodliwej kompakcji gleb. W tym celu należy wspierać leśnictwo dostosowane do warunków lokalnych oraz naturalną regenerację lasów.

Artykuł  14

Wpływy infrastruktury turystycznej

1. Umawiające się Strony będą działać w najwłaściwszy sposób, by:

– unikać negatywnych wpływów działalności turystycznej na glebę w Alpach,

– stan gleb zniszczonych intensywną eksploatacją turystyczną został ustabilizowany, przede wszystkim i w miarę możliwości przez odtworzenie pokrycia roślinnego i przez stosowanie technik inżynierii zbliżonych do naturalnych. Późniejsze działania powinny iść w takim kierunku, by tego typu zniszczenia nie miały już więcej miejsca,

– w lasach pełniących funkcję ochronną pozwolenia na budowę i wyrównywanie terenu tras narciarskich były udzielane tylko w drodze wyjątku i pod warunkiem podjęcia środków kompensacyjnych oraz by nie zostały wydane pozwolenia dla stref niestabilnych.

2. Dodatki chemiczne i biologiczne stosowane do przygotowywania tras narciarskich będą tolerowane jedynie po poświadczeniu ich zgodności z normami środowiska naturalnego.

3. W przypadku stwierdzenia istotnych szkód w glebach i roślinności Umawiające się Strony w jak najkrótszym terminie podejmą niezbędne kroki do przywrócenia im właściwego stanu.

Artykuł  15

Ograniczenia we wprowadzaniu substancji zanieczyszczających środowisko

1. Umawiające się Strony dołożą wszelkich starań w celu zmniejszenia, na ile to będzie możliwe oraz zapobiegawczo, wprowadzania substancji zanieczyszczających środowisko do gleby przez atmosferę, wodę, odpady i substancje szkodliwe dla środowiska. Wybierane będą środki ograniczające emisje u źródeł.

2. W celu uniknięcia skażenia gleby przez stosowanie substancji niebezpiecznych Umawiające się Strony przyjmują postanowienia techniczne, przewidują kontrole i wprowadzają w życie programy badawcze i działania informacyjne.

Artykuł  16

Ekologiczne użytkowanie produktów do odmrażania i posypywania piaskiem

Umawiające się Strony zobowiązują się do zminimalizowania używania soli do odmrażania oraz do stosowania w miarę możliwości produktów antypoślizgowych i mniej zanieczyszczających środowisko, takich jak żwiry i piaski.

Artykuł  17

Gleby skażone, miejsca wcześniej zanieczyszczone, program gospodarki odpadami

1. Umawiające się Strony zobowiązują się do zestawienia i opisania miejsc wcześniej zanieczyszczonych oraz powierzchni, na których prawdopodobnie wystąpiły zanieczyszczenia (spis miejsc wcześniej zanieczyszczonych) w celu zbadania stanu tych powierzchni oraz w celu oceny, na podstawie porównywalnych metod, zagrożeń, jakie przedstawiają.

2. W celu niedopuszczenia do skażenia gleby oraz w celu obróbki wstępnej, obróbki właściwej i składowania odpadów oraz pozostałości zgodnych z normami środowiska powinny zostać stworzone i wdrożone programy zarządzania odpadami.

Artykuł  18

Środki uzupełniające

Umawiające się Strony mogą podjąć dla ochrony gleby środki uzupełniające w stosunku do tych, o których mowa w niniejszym Protokole.

ROZDZIAŁ  III

BADANIA, SZKOLENIA I INFORMOWANIE

Artykuł  19

Badania i monitorowanie

1. Umawiające się Strony wspierają i dostosowują, w ścisłej współpracy, badania i systematyczne monitorowanie, które okazują się użyteczne dla osiągnięcia celów niniejszego Protokołu.

2. Umawiające się Strony dołożą starań, by krajowe wyniki badań i systematycznego monitorowania były włączane do wspólnego systemu stałego monitorowania i informowania oraz by były dostępne dla opinii publicznej w istniejących ramach instytucjonalnych.

3. Umawiające się Strony koordynują alpejskie projekty badawcze dotyczące ochrony gleby, uwzględniając inne postępy w badaniach na szczeblu krajowym i międzynarodowym, oraz przewidują możliwość dokonywania wspólnych badań naukowych.

4. Szczególna uwaga poświęcona zostanie ocenie wrażliwości gleb na różne działania człowieka, ocenie ich zdolności regeneracji oraz badaniu odpowiednich, najlepiej dostosowanych technik.

Artykuł  20

Sporządzenie zharmonizowanych baz danych

1. Umawiające się Strony ustalają utworzenie, w ramach Systemu Informowania i Monitorowania Alp, porównywalnych baz danych (parametry gruntowe, pobieranie próbek, metody analizy, ocena) oraz możliwość wymiany danych.

2. Umawiające się Strony zgadzają się w sprawie substancji niebezpiecznych dla gleby, które szczególnie należy poddawać analizie, i dążą do określenia porównywalnych kryteriów oceny.

3. Umawiające się Strony dążą do opisania stanu gleb w obszarze alpejskim w sposób reprezentatywny, na takich samych podstawach oceny i zgodnie ze zharmonizowanymi metodami z uwzględnieniem sytuacji geologicznej i hydrogeologicznej.

Artykuł  21

Utworzenie stanowisk stałego monitorowania i koordynacja monitorowania środowiska

1. Umawiające się Strony zobowiązują się do utworzenia na obszarze Alp stanowisk stałego monitorowania (kontrola i monitorowanie techniczne) oraz do włączenia ich do ogólnoalpejskiej sieci monitorowania gleby.

2. Umawiające się Strony koordynują monitorowanie gleby na szczeblu krajowym wraz z instytucjami zajmującymi się środowiskiem w sektorach powietrza, wody, flory i fauny.

3. W ramach tych badań Umawiające się Strony utworzą banki próbek gleb według porównywalnych kryteriów.

Artykuł  22

Szkolenia i informacja

Umawiające się Strony wspierają kształcenie początkowe i kształcenie ustawiczne oraz informowanie opinii publicznej o celach i środkach wprowadzania w życie niniejszego Protokołu.

ROZDZIAŁ  IV

WPROWADZENIE W ŻYCIE, KONTROLA I OCENA

Artykuł  23

Wprowadzenie w życie

Umawiające się Strony zobowiązują się dołożyć wszelkich starań, by niniejszy Protokół został wprowadzony w życie, uwzględniając wszelkie odpowiednie środki w istniejących ramach instytucjonalnych.

Artykuł  24

Kontrola przestrzegania zobowiązań

1. Umawiające się Strony regularnie składają sprawozdania Stałemu Komitetowi w sprawie środków podjętych na mocy niniejszego Protokołu. Sprawozdania przedstawiają również kwestię skuteczności podjętych środków. Konferencja alpejska decyduje o okresowości sprawozdań.

2. Stały Komitet bada te sprawozdania w celu sprawdzenia, czy Umawiające się Strony wypełniły swoje zobowiązania wynikające z niniejszego Protokołu. Może on również zwrócić się do zainteresowanych Umawiających się Stron o przedstawienie informacji uzupełniających lub też odwołać się do innych źródeł informacji.

3. Stały Komitet sporządza sprawozdanie na temat przestrzegania, przez Umawiające się Strony zobowiązań wynikających z niniejszego Protokołu, na potrzeby konferencji alpejskiej.

4. Konferencja alpejska zapoznaje się z tym sprawozdaniem. W razie stwierdzenia uchybienia w wypełnianiu zobowiązań może przyjąć zalecenia.

Artykuł  25

Ocena skuteczności postanowień

1. Umawiające się Strony regularnie badają i oceniają skuteczność postanowień niniejszego Protokołu. W przypadku gdy okazuje się to niezbędne dla realizacji celów, biorą pod uwagę przyjęcie odpowiednich poprawek do niniejszego Protokołu.

2. W istniejących ramach instytucjonalnych do tej oceny przyłączają się władze terytorialne. Możliwa jest konsultacja z organizacjami pozarządowymi aktywnymi w tym sektorze.

ROZDZIAŁ  V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  26

Związek między konwencją alpejską a Protokołem

1. Niniejszy Protokół stanowi Protokół do konwencji alpejskiej w znaczeniu art. 2 oraz pozostałych istotnych artykułów konwencji.

2. Wyłącznie Umawiająca się Strona konwencji alpejskiej może zostać Umawiającą się Stroną niniejszego Protokołu. Każde wypowiedzenie konwencji alpejskiej stanowi równocześnie wypowiedzenie niniejszego Protokołu.

3. W przypadku gdy konwencja alpejska obraduje na temat spraw odnoszących się do niniejszego Protokołu, jedynie Umawiające się Strony niniejszego Protokołu mogą uczestniczyć w głosowaniu.

Artykuł  27

Podpisanie i ratyfikacja

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu dla Państw Sygnatariuszy konwencji alpejskiej i dla Wspólnoty Europejskiej dnia 16 października 1998 r. oraz przy Republice Austrii, depozytariusza, począwszy od dnia 16 listopada 1998 r.

2. Niniejszy Protokół wchodzi w życie, w odniesieniu do Umawiających się Stron, które wyraziły zgodę na związanie niniejszym Protokołem, po upływie trzech miesięcy od daty złożenia przez trzy Państwa dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

3. W odniesieniu do Umawiających się Stron, które później wyrażą zgodę na związanie niniejszym Protokołem, Protokół wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Po wejściu w życie jakiejkolwiek poprawki do Protokołu, każda nowa Umawiająca się Strona Protokołu staje się Umawiającą się Stroną Protokołu ze zmianami.

Artykuł  28

Powiadomienia

Depozytariusz powiadamia każde Państwo, o którym mowa w Preambule, i Komisję Europejską, w kwestiach dotyczących niniejszego Protokołu:

a) o każdym podpisie;

b) o złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjmującego lub zatwierdzającego;

c) o każdej dacie wejścia w życie;

d) o każdym oświadczeniu dokonanym przez jedną z Umawiających się Stron lub z Państw Sygnatariuszy;

e) o każdym wypowiedzeniu, o którym powiadomiła jedna z Umawiających się Stron, w tym o dacie jego wejścia w życie.

Na dowód czego niżej podpisani, będąc w posiadaniu niezbędnych upoważnień, podpisali niniejszy Protokół.

Sporządzono w Bled, dnia 16 października 1998 r., w językach: francuskim, niemieckim, włoskim i słoweńskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w Archiwach Państwowych Republiki Austrii. Depozytariusz przekazuje odpis poświadczony za zgodność z oryginałem wszystkim Państwom Sygnatariuszom.