Protokół (nr 11) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego (1957).
Dz.U.UE.C.2006.321E.233
Akt nienormatywnyw sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego (1957)
(Dz.U.UE C z dnia 29 grudnia 2006 r.)
WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
PRAGNĄC określić Statut Europejskiego Banku Inwestycyjnego przewidziany w artykule 266 niniejszego Traktatu,
PRZYJĘŁY następujące postanowienia, załączone do niniejszego Traktatu:
Niniejszym tworzy się Europejski Bank Inwestycyjny, ustanowiony artykułem 266 Traktatu (zwany dalej "Bankiem"), który wykonuje swoje funkcje i prowadzi działalność zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu i niniejszego Statutu.
Siedzibę Banku ustalają rządy Państw Członkowskich za wspólnym porozumieniem.
Zadanie Banku zdefiniowano w artykule 267 niniejszego Traktatu.
(1)
Zgodnie z artykułem 266 niniejszego Traktatu członkami Banku są:
– Królestwo Belgii,
– Republika Czeska,
– Królestwo Danii,
– Republika Federalna Niemiec,
– Republika Estońska,
– Republika Grecka,
– Królestwo Hiszpanii,
– Republika Francuska,
– Irlandia,
– Republika Włoska,
– Republika Cypryjska,
– Republika Łotewska,
– Republika Litewska,
– Wielkie Księstwo Luksemburga,
– Republika Węgierska,
– Republika Malty,
– Królestwo Niderlandów,
– Republika Austrii,
– Rzeczpospolita Polska,
– Republika Portugalska,
– Republika Słowenii,
– Republika Słowacka,
– Republika Finlandii,
– Królestwo Szwecji,
– Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Niemcy | 26649 532 500 |
Francja | 26649 532 500 |
Włochy | 26649 532 500 |
Zjednoczone Królestwo | 26.649.532.500 |
Hiszpania | 15989 719 500 |
Belgia | 7387 065 000 |
Niderlandy | 7387 065 000 |
Szwecja | 4900 585 500 |
Dania | 3740 283 000 |
Austria | 3666 973 500 |
Polska | 3635 030 500 |
Finlandia | 2106 816 000 |
Grecja | 2003 725 500 |
Portugalia | 1291 287 000 |
Republika Czeska | 1212 590 000 |
Węgry | 1121 583 000 |
Irlandia | 935.070.000 |
Słowacja | 408.489.500 |
Słowenia | 379.429.000 |
Litwa | 250.852.000 |
Luksemburg | 187.015.500 |
Cypr | 180.747.000 |
Łotwa | 156.192.500 |
Estonia | 115.172.000 |
Malta | 73849 000 |
Jednostką rozliczeniową jest euro ustanowione jako wspólna waluta Państw Członkowskich uczestniczących w trzecim etapie unii gospodarczo-walutowej. Rada Gubernatorów, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Rady Dyrektorów, może zmienić definicję jednostki rozliczeniowej.
Państwa Członkowskie ponoszą odpowiedzialność wyłącznie do wysokości kapitału subskrybowanego, który nie został pokryty.
Państwa Członkowskie dokonują płatności proporcjonalnie do ich udziałów w subskrybowanym kapitale, w walutach wymaganych przez Bank do spełnienia jego zobowiązań.
Ponadto, działając jednomyślnie na wniosek Rady Dyrektorów, może określić metodę dostosowania kapitału wymienionego w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu; dostosowanie płatności musi być dokonywane co najmniej raz w roku.
Bankiem kieruje i zarządza Rada Gubernatorów, Rada Dyrektorów i Komitet Zarządzający.
Rada Gubernatorów zapewnia wykonanie tych wytycznych.
a) podejmuje decyzje o podwyższeniu subskrybowanego kapitału zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 i artykułem 5 ustęp 2;
b) wykonuje uprawnienia przewidziane w artykule 6 w odniesieniu do specjalnych pożyczek;
c) wykonuje uprawnienia przewidziane w artykułach 11 i 13 odnośnie mianowania i dymisjonowania członków Rady Dyrektorów i Komitetu Zarządzającego, jak również uprawnienia przewidziane w drugim akapicie artykułu 13 ustęp 1;
d) zezwala na odstępstwo przewidziane w artykule 18 ustęp 1;
e) zatwierdza roczne sprawozdanie Rady Dyrektorów;
f) zatwierdza roczny bilans i rachunek zysków i strat;
g) wykonuje uprawnienia i funkcje przewidziane w artykułach 4, 7, 14, 17, 26 i 27; h) zatwierdza regulamin wewnętrzny Banku.
O ile w niniejszym Statucie nie przewidziano inaczej, decyzje Rady Gubernatorów są podejmowane większością głosów jej członków. Większość ta musi być reprezentowana przez co najmniej 50 % subskrybowanego kapitału. Do głosowania Rady Gubernatorów mają zastosowanie postanowienia artykułu 205 niniejszego Traktatu.
Na koniec roku budżetowego Rada Dyrektorów składa sprawozdanie Radzie Gubernatorów i publikuje je po zatwierdzeniu.
Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat, jeden jest nominowany przez każde Państwo Członkowskie, a jeden jest nominowany przez Komisję.
Zastępcy dyrektorów są mianowani przez Radę Gubernatorów na okres pięciu lat w następujący sposób:
– dwóch zastępców nominowanych przez Republikę Federalną Niemiec,
– dwóch zastępców nominowanych przez Republikę Francuską,
– dwóch zastępców nominowanych przez Republikę Włoską,
– dwóch zastępców nominowanych przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– jeden zastępca nominowany za wspólnym porozumieniem Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej,
– jeden zastępca nominowany za wspólnym porozumieniem Królestwa Belgii i Wielkiego Księstwa Luksemburga oraz Królestwa Niderlandów,
– jeden zastępca nominowany za wspólnym porozumieniem Królestwa Danii, Republiki Greckiej i Irlandii,
– jeden zastępca nominowany za wspólnym porozumieniem Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji,
– trzech zastępców nominowanych za wspólnym porozumieniem Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej,
– jeden zastępca nominowany przez Komisję.
Rada Dyrektorów dobiera sobie sześciu ekspertów bez prawa głosu: trzech jako członków i trzech jako zastępców
Dyrektorzy i zastępcy mogą zostać mianowani ponownie.
Zastępcy mogą uczestniczyć w posiedzeniach Zarządu. Zastępcy mianowani przez jedno państwo, kilka państw lub Komisję mogą zastępować dyrektorów mianowanych odpowiednio przez to państwo, kilka państw lub Komisję. Zastępcom nie przysługuje prawo głosu, chyba że zastępują jednego lub więcej dyrektorów lub zostali do tego upoważnieni w trybie artykułu 12 ustęp 1.
Posiedzeniami Rady Dyrektorów kieruje przewodniczący Komitetu Zarządzającego lub, w przypadku jego nieobecności, jeden z wiceprzewodniczących, bez prawa głosu.
Członków Rady Dyrektorów wybiera się spośród osób o niekwestionowanej niezależności i kompetencji. Są oni odpowiedzialni wyłącznie przed Bankiem.
Jeżeli sprawozdanie roczne nie zostanie zatwierdzone, Rada Dyrektorów składa rezygnację.
Rada Dyrektorów może jednogłośnie zmienić liczbę członków Komitetu Zarządzającego.
Komitet Zarządzający opracowuje decyzje Rady Dyrektorów, zwłaszcza dotyczące zaciągania i udzielania pożyczek i gwarancji, jak również zapewnia ich wykonanie.
Bank komunikuje się z każdym z Państw Członkowskich za pośrednictwem wyznaczonego przez nie organu. W wykonywaniu operacji finansowych Bank korzysta z usług banku emisyjnego zainteresowanego Państwa Członkowskiego lub innej instytucji finansowej przez dane państwo uznanej.
Na wniosek Państwa Członkowskiego lub Komisji albo z własnej inicjatywy Rada Gubernatorów interpretuje i uzupełnia wytyczne przyjęte przez nią na podstawie artykułu 9 niniejszego Statutu, zgodnie z przepisami regulującymi ich przyjmowanie.
Niemniej, w drodze odstępstwa przyjętego przez Radę Gubernatorów, stanowiącą jednomyślnie na wniosek Rady Dyrektorów, Bank może udzielać pożyczki na projekty inwestycyjne realizowane w całości lub w części poza europejskimi terytoriami Państw Członkowskich.
Realizując operacje pożyczkowe i gwarancyjne, Bank kieruje się następującymi zasadami:
1. Bank zapewnia wykorzystanie funduszy w sposób maksymalnie racjonalny, w interesie Wspólnoty.
Pożyczki i gwarancje mogą być udzielane wyłącznie:
a) jeżeli odsetki i płatności z tytułu umorzenia są pokrywane, w przypadku projektów realizowanych przez przedsiębiorstwa z sektora produkcji, z zysków operacyjnych lub, w pozostałych przypadkach, poprzez podjęcie zobowiązania przez państwo, w którym realizowany jest projekt, albo w jakikolwiek sposób przy innych projektach; oraz
b) jeżeli realizacja projektu przyczynia się generalnie do zwiększenia produktywności ekonomicznej i ułatwia stworzenie wspólnego rynku.
2. Bank nie nabywa udziałów w przedsiębiorstwach i nie podejmuje zobowiązań odnośnie zarządzania nimi, chyba że jest to niezbędne do zabezpieczenia praw Banku do zwrotu pożyczonych funduszy.
3. Bank może zbywać swoje roszczenia na rynku kapitałowym i może w tym celu zobowiązywać swoich pożyczkobiorców do wydania obligacji lub innych papierów wartościowych.
4. Bank i Państwa Członkowskie nie mogą nakładać warunków wymagających wydatkowania środków pożyczonych przez Bank w określonym Państwie Członkowskim.
5. Bank może uzależnić przyznanie pożyczki od zorganizowania międzynarodowego przetargu.
6. Bank nie finansuje żadnych projektów, w całości ani w części, kwestionowanych przez Państwo Członkowskie, na którego obszarze mają one zostać zrealizowane.
Zainteresowane Państwo Członkowskie i Komisja przedstawiają swoje opinie najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy. Brak odpowiedzi jest uważany przez Bank za brak zastrzeżeń co do danego projektu.
Właściwe organy zainteresowanego Państwa Członkowskiego mogą odmówić zgody wyłącznie w przypadku ryzyka poważnych zakłóceń na rynku kapitałowym tego państwa.
a) inwestowanie na rynkach pieniężnych;
b) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 20 ustęp 2, nabywanie i zbywanie papierów wartościowych wydanych przez niego lub przez jego dłużników;
c) dokonywanie wszelkich innych operacji finansowych powiązanych z jego celami.
a) odsetek od pożyczek udzielonych przez Bank z sum wpłaconych przez Państwa Członkowskie na mocy artykułu 5;
b) odsetek od pożyczek udzielonych przez Bank z sum uzyskanych ze zwrotu pożyczek wymienionych w lit. a);
w zakresie, w jakim odsetki te nie są wymagane do spełnienia zobowiązań Banku ani na pokrycie jego wydatków.
Jeżeli Państwo Członkowskie nie wywiąże się ze swoich zobowiązań członkowskich wynikających z niniejszego Statutu, w szczególności z zobowiązania pokrycia swojego udziału, udzielenia specjalnych pożyczek lub obsługi swoich pożyczek, udzielanie pożyczek lub gwarancji temu Państwu Członkowskiemu lub jego obywatelom może zostać wstrzymane decyzją Rady Gubernatorów, podjętą większością kwalifikowaną.
Decyzja taka nie zwalnia tego Państwa Członkowskiego ani jego obywateli z zobowiązań w stosunku do Banku.
[Patrz także: artykuł 9 ustęp 4 Traktatu z Amsterdamu, który brzmi następująco:
Wspólnota korzysta na terytorium Państw Członkowskich z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania jej zadań, na warunkach określonych w Protokole określonym w ustępie 5. Dotyczy to także Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Instytutu Walutowego i Europejskiego Banku Inwestycyjnego.]
Spory pomiędzy Bankiem, z jednej strony, a jego wierzycielami, pożyczkobiorcami lub osobami trzecimi, z drugiej strony, rozstrzygają właściwe sądy krajowe, chyba że właściwość ta zostanie przyznana Trybunałowi Sprawiedliwości.
Bank ma adres do doręczeń pism w każdym Państwie Członkowskim. Niemniej w umowach może on wskazać inny szczególny adres do doręczeń pism lub przewidzieć postępowanie arbitrażowe.
Mienie i aktywa Banku nie podlegają zajęciu ani konfiskacie z tytułu egzekucji, chyba że na mocy orzeczenia sądowego.
Fundusz jest dodatkowo zwolniony z wszelkich form opodatkowania lub obciążeń o podobnym charakterze w związku ze podwyższeniem jego kapitału, jak również z wszelkich formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym Fundusz ma swoją siedzibę. Podobnie też, jego rozwiązanie lub likwidacja nie stanowią podstaw do pobrania podatku. Ponadto działalność Funduszu i jego organów, prowadzona zgodnie z jego Statutem, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.
Dywidenda, zyski kapitałowe lub inne formy dochodu pochodzące z Funduszu, do których są uprawieni członkowie inni niż Wspólnota Europejska i Bank, jednak będą nadal podlegać przepisom fiskalnym właściwego ustawodawstwa.
Sporządzono w Rzymie, dwudziestego piątego marca roku tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego siódmego.
______
(1) Artykuł zmieniony Protokołem nr 1 do Aktu Przystąpienia z 2003 r. Patrz: dodatek na końcu niniejszej broszury.
(2) Ustęp zmieniony Protokołem nr 1 do Aktu Przystąpienia z 2003 r. Patrz: dodatek na końcu niniejszej broszury.
(3) Ustęp zmieniony Protokołem nr 1 do Aktu Przystąpienia z 2003 r. Patrz: dodatek na końcu niniejszej broszury.
(4) Ustęp zmieniony Protokołem nr 1 do Aktu Przystąpienia z 2003 r.
(5) Ustęp zmieniony Protokołem nr 1 do Aktu Przystąpienia z 2003 r.
(*) Liczby dla nowych Państw Członkowskich są przybliżone i oparte na danych prognostycznych z 2002 r. opublikowanych przez Eurostat (New Cronos).
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.