Protokół dotyczący współpracy w zapobieganiu zanieczyszczeniu ze statków oraz, w przypadkach nadzwyczajnych, walki z zanieczyszczeniem Morza Śródziemnego. Valletta.2002.01.25.
Dz.U.UE.L.2004.261.41
Akt obowiązującyPROTOKÓŁ
dotyczący współpracy w zapobieganiu zanieczyszczeniu ze statków oraz, w przypadkach nadzwyczajnych, walki z zanieczyszczeniem Morza Śródziemnego
będące Stronami Konwencji o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem, przyjętej w Barcelonie w dniu 16 lutego 1976 r. i zmienionej w dniu 10 czerwca 1995 r.,
mające zamiar wprowadzić artykuły 6 i 9 wspomnianej Konwencji,
uznając, że poważne zanieczyszczenie morza olejem oraz szkodliwymi i niebezpiecznymi substancjami lub niebezpieczeństwo takiego zanieczyszczenia w obszarze Morza Śródziemnego stwarza niebezpieczeństwo dla państw nadbrzeżnych i środowiska morskiego,
zważywszy, że wzywa się o współpracę wszystkie państwa nadbrzeżne Morza Śródziemnego, aby zapobiec przed zanieczyszczeniem ze statków oraz odpowiadać na przypadki zanieczyszczeń, niezależnie od ich pochodzenia,
uznając rolę Miedzynarodowej Organizacji Morskiej i znaczenie współpracy w ramach tej organizacji, w szczególności we wspieraniu przyjmowania i opracowywania międzynarodowych zasad i norm w celu zapobiegania, zmniejszania, i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków,
podkreślając wysiłki poczynione przez państwa nadbrzeżne Morza Śródziemnego, aby wprowadzić w życie te międzynarodowe zasady i normy,
uznając także udział Wspólnoty Europejskiej we wprowadzaniu w życie międzynarodowych norm w zakresie bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków,
uznając także znaczenie współpracy w obszarze Morza Śródziemnego we wspieraniu skutecznego wprowadzania w życie międzynarodowych regulacji w celu zapobiegania, zmniejszania i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków,
uznając nadal znaczenie szybkiego i skutecznego działania na poziomach krajowym, podregionalnym oraz regionalnym w przyjmowaniu środków nadzwyczajnych w celu zwalczania zanieczyszczenia środowiska morskiego lub zagrożenia jego zanieczyszczenia,
stosując zasadę ostrożności oraz zasadę "zanieczyszczający płaci" i metodę oceny wpływu na środowisko, oraz wykorzystując najlepsze dostępne techniki i najlepsze praktyki w dziedzinie ochrony środowiska, jak przewidziano w art. 4 Konwencji,
mając na uwadze odpowiednie postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay w dniu 10 grudnia 1982 roku, która obowiazuje i której Stronami jest wiele państw nadbrzeżnych Morza Śródziemnego oraz Wspólnota Europejska,
uwzględniając międzynarodowe konwencje zajmujace się, w szczególności, bezpieczeństwem morskim, zapobieganiem przed zanieczyszczeniem ze statków, przygotowaniem i odpowiedzią na przypadki zanieczyszczeń, odpowiedzialnością i rekompensatami za szkody spowodowane zanieczyszczeniem,
wyrażając wolę dalszego rozwijania wzajemnej pomocy i współpracy w zakresie zapobiegania i zwalczania zanieczyszczeń,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Definicje
Do celów niniejszego Protokołu:
a) "Konwencja" oznacza Konwencję o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem, przyjętą w Barcelonie w dniu 16 lutego 1976 r. i zmienioną w dniu 10 czerwca 1995 r.;
b) "przypadek zanieczyszczeń", oznacza zdarzenie lub szereg zdarzeń o wspólnej genezie, które powodują lub mogą powodować wylanie się oleju i/lub niebezpiecznych i szkodliwych substancji, i które stwarzają lub mogą stworzyć zagrożenie dla środowiska morskiego lub linii brzegowej albo dla odnośnych interesów jednego lub kilku państw, i które wymagają podjęcia nadzwyczajnych działań lub innych natychmiastowych środków;
c) "substancje niebezpieczne i szkodliwe", oznaczają każdą substancję inną niż olej, która jeżeli zostanie wprowadzona do środowiska morskiego może stworzyć niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzkiego, szkodzić żywym zasobom i życiu morskiemu, zniszczyć walory rekreacyjne lub zakłócić innym sposobom prawnego wykorzystywania morza;
d) "powiązane interesy", oznaczają interesy państwa nadbrzeżnego bezpośrednio naruszone lub zagrożone, dotyczące między innymi:
i) działalności na wodach przybrzeżnych, w portach lub ujściach rzek, w tym działalności połowowej;
ii) historycznej i turystycznej atrakcyjności danego obszaru, w tym sportów wodnych i rekreacji;
iii) zdrowotności populacji przybrzeżnej;
iv) kulturowej, estetycznej, naukowej i edukacyjnej wartości obszaru;
v) zachowania różnorodności biologiczna oraz stałego wykorzystywania morskich i przybrzeżnych surowców biologicznych;
e) "regulacje międzynarodowe", oznaczają regulacje mające na celu zapobieganie, zmniejszanie i kontrolowanie zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków, jakie przyjęto na forum światowym, oraz zgodne z prawem międzynarodowym, pod egidą wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, w szczególności Miedzynarodowej Organizacji Morskiej;
f) "regionalne centrum", oznacza regionalne centrum działań dla katastrof ekologicznych w obszarze Morza Śródziemnego (Regional Marine Pollution Emergency Response Centre for the Mediterranean Sea (REMPEC), ustanowione rezolucją 7, przyjętą przez Konferencję Pełnomocników Państw Nadbrzeżnych Regionu Śródziemnomorskiego o ochronie Morza Śródziemnego, w Barcelonie w dniu 9 lutego 1976 r., która jest administrowana przez Miedzynarodową Organizację Morską oraz Program Narodów Zjednoczonych o ochronie środowiska, i której cele i funkcje są określone przez Umawiające się Strony Konwencji.
Obszar działania Protokołu
Obszar, w odniesieniu do którego stosuje się ten Protokół, jest obszarem Morza Śródziemnego, jak zdefiniowano w artykule 1 Konwencji.
Przepisy ogólne
a) we wprowadzaniu w życie regulacji międzynarodowych, w celu zapobiegania, zmniejszania i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków; oraz
b) w podejmowaniu niezbędnych działań, w przypadku zdarzeń zanieczyszczenia.
Plany awaryjne i inne środki w celu zapobiegania i zwalczania zdarzeń zanieczyszczenia
Monitorowanie
Strony opracowują i stosują, albo indywidualnie, albo poprzez współpracę dwustronną lub wielostronną, działania monitorujące, obejmujące Obszar Morza Śródziemnego, w celu zapobiegania, wykrywania i zwalczania zanieczyszczenia, oraz zapewnienia zgodności z obowiązującymi regulacjami międzynarodowymi.
Współpraca w ramach operacji ratowniczych
W przypadku wydostania się lub wypadnięcia za burtę substancji niebezpiecznych i szkodliwych będących w formie opakowania, włącznie z tymi znajdującymi się w kontenerach frachtowych, przenośnych zbiornikach, drogowych lub kolejowych pojazdach i cysternach wagonowych, Strony współpracują na tyle, na ile jest to możliwe przy ratowaniu tych opakowań i odzyskiwaniu tych substancji, aby zapobiec lub zmniejszyć niebezpieczeństwo dla środowiska morskiego i przybrzeżnego.
Rozpowszechnianie i wymiana informacji
a) właściwej organizacji krajowej lub organów odpowiedzialnych za zwalczanie zanieczyszczenia morza olejami i substancjami niebezpiecznymi oraz szkodliwymi;
b) właściwych organów krajowych odpowiedzialnych za przyjmowanie sprawozdań o zanieczyszczeniu morza olejami i substancjami niebezpiecznymi oraz szkodliwymi, jak również za zajmowanie się sprawami dotyczącymi środków wsparcia między Stronami;
c) organów krajowych uprawnionych do działania w imieniu Państwa, w odniesieniu do środków wzajemnej pomocy i współpracy między Stronami;
d) organizacji krajowej lub organów odpowiedzialnych za wprowadzanie w życie artykułu 4 ustęp 2, w szczególności tych odpowiedzialnych za wprowadzanie w życie danych konwencji międzynarodowych oraz pozostałych odpowiednich obowiązujących regulacji, tych odpowiedzialnych za portowe urządzenia odbiorcze, oraz tych odpowiedzialnych za monitorowanie zrzutów, które są nielegalne na mocy MARPOL 73/78;
e) swoich regulacji i innych postanowień, które mają bezpośredni wpływ na przygotowanie do i odpowiedź w sytuacji zanieczyszczenia morza olejami i substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi;
f) nowych metod, za pomocą których zanieczyszczenie morza olejem i substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi może być uniknione, nowych postępów w technologii w przeprowadzaniu monitorowania oraz opracowaniu programów badawczych.
Przekazywanie informacji i sprawozdania dotyczące zdarzeń zanieczyszczeń
Strony zobowiązują się koordynować wykorzystanie środków komunikowania, pozostających w ich dyspozycji, w celu zapewnienia, możliwie najszybciej i niezawodnie, przyjmowania, przekazywania i rozpowszechniania wszystkich sprawozdań oraz pilnych informacji dotyczących zdarzeń zanieczyszczeń. Regionalne centrum posiada niezbędne środki komunikowania, aby było w stanie uczestniczyć w tym wspólnym wysiłku i w szczególności, aby mogło spełniać funkcje mu powierzone w artykule 12 ustęp 2.
Procedura sprawozdawczości
a) wszystkich zdarzeń, które skutkują lub mogą skutkować uwolnieniem olejów lub innych substancji szkodliwych i niebezpiecznych;
b) występowania, właściwości i zasięgu rozlewów olejowych lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych, w tym substancji szkodliwych i niebezpiecznych będących w formie opakowania, zaobserwowanych na morzu, które stanowią lub mogą stanowić zagrożenie dla środowiska morskiego lub dla wybrzeża, albo powiązanych interesów jednej lub więcej ze Stron.
a) przez Stronę, która otrzymała informację, raczej bezpośrednio lub poprzez regionalne centrum; lub
b) przez regionalne centrum.
W przypadku bezpośredniego porozumiewania się Stron, Ośrodek Regionalny jest informowany o podjętych środkach, a Ośrodek powiadamia o nich pozostałe Strony.
Środki operacyjne
a) dokonuje koniecznych ocen charakteru, zasięgu i możliwych konsekwencji zdarzenia zanieczyszczenia lub, w odpowiednim przypadku, typu i przybliżonej ilości oleju lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych oraz kierunku i prędkości dryfowania rozlewu;
b) podejmuje każdy mający zastosowanie w praktyce środek, aby zapobiec, zmniejszyć, i w możliwie najpełniejszym zakresie, wyeliminować skutki zdarzenia zanieczyszczenia;
c) bezzwłocznie informuje wszystkie Strony, które mogą być dotknięte zdarzeniem zanieczyszczenia, o tych ocenach i o każdym działaniu, które podjęła lub zamierza podjąć, oraz symultanicznie przedstawia te same informacje regionalnemu centrum, który przekazuje je wszystkim pozostałym Stronom;
d) kontynuuje obserwację sytuacji tak długo, jak to możliwe, i zgłasza o tym zgodnie z artykułem 9.
a) życia ludzi;
b) samemu statkowi; czyniąc w ten sposób, niszczenie środowiska zasadniczo zostaje uniemożliwione lub zminimalizowane.
Każda Strona, która podejmuje takie działanie, informuje albo bezpośrednio, albo poprzez regionalne centrum, Międzynarodową Organizację Morską.
Środki nadzwyczajne na pokładach statków, na oddalonych od brzegu instalacjach oraz w portach
Pomoc
a) przybycie i utylizację na i opuszczenie z jej terytorium statków, statków powietrznych i innych środków transportu zaangażowanych w odpowiedzi na zdarzenie zanieczyszczenia, lub personelu transportującego, towary, materiały i sprzęt wymagany do postępowania w przypadku takiego zdarzenia,
b) szybki przepływ do, jak również poprzez i z jej terytorium personelu, towarów, materiałów i sprzętu określonych w akapicie a).
Zwrot kosztów pomocy
b) jeżeli działanie zostało podjęte przez Stronę z jej własnej inicjatywy, Strona ta ponosi koszty swojego działania.
c) zasady ustanowione w akapitach a) i b) powyżej mają zastosowanie, chyba że dane Strony uzgodnią inaczej w jakimkolwiek indywidualnym przypadku.
Gdy działanie tak zakończone nie zezwala na pełną rekompensatę wydatków powstałych podczas operacji udzielenia pomocy, Strona wnioskująca o pomoc może poprosić Stronę udzielającą pomocy o odstąpienie od zwrotu wydatków przekraczających sumę rekompensaty lub zmniejszenie kosztów, które zostały obliczone zgodnie z ustępem 3. Może również wnieść o przełożenie terminu zwrotu takich kosztów. Podczas rozważania takiego wniosku, Strona udzielająca pomocy uwzględnia potrzeby krajów rozwijających się.
Portowe urządzenia odbierające
Strony są zachęcane do znajdowania sposobów i środków w celu ustalania rozsądnych kosztów za używanie tych urządzeń.
Ryzyka dla środowiska naturalnego spowodowane ruchem morskim
Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami i normami międzynarodowymi oraz globalnym mandatem Międzynarodowej Organizacji Morskiej, Strony indywidualnie, dwustronnie lub wielostronnie podejmują niezbędne kroki, w celu oceny ryzyka dla środowiska naturalnego uznanych tras wykorzystywanych w ruchu morskim oraz podejmują odpowiednie środki skierowane na zmniejszenie ryzyka wypadków lub ich konsekwencji na środowisko.
Odbieranie statków w sytuacjach niebezpiecznych w portach i miejscach schronienia
Strony określają krajowe, podregionalne lub regionalne strategie dotyczące odbierania w miejscach schronienia, w tym portach, statków w sytuacjach niebezpiecznych, stwarzających zagrożenie dla środowiska morskiego. Współpracują one w tym celu i informują regionalne centrum o przyjętych środkach.
Porozumienia podregionalne
Strony mogą negocjować, rozwijać i utrzymywać odpowiednie dwustronne lub wielostronne porozumienia podregionalne, w celu ułatwienia wprowadzenia w życie niniejszego Protokołu, lub jego części. Na wniosek zainteresowanych Stron, regionalne centrum udziela im pomocy, w ramach swoich funkcji, w procesie rozwijania i wprowadzania w życie tych porozumień podregionalnych.
Posiedzenia
a) dokonywanie oceny i dyskusja na temat sprawozdań z regionalnego centrum w sprawie wprowadzania w życie niniejszego Protokołu, a w szczególności jego artykułów 4, 7 oraz 16;
b) formułowanie i przyjmowanie strategii, planów działania oraz programów w celu wprowadzania w życie niniejszego Protokołu;
c) poddawanie przeglądowi i rozważanie skuteczności tych strategii, planów działania i programów, oraz potrzeby przyjęcia nowych strategii, planów działania i programów oraz opracowania środków w tym celu;
d) wypełnianie wszelkich innych funkcji, jakie mogą być właściwe dla wprowadzania w życie niniejszego Protokołu.
Stosunek do Konwencji
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Wpływ Protokołu na krajowe przepisy prawne
Wprowadzając w życie postanowienia niniejszego Protokołu, prawo Stron do przyjęcia odpowiednich surowszych środków krajowych lub innych środków zgodnych z prawem międzynarodowym, w zakresie objętym niniejszym Protokołem, nie zostaje naruszone.
Stosunki ze stronami trzecimi
Strony, w odpowiednim przypadku, zapraszaja państwa, które nie są Stronami Protokołu i organizacje międzynarodowe do współpracy we wprowadzaniu w życie niniejszego Protokołu.
Podpis
Niniejszy Protokół będzie otwarty do podpisu w Valletta, Malta, w dniu 25 stycznia 2002 roku oraz w Madrycie od dnia 26 stycznia 2002 roku do dnia 25 stycznia 2003 roku przez każdą Umawiającą się Stronę Konwencji.
Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie
Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składane są Rządowi Hiszpanii, który przyjmie funkcje depozytariusza.
Przystąpienie
Od dnia 26 stycznia 2003 roku, niniejszy Protokół jest otwarty dla przystąpienia każdej Strony Konwencji.
Wejście w życie
SPORZĄDZONO w Valletta, Malta, w dniu 25 stycznia 2002 roku, po jednym egzemplarzu w językach arabskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie cztery teksty są na równi autentyczne.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.