Decyzja nr S9 dotycząca procedur zwrotów kosztów w celu wykonania art. 35 i 41 rozporządzenia (WE) nr 883/2004

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.279.8

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 września 2013 r.

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

DECYZJA NR S9

z dnia 20 czerwca 2013 r.

dotycząca procedur zwrotów kosztów w celu wykonania art. 35 i 41 rozporządzenia (WE) nr 883/2004

(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią)

(2013/C 279/05)

(Dz.U.UE C z dnia 27 września 2013 r.)

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ¹ , zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub pytań dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia (WE) nr 987/2009 ² ,

uwzględniając art. 35 i 41 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

uwzględniając art. 66-68 rozporządzenia (WE) nr 987/2009,

działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Koszty świadczeń rzeczowych udzielonych przez instytucję jednego państwa członkowskiego na koszt instytucji innego państwa członkowskiego są w pełni zwracane.

(2) Zwroty kosztów między instytucjami, jeżeli nie ustalono inaczej, muszą być dokonywane szybko i skutecznie, aby zapobiec kumulacji należności nieuregulowanych przez dłuższy czas.

(3) Kumulacja należności mogłaby zagrozić efektywnemu funkcjonowaniu unijnego systemu i narazić na szwank prawa jednostek.

(4) W decyzji nr S1 Komisja Administracyjna postanowiła, że instytucja miejsca pobytu otrzymuje zwrot kosztów opieki zdrowotnej udzielonej na podstawie ważnej europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego.

(5) Wspólnie uzgodnione najlepsze praktyki przyczyniłyby się do szybkiego i skutecznego regulowania płatności między instytucjami,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

A.

 Zwrot kosztów na podstawie rzeczywistych wydatków (art. 62 rozporządzenia (WE) nr 987/2009)

Artykuł  1

Instytucja wnosząca o zwrot kosztów na podstawie rzeczywistych wydatków zgłasza ten wniosek najpóźniej w terminie określonym w art. 67 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 987/2009

(zwanego dalej "rozporządzeniem wykonawczym"). Instytucja przyjmująca wniosek o zwrot kosztów gwarantuje spłatę należności w terminie określonym w art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego, ale dokonuje płatności przed tym terminem, najwcześniej jak to możliwe.

Artykuł  2

1. Wnioski o zwrot kosztów świadczeń, które zostały udzielone na podstawie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (EHIC), dokumentu ją zastępującego lub jakiegokolwiek innego dokumentu uprawniającego do świadczeń, mogą być odrzucone i zwrócone instytucji będącej dłużnikiem w sytuacji, gdy na przykład wniosek:

- jest niekompletny lub nieprawidłowo wypełniony,

- dotyczy świadczeń, które nie zostały udzielone w okresie ważności EHIC lub dokumentu uprawniającego do świadczeń, którym posługiwała się osoba otrzymująca świadczenia.

2. Wniosek nie może zostać odrzucony ze względu na to, że dana osoba nie jest już ubezpieczona w instytucji, która wystawiła EHIC lub dokument uprawniający do świadczeń zdrowotnych, o ile beneficjentowi udzielano świadczeń w okresie ważności przedstawionego dokumentu.

3. Instytucja zobowiązana do zwrotu kosztów świadczeń udzielonych na podstawie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego może wnioskować o to, aby instytucja, w której dana osoba była prawidłowo zarejestrowana w czasie, gdy zostało udzielone świadczenie, zwróciła koszty tych świadczeń pierwszej instytucji lub, jeżeli osoba ta nie była uprawniona do korzystania z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego, uregulowała tę sprawę z daną osobą.

Artykuł  3

Wniosek nie może być rozpatrywany przez instytucję będącą dłużnikiem co do zgodności z art. 19 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, chyba że istnieje uzasadnione podejrzenie nadużycia, zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ³ . Instytucja będąca dłużnikiem jest w rezultacie zobowiązana do przyjęcia informacji, na podstawie których oparte zostało roszczenie, i do zwrotu należności. W przypadku gdy istnieje podejrzenie nadużycia, instytucja będąca dłużnikiem może z uzasadnionych względów odrzucić wniosek, zgodnie z art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego.

Artykuł  4

Do celów stosowania art. 2 i 3, jeżeli instytucja będąca dłużnikiem wyraża wątpliwości co do wiarygodności faktów, na podstawie których oparty został wniosek, na instytucji będącej wierzycielem spoczywa obowiązek ponownego rozpatrzenia, czy wniosek został sporządzony we właściwy sposób, a w razie potrzeby - wycofania wniosku o zwrot lub ponownego wyliczenia należności.

Artykuł  5

Nie rozpatruje się wniosku złożonego po terminie określonym w art. 67 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego.

B.

 Zwrot kosztów na podstawie kwot zryczałtowanych (art. 63 rozporządzenia wykonawczego)

Artykuł  6

Rejestr, o którym mowa w art. 64 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego, przedstawia się instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem w terminie do końca roku następującego po roku odniesienia, a wnioski o zwrot powstałe w oparciu o ten rejestr zostają zgłoszone tej instytucji jak najszybciej po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej rocznych zryczałtowanych kwot na osobę, nie później jednak niż w terminie określonym w art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.

Artykuł  7

Kiedy tylko jest to możliwe, instytucja będąca wierzycielem przedstawia instytucji będącej dłużnikiem wnioski dotyczące danego roku kalendarzowego jednocześnie.

Artykuł  8

Instytucja będąca dłużnikiem, przyjmująca wniosek o zwrot na podstawie kwot zryczałtowanych, gwarantuje spłatę należności w terminie określonym w art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego, ale dokonuje płatności przed tym terminem, najwcześniej jak to możliwe.

Artykuł  9

Nie rozpatruje się wniosku złożonego po terminie określonym w art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.

Artykuł  10

Wniosek o zwrot na podstawie kwot zryczałtowanych może zostać odrzucony i zwrócony do instytucji będącej wierzycielem w sytuacji, gdy na przykład wniosek:

- jest niekompletny lub nieprawidłowo wypełniony,

- odnosi się do okresu, który nie jest objęty rejestracją na podstawie ważnego dokumentu uprawniającego do świadczeń.

Artykuł  11

Jeżeli instytucja będąca dłużnikiem wyraża wątpliwości co do wiarygodności faktów, na podstawie których oparty został wniosek, na instytucji będącej wierzycielem spoczywa obowiązek ponownego rozpatrzenia, czy faktura została wystawiona we właściwy sposób, a w razie potrzeby - wycofania wniosku o zwrot lub ponownego wyliczenia należności.

C.

 Rozliczanie należności (art. 67 rozporządzenia wykonawczego)

Artykuł  12

1. Zgodnie z art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego należności nie można kwestionować po upływie 18 miesięcy od końca miesiąca, w którym zostały one zgłoszone instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem.

2. W przypadku gdy instytucja łącznikowa państwa członkowskiego będącego wierzycielem nie udzieliła odpowiedzi i nie przedłożyła wymaganych dowodów w ciągu 12 miesięcy od końca miesiąca, w którym wpłynęło do niej zakwestionowanie należności, takie zakwestionowanie uważa się za przyjęte przez państwo członkowskie będące wierzycielem, a wniosek lub jego odpowiednie części zostają ostatecznie odrzucone.

D.

 Wpłaty zaliczkowe i odsetki za zwłokę (art. 68 rozporządzenia wykonawczego)

Artykuł  13

W przypadku dokonywania wpłaty zaliczkowej na mocy art. 68 rozporządzenia wykonawczego kwotę wpłaty zaliczkowej oblicza się oddzielnie w przypadku wniosków o zwrot opartych na rzeczywistych wydatkach (art. 67 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego) i oddzielnie w przypadku wniosków o zwrot opartych na kwotach zryczałtowanych (art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego).

Artykuł  14

1. Wpłata zaliczkowa na podstawie art. 68 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego stanowi co najmniej 90 % całkowitej kwoty pierwotnych należności zgłoszonych przez instytucję łącznikową państwa członkowskiego będącego wierzycielem.

2. Jeśli państwo członkowskie będące wierzycielem wydało ogólne stwierdzenie, że akceptuje wpłaty zaliczkowe, takie wpłaty zaliczkowe będą automatycznie uznawane za przyjęte. Komisja Obrachunkowa sporządza wykaz państw członkowskich, które zadeklarowały, że akceptują wpłaty zaliczkowe.

3. Te państwa członkowskie, które nie zadeklarowały, że akceptują wpłaty zaliczkowe, zasadniczo odpowiadają na konkretne oferty wpłat zaliczkowych w terminie sześciu miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym zgłoszono należność. W przypadku braku odpowiedzi w określonym terminie wpłatę zaliczkową uznaje się za przyjętą i wykonuje się ją.

Artykuł  15

1. Podczas rozliczania należności, w przypadku których dokonano wpłaty zaliczkowej, dłużnik jest zobowiązany do uiszczenia jedynie różnicy między ostateczną kwotą należności i kwotą wpłaty zaliczkowej.

2. Jeżeli całkowita kwota należności jest niższa niż wpłata zaliczkowa ustalona na podstawie pierwotnej kwoty należności, państwo członkowskie będące wierzycielem:

a) zwraca państwu członkowskiemu będącemu dłużnikiem nadpłaconą kwotę. Instytucja łącznikowa państwa członkowskiego będącego wierzycielem przeprowadza taką transakcję rozliczeniową bezzwłocznie i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od końca miesiąca, w którym ustalono kwotę roszczenia albo

b) zawiera porozumienie z państwem członkowskim będącym dłużnikiem dotyczące odzyskania przez nie nadpłaconej kwoty przez wyrównanie późniejszych należności. W porozumieniu wyraźnie określa się nadpłacone kwoty pozostające do odzyskania w ramach wyrównania późniejszych należności.

3. Odsetki wygenerowane przez wpłaty zaliczkowe nie wpływają na redukcję zadłużenia państwa członkowskiego będącego dłużnikiem i wchodzą w skład aktywów państwa członkowskiego będącego wierzycielem.

Artykuł  16

1. Odsetki za zwłokę pobierane na podstawie art. 68 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego oblicza się na podstawie miesięcy zgodnie z następującym wzorem:

gdzie:

- I oznacza odsetki za zwłokę,

- PV ("wartość bieżąca") oznacza wartość opóźnionej płatności; wartość tę określa się jako kwotę zaległych należności, które nie zostały spłacone w terminie określonym w art. 67 ust. 5 i art. 67 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego oraz których nie pokryła wpłata zaliczkowa zgodnie z art. 68 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego. Wartość bieżąca obejmuje tylko te należności lub ich części, które zostały wzajemnie uznane przez państwa członkowskie będące dłużnikiem i wierzycielem, nawet jeśli wszystkie lub część należności były kwestionowane,

- i oznacza roczną stopę procentową ustaloną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego głównych operacji refinansowania, która obowiązywała pierwszego dnia miesiąca, w którym płatność była wymagalna,

- n oznacza okres (w miesiącach) biegnący od pierwszego miesiąca po upływie terminów określonych w art. 68 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego i trwający do miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym otrzymano płatność, włącznie. Okres ten nie zostaje przerwany w toku postępowania na podstawie art. 67 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego.

2. Należności z tytułu odsetek za zwłokę zgłaszane są przez instytucję łącznikową państwa członkowskiego będącego wierzycielem do instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem w terminie sześciu miesięcy następujących po miesiącu, w którym dokonano płatności z opóźnieniem.

3. Wniosek o odsetki za zwłokę złożony po upływie terminu określonego w ust. 2 nie jest rozpatrywany.

Artykuł  17

1. Odsetki za zwłokę wypłacane są instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego wierzycielem w ciągu dwunastu miesięcy od końca miesiąca, w którym zgłoszono należność do instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem.

2. Komisja Obrachunkowa ułatwia dokonywanie ostatecznego zamknięcia ksiąg rachunkowych w przypadkach, gdy nie osiągnięto porozumienia w sprawie należności z tytułu odsetek za zwłokę w terminach określonych w ust. 1, na uzasadniony wniosek jednej ze stron. Komisja Obrachunkowa wydaje uzasadnioną opinię w terminie sześciu miesięcy następujących po miesiącu, w którym dana sprawa została jej przedstawiona do rozpatrzenia.

E.

 Przepisy różne

Artykuł  18

1. Do celów płatności, o których mowa w decyzji, data płatności to data zapisu księgowego transakcji wprowadzona przez instytucję bankową instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego wierzycielem.

2. Instytucja łącznikowa państwa członkowskiego będącego dłużnikiem potwierdza otrzymanie wprowadzonego wniosku w terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania wniosku. W potwierdzeniu określa się datę otrzymania wniosku.

3. Dwa lub więcej państw członkowskich, ich właściwe organy lub instytucje łącznikowe mogą odstąpić od zwrotu kosztów lub przewidzieć inne sposoby rozliczenia należności objętych niniejszą decyzją.

4. Opinia Komisji Obrachunkowej wydana zgodnie z art. 67 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego może zdecydować o odstąpieniu od zwrotu kosztów lub przewidzieć inne sposoby rozliczenia należności objętych niniejszą decyzją, uwzględniając zasadę dobrej współpracy między organami i instytucjami państw członkowskich.

F.

 Przepisy końcowe

Artykuł  19

1. Instytucje powinny zapewnić dobrą współpracę między sobą i działać tak, jakby wdrażały własne ustawodawstwo.

2. Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejszą decyzję stosuje się od pierwszego dnia następującego po publikacji do wszystkich wniosków o zwrot na podstawie rzeczywistych wydatków zaksięgowanych w księgach rachunkowych w państwie członkowskim będącym wierzycielem po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 987/2009 i do wszystkich wniosków o zwrot na podstawie kwot zryczałtowanych opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

3. Niniejsza decyzja zastępuje decyzję nr S4 z dnia 2 października 2009 r.

4. W drodze odstępstwa od ust. 2, art. 12 ust. 2 i art. 18 ust. 2 mają zastosowanie do wniosków, o których mowa w ust. 2 i które zostały zgłoszone do instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem po opublikowaniu niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

	Przewodnicząca Komisji Administracyjnej
	Anne McMANUS

¹ Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

² Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

³ Wyrok Trybunału z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie C-145/03 Spadkobiercy Annette Keller przeciwko Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) i Instituto Nacional de Gestión Sanitaria (Ingesa), Zb.Orz. 2005 s. I-02529.