Dyrektywa 82/883/EWG w sprawie procedur nadzorowania i monitorowania środowiska naturalnego w odniesieniu do odpadów pochodzących z przemysłu ditlenku tytanu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1982.378.1

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 2009 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 3 grudnia 1982 r.

w sprawie procedur nadzorowania i monitorowania środowiska naturalnego w odniesieniu do odpadów pochodzących z przemysłu ditlenku tytanu

(82/883/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 31 grudnia 1982 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,

uwzględniając dyrektywę Rady 78/176/EWG z dnia 20 lutego 1978 r. w sprawie odpadów pochodzących z przemysłu ditlenku tytanu⁽¹⁾, w szczególności jej art. 7 ust. 3.,

uwzględniając wniosek Komisji⁽²⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽³⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽⁴⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

odprowadzaniu, magazynowaniu, składowaniu lub wprowadzaniu do gruntu odpadów z przemysłu ditlenku tytanu towarzyszyć muszą działania związane z nadzorowaniem i monitorowaniem środowiska naturalnego z punktu widzenia fizycznego, chemicznego, biologicznego i ekologicznego, niezależnie od metody i zakresu przetworzenia tych odpadów;

w celu monitorowania jakości środowiska naturalnego próbki powinny być pobierane z najmniejszą częstotliwością, pozwalającą na dokonanie pomiarów parametrów podanych w załącznikach; częstotliwość pobierania próbek może zostać zmniejszona ze względu na uzyskane wyniki; w celu zapewnienia skuteczności monitorowania, o ile to możliwe, próbki powinny być również pobierane w strefie uważanej za wolną od wpływu danego odprowadzenia;

w związku z analizami przeprowadzanymi przez Państwa Członkowskie należy ustalić wspólne metody referencyjne do oznaczenia wartości parametrów określających właściwości fizyczne, chemiczne, biologiczne oraz ekologiczne środowiska naturalnego, którego to dotyczy;

w celu nadzorowania i monitorowania narażonego środowiska naturalnego Państwa Członkowskie mogą w dowolnym czasie ustanowić inne parametry, obok tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie;

niezbędne jest szczegółowe określenie metod nadzorowania i monitorowania, o których Państwa Członkowskie informują Komisję; Komisja, za uprzednią zgodą Państw Członkowskich, opublikuje ujednolicone sprawozdanie dotyczące tych metod;

w niektórych naturalnych okolicznościach może być trudne przeprowadzenie nadzorowania i monitorowania, w związku z tym w pewnych przypadkach powinny być przewidziane odstępstwa od niniejszej dyrektywy;

postęp naukowo-techniczny może wymagać szybkiego dostosowania niektórych przepisów zawartych w Załączniku w celu ułatwienia podejmowania niezbędnych działań powinna zostać ustalona procedura ustanawiająca ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją za pośrednictwem Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa ustanawia, na podstawie art. 7 ust. 3 dyrektywy 78/176/EWG, procedury nadzorowania i monitorowania wpływu na środowisko naturalne, uwzględniając jego aspekty fizyczne, biologiczne i ekologiczne, odprowadzania, magazynowania, składowania, wprowadzania do gruntu odpadów z przemysłu ditlenku tytanu.

Artykuł  2

Do celów niniejszej dyrektywy:

– "narażone środowisko naturalne" oznacza wody, powierzchnię ziemi i warstwy podziemne oraz powietrze, jako miejsce odprowadzania, magazynowania, składowania lub wprowadzania do gruntu odpadów z przemysłu ditlenku tytanu,

– "miejsce pobierania próbek" oznacza miejsce, w którym pobierane są próbki.

Artykuł  3

1. Parametry określone w art. 1, które mają zastosowanie do celów nadzorowania i monitorowania podane są w załącznikach.

2. Jeśli w załączniku parametr znajduje się w kolumnie "oznaczenie obowiązkowe", pobieranie próbek i ich analiza muszą być przeprowadzone w odniesieniu do wskazanych

składników środowiska naturalnego.

3. Jeśli w załączniku parametr znajduje się w kolumnie "oznaczenie nieobowiązkowe", Państwa Członkowskie, o ile uznają to za konieczne, muszą pobrać próbki i dokonać ich analizy w odniesieniu do wskazanych składników środowiska naturalnego.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie prowadzą nadzorowanie i monitorowanie narażonego środowiska naturalnego oraz strefy przyległej, uważanej za nienarażoną, szczególnie biorąc pod uwagę miejscowe czynniki środowiska naturalnego oraz sposób usuwania - okresowy lub ciągły.

2. Państwa Członkowskie, w poszczególnych przypadkach, określają dokładnie miejsca, z których mogą być pobierane próbki, odległość tych miejsc od najbliższego punktu usuwania zanieczyszczeń oraz głębokość i wysokość, z których powinny być pobrane próbki, o ile nie postanowiono inaczej w załącznikach.

Kolejne próbki muszą być pobierane w tych samych miejscach, z tej samej głębokości i w takich samych warunkach jak poprzednie, na przykład w przypadku wód pływowych, w takim samym czasie względem przypływu i współczynnika przypływu.

3. W celu monitorowania i kontroli narażonego środowiska naturalnego Państwa Członkowskie ustalą częstotliwość pobierania próbek i ich analizowania w odniesieniu do każdego z parametrów wymienionych w załącznikach.

W przypadku parametrów, których oznaczenie jest obowiązkowe, częstotliwość pobierania próbek i ich analizowania nie może być mniejsza niż minimalna częstotliwość wskazana w załącznikach. Kiedy zostanie ustalone, zależnie od możliwości, zachowanie, przeznaczenie oraz wpływ odpadów, a nie nastąpi istotne pogorszenie jakości środowiska naturalnego, Państwa Członkowskie mogą zmniejszyć częstotliwość pobierania i analizowania próbek poniżej tych częstotliwości. Jednak w przypadku istotnego pogorszenia jakości środowiska naturalnego, spowodowanego przez odpady lub zmianę sposobu ich usuwania, Państwo Członkowskie powróci do częstotliwości pobierania i analizowania próbek nie mniejszej niż określona w załącznikach. Jeśli Państwo Członkowskie uzna za niezbędne lub wskazane wprowadzenie zróżnicowania między poszczególnymi parametrami, może zastosować niniejszy punkt w stosunku do tych parametrów, wobec których nie odnotowano znacznego pogorszenia jakości środowiska naturalnego.

4. Ustanowienie częstotliwości pobierania próbek oraz ich analizowania w celu monitorowania i kontrolowania odpowiedniej strefy przyległej, uważanej za nienarażoną, podlega ocenie Państw Członkowskich. Jeśli Państwo Członkowskie uzna, że określenie strefy przyległej nie jest możliwe, powiadomi o tym Komisję.

Artykuł  5

1. Metody referencyjne pomiarów, do oznaczenia wartości parametrów są podane w załącznikach. Laboratoria używające innych metod powinny zapewnić, że otrzymywane wyniki będą porównywalne.

2. Pojemniki używane do przenoszenia próbek, czynniki lub metody używane do zachowania części próbek potrzebnych do analizowania jednego lub więcej parametrów, transport i przechowywanie próbek oraz ich przygotowanie do analizy nie mogą w znaczący sposób wpływać na wyniki analiz.

Artykuł  6

W celu nadzorowania i monitorowania narażonego środowiska naturalnego Państwa Członkowskie mogą w dowolnym czasie ustanowić inne parametry obok tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  7

1. Sprawozdanie, które na podstawie art. 14 dyrektywy 78/176/EWG Państwa Członkowskie są zobowiązane przysyłać Komisji, musi zawierać szczegóły dotyczące nadzoru oraz monitorowania przeprowadzonego przez wyznaczone organy, zgodnie z art. 7 ust. 2 tamtej dyrektywy. Szczegóły te w odniesieniu do każdego narażonego obszaru zawierają następujące informacje:

– opis miejsca pobierania próbek, łącznie z jego cechami stałymi, które mogą być zakodowane, oraz inne informacje administracyjne i geograficzne. Informacje te muszą być dostarczone tylko jeden raz, przy wyznaczaniu miejsca pobierania próbek,

– opis metod pobierania próbek,

– wyniki obowiązkowego pomiaru parametrów, których oznaczenie jest obowiązkowe oraz jeśli Państwa Członkowskie uważają to za użyteczne, także innych parametrów, których oznaczenie jest nieobowiązkowe,

– metody użyte do pomiaru i analizy oraz gdzie to stosowne, ich granice wykrywalności, dokładność i precyzja,

– zmiany przyjęte zgodnie z art. 4 ust. 3, odnośnie do częstotliwości pobierania próbek oraz analizy.

2. Pierwszy zestaw danych przekazywanych zgodnie z ust. 1 obejmuje dane zebrane trzeciego roku po notyfikacji niniejszej dyrektywy.

3. Komisja, po uprzednim uzgodnieniu z danym Państwem Członkowskim, opublikuje streszczenie dostarczonych jej informacji.

4. Komisja ocenia skuteczność procedury nadzorowania i monitorowania narażonego środowiska naturalnego i przedstawi Radzie, nie później niż sześć lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy, o ile uzna to za właściwe, propozycje usprawnienia tej procedury i w razie potrzeby mające na celu harmonizację metod pomiaru próbek, łącznie z ich granicą wykrywalności, dokładnością i precyzją.

Artykuł  8

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od stosowania niniejszej dyrektywy w przypadku powodzi lub klęski żywiołowej albo ze względu na wyjątkowe warunki pogodowe.

Artykuł  9 ¹

Komisja przyjmuje odpowiednie zmiany w celu dostosowania treści załączników w zakresie parametrów wymienionych w kolumnie "oznaczenie nieobowiązkowe" i referencyjnych metod pomiaru do postępu naukowo-technicznego.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł  10

1. Niniejszym ustanawia się Komitet ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego (zwany dalej "Komitetem"), składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. 2 (skreślony).

Artykuł  11 ³

1. Komisja jest wspierana przez Komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł  12

W art. 8 ust. 1 lit. c) dyrektywy 78/176/EWG otrzymuje brzmienie:

"c) jeśli wyniki monitorowania, które Państwa Członkowskie obowiązane są prowadzić w odniesieniu do tego środowiska naturalnego, wykazują pogorszenie w odniesieniu do badanego obszaru albo".

Artykuł  13

Jeśli usuwanie odpadów wymaga, zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 78/176/EWG, aby właściwe władze więcej niż jednego Państwa Członkowskiego uprzednio wydały pozwolenie, Państwa Członkowskie konsultują się wzajemnie co do treści i sposobu wprowadzenia programu monitorowania.

Artykuł  14

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej notyfikacji. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, które przyjmą w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł  15

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1982 r.

	W imieniu Rady
	Ch. CHRISTENSEN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 54 z 25.2.1978, str. 19.

⁽²⁾ Dz.U. C 356 z 31.12.1980, str. 32 oraz Dz.U. 187 z 22.7.1982, str. 10.

⁽³⁾ Dz.U. 149 z 14.6.1982, str. 101.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 230 z 10.9.1981, str. 5.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

METODY USUWANIA ODPADÓW: ODPROWADZANIE DO ATMOSFERY

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

SPOSÓB USUWANIA ODPADÓW: ZRZUT LUB ZATOPIENIE W WODACH SŁONYCH

(ujścia rzek, wody przybrzeżne, otwarte morze)

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

SPOSÓB USUWANIA ODPADÓW: ZRZUT DO SŁODKICH WÓD POWIERZCHNIOWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

SPOSÓB USUWANIA ODPADÓW: MAGAZYNOWANIE I SKŁADOWANIE NA POWIERZCHNI ZIEMI

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

SPOSÓB USUWANIA ODPADÓW: WPROWADZENIE DO GRUNTU

grafika

¹ Art. 9 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 20 kwietnia 2009 r.

² Art. 10 ust. 2 skreślony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

³ Art. 11:

- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 20 kwietnia 2009 r.