Decyzja 2003/655/WE w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie zestawów okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.231.12

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 września 2003 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 12 września 2003 r.

w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie zestawów okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć

(notyfikowana jako dokument nr C(2003) 3246)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2003/655/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 17 września 2003 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 93/68/EWG⁽²⁾, w szczególności jej art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja zobowiązana jest wybrać spośród dwóch procedur zaświadczania zgodności wyrobów przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG możliwie najmniej kosztowną procedurę zgodną z wymogami bezpieczeństwa. Oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji, czy dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów obecność fabrycznego systemu kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4, wymagany jest udział zatwierdzonej jednostki certyfikującej.

(2) Artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby ustalona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych. Dlatego pożądane jest określenie wyrobu lub rodziny wyrobów wymienionych w specyfikacjach technicznych.

(3) Obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG. Dlatego też niezbędne jest jasne określenie metod wprowadzania w życie obu procedur dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom.

(4) Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom ustanowionym w pierwszym przypadku, bez ciągłego nadzoru, oraz w drugim i trzecim przypadku w sekcji 2 ppkt ii) załącznika III. Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom ustanowionym w sekcji 2 ppkt i) załącznika III oraz w pierwszym przypadku, z zastosowaniem ciągłego nadzoru, w sekcji 2 ppkt ii) załącznika III.

(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodność wyrobów i rodzin wyrobów wymienionych w załączniku I jest zaświadczana z zastosowaniem procedury, w ramach której oprócz fabrycznego systemu kontroli produkcji stosowanego przez producenta, w ocenie i nadzorze nad kontrolą produkcji lub samego wyrobu uczestniczy zatwierdzona jednostka certyfikująca.

Artykuł  2

Procedurę zaświadczania zgodności ustanowioną w załączniku II należy wskazać w mandatach dotyczących wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 września 2003 r.

	W imieniu Komisji
	Erkki LIIKANEN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

⁽²⁾ Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Zestawy okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć

– Do stosowania w robotach budowlanych (z wyłączeniem basenów i procesów przemysłowych).

ZAŁĄCZNIK  II

Uwaga: W przypadku wyrobów mających więcej niż jedno zamierzone zastosowanie, określone w następujących rodzinach wyrobów, zadania dla zatwierdzonego organu w ramach odpowiednich systemów zaświadczania zgodności kumulują się.

Zestawy okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć (1/2)

Systemy zaświadczania zgodności

W przypadku wyrobu(-ów) i ich zamierzonego(-ych) zastosowania(-ń) wymienionego(-ych) poniżej, wnioskuje się do EOTA o wyszczególnienie następującego(-ych) systemu(-ów) zaświadczania zgodności w odpowiednich wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych:

Wyrób (wyroby)	Zamierzone zastosowania	Poziom(-y) lub klasa(-y)	Zaświadczanie systemu(-ów) zgodności
Zestawy okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć	w robotach budowlanych	-	2+
System 2+: patrz sekcja 2 ppkt ii) załącznika III do dyrektywy 89/106/EWG, pierwsza możliwość obejmuje certyfikację fabrycznej kontroli produkcji przez zatwierdzony organ, na podstawie wstępnej kontroli fabryki i fabrycznej kontroli produkcji, jak również ciągłego nadzoru, oceny i zatwierdzenia fabrycznej kontroli produkcji.

Specyfikacja dla systemu powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany nawet w przypadku gdy ustalenie niektórych właściwości wyrobu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie nie posiada wcale wymogów prawnych dotyczących takich właściwości (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, w przypadku gdy ma zastosowanie, ppkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia właściwości wyrobu, jeśli nie ma on zamiaru deklarować właściwości wyrobu w tym zakresie.

Zestawy okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć (2/2)

Systemy zaświadczania zgodności

W przypadku i ich zamierzonego(-ych) zastosowania(-ń) wymienionego(-ych) poniżej, wnioskuje się do EOTA o wyszczególnienie następującego(-ych) systemu(-ów) zaświadczania zgodności w odpowiednich wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych:

Wyrób (wyroby)	Zamierzone zastosowania	Poziom(-y) lub klasa(-y) (reakcja na ogień)	Zaświadczanie systemu(-ów) zgodności
Zestawy okładzin uszczelniających na ściany i podłogi w pomieszczeniach narażonych na wilgoć	Do zastosowań podlegających przepisom w sprawie reakcji na ogień	A1 (*), A2 (*), B (*), C (*) A1 (**), A2 (**), B (**), C (**), D, E (A1-E) (***), F	1 3 4
System 1: patrz sekcja 2 ppkt i) załącznika III do dyrektywy 89/106/EWG, bez kontroli pobieranych próbek.
System 3: patrz sekcja 2 ppkt ii) załącznika III do dyrektywy 89/106/EWG, drugi przypadek.
System 4: patrz sekcja 2 ppkt ii) załącznika III do dyrektywy 89/106/EWG, trzeci przypadek.
^(*) Wyroby/materiały, w odniesieniu do których dające się jasno określić stadium procesu produkcji powoduje podwyższenie klasyfikacji reakcji na ogień (np. przez dodanie środka opóźniającego zapalenie lub ograniczenie materiałów organicznych).
^(**) Wyroby/materiały nieobjęte przypisem. (*)
^(***) Wyroby/materiały niewymagające przeprowadzenia testu reakcji na ogień (np. wyroby/materiały klasy A1 zgodnie ze zmienioną decyzją Komisji 96/603/WE).

Specyfikacja dla systemu powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wdrażany nawet w przypadku, gdy ustalenie niektórych właściwości wyrobu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie nie posiada wcale wymogów prawnych dotyczących takich właściwości (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, w przypadku gdy ma zastosowanie, ppkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia właściwości wyrobu, jeśli nie ma on zamiaru deklarować właściwości wyrobu w tym.