Decyzja 98/279/WE w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie nienośnych systemów szalunków traconych składanych z pustaków lub płyt z materiałów izolacyjnych lub z betonu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.127.26

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 sierpnia 2001 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 5 grudnia 1997 r.

w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie nienośnych systemów szalunków traconych składanych z pustaków lub płyt z materiałów izolacyjnych lub z betonu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(98/279/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 29 kwietnia 1998 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do wyrobów budowlanych⁽¹⁾, zmieniona dyrektywą 93/68/EWG⁽²⁾, w szczególności jej art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja jest zobowiązana wybrać między dwiema procedurami zaświadczania zgodności wyrobu, przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG "możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa"; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność systemu fabrycznej kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczenia zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wspomnianymi w art. 13 ust. 4 wymagana jest interwencja zatwierdzonej jednostki certyfikującej;

artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby określona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; dlatego wymagane jest zdefiniowanie wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych;

obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG; dlatego też niezbędne jest jasne zdefiniowanie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom;

procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom przedstawionym w pierwszej możliwości, bez stałego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w załączniku III sekcja 2 ppkt ii), a procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom przedstawionym w załączniku III sekcja 2 ppkt i) oraz w pierwszej możliwości, z nadzorem stałym, w załączniku III sekcja 2 ppkt ii);

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodność wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się zgodnie z procedurą, zgodnie z którą oprócz systemu fabrycznej kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowana jest zatwierdzona jednostka certyfikująca.

Artykuł  2

Procedurę zaświadczania zgodności, określoną w załączniku II, wskazuje się w mandatach dotyczących europejskich specyfikacji technicznych.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 1997 r.

	W imieniu Komisji
	Martin BANGEMANN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

⁽²⁾ Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Zestawy/systemy nienośnych szalunków traconych, do wypełniania betonem zwykłym lub tam, gdzie to konieczne, betonem zbrojonym, składane z bloczków wykonanych z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami), lub składane z płyt wykonanych z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami), składających się z elementów szalunkowych, połączonych za pomocą rozpórek, w każdym przypadku z materiałów należących do którejkolwiek z klas reakcji na ogień, do stosowania w budynkach do budowy ścian zewnętrznych i wewnętrznych, podlegających przepisom przeciwpożarowym.

Zestawy/systemy nienośnych szalunków traconych, do wypełniania betonem lub tam, gdzie to konieczne, betonem zbrojonym, składane z pustaków wykonanych z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami), lub składanych z płyt wykonanych z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami), składających się z elementów szalunkowych połączonych za pomocą rozpórek, z materiałów należących do którejkolwiek z klas reakcji na ogień, do stosowania w budynkach do budowy ścian zewnętrznych i wewnętrznych, niepodlegające przepisom przeciwpożarowym.

ZAŁĄCZNIK  II ¹

RODZINA WYROBÓW

ZESTAWY/SYSTEMY NIENOŚNYCH SZALUNKÓW TRACONYCH SKŁADANE Z PUSTAKÓW LUB PŁYT Z MATERIAŁÓW IZOLACYJNYCH LUB Z BETONU (1/1)

Systemy zaświadczania zgodności

Dla wyrobu(-ów) i ich zamierzonego(-ych) zastosowania(-ań), wnosi się do Europejskiej Organizacji Zatwierdzeń Technicznych (EOTA) o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych:

Wyrób/wyroby	Cel zastosowań(-nia)	Poziom(-y) lub klasa(-y)	System(-y) zaświadczania zgodności
Zestawy/systemy nienośnych szalunków traconych, do wypełniania betonem zwykłym lub tam gdzie to konieczne, betonem zbrojonym, składane z:	w budynkach, do wykonywania ścian zewnętrznych i wewnętrznych, podlegających przepisom przeciwpożarowym.	A1^(*), A2^(*), B^(*), C^(*)
- pustaków, wykonane z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami);			1
albo		A1^(**), A2^(**), B^(**), C^(**), D, E, (A1 do E)^(***), F	2 +
- płyt, wykonane z materiału izolacyjnego (lub połączenia materiału izolacyjnego z innymi materiałami), składających się z elementów szalunkowych połączonych za pomocą rozpórek.	w budynkach do wykonywania ścian zewnętrznych i wewnętrznych niepodlegających przepisom przeciwpożarowym	wszystkie	2 +
System 1 : Patrz załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG, sekcja 2 ppkt i), bez kontroli próbek losowych.
System 2+ : Patrz załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG, sekcja 2 ppkt ii), pierwsza możliwość, włączając certyfikację fabrycznej kontroli produkcji przez zatwierdzoną jednostkę na podstawie wstępnej inspekcji fabryki i fabrycznej kontroli produkcji oraz nadzór stały, ocenę i akceptację fabrycznej kontroli produkcji.
^(*) Wyroby/materiały, dla których podwyższenie klasyfikacji reakcji na działanie ognia jest możliwe dzięki wyraźnie rozpoznawalnemu etapowi w procesie produkcji (np. dla zastosowania dodatków opóźniających lub ograniczenie materiału organicznego).
^(**) Wyroby/materiały nieobjęte przypisem^(*).
^(***) Wyroby/materiały, które nie wymagają badania na reakcję na działanie ognia (np. Wyroby/materiały klas A1 zgodnie z decyzją Komisji 96/603/WE).

Specyfikacja systemu zaświadczania zgodności powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych wyrobu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących właściwości wyrobu (patrz art. 2.1 dyrektywy 89/109/EWG oraz, gdy to właściwe, ppkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.

¹ Załącznik II zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2001/596/WE z dnia 8 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.209.33) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.