Rozporządzenie 2004/2002 dotyczące procedury oznaczania zawartości mięsa i tłuszczu w niektórych produktach z wieprzowiny

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.308.22

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 listopada 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2004/2002
z dnia 8 listopada 2002 r.
dotyczące procedury oznaczania zawartości mięsa i tłuszczu w niektórych produktach z wieprzowiny

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny(1), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1365/2000(2), w szczególności jego art. 13 ust. 12,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(3), zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 969/2002(4), w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3846/87 z dnia 17 grudnia 1987 r. ustanawiające nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych(5), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1007/2002(6), ustanawia, w oparciu o Nomenklaturę Scaloną, nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych.

(2) Przepisy są niezbędne celem zapewnienia jednolitego stosowania nomenklatury podanej w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 3846/87 w sektorze wieprzowiny, w celu klasyfikacji produktów oznaczonych kodami 1602 41 10 9110, 1602 41 10 9130, 1602 42 10 9110, 1602 42 10 9130 oraz 1602 49 19 9130.

(3) Istnieje konieczność ustanowienia procedury oznaczania procentowej zawartości mięsa i tłuszczu w masie.

(4) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1583/89 z dnia 7 czerwca 1989 r. dotyczące procedury oznaczania zawartości mięsa i tłuszczu w niektórych produktach z wieprzowiny(7) określa procedurę oznaczania procentowej zawartości mięsa i tłuszczu w masie. Jednakże opis produktów określonych w tym rozporządzeniu nie odpowiada już rzeczywistości i wobec tego powinien zostać zmieniony. Należy, korzystając z okazji w związku z wprowadzaniem tych zmian, zmodyfikować odpowiednie zasady i nowy tekst sformułować w oparciu o postanowienia artykułu 37 Traktatu, ponieważ tekst ten dotyczy wyłącznie jednolitego stosowania nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny oraz Komitetu Kodeksu Celnego w odniesieniu do zagadnień wchodzących w zakres ich kompetencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zawartość procentową mięsa i tłuszczu w masie produktów oznaczonych kodami 1602 41 10 9110, 1602 41 10 9130, 1602 42 10 9110, 1602 42 10 9130 oraz 1602 49 19 9130 nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 3846/87 ustala się zgodnie z procedurą opisaną w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Rozporządzenie (EWG) nr 1583/89 niniejszym traci moc.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pozwoleń na wywóz obowiązujących od 18 listopada 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąze w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 listopada 2002 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1.

(2) Dz.U. L 156 z 29.6.2000, str. 5.

(3) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1.

(4) Dz.U. L 149 z 7.6.2002, str. 20.

(5) Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1.

(6) Dz.U. L 153 z 13.6.2002, str. 8.

(7) Dz.U. L 156 z 8.6.1989, str. 13.

ZAŁĄCZNIK 

PROCEDURA ANALITYCZNA

Zawartość mięsa i tłuszczu ustala się w następujący sposób:

1. Metody analityczne:

1.1. Do celów analizy należy przygotować jednorodne i reprezentatywne próbki produktu mięsnego.

1.2. Należy zastosować następujące metody analityczne:

1.2.1. azot: oznaczenie zawartości azotu - metoda Kjeldahla,

1.2.2. wilgotność: określenie zawartości wilgoci w mięsie i produktach mięsnych - ISO 1442-1997,

1.2.3. tłuszcze: określenie całkowitej zawartości tłuszczu - wyodrębnienie przy pomocy lekkiej frakcji benzyny, po hydrolizie przy pomocy kwasu solnego,

1.2.4. popiół: określenie zawartości popiołu w mięsie i produktach mięsnych - ISO 936-1998.

1.3. Wymagania powyższych norm ISO dotyczące pobierania próbek nie są wiążące do celów niniejszego rozporządzenia.

2. Obliczenie zawartości mięsa i tłuszczu:

% odtłuszczonego mięsa

% mięsa i tłuszczu razem

= DM + F

gdzie:

NT = azot całkowity ( % wagowy)

Nx = azot niepochodzący z mięsa ( % wagowy)

f = średnia zawartość azotu (% wagowy) w chudym mięsie zawartym w produkcie; wartość tego wskaźnika to:

3,5 dla szynek i ich części oznaczonych kodami 1602 41 10 9110 oraz 1602 41 10 9130

3,35 dla łopatek i ich części oznaczonych kodami 1602 42 10 9110 oraz 1602 42 10 9130

3,35 dla pozostałych produktów oznaczonych kodami 1602 49 19 9130

F = ilość tłuszczu dającego się wyekstrahować ( % wagowy), ustalona w drodze analizy.

Całkowity azot i zawartość dającego się wyekstrahować tłuszczu określana jest metodami opisanymi w pkt 1.2.1 i 1.2.3. Możliwe jest także określenie zawartości popiołu (1.2.4) i wilgoci (1.2.2) oraz zawartości innych składników poprzez wykonanie działania odejmowania.

Celem skorygowania ilość azotu niepochodzącego z mięsa (wskaźnik Nx) konieczna byłaby znajomość ilości każdego ze składników zawierających azot, jak i zawartości azotu w tych składnikach.

Poniższa tabela ukazuje zawartość azotu w kilku typowych składnikach, niepochodzących z mięsa i zawierających azot, które mogą znaleźć się w produktach mięsnych:

Produkty niemięsneZawartość azotu (% wagowy)
Kazeina15,8
Kazeinian sodu14,8
Izolat soi14,5
Soja upostaciowiona 8,0
Mąka sojowa 8,0
Glutaminian sodu (MSG) 8,3

W kwestii powtarzalności procedur analitycznych należy odnosić się do odpowiedniej normy ISO.

Pod uwagę winien być brany średni wynik przynajmniej dwóch oznaczeń.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.