Dyrektywa Rady z dnia 22 stycznia 1980 r w sprawie problemów sanitarnych w handlu wewnątrzwspólnotowym produktami mięsnymi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1980.47.4

Akt utracił moc

Wersja od: 5 czerwca 2003 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 22 stycznia 1980 r

w sprawie problemów sanitarnych w handlu wewnątrzwspólnotowym produktami mięsnymi

(80/215/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 21 lutego 1980 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa Rady 77/99/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie problemów sanitarnych w handlu wewnątrzwspólnotowym produktami mięsnymi⁽²⁾ obowiązuje od dnia 1 lipca 1979 r.;

realizacja powyższej dyrektywy nie osiągnie pożądanego efektu tak długo, jak długo różnice w wymaganiach sanitarnych Państw Członkowskich w dziedzinie produktów mięsnych będą hamowały handel wewnątrz Wspólnoty; należy ustanowić wspólne przepisy w tej dziedzinie, mając w szczególności na celu wyeliminowanie tych różnic;

w celu uniknięcia rozszerzania się chorób epizootycznych za pośrednictwem produktów mięsnych należy ustalić, że mięso, z którego wytwarzane są niektóre z tych produktów mięsnych, powinno spełniać wymogi sanitarne stosowane w odniesieniu do świeżego mięsa;

należy zadbać o to, aby produktom mięsnym niespełniającym przepisów Wspólnoty nie przyznawano znaku zdrowia, przewidzianego w tych przepisach;

jeżeli produkty mięsne zostały przetworzone w taki sposób, aby zniszczyć wszystkie zarazki chorób, które mogą zostać przeniesione na zwierzęta, należy wówczas umieścić wzmiankę o tym w świadectwie zdrowia, dołączonym do tych produktów;

Państwa Członkowskie muszą mieć prawo do odmowy wprowadzenia do wolnego obrotu na swoim obszarze produktów mięsnych, w których wykryto obecność zarazków choroby zakaźnej lub zaraźliwej, albo takich, które nie spełniają przepisów sanitarnych Wspólnoty;

nadawca, na prośbę własną lub swojego przedstawiciela, powinien mieć prawo do zwrotu produktów mięsnych, chyba że istnieją uniemożliwiające to podstawy sanitarne;

aby umożliwić zainteresowanym stronom zrozumienie podstaw jakiegokolwiek nałożonego zakazu lub ograniczenia, przyczyny takiego zakazu lub ograniczenia powinny zostać podane do wiadomości nadawcy lub jego przedstawiciela, a w pewnych przypadkach - kompetentnych władz kraju wysyłającego;

w przypadku sporu pomiędzy nadawcą a władzami kraju docelowego nadawca powinien mieć możliwość wniesienia prośby o opinię eksperta weterynarii w sprawie zasadności zakazu lub ograniczenia;

Państwa Członkowskie muszą mieć prawo do zakazu wprowadzania na swoim terytorium pewnych produktów mięsnych z Państwa Członkowskiego, w którym wybuchła choroba epizootyczna; w zależności od istoty i charakteru tej choroby epizootycznej zakaz ten może albo zostać ograniczony do produktów mięsnych pochodzących z części terytorium kraju eksportującego, albo też rozszerzony na całe terytorium; w przypadku wybuchu choroby zaraźliwej lub zakaźnej na obszarze Państwa Członkowskiego należy niezwłocznie podjąć odpowiednie środki w celu przejęcia nad nią kontroli; zagrożenia związane z takimi chorobami, jak również konieczne środki ochronne należy rozpatrywać w taki sam sposób na obszarze całej Wspólnoty;

aby ułatwić wprowadzenie przewidywanych przepisów, należy przewidzieć procedurę, na mocy której pomiędzy Państwami Członkowskimi a Komisją zostanie nawiązana ścisła współpraca w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego, powołanego decyzją Rady z dnia 15 października 1968 r.⁽³⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa określa wymogi dotyczące policji sanitarnej w handlu wewnątrzwspólnotowym produktami mięsnymi.

Artykuł 2

Dla celów niniejszej dyrektywy, w razie potrzeby, stosowane będą definicje zawarte w art. 2 dyrektywy Rady 72/461/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów sanitarnych w wewnątrzwspólnotowym handlu świeżym mięsem⁽⁴⁾, zmienionej dyrektywą 78/54/EWG⁽⁵⁾, oraz w art. 2 dyrektywy 77/99/EWG.

Produkty, które zostały poddane naturalnej fermentacji i dojrzewaniu przez dłuższy okres, są uważane za takie, które zostały poddane całkowitej przeróbce, dopóki Rada, działając jednomyślnie na wniosek Komisji, nie dokona zmiany ograniczeń podanych w rozdziale V pkt 27 lit. b) załącznika A do dyrektywy 77/99/EWG.

Artykuł  3 ¹

Każde Państwo Członkowskie zapewni, że produkty mięsne przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego przygotowywane są:

– ze świeżego mięsa, zgodnie z definicją art. 2 dyrektywy Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów sanitarnych w wewnątrzwspólnotowym handlu świeżym mięsem⁽⁶⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 75/379/EWG⁽⁷⁾, spełniającego wymogi sanitarne zawarte w art. 3 i 4 dyrektywy 72/461/EWG,

– ze świeżego mięsa, zgodnie z definicją art. 2 dyrektywy Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów sanitarnych i kontroli weterynaryjnej w imporcie bydła i świń oraz świeżego mięsa z państw trzecich⁽⁸⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 77/98/EWG⁽⁹⁾, a także spełniającego wymogi sanitarne, zawarte w dyrektywie 72/462/EWG.

Artykuł  4 ²

1. W drodze derogacji od przepisów art. 3 tiret pierwszy oraz z zastrzeżeniem zastosowania ust. 2 mogą zostać przeznaczone na handel wewnątrzwspólnotowy produkty mięsne, które w całości lub w części zostały przygotowane ze świeżego mięsa, zdefiniowanego w art. 2 dyrektywy 64/433/EWG oraz spełniającego wymogi ustanowione w art. 5a dyrektywy 72/461/EWG, jeżeli dodatkowo zostały one poddane jednemu z niżej przytoczonych sposobów obróbki:

a) obróbka cieplna przeprowadzona:

i) w hermetycznie zamkniętym kontenerze, przy wartości Fc równej 3,00 lub większej;

ii) ³ lub w następujących warunkach - o ile dane produkty są przygotowane wyłącznie lub przy użyciu wieprzowiny z gospodarstw, lub w przypadku Państw Członkowskich, określonych w art. 7a ust. 1, z obszarów niepodlegających zakazom ustanowionym w ramach polityki zdrowia, po ustaleniu ogniska afrykańskiego pomoru świń:

– mięso jest oddzielone od kości oraz pozbawione głównych węzłów limfatycznych,

– (skreślone),

– przed obróbką cieplną, każdy kawałek mięsa jak wyżej jest zamknięty w hermetycznym pojemniku, w którym będzie wprowadzony do obrotu,

– mięso w pojemniku podlega obróbce cieplnej przeprowadzanej ściśle według poniższych warunków:

– produkt jest poddawany obróbce w temperaturze co najmniej 60 ºC. w czasie minimum czterech godzin, podczas której temperatura środka (centra) podniesiona została przynajmniej do 70 °C przez minimum 30 minut,

– prowadzony jest stały monitoring temperatury reprezentatywnej liczby próbek każdej partii produktów. Monitoring jest przeprowadzany przy użyciu automatycznego aparatu pozwalającego na zapis temperatury wewnątrz większych kawałków mięsa oraz wewnątrz urządzenia podgrzewającego,

– w czasie tych działań spełnione są warunki, ustanowione w art. 5a akapit trzeci dyrektywy 72/461/EWG, zmienionej dyrektywą 80/213/EWG⁽¹⁰⁾,

– po zakończeniu obróbki, każdy pojemnik, określony w tiret trzecim i czwartym, jest oznaczony urzędowym znakiem jakości zdrowotnej, zgodnie z załącznikiem A do dyrektywy 77/99/EWG rozdział VII pkt 31-33,

– Państwa Członkowskie, które stosują obróbkę przewidzianą w niniejszym punkcie, wysyłają Komisji i innym Państwom Członkowskim wykaz zakładów, które posiadają wyposażenie wymagane do zapewnienia temperatur, o których mowa powyżej.

W przypadku gdy w Państwach Członkowskich, określonych w art. 7a ust. 2, dopuszcza się do tej obróbki mięso z obszarów podlegających zakazowi, ustanowionemu w rezultacie wykrycia afrykańskiego pomoru świń po podjęciu decyzji zgodnie z art. 7b ust. 2.

b) jeżeli świeże mięso zostało pozyskane ze zwierząt niepochodzących z zakażonego gospodarstwa objętego środkami zakazu, zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) dyrektywy 64/432/EWG:

i) obróbka cieplna inna niż ta, określona w lit. a), w której temperatura środka jest podniesiona do co najmniej 70 ºC, lub

ii) ⁴ pod warunkiem że dodatkowo, choroba, o której mowa, nie jest chorobą pęcherzykową świń obróbka obejmująca naturalną fermentację i dojrzewanie trwające nie krócej niż dziewięć miesięcy dla szynek z kością lub bez kości o wadze nie mniejszej niż 5,5 kg, wykazujących następujące cechy:

– wartość a_wnieprzekraczająca 0,93,

– wartość pH nieprzekraczająca 6.

Jednakże w przypadku gdy daną chorobą jest pryszczyca, dopuszcza się poddanie tej obróbce szynki z kością, która spełnia inne warunki przewidziane w akapicie pierwszym.

Produkty wymienione w niniejszym artykule mogą być przygotowywane jedynie pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii i muszą być zabezpieczone przed zakażeniem lub zakażeniem wtórny.

2. Każde Państwo Członkowskie zapewni, że:

a) świeże mięso, o którym mowa w ust. 1, było:

i) przewożone i przechowywane oddzielnie albo w innym czasie niż świeże mięso, o którym mowa w art. 3,

ii) wykorzystane w taki sposób, aby uniknąć użycia go w produktach mięsnych przeznaczonych do handlu wewnątrzwspólnotowego, innych niż te wymienione w ust. 1,

iii) w przypadku gdy w rezultacie wykrycia lub stałego ogniska afrykańskiego pomoru świń, Państwo Członkowskie zdecyduje się skorzystać z obróbki opisanej w ust. 1 lit. a) ppkt (ii), należy zapewnić, by świeża wieprzowina była znakowana stemplem przewidzianym w art. 5a dyrektywy 72/461/EWG;

b) świadectwo zdrowia, określone w załączniku A do dyrektywy 77/99/EWG rozdział VIII zawiera, bez uszczerbku dla przypisu 3 tego świadectwa, następujące wyrazy w pozycji 'opis produktów': 'poddane obróbce zgodnie z art. 4 ust. 1 lit a) dyrektywy 80/215/EWG' lub 'poddane obróbce zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 80/215/EWG.

Artykuł  5

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że produkty mięsne, które nie spełniają wymagań art. 3 i 4, nie otrzymają znaków zdrowia określonych w rozdziale VII załącznika A do dyrektywy 77/99/EWG.

2. 5 (skreślony).

3. 6 (skreślony).

4. 7 (skreślony).

5. 8 (skreślony).

Artykuł  6 ⁹

(skreślony)

Artykuł  7 ¹⁰

(skreślony)

Artykuł  7a ¹¹

1. 12 Państwo Członkowskie, na terytorium którego stwierdzono afrykański pomór świń w ciągu poprzednich 12 miesięcy, nie wywozi na terytorium innych Państw Członkowskich produktów wieprzowych innych niż te, które poddano obróbce, określonej w art. 4 ust. 1 lit. a).

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8 można podjąć decyzję, że przepisy akapitu pierwszego nie stosuje się do jednej lub kilku części terytorium danego Państwa Członkowskiego. Niniejsze odstępstwo nie wyklucza możliwości odwołania się do art. 9 dyrektywy 89/662/EWG w sytuacji gdy jeden lub więcej przypadków afrykańskiego pomoru świń występuje ponownie w powyższej części lub częściach terytorium.

2. 13 W przypadku wybuchu afrykańskiego pomoru świń na terytorium Państwa Członkowskiego, w którym występowanie choroby nie zostało stwierdzone przynajmniej przez 12 miesięcy, można podjąć decyzję, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8, że przepisy ust. 1 stosuje się wyłącznie do części danego terytorium. Do czasu podjęcia tej decyzji i bez uszczerbku dla art. 9 dyrektywy 89/662/EWG właściwe Państwo Członkowskie zapewni natychmiastowy zakaz wywozu do innych Państw Członkowskich produktów wieprzowych z części terytorium, w którym stwierdzono chorobę epizootyczną. Przy określaniu takiej części terytorium należy wziąć pod uwagę kryteria ustanowione w art. 7b ust. 2.

Jeden lub więcej przypadków afrykańskiego pomoru świń na części terytorium Państwa Członkowskiego, które nie jest geograficznie połączone z główną częścią terytorium tego Państwa Członkowskiego, nie przeszkadza w zastosowaniu akapitu pierwszego.

Warunki wstępne do stosowania akapitu pierwszego są wciąż uważane za spełnione, jeżeli:

i) ognisko lub ogniska stwierdzone w momencie wystąpienia afrykańskiego pomoru świń, określone w akapicie pierwszym zostało lub zostały wytępione w możliwie najkrótszym okresie czasu;

ii) nowe ognisko, które stanowi podstawę nowego żądania decyzji, przewidzianej w akapicie pierwszym, nie jest związane epidemiologicznie z ogniskiem lub ogniskami, określonymi w i).

3. Decyzje mające na celu zniesienie środków stosowanych na mocy ust. 2 są podejmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 8.

Artykuł  7b ¹⁴

1. W celu zdefiniowania części terytorium, określonego w art. 7a ust. 1, należy zwrócić szczególną uwagę na:

– metody stosowane do kontroli oraz eliminacji afrykańskiego pomoru świń,

– nieobecność choroby, przez co najmniej 12 miesięcy, stwierdzoną przy użyciu wszystkich metod wykrywania, włączając w to badania serologiczne,

– powierzchnię obszaru części terytorium i jej administracyjne i geograficzne granice,

– środki ochronne podjęte w celu zapobieżenia zakażenia lub zakażenia wtórnego stad trzody chlewnej,

– środki podjęte w celu kontrolowania przemieszczania trzody chlewnej.

2. W celu zdefiniowania części terytorium, określonego w art. 7a ust. 2, należy zwrócić szczególną uwagę na:

– metody stosowane do zwalczania choroby, w szczególności eliminacja trzody chlewnej z gospodarstw, które zostały skażone, zakażone lub są podejrzewane o zakażenie,

– powierzchnia obszaru części terytorium i jej administracyjne i geograficzne granice,

– zasięg choroby i jej tendencji do szerzenia się,

– podjęte środki w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby,

– podjęte środki w celu ograniczenia i kontroli przemieszczania trzody chlewnej zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz części danego terytorium;

oraz, w przypadku niezastosowania środków zakazu do niektórych produktów:

– obróbkę, której poddano produkty,

– daty produkcji, oraz

– środki podjęte do określania i gwarantowania daty produkcji.

Artykuł  8 ¹⁵

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002⁽¹¹⁾.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽¹²⁾.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na piętnaście dni.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9 ¹⁶

(uchylony)

Artykuł  10 ¹⁷

(skreślony)

Artykuł  11

1. Rada, działając na wniosek Komisji, określa wymogi sanitarne stosowane w handlu wewnątrzwspólnotowym świeżym mięsem drobiowym, jak również przy imporcie tego mięsa drobiowego z państw trzecich.

2. Do czasu wejścia w życie przepisów Wspólnoty wymienionych w ust. l stosuje się krajowe przepisy sanitarne, dotyczące przywozu produktów mięsnych przygotowywanych w całości lub w części ze świeżego mięsa drobiowego, jeżeli są one zgodne z ogólnymi postanowieniami Traktatu.

Artykuł  12

Do czasu wprowadzenia w życie dyrektyw Wspólnoty w zakresie policji sanitarnej dotyczących przywozu produktów mięsnych z państw trzecich, innych niż te wymienione w art. 11 ust. 2, przepisy krajowe stosowane przy imporcie tych produktów nie będą bardziej korzystne od tych, które wynikają z niniejszej dyrektywy.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie środki niezbędne do wykonania:

– art. 3 tiret drugi, z datą wymienioną w art. 32 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 72/462/EWG,

– innych przepisów niniejszej dyrektywy, nie później niż do 31 grudnia 1980 r.

i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Artykuł  14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Artykuł 15 ¹⁸

Przepisy ustanowione w dyrektywie 89/662/EWG⁽¹³⁾ dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym mając na względzie wprowadzenie rynku wewnętrznego stosuje się w szczególności w odniesieniu do kontroli w miejscu pochodzenia, do organizacji i następstw kontroli, które mają być przeprowadzone przez Państwo Członkowskie przeznaczenia oraz do środków ochronnych, które mają być wprowadzone.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 stycznia 1980 r.

	W imieniu Rady
	G. MARCORA
	Przewodniczący

_________

⁽¹⁾ Dz.U. C 114 z 11.11.1971, str. 40.

⁽²⁾ Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 85.

⁽³⁾ Dz.U. L 255 z 28.10.1968, str. 23.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 24.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 16 z 20.1.1978, str. 22.

⁽⁶⁾ Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 172 z 3.7.1975, str. 17.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 81.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 47 z 21.02.1980, str. 1.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13.

¹ Art. 3 zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 87/491/EWG z dnia 22 września 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.279.27) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 12 października 1987 r.

² Art. 4 zmieniony przez art. 2 dyrektywy nr 87/491/EWG z dnia 22 września 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.279.27) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 12 października 1987 r.

³ Art. 4 ust. 1 lit. a) ppkt ii) zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 88/660/EWG z dnia 19 grudnia 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.382.35) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 grudnia 1988 r.

⁴ Art. 4 ust. 1 lit. b) ppkt ii) zmieniony przez art. 1 lit. a) dyrektywy nr 80/1100/EWG z dnia 11 listopada 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.325.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 1980 r.

⁵ Art. 5 ust. 2 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

⁶ Art. 5 ust. 3 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

⁷ Art. 5 ust. 4 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

⁸ Art. 5 ust. 5 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

⁹ Art. 6 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

¹⁰ Art. 7 skreślony przez art. 12 ust. 5 ppkt i) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

¹¹ Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 85/321/EWG z dnia 12 czerwca 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.168.39) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 czerwca 1985 r.

¹² Art. 7a ust. 1 zmieniony przez art. 12 ust. 5 ppkt ii) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

¹³ Art. 7a ust. 2 zmieniony przez art. 12 ust. 5 ppkt ii) dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.

¹⁴ Art. 7b dodany przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 85/321/EWG z dnia 12 czerwca 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.168.39) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 czerwca 1985 r.

¹⁵ Art. 8 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

¹⁶ Art. 9 uchylony przez art. 1 tiret dziewiąte dyrektywy nr 81/476/EWG z dnia 24 czerwca 1981 r. (Dz.U.UE.L.81.186.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 7 lipca 1981 r.

¹⁷ Art. 10 skreślony przez art. 3 dyrektywy nr 91/687/EWG z dnia 11 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.377.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 listopada 1992 r.

¹⁸ Art. 15 dodany przez art. 13 ust. 2 dyrektywy nr 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym ze względu na wprowadzenie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.89.395.13) z dniem 22 grudnia 1989 r.