Prace Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2010 r. (2011/2120(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.153E.79

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 maja 2013 r.

Prace Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2010 r

P7_TA(2011)0501

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2010 r. (2011/2120(INI))

(2013/C 153 E/09)

(Dz.U.UE C z dnia 31 maja 2013 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. (umowę o partnerstwie z Kotonu)⁽¹⁾, zmienioną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. oraz w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r.⁽²⁾,

– uwzględniając Regulamin Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego (WZP) AKP-UE, przyjęty w dniu 3 kwietnia 2003 r.⁽³⁾, zmieniony ostatnio w Port Moresby (Papua-Nowa Gwinea) w dniu 28 listopada 2008 r.⁽⁴⁾,

– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju⁽⁵⁾,

– uwzględniając deklarację z Kigali (Ruanda) w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym (EPA) sprzyjających rozwojowi, przyjętą przez WZP w dniu 22 listopada 2007 r.⁽⁶⁾,

– uwzględniając deklarację w sprawie drugiego przeglądu umowy o partnerstwie z Kotonu, przyjętą przez WZP w dniu 3 grudnia 2009 r. w Luandzie (Angola)⁽⁷⁾,

– uwzględniając komunikat przyjęty w dniu 29 kwietnia 2010 r. na Mahé (Seszele) na regionalnym posiedzeniu WZP Afryka Wschodnia/Ocean Indyjski⁽⁸⁾,

– uwzględniając Konsensus europejski w sprawie pomocy humanitarnej podpisany w dniu 18 grudnia 2007 r.⁽⁹⁾,

– uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP w 2010 r.:

– na Teneryfie, w sprawie:

– finansowych i gospodarczych skutków zmiany klimatu w państwach AKP,

– skutków społecznych światowego kryzysu,

– odbudowy i rekonstrukcji po klęsce na Haiti oraz związku pomiędzy ubóstwem a klęskami żywiołowymi,

– wsparcia dla umocnienia pokoju w Sudanie Południowym oraz

– deklarację dotyczącą porozumienia między UE a Ameryką Łacińską w sprawie bananów i jego wpływu na producentów bananów w AKP i UE oraz wnioski w sprawie regionalnych dokumentów strategicznych dla sześciu regionów AKP⁽¹⁰⁾,

– w Kinszasie, w sprawie:

– wolnych i niezależnych mediów,

– sytuacji po szczycie w Kopenhadze: transfer technologii, nowe technologie i budowanie potencjału technicznego w państwach AKP,

– osiągnięcia milenijnych celów rozwoju: innowacyjne odpowiedzi na wyzwania społeczne i gospodarcze,

– bezpieczeństwa żywnościowego,

– bezpieczeństwa w regionie saharyjskosahelskim: terroryzm, przemyt narkotyków i broni oraz handel ludźmi oraz

– oświadczenie w sprawie ogłoszenia wyników drugiej tury wyborów prezydenckich w Wybrzeżu Kości Słoniowej, która odbyła się w dniu 28 listopada 2010 r.⁽¹¹⁾,

– uwzględniając oświadczenie Zgromadzenia Parlamentarnego AKP z dnia 28 września 2010 r. w sprawie pokojowego współistnienia religii i znaczenia nadawanego zjawisku homoseksualizmu w partnerstwie AKP-UE,

– uwzględniając oświadczenie z dnia 6 grudnia 2010 r. w odpowiedzi na wyżej wymienione oświadczenie AKP złożone przez posłów UE do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP UE z ramienia grup politycznych Parlamentu Europejskiego PPE, S&D, ALDE, Verts/ALE oraz GUE/NGL,

– uwzględniając art. 48 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A7-0315/2011),

A. mając na uwadze, że Rada UE nie była reprezentowana na 20. sesji w Kinszasie,

B. mając na uwadze, że WZP AKP-UE jest największym organem parlamentarnym gromadzącym zarówno kraje Północy, jak i Południa,

C. mając na uwadze, że budżet sekretariatu AKP umożliwił zorganizowanie w 2010 r. dwóch misji informacyjnych - do Madagaskaru i Haiti - oraz jednej misji obserwacji wyborów - do Burundi,

D. mając na uwadze, że na sesji WZP w czerwcu 2007 r. w Wiesbaden (Niemcy) komisarz odpowiedzialny za rozwój i pomoc humanitarną podjął zobowiązanie do poddania krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych dotyczących państw AKP (lata 2008-2013) demokratycznej kontroli parlamentarnej; z zadowoleniem przyjmując wypełnienie tego zobowiązania i przyjęcie wniosków w sprawie regionalnych dokumentów strategicznych podczas 19. sesji na Teneryfie,

E. mając na uwadze, że przegląd umowy o partnerstwie z Kotonu w 2010 r. był znakomitą okazją do wzmocnienia roli WZP i jego wymiaru regionalnego, a także do zwiększenia kontroli parlamentarnej w regionach i państwach AKP,

F. mając na uwadze, że posiedzenie regionalne, które odbyło się na Seszelach w 2010 r., okazało się dużym sukcesem i doprowadziło do przyjęcia wyżej wspomnianego komunikatu z Mahé,

G. mając na uwadze, że sytuacja na Haiti 20 miesięcy po trzęsieniu ziemi, które spustoszyło wyspę, jest w dalszym ciągu dramatyczna, oraz z zadowoleniem przyjmując wnioski z misji WZP w tym kraju oraz rezolucję przyjętą na Teneryfie,

1. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że WZP w 2010 r. nadal zapewniało ramy otwartego, demokratycznego i pogłębionego dialogu pomiędzy Unią Europejską a państwami AKP na temat umowy o partnerstwie z Kotonu, w tym umów o partnerstwie gospodarczym, a także dokumentów dotyczących strategii regionalnej sześciu regionów AKP;

2. podkreśla konieczność poświęcania większej uwagi wynikom WZP AKP-UE i zapewnienia spójności między rezolucjami wydawanymi przez to zgromadzenie i rezolucjami PE; apeluje o większy udział i zaangażowanie posłów do Parlamentu Europejskiego w jego posiedzenia i działalność;

3. ubolewa nad faktem, że Rada UE nie uczestniczyła w 20. sesji w Kinszasie, i wzywa wysoką przedstawiciel do zadbania o to, by stworzenie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) doprowadziło do wyjaśnienia roli Rady UE i wyraźnego podziału zadań między ESDZ a Komisję w zakresie wdrażania umowy o partnerstwie z Kotonu;

4. podkreśla w szczególności kluczową rolę parlamentów państw AKP w zarządzaniu i monitorowaniu, a także rolę władz lokalnych i podmiotów niepaństwowych w monitorowaniu krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych oraz w wykorzystaniu środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), i nawołuje Komisję, by zapewniła udział tych podmiotów; podkreśla również potrzebę ścisłego nadzoru parlamentarnego podczas negocjowania i zawierania EPA;

5. wzywa parlamenty państw AKP, by wymogły na swoich rządach i Komisji włączenie ich w proces przygotowywania i wdrażania krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych dotyczących współpracy pomiędzy UE a państwami AKP w okresie 2008-2013 oraz zapewnienie ich pełnego udziału w negocjacjach dotyczących EPA;

6. wzywa WZP do dalszego wywierania nacisku na państwa członkowskie UE, aby pilnie podjęły działania w celu spełnienia podjętych zobowiązań dotyczących przeznaczenia 0,7 % ich DNB na realizację milenijnych celów rozwoju, oraz wywiązania się z konkretnych deklaracji na rzecz Afryki i krajów LDC, a także zaleca w pełni przejrzyste, wieloletnie i wiążące środki, w tym środki prawne;

7. wzywa Komisję do dostarczania parlamentom państw AKP wszelkich dostępnych informacji oraz do wspomagania ich w sprawowaniu kontroli demokratycznej, w szczególności przez budowanie potencjału;

8. wzywa parlamenty i rządy państw AKP do podjęcia kroków mających na celu stawienie czoła zmianie klimatu, które jednocześnie będą uwzględniać konieczność utrzymania wzrostu, eliminacji ubóstwa i zapewnienia równego dostępu do zasobów; w tym kontekście zwraca się do Komisji, by we współpracy z rządami AKP i WZP upewniła się, czy Europejski Fundusz Wodny - utworzony w celu zapewnienia zaopatrzenia w wodę i podstawowej infrastruktury sanitarno-zdrowotnej najuboższej ludności krajów AKP - jest wykorzystywany we właściwy sposób przynoszący wymierne korzyści;

9. wzywa WZP i Komisję Europejską, a także parlamenty i rządy krajów AKP do utrzymania pełnego prawa do ziemi i do przyjęcia środków mających na celu ograniczenie zjawiska przejmowania terenów, które może doprowadzić do poważnego zniszczenia środowiska, migracji lokalnych drobnych właścicieli ziemskich i pracowników, do nadmiernej eksploatacji zasobów oraz utraty środków utrzymania i bezpieczeństwa żywnościowego;

10. przypomina w związku z tym o potrzebie włączenia parlamentów w proces demokratyczny i w krajowe strategie rozwoju; podkreśla ich zasadniczą rolę we wprowadzaniu, kontynuowaniu i kontrolowaniu strategii politycznych w zakresie rozwoju;

11. podkreśla konieczność utrzymania wolności i niezależności środków przekazu, co jest elementem o podstawowym znaczeniu dla zapewnienia pluralizmu i udziału w życiu politycznym przedstawicieli opozycji demokratycznej i mniejszości;

12. zwraca się do Unii Europejskiej i państw AKP o wspieranie zaangażowania obywateli, zwłaszcza kobiet, w takich dziedzinach, jak przemoc ze względu na płeć czy handel ludźmi, w których udział społeczeństwa jest niezbędne dla znalezienia rozwiązania tych problemów; uznaje zdolności kobiet do rozwiązywania problemów i konfliktów oraz nalega, aby Komisja i WZP częściej włączały kobiety do grup zadaniowych i roboczych, które zajmują się kwestiami związanymi z życiem rodzinnym, opieką nad dziećmi, edukacją itd.;

13. wzywa parlamenty do sprawowania ścisłej kontroli parlamentarnej w zakresie EFR; podkreśla uprzywilejowaną pozycję WZP w tej debacie i wzywa je oraz parlamenty państw AKP do aktywnego w niej uczestniczenia, zwłaszcza w ramach ratyfikacji zmienionej umowy o partnerstwie z Kotonu;

14. wzywa Komisję Europejską do przekazywania WZP aktualnych informacji o stanie zaawansowania ratyfikacji umowy o partnerstwie z Kotonu, zmienionej w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r.;

15. z zadowoleniem zauważa coraz bardziej parlamentarny - i tym samym polityczny - charakter WZP, a także wzrost zaangażowania jego członków i poprawę jakości debat, co przyczynia się znacząco do wzmocnienia partnerstwa AKP-UE;

16. głęboko ubolewa nad faktem, że w trakcie posiedzenia WZP w Kinszasie praktycznie nie wspomniano o nasileniu się masowych aktów przemocy na tle seksualnym, zwłaszcza we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga;

17. wzywa Komisję i WZP do propagowania sprawiedliwego, zrównoważonego i uwzględniającego wymiar społeczny rozwoju, który jednocześnie wspiera nowe formy przedsiębiorstw (np. spółdzielnie);

18. ponownie potwierdza, że zasada niedyskryminacji, odnosząca się również do dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, pozostanie nienaruszona w partnerstwie AKP-UE;

19. wzywa Komisję Europejską do informowania członków WZP o wspólnotowym finansowaniu przyznanym krajom przyjmującym w formie wsparcia budżetowego; podkreśla, że niektóre państwa korzystające ze wsparcia budżetowego mają kontrowersyjne systemy polityczne oraz że posłowie do Parlamentu Europejskiego powinni być informowani o wynikach oceny przez Komisję spełnienia warunków kwalifikowalności do otrzymywania wsparcia budżetowego, a także o przeprowadzonej kontroli;

20. uważa, że przeprowadzone po raz pierwszy w Kinszasie wymiany poglądów z władzami lokalnymi w sprawie sytuacji w kraju są znaczącym przykładem tego pogłębionego dialogu;

21. ponownie podkreśla wagę wyżej wymienionej deklaracji WZP w sprawie porozumienia między UE a Ameryką Łacińską w sprawie bananów ze względu na znaczny wpływ, jaki porozumienie to wywiera już na konkurencyjność producentów bananów z krajów AKP i UE; w tym kontekście wzywa Parlament Europejski i Radę od dołożenia wszelkich starań, aby doprowadzić do porozumienia, które umożliwi szybkie odblokowanie rekompensaty finansowej dla producentów bananów z krajów AKP przewidzianej w rozporządzeniu ustanawiającym środki towarzyszące w sektorze bananów; w związku z tym zwraca się do Prezydium WZP i do Komisji Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu do dalszego skrupulatnego śledzenia rozwoju sytuacji w tym zakresie;

22. nawołuje WZP do dalszego monitorowania sytuacji w Haiti, Madagaskarze i Sudanie Południowym, a także do wysłania misji obserwacyjnej w celu skontrolowania poziomu i skuteczności pomocy humanitarnej niesionej cierpiącej głód ludności w Rogu Afryki; zwraca uwagę na konieczność ścisłej współpracy z nowymi władzami Haiti, a także konieczność udzielania im wsparcia przy organizowaniu krajowych instytucji, w dążeniu ku w pełni funkcjonującej demokracji w czasie całego procesu odbudowy;

23. wzywa WZP do dalszego organizowania własnych misji obserwacji wyborów na takich samych zasadach, na jakich odbyła się udana misja do Burundi, przy jednoczesnym staraniu, by odzwierciedlały one podwójną legitymację WZP, a także przy zapewnieniu niezależności jego misji wyborczych i w ścisłej koordynacji z regionalnymi organami obserwacyjnymi;

24. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2010 r. miało miejsce kolejne posiedzenie regionalne przewidziane w umowie o partnerstwie z Kotonu i w Regulaminie WZP; uważa, że posiedzenia te umożliwiają faktyczną wymianę poglądów na temat zagadnień dotyczących regionu, w tym zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania, spójności regionalnej oraz negocjacji dotyczących EPA; wyraża uznanie dla organizatorów wyjątkowo owocnego posiedzenia na Seszelach;

25. z zadowoleniem przyjmuje powołanie grupy roboczej ds. metod pracy i wzywa Prezydium WPZ do wdrożenia jej zaleceń celem zwiększenia skuteczności i politycznego wpływu WZP zarówno podczas wdrażania umowy o partnerstwie z Kotonu, jak i na scenie międzynarodowej;

26. podkreśla, jak ważne są organizowane podczas posiedzeń WZP wizyty w terenie, które są uzupełnieniem dyskusji prowadzonych w czasie sesji; ubolewa z powodu braku rzeczowości wizyt zorganizowanych w Kinszasie;

27. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie UE, Komisji, Radzie AKP, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Prezydium WPZ oraz rządom i parlamentom Hiszpanii i Demokratycznej Republiki Konga.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

⁽²⁾ Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

⁽³⁾ Dz.U. C 231 z 26.9.2003, s. 68.

⁽⁴⁾ ACP-EU/100.291/08/fin.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 58 z 1.3.2008, s. 44.

⁽⁷⁾ Dz.U. C 68 z 18.3.2010, s. 43.

⁽⁸⁾ APP 100.746

⁽⁹⁾ Wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie, Parlamencie Europejskim i Komisji Europejskiej, zatytułowane: "Konsensus europejski w sprawie pomocy humanitarnej" (Dz.U. C 25 z 30.1.2008, s. 1).

⁽¹⁰⁾ Dz.U. C 193 z 16.7.2010.

⁽¹¹⁾ Dz.U. C 126 z 28.4.2011.