Poświadczenie wiarygodności.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.264.140

Akt nienormatywny
Wersja od: 31 października 2006 r.

POŚWIADCZENIE WIARYGODNOŚCI

(2006/C 264/02)

(Dz.U.UE C z dnia 31 października 2006 r.)

I. Na mocy postanowień art. 248 Traktatu WE Trybunał zbadał "Końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnot Europejskich" składające się ze "skonsolidowanego sprawozdania finansowego oraz ze skonsolidowanych sprawozdań z wykonania budżetu" za rok budżetowy zakończony 31 grudnia 2005 r.(1)
II. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym z 25 czerwca 2002 r. "skonsolidowane sprawozdanie finansowe" sporządzone jest po raz pierwszy na podstawie zasad rachunkowości przyjętych przez księgowego Komisji, stanowiących przystosowanie zasad rachunkowości memoriałowej do specyfiki Wspólnot(2), natomiast "skonsolidowane sprawozdania z wykonania budżetu" nadal opierają się głównie na przepływach pieniężnych. Przejście na rachunkowość memoriałową wymagała modyfikacji bilansu otwarcia na dzień 1 stycznia 2005 r. oraz wprowadzenia istotnych zmian do formy(3) i treści(4)"skonsolidowanego sprawozdania finansowego".
III. "Końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnot Europejskich" konsolidowane jest przez księgowego Komisji i zatwierdzane przez Komisję. Zadaniem Trybunału jest przedstawienie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, na podstawie przeprowadzonej przez siebie kontroli, poświadczenia wiarygodności dotyczącego wiarygodności rozliczeń oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw.
IV. Trybunał przeprowadził kontrolę zgodnie ze swoimi strategiami i standardami kontroli, które opierają się na międzynarodowych standardach przystosowanych do specyfiki Wspólnoty. Trybunał uzyskał w ten sposób uzasadnioną podstawę do wydania niniejszej opinii. W przypadku dochodów zakres prac kontrolnych Trybunału był ograniczony. Przede wszystkim, zasoby własne w oparciu o VAT i DNB bazują na makroekonomicznych statystykach wynikających z danych, których Trybunał nie może bezpośrednio skontrolować, ponadto kontrola tradycyjnych zasobów własnych nie może objąć przywozów nieobjętych nadzorem celnym.
Wiarygodność rozliczeń
V. W opinii Trybunału "Końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnot Europejskich" zostało sporządzone zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego z 25 czerwca 2002 r. oraz zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji. Z zastrzeżeniem implikacji uwag przedstawionych w pkt VI-VIII, sprawozdanie to rzetelnie przedstawia, we wszystkich istotnych aspektach, sytuację finansową Wspólnot na dzień 31 grudnia 2005 r. oraz wyniki ich transakcji i przepływów pieniężnych za kończący się tego dnia rok.
VI. Trybunał odnotowuje, że - w kontekście złożoności zadania (patrz: pkt II) - istniejące ramy sprawozdawczości finansowej nie były konsekwentnie stosowane, w szczególności w zakresie zaliczania transakcji do odpowiedniego okresu sprawozdawczego, jak również, że systemy księgowe w niektórych dyrekcjach generalnych Komisji nie były w stanie zapewnić jakości informacji finansowych, co doprowadziło do licznych korekt po przedstawieniu wersji wstępnej sprawozdania finansowego (patrz: pkt VII i VIII).
VII. Przeprowadzona przez Trybunał kontrola wykazała błędy w kwotach zarejestrowanych w systemach księgowych jako faktury/zestawienia poniesionych wydatków oraz prefinansowanie, które po korektach naniesionych na wersji wstępnej sprawozdania finansowego, wciąż mają następujący efekt finansowy netto na wymienione poniżej elementy skonsolidowanego sprawozdania finansowego (patrz również: pkt VIII):
a) skonsolidowany bilans otwarcia na dzień 1 stycznia 2005 r., stanowiący

przystosowanie skonsolidowanego bilansu zamknięcia na dzień 31 grudnia

2004 r. do nowych zasad rachunkowości memoriałowej, zawyża kwotę zobowiązań

o około 47 mln euro oraz łączną kwotę długo- i krótkoterminowego

prefinansowania o około 179 mln euro. W konsekwencji aktywa netto są

zawyżone o około 132 mln euro;

b) błędy wykazane w pkt a) powyżej wpłynęły na skonsolidowany bilans

zamknięcia na dzień 31 grudnia 2005 r., który zawyża kwotę zobowiązań

o około 508 mln euro i łączną kwotę długo- i krótkoterminowego

prefinansowania o około 822 mln euro. W konsekwencji aktywa netto są

zawyżone o około 314 mln euro.

VIII. Przeprowadzona przez Trybunał kontrola potwierdziła także ogólne zastrzeżenie Dyrektora Generalnego ds. Edukacji i Kultury dotyczące braku pewności co do poprawności udziału dyrekcji w łącznych kwotach zawartych zarówno w skonsolidowanym bilansie otwarcia na dzień 1 stycznia 2005 r. (aktywa wynoszące 572,5 mln euro i zobowiązania wynoszące 198,5 mln euro), jak i w skonsolidowanym bilansie zamknięcia na dzień 31 grudnia 2005 r. (aktywa wynoszące 382,7 mln euro i zobowiązania wynoszące 187,3 mln euro). Zważywszy na przypadki pominięć i podwójnych lub błędnych zapisów księgowych w tej dyrekcji generalnej, kwotowe oszacowanie zawyżenia lub zaniżenia jej udziału w aktywach i zobowiązaniach jest niemożliwe.
Legalność i prawidłowość transakcji leżących u podstaw rozliczeń
IX. W obszarach, w których systemy nadzoru i kontroli zostały wdrożone w sposób zapewniający odpowiednie zarządzanie ryzykiem, transakcje leżące u podstaw końcowego rocznego sprawozdania finansowego Wspólnot Europejskich są, jako całość, legalne i prawidłowe. Odnosi się to do dochodów, zobowiązań i płatności w zakresie wydatków administracyjnych oraz strategii przedakcesyjnej, z wyjątkiem programu SAPARD. Ponadto w przypadku wydatków w ramach wspólnej polityki rolnej (WPR) kontrola Trybunału wykazała, że Zintegrowany System Zarządzania i Kontroli (IACS), jeśli jest prawidłowo stosowany, skutecznie ogranicza ryzyko nieprawidłowych wydatków.
X. Nie podważając opinii wyrażonej w pkt IX, Trybunał podkreśla, że w zakresie strategii przedakcesyjnej na poziomie organizacji wdrażających w państwach przystępujących i kandydujących we wszystkich programach i instrumentach utrzymuje się znaczne ryzyko.
XI. Trybunał odnotowuje, że w innych obszarach płatności są nadal w istotnym stopniu obciążone błędami, a Komisja oraz państwa członkowskie i inne państwa beneficjenci powinny zintensyfikować starania zmierzające do wdrożenia odpowiednich systemów nadzoru i kontroli, tak aby lepiej radzić sobie z powiązanym ryzykiem. Dotyczy to następujących obszarów: wspólnej polityki rolnej, działań strukturalnych, polityk wewnętrznych oraz działań zewnętrznych.
a) W odniesieniu do wydatków w ramach WPR Trybunał ustalił, że wydatki

niepodlegające IACS lub w stosunku do których IACS nie został właściwie

zastosowany lub został zastosowany dopiero niedawno, obarczone są większym

ryzykiemk, ponieważ systemy kontroli są mniej skuteczne. Ponadto wyniki

kontroli IACS nie są w wystarczającym stopniu zweryfikowane i potwierdzone

przez niezależny organ, brak jest też zazwyczaj niezależnej kontroli na

miejscu w zakresie wniosków o pomoc UE. W przypadku dotacji w ramach WPR

nieobjętych systemem IACS systemy rozliczeń i kontrole po dokonaniu

płatności nie pozwalają na uzyskanie wystarczającej pewności co do

zgodności z przepisami wspólnotowymi. Trybunał stwierdza, że wydatki

w ramach WPR, postrzegane jako całość, są nadal w istotnym stopniu

obciążone błędami.

b) W odniesieniu do działań strukturalnych Trybunał zaobserwował ponownie,

że Komisja nie prowadzi skutecznego nadzoru służącego zmniejszeniu ryzyka,

że kontrole powierzone państwom członkowskim nie zapobiegną zwrotowi

zawyżonych lub niekwalifikowalnych wydatków. W przypadku obu okresów

programowania (1994-1999 oraz 2000-2006) Trybunał stwierdził, że wydatki

nie były wolne od istotnych nieprawidłowości. Niektóre programy z okresu

1994-1999 zostały zamknięte bez należytych podstaw.

c) W odniesieniu do polityk wewnętrznych, pomimo postępów poczynionych

w pewnych obszarach, przeprowadzona przez Trybunał kontrola wykazała

niedociągnięcia w systemach nadzoru i kontroli prowadzące do istotnych

błędów w płatnościach na rzecz beneficjentów. Błędy wynikają głównie ze

skomplikowanych systemów zwrotu kosztów oraz niejasnych procedur i

instrukcji regulujących różne programy.

d) W przypadku działań zewnętrznych poprawa systemów nadzoru i kontroli

w Komisji nie wywarła jeszcze wpływu na szczeblu organizacji wdrażających,

gdzie nadal utrzymuje się istotny poziom błędów wynikający z braku

całościowego podejścia do nadzoru, kontroli i audytu w tych organizacjach.

14 września 2006 r.
Hubert WEBER
Prezes
Europejski Trybunał Obrachunkowy
12, rue Alcide De Gasperi, L-1615 Luksemburg
____________

(1) "Końcowe sprawozdanie finansowe Wspólnot Europejskich" stanowi tom I

sprawozdania finansowego Wspólnot Europejskich za rok budżetowy 2005.

(2) Zasady rachunkowości przyjęte przez księgowego Komisji opierają się na

Międzynarodowych Standardach Rachunkowości Sektora Publicznego (IPSAS)

wydanych przez Międzynarodową Federację Księgowych, a w kwestiach nimi

nieobjętych - na Międzynarodowych Standardach Rachunkowości

(MSR)/Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF)

wydanych przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości.

(3) "Skonsolidowane sprawozdanie finansowe" składa się z bilansu, rachunku

wyniku ekonomicznego (włącznie ze sprawozdawczością dotyczącą segmentów

działalności), tabeli przepływów pieniężnych oraz zestawienia zmian

w aktywach netto.

(4) Główne nowe elementy to prefinansowanie, zobowiązania oraz zaliczanie

transakcji do odpowiedniego okresu sprawozdawczego.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.