Porozumienie w sprawie wykonania części XI Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 roku. Nowy Jork.1994.07.28.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.215.10

Akt obowiązujący
Wersja od: 20 sierpnia 1994 r.

POROZUMIENIE
w sprawie wykonania części XI Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 roku

PAŃSTWA-STRONY NINIEJSZEGO POROZUMIENIA,

UZNAJĄC istotny wkład Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 roku (zwanej dalej "Konwencją") w umacnianie pokoju, sprawiedliwości i postępu dla dobra wszystkich narodów świata,

POTWIERDZAJĄC, że dna mórz i oceanów oraz ich podziemie, poza granicami jurysdykcji państwowej (zwanej dalej "obszarem"), jak również zasoby obszaru, stanowią wspólne dziedzictwo ludzkości,

ŚWIADOME znaczenia Konwencji dla ochrony i zachowania środowiska naturalnego mórz oraz rosnącej troski o globalne środowisko naturalne,

UWZGLĘDNIAJĄC sprawozdanie Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat nieformalnych konsultacji między państwami, jakie miały miejsce od 1990 do 1994 roku w sprawie podstawowych kwestii dotyczących części XI i związanych z nią przepisów Konwencji (zwanej dalej "częścią XI"),

ODNOTOWUJĄC przemiany polityczne i ekonomiczne obejmujące rynkowe podejście do gospodarki, wpływające na wykonanie części XI,

PRAGNĄC ułatwić powszechne uczestnictwo państw w Konwencji,

UWAŻAJĄC, że Porozumienie w sprawie wykonania części XI najlepiej sprosta temu zadaniu,

UZGODNIŁY, co następuje:

Artykuł  1

Wykonanie części XI

1.
Państwa-Strony niniejszego Porozumienia zobowiązują się do wykonania części XI, zgodnie z niniejszym Porozumieniem.
2.
Załącznik stanowi integralną cześć niniejszego Porozumienia.
Artykuł  2

Związek między niniejszym Porozumieniem a częścią XI

1.
Postanowienia niniejszego Porozumienia oraz części XI są interpretowane i stosowane łącznie jako jednolity dokument. W razie jakiejkolwiek niezgodności między niniejszym Porozumieniem a częścią XI postanowienia niniejszego Porozumienia mają moc rozstrzygającą.
2.
Artykuły 309-319 Konwencji stosuje się wobec niniejszego Porozumienia tak, jak w stosunku do Konwencji.
Artykuł  3

Podpisanie

Niniejsze Porozumienie jest otwarte do podpisu w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych przez państwa oraz inne jednostki wymienione w artykule 305 ustęp 1 litera a), c), d), e) i f) Konwencji i pozostanie otwarte do podpisu przez 12 miesięcy od dnia jego przyjęcia.

Artykuł  4

Wyrażenie zgody na związanie się

1.
Po przyjęciu niniejszego Porozumienia każdy dokument ratyfikacyjny lub dokument formalnego potwierdzenia albo przystąpienia do Konwencji stanowią również wyrażenie zgody na związanie się niniejszym Porozumieniem.
2.
Żadne państwo lub jednostka nie może wyrazić zgody na związanie się niniejszym Porozumieniem, jeżeli uprzednio lub jednocześnie nie wyraziła zgody na związanie się Konwencją.
3.
Państwo lub jednostka określona w artykule 3 mogą wyrazić zgodę na związanie się niniejszym Porozumieniem poprzez:

a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, formalnego potwierdzenia lub procedury określonej w artykule 5;

b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji lub formalnego potwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja lub formalne potwierdzenie;

c) podpisanie z zastrzeżeniem zastosowania procedury ustanowionej w artykule 5; lub

d) przystąpienie.

4.
Formalne potwierdzenie przez jednostki określone w artykule 305 ustęp 1 litera f) Konwencji, powinno być zgodne z załącznikiem IX do Konwencji.
5.
Dokumenty ratyfikacyjne, formalnego potwierdzenia lub przystąpienia składa się Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Artykuł  5

Procedura uproszczona

1.
Przyjmuje się, że państwo lub jednostka, która złożyła dokument ratyfikacyjny, dokument formalnego potwierdzenia lub przystąpienia do Konwencji przed datą przyjęcia niniejszego Porozumienia oraz która podpisała niniejsze Porozumienie zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 litera c), wyraziła zgodę na związanie się niniejszym Porozumieniem po upływie 12 miesięcy od dnia jego przyjęcia, chyba że to państwo lub jednostka, przed tą datą zawiadomi pisemnie depozytariusza, że nie korzysta z uproszczonej procedury ustanowionej w niniejszym artykule.
2.
W przypadku takiego zawiadomienia, zgoda na związanie się niniejszym Porozumieniem zostaje wyrażona zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 litera b).
Artykuł  6

Wejście w życie

1.
Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie po upływie trzydziestu dni od chwili, kiedy czterdzieści państw wyrazi zgodę na związanie niniejszym Porozumieniem zgodnie z artykułami 4 i 5, z zastrzeżeniem, że wśród tych państw jest co najmniej siedem państw wymienionych w ustępie 1 litera a) rezolucji II Trzeciej Konferencji Narodów Zjednoczonych Prawa Morza (zwanej dalej "rezolucją II"), oraz że co najmniej pięć z tych państw to państwa rozwinięte. Jeżeli te warunki wejścia w życie zostaną spełnione przed dniem 16 listopada 1994 roku, niniejsze Porozumienie wchodzi w życie w dniu 16 listopada 1994 roku.
2.
Dla każdego państwa lub jednostki, która wyrazi zgodę na związanie się niniejszym Porozumieniem po spełnieniu wymogów ustanowionych w ustępie 1, niniejsze Porozumienie wchodzi w życie trzydziestego dnia od wyrażenia zgody na związanie się.
Artykuł  7

Tymczasowe stosowanie

1.
Jeżeli niniejsze Porozumienie nie wejdzie w życie w dniu 16 listopada 1994 roku, do czasu jego wejścia w życie, jest stosowane tymczasowo przez:

a) państwa, które wyraziły zgodę na jego przyjęcie w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych, z wyjątkiem każdego takiego państwa, które przed dniem 16 listopada 1994 roku zawiadomi depozytariusza na piśmie, że nie będzie stosowało tymczasowo niniejszego Porozumienia lub że wyrazi ono zgodę na takie stosowanie jedynie przez późniejsze podpisanie lub pisemne zawiadomienie;

b) państwa lub jednostki, które podpiszą niniejsze Porozumienie, z wyjątkiem takich państw lub jednostek które powiadomią depozytariusza na piśmie w chwili podpisywania, że nie będą stosowały tymczasowo niniejszego Porozumienia;

c) państwa lub jednostki, które wyraziły zgodę na jego tymczasowe stosowanie przez powiadomienie na piśmie depozytariusza;

d) państwa, które przystąpią do niniejszego Porozumienia.

2.
Wszystkie te państwa i jednostki stosują tymczasowo niniejsze Porozumienie zgodnie ze swoimi krajowymi lub wewnętrznymi ustawami i postanowieniami ze skutkiem od dnia 16 listopada 1994 roku lub od dnia jego podpisania, notyfikowania zgody lub przystąpienia, jeżeli nastąpiło to później.
3.
Stosowanie tymczasowe ustaje z dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia. W każdym przypadku stosowanie tymczasowe ustaje z dniem 16 listopada 1998 roku, jeżeli w tym dniu nie zostanie spełniony wymóg przewidziany w artykule 6 ustęp 1, dotyczący wyrażenia zgody na związanie się niniejszym Porozumieniem przez co najmniej siedem państw (z których co najmniej pięć musi być państwami rozwiniętymi), określonych w ustępie 1 litera a) rezolucji II.
Artykuł  8

Państwa-Strony

1.
Dla celów niniejszego Porozumienia "Państwa-Strony" oznaczają państwa, które wyraziły zgodę na związanie się niniejszym Porozumieniem i w stosunku do których niniejsze Porozumienie weszło w życie.
2.
Niniejsze Porozumienie stosuje się mutatis mutandis do jednostek określonych w artykule 305 ustęp 1 litera c), d), e) i f) Konwencji, odnoszącym się do takich jednostek, i w takim zakresie określenie "Państwa-Strony" stosuje się do tych jednostek.
Artykuł  9

Depozytariusz

Depozytariuszem niniejszego Porozumienia jest Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  10

Teksty autentyczne

Oryginał niniejszego Porozumienia, którego teksty w językach: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, zostaje złożony Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych.

W dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie do tego upoważnieni, złożyli podpisy pod niniejszym Porozumieniem.

Sporządzono w Nowym Jorku, dnia ... lipca tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego czwartego roku.

ZAŁĄCZNIK

ROZDZIAŁ  1

Koszty w odniesieniu do państw oraz postanowienia instytucjonalne

1.
Międzynarodowa Organizacja Dna Morskiego (zwana dalej "Organizacją") jest instytucją, za pośrednictwem której Państwa-Strony Konwencji, zgodnie ze statusem prawnym obszaru ustanowionym w części XI oraz w niniejszym Porozumieniu, organizują i kontrolują działalność na obszarze, w szczególności w celu zarządzania zasobami obszaru. Uprawnienia i funkcje Organizacji są wyraźnie jej przyznane przez Konwencję. Organizacja ma, zgodnie z Konwencją, takie dodatkowe uprawnienia, jakich można domniemywać i jakie są niezbędne do wykonywania tych uprawnień i funkcji w zakresie działalności na obszarze.
2.
W celu zmniejszenia kosztów dla Państw-Stron wszystkie organy oraz instytucje pomocnicze, jakie zostaną utworzone na podstawie Konwencji oraz niniejszego Porozumienia, działają racjonalnie z punktu widzenia finansowego. Zasadę tę stosuje się również do częstotliwości, czasu trwania oraz planowania posiedzeń.
3.
Utworzenie oraz funkcjonowanie organów i instytucji pomocniczych Organizacji jest oparte na zasadzie ewolucyjnego podejścia, z uwzględnieniem funkcjonalnych potrzeb tych organów oraz instytucji pomocniczych, aby mogły one efektywnie wypełniać swoje zadania na różnych etapach rozwoju działalności na obszarze.
4.
Początkowe funkcje Organizacji po wejściu w życie Konwencji wykonuje Zgromadzenie, Rada, Sekretariat, Komisja Prawno-Techniczna oraz Komitet Finansowy. Funkcje Komisji Planowania Gospodarczego wykonuje Komisja Prawno-Techniczna do czasu, kiedy Rada postanowi inaczej, lub do zatwierdzenia pierwszego eksploatacyjnego planu pracy.
5.
W okresie między wejściem w życie Konwencji a zatwierdzeniem pierwszego eksploatacyjnego planu pracy Organizacja skupi się na:

a) rozpatrywaniu wniosków o zatwierdzenie planów pracy w zakresie badań, zgodnie z częścią XI i niniejszym Porozumieniem;

b) wprowadzaniu w życie decyzji Komisji Przygotowawczej dla Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego i dla Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza (zwanej dalej "Komisją Przygotowawczą"), dotyczących zarejestrowanych pionierskich inwestorów oraz państw poświadczających, wraz z ich prawami i zobowiązaniami, zgodnie z artykułem 308 ustęp 5 Konwencji oraz ustępem 13 rezolucji II;

c) monitorowaniu przestrzegania planów pracy w zakresie badań zatwierdzonych w formie kontraktów;

d) monitorowaniu i odnotowywaniu tendencji i rozwoju w zakresie działalności wydobywczej na obszarze głębokiego dna morza, łącznie z systematyczną analizą warunków światowego rynku metali oraz ich cen, trendów i perspektyw;

e) badaniu potencjalnego wpływu prowadzonej na obszarze produkcji minerałów na gospodarkę rozwijających się lądowych producentów takich minerałów, którzy mogą zostać najbardziej poszkodowani, którego celem jest zmniejszanie trudności oraz udzielanie takim producentom pomocy w dostosowaniu ich gospodarki, biorąc pod uwagę pracę dokonaną w tym zakresie przez Komisję Przygotowawczą;

f) przyjęciu zasad, postanowień i procedur niezbędnych do prowadzenia działalności na obszarze, w miarę jej postępu. Nie naruszając postanowień artykułu 17 ustęp 2 litera b) i c) załącznika III Konwencji zasady, postanowienia i procedury uwzględniają warunki niniejszego Porozumienia, przedłużające się opóźnienie komercyjnego wydobycia na głębokim dnie oraz przewidywane tempo działalności na obszarze;

g) przyjęciu zasad, postanowień i procedur zawierających stosowne standardy stosowane w dziedzinie ochrony i zachowania środowiska morskiego;

h) popieraniu i zachęcaniu do prowadzenia badań naukowych na morzu, dotyczących działalności na obszarze, zbieraniu i rozpowszechnianiu dostępnych wyników takich badań i analiz, ze szczególnym uwzględnieniem badań dotyczących ekologicznych skutków działalności na obszarze;

i) zdobywaniu wiedzy naukowej oraz monitorowaniu rozwoju technologii morskiej, mającej znaczenie dla działalności na obszarze, w szczególności technologii dotyczącej ochrony i zachowania środowiska morskiego;

j) ocenie dostępnych danych dotyczących poszukiwań i badań;

k) terminowemu opracowywaniu zasad, postanowień i procedur dotyczących eksploatacji, łącznie z tymi, które odnoszą się do ochrony i zachowania środowiska morskiego.

6.
a) Wniosek o zatwierdzenie planu pracy w zakresie badań rozpatruje Rada po otrzymaniu zalecenia Komisji Prawno-Technicznej w sprawie wniosku. Rozpatrywanie wniosku o zatwierdzenie planu pracy w zakresie badań obszaru jest zgodne z postanowieniami Konwencji, wraz z jej załącznikiem III i niniejszym Porozumieniem, oraz podlega następującym warunkom:

i) plan pracy w zakresie badań przedłożony w imieniu państwa lub jednostki albo jakiejkolwiek części składowej takiej jednostki, określonej w ustępie 1 litera a) ppkt ii) lub iii) rezolucji II, innych niż zainteresowany pionierski inwestor, które podjęły już istotną działalność na obszarze przed wejściem w życie Konwencji, lub ich następców prawnych, jest uważany za spełniający wymogi finansowe i techniczne niezbędne dla zatwierdzenia planu pracy, jeżeli państwo lub państwa poręczające poświadczą że wnioskodawca wydał sumę nie mniejszą niż 30 milionów dolarów USA na przeprowadzenie badań oraz wydatkował nie mniej niż 10 procent tej sumy na lokalizację, pomiary oraz ocenę działki wymienionej w planie pracy. Jeżeli plan pracy spełnia poza tym wymogi Konwencji oraz zasad, postanowień i procedur przyjętych stosownie do niej, jest on zatwierdzany przez Radę w formie kontraktu. Postanowienia rozdziału 3 ustęp 11 niniejszego Załącznika interpretuje się i stosuje odpowiednio;

ii) niezależnie od postanowień ustępu 8 litera a) rezolucji II zarejestrowany pionierski inwestor może żądać zatwierdzenia planu pracy w zakresie badań, w ciągu 36 miesięcy od dnia wejścia w życie Konwencji. Plan pracy w zakresie badań składa się z dokumentów, sprawozdań oraz innych danych przekazanych Komisji Przygotowawczej, zarówno przed, jak i po dokonaniu rejestracji, oraz jest przesłany łącznie z zaświadczeniem o przestrzeganiu, składającym się ze sprawozdania rzeczowego, przedstawiającego stan wykonania zobowiązań wynikających z posiadania statusu pionierskiego inwestora, wydanym przez Komisję Przygotowawczą zgodnie z ustępem 11 litera a) rezolucji II. Taki plan pracy uważa się za zatwierdzony. Taki zatwierdzony plan pracy ma formę kontraktu zawartego między Organizacją i zarejestrowanym pionierskim inwestorem, zgodnie z częścią XI i niniejszym Porozumieniem. Opłatę 250 tysięcy USD uiszczoną stosownie do ustępu 7 litera a) rezolucji II uważa się za opłatę dotyczącą fazy badań, stosownie do rozdziału 8 ustęp 3 niniejszego Załącznika. Rozdział 3 ustęp 11 niniejszego Załącznika interpretuje się i stosuje odpowiednio;

iii) zgodnie z zasadą niedyskryminacji kontrakt zawarty z państwem lub z jednostką albo jakąkolwiek częścią składową takiej jednostki, określoną w literze a) ppkt i), zawiera uzgodnienia podobne i nie mniej korzystne niż uzgodnienia przyjęte z innymi zarejestrowanymi pionierskimi inwestorami określonymi w literze a) ppkt ii). Jeżeli z którymkolwiek z państw lub jednostek albo jakąkolwiek z ich części składowych, określonych w literze a) ppkt i), zostaną przyjęte korzystniejsze uzgodnienia, Rada wprowadzi podobne i nie mniej korzystne uzgodnienia w odniesieniu do praw i zobowiązań przyjętych przez zarejestrowanych pionierskich inwestorów określonych w literze a) ppkt ii), z zastrzeżeniem że takie uzgodnienia nie naruszają ani nie przynoszą szkody interesom Organizacji;

iv) państwem poręczającym wniosek o zatwierdzenie planu pracy zgodnie z postanowieniami litery a) ppkt i) lub ii), może być Państwo-Strona lub państwo które stosuje niniejsze Porozumienie tymczasowo zgodnie z artykułem 7, lub państwo które jest tymczasowo członkiem Organizacji, zgodnie z ustępem 12;

v) ustęp 8 litera c) rezolucji II interpretuje się i stosuje zgodnie z literą a) ppkt iv).

b) zatwierdzenie planu pracy badań jest zgodne z artykułem 153 ustęp 3 Konwencji.

7.
Do wniosku o zatwierdzenie planu pracy dołącza się ocenę potencjalnych skutków proponowanej działalności dla środowiska i opis programu badań oceanograficznych oraz ogólnych badań ekologicznych, zgodnie z zasadami, postanowieniami i procedurami przyjętymi przez Organizację.
8.
Wniosek o zatwierdzenie planu pracy w zakresie badań, z zastrzeżeniem ustępu 6 litera a) ppkt i) lub ii), jest rozpatrywany zgodnie z procedurą ustanowioną w rozdziale 3 ustęp 11 niniejszego Załącznika.
9.
Plan pracy w zakresie badań zatwierdza się na 15 lat. Po wygaśnięciu planu pracy w zakresie badań kontrahent zgłasza wniosek o plan pracy w zakresie wydobycia, chyba że kontrahent już to zrobił lub uzyskał przedłużenie planu pracy w zakresie badań. Każdy z kontrahentów może ubiegać się o przedłużenie na okresy nie dłuższe niż pięć lat. Takie przedłużenie zostaje zatwierdzone, jeżeli kontrahent poczynił w dobrej wierze starania dla spełnienia wymogów planu pracy, lecz z przyczyn od niego niezależnych nie był w stanie ukończyć niezbędnej pracy przygotowawczej do przejścia do stadium eksploatacji, lub jeżeli istniejące okoliczności ekonomiczne nie usprawiedliwiają przejścia do stadium eksploatacji.
10.
Wyznaczenie działki zarezerwowanej dla Organizacji zgodnie z artykułem 8 załącznika III Konwencji następuje w połączeniu z zatwierdzeniem wniosku dotyczącego planu pracy w zakresie badań i eksploatacji.
11.
Niezależnie od postanowień ustępu 9 zatwierdzony plan pracy w zakresie badań, poręczony przez co najmniej jedno państwo stosujące tymczasowo niniejsze Porozumienie, traci moc, jeżeli państwo to przestaje stosować tymczasowo niniejsze Porozumienie i nie staje się tymczasowym członkiem Organizacji zgodnie z ustępem 12 lub nie staje się Państwem-Stroną.
12.
Po wejściu w życie niniejszego Porozumienia państwa i jednostki wymienione w artykule 3 niniejszego Porozumienia, które stosowały to Porozumienie tymczasowo zgodnie z artykułem 7 i w stosunku do których nie weszło ono w życie, mogą być nadal tymczasowymi członkami Organizacji do chwili jego wejścia w życie w stosunku do takich państw i jednostek, zgodnie z następującymi postanowieniami:

a) jeżeli niniejsze Porozumienie wejdzie w życie przed 16 listopada 1996 roku, takie państwa i jednostki są uprawnione do dalszego uczestnictwa w charakterze tymczasowych członków Organizacji, na podstawie notyfikowania przez takie państwo lub jednostkę depozytariuszowi Porozumienia zamiaru uczestnictwa w charakterze tymczasowego członka Organizacji. Członkostwo takie ustaje z dniem 16 listopada 1996 roku lub z chwilą wejścia w życie niniejszego Porozumienia i Konwencji w stosunku do takiego członka, w zależności od tego co nastąpi wcześniej. Rada może na wniosek zainteresowanego państwa lub jednostki, przedłużyć takie członkostwo poza dzień 16 listopada 1996 roku, na kolejny okres lub okresy nieprzekraczające łącznie dwóch lat, z zastrzeżeniem że Rada zostanie przekonana, iż zainteresowane państwo lub jednostka czyni w dobrej wierze starania, aby stać się stroną Porozumienia i Konwencji;

b) jeżeli niniejsze Porozumienie wejdzie w życie po dniu 15 listopada 1996 roku, takie państwa i jednostki mogą żądać od Rady pozwolenia na kontynuowanie tymczasowego członkostwa w Organizacji, przez okres lub okresy nie dłuższe niż do dnia 16 listopada 1998 roku Rada przyzna takie członkostwo ze skutkiem od daty wniosku, jeżeli zostanie przekonana, że państwo lub jednostka czyni starania w dobrej wierze, aby stać się stroną Porozumienia i Konwencji;

c) państwa i jednostki będące tymczasowymi członkami Organizacji zgodnie z literą a) lub b), stosują postanowienia części XI i niniejszego Porozumienia zgodnie z ich krajowymi lub wewnętrznymi ustawami, postanowieniami i rocznymi środkami budżetowymi, mają takie same prawa i obowiązki jak inni członkowie, włączając w to:

i) obowiązek dokonywania wpłat do budżetu administracyjnego Organizacji, zgodnie ze skalą ustalonych składek;

ii) prawo poręczania wniosku o zatwierdzenie planu pracy w zakresie badań. W wypadku jednostek, których częściami składowymi są osoby fizyczne lub prawne mające przynależność państwową więcej niż jednego państwa, planu pracy w zakresie zadań nie zatwierdza się do chwili, w której, wszystkie państwa, których osoby fizyczne lub prawne tworzą te jednostki, nie staną się Państwami-Stronami lub tymczasowymi członkami;

d) niezależnie od postanowień ustępu 9 zatwierdzony plan pracy w formie kontraktu w zakresie badań, który był poręczony zgodnie z postanowieniami litery c) ppkt ii) przez państwo, które było tymczasowym członkiem Organizacji traci moc, jeżeli takie członkostwo ustaje, a państwo lub jednostka nie stała się Państwem-Stroną;

e) jeżeli taki członek nie uiści ustalonej dla niego składki lub w jakikolwiek inny sposób nie wypełni swoich zobowiązań zgodnie z niniejszym ustępem, jego tymczasowe członkostwo ustaje.

13.
Odniesienie w artykule 10 załącznika III do Konwencji do niezadowalającego wykonania rozumie się jako oznaczające, że kontrahent nie spełnił wymogów zatwierdzonego planu pracy, pomimo pisemnego ostrzeżenia lub ostrzeżeń Organizacji w stosunku do kontrahenta, wzywających do spełnienia tych wymogów.
14.
Organizacja posiada swój własny budżet. Do końca roku następującego po roku, w którym niniejsze Porozumienie wejdzie w życie, wydatki administracyjne Organizacji pokrywane są z budżetu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Potem wydatki administracyjne Organizacji pokrywane są ze składek jej członków, włączając w to tymczasowych członków, zgodnie z artykułem 171 litera a) i z artykułem 173 Konwencji oraz z niniejszym Porozumieniem, do czasu kiedy Organizacja posiada fundusze z innych źródeł na pokrycie tych wydatków. Organizacja nie korzysta z prawa, przewidzianego w artykule 174 ustęp 1 Konwencji, do pożyczania środków dla finansowania swojego budżetu administracyjnego.
15.
Organizacja opracuje i przyjmie, zgodnie z artykułem 162 ustęp 2 litera o) ppkt ii) Konwencji, zasady, postanowienia i procedury oparte na zasadach zawartych w rozdziałach 2, 5, 6, 7 i 8 niniejszego Załącznika, jak również wszystkie uzupełniające zasady, postanowienia i procedury niezbędne dla ułatwienia zatwierdzania planów pracy w zakresie badań lub eksploatacji, zgodnie z następującymi postanowieniami:

a) Rada może dokonywać takich opracowań w każdym czasie, jeżeli uzna że wszystkie lub niektóre z tych zasad, postanowień lub procedur są niezbędne dla prowadzenia działalności na obszarze, lub jeżeli uzna że w najbliższym czasie dojdzie do eksploatacji komercyjnej, albo na wniosek państwa, którego obywatel zamierza ubiegać się o zatwierdzenie planu pracy w zakresie eksploatacji;

b) jeżeli wniosek zostanie złożony przez państwo określone w literze a), Rada zgodnie z artykułem 162 ustęp 2 litera o) Konwencji, zakończy przyjęcie takich zasad, postanowień i procedur w ciągu dwóch lat od złożenia takiego wniosku;

c) jeżeli Rada nie zakończy przed upływem ustalonego terminu opracowania zasad, postanowień i procedur dotyczących eksploatacji, a wniosek o zatwierdzenie planu pracy w zakresie eksploatacji został jej przedłożony, powinna ona niezależnie od tego rozpatrzyć taki wniosek i tymczasowo zatwierdzić plan pracy oparty na postanowieniach Konwencji oraz zasady, postanowienia i procedury przyjęte przez Radę tymczasowo lub na podstawie zasad zawartych w Konwencji oraz warunków i zasad zawartych w niniejszym Załączniku, jak również zasady niedyskryminacji kontrahentów.

16.
Projekty zasad, postanowień i procedur oraz wszystkie zalecenia dotyczące postanowień części XI, zawarte w sprawozdaniach i zaleceniach Komisji Przygotowawczej, są brane pod uwagę przez Organizację przy przyjęciu zasad, postanowień i procedur zgodnie z częścią XI oraz niniejszym Porozumieniem.
17.
Odpowiednie postanowienia rozdziału 4 części XI Konwencji są interpretowane i stosowane zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

ROZDZIAŁ  2

Przedsiębiorstwo
1.
Sekretariat Organizacji pełni funkcje Przedsiębiorstwa do czasu, kiedy rozpocznie ono działalność niezależną od Sekretariatu. Sekretarz Generalny Organizacji mianuje spośród personelu Organizacji tymczasowego dyrektora Generalnego w celu nadzorowania wykonywania funkcji przez Sekretariat.

Do funkcji tych należą:

a) monitorowanie i odnotowywanie tendencji i rozwoju dotyczącego działalności wydobywczej na obszarze głębokiego dna morza, łącznie z regularną analizą warunków światowego rynku metali oraz ich cen, trendów i perspektyw;

b) ocena wyników prowadzonych badań naukowych morza w zakresie działalności na obszarze, ze szczególnym uwzględnieniem badań dotyczących ekologicznych skutków działalności na obszarze;

c) ocena dostępnych danych dotyczących poszukiwań i badań, włączając w to kryteria dla takiej działalności;

d) ocena rozwoju technologicznego dotyczącego działalności na obszarze, szczególnie technologii w zakresie ochrony i zachowania środowiska morskiego;

e) ocena informacji i danych dotyczących obszarów zarezerwowanych dla Organizacji;

f) ocena sposobów podejścia do wspólnych przedsięwzięć;

g) zbieranie informacji o dostępności wykwalifikowanej siły roboczej;

h) badanie opcji w zakresie polityki zarządzania w sferze administracyjnej Przedsiębiorstwa, na różnych etapach jego działalności.

2.
Przedsiębiorstwo prowadzi swoją początkową działalność wydobywczą na obszarze głębokiego dna morza poprzez wspólne przedsięwzięcia. Po zatwierdzeniu planu pracy w zakresie eksploatacji dla jednostki innej niż Przedsiębiorstwo lub po otrzymaniu przez Radę wniosku o utworzenie wspólnego przedsięwzięcia z Przedsiębiorstwem Rada rozpatrzy sprawę funkcjonowania Przedsiębiorstwa niezależnie od Sekretariatu Organizacji. Jeżeli wspólne przedsięwzięcie z udziałem Przedsiębiorstwa działa w oparciu o racjonalne zasady komercyjne, Rada wydaje dyrektywę zgodnie z artykułem 170 ustęp 2 Konwencji, przewidującym takie niezależne działanie.
3.
Zobowiązanie Państw-Stron do finansowania jednej działki wydobywczej Przedsiębiorstwa, przewidziane w artykule 11 ustęp 3 załącznika IV Konwencji, nie ma zastosowania i Państwa-Strony nie są zobowiązane do finansowania jakichkolwiek działań na jakiejkolwiek działce wydobywczej Przedsiębiorstwa lub działań podejmowanych w ramach wspólnych przedsięwzięć.
4.
Zobowiązania odnoszące się do kontrahentów mają zastosowanie do Przedsiębiorstwa. Niezależnie od postanowień artykułu 153 ustęp 3 oraz artykułu 3 ustęp 5 załącznika III Konwencji plan pracy Przedsiębiorstwa po jego zatwierdzeniu staje się kontraktem zawartym między Organizacją i Przedsiębiorstwem.
5.
Kontrahent, który wniósł do Organizacji określony obszar jako zarezerwowaną działkę, ma prawo do pierwszej odmowy wejścia do wspólnego przedsięwzięcia z Przedsiębiorstwem, mającego na celu badanie i eksploatację tej działki. Jeżeli Przedsiębiorstwo nie złoży wniosku o zatwierdzenie planu pracy w zakresie działalności w stosunku do takiej zarezerwowanej działki w ciągu 15 lat od rozpoczęcia jego działania niezależnie od Sekretariatu Organizacji, lub w ciągu 15 lat od dnia, w którym ta działka została zarezerwowana dla Organizacji, w zależności od tego, co nastąpiło później, kontrahent, który wniósł działkę ma prawo do ubiegania się o plan pracy w odniesieniu do tej działki, pod warunkiem że oferuje w dobrej wierze włączenie Przedsiębiorstwa jako partnera wspólnych przedsięwzięć.
6.
Artykuł 170 ustęp 4 załącznika IV oraz inne postanowienia Konwencji dotyczące Przedsiębiorstwa są interpretowane i stosowane zgodnie z niniejszym rozdziałem.

ROZDZIAŁ  3

Podejmowanie decyzji

1.
Ogólną politykę Organizacji określa Zgromadzenie we współpracy z Radą.
2.
Zasadą ogólną jest podejmowanie decyzji w organach Organizacji w drodze porozumienia.
3.
Jeżeli wysiłki w celu podjęcia decyzji w drodze porozumienia zostały wyczerpane, Zgromadzenie podejmuje decyzje w sprawach proceduralnych większością głosów członków obecnych i głosujących, a decyzje w sprawach merytorycznych większością dwóch trzecich głosów członków obecnych i głosujących, jak przewidziano w artykule 159 ustęp 8 Konwencji.
4.
Decyzje Zgromadzenia w jakiejkolwiek sprawie, co do której Rada ma również kompetencje, lub w jakiejkolwiek sprawie administracyjnej, budżetowej lub finansowej opierają się na zaleceniach Rady. Jeżeli Zgromadzenie nie przyjmie zalecenia Rady w jakiejś sprawie, zwraca sprawę Radzie do ponownego rozpatrzenia. Rada ponownie rozpatruje sprawę w świetle poglądów wyrażonych przez Zgromadzenie.
5.
Jeżeli wszelkie wysiłki w celu podjęcia decyzji w drodze porozumienia zostały wyczerpane, Rada podejmuje decyzje w sprawach proceduralnych większością głosów członków obecnych i głosujących, a decyzje w sprawach merytorycznych, z wyjątkiem sytuacji kiedy Konwencja przewiduje podjęcie decyzji w Radzie w drodze porozumienia, większością dwóch trzecich głosów członków obecnych i głosujących, z zastrzeżeniem że takim decyzjom nie sprzeciwi się większość w jednej z izb określonych w ustępie 9. Przy podejmowaniu decyzji Rada dąży do popierania interesów wszystkich członków Organizacji.
6.
Rada może wstrzymać podjęcie decyzji w celu ułatwienia dalszych rokowań, jeżeli wydaje się, że wysiłki w celu osiągnięcia porozumienia w danej sprawie nie zostały wyczerpane.
7.
Decyzje Zgromadzenia lub Rady mające skutki finansowe lub budżetowe są oparte na zaleceniach Komitetu Finansowego.
8.
Postanowień artykułu 161 ustęp 8 litera b) i c) Konwencji nie stosuje się.
9.
a) Każdą grupę państw wybraną na podstawie ustępu 15 od litery a)-c) traktuje się jak izbę do celów głosowania w Radzie. Państwa rozwijające się wybrane na podstawie ustępu 15 litera d) i e), traktuje się jak jedną izbę do celów głosowania w Radzie.

b) Przed wyborem członków Rady Zgromadzenie sporządza wykazy krajów spełniających kryteria członkostwa w grupach państw określonych w ustępie 15 od litery a)-d). Jeżeli państwo spełnia kryteria członkostwa w więcej niż jednej grupie, może zostać ono zgłoszone tylko przez jedną grupę do wyborów do Rady i może reprezentować tylko tę grupę w wyborach do Rady.

10.
Każda grupa państw określonych w ustępie 15 od litery a)-d) jest reprezentowana w Radzie przez członków wyznaczonych przez tę grupę. Każda grupa wyznacza tylko tylu kandydatów, ile jest miejsc do obsadzenia przez daną grupę w Radzie. Gdy liczba potencjalnych kandydatów w każdej z grup określonych w ustępie 15 od litery a)-e), przekracza liczbę miejsc dostępnych dla każdej z tych grup, stosuje się jako regułę ogólną zasadę rotacji. Państwa będące członkami każdej z tych grup określają sposób, w jaki zasada ta powinna być w tych grupach stosowana.
11.
a) Rada zatwierdza zalecenie Komisji Prawno-Technicznej w sprawie zatwierdzenia planu działalności, chyba że większością dwóch trzecich głosów jej członków obecnych i głosujących w każdej izbie Rady Rada postanowi odrzucić plan pracy. Jeżeli Rada nie podejmie decyzji co do zalecenia w sprawie zatwierdzenia planu pracy we wskazanym terminie, uważa się że zalecenie zostało zatwierdzone z upływem tego terminu. Wskazany termin wynosi zwykle 60 dni, chyba że Rada zdecyduje o ustanowieniu dłuższego terminu. Jeżeli Komisja zaleca odrzucenie planu pracy lub nie złoży zalecenia, Rada może i tak zatwierdzić plan pracy zgodnie ze swoim regulaminem do podejmowania decyzji, w sprawach merytorycznych.

b) Postanowień artykułu 162 ustępu 2 litera j) Konwencji nie stosuje się.

12.
W razie powstania sporu dotyczącego odrzucenia planu pracy spór poddaje się procedurom rozstrzygania sporów ustanowionym w Konwencji.
13.
Komisja Prawno-Techniczna podejmuje decyzje większością głosów członków obecnych i głosujących.
14.
Podrozdziały B i C rozdziału 4 części XI Konwencji interpretuje się i stosuje zgodnie z niniejszym rozdziałem.
15.
Rada składa się z 36 członków Organizacji wybieranych przez Zgromadzenie w następującym porządku:

a) czterech członków spośród tych Państw-Stron, które w czasie ostatnich pięciu lat, dla których dostępne są dane statystyczne, albo zużyły więcej niż 2 procent wartości ogólnego światowego zużycia, albo dokonały przywozu netto więcej niż 2 procent wartości ogólnego światowego przywozu towarów produkowanych z kategorii minerałów, które mają być wydobywane na obszarze, z zastrzeżeniem że wśród tych czterech członków powinno się znaleźć jedno państwo z regionu Europy Wschodniej, mające największą gospodarkę w tym regionie według produktu krajowego brutto, oraz państwo które w chwili wejścia w życie Konwencji miało największą gospodarkę według produktu krajowego brutto, jeżeli takie państwo pragnie być reprezentowane w tej grupie;

b) czterech członków spośród ośmiu Państw-Stron, które bezpośrednio lub za pośrednictwem swoich obywateli, w największym stopniu zainwestowały w przygotowanie oraz w prowadzenie działalności na obszarze;

c) czterech członków spośród Państw-Stron, które w oparciu o produkcję na obszarach znajdujących się pod ich jurysdykcją są głównymi eksporterami netto kategorii minerałów, które mają być wydobywane na obszarze, w tym co najmniej dwa państwa rozwijające się, dla gospodarki których wywóz takich minerałów ma istotne znaczenie;

d) sześciu członków spośród rozwijających się Państw-Stron, reprezentujących szczególne interesy. Szczególne interesy, które powinny być reprezentowane, obejmują interesy państw o dużej liczbie ludności, państw śródlądowych lub o niekorzystnym położeniu geograficznym, państw położonych na wyspach, państw które Są największymi importerami kategorii minerałów, które mają być wydobywane na obszarze, państw które są potencjalnymi producentami takich minerałów, oraz państw najmniej rozwiniętych;

e) osiemnastu członków wybranych zgodnie z zasadą zapewnienia słusznego geograficznego podziału miejsc w Radzie jako całości, pod warunkiem że każdy region geograficzny posiada co najmniej jednego członka wybranego na podstawie niniejszej litery. Do tego celu regionami geograficznymi są: Afryka, Azja, Europa Wschodnia, Ameryka Łacińska i Karaiby oraz Europa Zachodnia i inne.

16.
Postanowień artykułu 161 ustęp 1 Konwencji nie stosuje się.

ROZDZIAŁ  4

Konferencja Przeglądowa

Postanowień dotyczących Konferencji Przeglądowej zawartych w artykule 155 ustęp 1, 3 i 4 Konwencji nie stosuje się. Niezależnie od postanowień artykułu 314 ustęp 2 Konwencji, Zgromadzenie na podstawie zalecenia Rady, może w każdym czasie dokonać przeglądu spraw określonych w artykule 155 ustęp 1 Konwencji. Poprawki dotyczące niniejszego Porozumienia i części XI podlegają procedurom przewidzianym w artykułach 314, 315 i 316 Konwencji, z zastrzeżeniem że zasady, status oraz inne warunki, określone w artykule 155 ustęp 2 Konwencji, zachowuje się, a prawa określone w ustępie 5 tego artykułu nie zostaną naruszone.

ROZDZIAŁ  5

Przekazywanie technologii

1.
W uzupełnieniu postanowień artykułu 144 Konwencji przekazywanie technologii do celów części XI podlega następującym zasadom:

a) przedsiębiorstwo oraz państwa rozwijające się pragnące uzyskać technologię wydobycia na obszarze głębokiego dna morza, ubiegają się o uzyskanie tej technologii na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach handlowych, na wolnym rynku lub przez wspólne przedsięwzięcia;

b) jeżeli przedsiębiorstwo lub państwo rozwijające się nie są w stanie uzyskać technologii wydobycia na obszarze głębokiego dna morza, Organizacja może wezwać wszystkich lub niektórych kontrahentów oraz ich państwo lub państwa poręczające, do współpracy z nią w ułatwianiu nabywania technologii wydobycia na obszarze głębokiego dna morza przez Przedsiębiorstwo lub jego wspólne przedsięwzięcia, albo przez rozwijające się państwo lub państwa ubiegające się o nabycie takiej technologii na sprawiedliwych i racjonalnych warunkach handlowych, zgodnych ze skuteczną ochroną praw do własności intelektualnej. W tym celu Państwa-Strony zobowiązują się do pełnej i efektywnej współpracy z Organizacją oraz do zapewnienia, aby kontrahenci, za których one poręczają, współpracowali w pełni również z Organizacją;

c) jako ogólną zasadę przyjmuje się, że Państwa-Strony popierają międzynarodową współpracę techniczną i naukową w zakresie działalności na obszarze, zarówno między zainteresowanymi stronami, jak i przez rozwijanie programów szkoleń, pomocy technicznej oraz programów współpracy naukowej w dziedzinie nauk o morzu i technologii oraz w dziedzinie ochrony i zachowania środowiska morskiego.

2.
Postanowień artykułu 5 załączniku III Konwencji nie stosuje się.

ROZDZIAŁ  6

Polityka w dziedzinie produkcji

1.
Polityka Organizacji w dziedzinie produkcji opiera się na następujących zasadach:

a) wydobywanie zasobów obszaru odbywa się zgodnie z racjonalnymi zasadami handlowymi;

b) postanowienia Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, jego odpowiednie kody oraz późniejsze lub zastępujące go porozumienia mają zastosowanie do działalności na obszarze;

c) w szczególności działalność na obszarze nie może być subsydiowana, oprócz sytuacji gdy jest to dozwolone na mocy porozumień określonych w literze b). Subsydiowanie w rozumieniu niniejszych zasad określa się według postanowień porozumień, określonych w literze b);

d) nie można dyskryminować minerałów wydobywanych na obszarach w odniesieniu do innych źródeł. Nie stosuje się żadnego preferencyjnego dostępu do rynków dla takich minerałów lub dla przywozu towarów produkowanych z tych minerałów, w szczególności:

i) poprzez stosowanie barier taryfowych lub pozataryfowych oraz

ii) udzielanie go przez Państwa-Strony w stosunku do minerałów lub towarów wyprodukowanych przez ich przedsiębiorstwa państwowe lub przez osoby fizyczne, albo prawne mające ich przynależność państwową lub kontrolowane przez te państwa albo przez ich obywateli;

e) plan pracy w zakresie eksploatacji, zatwierdzony przez Organizację w stosunku do każdej działki wydobywczej, wskazuje przewidywany harmonogram produkcji, zawierający szacunkową maksymalną wielkość produkcji rocznej minerałów na podstawie planu pracy;

f) poniższe postanowienia stosuje się do rozstrzygania sporów dotyczących postanowień porozumień określonych w literze b):

i) jeżeli zainteresowane Państwa-Strony są stronami takich porozumień, mogą one skorzystać z procedur rozstrzygania sporów przewidzianych w takich umowach;

ii) jeżeli jedno lub więcej zainteresowanych Państw-Stron nie jest stroną takich porozumień, mogą one skorzystać z procedur rozstrzygania sporów przewidzianych w Konwencji;

g) w okolicznościach w których ustalono na podstawie porozumień określonych w literze b), że Państwo-Strona dopuściło się zabronionego subsydiowania lub działanie takie spowodowało niekorzystny wpływ na interesy innego Państwa-Strony oraz nie zostały podjęte odpowiednie kroki przez wcześniej wspomniane Państwo-Stronę lub Państwa-Strony, Państwo-Strona może żądać od Rady zastosowania odpowiednich środków.

2.
Zasady zawarte w ustępie 1 nie naruszają praw i zobowiązań wynikających z jakiegokolwiek postanowień porozumień określonych w ustępie 1 litera b), jak również ze stosownych porozumień o wolnym handlu i unii celnej w stosunkach miedzy Państwami-Stronami, będącymi stronami takich porozumień.
3.
Przyjęcie przez kontrahenta innych subsydiów poza tymi, które są dozwolone w porozumieniach określonych w ustępie 1 litera b), stanowi naruszenie podstawowych warunków kontraktu formułującego plan pracy w zakresie prowadzenia działalności na obszarze.
4.
Państwo-Strona, które ma powód, aby przypuszczać, że nastąpiło złamanie wymogów przewidzianych w ustępie 1 litera b)-d) lub ustępie 3, może wszcząć procedurę rozstrzygania sporów, zgodnie z ustępem 1 litera f) lub g).
5.
Państwo-Strona może w każdym czasie zwrócić uwagę Rady na działalność, która jego zdaniem jest niezgodna z wymogami przewidzianymi w ustępie 1 litera b)-d)
6.
Organizacja opracuje zasady, postanowienia i procedury dla zapewnienia wykonania postanowień niniejszego rozdziału, łącznie z odpowiednimi zasadami, postanowieniami i procedurami, którym podlega zatwierdzanie planów pracy.
7.
Postanowień artykułu 151 ustęp 1-7 oraz 9, artykułu 162 ustęp 2 litera q), artykułu 165 ustęp 2 litera n) Konwencji, oraz artykułu 6 ustęp 5 i artykułu 7 załącznika III nie stosuje się.

ROZDZIAŁ  7

Pomoc gospodarcza

1.
Polityka Organizacji w dziedzinie udzielania pomocy krajom rozwijającym się, na których dochody z wywozu lub gospodarkę poważnie i niekorzystnie wpływa spadek cen danego minerału, lub zmniejszenie wielkości wywozu tego minerału w zakresie, w jakim spadek ten jest spowodowany działalnością na obszarze, opiera się na następujących zasadach:

a) Organizacja tworzy fundusz pomocy gospodarczej z części środków Organizacji, które przekraczają sumy niezbędne do pokrycia wydatków administracyjnych Organizacji. Kwota wydzielona w tym celu jest ustalana okresowo przez Radę, na podstawie zalecenia Komitetu Finansowego. Do utworzenia funduszu pomocy gospodarczej mogą być używane wyłącznie fundusze pochodzące z wpłat uzyskiwanych od kontrahentów, włącznie z przedsiębiorstwem, oraz dobrowolne wpłaty;

b) państwom rozwijającym się, które są producentami lądowymi, co do których stwierdzono, że ich gospodarka została poważnie dotknięta produkcją minerałów z głębokiego dna morza, należy udzielać pomocy z funduszu pomocy gospodarczej Organizacji;

c) Organizacja udziela w ramach funduszu pomocy dotkniętym państwom rozwijającym się, które są producentami lądowymi, odpowiednio we współpracy z istniejącymi światowymi lub regionalnymi instytucjami rozwoju, które mają infrastrukturę oraz doświadczenie w prowadzeniu programów pomocy;

d) zakres i czas udzielania takiej pomocy określa się indywidualnie dla każdego przypadku. Należy przy tym uwzględniać w należyty sposób rodzaj i skalę problemów, jakie napotykają dotknięte państwa rozwijające się, które są producentami lądowymi.

2.
Artykuł 151 ustęp 10 Konwencji wykonuje się za pomocą środków pomocy gospodarczej określonych w ustępie 1. Artykuł 160 ustęp 2 punkt 1, artykuł 162 ustęp 2 litera n), artykuł 164 ustęp 2 litera d), artykuł 171 litera f) oraz artykuł 173 ustęp 2 litera c) Konwencji, interpretuje się odpowiednio.

ROZDZIAŁ  8

Warunki finansowe kontraktów

1.
Wymienione niżej zasady stanowią podstawę ustanawiania zasad, postanowień i procedur w zakresie warunków finansowych kontraktów:

a) system opłat na rzecz Organizacji jest sprawiedliwy zarówno dla kontrahenta, jak i dla Organizacji, oraz przewiduje odpowiednie sposoby kontrolowania przestrzegania przez kontrahenta tego systemu;

b) stawki opłat stosowane w tym systemie mieszczą się w granicach stawek stosowanych do wydobywania na lądzie tych samych lub podobnych minerałów, w celu uniknięcia uzyskania przez osoby wydobywające minerały z głębokiego dna morza nieuzasadnionych korzyści w stosunku do konkurentów lub stawiania ich w niekorzystnym położeniu w stosunku do konkurentów;

c) system nie powinien być skomplikowany i nie powinien nakładać dużych kosztów organizacyjnych na Organizację lub kontrahenta. Należy rozważyć przyjęcie systemu opłat za prawa do eksploatacji lub systemu kombinacji takich opłat z udziałem w zyskach. W razie przyjęcia alternatywnych systemów, kontrahent ma prawo wyboru systemu stosowanego do jego kontraktu. Jednakże wszelkie późniejsze zmiany w wyborze między alternatywnymi systemami mogą zostać dokonane jedynie na podstawie umowy między Organizacją a kontrahentem;

d) stała opłata roczna jest płatna od chwili rozpoczęcia produkcji handlowej. Opłata ta może zostać dokonana na poczet innych płatności, należnych według systemu przyjętego na podstawie litery c). Wysokość opłaty określa Rada;

e) system płatności może być okresowo zmieniany, w zależności od zmieniających się okoliczności. Wszelkie zmiany stosuje się bez dyskryminacji. Takie zmiany mogą być stosowane w odniesieniu do istniejących kontraktów jedynie przy wyborze kontrahenta. Wszelkie późniejsze zmiany w wyborze między alternatywnymi systemami płatności mogą być dokonywane na podstawie umowy między Organizacją a kontrahentem;

f) spory dotyczące interpretacji lub stosowania zasad i reguł opartych na niniejszych zasadach podlegają procedurom rozstrzygania sporów przewidzianym w Konwencji.

2.
Postanowień artykułu 13 ustępy 3-10 załącznika 111 do Konwencji nie stosuje się.
3.
Co do wprowadzenia w życie artykułu 13 ustęp 2 załącznika III do Konwencji, opłata za rozpatrzenie wniosku o zatwierdzenie planu pracy ograniczonego do jednej fazy eksploatacji, czy to fazy badań, czy też fazy eksploatacji, wynosi 250.000 USD.

ROZDZIAŁ  9

Komitet Finansowy

1.
Niniejszym ustanawia się Komitet Finansowy. Komitet składa się z 15 członków, posiadających odpowiednie kwalifikacje w zakresie zagadnień finansowych, Państwa-Strony wyznaczają kandydatów o najwyższym stopniu kompetencji i uczciwości.
2.
Wśród członków Komitetu Finansowego nie może być dwóch obywateli tego samego Państwa-Strony.
3.
Członkowie Komitetu Finansowego są wybierani przez Zgromadzenie, przy czym należy uwzględnić w należyty sposób potrzebę opartą na zasadzie słuszności podziału geograficznego oraz reprezentacji szczególnych interesów. Każda grupa państw określona w rozdziału 3 ustępie 15 litera a), b), c) i d) niniejszego załącznika, jest reprezentowana w Komitecie przez co najmniej jednego członka. Do czasu kiedy organizacja będzie dysponować, poza środkami ze składek członkowskich, innymi dostatecznymi środkami na pokrycie jej niezbędnych wydatków administracyjnych, w skład członków Komitetu wejdą przedstawiciele pięciu największych udziałowców w budżecie administracyjnym Organizacji. Następne wybory jednego członka Komitetu z każdej grupy odbędą się na podstawie nominacji dokonanej przez członków każdej grupy, bez uszczerbku dla możliwości wyboru kolejnych członków z danej grupy.
4.
Członkowie Komitetu Finansowego sprawują swoje funkcje przez okres pięciu lat. Mogą być oni ponownie wybrani na kolejny okres.
5.
W razie śmierci, niezdolności do sprawowania funkcji lub rezygnacji członka Komitetu Finansowego przed upływem kadencji Zgromadzenie wybiera członka z tego samego regionu geograficznego lub grupy państw na pozostały okres.
6.
Członkowie Komitetu Finansowego nie mogą mieć jakiegokolwiek interesu finansowego w działalności dotyczącej spraw, w zakresie których Komitet udziela zaleceń. Nie mogą oni ujawniać żadnej poufnej informacji, którą uzyskali przy wykonywaniu swoich obowiązków w Organizacji, nawet po upływie okresu sprawowania przez nich funkcji.
7.
Zalecenia Komitetu Finansowego są brane pod uwagę przy podejmowaniu przez Zgromadzenie i Radę decyzji w następujących sprawach:

a) projektów finansowych zasad, postanowień i procedur organów Organizacji oraz zarządzania finansowego i wewnętrznej administracji finansowej Organizacji;

b) ustalania wysokości składek członkowskich do budżetu administracyjnego Organizacji zgodnie z artykułem 160 ustęp 2 litera e) Konwencji;

c) wszystkich istotnych zagadnień finansowych, łącznie z projektem rocznego budżetu przygotowanego przez Sekretarza Generalnego Organizacji, zgodnie z artykułem 172 Konwencji, oraz aspektów finansowych wprowadzania w życie programów pracy sekretariatu;

d) budżetu administracyjnego;

e) finansowego zobowiązania Państw-Stron wynikającego z wykonywania niniejszego Porozumienia oraz części XI, jak również administracyjnych i budżetowych następstw propozycji i zaleceń pociągających za sobą wydatki ze środków Organizacji;

f) zasad, postanowień i procedur w sprawie opartego o zasadę słuszności podziału korzyści finansowych i innych pochodzących z działalności na obszarze oraz decyzji podejmowanych w tych sprawach.

8.
decyzje Komitetu Finansowego w sprawach proceduralnych są podejmowane większością głosów członków obecnych i głosujących. Decyzje w sprawach merytorycznych są podejmowane w drodze porozumienia.
9.
Wymóg artykułu 162 ustęp 2 litera y) Konwencji w przedmiocie powołania organu pomocniczego właściwego w sprawach finansowych, uważa się za spełniony poprzez utworzenie Komitetu Finansowego, stosownie do niniejszego rozdziału.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.