Porozumienie w sprawie procedur wprowadzenia w życie decyzji Rady 1999/468/WE ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.256.19

Akt utracił moc
Wersja od: 10 października 2000 r.

POROZUMIENIE MIĘDZY PARLAMENTEM EUROPEJSKIM A KOMISJĄ
w sprawie procedur wprowadzenia w życie decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji

1.
Stosownie do art. 7 ust. 3 decyzji 1999/468/WE(1) Parlament Europejski ma być regularnie informowany przez Komisję o działaniach komitetów działających w ramach procedur komitetów. W tym celu ma on otrzymywać, w tym samym czasie co członkowie komitetów oraz na tych samych warunkach, projekty porządków obrad komitetów, propozycje środków wykonawczych przedłożone komitetom na podstawie podstawowego aktu prawnego przyjętego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu WE, a także wyniki głosowań i wnioski z posiedzeń oraz wykazy organów, do których należą osoby wyznaczone przez Państwa Członkowskie do ich reprezentowania.
2.
Ponadto Komisja wyraża zgodę na przesyłanie do informacji Parlamentu Europejskiego, na wniosek właściwego Komitetu Parlamentarnego, propozycji szczególnych środków w celu wykonania aktów podstawowych, które pomimo tego, że nie zostały przyjęte w ramach procedury kodecyzji, mają szczególne znaczenie dla Parlamentu Europejskiego. Stosownie do wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnoty Europejskiej z dnia 19 lipca 1999 r. (Sprawa T-188/97, Rothmans przeciwko Komisji)(2), Parlament Europejski może żądać dostępu do Protokołów posiedzeń komitetów.
3.
Parlament Europejski oraz Komisja uważają następujące porozumienia za nieważne i z tego powodu nieposiadające mocy prawnej, o ile dotyczy to ich samych: porozumienie Plumb/Delors z 1988 r., porozumienie Samland/Williamson z 1996 r. oraz modus vivendi(3) z 1994 r.
4.
Gdy tylko zostaną dokonane właściwe uzgodnienia techniczne, dokumenty określone w art. 7 ust. 3 decyzji 1999/486/WE, zostaną przekazane w formie elektronicznej. Z dokumentami poufnymi będzie się postępować zgodnie z wewnętrznymi procedurami administracyjnymi opracowanymi przez każdą instytucję w celu zapewnienia wszystkich wymaganych gwarancji.
5.
Stosownie do art. 8 decyzji 1999/468/WE, Parlament Europejski może określić, w uzasadnionej rezolucji, że projekt środków w celu wykonania aktu podstawowego, przyjętego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu, przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w tym akcie podstawowym.
6.
Parlament Europejski ma przyjąć takie rezolucje na sesjach plenarnych; ma on na to okres jednego miesiąca, rozpoczynając od dnia otrzymania ostatecznego projektu środków wykonawczych w wersjach językowych przedłożonych Komisji.
7.
W sprawach pilnych oraz w przypadku środków odnoszących się do codziennych spraw administracyjnych lub posiadających ograniczony okres ważności, termin będzie krótszy. Taki termin może być bardzo krótki w nadzwyczajnie pilnych sprawach, w szczególności z przyczyn zdrowia publicznego. Właściwy członek Komisji ma wyznaczyć odpowiedni termin oraz podać powód dla tego terminu. Parlament Europejski może następnie zastosować procedurę, na mocy której stosowanie art. 8 decyzji 1999/468/EWG może zostać przekazane właściwemu Komitetowi Parlamentarnemu w odpowiednim terminie.
8.
Bezpośrednio po przyjęciu przez Parlament Europejski uzasadnionej rezolucji, właściwy członek Komisji ma poinformować Parlament Europejski lub, w odpowiednim przypadku, właściwy Komitet Parlamentarny o działaniach, jakie Komisja zamierza podjąć w związku z nią.
9.
Parlament Europejski wspiera cel oraz procedury przedstawione w deklaracji nr 2 Rady i Komisji(4). Ta deklaracja ma na celu uproszczenie wspólnotowych uzgodnień wykonawczych przez dostosowanie obowiązujących procedur komitetu do tych, które są zawarte w decyzji 1999/468/WE.

______

(1) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(2) (1999) Zbiór Orzeczeń II-2463.

(3) Dz.U. C 102 z 4.4.1996, str. 1.

(4) Dz.U. C 203 z 17.7.1999, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.