Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2002.77.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 marca 2002 r.

POROZUMIENIE MIĘDZYINSTYTUCJONALNE

z dnia 28 listopada 2001 r.

w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych

(2002/C 77/01)

(Dz.U.UE C z dnia 28 marca 2002 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI, RADA UNII EUROPEJSKIEJ I KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

Mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska zebrana w Edynburgu w grudniu 1992 roku podkreśliła znaczenie, jakie dla Wspólnoty ma uczynienie prawa wspólnotowego bardziej dostępnym i zrozumiałym.

(2) W dniu 20 grudnia 1994 roku, działając zgodnie z wytycznymi sporządzonymi przez Radę Europejską, Parlament Europejski, Rada i Komisja zawarły Porozumienie Międzyinstytucjonalne w sprawie szybszej metody pracy nad urzędową kodyfikacją tekstów prawnych⁽¹⁾ w celu znaczącego poprawienia czytelności aktów prawnych, które zostały zmienione w znacznym zakresie.

(3) Jednakże doświadczenie wskazuje, że pomimo wykorzystania szybszej metody, składanie przez Komisję wniosków dotyczących urzędowej kodyfikacji i przyjmowanie urzędowych aktów kodyfikacyjnych przez prawodawcę często ulegają opóźnieniu, w szczególności ponieważ przyjęte w międzyczasie nowe zmiany odnośnych aktów prawnych prowadzą do podejmowania od nowa prac kodyfikacyjnych.

(4) Jest zatem wskazane, w szczególności w odniesieniu do często zmienianych aktów prawnych, stosowanie techniki prawodawczej, która umożliwia dokonywanie zmian i kodyfikację aktów w ramach jednego tekstu prawnego.

(5) W tym kontekście, w przypadku gdy należy dokonać zmiany merytorycznej wcześniejszego aktu prawnego, technika przekształcenia pozwala na przyjęcie jednego tekstu prawnego, który jednocześnie wprowadza pożądane zmiany, kodyfikuje tę zmianę z niezmienionymi postanowieniami wcześniejszego aktu i uchyla wcześniejszy akt.

(6) Zatem technika przekształcenia w zakresie, w jakim zapobiega mnożeniu odrębnych aktów zmieniających, które często czyni regulacje trudnymi do zrozumienia, stanowi właściwy sposób zapewnienia trwałej, powszechnej czytelności wspólnotowych postanowień.

(7) Bardziej usystematyzowane stosowanie techniki przekształcenia stanowi część środków przyjętych przez instytucje w trybie Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 22 grudnia 1998 roku⁽²⁾ w celu uczynienia postanowień wspólnotowych bardziej dostępnymi, takich jak przyjęcie szybszej metody pracy nad urzędową kodyfikacją i ustanawianie wspólnych wytycznych dotyczących jakości projektowania postanowień wspólnotowych.

(8) Rada Europejska zebrana w Helsinkach w grudniu 1999 roku wyraziła życzenie, aby Parlament Europejski, Rada i Komisja jak najszybciej zawarły Porozumienie Międzyinstytucjonalne w sprawie stosowania techniki przekształcenia,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

1. Celem niniejszego Porozumienia jest ustanowienie reguł proceduralnych umożliwiających bardziej uporządkowane wykorzystanie techniki przekształcenia zgodnie z normalnym procesem prawodawczym Wspólnoty.

2. Przekształcenie polega na przyjęciu nowego aktu prawnego, który łączy, w ramach jednego tekstu, zarówno zmiany merytoryczne wprowadzane przez nowy akt do wcześniejszego aktu jak i niezmienione postanowienia wcześniejszego aktu. Nowy akt prawny zastępuje i uchyla akt wcześniejszy.

3. Przedłożony przez Komisję wniosek o przekształcenie dotyczy zmian merytorycznych, które nowy akt wprowadza we wcześniejszym akcie. Dodatkowo wniosek zawiera także kodyfikację niezmienionych postanowień wcześniejszego aktu prawnego z tymi zmianami merytorycznymi.

4. Do celów niniejszego Porozumienia:

– "wcześniejszy akt" oznacza obowiązujący akt prawny, ewentualnie zmieniony aktem lub aktami zmieniającymi,

– "zmiana merytoryczna" oznacza każdą zmianę mającą wpływ na treść wcześniejszego aktu, w odróżnieniu od zmian czysto formalnych lub redakcyjnych,

– "niezmieniony przepis" oznacza każdy przepis wcześniejszego aktu, który nie został poddany zmianom merytorycznym, pomimo że mógł zostać poddany zmianom czysto formalnym lub redakcyjnym.

Nie stanowi aktu przekształconego nowy akt prawny wprowadzający zmiany merytoryczne do wszystkich postanowień wcześniejszego aktu z wyjątkiem znormalizowanych postanowień lub sformułowań, który zastępuje i uchyla.

5. Normalny proces prawotwórczy Wspólnoty jest w pełni wykonywany.

6. Wniosek o przekształcenie spełnia następujące kryteria:

a) Uzasadnienie towarzyszące wnioskowi:

i) wyraźnie określa, że dotyczy ono wniosku o przekształcenie oraz podaje przyczyny przyjęcia takiego podejścia;

ii) określa uzasadnienie każdej proponowanej zmiany merytorycznej;

iii) precyzyjnie wskazuje, które postanowienia wcześniejszego aktu pozostają niezmienione.

b) Proponowany tekst prawny jest przedstawiany w sposób, który:

i) umożliwia wyraźne odróżnienie zmian merytorycznych i nowych motywów od postanowień i motywów, które pozostają niezmienione;

ii) w odniesieniu do postanowień i motywów, które pozostają niezmienione, jest podobny do sposobu wykorzystywanego przy przedstawianiu wniosków o urzędową kodyfikację aktów prawodawczych.

7. W celu zapewnienia jasności i pewności prawnej wszystkie akty przekształcone muszą być zgodne, między innymi⁽³⁾, z następującym regułami techniki prawodawczej:

a) Pierwszy motyw wskazuje, że nowy akt prawny stanowi przekształcenie wcześniejszego aktu.

b) Artykuł uchylający wcześniejszy akt przewiduje, że odniesienia do wcześniejszego aktu uznaje się za odniesienia do aktu przekształconego i że takie odniesienia należy interpretować zgodnie z tabelą zbieżności, załączoną do aktu przekształconego.

c) Ponadto, w akcie przekształcającym dyrektywę:

i) artykuł uchylający przewiduje, że zobowiązania Państw Członkowskich wynikające z okresu transpozycji⁽⁴⁾ oraz, tam gdzie to stosowne, okres wykonania określony w dyrektywie uchylonej aktem przekształconym nie zostaje naruszone przez to uchylenie;

ii) okresy określone w pkt i) ustanawia się w Załączniku w formie tabeli;

iii) artykuł dotyczący obowiązku transpozycji⁽⁵⁾ przekształconej dyrektywy do prawa krajowego odnosi się wyłącznie do tych postanowień, które zostały poddane zmianie merytorycznej i które zostały wyraźnie określone jako takie. Transpozycja niezmienionych postanowień w przekształconej dyrektywie jest dokonywana zgodnie z wcześniejszymi dyrektywami.

8. W przypadku gdy w toku procedury prawodawczej okaże się niezbędne wprowadzenie w przyjmowanym przekształconym akcie zmian merytorycznych w odniesieniu do tych postanowień, które we wniosku Komisji pozostają niezmienione, takich zmian dokonuje się według procedury przewidzianej w Traktacie, zgodnie ze stosowanymi podstawami prawnymi.

9. Konsultacyjna grupa robocza, złożona z odpowiednich służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, bada wniosek o przekształcenie. Grupa robocza jak najszybciej wydaje opinię w celu przedłożenia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji stwierdzającą, że wniosek nie zawiera żadnych zmian merytorycznych innych niż te określone jako takie.

10. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze Porozumienie stosuje się do wszystkich wniosków o przekształcenie przedłożonych od daty wejścia w życie Porozumienia.

Po trzech latach od daty wejścia w życie nastąpi ocena stosowania niniejszego Porozumienia. W tym celu służby prawne instytucji będących sygnatariuszami niniejszego Porozumienia przedłożą sprawozdanie oceniające i zaproponują, w miarę potrzeb, wszelkie wymagane zmiany.

Sporządzono w Brukseli, dwudziestego ósmego dnia dwa tysiące pierwszego roku.

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 102 z 4.4.1996, str. 2.

⁽²⁾ Dz.U. C 73 z 17.3.1999, str. 1.

⁽³⁾ Patrz w szczególności: Porozumienie Międzyinstytucjonalne z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących jakości przygotowania projektów prawodawstwa wspólnotowego (Dz.U. C 73 z 17.3.1999, str. 1).

⁽⁴⁾ Tzn. okres ustanowiony w odniesieniu do wprowadzenia w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonywania przepisów dyrektywy.

⁽⁵⁾ Tzn. obowiązek wprowadzenia w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonywania przepisów dyrektywy.