Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 12 września 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym (COM(2016)0593 - C8-0383/2016 - 2016/0280(COD)) 1 1.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.433.248

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 grudnia 2019 r.

Prawo autorskie na jednolitym rynku cyfrowym ***I

P8_TA(2018)0337

Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 12 września 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym (COM(2016)0593 - C8- 0383/2016-2016/0280(COD)) 1

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(2019/C433/35)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)

Poprawka 1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw i tworzą ramy w których może odbywać się eksploatacja utworów luf> innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

(2) Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych przyczyniają się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw, ułatwiają weryfikację praw i tworzą ramy, w których może odbywać się eksploatacja utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania prawdziwie zintegrowanego rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym, w celu unikania rozdrobnienia rynku wewnętrznego. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym "W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego" ⁽²⁶⁾, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w Internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące praw w publikacjach i korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przez dostawców usiug internetowych polegających, na przechowywaniu i zapewnianiu dostępu do treści zamieszczanych przez użytkowników oraz zasady dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców.	(3) Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną, a odnośne przepisy powinny uwzględniać przyszłe przemiany, tak aby nie ograniczać rozwoju technologicznego. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym "W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego" ⁽²⁶⁾, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w Internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe i uczciwe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące wykonania i egzekwowania w odniesieniu do praw do korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w obrębie platform dostawców usług internetowych oraz dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców, a także rachunkowości związanej z eksploatacją utworów chronionych napodstawie tych umów.
i²⁶) COM(2015) 0626final.	i²⁶) COM(2015) 0626final.

Poprawka 3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽²⁷⁾, dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽²⁸⁾, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽²⁹⁾, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE ⁽³⁰⁾, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady2012/28/UE⁽³¹⁾ oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE ⁽³²⁾.	(4) Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁽²⁷⁾, dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(^27a), dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽²⁸⁾, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁽²⁹⁾, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE ⁽³⁰⁾, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE ⁽³¹⁾ oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE i}¹).
⁽²⁷⁾ Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20-28).	⁽²⁷⁾ Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20-28).
⁽²⁸⁾ Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10-19).	(^27a) Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z Ania 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handhi elektronicznym) (Dz.U.L178z 17.7.2000, s. 1).
⁽²⁹⁾ Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28-35).	⁽²⁸⁾ Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórycn aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10-19).
⁽³⁰⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16- 22).	⁽²⁹⁾ Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28-35).
⁽³¹⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5-12).	⁽³⁰⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ocnrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16-22).
⁽³²⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72-98).	⁽³¹⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5-12).
	⁽³²⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72-98).

Poprawka 4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5) W dziedzinie badań, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnycn unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto Fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia badań naukowych, nauczania i zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowych sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w odniesieniu do badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. Należy dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.

(5) W dziedzinie badań, innowacji, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnych unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia innowacji, badań naukowych, nauczania i zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowym sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w dziedzinie innowacji i badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. W związku z tym w państwach członkowskich nadal powinny móc hyc dostępne dobrze funkcjonujące wyjątki w tych dziedzinach, pod warunkiem że nie ograniczają zakresu wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie. Należy dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6) Celem wyjątków i ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw.

(6) Celem wyjątków oraz ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnym przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają naukowcom przetwarzanie dużych ilości informacji w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

(8) Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Ekspforacia tekstów i danych umożliwia odczyt i analizę dużych ilości informacji przechowywanych w formie cyfrowej w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórym przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8a) Do eksploracji tekstów i danych, w większości przypadków niezbędne jest uprzednie uzyskanie dostępu do informacji oraz ich, zwielokrotnienie. Zwykle dopiero po znormalizowaniu informacje mogą zostać przetworzone w drodze eksploracji tekstów i danych. W przypadku legalnego dostępu do informacji ich wykorzystanie chronione prawem ma miejsce wówczas, gdy informacja jest znormalizowana, gdyż proces ten prowadzi do zwielokrotnienia informacji poprzez zmianę jej formatu lub poprzez pobranie jej z bazy danych i wyrażenie w formacie, który może zostać poddany eksploracji tekstów i danych. Procesy istotne dla praw autorskich w stosowaniu technoL*gii eksploracji tekstów i danych to zatem nie sam proces eksploracji tekstów i danych, polegający na odczytaniu i analizie przechowywanych w formie cyfrowej, znormalizowanych informacji, ale proces dostępu do informacji i proces, w którym informacje zostają znormalizowane w celu umożliwienia automatycznej analizy obliczeniowej w zakresie, w jakim proces ten wiąże się z pobraniem z bazy danych lub ze zwielokrotnieniem. Przewidziane w niniejszej dyrektywie wyjątki w odniesieniu do celu eksploracji tekstów i danych należy rozumieć jako odnoszące się do takich procesów istotnych dla praw autorskich, które są niezbędne do umożliwienia eksploracji tekstów i danych. W przypadku gdy obowiązujące przepisy prawa autorskiego nie mają zastosowania do korzystania z technofogii eksploracji tekstów i danych, na takie korzystanie niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu.

Poprawka 8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych.

(10) Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych mającego zastosowanie do organizacji badawczych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29[WE, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Wyjątek dotyczący eksploracji tekstów i danych powinien mieć również zastosowanie do placówek edukacyjnych i instytucji dziedzictwa kulturowego prowadzących badania naukowe, pod warunkiem że z wyników tych badań nie czerpie korzyści przedsiębiorstwo wywierające decydujący wpływ w szczególności na te organizacje. W przypadku gdy badania prowadzone są w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego, przedsiębiorstwo uczestniczące w tym partnerstwie publiczno-prywatnym powinno również dysponować legalnym dostępem do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Zwielokrotnienia i pobrania dokonane do celu eksploracji tekstów i danych należy przechowywać w bezpieczny sposób oraz w sposób gwarantujący, że kopie wykorzystywane będą jedynie do celów badań naukowych.

Poprawka 9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(13a) Aby zachęcać do innowacji również w sektorze prywatnym, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przewidzenia wyjątku wykraczającego poza obowiązkowy wyjątek, pod warunkiem że korzystanie z danych utworów i innych przedmiotów objętych ochroną nie zostah wyraźnie zastrzeżone przez podmioty praw, również z użyciem środków odczytu maszynowego.

Poprawka 10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

(15) Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkim poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności. W przypadku gdy instytucje dziedzictwa kulturowego mają cel edukacyjny i są zaangażowane w nauczanie, państwa członkowskie powinny mieć możliwość uznania tych instytucji za placówki edukacyjne w ramach wyjątku w odniesieniu do ich działań związanych z nauczaniem.

Poprawka 11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczna sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

(16) Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie należy przyznać pod warunkiem, że utworowi lub innemu przedmiotowi objętemu ochroną towarzyszy wskazanie źródła, w tym nazwiska autora, chyba że okaże się to niewykonalne. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek mb ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych, gdy działalność o charakterze edukacyjnym jest wykonywana przez osoby, które są fizycznie obecne w miejscu jej wykonywania, w tym poza siedzibą placówki edukacyjnej, np. w bibliotekach lub instytucjach dziedzictwa kulturowego, pod warunkiem że korzystanie odbywa się na odpowiedzialność placówki edukacyjnej, jak i korzystanie online w bezpiecznym środowisku sieci elektronicznej danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien byc chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

Poprawka 12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16a) Bezpieczne środowisko elektroniczne należy rozumieć jako cyfrowe otoczenie nauczania i uczenia się, do którego dostęp jest zarezerwowany przez odpowiednią procedurę uwierzytelniania dla pracowników dydaktycznych oraz uczniów i studentów realizujących dany program nauki.

Poprawka 13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ocnroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania.

(17) W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji. Licencje te mogą przybrać formę zbiorowych umów licencyjnych i licencji negocjowanych zbiorowo jako "kompUksowe licencje", aby uniknąć konieczności podejmowania przez placówki edukacyjne indywidualnych negocjacji z podmiotami praw. Licencje te powinny być przystępne cenowo i obejmować co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny lub do nauczania w placówkach edukacyjnych lub do zapisu nutowego. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do takich systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania. Państwa członkowskie powinny być w stanie przewidzieć systemy zapewniające podmiotom praw godziwą rekompensatę za korzystanie odbywające się w ramach tych wyjątków lub ograniczeń. Należy zachęcać państwa członkowskie do stosowania systemów, które nie stwarzają obciążeń administracyjnych, jak np. systemy przewidujące wyplotę jednorazową.

Poprawka 14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Aby zagwarantować pewność prawa, w przypadku gdy państwo członkowskie zdecyduje sie uzależnić stosowanie wyjątku od dostępności odpowiednich licencji, konieczne jest określenie, pod jakimi warunkami placówka edukacyjna może korzystać z utworów ЫЬ innych, przedmiotów objętych ochroną w ramach tego wyjątku, a kiedy powinna działać na podstawie systemu licencjonowania.

Poprawka 15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia

utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i w związku z tym - uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

(18) Czynność zachowania utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego może wymagać zwielokrotnienia i w związku z tym - uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania przez te instytucje, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

Poprawka 16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Różne podejścia państw członkowskich do czynności zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego utrudniają współpracę transgraniczną i dzielenie się środkami zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego w

ramach rynku wewnętrznego, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów.

(19) Różne podejścia państw członkowskich do czynności zwielokrotniania do celów zachowywania utrudniają współpracę transgraniczną, dzielenie się środkami zacnowywania i tworzenie transgranicznych sieci zachowywania w obrębie organizacji rynku wewnętrznego zaangażowanych w zachowywanie, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Może mieć to negatywny wpływ na zachowywanie dziedzictwa kulturowego.

Poprawka 17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu lub aby zabezpieczyć utwory. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w jakimkolwiek formacie lub na jakimkolwiek nośniku, w odpowiedniej ilości, w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, a także w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania. Archiwa organizacji badawczych i nadawców publicznych należy uznać za instytucje dziedzictwa kulturowego i w związku z tym powinny one być beneficjentami tego wyjątku. Do celów tego wyjątku państwa członkowskie powinny mieć możliwość zachowania przepisów, na mocy których publicznie dostępne galerie uznaje się za muzea.

Poprawka 18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21) Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie są własnością instytucji dziedzictwa kulturowego lub znajdują się trwale w jej posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

(21) Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie tych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną są własnością tych organizacji lub znajdują się trwale w ich posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności, umów licencyjnych, systemu przekazywania egzemplarza obowiązkowego lub długoterminowego użyczenia. Utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, do których instytucje dziedzictwa kulturowego mają czasowy dostęp za pomocą serwerów stron trzecich, nie uznaje się za znajdujące się na stałe w ich zbiorach.

Poprawka 19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21d) W wyniku rozwoju technologu powstały usługi społeczeństwa informacyjnego umożliwiające ich użytkownikom zamieszczanie lub udostępnianie treści w różnych formach i w różnych celach, takich jak przedstawienie idei, krytyka, parodia, a nawet pastisz. Treści te mogą zawierać krótkie fragmenty wcześniej istniejących utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogły zostać zmienione, połączone lub przekształcone przez tych użytkowników.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21b) Pomimo pewnego nakładania się z istniejącymi wyjątkami lub ograniczeniami, jak w przypadku cytowania i parodii, nie wszystkie treści zamieszczane lub udostępniane przez użytkownika zawierające w uzasadniony sposób wykorzystane fragmenty utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną podlegają przepisom art. 5 dyrektywy 2001/29/WE. Taka sytuacja jest przyczyną niepewności prawa, zarówno oda użytkowników, jak i dla podmiotów praw. Konieczne jest zatem zapewnienie nowego specjalnego wyjątku zezwalającego na uzasadnione wykorzystanie fragmentów istniejących wcześniej utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych lub udostępnianych przez użytkowników. W przypadku gdy treść zamieszczana lub udostępniana przez użytkownika wiąże się z proporcjonalnym wykorzystaniem krótkiego cytatu lub fragmentu chronionego utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną w zasadnym celu, takie wykorzystanie powinno podlegać ochronie na mocy wyjątku przewidzianego w niniejszej dyrektywie. Wyjątek ten ma zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie szkodzą normalnemu wykorzystaniu utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną ani nie naruszają w sposób nieuzasadniony prawnie uzasadnionych interesów podmiotu prawa. W celu oceny takiej szkody niezmiernie istotne jest, by w stosownym przypadku oszacować stopień oryginalności danej treści, długości zakres cytatu lub wykorzystanego fragmentu, profesjonalny charakter danej treści lub stopień szkody gospodarczej, nie wyłączając jednak zasadnego korzystania z wyjątku. Wyjątek ten nie może naruszać autorskich praw osobistych twórcy utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21c) Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego objęci zakresem ort. 13 niniejszej dyrektywy nie powinni móc powoływać się na korzystanie z przewidzianego w niniejszej dyrektywie wyjątku dotyczącego wykorzystania fragmentów istniejących utworów, wykorzystania cytatów lub fragmentów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych lub udostępnianych przez użytkowników w obrębie świadczonych usług społeczeństwa informacyjnego, w celu zmniejszenia zakresu swoich obowiązków wynikających z art. 13 niniejszej dyrektywy.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnym w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające udzielanie licencji na prawa do utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie - umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

(22) Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnych w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych lub nigdy nie były dostępne w obrocie handlowym. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie - umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

Poprawka 23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22a) Kilka państw czhnkowskich już przyjęło systemy działające w oparciu o rozszerzone licencje zbiorowe, upoważnienia prawne lub domniemania prawne, które ułatwiają udzielanie licencji na utwory niedostępne w obrocie handlowym. Uwzględniając jednak różnorodność utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i różnicę między praktykami zbiorowego zarządzania wśród państw członkowskich i sektorów produkcji kulturalnej, takie środki nie zapewniają rozwiązaniawe wszystkich przypadkach, na przykład z tego względu, że nie praktykuje się zbiorowego zarządzania pewnymi rodzajami utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. W takich konkretnych przypadkach niezbędne jest zatem umożliwienie instytucjom dziedzictwa kulturowego udostępniania online znajdujących się w ich stałych zbiorach utworów niedostępnych w obrocie handlowym na mocy wyjątku odpraw autorskich lub praw pokrewnych. Podczas gdy zasadnicze znaczenie ma zharmonizowanie zakresu nowego obowiązkowego wyjątku w celu umożliwienia transgranicznego korzystania z utworów niedostępnych w obrocie handlowym, państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość skorzystania lub dalszego korzystania z rozwiązań w zakresie rozszerzonych licencji zbiorowych zawartych na poziomie krajowym z instytucjami dziedzictwa kulturowego w odniesieniu do określonych kategorii utworów znajdujących się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego. Braku porozumienia w sprawie warunków licencyjnych nie należy interpretować jako brak dostępności rozwiązań licencyjnych. Wszelkie sposoby korzystania w ramach wyjątku powinny podlegać tym samym wymogom niewyrażenia zgody i upubliczniania, jakie obowiązują w przypadku korzystania dopuszczonego na podstawie mechanizmu licencyjnego. Aby dopilnować, by wyjątek był stosowany wyłącznie gdy spełnione zostaną pewne warunki oraz aby zagwarantować pewność prawa, państwa członkowskie -we współpracy z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i organizacjami dziedzictwa kulturowego - powinny w odpowiednich odstępach czasu określać, dla jakich sektorów i rodzajów utworów nie są dostępne odpowiednie rozwiązania licencyjne i w związku z tym w ich przypadku zastosować należy wyjątek.

Poprawka 24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23) Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie nandlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

(23) Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

Poprawka 25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24) Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

(24) Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania, a państwa członkowskie powinny wspierać jego utworzenie. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów licencyjnych lub takichwyjątków do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

Poprawka 26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25) Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogfy być stosowane w praktyce do różnych typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z tych mechanizmów iprocedur, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, użytkownikami i organizacjami zbiorowego zarządzania.

(25) Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogły być stosowane w praktyce do różnym typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z wprowadzonych na mocy niniejszej dyrektywy rozwiązań w zakresie korzystania z utworów niedostępnych w obrocie handlowym, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, instytucjami dziedzictwa kulturowego i organizacjami zbiorowego zarządzania.

Poprawka 27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 26

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) Z uwagi na wzajemne poszanowanie praw na szczeblu międzynarodowym, mechanizmy udzielania licencji na digitalizację i upowszechnianie utworów niedostępnych w obrocie handlowym przewidziane w niniejszej dyrektywie nie powinny mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które opublikowano po raz pierwszy lub - w razie braku publikacji - po raz pierwszy nadano na terytorium państwa trzeciego lub, w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych, do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w kraju trzecim. Mechanizmy te nie powinny również mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich, chyba że zostały one po raz pierwszy opublikowane lub - w przypadku braku publikacji - po raz pierwszy nadane na terytorium państwa członkowskiego, lub - w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych - do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim.

(26) Z uwagi na wzajemne poszanowanie praw na szczeblu międzynarodowym, mechanizmy udzielania licencji i wyjątków w odniesieniu do digitalizacji i upowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym przewidziane w niniejszej dyrektywie nie powinny mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które opublikowano po raz pierwszy lub - w razie braku publikacji - po raz pierwszy nadano na terytorium państwa trzeciego lub, w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych, do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w kraju trzecim. Mechanizmy te nie powinny również mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich, chyba że zostały one po raz pierwszy opublikowane lub - w przypadku braku publikacji - po raz pierwszy nadane na terytorium państwa członkowskiego, lub - w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych - do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim.

Poprawka 28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) Projekty masowej cyfryzacji mogą oznaczać konieczność zainwestowania przez instytucje dziedzictwa kulturowego poważnych środków, dlatego wszelkie licencje przyznawane na podstawie mechanizmów przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie powinny uniemożliwiać tym instytucjom czerpania rozsądnych przychodów w celu pokrycia kosztów licencji oraz kosztów digitalizacji i upowszechniania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

(27) Projekty masowej cyfryzacji mogą oznaczać konieczność zainwestowania przez instytucje dziedzictwa kulturowego poważnych środków, dlatego wszelkie licencje przyznawane na podstawie mechanizmów przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie powinny uniemożliwiać tym instytucjom pokrywania kosztów licencji oraz kosztów digitalizacji i upowszechniania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka 29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) Informacje dotyczące korzystania obecnie i w przyszłości z utworów niedostępnych w obrocie handlowym i innych przedmiotów objętycn ochroną przez instytucje dziedzictwa kulturowego na podstawie mechanizmów licencjonowania przewidzianych w niniejszej dyrektywie oraz rozwiązania skierowane do wszystkich podmiotów praw dotyczące odstąpienia od stosowania licencji do własnych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należy odpowiednio nagłośnić. Jest to szczególnie ważne, jeśli chodzi o korzystanie w kontekście transgranicznym na rynku wewnętrznym. Należy zatem przewidzieć utworzenie jednego publicznie dostępnego portalu internetowego dla Unii w celu udostępniania takich informacji ogółowi odbiorców w rozsądnym terminie przed rozpoczęciem korzystania transgranicznego. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego ("urząd") powierzono pewne zadania i działania finansowane z jego własnych środków budżetowych mające na celu ułatwienie i wspieranie działań organów krajowych, sektora prywatnego i instytucji unijnych w zakresie walki z naruszaniem praw własności intelektualnej oraz zapobiegania takim naruszeniom. Należy zatem powierzyć temu urzędowi obowiązek ustanowienia i prowadzenia europejskiego portalu udostępniającego takie informacje.

(28) Informacje dotyczące korzystania obecnie i w przyszłości z utworów niedostępnych w obrocie handlowym i innych przedmiotów objętych ochroną przez instytucje dziedzictwa kulturowego na podstawie mechanizmów licencjonowania lub wyjątków przewidzianych w niniejszej dyrektywie oraz rozwiązania skierowane do wszystkich podmiotów praw dotyczące odstąpienia od stosowania licencji lub wyjątków do własnych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należy odpowiednio nagłośnić. Jest to szczególnie ważne, jeśli chodzi o korzystanie w kontekście transgranicznym na rynku wewnętrznym. Należy zatem przewidzieć utworzenie jednego publicznie dostępnego portalu internetowego dla Unii w celu udostępniania takich informacji ogółowi odbiorców w rozsądnym terminie przed rozpoczęciem korzystania transgranicznego. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego ("urząd") powierzono pewne zadania i działania finansowane z jego własnych środków budżetowych mające na celu ułatwienie i wspieranie działań organów krajowych, sektora prywatnego i instytucji unijnych w zakresie walki z naruszaniem praw własności intelektualnej oraz zapobiegania takim naruszeniom. Należy zatem powierzyć temu urzędowi obowiązek ustanowienia i prowadzenia europejskiego portalu udostępniającego takie informacje.

Poprawka 30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28a) Państwa członkowskie powinny wspierać dialog z zainteresowanymi stronami w poszczególnych sektorach w celu zapewnienia, aby mechanizmy udzielania licencji ustalone dla utworów niedostępnych w obrocie handlowym byty uznawane i działały prawidłowo, tak by w ramach tych mechanizmów podmioty praw autorskich były odpowiednio chronione, licencje byty odpowiednio publikowane i zapewniona była przejrzystość prawa w odniesieniu do reprezentatywności organizacji zbiorowego zarządzania i kategoryzacji utworów.

Poprawka 31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30) Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, niniejsza dyrektywa wymaga od państw czhnkowskich ustanowienia mechanizmu negocjacji, umożliwiającego stronom, które chcą zawrzeć umowę, skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i pomóc w negocjacjach, zapewniając profesjonalne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu negocjacji, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach oraz kwestię ponoszenia kosztów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum negocjacyjnego.

(30) Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, państwa członkowskie powinny ustanowić mechanizm negocjacji, zarządzany przez organ krajowy, który istniał wcześniej lub został utworzony do tego celu, umożliwiający stronom, które chcą zawrzeć umowę, skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Udział w mechanizmie negocjacji i późniejsze zawarcie umowy powinny być dobrowolne. Jeżeli w negocjacjach uczestniczą strony z różnych państw członkowskim, powinny one wcześniej ustalić, które państwo członkowskie będzie właściwe w przypadku podjęcia decyzji o zastosowaniu mechanizmu negocjacji. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i pomoc w negocjacjach, zapewniając profesjonalne, bezstronne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu negocjacji, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach, a także podział wszelkich kosztów związanych z negocjacjami oraz skład takich organów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum negocjacyjnego.

Poprawka 32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30a) Ochrona dziedzictwa Unii ma ogromne znaczenie i należy ją wzmocnić z myślą o następnych pokoleniach. Można tego dokonać zwłaszcza poprzez ochronę opublikowanego dziedzictwa. W tym celu należy utworzyć usankcjonowany prawnie unijny zbiór w celu zapewnienia systematycznego gromadzenia publikacji dotyczących Unii, jak publikacje w dziedzinie prawa unijnego, historii i integracji Unii, polityki Unii i unijnej demokracji, spraw i strategii instytucjonalnych i parlamentarnych, a także dziedzictwo intelektualne Unii oraz przyszłe publikowane dziedzictwo. Dziedzictwo to należy chronić, nie tylko tworząc unijne archiwum publikacji dotyczących spraw związanych z Unią, ale również udostępniając je obywatelom Unii i następnym pokoleniom. Bibliotece Parlamentu Europejskiego, jako bibliotece jedynej instytucji unijnej, która bezpośrednio reprezentuje unijnych obywateli, należy nadać kształt unijnego repozytorium bibliotecznego. Aby nie tworzyć nadmiernych obciążeń dla wydawców, drukarni i importerów, w Bibliotece Parlamentu Europejskiego należy składać jedynie publikacje elektroniczne, jak ebooki, gazety i czasopisma elektroniczne, a Biblioteka Parlamentu Europejskiego powinna udostępniać czytelnikom publikacje objęte prawnym zbiorem unijnym w do celów badań lub studiów, sprawując w tym zakresie kontrolę. Publikacje te nie powinny być udostępniane online na zewnątrz.

Poprawki 33 i 137

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

(31) Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. Coraz bardziej pogłębiająca się nierównowaga miedzy potężnymi platformami a wydawcami prasowymi, którymi mogą być także agencje prasowe, już doprowadziła do znacznego regresu otoczenia medialnego napoziomie regionalnym. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych i agencje prasowe mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku pdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

Poprawki 34 i 138

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ocnronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego.

(32) Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty aby zapewnić stabilność branży wydawniczej, a tym samym zagwarantować dostępność rzetelnych informacji. Państwa członkowskie powinny zatem przewidzieć na poziomie unijnym ochronę prawną publikacji prasowych w Unii w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego w celu uzyskania godziwego i proporcjonalnego wynagrodzenia za takie korzystanie. Z zakresu tego odniesienia wyłączyć należy korzystanie do celów prywatnych. Ponadto ujęcia w wykazie w wyszukiwarce internetowej nie należy uznawać za godne i proporcjonalne wynagrodzenie.

Poprawka 139

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33) Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

(33) Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania. Ochrona nie obejmuje również informacji faktycznych, które przekazuje się w artykułach dziennikarskich z publikacji prasowej i w związku z tym nie stanowi przeszkody w przekazywaniu takich informacji faktycznych.

Poprawki 36 i 140

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34) Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

(34) Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość poddania tych praw tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

Poprawka 37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35) Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw. Niezależnie od tego, że autorzy utworów zamieszczonych w publikacji prasowej otrzymują odpowiednie wynagrodzenie za wykorzystanie tych utworów zgodnie z warunkami udzielenia wydawcy prasowemu licencji na te utwory, autorzy utworów zamieszczonych w publikacji prasowej powinni być uprawnieni do otrzymania odpowiedniego udziału w dodatkowych przychodach uzyskanych przez wydawcę prasowego za pewne rodzaje wtórnego wykorzystania publikacji prasowych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, w związku z prawami przewidzianymi w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy. Kwota rekompensaty przyznawanej autorom powinna uwzględniać specjalne branżowe standardy licencyjne dotyczące utworów zamieszczanych w publikacjach prasowych, przyjęte jako właściwe w danym państwie członkowskim; rekompensata przyznawana autorom pozostaje bez wpływu na warunki licencyjne uzgodnione miedzy autorem a wydawcą prasowym w związku z wykorzystaniem artykułu danego autora przez wydawcę prasowego.

Poprawka 38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy tub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie, a obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

(36) Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek, publikacji naukowych lub muzycznych, działają w oparciu umowy z autorami. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji i nabywają prawa, w niektórych dziedzinach również prawa do domagania się rekompensaty w ramach wspólnych organizacji zbiorowego zarządzania zrzeszających autorów i wydawców, w celu eksphatacji utworów i w związku z tym mogą również zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W bardzo wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przewidzenia ekwiwalentnego systemu podziału rekompensaty, jeśli w danym państwie członkowskim taki system funkcjonował przed dniem 12 listopada 2015 r. Wielkość udziału autorów i wydawców w tej rekompensacie powinna zostać określona w wewnętrznych przepisach dystrybucji organizacji zbiorowego zarządzania działającej jednocześnie w imieniu autorów, jak i wydawców, lub przez państwa członkowskie w przepisach ustawowych tub wykonawczych, zgodnie z systemem ekwiwalentnym, który funkcjonował w danym państwie członkowskim przed dniem 12 listopada 2015 r. Przepis ten nie narusza ustaleń podjętych w państwach członkowskich odnośnie do praw pubticznego użyczenia, zarządzania prawami nie opierającymi się na wyjątkach lub ograniczeniach praw autorskich, jak systemy rozszerzonych licencji zbiorowych, lub odnośnie do prawa do wynagrodzenia na podstawie prawa krajowego.

Poprawka 39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36a) Sektor kultury i sektor kreatywny odgrywają istotną rolę w reindustrializacji Europy, są motorem wzrostu i mają strategiczne znaczenie w generowaniu innowacyjnych skutków ubocznych w innych sektorach przemyski. Ponadto sektor kultury i sektor kreatywny są silą napędową innowacji i rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych w Europie. Sektor kultury i sektor kreatywny w Europie zapewniają ponad 12 min pełnoetatowych miejsc pracy, co stanowi 7,5 % czynnej zawodowo populacji Unii i generuje około 509 rnU EUR wartości dodanej PKB (5,3 % całkowitej wartości dodanej brutto w UE). Ochrona prawa autorskiego i praw pokrewnych ma główne znaczenie w dochodach sektora kultury i sektora kreatywnego.

Poprawki 40 i 215 rev

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37) W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online chronionych prawem autorskim. Usługi internetowe są sposobem zapewnienia szerszego dostępu do dzieł kultury i pracy twórczej oraz oferują sefe-torowi kultury i sektorowi kreatywnemu duże możliwości rozwijania nowych modeli biznesowych. Jednak, chociaż umożliwiają różnorodność i łatwy dostęp do treści, niosą także ze sobą wyzwania, gdy treści chronione prawem autorskim są zamieszczane bez uprzedniej zgody podmiotów praw. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nie odpowiedniego wynagrodzenia, ponieważ niektóre zamieszczone przez użytkowników usługi dotyczące treści nie są objęte umowami licencyjnymi ze względu na roszczenie, iż podlegają wyjątkowi "bezpiecznej przystani" przewidzianemu w dyrektywie 2000/3 I/WE.

Poprawka 143

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37a) Niektóre usługi społeczeństwa informacyjnego, w ramach ich zwykłego użytkowania, udziefoją dostępu publicznego do zamieszczanych przez swoich użytkowników treści chronionych prawami autorskimi lub innych przedmiotów objętych ochroną. Definicja dostawcy usług udostępniania treści online w niniejszej dyrektywie obejmuje dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, których jednym z głównych celów jest udzielanie dostępu publicznego do dużej ilości treści chronionych prawami autorskimi, zamieszczonych/udostępnionych przez swoich użytkowników, lub transmitowanie ich strumieniowo, przy jednoczesnej optymalizacji tych treści i promowaniu w celach zarobkowych, między innymi przez wyświetlanie, oznakowywanie, kuratorowanie, sekwencjonowanie zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, niezależnie od używanych do tego środków, i którzy w związku z tym prowadzą aktywną działalność. W konsekwencji nie mogą korzystać ze zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w ort. 14 dyrektywy 2000/31/WE. Definicja dostawców usług udostępniania treści online w niniejszej dyrektywie nie obejmuje mikroprzedsiębiorstw oraz małych przedsiębiorstw w rozumieniu tytułu I załącznika do zalecenia Komisji 2003/361/WE oraz dostawców usług prowadzących działalność o charakterze niekomercyjnym, jak encyklopedie online, ani dostawców usług internetowych, w ramach których treści zamieszczane są za zgodą wszystkich zainteresowanych podmiotów praw, jak repozytoria edukacyjne lub naukowe. Dostawcy usług w chmurze oda użytkowników indywidualnych nieu&zielający bezpośredniego dostępu publicznego do treści, platformy rozwoju otwartego oprogramowania, a także internetowe platformy handlowe, których główna działalność polega na sprzedaży detalicznej online dóbr materialnych, nie powinni być uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Poprawki 144,145 i 146

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 - akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(38) Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, są one zobowiązane do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się one do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE (^M)	(38) Dostawcy usług udostępniania treści online dokonują czynności publicznego udostępniania utworu i są zatem odpowiedzialni za udostępniane treści oraz powinni być zobowiązani do zawierania uczciwych i odpowiednich umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich. W przypadku zawierania umów licencyjnych umowy te powinny również obejmować, w takim samym stopniu i zakresie, odpowiedzialność użytkowników w sytuacji, gdy ich działania mają charakter niekomercyjny. Zgodnie z art. 11 ust. 2a odpowiedzialność dostawców usług udostępniania treści online, o której mowa w art. 13, nie obejmuje linkowania publikacji prasowych. Dialog między zainteresowanymi podmiotami ma zasadnicze znaczenie w świecie cyfrowym. Zainteresowane podmioty powinny określić najlepszą praktykę w celu zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych oraz współpracy miedzy dostawcami usług udostępniania treści online i podmiotami praw autorsk^h. W najlepszej praktyce należy uwzględnić zakres treści naruszających prawo autorskie w danej usłudze.
W odniesieniu do ort. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.
Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego wstępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologu. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują sie do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.
(^M) Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U.L 178z 17.7.2000,s. 1-16).

Poprawka 147

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39) funkcjonowanie 1ескпок&1, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy miedzy dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologu, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

(39) Państwa członkowskie powinny przyjąć przepisy przewidujące, że jeżeli podmioty praw nie chcą zawierać umów licencyjnych, dostawcy usług udostępniania treści online i podmioty praw współpracują w dobrej wierze, żeby zapewnić, by nieuprawnione chronione utwory lub inne przedmioty objęte ochroną nie były dostępne w ich usługach. Współpraca między dostawcami usług udostępniania treści online a podmiotami praw nie powinna skutkować uniemożliwieniem dostępu do utworów nienaruszających praw αΜοτ5ί^ lub innych przedmiotów objętych ochroną, w tym objętych wyjątkiem lub ograniczeniem praw autorskich.

Poprawka 148

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39a) Państwa członkowskie powinny zapewnić, by dostawcy usług udostępniania treści online, o których mowa w ust. 1, ustanowili skuteczne i sprawne mechanizmy wnoszenia skarg i dochodzenia roszczeń, z których użytkownicy mogą skorzystać w przypadku, gdy współpraca, o której mowa w ust. 2a, prowadzi do nieuzasadnionego usunięcia ich treści. Wszelkie skargi składane w ramach takich mechanizmów należy rozpatrywać bez zbędnej zwłoki. Podmioty praw powinni racjonalnie uzasadnić swoje decyzje, aby uniknąć arbitralnego oddalania skarg. Ponadto, zgodnie z dyrektywą 95/46/WE, dyrektywą 2002j58[WE i ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych, współpraca nie powinna prowadzić do identyfikacji indywidualnych użytkowników ani do przetwarzania ich danych osobowych. Państwa członkowskie powinny zapewnić również użytkownikom dostęp do niezależnego organu rozstrzygania sporów, jak również do sądu lub innego właściwego organu sądowego w celu dochodzenia prawa do korzystania z wyjątku lub ograniczenia praw autorskich.

Poprawka 149

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3 9b) Możliwie jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja i państwa członkowskie powinny zorganizować dialog zainteresowanych podmiotów, żeby zharmonizować i określić najlepszą praktykę. Powinny wydać wytyczne, żeby zapewnić funkcjonowanie umów licencyjnych oraz umów o współpracy między dostawcami usług udostępniania treści online a podmiotami praw w zakresie korzystania z ich utworów lub innych przedmiotów w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Przy określaniu najlepszej praktyki należy szczególnie uwzględnić prawa podstawowe, stosowanie wyjątków i ograniczeń. Szczególną uwagę należy również zwrócić na zapewnienie, by obciążenie MSP było nadal odpowiednie i by unikano automatycznego blokowania treści.

Poprawki 44 i 219

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39c) Państwa członkowskie powinny przewidzieć wdrożenie środków w zakresie pośrednictwa, które umożliwią dostawcom usług i podmiotom praw znalezienie w stosownych przypadkach polubownego rozwiązania wszelkich sporów dotyczących przepisów mających zastosowanie do umów o współpracy zawartych między nimi. Państwa członkowskie powinny w tym celu wyznaczyć niezależny organ posiadający wszelkie niezbędne kompetencje i doświadczenie, aby pomóc stronom w rozstrzygnięciu sporu.

Poprawka 46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

{39A) Co do zasady podmioty praw powinny zawsze otrzymywać sprawiedliwe i odpowiednie wynagrodzenie. Autorzy i wykonawcy, którzy zawarli umowy z pośrednikami takimi jak wydawnictwa muzyczne i producenci, powinni otrzymywać od nich uczciwe i odpowiednie wynagrodzenie w ramach indywidualnych umów lub istniejących układów zbiorowych, umów o zbiorowe zarządzanie lub zasad o podobnym skutku, na przykład wspólnych zasad dotyczących wynagrodzeń. Wynagrodzenie to powinno być wyraźnie zapisane w umowach w zależności od każdego sposobu eksploatacji, w tym eksploatacji internetowej. Państwa członkowskie powinny uwzględniać specyfikę każdego sektora i być upoważnione do zapewnienia, że wynagrodzenie można uznać za uczciwe i odpowiednie, jeżeli zostanie ustalone zgodnie z układem zbiorowym lub wspólnym porozumieniem w sprawie wynagrodzeń.

Poprawka 47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40) Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoicn praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana wyczerpujących i istotnych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców. Informacje, jakich autorzy i wykonawcy mają prawo oczekiwać, powinny być proporcjonalne i obejmować wszystkie sposoby eksploatacji, bezpośrednie i pośrednie uzyskane dochody, w tym dochody ze sprzedaży artykułów promocyjnych, oraz należne wynagrodzenie. Informacje na temat eksploatacji powinny zawierać także informacje dotyczące tożsamości każdego licencjobiorcy w umowie sublicencji i przejmującego prawa w umowie o dalszym przeniesieniu praw. Obowiązek przejrzystości powinien jednak mieć zastosowanie jedynie w przypadku praw związanych z prawami autorskimi.

Poprawka 48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości icn renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

(42) Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości icn renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów bezpośrednich ipośrednich oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach, a także charakter i wkład do utworu autora lub wykonawcy. Taki wniosek o dostosowanie umowy mogłaby również złożyć organizacja reprezentująca autora lub wykonawcę w jego imieniu, chyba że wniosek byłby niekorzystny dla interesów autora lub wykonawcy. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca lub wyznaczona przez nich organizacja reprezentująca powinni, na wniosek autora lub wykonawcy, mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

Poprawka 49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43) Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów. Organizacje reprezentujące autorów i wykonawców, w tym organizacje zbiorowego zarządzania i związki zawodowe, powinny mieć możliwość wszczynania takich procedur na wniosek autorów i wykonawców. Szczegółowe informacje o tym, kto wszczął procedurę, powinny pozostać niejawne.

Poprawka 50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43a) Jeżeli autorzy i wykonawcy udzielają licencji lub przenoszą prawa, spodziewają się, że ich utwór lub wykonanie będą eksploatowane. Zdarza się jednak, że utwory lub wykonania, na które udzielono licencji lub w przypadku których przeniesiono prawa, nie są w ogów eksploatowane. Jeżeli prawa te przeniesiono na zasadzie wyłączności, autorzy i wykonawcy nie mogą zwrócić się do innego partnera o eksploatowanie ich twórczości. W takim przypadku i po upływie rozsądnego okresu autorzy i wykonawcy powinni mieć prawo do odwołania zezwalające im na przeniesienie prawa na inną osobę lub udzielenie jej licencji. Odwołanie powinno być również możliwe, gdy przejmujący prawa lub licencjobiorca nie wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku w zakresie sprawozdawczości/przejrzystości, o którym mowa w ort. 14 niniejszej dyrektywy. Odwołanie powinno być rozpatrywane dopiero po zakończeniu wszystkuh etapów alternatywnego rozstrzygania sporów, w szczególności w odniesieniu do sprawozdawczości. Jako że eksploatacjautworów może się różnić w zależności od sektora, na szczeblu krajowym można przyjąć szczegółowe przepisy w celu uwzględnienia specyfiki sektorów - takich jak sektor audiowizualny - lub utworów i przewidywanych okresów eksploatacji, szczególnie dzięki określeniu terminów dotyczących prawa do odwołania. Aby zapobiegać nadużyciom i wziąć pod uwagę fakt, że potrzeba czasu, zanim dany utwór będzie rzeczywiście eksploatowany, autorzy i wykonawcy powinni mieć możliwość skorzystania z prawa do odwołania dopiero po upływie pewnego czasu od chwili zawarcia umowy o licencję lub umowy o przeniesieniu praw. Prawo krajowe powinno regulować korzystanie z prawa do odwołania w przypadku utworów obejmujących wielu autorów lub wykonawców, z uwzględnieniem względnego znaczenia poszczególnych wkładów.

Poprawka 51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(43b) Aby zapewnić efektywność stosowania odpowiednich przepisów niniejszej dyrektywy we wszystkich państwach członkowskich, Komisja powinna, we współpracy z państwami członkowskimi, zachęcać do wymiany najlepszych praktyk i promowania dialogu na szczeblu unijnym.

Poprawka 52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(46) Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady³⁵oraz z dyrektywą 2002/58/WE Pańamentu Europejskiego i Rady³⁶.

(46) Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz z dyrektywą 2002/58/WE. Należy przestrzegać przepisów ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, w tym "prawa do bycia zapomnianym".

Poprawka 53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(Лбa) Należy podkreślić znaczenie anonimowości przy przetwarzaniu danych osobowych w celach komercyjnych. Dodatkowo należy wspierać automatyczne ustawienie opcji nieudostepniania w odniesieniu do danych osobowych w kontekście korzystania z interfejsów platform internetowych.

Poprawki 54 i 238

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 1	Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania	Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.	1. Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.
2. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.	2. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2000/31/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.

Poprawka 55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 1 - wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1) "instytucja badawcza" oznacza uniwersytet, instytut badawczy lub każdą inną organizację, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:	1) "instytucja badawcza" oznacza uniwersytet, włącznie z jego bibliotekami, instytut badawczy lub każdą inną organizację, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:

Poprawka 57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 1 - akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające decydujący wpływ na taką organizację;	w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające istotny wpływ na taką organizację;

Poprawka 58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2) "eksploracja tekstów i danych" oznacza każdą technikę zautomatyzowanej analizy służącą do analizowania tekstów i danych w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji takich jak wzorce, tendencje i korelacje;	2) "eksploracja tekstów i danych" oznacza każdą technikę zautomatyzowanej analizy, która analizuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji takich jak między innymi wzorce, tendencje i korelacje;

Poprawka 59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4) "publikacja prasowa" oznacza utrwalenie zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramacn periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą.

4) "publikacja prasowa" oznacza utrwalenie przez wydawcę lub agencje prasowe zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą. Czasopisma publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie są objęte niniejszą definicją.

Poprawka 60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a) utwór niedostępny w obrocie handlowym oznacza:
	a) cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną w jakiejkolwiek wersji tub postaci, który nie jest już dostępny publicznie w danym państwie członkowskim za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych;
	b) utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, który nigdy nie był dostępny w sprzedaży w danym państwie członkowskim, chyba że z okoliczności sprawy wynika, że autor sprzeciwił się udostępnianiu go publicznie;

Poprawka 150

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 4 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4b) "dostawca usług udostępniania treści online" oznacza dostawcę usług społeczeństwa informacyjnego, którego jednym z głównych celów jest przechowywanie i udzielanie dostępu publicznego do dużej ilości chronionych prawami autorskimi utworów lub do innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez jego użytkowników, które usługa ta optymalizuje i promuje w celach zarobkowych. Mikroprzedsiębiorstwa oraz małe przedsiębiorstwa w rozumieniu tytułu I załącznika do zalecenia Komisji 2003/361/WE oraz serwisy działające w celach niekomercyjnych, takie jak encyklopedie online, ani dostawcy usług internetowych, w ramach których treści zamieszczane są za zgodą wszystkich zainteresowanych podmiotów praw, jak repozytoria edukacyjne lub naukowe, nie są uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Dostawcy usług w chmurze dla użytkowników indywidualnych, którzy nie udziefaią bezpośredniego dostępu publicznego do treści, platformy rozwoju otwartego oprogramowania, a także internetowe platformy handlowe, których główna działalność polega na sprzedaży detalicznej online dóbr materialnych, nie są uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Poprawka 62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 4 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4c) "usługa społeczeństwa informacyjnego" oznacza usługę w rozumieniu ort. 1 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady (^u);
	(^u) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.L241 z 17.9.2015,s. 1).

Poprawka 63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 - akapit 1 - punkt 4 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4d) "automatyczna usługa wyszukiwania obrazów" oznacza usługę internetową, w ramach, której zwielokrotnia sie lub udostępnia publicznie do celów indeksacji lub tworzenia odniesień utwory graficzne, plastyczne lub fotograficzne pobierane w sposób automatyczny z usług online stron trzecich.

Poprawka 64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 3	Artykuł 3
Eksploracja tekstów i danych	Eksploracja tekstów i danych
1. Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia ekspforacji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp, do celów badań naukowych.	1. Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, do których instytucje badawcze nabyly legalny dostęp i które pobrały w celu przeprowadzania eksploracji tekstów i danych do celów badań naukowych przez te instytucje.
2. Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.	Państwa członkowskie przewidują, że placówki edukacyjne i instytucje dziedzictwa kulturowego prowadzące badania naukowe w rozumieniu ort. 2 ust. 1 lit. a) lub lit. b) w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające istotny wpływ na taką organizację, mają również możliwość korzystania z wyjątku przewidzianego w niniejszym artykule. la. Zwielokrotnienia i pobrania dokonane do celu ekspforacji tekstów i danych są przechowywane w bezpieczny sposób, na przykład przez uprawnione podmioty wyznaczone do tego celu.
3. Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
4. Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.
	2. Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.
	3. Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
	4. Państwa członkowskie mogą nadal wprowadzać wyjątki od ekspforacji tekstów i danych zgodnie z ort. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka 65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł Зa
	Fakultatywne wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych
	1. Z zastrzeżeniem art. 3 niniejszej dyrektywy państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dostępnych zgodnie z prawem utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które są częścią procesu eksploracji tekstów i danych, pod warunkiem że korzystanie z danych utworów i innych przedmiotów objętych ochroną nie zostało wyraźnie zastrzeżone przez podmioty praw, również z użyciem środków odczytu maszynowego.
	2. Zwielokrotnienia i pobrania dokonane zgodnie z ust. 1 nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż eksploracja tekstów i danycn.
	3. Państwa członkowskie mogą nadal wprowadzać wyjątki od ekspforacji tekstów i danych zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka 66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 4	Artykuł 4
Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej i transgranicznej działalności dydaktycznej	Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej i transgranicznej działalności dydaktycznej
1. Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:	1. Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:
a) odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;	a) odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub innego obiektu, w którym odbywa sie działalność o charakterze edukacyjnym na odpowiedzialność placówki edukacyjnej, lub za pośrednictwem bezpiecznego środowiska elektronicznego dostępnego wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;
b) jest opatrzone informacją dotyczącą źródła, łącznie z nazwiskiem autora, chyba że okaże się to niemożliwe.	b) jest opatrzone informacją dotyczącą źródła, łącznie z nazwiskiem autora, chyba że okaże się to niewykonalne.
2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie, w jakim odpowiednie licencje uprawniające do czynności określonych w ust. 1 są łatwo dostępne na rynku.	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak materiał przeznaczony przede wszystkim na rynek edukacyjny lub zapis nutowy, w zakresie, w jakim odpowiednie umowy o licencję uprawniające do czynności określonych w ust. 1 i dostosowane do potrzeb i specyfiki placówek edukacyjnych są łatwo dostępne na rynku.
Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.	Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.
3. Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w Którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.
4. Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.	3. Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych środowisk elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.
	4. Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu Korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.
	4a. Z zastrzeżeniem ust. 2 każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem lub ograniczenie przyjęte zgodnie z ust. 1 jest bezskuteczne. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty praw midb prawo do udzielania nieodpłatnych licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogą wybrać.

Poprawka 67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 5	Artykuł 5
Zachowanie dziedzictwa kulturowego	Zachowanie dziedzictwa kulturowego
Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, Które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.	I. Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a] oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.
	la. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszelki materiał powstały w wyniku zwielokrotnienia materiału w domenie publicznej nie podlegał prawom autorskim ani prawom pokrewnym, chyba że zwielokrotnienie takie jest wiernym odtworzeniem do celów zachowania materiału oryginalnego.
	1 b. Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidziany m w ust. 1 jest bezskuteczne.

Poprawka 68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 6	Artykuł 6
Przepisy wspólne	Przepisy wspólne
Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci i piąty dyrektywy 2001/29/WE.	I. Dostęp do treści objętej wyjątkiem przewidzianym w niniejszej dyrektywie nie daje użytkownikowi prawa do wykorzystania jej w innym celu na podstawie innego wyjątku.
	2. Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci, czwarty i piąty dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka 69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7

Poprawka 70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 8	Artykuł 8
Transgraniczne sposoby korzystania	Transgraniczne sposoby korzystania
1. Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 zgodnie z warunkami licencji we wszystkich państwach członkowskich.	1. Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną, których dotyczy art. 7, zgodnie z tym artykułem we wszystkich państwach członkowskich.
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c), zostały podane do publicznej wiadomości na jednym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym udziela się licencji, i aby informacje te byly dostępne przez cały czas obowiązywania licencji.	2. Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, których dotyczy art. 7, oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) oraz w art. 7ust. la lit. o), zostały na State, łatwo i skutecznie podane na jednym publicznym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym udziela się licencji, lub w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. la, gdzie ma siedzibę instytucja dziedzictwa kulturowego, i przez cały czas obowiązywania licencji.
3. Portal, o którym mowa w ust. 2, tworzy i zarządza nim Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012.	3. Portal, o którym mowa w ust. 2, tworzy i zarządza nim Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012.

Poprawka 71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 - akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od spec yfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz wyjątku, o którym mowa w art. 7 ust. la, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Poprawka 72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
ArtykuilO	ArtyMlO
Mechanizm negocjacyjny	Mechanizm negocjacyjny
Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa, mogły zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie. Organ ten udziela pomocy w negocjacjach i pomaga w osiągnięciu porozumienia.	Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa audiowizualne, mogły zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie. Bezstronny organ utworzony lub wyznaczony przez państwo członkowskie do celów niniejszego artykułu udziela pomocy stronom w negocjacjach i pomaga im w osiągnięciu porozumienia.
Nie później niż [data, o której mowa w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organie, o którym mowa w ust. 1.	Nie później niż [data, o której mowa w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie informują Komisję o organie, który utworzyły lub wyznaczyły zgodnie z ust. 1.
	Aby zachęcać do udostępniania utworów audiowizualnych na platformach wideo, państwa członkowskie wspierają dialog między organizacjami reprezentującymi autorów, producentami, platformami wideo na żądanie (VOD) a innymi zainteresowanymi stronami.

Poprawka 73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł III - rozdział 2 a (nowy) - artykuł 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ROZDZIAŁ 2 a
	Dostęp do publikacji Unii
	Artykuł 10a
	Prawny obowiązek przekazywania publikacji Unii
	1. Wszelka elektroniczna publikacja dotycząca zagadnień związanych z Unią, takich, jak prawo unijne, historia i integracja Unii, polityka i demokracja Unii, unijne sprawy instytucjonalne i parlamentarne oraz dziedziny polityki Unii, którą udostępnia sie publicznie w Unii, podlega obowiązkowi przekazania Unii.
	2. Biblioteka Parlamentu Europejskiego jest uprawniona do otrzymania bezpłatnie jednego egzemplarza każdej publikacji, o której mowa w ust. 1.
	3. Obowiązek określony w ust. 1 stosuje się do wydawców, drukarzy i importerów publikacji w odniesieniu do utworów, które wydają, drukują lub importują do Unii.
	4. Od dnia dostarczenia do Biblioteki Parlamentu Europejskiego publikacje, o których mowa w ust. 1, stają się częścią stałej kolekcji Biblioteki Parlamentu Europejskiego. Udostępnia się je użytkownikom w pomieszczeniach Biblioteki Parlamentu Europejskiego wyłącznie do celów badań naukowych lub studiów prowadzonych przez akredytowanych naukowców pod kontrolą Biblioteki Parlamentu Europejskiego.
	5. Komisja przyjmuje akty prawne w celu określenia szczegółowych zasad fatyczących przekazywania Bibliotece Parlamentu Europejskiego publikacji, o których mowa w ust. 1.

Poprawki 151,152,153,154 i 155

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 -ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 11	Artykuł 11
Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania	Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania
1. Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie cyfrowych sposobów korzystania z icn publikacji prasowych.	1. Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001 /29/WE, aby mogli oni otrzymywać sprawiedliwe i proporcjonalne wynagrodzenie za cyfrowe sposoby korzystania z ich publikacji prasowych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego.
2. Prawa, o których mowa w ust. 1, nie naruszają jakichkolwiek przewidzianych w prawie Unii praw autorów i innych podmiotów praw w odniesieniu do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zawartych w publikacji prasowej, i nie mają na te prawa żadnego wpływu. Na prawa te nie można się powoływać przeciwko autorom i innym podmiotom praw, a w szczególności na ich podstawie nie można pozbawiać autorów i innych podmiotów praw ich prawa do eksploatacji swoich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty.	1a. Prawa, o których, mowa w ust. 1, nie uniemożliwiają prywatnego i niekomercyjnego korzystania z publikacji prasowych przez użytkowników indywidualnych.
	2. Prawa, o których mowa w ust. 1, nie naruszają jakichkolwiek przewidzianych w prawie Unii praw autorów i innych podmiotów praw w odniesieniu do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zawartych w publikacji prasowej, i nie mają na te prawa żadnego wpływu. Na prawa te nie można się powoływać przeciwko autorom i innym podmiotom praw, a w szczególności na ich podstawie nie można pozbawiać autorów i innych podmiotów praw ich prawa do eksploatacji swoich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty.
3. W odniesieniu do praw określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio art. 5-8 dyrektywy 2001/29/WE i dyrektywy 2012/28/UE.
4. Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają 20 lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania.
	2a. Prawa, o których mowa w ust. 1, nie obejmują samych hiperłączy, którym towarzyszą pojedyncze słowa.
	3. W odniesieniu do praw określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio art. 5-8 dyrektywy 2001/29/WE i dyrektywy 2012/28/UE.
	4. Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają pieć lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania. Prawo, o Którym mowa w ust. 1, nie ma mocy wstecznej.
	4a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby autorzy otrzymywali odpowiednia część dodatkowych przychodów uzyskiwanych przez wydawców prasowych za korzystanie z danej publikacji prasowej przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego.

Poprawka 75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 12	Artykuł 12
Roszczenia o godziwą rekompensatę	Roszczenia o godziwą rekompensatę
Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa.	Państwa członkowskie, które stosują system podziahi rekompensaty między autorów i wydawców w przypadku wyjątków i ograniczeń, mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa, pod warunkiem że ekwiwalentny system podziahi rekompensaty funkcjonował w tym państwie członkowskim przed 12 listopada 2015 r.
	Akapit pierwszy nie narusza ustaleń podjętych w państwach członkowskich odnośnie do praw publicznego użyczenia, zarządzania prawami nie opierającymi sie na wyjątkach lub ograniczeniach praw autorskich, jak systemy rozszerzonych licencji zbiorowych, lub odnośnie do prawa do wynagrodzenia na podstawie prawa krajowego.

Poprawka 76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł IV - rozdział 1 a (nowy) - artykuł 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ROZDZIAŁ la
	Ochrona organizatorów wydarzeń sportowych
	Artykuł 12a
	Ochrona organizatorów wydarzeń sportowych
	Państwa członkowskie zapewniają organizatorom wydarzeń sportowych prawa przewidziane w ort. 2 i ort. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE oraz w art. 7 dyrektywy 2006/115/WE.

Poprawki 156,157,158,159,160 i 161

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 13	Artykuł 13
Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników	Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług udostępniania treści online polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników
1. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.	1. Z zastrzeżeniem ort. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy 200I/29/WE dostawcy usług udostępniania treści online dokonują czynności publicznego udostępniania. Zawierają oni zatem uczciwe i właściwe umowy licencyjne z podmiotami praw.
	2. Umowy licencyjne zawarte przez dostawców usług udostępniania treści online z podmiotami praw w odniesieniu do czynności udostępniania, o których mowa w ust. 1, obejmują odpowiedzialność za utwory zamieszczanie przez użytkowników takich usług udostępniania treści online zgodnie z warunkami określonymi w umowie licencyjnej, pod warunkiem że użytkownicy ci nie działają w celach handlowych.
	2a. Państwa członkowskie stanowią przepisy przewidujące, że w przypadku gdy posiadacze praw nie chcą zawierać umów licencyjnych, dostawcy usług udostępniania treści online i posiadacze praw współpracują w dobrej wierze w celu zapewnienia, aby nieuprawnione chronione utwory lub inne przedmioty objęte ochroną nie były dostępne w ich usługach. Współpraca między dostawcami treści internetowych a posiadaczami praw nie prowadzi do uniemożliwienia dostępu do utworów nienaruszających praw autorskich lub innych przedmiotów objętych ochroną, w tym objętych wyjątkiem lub ograniczeniem praw autorskich.
2. Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.
3. W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technofogii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.	2b. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy usług udostępniania treści online, o których mowa w ust. 1, wprowadzili skuteczne i sprawne mechanizmy wnoszenia skarg i dochodzenia roszczeń, z których użytkownicy mogą skorzystać w przypadku gdy współpraca, o której mowa w ust. 2a, prowadzi do nieuzasadnionego usunięcia ich treści. Wszelkie skargi składane w ramach takich mechanizmów są rozpatrywane bez zbędnej zwłoki i podlegają kontroli przez człowieka. Posiadacze praw powinni w uzasadniony sposób uzasadnić swoje decyzje, aby uniknąć arbitralnego odrzucania skarg. Ponadto, zgodnie z dyrektywą 95j46[WE, dyrektywą 2002j58[WE i ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych, współpraca nie prowadzi do identyfikacji indywidualnych użytkowników ani do przetwarzania ich danych osobowych. Państwa członkowskie zapewniają również użytkownikom dostęp do niezależnego organu rozstrzygania sporów, jak również do sądu lub innego właściwego organu sądowego w celu dochodzenia prawa do korzystania z wyjątku lub ograniczenia praw αΜοτ5ίκ&
	3. Od dnia [data wejścia w życie niniejszej dyrektywy] Komisja i państwa członkowskie organizują dialog miedzy zainteresowanymi stronami w celu zharmonizowania i określenia najlepszych, praktyk oraz wydania wytycznych w celu zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych oraz na temat współpracy między dostawcami usíug udostępniania treści online a posiadaczami praw do korzystania z im utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Przy określaniu najlepszych praktyk należy w szczególności uwzględnić prawa pofotawowe, stosowanie wyjątków i ograniczeń, jak również zapewnienie, aby obciążenie MSP pozostah odpowiednie. Należy też unikać automatycznego blokowania treści.

Poprawki 78 i 252

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 13a
	Państwa członkowskie zapewniają, aby spory pomiędzy podmiotami praw a dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego dotyczące stosowania ort. 13 ust. 1 mogły być przedkładane do rozpatrzenia z zastosowaniem systemu alternatywnego rozstrzygania sporów.
	Państwa członkowskie tworzą lub wyznaczają bezstronny organ dysponujący konieczną wiedzą fachową w celu udzielenia pomocy stronom przy rozwiązywaniu sporów w ramach tego systemu.
	Najpóźniej [data podana w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie informują Komisję o powstaniu tego organu.

Poprawka 79

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 13b
	Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego świadczących automatyczną usługę wyszukiwania obrazów
	Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego automatycznie zwielokrotniający lub umieszczający odesłania do znacznej liczby utworów wizualnych chronionych prawem autorskim i udostępniający je publicznie do celów indeksowania i umieszczania odesłań zawierali uczciwe i wyważone umowy licencyjne z żądającymi tego podmiotami praw w celu zapewnienia ich uczciwego wynagrodzenia. Wynagrodzeniem takim może zarządzać organizacja zbiorowego zarządzania zainteresowanego podmiotu praw.

Poprawka 80 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział 3 - artykuł -14 (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł-14
	Zasada uczciwego i proporcjonalnego wynagrodzenia
	1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali sprawiedliwe i proporcjonalne wynagrodzenie za eksploatację ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym za ich eksploatację internetową. Można to osiągnąć w każdym sektorze dzięki połączeniu umów, w tym układów zbiorowych, i prawnych mechanizmów dostosowania wynagrodzeń.
	2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli autor lub wykonawca przyznaje bezpłatnie wszystkim użytkownikom niewyłączne prawo do korzystania z jego utworu.
	3. Państwa członkowskie uwzględniają specyfikę każdego sektora przy zachęcaniu do proporcjonalnego wynagrodzenia za prawa przyznane przez autorów i wykonawców.
	4. W umowach określa sie wynagrodzenie mające zastosowanie do każdego sposobu eksploatacji.

Poprawka 81

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 14	Artykuł 14
Obowiązek przejrzystości	Obowiązek przejrzystości
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.	1. Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie, co najmniej raz w roku, z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora i względnego znaczenia poszczególnych wkładów, aktualne, dokladné, istotne i wyczerpujące informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów bezpośrednich i pośrednich i należnego wynagrodzenia.
2. Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać odpowiedni poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.	la. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy licencjobiorca lub przejmujący prawa autorów i wykonawców udziela następnie licencji na te prawa innemu podmiotowi, podmiot taki przekazuje licencjobiorcy lub przejmującemu prawa wszystkie informacje, o których mowawust. 1.
	Główny licencjobiorca lub przejmujący prawa przekazuje autorowi lub wykonawcy wszystkie informacje, o których mowa w pierwszym akapicie. Informacje te nie ulegają zmianie, z wyjątkiem przypadków szczególnie chronionych informacji handlowych określonych w prawie Unii lub w prawie krajowym, które, z zastrzeżeniem ort. 15 i 16a, mogą być przedmiotem umowy o zachowaniu poufności, w celu zachowania uczciwej konkurencji. Jeżeli główny licencjobiorca lub przejmujący prawa nie przekazuje w odpowiednim czasie informacji, o których mowa w niniejszym akapicie, autor lub wykonawca jest uprawniony do zażądania tych informacji bezpośrednio od licencjobiorcy w umowie sublicencji.
3. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wkład autora lub wykonawcy nie jest znaczący w stosunku do całego utworu lub wykonania.
4. Ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów podlegających wymogom przejrzystości ustanowionych w dyrektywie 2014/26/UE.
	2. Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać wysoki poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni wysoki poziom przejrzystości.
	4. Ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów podlegających wymogom przejrzystości ustanowionych w dyrektywie 2014/26/UE ani do układów zbiorowych, jeżeli wymogi te lub układy przewidują wymogi porównywalne do wymogów, o których mowaw ust. 2.

Poprawka 82

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 - akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy mieli prawo zażądać dodatkowego odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Państwa członkowskie zapewniają, aby - wobec braku układów zbiorowych przewidujących porównywalny mechanizm -autorzy i wykonawcy lub reprezentujące ich organizacje działające w ich imieniu mieli prawo zażądać dodatkowego, odpowiedniego i godziwego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych bezpośrednich i pośrednich dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Poprawka 83

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 - akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje reprezentujące autorów i wykonawców mogły wszczynać takie procedury na wniosek autorów i wykonawców.

Poprawka 84

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 16a
	Prawo do odwołania
	1. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy autor lub wykonawca udzielił licencji lub przeniósł swoje prawa dotyczące utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną na zasadzie wyłączności, autor tub wykonawca miał prawo do odwołania, jeżeli utwór lub inny przedmiot objęty ochroną nie jest eksploatowany lub w przypadku ciągłego braku regularnej sprawozdawczości zgodnie z art. 14. Państwa członkowskie mogą przewidzieć szczegółowe przepisy uwzględniające specyfikę różnych sektorów i utworów oraz przewidywany okres eksploatacji, szczególnie dzięki określeniu terminów w odniesieniu do prawa do odwołania.
	2. Prawo do odwołania przewidziane w ust. 1 można wykonywać jedynie po upływie rozsądnego czasu od daty zawarcia umowy licencyjnej lub umowy o przeniesieniu praw oraz jedynie po pisemnym powiadomieniu, w którym określono odpowiedni termin, do którego może odbywać się eksploatacja udzielonych w ramach licencji lub przeniesionych praw. Po upłynięciu tego terminu autor lub wykonawca może podjąć decyzję o zakończeniu wyłączności umowy zamiast odwołania praw. Jeżeli utwór lub inny przedmiot objęty ochroną zawiera wkład wielu autorów lub wykonawców, korzystanie z indywidualnego prawa do odwołania takich autorów lub wykonawców reguluje prawo krajowe, określające przepisy dotyczące prawa do odwołania w przypadku dzieł zbiorowych, z uwzględnieniem względnego znaczenia poszczególnych wkładów.
	3. Ustępy lii nie mają zastosowania, jeżeli niekorzystanie z praw wynika w przeważającej mierze z okoliczności, którym, jak można sie rozsądnie spodziewać, autor lub wykonawca może zaradzić.
	4. Ustalenia umowne lub inne ustalenia wprowadzające odstępstwo od prawa do odwołania zgodne z prawem tylko wtedy, gdy zostały zawarte w formie umowy na podstawie układu zbiorowego.

Poprawka 85

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 17a Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać szersze przepisy zgodne z wyjątkami lub ograniczeniami istniejącymi w prawie Unii w odniesieniu do sposobów korzystania objętych wyjątkami lub ograniczeniami przewidzianymi w niniejszej dyrektywie.

Poprawka 86

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przepisy ort. 11 mają zastosowanie również do publikacji prasowych opublikowanych przed [data wymieniona w ort. 21 ust. 4*	skreśla* się

1 Sprawa została odesłana do komisji właściwej w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych na podstawie art. 59 ust. 4 akapit czwarty Regulaminu (A8-0245/2018).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 7	Artykuł 7
Korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym przez instytucje dziedzictwa kulturowego	Korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym przez instytucje dziedzictwa kulturowego
1. Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyfączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:	1. Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyłączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:
a) organizacja zbiorowego zarządzania, na podstawie mandatów udzielonych przez podmioty praw, szeroko reprezentuje podmioty praw w danej kategorii utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną oraz prawa, które są przedmiotem licencji;	a) organizacja zbiorowego zarządzania, na podstawie mandatów udzielonych przez podmioty praw, szeroko reprezentuje podmioty praw w danej kategorii utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną oraz prawa, które są przedmiotem licencji;
b) zagwarantowane jest równe traktowanie wszystkich podmiotów praw w odniesieniu do warunków licencji;	b) zagwarantowane jest równe traktowanie wszystkich podmiotów praw w odniesieniu do warunków licencji;
c) wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania licencji do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.	c) wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania licencji do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.
	la. Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w ort. 2 i 3 dyrektywy 2001/29pWE, ort. 5 lit. a) i ort. 7ust. 1 dyrektywy 96/9fiWE, ort. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz ort. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie dostępnych w internecie kopii utworów niedostępnych w obrocie handlowym, które znajdują sie na stałe w zbiorach instytucji do celów niekomercyjnych, pod warunkiem że:
	a) podane zostanie nazwisko autora lub innego dającego się ustalić podmiotu praw, chybaże okaże się to niemożliwe;
	b) wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania wyjątku wobec swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.
	Ib. Państwa członkowskie przewidują, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. la nie ma zastosowania w odniesieniu do sektorów lub rodzajów utworów, dla których dostępne są odpowiednie rozwiązania licencyjne, takie jak miedzy innymi rozwiązania, o których mowa w ust. 1. Po zasięgnięciu opinii autorów, innych podmiotów praw, organizacji zbiorowego zarządzania i instytucji dziedzictwa kulturowego państwa członkowskie określają dostępność takich rozwiązań opartych na rozszerzonych licencjach zbiorowych dla poszczególnych sektorów lub rodzajów utworów.
2. Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, we wszystkich tłumaczeniach, wersjach i postaciach, nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych i nie można racjonalnie oczekiwać, że stanie się dostępny.	2. Państwa członkowskie mogą określić ostateczny termin dL* określenia, czy utwór uprzednio wprowadzony do obrotu uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym.
	Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1 lub korzystaćz nich zgodnie z ust. la, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.
Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.
3. Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:	3. Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:
a) uznania utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym;	a) uznania utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie nandlowym;
b) licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;	b) jakiejkolwiek licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;
c) możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 lit. c), przez podmioty praw;	c) możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 lit. c) orazwust. la lit. b), przez podmioty praw;
w tym w rozsądnym okresie zanim utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zostaną zdigitalizowane, rozpowszechnione, udostępnione lub podane do wiadomości publicznej.	w okresie co najmniej sześciu miesięcy, zanim utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zostaną zdigitalizowane, rozpowszechnione, udostępnione lub podane do wiadomości publicznej.
4. Państwa członkowskie zapewniają, aby licencje, o których mowa w ust. 1, były uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania, która jest reprezentatywna dla danego państwa członkowskiego, w którym:	4. Państwa członkowskie zapewniają, aby licencje, o których mowa w ust. 1, były uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania, która jest reprezentatywna dla danego państwa członkowskiego, w którym:
a) po raz pierwszy opublikowano utwory lub fonogramy lub, w raziebraku publikacji, po raz pierwszy je nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznych i audiowizualnych;	a) po raz pierwszy opublikowano utwory lub fonogramy lub, w razie braku publikacji, po raz pierwszy je nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznycn i audiowizualnych;
b) w przypadku utworów kinematograficznych i audiowizualnych - swoją siedzibę główną lub miejsce zwykłego pobytu mają producenci utworów; lub	b) w przypadku utworów kinematograficznych i audiowizualnych - swoją siedzibę główną lub miejsce zwykłego pobytu mają producenci utworów; lub
c) swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia rozsądnych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) ib).	c) swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia rozsądnych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) ib).
5. Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie ma ust. 4 lit. a) i b).	5. Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie ma ust. 4 lit. a) i b).