Poprawki do wiosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (COM(2010)0482 - C7-0264/2010 - 2010/0251(COD)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.33E.298

Akt nienormatywny
Wersja od: 5 lutego 2013 r.

Krótka sprzedaż i wybrane aspekty dotyczące swapów ryzyka kredytowego***I

P7_TA(2011)0312

Poprawki Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 5 lipca 2011 r. do wiosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (COM(2010)0482 - C7-0264/2010 - 2010/0251(COD))(1)

(2013/C 33 E/36)

(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2013 r.)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

[Popr. 1]

POPRAWKI PARLAMENTU(*)

do wniosku Komisji

______

(1) Sprawa została następnie odesłana do komisji zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi Regulaminu (A7-0055/2011).

(*) Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony wytłuszczonym drukiem i kursywą; symbol ▐ sygnalizuje skreślenia.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1), uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego(2), stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) We wrześniu 2008 r., u szczytu kryzysu finansowego, właściwe organy w kilku państwach członkowskich i w Stanach Zjednoczonych przyjęły środki nadzwyczajne w celu ograniczenia lub zakazania krótkiej sprzedaży niektórych lub wszystkich papierów wartościowych. Działanie to było spowodowane obawą, że w okresie poważnej niestabilności finansowej krótka sprzedaż może pogłębić spadkową spiralę cen akcji, zwłaszcza akcji instytucji finansowych, co mogło prowadzić nawet do bankructwa tych instytucji i powstania ryzyka systemowego. Środki przyjęte przez państwa członkowskie były niejednolite, ponieważ w Unii nie istnieją odnośne ramy ustawodawcze dotyczące krótkiej sprzedaży.

(2) Aby zapewnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego i poprawić warunki jego funkcjonowania, w szczególności rynków finansowych, oraz zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów i inwestorów, właściwe jest ustanowienie wspólnych ram w zakresie wymogów i uprawnień dotyczących krótkiej sprzedaży i swapów ryzyka kredytowego oraz zapewnienie większej koordynacji i spójności działań pomiędzy państwami członkowskimi w przypadku konieczności podjęcia środków w nadzwyczajnych okolicznościach. Konieczne jest zharmonizowanie ram prawnych w odniesieniu do krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego, aby zapobiec powstawaniu przeszkód w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego, ponieważ państwa członkowskie będą z dużym prawdopodobieństwem w dalszym ciągu stosować różne środki.

(3) Jest właściwe i konieczne, aby przepisom tym nadano formę rozporządzenia, ponieważ niektóre z nich nakładają na podmioty prywatne bezpośrednie obowiązki dotyczące zgłoszeń i ujawnień w sprawie pozycji krótkich netto związanych z określonymi instrumentami oraz w sprawie niepokrytej krótkiej sprzedaży. Forma rozporządzenia jest także konieczna w celu nadania Europejskiemu Organowi Nadzoru (Europejskiemu Organowi Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi) (ESMA), ustanowionemu rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r.(3), uprawnień do koordynowania działań podejmowanych przez właściwe organy oraz do samodzielnego podejmowania środków.

(4) Aby zaradzić obecnej sytuacji, którą cechuje różnorodność rozwiązań prawnych przyjętych przez niektóre państwa członkowskie, oraz aby ograniczyć możliwość przyjmowania różnych środków przez właściwe organy, ważne jest zharmonizowanie działań chroniących przed potencjalnymi zagrożeniami wynikającymi z krótkiej sprzedaży i swapów ryzyka kredytowego. Nakładane wymogi powinny chronić przed zidentyfikowanym ryzykiem, uwzględniając różnice między państwami członkowskimi i potencjalny wpływ gospodarczy tych wymogów, bez niepotrzebnego ograniczania korzystnego oddziaływania krótkiej sprzedaży na jakość i efektywność rynków poprzez zwiększenie płynności na rynku (ponieważ sprzedający najpierw sprzedaje papiery wartościowe, a następnie je odkupuje, aby pokryć krótką sprzedaż) oraz umożliwienie inwestorom działania, gdy uważają oni, że dany papier wartościowy jest wyceniany zbyt wysoko, co prowadzi również do racjonalniejszej wyceny instrumentów finansowych.

(4a) Rynki towarowe, a w szczególności rynki rolne, nie wchodzą w zakres niniejszego rozporządzenia. Ponieważ niektóre rodzaje ryzyka określone w niniejszym rozporządzeniu mogą również wystąpić na tych rynkach, poza komunikatem Komisji w sprawie stawiania czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami Komisja powinna do dnia 1 stycznia 2012 r. przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie ryzyka występującego na tych rynkach, z uwzględnieniem ich specyfiki oraz przedstawiając odpowiednie wnioski. Towary istotne z punktu widzenia sektora energetycznego powinny się znaleźć we wniosku Komisji dotyczącym rozporządzenia w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii (COM(2010)0726).

(5) Zakres rozporządzenia powinien być maksymalnie szeroki, aby zapewnić prewencyjne ramy prawne do stosowania w nadzwyczajnych okolicznościach. Ramy te powinny objąć wszystkie instrumenty finansowe, ale także określać proporcjonalne działania podejmowane w odpowiedzi na zagrożenia, jakie może stanowić krótka sprzedaż poszczególnych instrumentów. Dlatego też uprawnienia do podejmowania środków dotyczących wszystkich typów instrumentów finansowych, wykraczające poza środki o trwałym charakterze stosujące się do poszczególnych typów instrumentów, powinny przysługiwać właściwym organom i ESMA tylko w nadzwyczajnych okolicznościach, gdy istnieje jasno określone ryzyko, przed którym środki te powinny chronić.

(6) Większa przejrzystość w odniesieniu do znacznych pozycji krótkich netto z tytułu określonych instrumentów finansowych przyniesie z dużym prawdopodobieństwem korzyści zarówno organom regulacyjnym, jak i uczestnikom rynku. W przypadku akcji dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w Unii, powinien zostać wprowadzony model dwuprogowy, zapewniający, na odpowiednim poziomie, większą przejrzystość znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji. Przekroczenie pewnego progu powinno powodować obowiązek (niepublicznego) zgłoszenia pozycji wobec zainteresowanego organu regulacyjnego, aby umożliwić mu monitorowanie, a w razie potrzeby także zbadanie krótkiej sprzedaży, która może powodować ryzyko systemowe lub stanowić nadużycie. Wyższy próg powinien powodować również obowiązek publicznego ujawnienia pozycji wobec rynku w sposób anonimowy, aby dostarczyć uczestnikom rynku użytecznych informacji na temat znacznych pojedynczych pozycji z tytułu krótkiej sprzedaży akcji.

(7) Ujawnienie wobec organów regulacyjnych znacznych pozycji krótkich netto dotyczących długu państwowego dostarczałoby ważnych informacji pomocnych organom regulacyjnym w monitorowaniu tych pozycji pod kątem ryzyka systemowego lub nadużyć. Należy zatem przewidzieć wymóg zgłaszania organom regulacyjnym znacznych pozycji krótkich netto dotyczących długu państwowego w Unii. Wymóg ten powinien obejmować wyłącznie niepubliczne ujawnienie wobec organów regulacyjnych, ponieważ ogłaszanie wobec rynku informacji dotyczących tego typu instrumentów mogłoby mieć niekorzystny wpływ na rynki długu państwowego w sytuacji, gdy ich płynność jest już zaburzona. ▐

(8) Wymogi zgłaszania dotyczące długu państwowego powinny mieć zastosowanie do długu emitowanego przez Unię i państwa członkowskie, w tym ministerstwa, departamenty, banki centralne, agencje lub inne podmioty prawa publicznego, które emitują dług w imieniu państwa członkowskiego, jednak z wyjątkiem organów regionalnych lub organów quasi-publicznych, które emitują dług.

(9) W celu zapewnienia całościowego i skutecznego wymogu dotyczącego przejrzystości, ważne jest, aby objął on nie tylko krótkie pozycje powstałe w wyniku obrotu akcjami lub długiem państwowym w ramach systemów obrotu, ale również krótkie pozycje powstałe w wyniku obrotu poza systemami obrotu oraz gospodarcze pozycje krótkie netto powstałe w wyniku stosowania instrumentów pochodnych, takich jak opcje, kontrakty terminowe futures, instrumenty powiązane z indeksem, kontrakty na różnice kursowe i spread bets dotyczące akcji lub długu państwowego.

(10) Aby zasady dotyczące przejrzystości były przydatne dla organów regulacyjnych i rynku, powinny one zakładać pełne i zgodne ze stanem faktycznym informacje na temat pozycji posiadanych przez osoby fizyczne lub prawne. Informacje dostarczane organowi regulacyjnemu lub rynkowi powinny w szczególności uwzględniać zarówno pozycje krótkie, jak i długie, tak aby dostarczać cennych informacji o posiadanych przez osoby fizyczne i prawne pozycjach krótkich netto z tytułu akcji, długu państwowego i swapów ryzyka kredytowego.

(11) Przy obliczaniu pozycji krótkich lub długich należy uwzględnić wszelkiego rodzaju interesy gospodarcze posiadane przez osobę fizyczną lub prawną w odniesieniu do wyemitowanego kapitału akcyjnego spółki lub wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii. Uwzględnione powinny być zwłaszcza interesy gospodarcze uzyskane bezpośrednio lub pośrednio poprzez stosowanie instrumentów pochodnych takich jak opcje, kontrakty terminowe futures, kontrakty na różnice kursowe i spread bets dotyczące akcji lub długu państwowego, jak również wskaźniki, koszyki i fundusze indeksowe ETF. W przypadku pozycji związanych z długiem państwowym należy uwzględnić także swapy ryzyka kredytowego dotyczące emitentów długu państwowego.

(12) Obok zasad dotyczących przejrzystości w odniesieniu do zgłaszania pozycji krótkich netto z tytułu akcji należy wprowadzić wymóg dotyczący oznaczania zleceń sprzedaży realizowanych ▐ jako zleceń krótkiej sprzedaży według stanu na koniec dnia, aby zapewnić dodatkowe informacje na temat wolumenu zrealizowanej krótkiej sprzedaży akcji ▐ . Informacje o transakcjach sprzedaży powinny być zestawiane przez przedsiębiorstwo i zgłaszane właściwemu organowi co najmniej raz dziennie, aby były pomocne również właściwym organom ▐ w monitorowaniu poziomu krótkiej sprzedaży.

(13) Kupno swapów ryzyka kredytowego bez posiadania pozycji długiej w bazowym długu państwowym lub innej pozycji w aktywach lub portfelu aktywów, na której wartość spadek zdolności kredytowej danego państwa będzie miał negatywny wpływ, może być, z ekonomicznego punktu widzenia, równoważne z otworzeniem pozycji krótkiej na bazowym instrumencie dłużnym. Przy obliczaniu pozycji krótkiej netto dotyczącej długu państwowego należy zatem uwzględnić swapy ryzyka kredytowego dotyczące zobowiązania emitenta długu państwowego. Pozycja z tytułu swapu ryzyka kredytowego powinna być uwzględniona do celów ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna posiada znaczną pozycję krótką netto dotyczącą długu państwowego, która powinna zostać zgłoszona właściwemu organowi ▐ .

(14) Aby umożliwić stałe monitorowanie pozycji, wymogi dotyczące przejrzystości powinny ponadto obejmować zgłoszenie lub ujawnienie w przypadku gdy zmiana pozycji krótkiej netto powoduje przekroczenie określonych progów lub spadek poniżej określonych progów.

(15) Ze względu na ich skuteczność ważne jest, aby wymogi dotyczące przejrzystości miały zastosowanie niezależnie od miejsca zamieszkania lub siedziby osoby fizycznej lub prawnej, w tym w przypadku gdy osoba fizyczna lub prawna ma miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii, ale posiada znaczną pozycję krótką netto w spółce, której akcje są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu w Unii lub pozycję krótką netto w długu państwowym emitowanym przez państwo członkowskie lub Unię.

(16) Niepokryta krótka sprzedaż akcji i długu państwowego może zwiększyć ryzyko niedokonania rozrachunku, ▐ zmienność oraz nadużycia na rynkach. Aby ograniczyć te zagrożenia, należy nałożyć proporcjonalne ograniczenia na niepokrytą krótką sprzedaż, mając na uwadze, że nie powstaje żadne ryzyko systemowe, jeżeli ustalenia dotyczące pożyczki zostały poczynione pod koniec dnia handlowego. W przypadku niepokrycia krótkiej pozycji pod koniec dnia handlowego należy nałożyć kary w takiej wysokości, jaka uniemożliwi sprzedającemu osiągnięcie zysku.

(16a) Choć warunki rozrachunku są ważnym elementem dobrze funkcjonujących rynków finansowych, szczegóły techniczne systemów warunków rozrachunku nie powinny być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia i powinny zostać określone w stosownym wniosku ustawodawczym Komisji dotyczącym rozliczania i rozrachunku z uwzględnieniem ustaleń Komisji oraz grupy roboczej ds. harmonizacji cykli rozrachunków w tym zakresie. W związku z tym do końca 2011 r. Komisja powinna wystąpić z konkretnymi propozycjami, a także z wnioskiem o utworzenie ujednoliconych ram prawnych dla centralnych depozytów papierów wartościowych.

(16b) Podstawą swapu ryzyka kredytowego państw powinna być zasada prawa do przedmiotu ubezpieczenia przy jednoczesnym uznaniu, że suwerenne państwo może posiadać inne interesy niż własność obligacji.

(17) Środki dotyczące długu państwowego i swapów ryzyka kredytowego dłużnika typu państwo, w tym większa przejrzystość i ograniczenia dotyczące niepokrytej krótkiej sprzedaży, powinny nałożyć wymogi, które będą proporcjonalne i jednocześnie będą zapobiegać niekorzystnemu wpływowi na płynność rynków obligacji państwowych i rynków odkupu obligacji państwowych (rynków repo).

(18) Akcje są coraz częściej dopuszczane do obrotu w różnych systemach obrotu, zarówno w Unii, jak i poza jej terytorium. Akcje wielu dużych spółek mających siedzibę poza terytorium Unii są dopuszczane do obrotu również w systemie obrotu w Unii. W celu zapewnienia efektywności właściwe jest, aby wyłączyć papiery wartościowe z niektórych wymogów dotyczących zgłaszania i ujawniania, w przypadku gdy główny system obrotu danymi instrumentami znajduje się poza terytorium Unii.

(19) Działalność animatora rynku odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu płynności rynkom w Unii, a aby móc pełnić tę funkcję, animatorzy rynku muszą otwierać krótkie pozycje. Nałożenie wymogów w odniesieniu do ich działalności mogłoby poważnie ograniczyć zdolność animatorów rynku do zapewnienia płynności i mieć poważny niekorzystny wpływ na efektywność unijnych rynków. Oprócz tego animatorzy rynku otwierają zazwyczaj znaczne krótkie pozycje jedynie na bardzo krótkie okresy. W związku z tym właściwe jest wyłączenie osób fizycznych lub prawnych prowadzących tego typu działalność spod wymogów, które mogą ograniczyć ich zdolność pełnienia funkcji animatora rynku, a przez to niekorzystnie wpłynąć na unijne rynki. W celu objęcia tym wyłączeniem równoważnych podmiotów z państw trzecich konieczna jest procedura pozwalająca ocenić równoważność rynków państw trzecich. Wyłączenie to powinno mieć zastosowanie do różnych typów działalności animatora rynku, ale nie do transakcji przeprowadzanych na własny rachunek. Właściwe jest również wyłączenie niektórych operacji na rynku pierwotnym takich jak operacje dotyczące długu państwowego i programów stabilizacji instrumentów finansowych, które stanowią ważną działalność przyczyniając się do wydajnego funkcjonowania rynków. Właściwe organy powinny być informowane o stosowaniu wyłączeń i powinno im przysługiwać prawo do zakazania osobie fizycznej lub prawnej stosowania wyłączenia, jeżeli osoba ta nie spełnia odpowiednich kryteriów dotyczących wyłączenia. Właściwe organy powinny mieć również możliwość żądania informacji od osób fizycznych lub prawnych, aby monitorować stosowanie przez nich wyłączenia.

(20) W przypadku wystąpienia niekorzystnych okoliczności stanowiących poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków w państwie członkowskim lub Unii właściwe organy powinny mieć uprawnienia interwencyjne pozwalające im żądać większej przejrzystości lub nakładać tymczasowe ograniczenia na krótką sprzedaż, transakcje na swapach ryzyka kredytowego i inne transakcje, aby zapobiec niekontrolowanemu spadkowi ceny instrumentu finansowego. Wprowadzenie tych środków może być konieczne ze względu na niekorzystne zdarzenia lub okoliczności o bardzo różnym charakterze, w tym nie tylko czynniki finansowe lub gospodarcze, ale także np. klęski żywiołowe lub akty terrorystyczne. Ponadto niektóre niekorzystne zdarzenia lub okoliczności powodujące konieczność wprowadzenia środków mogą wystąpić tylko w jednym państwie członkowskim i nie mieć żadnych skutków transgranicznych. Uprawnienia te muszą być zatem dostatecznie elastyczne, aby umożliwić reagowanie na szereg różnorodnych okoliczności wyjątkowych.

(21) Wprawdzie właściwe organy są zazwyczaj w stanie najlepiej monitorować warunki na rynku i wstępnie reagować na niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, decydując, czy stanowią one poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków i czy w związku z tym konieczne jest podjęcie środków w celu zaradzenia tej sytuacji, uprawnienia tych organów oraz warunki i procedury ich wykonywania powinny zostać maksymalnie zharmonizowane.

(22) W przypadku znacznego spadku ceny instrumentu finansowego w systemie obrotu właściwy organ powinien mieć również możliwość tymczasowego ograniczenia krótkiej sprzedaży tego instrumentu finansowego w ramach własnej jurysdykcji lub poprzez zwrócenie się do ESMA o nałożenie takich ograniczeń w innych jurysdykcjach, tak aby móc szybko interweniować w odpowiednich przypadkach i ▐ zapobiec niekontrolowanemu spadkowi ceny tego instrumentu.

(23) Jeżeli niekorzystne zdarzenia lub okoliczności dotyczą więcej niż jednego państwa członkowskiego lub mają inne skutki transgraniczne, nieodzowne są ścisłe konsultacje i bliska współpraca pomiędzy właściwymi organami. ESMA powinien pełnić kluczową rolę koordynacyjną w takiej sytuacji oraz zapewniać spójne działanie właściwych organów. Fakt, że w skład członkowski ESMA wchodzą przedstawiciele właściwych organów, zwiększa zdolność ESMA do pełnienia tej roli.

(24) Obok koordynowania środków podejmowanych przez właściwe organy ESMA powinien dopilnowywać, aby właściwe organy podejmowały środki tylko wówczas, gdy jest to konieczne i proporcjonalne. ESMA powinien mieć uprawnienie do wydawania opinii w sprawie wykonywania uprawnień interwencyjnych, kierowanych do właściwych organów.

(25) Chociaż właściwe organy są często w stanie najlepiej monitorować i szybko reagować na niekorzystne zdarzenie lub okoliczności, ESMA powinien również mieć uprawnienia do samodzielnego podejmowania środków w przypadku, gdy krótka sprzedaż i inne powiązane działania zagrażają prawidłowemu funkcjonowaniu i integralności rynków finansowych lub stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, przy czym istnieją implikacje transgraniczne, a właściwe organy nie podjęły dostatecznych środków w celu ochrony przed tym zagrożeniem. ESMA powinien konsultować się w miarę możliwości z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego powołaną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (ESRB)(4) i innymi odpowiednimi organami, jeżeli dany środek może mieć skutki wykraczające poza rynki finansowe, jak np. w przypadku towarowych instrumentów pochodnych, które są stosowane do zabezpieczania pozycji dotyczących dóbr fizycznych.

(26) Uprawnienia ESMA na mocy niniejszego rozporządzenia do ograniczenia w wyjątkowych okolicznościach krótkiej sprzedaży i innych powiązanych działań zostały zaprojektowane odpowiednio do uprawnień przewidzianych w art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Uprawnienia nadane ESMA w wyjątkowych okolicznościach powinny pozostawać bez uszczerbku dla uprawnień ESMA w sytuacjach nadzwyczajnych na mocy art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. W szczególności ESMA powinien być w stanie przyjmować indywidualne decyzje żądające od właściwych organów podjęcia środków lub indywidualnych decyzji adresowanych do uczestników rynku finansowego na mocy tego artykułu.

(27) Uprawnienia do interwencji przysługujące właściwym organom i ESMA w zakresie ograniczenia krótkiej sprzedaży, swapów ryzyka kredytowego i innych transakcji powinny mieć charakter wyłącznie tymczasowy i powinny być wykonywane jedynie przez ograniczony okres i w zakresie, które są konieczne do ochrony przed konkretnym zagrożeniem.

(28) Ze względu na ryzyka szczególne, które mogą powstać w związku ze stosowaniem swapów ryzyka kredytowego, transakcje te wymagają ścisłego monitorowania przez właściwe organy. Właściwe organy powinny mieć w szczególności uprawnienie do żądania, w wyjątkowych przypadkach, od osób fizycznych i prawnych zawierających takie transakcje informacji na temat celu tych transakcji.

(29) ESMA powinien otrzymać ogólne uprawnienie do przeprowadzania badań dotyczących określonej kwestii lub praktyki związanej z krótką sprzedażą lub stosowaniem swapów ryzyka kredytowego, aby ustalić, czy dana kwestia lub praktyka stanowi potencjalne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków. Po przeprowadzeniu takiego badania ESMA powinien publikować sprawozdanie zawierające jego ustalenia oraz, jeśli uzna, że należy podjąć działanie na szczeblu Unii, jego decyzja powinna być wiążąca dla właściwych organów.

(30) Ponieważ niektóre środki mogą stosować się do osób fizycznych lub prawnych i działań poza terytorium Unii, w określonych sytuacjach konieczna jest współpraca pomiędzy właściwymi organami a organami w państwach trzecich. Właściwe organy powinny w związku z tym zawierać umowy z organami w państwach trzecich. ESMA powinien koordynować opracowywanie tych umów o współpracy oraz prowadzoną między właściwymi organami wymianę informacji otrzymanych od państw trzecich.

(31) Niniejsze rozporządzenie respektuje prawa podstawowe i zasady uznane, w szczególności, w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (karta praw podstawowych), zwłaszcza prawo do ochrony danych osobowych uznane w art. 16 TFUE i art. 8 karty praw podstawowych. Z punktu widzenia stabilności rynku finansowego i ochrony inwestorów konieczna jest zwłaszcza przejrzystość w odniesieniu do znacznych pozycji krótkich netto, w tym ich publiczne ujawnianie powyżej pewnego progu w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu. Przejrzystość ta umożliwi organom regulacyjnym monitorowanie stosowania krótkiej sprzedaży w związku z manipulacyjnymi strategiami oraz wiążące się z tym następstwa dla prawidłowego funkcjonowania rynku. Przejrzystość ta może także pomóc uniknąć asymetrii informacyjnej, ponieważ wszyscy uczestnicy rynku będą dostatecznie poinformowani na temat wpływu krótkiej sprzedaży na ceny. Wymiana lub przekazywanie informacji przez właściwe organy powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych, określonymi w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(5). Wymiana lub przekazywanie informacji przez ESMA powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy Unii i o swobodnym przepływie takich danych(6), które powinno w pełni obowiązywać w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia.

(32) Na podstawie wytycznych przyjętych przez ESMA i uwzględniając komunikat Komisji w sprawie wzmocnienia systemów sankcji w branży usług finansowych państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące kar, mające zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wdrożenie. Kary te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Na koniec należy ustanowić w Unii ujednolicony system kar.

(34) Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE. Akty delegowane powinny być w szczególności przyjmowane w odniesieniu do szczegółowych ustaleń dotyczących obliczania krótkich pozycji, ustalania, kiedy osoba fizyczna lub prawna posiada niepokrytą pozycję z tytułu swapu ryzyka kredytowego, progów powodujących obowiązek zgłoszenia lub ujawnienia oraz bardziej szczegółowego określenia kryteriów i czynników pozwalających ustalić, czy niekorzystne zdarzenie lub okoliczności powodują poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków w państwie członkowskim lub Unii. Szczególne znaczenie ma przeprowadzenie przez Komisję stosownych konsultacji podczas prac przygotowawczych, w tym na szczeblu ekspertów. ESMA powinien odgrywać główną rolę przy sporządzaniu aktów delegowanych jako organ doradczy Komisji.

(35) Komisja powinna przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające adekwatność przewidzianych progów powodujących obowiązki zgłoszenia i publicznego ujawnienia informacji, działania ograniczeń i wymogów dotyczących przejrzystości pozycji krótkich netto oraz celowości dalszych ograniczeń i warunków dotyczących krótkiej sprzedaży lub swapów ryzyka kredytowego.

(36) Chociaż właściwe organy krajowe są w stanie lepiej monitorować sytuację na rynku i znają ją lepiej, to jednak całościowe skutki problemów związanych z krótką sprzedażą i swapami ryzyka kredytowego mogą być w pełni dostrzeżone tylko w kontekście Unii. Dlatego też cele niniejszego rozporządzenia mogą być lepiej osiągnięte na poziomie Unii; Unia może zatem przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w wymienionym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(37) Ponieważ niektóre państwa członkowskie wprowadziły już ograniczenia dotyczące krótkiej sprzedaży oraz przewidziano akty delegowane i wiążące standardy techniczne, które powinny zostać przyjęte przed nowymi ramami, tak aby mogły one być w praktyce stosowane, należy przewidzieć odpowiedni okres czasu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Zakres obowiązywania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących instrumentów finansowych:

(1)
instrumentów finansowych, które są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu w Unii, w tym takich dopuszczonych instrumentów będących przedmiotem obrotu poza takim systemem obrotu;
(2)
instrumentów pochodnych określonych w załączniku I sekcja C pkt 4-10 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych(7) związanych z instrumentem finansowym, o którym mowa w pkt 1, lub z emitentem takiego instrumentu finansowego, w tym takich instrumentów pochodnych będące przedmiotem obrotu poza takim systemem obrotu;
(3)
instrumentów dłużnych wyemitowanych przez państwo członkowskie lub Unię i instrumentów pochodnych określonych w załączniku I sekcja C pkt 4-10 dyrektywy 2004/39/WE związanych z takimi instrumentami dłużnymi wyemitowanymi przez państwo członkowskie lub Unię lub zobowiązaniem państwa członkowskiego lub Unii.
Artykuł  2

Definicje

1.
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
(a)
"upoważniony główny dealer" oznacza osobę fizyczną lub prawną, która podpisała umowę z emitentem długu państwowego, na mocy której ta osoba fizyczna lub prawna zobowiązała się do dokonywania transakcji na własny rachunek na potrzeby operacji na rynku pierwotnym i wtórnym związanych z długiem emitowanym przez danego emitenta;
(b)
"partner centralny" oznacza podmiot, który w sensie prawnym działa pomiędzy kontrahentami umów będących w obrocie na rynku finansowym lub większej ich liczbie, stając się nabywcą dla każdego sprzedawcy i sprzedawcą dla każdego nabywcy, i który jest odpowiedzialny za prowadzenie systemu rozliczeniowego;
(c)
"swap ryzyka kredytowego" oznacza umowę dotyczącą instrumentu pochodnego, w ramach której jedna strona wnosi opłatę na rzecz drugiej strony w zamian za rekompensatę lub płatność w przypadku niewykonania zobowiązania przez podmiot referencyjny lub w przypadku zdarzenia kredytowego dotyczącego tego podmiotu referencyjnego, oraz każdą inną umowę dotyczącą instrumentu pochodnego, która ma podobne skutki gospodarcze;
(d)
"instrument finansowy" oznacza instrument wskazany w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE;
(e)
"rodzime państwo członkowskie" rynku regulowanego, przedsiębiorstwa inwestycyjnego prowadzącego wielostronną platformę obrotu lub innego przedsiębiorstwa inwestycyjnego oznacza rodzime państwo członkowskie tego rynku regulowanego lub przedsiębiorstwa inwestycyjnego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2004/39/WE;
(f)
"przedsiębiorstwo inwestycyjne" oznacza przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE;
(g)
"dług państwowy" oznacza instrument dłużny wyemitowany przez Unię lub państwo członkowskie, w tym ministerstwo, departament, bank centralny, agencję lub inny podmiot prawa publicznego państwa członkowskiego;
(h)
"wyemitowany kapitał akcyjny" w odniesieniu do spółki oznacza wszystkie akcje zwykłe i akcje uprzywilejowane wyemitowane przez spółkę, nie obejmuje jednak zamiennych dłużnych papierów wartościowych;
(i)
"wyemitowany dług państwowy" oznacza:
(i)
w odniesieniu do państwa członkowskiego - łączną wartość długu państwowego wyemitowanego przez to państwo członkowskie lub ministerstwo, departament, bank centralny, agencję lub inny podmiot prawa publicznego tego państwa członkowskiego, który nie został jeszcze spłacony;
(ii)
w odniesieniu do Unii - łączną wartość długu państwowego wyemitowanego przez Unię, który nie został jeszcze spłacony;
(j)
"przedsiębiorstwo lokalne" oznacza przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. l) dyrektywy 2004/39/WE i które dokonuje transakcji na rachunek innych członków rynku lub ustala ceny transakcji dla tych członków;
(k)
"działania animatora rynku" oznaczają działania przedsiębiorstw inwestycyjnych lub podmiotów z państwa trzeciego lub przedsiębiorstw lokalnych będących uczestnikami systemu obrotu lub rynku w państwie trzecim, którego ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za równoważne zgodnie z art. 15 ust. 2, w przypadku gdy dokonują oni na własny rachunek transakcji na instrumentach finansowych, niezależnie od tego, czy są one przedmiotem obrotu w systemie obrotu, czy też poza takim systemem, działając w którymkolwiek z poniższych charakterów:
(i)
wystawiając ostateczne kwotowania dotyczące jednocześnie kupna i sprzedaży, o porównywalnej wielkości i po konkurencyjnych cenach, w wyniku czego rynek jest stale i regularnie zasilany płynnością;
(ii)
wykonując zlecenia składane przez klientów lub zlecenia realizowane w odpowiedzi na wnioski klientów dotyczące przeprowadzenia transakcji oraz zabezpieczając pozycje wynikające z tych transakcji, w ramach swojej zwykłej działalności;
(l)
"wielostronna platforma obrotu" oznacza wielostronny system w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2004/39/WE;
(m)
"główny system obrotu" w odniesieniu do akcji oznacza system mający największy obrót tymi akcjami;
(n)
"rynek regulowany" oznacza system wielostronny w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE;
(o)
"odpowiedni właściwy organ" oznacza:
(i)
w przypadku długu państwowego państwa członkowskiego lub swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania państwa członkowskiego - właściwy organ tego państwa członkowskiego;
(ii)
w przypadku długu państwowego Unii lub swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania Unii - właściwy organ państwa, w którym ma siedzibę Europejski Instrument Stabilności Finansowej;
(iii)
w przypadku instrumentu finansowego innego niż instrument, o którym mowa w ppkt (i) lub (ii) - organ właściwy dla tego instrumentu finansowego, zdefiniowany w art. 2 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006(8) i określony zgodnie z art.9-16 tego rozporządzenia;
(iv)
w przypadku instrumentu finansowego, który nie jest objęty przepisami ppkt (i), (ii) lub (iii) - właściwy organ państwa członkowskiego, w którym ten instrument finansowy został dopuszczony po raz pierwszy do obrotu w systemie obrotu;
(p)
"krótka sprzedaż" akcji lub instrumentów dłużnych oznacza sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych, które w chwili zawarcia umowy sprzedaży nie są własnością sprzedającego, w tym sprzedaż w sytuacji, gdy w chwili zawarcia umowy sprzedaży sprzedający pożyczył akcje lub instrumenty dłużne do celów ich dostawy przy rozrachunku lub uzgodnił ich pożyczenie;
(q)
"dzień handlowy" oznacza dzień handlowy w rozumieniu art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006;
(r)
"system obrotu" oznacza rynek regulowany lub wielostronną platformę obrotu w Unii;
(s)
"obrót" akcją oznacza obrót zdefiniowany w art. 2 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006;
(sa)
"niepokryta krótka sprzedaż" akcji lub instrumentów dłużnych oznacza sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych, która nie spełnia warunków art. 12 ust. 1.
2.
Komisja ma uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 36 uściślającym definicje zawarte w ust. 1, w szczególności precyzujące, kiedy osoba fizyczna lub prawna jest uznawana za właściciela instrumentu finansowego na potrzeby definicji krótkiej sprzedaży w ust. 1 lit. p).
Artykuł  3

Pozycje krótkie i długie

1.
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja będąca wynikiem jednej z poniższych czynności jest uznawana za pozycję krótką dotyczącą wyemitowanego kapitału akcyjnego spółki lub wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii:
(a)
krótka sprzedaż akcji wyemitowanej przez spółkę lub instrumentu dłużnego wyemitowanego przez państwo członkowskie lub Unię;
(b)
zawarcie przez osobę fizyczną lub prawną transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy inny niż instrumenty, o których mowa w lit. a), lub zawarcie transakcji związanej z takim innym instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną w przypadku spadku ceny lub wartości danej akcji lub danego instrumentu dłużnego.
2.
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja będąca wynikiem jednej z poniższych czynności jest uznawana za pozycję długą dotyczącą wyemitowanego kapitału akcyjnego spółki lub wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii:
(a)
posiadanie akcji wyemitowanej przez spółkę lub instrumentu dłużnego wyemitowanego przez państwo członkowskie lub Unię;
(b)
zawarcie przez osobę fizyczną lub prawną transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy inny niż instrumenty, o których mowa w lit. a), lub zawarcie transakcji związanej z takim innym instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną w przypadku wzrostu ceny lub wartości danej akcji lub danego instrumentu dłużnego.
3.
Do celów ust. 1 obliczanie pozycji krótkiej będzie, w stosunku do każdej pozycji krótkiej posiadanej pośrednio przez daną osobę (w tym za pomocą jakiegokolwiek indeksu, koszyka papierów wartościowych lub jakiegokolwiek udziału w funduszu indeksowym ETF lub podobnym podmiocie), określane przez daną osobę fizyczną lub prawną działającą rozsądnie przy uwzględnieniu dostępnych publicznie informacji na temat składu danego indeksu lub koszyka papierów wartościowych, lub udziałów posiadanych przez dany fundusz indeksowy ETF lub podobny podmiot. W celu uniknięcia wątpliwości, w procesie obliczania takiej pozycji krótkiej żadna osoba nie jest zobowiązana do uzyskania od jakiejkolwiek osoby jakichkolwiek informacji w czasie rzeczywistym dotyczących tego składu.

Do celów ust. 2 obliczanie pozycji długiej będzie, dla wszystkich celów, obejmować jako pozycje długie wszelkie interesy posiadane przez daną osobę w jakiejkolwiek obligacji lub dłużnym papierze wartościowym podlegającym zamianie na akcję wyemitowaną przez odnośne przedsiębiorstwo.

Do celów ust. 1 i 2 przy obliczeniach pozycji krótkiej i pozycji długiej dotyczących długu państwowego uwzględnia się swapy ryzyka kredytowego dotyczące zobowiązania lub zdarzenia kredytowego związanego z państwem członkowskim lub Unią.

4.
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja pozostająca po odjęciu pozycji długiej posiadanej przez osobę fizyczną lub prawną w odniesieniu do wyemitowanego kapitału akcyjnego spółki od pozycji krótkiej posiadanej przez daną osobę fizyczną lub prawną w odniesieniu do tego kapitału, jest uznawana za pozycję krótką netto dotyczącą wyemitowanego kapitału akcyjnego tej spółki.
5.
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja pozostająca po odjęciu pozycji długiej posiadanej przez osobę fizyczną lub prawną w odniesieniu do wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii od pozycji krótkiej posiadanej przez daną osobę fizyczną lub prawną w odniesieniu do tego samego długu, jest uznawana za pozycję krótką netto dotyczącą wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii.
6.
Obliczenia pozycji dotyczących długu państwowego na podstawie ust. 1-5 są dokonywane w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego z osobna lub w odniesieniu do Unii, nawet jeżeli dług państwowy jest emitowany w imieniu danego państwa członkowskiego lub Unii przez odrębne podmioty z państwa członkowskiego lub Unii.

W przypadku działalności zarządzania funduszem, gdzie wobec danego emitenta prowadzi się odmienne strategie inwestycyjne za pośrednictwem odrębnych funduszy zarządzanych przez tego samego zarządzającego funduszem, obliczanie krótkich i długich pozycji netto do celów ustępów 3, 4 i 5 odbywa się na poziomie poszczególnych funduszy. Jeżeli wobec danego emitenta stosuje się taką samą strategię inwestycyjną za pośrednictwem więcej niż jednego funduszu, krótkie i długie pozycje netto w każdym z tych funduszy są traktowane łącznie. Jeżeli w ramach jednego podmiotu zarządzanie dwoma lub większą liczbą portfeli odbywa się w sposób uznaniowy na podstawie takiej samej strategii inwestycyjnej w odniesieniu do danego emitenta, pozycje te należy traktować łącznie w celu obliczenia pozycji krótkich netto oraz pozycji długich netto. W przypadku zarządzania portfelem klienta w sposób nieuznaniowy, obliczanie krótkiej pozycji netto oraz długiej pozycji netto stanowi obowiązek prawny klienta.

7.
Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36 TFUE, określające.
(a)
przypadki, w ktorych osoba fizyczna lub prawna jest uznawana za posiadacza akcji lub instrumentu dłużnego do celów ust. 2;
(b)
przypadki, w których osoba fizyczna lub prawna ma pozycję krótką netto do celów ust. 4 i 5, oraz metodę obliczania tej pozycji;
(c)
metodę obliczania pozycji do celów ust. 3, 4 i 5 w przypadku gdy poszczególne podmioty wchodzące w skład grupy mają pozycje długie lub krótkie lub w odniesieniu do działalności zarządzania funduszem związanej z odrębnymi funduszami.
Artykuł  4

Niepokryta pozycja z tytułu swapu ryzyka kredytowego

1.
Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że osoba fizyczna lub prawna posiada niepokrytą pozycję z tytułu swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania państwa członkowskiego lub Unii w zakresie, w którym ten swap ryzyka kredytowego nie służy do zabezpieczenia ryzyka niewykonania zobowiązania przez emitenta, w przypadku gdy dana osoba fizyczna lub prawna ma pozycję długą z tytułu długu państwowego tego emitenta, lub ryzyko spadku wartości jakiegokolwiek aktywu lub portfela aktywów osoby fizycznej lub prawnej posiadającej taki aktyw lub portfel aktywów oznacza, że spadek cen tego aktywu lub portfela aktywów jest ściśle skorelowany ze spadkiem ceny zobowiązania państwa członkowskiego lub Unii w przypadku osłabienia zdolności kredytowej państwa członkowskiego lub Unii. Strona swapu ryzyka kredytowego, która jest zobowiązana do dokonania płatności lub wypłaty rekompensaty w przypadku niewykonania zobowiązania lub zdarzenia kredytowego dotyczącego podmiotu referencyjnego, nie posiada z tytułu takiego zobowiązania niepokrytej pozycji do celów niniejszego ustępu.
2.
Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36 TFUE, określające, do celów ust. 1:
(a)
przypadki, w których transakcja swapu ryzyka kredytowego jest uznawana za zabezpieczenie przeciwko ryzyku niewykonania zobowiązania, oraz metodę obliczania niepokrytej pozycji z tytułu swapu ryzyka kredytowego;
(b)
metodę obliczania pozycji w przypadku gdy poszczególne podmioty wchodzące w skład grupy mają pozycje długie lub krótkie lub w odniesieniu do działalności zarządzania funduszem związanej z odrębnymi funduszami.

ROZDZIAŁ  II

PRZEJRZYSTOŚĆ POZYCJI KRÓTKICH NETTO

Artykuł  5

Zgłaszanie właściwym organom znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji

1.
Osoba fizyczna lub prawna posiadająca pozycję krótką netto dotyczącą wyemitowanego kapitału akcyjnego spółki, której akcje są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu, powiadamia odpowiedni właściwy organ, gdy pozycja ta osiąga odpowiedni próg powodujący obowiązek zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, lub spada poniżej tego progu.
2.
Odpowiedni próg powodujący obowiązek zgłoszenia jest to wielkość procentowa równa 0,2 % wartości wyemitowanego kapitału akcyjnego danej spółki oraz każdemu 0,1 % powyżej tego 0,2 %.
3.
W razie konieczności Europejski Organ Nadzoru (Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi) (ESMA) może, uwzględniając zmiany na rynkach finansowych, wydać opinię dotyczącą konieczności dostosowania progów, o których mowa w ust. 2, i przesłać ją do Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. W terminie trzech miesięcy od otrzymania opinii ESMA Komisja może, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 36, zmieniać progi określone w ust. 2 uwzględniając zmiany na rynkach finansowych.
3a.
Zgłaszanie, o którym mowa w niniejszym artykule, będzie się odbywało zgodnie z art. 9, a obliczanie pozycji krótkich netto będzie się odbywało zgodnie z art. 3.
Artykuł  6

Składanie sprawozdań z krótkiej sprzedaży właściwym organom

Wszystkie przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz wszyscy uczestnicy rynku regulowanego lub wielostronnej platformy obrotu umieszczają w sprawozdaniach z transakcji, o których mowa w art. 25 ust. 3 dyrektywy 2004/39/WE, pole wskazujące, w przypadku transakcji na akcjach, czy transakcja ta stanowi sprzedaż krótką, czy też nie. Pośrednicy zajmujący się sprzedażą krótką wskazują ten rodzaj sprzedaży w sprawozdaniu z transakcji dotyczącym sprzedaży krótkiej składanym pod koniec dnia handlowego właściwemu organowi. Informacje te nie są udostępniane publicznie.

Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36, określających jak należy przekazywać takie informacje właściwym organom.

Artykuł  7

Publiczne ujawnianie znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji

1.
Odpowiedni właściwy organ publikuje szczegółowe informacje dotyczące tej pozycji, gdy pozycja ta osiąga odpowiedni próg powodujący obowiązek publikacji, o którym mowa w ust. 2, lub spada poniżej tego progu. Wśród ujawnionych informacji nie umieszcza się informacji o posiadaczach pozycji krótkich netto.
2.
Odpowiedni próg powodujący obowiązek publikacji jest to wielkość procentowa równa 0,5 % wartości wyemitowanego kapitału akcyjnego danej spółki oraz każdemu 0,1 % powyżej tego 0,5 %.
3.
W razie konieczności ESMA może, uwzględniając zmiany na rynkach finansowych, wydać opinię dotyczącą konieczności dostosowania progów, o których mowa w ust. 2, i przesłać ją do Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

W terminie trzech miesięcy od otrzymania opinii ESMA Komisja może, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 36, zmieniać progi określone w ust. 2, uwzględniając zmiany na rynkach finansowych.

3a.
Zgłaszanie, o którym mowa w niniejszym artykule, będzie się odbywało zgodnie z art. 9, a obliczanie pozycji krótkich netto będzie się odbywało zgodnie z art. 3.
Artykuł  8

Zgłaszanie właściwym organom znacznych pozycji krótkich netto z tytułu długu państwowego i swapów ryzyka kredytowego

1.
Osoba fizyczna lub prawna posiadająca pozycję krótką netto dotyczącą wyemitowanego długu państwowego państwa członkowskiego lub Unii powiadamia odpowiedni właściwy organ, gdy pozycja ta osiąga odpowiedni próg powodujący obowiązek zgłoszenia w odniesieniu do danego państwa członkowskiego lub Unii, lub spada poniżej tego progu.

▐

2.
Odpowiednie progi powodujące obowiązek zgłoszenia obejmują kwotę podstawową, a następnie dodatkowe narastające wartości w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego i Unii, określone w środkach przyjętych przez Komisję zgodnie z ust. 3. ESMA publikuje sa swojej stronie internetowej progi powodujące obowiązek zgłoszenia dla każdego państwa członkowskiego.
3.
Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36, określających kwoty i poziomy krańcowe, o których mowa w ust. 2., jeżeli spełnione są poniższe warunki:
(a)
wyznaczenie progów na poziomach, które nie powodowałyby obowiązku zgłaszania pozycji o minimalnej wartości;
(b)
łączną wartość niespłaconego wyemitowanego długu państwowego dla każdego państwa członkowskiego i Unii, obrót oraz średnią wielkość pozycji z tytułu długu państwowego tego państwa członkowskiego lub Unii, które są w posiadaniu uczestników rynku.
3a.
Zgłaszanie, o którym mowa w niniejszym artykule, będzie się odbywało zgodnie z art. 9, a obliczanie pozycji krótkich netto będzie się odbywało zgodnie z art. 3.
Artykuł  9

Sposoby zgłaszania i ujawniania

1.
Zgłoszenie na mocy art. 5 ▐ lub 8 zawiera informacje dotyczące tożsamości osoby fizycznej lub prawnej, która posiada odpowiednie pozycje, wielkości odpowiednich pozycji, emitenta związanego z posiadaną pozycją oraz daty otworzenia, zmiany lub zamknięcia odpowiedniej pozycji.

Jakiekolwiek ujawnienie na mocy art. 7 zawiera informacje, w formie anonimowej, dotyczące wielkości odpowiedniej pozycji, emitenta związanego z posiadaną pozycją oraz daty otworzenia, zmiany lub zamknięcia odpowiedniej pozycji.

Dla celów art. 5, 7 i 8 osoby fizyczne i prawne posiadające znaczne pozycje krótkie netto przechowują przez okres pięciu lat dokumentację dotyczącą pozycji brutto, które składają się na znaczną pozycję krótką netto.

2.
Pozycja krótka netto jest obliczana pod koniec dnia handlowego, w którym dana pozycja jest w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, z wyjątkiem automatycznej sprzedaży nocnej, gdzie dniem referencyjnym jest T+1. Zgłoszenia lub ujawnienia dokonuje się nie później niż o godz. 15:30 następnego dnia handlowego.
3.
Informacje są przekazywane odpowiedniemu właściwemu organowi zgodnie z systemem określonym w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006.
4.
Publiczne ujawnianie informacji, o którym mowa w art. 7, jest dokonywane w sposób zapewniający szybki i niedyskryminacyjny dostęp do informacji. Informacje te są udostępniane urzędowo ustanowionemu systemowi rodzimego państwa członkowskiego emitenta akcji, o którym mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym(9).
5.
W celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty technicznych standardów regulacyjnych określających szczegółową treść informacji, które mają być udostępniane na potrzeby ust. 1. ▐ ESMA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych ▐ do dnia [31 grudnia 2011 r.]

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

▐

6.
W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania przepisów ust. 4 ESMA opracowuje projekty technicznych standardów regulacyjnych określających środki, za pomocą których informacje mogą być podawane do wiadomości publicznej. ▐ ESMA przedstawia Komisji projekty tych wykonawczych standardów technicznych ▐ do dnia [31 grudnia 2011 r.]

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  10

Stosowanie poza terytorium Unii

Wymogi dotyczące zgłaszania i ujawniania na mocy art. 5, 7 i 8 stosują się do osób fizycznych i prawnych, niezależnie od tego, czy mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii czy też poza terytorium Unii.

Artykuł  11

Informacje przekazywane ESMA

1.
Właściwe organy przekazują ESMA co kwartał, w zbiorczej formie, informacje dotyczące pozycji krótkich netto dotyczących akcji lub długu państwowego ▐ , w przypadku których dany właściwy organ jest odpowiednim właściwym organem i otrzymuje zgłoszenia na mocy art. 5-8.
2.
Aby móc wykonywać swoje obowiązki na mocy niniejszego rozporządzenia, ESMA może w dowolnym czasie żądać od odpowiedniego właściwego organu państwa członkowskiego dodatkowych informacji na temat pozycji krótkich netto dotyczących akcji lub długu państwowego ▐ .

Właściwy organ przekazuje ESMA żądane informacje najpóźniej w terminie siedmiu dni kalendarzowych.

Jeżeli wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w innym państwie członkowskim, właściwy organ dostarcza ESMA żądane informacje w ciągu 24 godzin.

2a.
W celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty standardów technicznych regulacyjnych określających szczegółową treść informacji, które mają być udostępniane na potrzeby ust. 1 i 2. ESMA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2011 r.].

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2b.
W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania przepisów ust. 1 ESMA opracowuje projekty technicznych standardów regulacyjnych, określające formę, w jakiej informacje mają być udostępniane zgodnie z ust. 1 i 2. ESMA przedstawia Komisji projekty tych wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2011 r.]

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ  III

TRAKTOWANIE SPRZEDAŻY KRÓTKIEJ I SWAPÓW RYZYKA KREDYTOWEGO

Artykuł  12

Ograniczenia dotyczące niepokrytej krótkiej sprzedaży i swapów ryzyka kredytowego

1.
Osoba fizyczna lub prawna może dokonać krótkiej sprzedaży akcji dopuszczonej do obrotu w systemie obrotu lub krótkiej sprzedaży instrumentu długu państwowego tylko wówczas, gdy na koniec dnia handlowego spełniony jest jeden z następujących warunków:
(a)
osoba fizyczna lub prawna pożyczyła daną akcję lub instrument długu państwowego;
(b)
osoba fizyczna lub prawna zawarła umowę pożyczki danej akcji lub instrumentu długu państwowego;
(c)
osoba fizyczna lub prawna ma umowę z osobą trzecią, w której osoba trzecia potwierdziła, że akcja lub instrument długu państwowego zostały zlokalizowane i zarezerwowane do celów ich pożyczki na rzecz danej osoby fizycznej lub prawnej, w związku z czym możliwe jest dokonanie rozrachunku w odpowiednim terminie.
1a.
Osoba fizyczna lub prawna może zawrzeć transakcję swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania państwa członkowskiego lub Unii wyłącznie jeżeli transakcja ta nie doprowadzi do niepokrytej pozycji w swapie ryzyka kredytowego, o czym mowa w art. 4.
2.
W celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających typy umów, które odpowiednio zapewniają dostępność akcji lub instrumentu długu państwowego na potrzeby rozrachunku. ESMA uwzględnia w szczególności potrzebę utrzymania skuteczności rynków, w tym zwłaszcza rynków obligacji państwowych i rynków odkupu obligacji państwowych (rynków repo). ▐ ESMA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych ▐ do dnia 31 grudnia 2011 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

▐

Artykuł  14

Wyłączenie w przypadku głównych systemów obrotu spoza Unii

1.
Artykuły 5, 7, 12 i 13 nie mają zastosowania do akcji spółki dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w Unii, jeżeli główny system obrotu, w ramach którego prowadzony jest obrót tymi akcjami, znajduje się w kraju niebędącym członkiem Unii.
2.
Odpowiedni właściwy organ dla akcji spółki znajdujących się w obrocie w systemie obrotu w Unii oraz w systemie znajdującym się poza terytorium Unii ustala, co najmniej raz na dwa lata, czy główny system obrotu, w ramach którego prowadzony jest obrót tymi akcjami, znajduje się poza terytorium Unii.

Odpowiedni właściwy organ powiadamia ESMA o akcjach, w stosunku do których ustalono, że ich główny system obrotu znajduje się poza terytorium Unii.

ESMA publikuje co dwa lata wykaz akcji, których główny system obrotu znajduje się poza terytorium Unii. Wykaz ten obowiązuje przez okres dwóch lat.

3.
W celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty technicznych standardów regulacyjnych określających metodę obliczania obrotu na potrzeby określenia głównego systemu obrotu, w którym prowadzony jest obrót daną akcją. ▐ ESMA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2011 r.]

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.
Aby zapewnić jednolite warunki stosowania przepisów ust. 1 i 2, ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
(a)
daty, w której dokonywane są obliczenia dotyczące głównego systemu obrotu akcją, i okresu, za który są one dokonywane;
(b)
daty, do której odpowiedni właściwy organ zawiadamia ESMA o akcjach, których główny system obrotu znajduje się poza terytorium Unii;
(c)
daty, od której wykaz opublikowany przez ESMA nabiera mocy obowiązującej.

ESMA przedstawia Komisji projekty tych technicznych standardów wykonawczych do dnia [31 grudnia 2011 r.]

Komisja jest uprawniona do przyjmowania technicznych standardów wykonawczych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  15

Wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym

1.
Artykuły 5, 6, 7, 8 i 12 nie mają zastosowania do działalności animatora rynku. ▐
2.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36, w których stwierdza się, że że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają przestrzeganie przez rynek posiadający zezwolenie w tym państwie trzecim prawnie wiążących wymogów, które do celów stosowania wyłączenia przewidzianego w ust. 1 są równoważne z wymogami wynikającymi z przepisów tytułu III dyrektywy 2004/39/WE, z dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (dyrektywy w sprawie nadużyć na rynku)(10) z dnia 28 stycznia 2003 r. oraz dyrektywy 2004/109/WE, i które podlegają w tym państwie trzecim skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego można uznać za równoważne, jeżeli spełniają następujące warunki:

(a)
rynki w tym państwie podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia oraz stałemu skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu;
(b)
w odniesieniu do rynków istnieją jasne i przejrzyste przepisy dotyczące dopuszczania papierów wartościowych do obrotu, tak aby papiery wartościowe mogły być przedmiotem uczciwego, należytego i efektywnego handlu oraz aby były swobodnie zbywalne;
(c)
emitenci papierów wartościowych podlegają okresowym i stałym wymogom informacyjnym zapewniającym wysoki poziom ochrony inwestorów;
(d)
ramy te zapewniają przejrzystość i wiarygodność rynku przez zapobieganie nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku.
3.
Artykuły 8 i 12 nie mają zastosowania do działalności osoby fizycznej lub prawnej, która działając w charakterze upoważnionego głównego dealera na mocy umowy z emitentem długu państwowego, prowadzi na własny rachunek transakcje na instrumentach finansowych związane z operacjami na rynku pierwotnym lub wtórnym dotyczącymi długu państwowego.
4.
Artykuły 5, 6, 7 i 12 nie mają zastosowania do osoby fizycznej lub prawnej, która dokonuje krótkiej sprzedaży papieru wartościowego lub posiada pozycję krótką netto w związku z dokonywaniem stabilizacji instrumentu finansowego na mocy rozdziału III rozporządzenia Komisji (WE) nr 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonującego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych(11).
5.
Wyłączenia, o których mowa w ust. 1 i 3, mają zastosowanie tylko wówczas, gdy dana osoba fizyczna lub prawna wystosowała uprzednio do właściwego organu swojego rodzimego państwa członkowskiego pisemne powiadomienie o zamiarze skorzystania z wyłączenia. Powiadomienia tego należy dokonać nie później niż na trzydzieści dni kalendarzowych przed skorzystaniem z wyłączenia planowanym przez tę osobę fizyczną lub prawną.
6.
Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego może zakazać stosowania wyłączenia, jeżeli uzna, że dana osoba fizyczna lub prawna nie spełnia warunków dotyczących wyłączenia. Zakaz taki jest wydawany w terminie trzydziestu dni kalendarzowych, o którym mowa w ustępie pierwszym, lub później, jeżeli właściwy organ dowie się o zmianach dotyczących statusu danej osoby, w związku z którymi przestała ona spełniać powyższe warunki.
7.
Podmiot z państwa trzeciego nieposiadający zezwolenia w Unii wysyła powiadomienie, o którym mowa w ust. 5, organowi właściwemu dla głównego systemu obrotu w Unii, w którym dokonuje transakcji.
8.
Osoba fizyczna lub prawna, która dokonała powiadomienia na mocy ust. 5, ma obowiązek niezwłocznie powiadomić właściwy organ swojego rodzimego państwa członkowskiego, w formie pisemnej, o wszelkich zmianach wpływających na jej prawo do korzystania z wyłączenia.
9.
Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego może zażądać od osoby fizycznej lub prawnej stosującej wyłączenia, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, pisemnych informacji w sprawie posiadanych przez nią krótkich pozycji lub działalności prowadzonej w ramach wyłączenia. Osoba fizyczna lub prawna dostarcza tych informacji nie później niż w ciągu czterech dni kalendarzowych od dokonania takiego żądania.
10.
Odpowiedni właściwy organ powiadamia ESMA w ciągu dwóch tygodni od otrzymania powiadomienia zgodnie z ust. 5 lub 8 o animatorach rynku i upoważnionych głównych dealerach, którzy korzystają z wyłączenia, oraz o animatorach rynku i upoważnionych głównych dealerach, którzy przestali korzystać z wyłączenia.
11.
ESMA publikuje na swoich stronach internetowych wykaz animatorów rynku i upoważnionych głównych dealerów, którzy korzystają z wyłączenia, oraz aktualizuje ten wykaz.

ROZDZIAŁ  V

UPRAWNIENIA DO INTERWENCJI PRZYSŁUGUJĄCE WŁAŚCIWYM ORGANOM I ESMA

Sekcja  1

Uprawnienia właściwych organów

Artykuł  16

Ujawnienie informacji w wyjątkowych okolicznościach

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego może zażądać od osoby fizycznej lub prawnej posiadającej pozycje krótkie netto dotyczące określonego instrumentu finansowego lub kategorii instrumentów finansowych, aby zgłaszały temu organowi lub podawały do wiadomości publicznej informacje dotyczące danej pozycji, gdy osiąga ona ustalony przez właściwy organ próg powodujący obowiązek zgłoszenia lub spada poniżej tego progu, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:
(a)
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w innym państwie członkowskim albo większej liczbie państw członkowskich;
(b)
w przypadku podania do wiadomości publicznej środek ten nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
2.
Ustęp 1 nie ma zastosowania do instrumentów finansowych, w odniesieniu do których istnieje już wymóg przejrzystości na mocy art. 5-8.
Artykuł  16a

Powiadamianie przez kredytodawców w wyjątkowych okolicznościach

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego może wprowadzić środek, o którym mowa w ust. 2, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:
(a)
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim;
(b)
środek ten nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
2.
Właściwy organ państwa członkowskiego może zażądać od osób fizycznych lub prawnych zaangażowanych w kredytowanie określonych instrumentów finansowych lub klasy instrumentów finansowych powiadamiania o wszelkich znaczących przypadkach podwyższenia opłat pobieranych w ramach takiego kredytowania.
Artykuł  17

Ograniczenia krótkiej sprzedaży i podobnych transakcji w wyjątkowych okolicznościach

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się główny system obrotu danego instrumentu finansowego, może wprowadzić środek, o którym mowa w ust. 2 lub 3, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:
(a)
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w innym państwie członkowskim albo większej liczbie państw członkowskich;
(b)
środki te nie będą mieć niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tych środków.
2.
Właściwy organ państwa członkowskiego może nałożyć zakaz lub ograniczenia w stosunku do osób fizycznych lub prawnych, które dokonują:
(a)
krótkiej sprzedaży; lub
(b)
transakcji innej niż krótka sprzedaż, w wyniku której powstaje instrument finansowy lub związanej z takim instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną w przypadku spadku ceny lub wartości innego instrumentu finansowego.
3.
Właściwy organ państwa członkowskiego może zakazać osobom fizycznym lub prawnym zawierania transakcji na instrumentach finansowych lub ograniczyć wartość transakcji, które mogą być zawierane na danym instrumencie finansowym.
4.
Środek wprowadzany na mocy ust. 2 lub 3 może stosować się do transakcji dotyczących wszystkich instrumentów finansowych, instrumentów finansowych określonej kategorii lub jednego określonego instrumentu finansowego. Środek ten może mieć zastosowanie w okolicznościach lub podlegać warunkom, które zostały określone przez odpowiedni właściwy organ. Organ ten może w szczególności wskazać wyłączenia, które stosują się do działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym.
Artykuł  18

Ograniczenia transakcji swapów ryzyka kredytowego w wyjątkowych okolicznościach

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego może wprowadzić ograniczenie dotyczące zawierania przez osoby fizyczne lub prawne transakcji swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania wydanego przez własne państwo członkowskie lub ograniczenie wartości niepokrytych pozycji z tytułu swapu ryzyka kredytowego, które może otworzyć osoba fizyczna lub prawna w odniesieniu do zobowiązania wydanego przez własne państwo członkowskie, gdy spełnione są oba poniższe warunki:

(a) wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w innym państwie członkowskim albo większej liczbie państw członkowskich;

(b) środek ten nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.

2.
Środek wprowadzany na mocy ust. 1 może mieć zastosowanie do transakcji swapów ryzyka kredytowego określonej kategorii lub do określonych transakcji swapów ryzyka kredytowego. Środek ten może mieć zastosowanie w okolicznościach lub podlegać warunkom, które zostały określone przez właściwy organ. Organ ten może w szczególności wskazać wyłączenia, które stosują się do działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym.
2a.
Właściwy organ, który podjął jeden ze środków zgodnie z ust. 1, może zwrócić się do ESMA o rozważenie skorzystania ze swoich uprawnień na mocy art. 24 ust. 1 lit. c), jeżeli odnośne niekorzystne zdarzenia lub okoliczności wymagają wprowadzenia tego środka na szczeblu unijnym.
Artykuł  19

Uprawnienie do tymczasowego ograniczenia krótkiej sprzedaży instrumentów finansowych w przypadku znacznego spadku ceny

1.
Jeżeli cena instrumentu finansowego w określonym systemie obrotu spadnie w ciągu jednego dnia handlowego o wartość określoną w ust. 4 w stosunku do ceny zamknięcia, która została ustalona w tym systemie poprzedniego dnia handlowego, to właściwy organ w rodzimym państwie członkowskim tego systemu rozważa, czy celowe jest nałożenie na osoby fizyczne lub prawne zakazu lub ograniczenia dotyczącego dokonywania krótkiej sprzedaży danego instrumentu finansowego w tym systemie obrotu lub ograniczenie w inny sposób transakcji na danym instrumencie finansowym dokonywanych w tym systemie obrotu, tak aby zapobiec niekontrolowanemu spadkowi ceny tego instrumentu finansowego.

W przypadku gdy właściwy organ jest przekonany, zgodnie z akapitem pierwszym, że takie działanie jest celowe, to zakazuje wówczas krótkiej sprzedaży danej akcji lub instrumentu dłużnego w tym systemie obrotu albo ogranicza ją, a w przypadku innego typu instrumentu finansowego - ogranicza transakcje na tym instrumencie finansowym dokonywane w danym systemie obrotu.

2.
Środek ten obowiązuje przez okres nie dłuższy niż do końca dnia handlowego następującego po dniu handlowym, w którym nastąpił spadek ceny. Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego może przedłużyć okres funkcjonowania środka, jeżeli uzasadniają to powody przyjęcia środka.
3.
Środek ten ma zastosowanie w okolicznościach lub podlega warunkom, które zostały określone przez właściwy organ. Organ ten może w szczególności wskazać wyłączenia, które stosują się do działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym.
3a.
Po otrzymaniu od właściwego organu powiadomienia o nałożeniu na osoby fizyczne lub prawne zakazu lub ograniczenia dotyczącego dokonywania krótkiej sprzedaży danego instrumentu finansowego w tym systemie obrotu lub ograniczeniu w inny sposób transakcji na danym instrumencie finansowym dokonywanych w tym systemie obrotu, ESMA rozważa przed rozpoczęciem kolejnego dnia handlowego, czy należy przedłużyć okres funkcjonowania środka we wszystkich systemach obrotu prowadzących handel danym instrumentem finansowym przy pomocy środka zgodnego z art. 24.
4.
Spadek wartości wynosi co najmniej 10 % w przypadku akcji, a w przypadku innych kategorii instrumentów finansowych jest równy wartości określonej przez Komisję.

W razie konieczności ESMA może, uwzględniając zmiany na rynkach finansowych, wydać opinię dotyczącą konieczności dostosowania progów, o których mowa w ust. 4, i przesłać ją do Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

W terminie trzech miesięcy od otrzymania opinii ESMA Komisja określa, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 36,opcje zwiazane z okresem stosowania środka oraz spadek wartości instrumentów finansowych ▐ , uwzględniając specyfikę każdej kategorii instrumentów finansowych oraz różnice w zmienności.

5.
W celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu ESMA opracowuje projekty technicznych standardów regulacyjnych określających metodę obliczania spadku cen akcji o 10 % i spadku wartości określanego przez Komisję zgodnie z ust. 4. ▐ ESMA przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 grudnia 2011 r.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania technicznych standardów regulacyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł  20

Okres ograniczenia

Środek nałożony na mocy art. 16, 16a, 17 i 18 obowiązuje początkowo przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy od daty publikacji komunikatu, o którym mowa w art. 21.

Środek ten może następnie być przedłużany, za każdym razem na okres nie dłuższy niż trzy miesiące, jeżeli nadal aktualne są powody podjęcia tego środka. Jeżeli okres obowiązywania danego środka nie zostanie przedłużony po tych trzech miesiącach, wygasa on automatycznie.

Artykuł  21

Komunikat o ograniczeniu

1.
Właściwy organ publikuje na swoich stronach internetowych komunikaty o decyzjach dotyczących nałożenia lub przedłużenia środka, o którym mowa w art. 16-19.
2.
Komunikat ten zawiera co najmniej informacje dotyczące:
(a)
nałożonych środków, w tym instrumentów i kategorii transakcji, których środki te dotyczą, oraz okresu ich obowiązywania;
(b)
powodów, dla których właściwy organ jest przekonany o konieczności nałożenia tych środków, w tym dowodów potwierdzających te powody.
3.
Środek nakładany na mocy art. 16-19 wchodzi w życie z chwilą opublikowania komunikatu lub w określonym w komunikacie terminie przypadającym po dacie publikacji i ma zastosowanie wyłącznie do transakcji zawartych po wejściu środka w życie.
Artykuł  22

Powiadomienie kierowane do ESMA i innych właściwych organów

1.
Przed nałożeniem lub przedłużeniem środka na mocy art. 16, 16a, 17 lub 18 oraz przed nałożeniem ograniczenia na mocy art. 19 właściwy organ powiadamia ESMA i inne właściwe organy o proponowanym przez siebie środku.
2.
Powiadomienie to zawiera informacje na temat proponowanych środków, kategorii instrumentów finansowych i transakcji, których będą one dotyczyć, dowodów uzasadniających ich wprowadzenie oraz planowanego terminu wejścia w życie tych środków.
3.
Powiadomienia o proponowanym nałożeniu lub przedłużeniu środka na mocy art. 16, 16a, 17 i 18 należy dokonać najpóźniej na 24 godziny przed planowanym wejściem w życie lub odnowieniem środka. W wyjątkowych okolicznościach właściwy organ może dokonać powiadomienia z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie środka, jeżeli utrzymanie 24-godzinnego terminu jest niemożliwe. Powiadomienia na mocy art. 19 dokonuje się przed planowanym wejściem w życie środka.
4.
Właściwy organ państwa członkowskiego, który otrzymuje powiadomienie na mocy niniejszego artykułu, może podjąć środki zgodnie z art. 16-19 w tym państwie członkowskiemu, o ile jest przekonany, że dany środek jest konieczny w celu udzielenia pomocy temu innemu właściwemu organowi. Właściwy organ, który planuje podjęcie środków, także wystosowuje powiadomienie zgodnie z ust. 1-3.

Sekcja  2

Uprawnienia ESMA

Artykuł  23

Koordynacja przez ESMA

1.
ESMA pełni rolę mediatora i koordynatora w związku ze środkami podejmowanymi przez właściwe organy na mocy sekcji 1. ESMA zapewnia w szczególności spójność podejść przyjmowanych przez właściwe organy w odniesieniu do środków przewidzianych w sekcji 1, zwłaszcza w zakresie takich kwestii jak: kiedy konieczne jest wykonanie uprawnień interwencyjnych na mocy sekcji 1, charakter nakładanych środków oraz wejście w życie i okres obowiązywania środków.
2.
Po otrzymaniu powiadomienia na mocy art. 22 o środku, który ma być nałożony lub przedłużony na mocy art. 16, 16a, 17 lub 18, ESMA przedstawia w ciągu 24 godzin swoją decyzję dotyczącą konieczności podejmowania danego środka lub proponowanego środka jako ochrony w danych wyjątkowych okolicznościach. Decyzja ta zawiera informację, czy ESMA jest zdania, że wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności stanowiące poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w państwie członkowskim lub większej liczbie państw członkowskich, czy dany środek lub proponowany środek jest odpowiedni i proporcjonalny jako ochrona przed tym zagrożeniem oraz czy proponowany okres obowiązywania środków jest uzasadniony. Ponadto, jeżeli ESMA jest zdania, że w celu ochrony przed zagrożeniem konieczne jest podjęcie środka przez inne właściwe organy, stwierdzenie to jest również umieszczane w decyzji, a ESMA zwraca się również do tych organów z żądaniem podjęcia takich środków w ciągu 24 godzin. Decyzja jest publikowana na stronach internetowych ESMA.
3.
Jeżeli ESMA uzna, że należy wprowadzić dany środek na szczeblu Unii, jej decyzja jest wiążąca dla właściwych organów i wprowadzana w ciągu 24 godzin.
3a.
ESMA regularnie, czyli nie rzadziej niż co trzy miesiące, dokonuje przeglądu środków przyjętych na mocy niniejszego artykułu. O ile środek nie zostanie przedłużony po tym trzymiesięcznym okresie, wygasa automatycznie.
Artykuł  24

Uprawnienia interwencyjne ESMA

1.
Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, w przypadku gdy spełnione są wszystkie warunki określone w ust. 2, ESMA podejmuje jeden z następujących środków lub większą ich liczbę:
(a)
zażądanie od osoby fizycznej lub prawnej posiadającej pozycje krótkie netto związane z określonym instrumentem finansowym lub kategorią instrumentów finansowych, aby zgłaszały właściwemu organowi lub podawały do wiadomości publicznej informacje dotyczące danej pozycji;
(b)
nałożenie zakazu lub warunków w stosunku do osób fizycznych lub prawnych, które dokonują krótkiej sprzedaży lub innej transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy lub związanej z takim instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną w przypadku spadku ceny lub wartości innego instrumentu finansowego;
(c)
ograniczenie dotyczące zawierania przez osoby fizyczne lub prawne transakcji swapu ryzyka kredytowego dotyczącego zobowiązania państwa członkowskiego lub Unii lub ograniczenie wartości niepokrytych pozycji z tytułu swapu ryzyka kredytowego, które może otworzyć osoba fizyczna lub prawna w odniesieniu do zobowiązania państwa członkowskiego lub Unii;
(d)
uniemożliwienie osobom fizycznym lub prawnym zawierania transakcji na instrumentach finansowych wchodzących w zakres tego rozporządzenia lub ograniczenie wartości transakcji, które mogą być zawierane na danym instrumencie finansowym.

Środek może mieć zastosowanie w określonych okolicznościach lub podlegać wyłączeniom, które zostały określone przez odpowiedni właściwy organ. Organ ten może w szczególności wskazać wyłączenia, które stosują się do działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym.

2.
ESMA podejmuje decyzję na mocy ust. 1 tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:
(a)
środki wymienione w ust. 1 lit. a)-d) stanowią ochronę przed zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, przy czym istnieją implikacje transgraniczne;
(b)
właściwy organ nie podjął żadnych środków w celu ochrony przed zagrożeniem albo podjęte środki nie stanowią odpowiedniej ochrony przed tym zagrożeniem.
3.
Podejmując środki, o których mowa w ust. 1, ESMA bierze pod uwagę stopień, w którym środek ten:
(a)
będzie stanowić znaczącą ochronę przed zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu lub znacznie zwiększy zdolność właściwych organów do monitorowania tego zagrożenia;
(b)
nie stworzy ryzyka arbitrażu regulacyjnego;
(c)
nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, w tym nie spowoduje ograniczenia płynności na tych rynkach ani niepewności wśród uczestników rynku, które byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.

W przypadku gdy właściwy organ lub właściwe organy podjęły środki na mocy art. 16, 16a, 17 lub 18, ESMA może podjąć dowolny ze środków, o których mowa w ust. 1, bez potrzeby wydawania decyzji przewidzianej w art. 23.

4.
Przed podjęciem decyzji o nałożeniu lub przedłużeniu środka, o którym mowa w ust. 1, ESMA konsultuje się w stosownych przypadkach z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego i innymi odpowiednimi organami.
5.
Przed podjęciem decyzji o nałożeniu lub przedłużeniu środka, o którym mowa w ust. 1, ESMA powiadamia właściwe organy o proponowanym przez siebie środku. Powiadomienie to zawiera informacje na temat proponowanych środków, kategorii instrumentów finansowych i transakcji, których będą one dotyczyć, dowodów uzasadniających ich wprowadzenie oraz planowanego terminu wejścia w życie tych środków.
6.
Powiadomienia należy dokonać najpóźniej na 24 godziny przed planowanym wejściem w życie lub przedłużeniem środka. W wyjątkowych okolicznościach ESMA może dokonać powiadomienia z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie środka, jeżeli utrzymanie 24-godzinnego terminu jest niemożliwe.
7.
ESMA publikuje na swoich stronach internetowych komunikaty o decyzjach dotyczących nałożenia lub przedłużenia środka, o którym mowa w ust. 1. W komunikacie tym należy podać co najmniej następujące informacje:
(a)
nałożone środki, w tym instrumenty i kategorie transakcji, których środki te dotyczą, oraz okres ich obowiązywania;
(b)
powody, dla których ESMA jest przekonany o konieczności nałożenia środków, w tym dowody potwierdzające te powody.
8.
Środek wchodzi w życie z chwilą opublikowania komunikatu lub w określonym w komunikacie terminie przypadającym po dacie publikacji i ma zastosowanie wyłącznie do transakcji zawartych po wejściu środka w życie.
9.
ESMA dokonuje przeglądu podjętych przez siebie środków, o których mowa w ust. 1, w odpowiednich odstępach czasu, ale nie rzadziej niż co trzy miesiące. O ile środek nie zostanie przedłużony po tym trzymiesięcznym okresie, wygasa automatycznie. Przepisy ust. 2-8 mają zastosowanie do przedłużenia środków.
10.
Środek przyjęty przez ESMA na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych środków podjętych przez właściwy organ na mocy przepisów sekcji 1.
Artykuł  25

Szczegółowe określenie niekorzystnych zdarzeń lub okoliczności

Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 36 ▐ , środki określające kryteria i czynniki, które powinny brać pod uwagę właściwe organy i ESMA, decydując o wystąpieniu niekorzystnych zdarzeń lub okoliczności, o których mowa w art. 16, 16a, 17, 18 i 23 oraz zagrożeń, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a).

ROZDZIAŁ  VI

ROLA WŁAŚCIWYCH ORGANÓW

Artykuł  26

Właściwe organy

Każde państwo członkowskie wyznacza organ właściwy do celów niniejszego rozporządzenia. Taki właściwy organ stanowią władze publiczne. Informację o właściwym organie państwa członkowskie przekazują Komisji, ESMA i właściwym organom pozostałych państw członkowskich.

Artykuł  27

Uprawnienia właściwych organów

1.
Aby wypełniać swoje obowiązki na mocy niniejszego rozporządzenia, właściwe organy posiadają wszelkie uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe niezbędne do pełnienia swoich funkcji. Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia w dowolny z następujących sposobów:
(a)
bezpośrednio;
(b)
we współpracy z innymi organami;
(c)
poprzez składanie wniosków do właściwych organów sądowych.
2.
Aby wypełniać swoje obowiązki, właściwe organy państw członkowskich posiadają, zgodnie z prawem krajowym, następujące uprawnienia:
(a)
dostęp do wszelkiego rodzaju dokumentów w dowolnej formie i otrzymywanie lub pobieranie ich kopii;
(b)
żądanie informacji od dowolnej osoby fizycznej lub prawnej, a w razie konieczności wezwania i przesłuchania osoby fizycznej lub prawnej w celu uzyskania informacji;
(c)
przeprowadzania zapowiedzianych lub niezapowiedzianych kontroli na miejscu;
(d)
żądanie istniejących rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych;
(e)
żądanie zaprzestania działań sprzecznych z przepisami niniejszego rozporządzenia;
(f)
żądanie zamrożenia i/lub zajęcia aktywów.
3.
Nie naruszając przepisów ust. 2 lit. a) i b), właściwe organy państw członkowskich są uprawnione w indywidualnych przypadkach do żądania od osób fizycznych lub prawnych zawierających transakcję swapu ryzyka kredytowego, aby przedstawiły wszystkie poniższe informacje:
(a)
wyjaśnienie celu transakcji i czy jest ona zawierana na potrzeby zabezpieczenia przed ryzykiem czy w innym celu;
(b)
informacje służące sprawdzeniu ryzyka podstawowego w przypadkach gdy transakcja jest zawierana w celu zabezpieczenia.
Artykuł  28

Badanie przez ESMA

Na wniosek właściwego organu lub większej ich liczby, na wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji lub z własnej inicjatywy, ESMA może przeprowadzić badanie dotyczące określonej kwestii lub praktyki związanej z krótką sprzedażą lub stosowaniem swapów ryzyka kredytowego, aby ustalić, czy dana kwestia lub praktyka stanowi potencjalne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków w Unii.

W terminie trzech miesięcy od zakończenia badania ESMA publikuje sprawozdanie zawierające dokonane przez nią ustalenia oraz zalecenia dotyczące danej kwestii lub praktyki.

Artykuł  29

Tajemnica służbowa

1.
Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej ma zastosowanie do wszystkich osób fizycznych lub prawnych, które pracują lub pracowały dla właściwego organu lub też dla organu albo osoby fizycznej lub prawnej, której właściwy organ przekazał zadania, w tym do audytorów i rzeczoznawców zatrudnionych przez właściwy organ. Informacje poufne objęte tajemnicą służbową nie mogą być ujawniane innej osobie fizycznej lub prawnej ani innemu organowi, z wyjątkiem sytuacji, gdy takie ujawnienie jest niezbędne w celu prowadzenia postępowania sądowego.
2.
Wszystkie informacje wymieniane między właściwymi organami na mocy niniejszego rozporządzenia, które dotyczą warunków biznesowych lub operacyjnych oraz innych kwestii gospodarczych lub osobistych uznaje się za informacje poufne oraz przedmiot tajemnicy służbowej przez okres nie dłuższy niż 10 lat, chyba że w momencie ich przekazania właściwy organ oświadczy, iż informacje te mogą być ujawnione lub ich ujawnienie jest niezbędne w celu prowadzenia postępowania sądowego.
Artykuł  30

Obowiązek współpracy

Właściwe organy państw członkowskich współpracują ze sobą, gdy jest to konieczne lub wskazane do celów niniejszego rozporządzenia. W szczególności właściwe organy wymieniają między sobą, bez zbędnej zwłoki, informacje mające znaczenie w kontekście wykonywania ich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  30a

Współpraca z ESMA

1.
Właściwe organy współpracują z ESMA dla potrzeb niniejszej dyrektywy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.
2.
Właściwe organy niezwłocznie udzielają ESMA wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania jego obowiązków zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.
Artykuł  31

Współpraca w przypadku wniosków dotyczących kontroli na miejscu lub dochodzeń na miejscu

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego może poprosić właściwy organ innego państwa członkowskiego o pomoc dotyczącą kontroli na miejscu lub dochodzeń na miejscu.

Właściwy organ informuje ESMA o każdej prośbie, o której mowa w akapicie pierwszym. Dochodzenia lub kontrole o wymiarze transgranicznym są koordynowane przez ESMA.

2.
Właściwy organ, który otrzymał wniosek właściwego organu innego państwa członkowskiego dotyczący przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu, może podjąć jedno z następujących działań:
(a)
przeprowadzić kontrolę lub dochodzenie na miejscu samodzielnie;
(b)
zezwolić właściwemu organowi, który przedstawił wniosek, na uczestniczenie w kontroli na miejscu lub dochodzeniu na miejscu;
(c)
zezwolić właściwemu organowi, który przedstawił wniosek, na samodzielne przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu;
(d)
wyznaczyć audytorów lub specjalistów do przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu;
(e)
podzielić się z innymi właściwymi organami określonymi zadaniami związanymi z czynnościami nadzorczymi.
2a.
ESMA może również przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole na miejscu, uprzedzając lub nie uprzedzając o tym wcześniej.

ESMA może również zażądać od właściwych organów państw członkowskich przeprowadzenia poszczególnych zadań dochodzeniowych i kontroli na miejscu.

Artykuł  32

Współpraca z państwami trzecimi

1.
Właściwe organy zawierają z organami nadzoru państw trzecich umowy o współpracy dotyczące wymiany informacji z właściwymi organami w państwach trzecich, egzekwowania w państwach trzecich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia oraz podejmowania przez właściwy organ podobnych środków w celu uzupełnienia środków podjętych na mocy art. 16-25.

Właściwy organ informuje ESMA i pozostałe właściwe organy o zamiarze zawarcia takiej umowy.

1a.
Zgodnie z art. 30a właściwe organy przekazują ESMA informacje uzyskane od organów nadzoru państw trzecich.
2.
ESMA koordynuje opracowywanie umów o współpracy pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich a odpowiednimi organami nadzoru państw trzecich. Zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ESMA przyjmuje wytyczne dla wzoru umowy, który jest wykorzystywany przez właściwe organy.

ESMA koordynuje również dokonywaną między właściwymi organami wymianę informacji, które zostały uzyskane od organów nadzoru państw trzecich i mogą mieć znaczenie w kontekście podejmowania środków na mocy art. 16-25.

3.
Właściwe organy zawierają umowy o współpracy w zakresie wymiany informacji z organami nadzoru państw trzecich tylko wówczas, gdy tajemnica służbowa w odniesieniu do ujawnianych informacji jest zagwarantowana co najmniej w stopniu określonym w art. 29. Taka wymiana informacji służy tym właściwym organom do wykonywania ich zadań.
Artykuł  33

Przekazywanie i zatrzymywanie danych osobowych

W odniesieniu do przekazywania danych osobowych pomiędzy państwami członkowskimi lub pomiędzy państwami członkowskimi a państwem trzecim państwa członkowskie stosują przepisy dyrektywy 95/46/WE. W odniesieniu do przekazywania danych osobowych przez ESMA państwom członkowskim lub państwu trzeciemu ESMA stosuje przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Dane przechowuje się maksymalnie przez okres pięciu lat.

Artykuł  34

Ujawnianie informacji państwom trzecim

Właściwy organ państwa członkowskiego może przekazywać do właściwego organu państwa trzeciego dane i analizę danych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 25 lub 26 dyrektywy 95/46/WE i tylko w indywidualnych przypadkach. Właściwy organ państwa członkowskiego musi być przekonany, że przekazanie to służy celom niniejszego rozporządzenia. Dane przekazywane są jedynie wówczas, jeżeli państwo trzecie zagwarantuje, że dane te nie zostaną przekazane innemu państwu trzeciemu bez wyraźnego pisemnego upoważnienia tego właściwego organu państwa członkowskiego.

Właściwy organ państwa członkowskiego ujawnia organowi nadzoru państwa trzeciego informacje, które są poufne zgodnie z art. 29 i które zostały otrzymane od właściwego organu innego państwa członkowskiego tylko wówczas, gdy właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego uzyskał wyraźną zgodę właściwego organu, który przekazał te informacje, oraz, w stosownych przypadkach, informacje te są ujawniane wyłącznie do celów, które zaaprobował ten właściwy organ.

Artykuł  35

Kary

Opierając się na wytycznych przyjętych przez ESMA oraz uwzględniając komunikat Komisji w sprawie wzmocnienia systemów sankcji w sektorze usług finansowych, państwa członkowskie, zgodnie z podstawowymi zasadami zawartymi w ich prawodawstwie krajowym, ustanawiają zasady dotyczące środków administracyjnych, sankcji i kar pieniężnych mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia wdrożenia tych zasad. Przewidziane środki, sankcje i kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. W przypadku gdy sprzedający naruszy postanowienia art. 12, należy nałożyć kary w takiej wysokości, jaka uniemożliwi sprzedającemu osiągnięcie zysku.

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010 ESMA przyjmuje wytyczne dotyczące rodzaju środków administracyjnych i kar, które państwa członkowskie winny wprowadzić.

Państwa członkowskie zawiadamiają ▐ Komisję oraz ESMA o przepisach, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie najpóźniej do dnia [1 lipca 2012 r.] i zawiadamiają je niezwłocznie ▐ o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.

ESMA publikuje na swojej stronie internetowej wykaz obowiązujących środków administracyjnych i kar dla każdego państwa członkowskiego oraz regularnie go aktualizuje.

Państwa członkowskie przekazują ESMA roczne zestawienia informacji dotyczących wszystkich środków administracyjnych i nałożonych kar. Jeżeli właściwy organ ujawnia publicznie, że zastosowano środek administracyjny lub nałożono karę, informuje o tym jednocześnie ESMA.

ROZDZIAŁ  VII

AKTY DELEGOWANE

Artykuł  36

Wykonanie przekazania

1.
Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych powierza się Komisji na warunkach określonych w niniejszym artykule.
2.
Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 3, art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 4 i art. 25, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

2a. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja dokłada starań celem zasięgnięcia opinii ESMA. ▐

3.
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 3, art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 4 i art. 25, może zostać odwołane w dowolnym czasie przez Parlament Europejski lub Radę. ▐ Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o dowołaniu wchodzi w życie w dniu następującym po publikacji tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym tam późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.
4.
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.
5.
Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 3, art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 4 i art. 25 może wejść w życie wyłącznie jeżeli Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w okresie trzech miesięcy od daty zawiadomienia tych instytucji o rzeczonym akcie, lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.
Artykuł  39

Procedura komitetowa

1.
Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE(12). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011(13).
2.
W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, z uwzględnieniem art. 8 tego rozporządzenia.
Artykuł  39a

Termin przyjęcia aktów delegowanych

Komisja przyjmuje akty delegowane na mocy art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 3, art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 4 i art. 25 do dnia ...(*).

ROZDZIAŁ  VIII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  40

Przegląd i sprawozdanie

Do dnia 30 czerwca 2013 r. Komisja, w świetle dyskusji z właściwymi organami i ESMA, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące:

(a)
adekwatności progów powodujących obowiązki zgłoszenia i ujawnienia | na mocy art. 5 | i 8;
(aa)
adekwatności wymogu podawania do wiadomości publicznej oraz wymogu ujawniania oraz progów powodujących obowiązek publikacji zgodnie z art. 7, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na wydajność i zmienność rynków finansowych;
(ab)
tego, czy bezpośrednia i scentralizowana sprawozdawczość do ESMA jest uzasadniona;
(b)
działania ograniczeń i wymogów określonych w rozdziale II;
(c)
celowości dalszych ograniczeń i warunków dotyczących krótkiej sprzedaży lub swapów ryzyka kredytowego.
Artykuł  41

Przepisy przejściowe

Istniejące środki wchodzące w zakres niniejszego rozporządzenia, które obowiązywały przed dniem 15 września 2010 r., mogą być stosowane do dnia [1 lipca 2013 r.], pod warunkiem że zostaną zgłoszone Komisji.

Artykuł  41a

Personel i środki ESMA

Do dnia 31 grudnia 2011 r. ESMA dokonuje oceny potrzeb odnoszących się do personelu i zasobów, związanych z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

Artykuł  42

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia [1 lipca 2012 r.].

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
PrzewodniczącyPrzewodniczący

______

(1) Dz.U. C 84 z 17.3.2011, s. 34.

(2) Dz.U. C 91 z 23.3.2011, s. 1.

(3) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.

(5) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(6) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(7) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

(8) Rozporządzenie (WE) Komisji nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).

(9) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.

(10) Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16.

(11) Dz.U. L 336 z 23.12.2003, s. 33.

(12) Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.

(13) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(*) Sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .