Pomoc państwa - Zjednoczone Królestwo - Pomoc państwa C 55/07 (ex NN 63/07) - Gwarancja publiczna udzielona Funduszowi Emerytalnemu BT - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2008.15.8
Akt nienormatywnyPomoc państwa C 55/07 (ex NN 63/07) - Gwarancja publiczna udzielona Funduszowi Emerytalnemu BT
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/C 15/04)
(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2008 r.)
Pismem z dnia 28 listopada 2007 r. zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego zwolnienia przedsiębiorstwa BT plc oraz Funduszu Emerytalnego BT ze stosowania minimalnych wymogów finansowania, ustanowionych w ustawach o emeryturach z roku 1995 i 2004, w stosunku do zobowiązań emerytalnych objętych udzieloną w 1984 r. gwarancją publiczną oraz zwolnienia z obowiązku płatności części składek na Fundusz Ochrony Emerytur w stosunku do części zobowiązań Funduszu Emerytalnego BT objętych udzieloną w 1984 r. gwarancją publiczną.
Komisja postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń co do samej gwarancji publicznej w zakresie, w jakim obejmuje ona zobowiązania emerytalne BT, zgodnie z opisem następującym po niniejszym streszczeniu.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków pomocy, w odniesieniu do których Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission Directorate-General for Competition State Aid Greffe SPA 3 6/5 B-1049 Brussels Faks: (32-2) 296 12 42
Uwagi te zostaną przekazane Zjednoczonemu Królestwu. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
PROCEDURA
Komisja zwróciła uwagę na środki pomocy, w stosunku do których wszczęła postępowanie określone w art. 88 ust. 2, za sprawą podmiotu skarżącego lub w trakcie wymiany korespondencji z władzami Zjednoczonego Królestwa na temat złożonej skargi. Żaden z tych środków nie został zgłoszony Komisji.
OPIS ŚRODKÓW
Pracownicy przedsiębiorstwa British Telecommunication, później BT plc ("BT*), przed jego prywatyzacją korzystali z funduszu emerytalnego, który przeniesiono do podmiotu powstałego w wyniku prywatyzacji. Zobowiązania BT wobec Funduszu Emerytalnego BT (BT Pension Scheme, "BTPS») można zaliczyć do dwóch kategorii: zwyczajnych składek na rzecz pracowników oraz dodatkowych płatności, do dokonania których BT mogło być zobowiązane w związku z planem naprawczym mającym na celu przywrócenie funduszowi równowagi finansowej. Zgodnie z wynikami najnowszej wyceny dokonanej przez aktuariusza pasywa BTPS wynoszą 37,8 mld GBP, podczas gdy aktywa - 34,4 mld GBP. W myśl planu naprawczego BT powinna sfinansować ten deficyt do 2015 r.
Na podstawie ustawy o telekomunikacji z 1984 r. (1984 Tele-communications Act) rząd Zjednoczonego Królestwa udzielił publicznej gwarancji w zakresie zobowiązań przeniesionych przez rząd na BT. Zakres niniejszej decyzji ogranicza się do skutków tej gwarancji dla zobowiązań emerytalnych BT. Zgodnie z warunkami udzielonej gwarancji publicznej, w razie niewypłacalności BT oraz jeżeli środki zgromadzone w funduszu okazałyby się niewystarczające, państwo zobowiązało się zapewnić wypłatę emerytur, jednak wyłącznie w odniesieniu do pracowników zatrudnianych przez BT w momencie prywatyzacji. Miało to na celu uspokojenie pracowników, których świadczenia emerytalne do momentu prywatyzacji podlegały ochronie państwa.
Ustawa o emeryturach z 1995 r. (1995 Pension Act) wprowadziła minimalne wymogi finansowania funduszy emerytalnych. Jednakże akt ten przewidywał zwolnienie funduszy emerytalnych objętych gwarancją publiczną, takich jak BTPS, ze stosowania wymogów minimalnego finansowania. Wspomniane minimalne wymogi finansowania zostały zmienione ustawą o emeryturach z 2004 r. (2004 Pension Act), która także przewidywała zwolnienie funduszy emerytalnych objętych gwarancją publiczną.
Ustawą o emeryturach z 2004 r. ustanowiono Fundusz Ochrony Emerytur (Pension Protection Fund, "PPF"). Jego zadaniem jest wypłata wyrównań członkom kwalikowalnych funduszy emerytalnych w razie niewypłacalności pracodawców finansujących dany fundusz oraz jeżeli środki zgromadzone w funduszu nie wystarczają na pokrycie wszystkich zobowiązań emerytalnych. PPF jest finansowany głównie ze składek płaconych przez fundusze emerytalne. Również w tym przypadku z obowiązku płacenia składek zwolniono fundusze emerytalne objęte gwarancją publiczną.
OCENA ŚRODKÓW POMOCY
Istnienie pomocy
W oparciu o posiadane informacje Komisja uważa, że gwarancja publiczna nie przynosiła BT żadnych korzyści w zakresie, w jakim dotyczyła zobowiązań emerytalnych BT, aż do momentu wejścia w życie ustaw o emeryturach z roku 1995 i 2004, które znacząco zmieniły skutki udzielenia gwarancji funduszowi. Do tego czasu i w zakresie zobowiązań emerytalnych jedynymi beneficjentami gwarancji publicznej byli członkowie BTPS.
Natomiast zwolnienie ze stosowania ustanowionych w 1995 r. minimalnych wymogów finansowania w stosunku do zobowiązań emerytalnych BT objętych gwarancją publiczną mogło przynieść BT korzyść, ponieważ przedsiębiorstwo to nie musiało finansować deficytu swojego funduszu emerytalnego na bardziej rygorystycznych warunkach przewidzianych przez ustawę o emeryturach z 1995 r. Taka korzyść stanowi prawdopodobnie pomoc państwa. Taką samą argumentację należałoby zastosować do wymogów finansowania określonych w ustawie o emeryturach z 2004 r.
Władze Zjednoczonego Królestwa twierdzą, że BT finansowało swój deficyt bez korzystania z gwarancji publicznej. Nie wyjaśniły jednak, dlaczego BT nie skorzystało z tego zwolnienia, ani dlaczego fundusz emerytalny BT wciąż znajduje się w poważnym deficycie, skoro BT stosowało się do wymogów finansowania określonych w ustawie o emeryturach z 1995 r. W związku z tym Komisja ma wątpliwości, czy BT nie otrzymało pomocy w formie zwolnienia ze stosowania minimalnych wymogów finansowania w stosunku do swoich gwarantowanych zobowiązań emerytalnych.
Ponadto przyznane w 2004 r. zwolnienie z obowiązku płatności składek na PPF w stosunku do zobowiązań emerytalnych BTPS objętych gwarancją publiczną stanowi prawdopodobnie korzyść BT, a tym samym pomoc państwa dla tego przedsiębiorstwa.
BTPS oraz władze Zjednoczonego Królestwa uważają, że nie przyznano korzyści. Twierdzą przede wszystkim, że skoro składki odzwierciedlają ryzyko ponoszone przez fundusze emerytalne, a część BTPS objęta publiczną gwarancją nie może okazać się niewypłacalna, sama logika systemu uzasadnia brak konieczności opłacania przez BTPS, a w konsekwencji także przez BT, składek w odniesieniu do tej części.
BTPS twierdzi również, że akcjonariusze wiedzieli w momencie prywatyzacji BT o gwarancji. Fakt ten został uwzględniony w cenie rynkowej, którą zapłacili, i dlatego nie otrzymali żadnej korzyści. BT i BTPS uważają ponadto, że nawet jeśli wspomniane zwolnienie z obowiązku płatności części składek stanowiłoby korzyść, byłaby ona w pełni zrównoważona dodatkowymi zobowiązaniami ciążącymi na tych podmiotach. Wspomniane zobowiązania dodatkowe wynikają w szczególności z dłuższych okresów wypowiedzenia umów o pracę, deficytu funduszu emerytalnego przejętego w chwili prywatyzacji oraz zwiększonych świadczeń z tytułu pełnienia służby cywilnej, przysługujących członkom BTPS.
Komisja ma wątpliwości, czy może przyjąć te argumenty i czy w związku z tym zwolnienie BTPS i BT z obowiązku płatności pełnej kwoty składek na PPF nie oznaczało przyznania korzyści tym podmiotom i nie stanowiło formy pomocy państwa.
Zgodność pomocy ze wspólnym rynkiem
Jedyną podstawą do stwierdzenia zgodności powyższych środków ze wspólnym rynkiem, w przypadku gdy zawierają one element pomocy państwa, wydaje się na obecnym etapie art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu. Niemniej jednak trudno uznać, aby omawiane środki były zgodne z jakimikolwiek zasadami stosowania tego przepisu opublikowanymi przez Komisję do chwili obecnej. Jeśli więc mamy do czynienia z pomocą państwa, Komisja poddaje w wątpliwość zgodność tych środków ze wspólnym rynkiem.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 beneficjenci wszelkiej pomocy przyznanej niezgodnie z prawem mogą być zobowiązani do jej zwrotu.
TEKST PISMA
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................