Pomoc państwa - Republika Francuska - Pomoc państwa C 27/09 (ex N 34/A/09 & N 34/B/09) - Subvention budgétaire France Télévisions (2010-2012) - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2009.237.9
Akt nienormatywnyPomoc państwa C 27/09 (ex N 34/A/09 & N 34/B/09) - Subvention budgétaire France Télévisions (2010-2012)
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2009/C 237/06)
(Dz.U.UE C z dnia 2 października 2009 r.)
Pismem z dnia 1 września 2009 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Francuską o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
State Aid Greffe
Rue de Spa 3
1049 Brussels
BELGIUM
Faks +32 22961242
Otrzymane uwagi zostaną przekazane Republice Francuskiej. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
1. PROCEDURA
W dniu 23 stycznia 2009 r. Francja zgłosiła swój plan przekazania France Télévisions dotacji budżetowej w kwocie 450 mln EUR w 2009 r. Pismem z dnia 13 marca 2009 r. Komisja zwróciła się z wnioskiem o dodatkowe informacje. W swojej odpowiedzi z dnia 25 maja 2009 r. Francja zmieniła swoje zgłoszenie, uwzględniając nie tylko dotację na 2009 r., lecz również orientacyjne kwoty dotacji w latach 2010, 2011 i 2012, łącznie wynoszące ponad 2 mld EUR stanowiące część ogólnego wieloletniego publicznego mechanizmu finansowania. W dniu 27 lipca 2009 r. Francja przedstawiła Komisji zaktualizowane informacje dotyczące spodziewanych kosztów z tytułu realizacji misji usługi publicznej oraz przychodów France Télévisions w 2009 r.
Opis środka pomocy, względem którego Komisja wszczyna postępowanie
W dniu 5 marca 2009 r. Francja opublikowała nową ustawę zmieniającą ustawę o łączności z 1986 r. ("Loi Léotard"). Celem planowanego środka pomocy jest finansowanie kosztów usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, powierzonych France Télévisions, przez rekompensowanie France Télévisions przychodów utraconych na skutek skrócenia czasu emisji reklam lub zaprzestania ich emisji w kanałach telewizji publicznej do 2011 r., zgodnie z nową ustawą(1). Środki te zostaną wyznaczone w rocznym budżecie, oprócz telewizyjnej opłaty abonamentowej przypisanej France Télévisions(2).
Ustawa audiowizualna wprowadza również dwa nowe podatki: z tytułu przychodów uzyskiwanych przez nadawców z reklam oraz z tytułu łączności elektronicznej. Od momentu gdy prezydent Republiki Francuskiej ogłosił wprowadzenie reformy, między innymi w projekcie ustawy przedstawionym parlamentowi francuskiemu, podatki te są związane z wycofaniem France Télévisions z rynku reklamy telewizyjnej, a ich stawki zostały ustalone w taki sposób, aby uzyskać przychody odpowiadające zmniejszeniu przychodów z reklam utraconych przez France Télévisions.
Ponadto nowa ustawa potwierdza i umacnia fakt powierzenia France Télévisions misji świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym na warunkach, w odniesieniu do których Komisja w swoich ostatnich decyzjach z dnia 20 kwietnia 2005 r. i 16 lipca 2008 r. uznała, że spełniają one zasady UE dotyczące pomocy państwa w odniesieniu do radiofonii i telewizji publicznej.
Planowana dotacja budżetowa na rzecz France Télévisions opiera się na wysokiej kwocie pomocy przyznanej ze środków publicznych Republiki Francuskiej, co zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji z prywatnymi nadawcami oraz wywarciem wpływu na wymianę handlową z państwami członkowskimi i tym samym zdaje się wchodzić w zakres art. 87 ust. 1 WE, chociaż władze francuskie dowodzą, że tak nie jest.
Ocena pomocy
– Ocena zgodności pomocy ze wspólnym rynkiem opiera się na odstępstwie przewidzianym w art. 86 ust. 2 WE w odniesieniu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przede wszystkim zasad stosowanych do radiofonii i telewizji publicznej, określonych w odpowiednim komunikacie Komisji z 2001 r.(3). Z danych przedstawionych przez Francję wynika, że w 2012 r. rekompensata ze środków publicznych przewyższy koszty z tytułu świadczenia usługi publicznej, jak również istnieje poważne niebezpieczeństwo wystąpienia takiej nadmiernej rekompensaty w 2010 i 2011 r. Jest to sprzeczne z warunkami określonymi w decyzji Komisji z kwietnia 2005 r. zatwierdzającej pomoc, zobowiązującymi do ustanowienia w prawodawstwie zasady nieprzyznawania nadmiernej rekompensaty. Jednak dostępne skorygowane dane za 2009 r. wykazują deficyt w zakresie misji publicznej i tym samym wykluczają możliwość nadwyżki rekompensaty.
– Skutki tego środka są zbyt złożone, aby można było je określić, ponieważ przyjmują rozbieżne kierunki. Z jednej strony France Télévisions zabezpiecza swoją pozycję finansową i stara się uniknąć skutków tendencji spadkowej na rynkach reklamy telewizyjnej, na których pozostanie częściowo aktywna. Z drugiej strony prywatni nadawcy, z których jeden posiada rzekomo pozycję dominującą (TF1), odnoszą korzyści z nieomal całkowitego wycofania się France Télévisions z rynków reklamy. Francja nie przedstawiła jasnej oceny tych skutków.
– Złożony charakter tych skutków spotęgowany jest przez fakt nałożenia nowych podatków z tytułu przychodów z reklam oraz z tytułu łączności elektronicznej, co dotknie głównie konkurentów France Télévisions. Władze francuskie stwierdziły występowanie związku politycznego między tymi podatkami a finansowaniem France Télévisions. Zgodność takich podatków z prawem wspólnotowym, z których jeden (z tytułu łączności elektronicznej) został zmieniony wyraźnie w celu osłabienia pozycji operatorów nieposiadających siedziby we Francji, również wydaje się wątpliwa na obecnym etapie. Jednak przedmiotowe podatki zostały wprowadzone w marcu 2009 r., już po głosowaniu nad ustawą budżetową obejmującą dotację na 2009 r. Przychody z podatków nie osiągnęły jeszcze wysokości, jakiej oczekuje się za cały rok i nie zostały przypisane w prawodawstwie do (wcześniejszej) dotacji budżetowej na 2009 r.
Pod tym względem Francja nie przedstawiła argumentów, które rozwiałyby wątpliwości Komisji dotyczące celu podatków oraz proporcjonalności i zgodności planowanych środków na rok 2010 i kolejne lata oraz pozwoliły jej stwierdzić, że środki te nie są sprzeczne z art. 86 ust. 2 WE.
Ocena jest jednak odmienna w odniesieniu do pomocy w kwocie 450 mln EUR planowanej na 2009 r., którą władze francuskie mają prawo przyznać.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka niezgodna z prawem pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
______
(1) Nadal dozwolona jest reklama bezmarkowa ogólnych grup produktów lub usług (tj. reklama niezwiązana z konkretnym przedsiębiorstwem) oraz sponsorowanie programów.
(2) Telewizyjna opłata licencyjna ("redevance audiovisuelle", obecnie "contribution à l'audiovisuel public") była przedmiotem pozytywnej decyzji Komisji w sprawie pomocy państwa z dnia 20 kwietnia 2005 r. C(2005) 1166 wersja ostateczna.
(3) Dz.U. C 320 z 15.11.2001, s. 5. Zmieniony komunikat przyjęty przez Komisję w dniu 2 lipca 2009 r. nie został jeszcze opublikowany i w związku z tym nie ma zastosowania. Zgodnie z jego pkt 99 Komisja będzie stosować komunikat w odniesieniu do wszystkich zgłaszanych środków pomocy, względem których musi podjąć decyzję po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym, nawet w przypadku projektów zgłoszonych przed publikacją. W niniejszej decyzji prosi się zatem Francję o poinformowanie, w jaki sposób planuje dostosować się do przepisów określonych w nowym komunikacie, ponieważ będzie on stanowił podstawę oceny ostatecznej decyzji Komisji.