Pomoc państwa - Niemcy - Pomoc państwa nr C 33/2006 (ex N 576/2004) - Wprowadzenie naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) w Bawarii - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2006.202.18
Akt nienormatywnyPomoc państwa nr C 33/2006 (ex N 576/2004) - Wprowadzenie naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) w Bawarii
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE
(2006/C 202/10)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2006 r.)
Pismem z dnia 19 lipca 2006 r. zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Federalną Niemiec o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w odniesieniu do wyżej wspomnianej pomocy (środka).
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat pomocy (środka), względem której Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
Directorate H, State Aid II
Building/Office J-70, 4/08
B-1049 Brussels
Faks: (32-2) 295 13 73
Otrzymane uwagi zostaną przekazane Republice Federalnej Niemiec. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
OPIS ŚRODKA POMOCY
Zgłoszony środek dotyczy projektu uruchomienia naziemnej telewizji cyfrowej ("DVB-T") w niemieckim kraju związkowym Bawaria. Dnia 30 maja 2005 r. projekt został rozpoczęty w Monachium i Norymberdze. Projektem przejścia na nowy system zarządzają władze odpowiedzialne za media w Bawarii Bayerische Landeszentrale für neue Medien ("BLM").
BLM przewidział budżet w wysokości 2,4 mln EUR na wprowadzenie DVB-T w Bawarii. Z środków tych 300 000 EUR zostanie wykorzystanych w celu poinformowania konsumentów o przejściu na telewizję cyfrową, a 2,1 mln EUR zostanie przeznaczonych na rzecz prywatnych nadawców w celu wsparcia dla transmisji ich programów w sieci DVB-T. Pomoc finansowa na rzecz prywatnych nadawców zostanie przyznana w formie bezzwrotnych dotacji. W pierwszym roku pomoc ta wyniesie 600 000 EUR, a w okresie trzech następnych lat 500 000 EUR.
Pomoc finansową oblicza się według metody uwzględniającej cztery kryteria. Metoda ta ma zastosowanie do pojedynczych kanałów programowych prywatnych nadawców. Za spełnienie każdego z czterech kryteriów kanał może uzyskać jeden punkt. Kryteria te są następujące: (i) kanały telewizyjne w przeciwieństwie do usług medialnych; (ii) kanały telewizyjne, które uzyskały licencję od BLM; (iii) kanały telewizyjne uprzednio transmitujące za pośrednictwem naziemnej sieci analogowej; (iv) lokalne kanały telewizyjne w przeciwieństwie do kanałów krajowych.
W zależności od roku i obszaru geograficznego za każdy punkt można uzyskać od 10 419 EUR do 15 000 EUR. W ramach wszystkich kanałów, lat i obszarów intensywność pomocy waha się od 5 % do 55 % obciążających nadawców opłat za możliwość transmisji. Niemcy zgłosiły pomoc finansową na rzecz lokalnych kanałów telewizyjnych oraz na rzecz krajowych kanałów telewizyjnych jako dwa odrębne środki. W przypadku obu beneficjentów pomoc finansowa obliczana jest na podstawie wyżej wymienionej metody.
OCENA ŚRODKA POMOCY
Komisja wstępnie stwierdza, że dotacja udzielona przez BLM stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1. BLM można uznać za podmiot publiczny ustanowiony lub wyznaczony przez państwo, który sprawuje funkcje publiczne, a korzyści przyznane przez ten podmiot można uznać za zasoby państwowe.
Pomoc finansowa BLF skierowana jest głównie do dwóch grup beneficjentów, po pierwsze do nadawców prywatnych uczestniczących w projekcie DVB-T jako bezpośredni beneficjenci, po drugie do T-Systems, operatora sieci DVB-T, będącego beneficjentem pośrednim. Dotacja udzielona przez BLM pokrywa część kosztów nadawców związanych z transmisją za pośrednictwem sieci DVB-T przez okres czterech lat. Dotacja zwalnia ich zatem z kosztów stanowiących część zwykłych kosztów działalności operacyjnej. W przypadku sieci niewykluczone jest, że T-Systems, operator sieci, uzyskuje korzyści pośrednie wynikające z dotacji BLM, ponieważ T-Systems może unikać obciążania użytkowników końcowych kosztami dostępu do DVB-T. Jednakże na obecnym etapie nie jest jasne, czy przekazanie zasobów państwowych na rzecz operatora sieci miało rzeczywiście miejsce.
Komisja poddaje w wątpliwość, czy procedury przetargowe zapewniały minimalizację lub likwidację selektywnych korzyści ekonomicznych dotacji BLM oraz czy zapobiegały zakłóceniu konkurencji. Natomiast wydaje się, że środek pomocy zakłóca konkurencję, ponieważ udział kosztów transmisji objętych dotacją nie jest taki sam w przypadku wszystkich nadawców prywatnych oraz ze względu na fakt, że dotacja nie jest skierowana np. do nadawców korzystających z innych platform nadawczych niż DVB-T. Istnieją również empiryczne dowody, iż na poziomie detalicznym poszczególne platformy nadawcze są wymienne oraz że DVB-T ma konkurencyjny wpływ na operatorów sieci kablowych. Ponadto zdaniem Komisji przedmiotowy środek może wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi, ponieważ potencjalni beneficjenci prowadzą działalność o zakresie międzynarodowym na wielu różnych rynkach.
Władze niemieckie powołały się na art. 87 ust. 3 lit. c), art. 87 ust. 3 lit. d) oraz art. 86 ust. 2 traktatu WE w celu uzasadnienia zgodności środka ze wspólnym rynkiem, w razie uznania go za pomoc państwa. W odniesieniu do art. 87 ust. 3 lit. c) Komisja ma wątpliwości, czy zgłoszony środek jest właściwy i konieczny dla zapewnienia pluralizmu mediów, wspierania rozwoju nowych usług lub sprzyjania konkurencji między różnymi platformami nadawczymi, jak twierdzą władze. Ponadto Komisja nie widzi żadnych przesłanek wskazujących, że zgłoszony środek byłby właściwy lub konieczny w celu wykluczenia wszelkiego innego rodzaju nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku, które mogą utrudnić przejście na telewizję cyfrową. Przeciwnie, konieczność wprowadzenia środka wydaje się wątpliwa, ponieważ nadawcy prywatni uznali, że warto było wprowadzić DVB-T i nadawać przez ponad rok bez jakiejkolwiek gwarancji pomocy finansowej.
W odniesieniu do art. 87 ust. 3 lit. d) Komisja wstępnie stwierdza, że środek dotyczy transmisji sygnałów nadawczych i nie odnosi się do żadnych określonych treści kulturowych, które w przeciwnym wypadku nie byłyby nadawane.
W odniesieniu do art. 86 ust. 2 Komisja uważa, że władze krajowe muszą jasno zdefiniować usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym i powierzyć je wyraźnie określonemu przedsiębiorstwu, czego w omawianym przypadku nie uczyniono. Ponadto Komisja kwestionuje zakwalifikowanie niniejszego środka, zapewniającego wsparcie finansowe na rzecz zwykłej działalności komercyjnej prywatnego przedsiębiorstwa przez okres czterech lat, jako usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym, w szczególności biorąc pod uwagę istnienie nadawców publicznych, wyraźnie zobowiązanych do świadczenia usług użyteczności publicznej w celu zapewnienia pluralizmu, jak również do zapewnienia lokalnej i regionalnej oferty programowej.
TEKST PISMA