Pomoc państwa - Niemcy - Pomoc państwa nr C 11/05. (ex N 21/05) - Pomoc na budowę rurociągu dla dostaw etylenu, Bawaria - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2005.100.18
Akt nienormatywnyPomoc państwa nr C 11/05. (ex N 21/05)
Pomoc na budowę rurociągu dla dostaw etylenu, Bawaria
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 100/03)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 26 kwietnia 2005 r.)
Pismem z dnia 16 marca 2005 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niemcy o swojej decyzji wszczęcia procedury określonej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącej wyżej wspomnianego środka.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka, względem którego Komisja wszczyna procedurę, w ciągu jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia oraz następującego po nim pisma, kierując je na następujący adres lub numer faksu:
Komisja Europejska/European Commission
Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji/Directorate-General for Competition
Kancelaria ds. pomocy państwa/State aid Greffe
SPA 3, 6/5
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 296 12 42
Otrzymane uwagi zostaną przekazane Niemcom. Zainteresowane strony przekazujące uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości poufnością.
STRESZCZENIE
Niemcy powiadomiły o swym zamiarze przyznania Ethylene Pipeline Süd GmbH & Co. KG, konsorcjum spółek chemicznych, 70 mln EUR na budowę rurociągu dla dostaw etylenu między Ludwigshafen a Münchsmünster. Etylen jest pozyskiwany z ropy naftowej i stosowany w produkcji polimerów, które następnie służą do produkcji tworzyw sztucznych.
Rurociąg będzie miał długość 357 km, a jego całkowity koszt wyniesie 140 mln EUR. Będzie on działał na zasadach "wspólnego przewoźnika", "otwartego dostępu", "niedyskryminujących opłat" oraz "minimalnego zysku". Każdy producent i użytkownik etylenu będzie miał dostęp do rurociągu na tych samych warunkach. W celu zapewnienia przestrzegania wyżej wymienionych zasad, przewidziano wolne możliwości produkcyjne. Wspomniane zasady muszą być przestrzegane przez co najmniej 25 lat.
Beneficjentem jest Ethylene Pipeline Süd GmbH & Co. KG, konsorcjum spółek BASF AG, Borealis Polymere GmbH, Clariant GmbH, OMV Deutschland GmbH, Ruhr Oel GmbH, Vinnolit Gmbh&Co KG i Wacker Chemie GmbH.
Transport rurociągiem jest bezpieczniejszy i bardziej przyjazny dla środowiska niż transport drogą wodną, kolejowy lub drogowy. Dobrze rozwinięta sieć rurociągów miałaby strategiczne znaczenie dla producentów i konsumentów wykorzystujących etylen w omawianym regionie.
W ramach wstępnej oceny Komisja uważa, że wsparcie władz niemieckich stanowi pomoc państwa, a nie ogólny środek infrastrukturalny. Komisja wyraża wątpliwość, czy przedmiotową pomoc można uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem. Korzyści dla ochrony środowiska, bezpieczeństwa transportu oraz natężenia ruchu drogowego wydają się żadne lub w najlepszym przypadku znikome. Rurociąg może mieć strategiczne znaczenie dla przemysłu chemicznego w regionie, jednak może prowadzić do niepotrzebnego naruszenia zasad konkurencji. Szacowana rentowność projektu jest niska, choć zyski dla istniejących producentów etylenu i propylenu mogą być znaczące. Rurociąg może umożliwić znaczne natężenie transportu między znajdującymi się wzdłuż niego spółkami, ale może także stwarzać możliwości dostaw etylenu do dalszych regionów, gdzie może on bezpośrednio konkurować z etylenem pochodzącym od innych dostawców spoza Bawarii i Badenii-Wirtembergii. Nie można także wykluczyć ważnych istotnego wpływu na rynek propylenu.
Przedmiotowy projekt jest w pewnym stopniu podobny do projektu rurociągu dla dostaw propylenu biegnącego z Rotterdamu przez Antwerpię do niemieckiego Zagłębia Ruhry - sprawy C67, 68 oraz 69/03 - dla którego Komisja zatwierdziła pomoc w dniu 16 czerwca 2004 r.(1) Niemniej jednak istnieją trzy główne różnice: 1) W chwili obecnej między obszarami leżącymi na dwóch najdalszych końcach rurociągu nie ma znaczącego transportu etylenu, natomiast w przypadku rurociągu dla propylenu drogi wodne i kolejowe stanowiły rozsądną alternatywę. 2) W przeciwieństwie do sprawy dotyczącej rurociągu dla propylenu, opłaty za transport zakładają rabaty za przesył większych ilości, długoterminowe umowy oraz rezerwację z wyprzedzeniem. Komisja wątpi, czy nie doprowadziłoby to do nieproporcjonalnych zysków spółek wchodzących w skład konsorcjum względem innych użytkowników. 3) W omawianym przypadku intensywność pomocy wynosi 50 %, a nie niecałe 30 % jak w drugim przypadku.
W świetle wyżej wymienionych wątpliwości Komisja postanowiła wszcząć formalne postępowanie wyjaśniające ustanowione w art. 88 ust. 2 TWE i zaprasza zainteresowane strony do zgłaszania uwag.
______
(1) Dz.U. L 56 z 2.3.2005, str. 15.
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA