Pomoc państwa - Niemcy - Pomoc C 25/2004 (ex NN 36/04) - Wdrożenie DVB-T w Berlinie-Brandenburgii - Zaproszenie do przedłożenia uwag na podstawie art. 88 ust. 2 Traktatu WE.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.216.5

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 sierpnia 2004 r.

POMOC PAŃSTWA - NIEMCY

Pomoc C 25/2004 (ex NN 36/04) - Wdrożenie DVB-T w Berlinie-Brandenburgii

Zaproszenie do przedłożenia uwag na podstawie art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(2004/C 216/03)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2004 r.)

Pismem z dnia 14 lipca 2004 r., zamieszczonym w języku oryginalnym po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niemcy o decyzji wszczęcia procedury przewidzianej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE w stosunku do wyżej wymienionych środków.

Zainteresowane strony mogą przesłać swoje uwagi dotyczące środków, w stosunku do których Komisja wszczyna procedurę, w ciągu miesiąca, licząc od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim listu, na następujący adres:

Komisja Europejska

Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji

Dyrekcja H, Pomoc Państwa

J-70

B-1049 Brussels

Fax (32-2) 296 98 16

Uwagi te zostaną przekazane do wiadomości Niemiec. Zainteresowana strona przedstawiająca uwagi może zwrócić się z pisemną prośbą o zachowanie poufności co do jej tożsamości, podając powody tejże prośby.

STRESZCZENIE

Procedura

W grudniu 2002 ANGA, organizacja reprezentująca operatorów telewizji kablowej w Niemczech, przedłożyła skargę dotyczącą finansowania naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T w Berlinie-Brandenburgii. W maju 2003, na podstawie wspomnianej skargi, Komisja wystosowała do władz niemieckich wniosek o udzielenie informacji.

Opis środków, w stosunku do których Komisja wszczyna procedurę

Niemiecki urząd regulacyjny (RegTP) zlecił budowę oraz eksploatację sieci DVB-T spółce T-Systems, podległej firmie Deutsche Teleksom AG. Operatorzy telewizyjni płacą firmie T-Systems za przekazywanie sygnału za pomocą sieci DVB-T do końcowego użytkownika. Urząd ds. Mediów w Berlinie- Brandenburgii (Mabb) promuje wprowadzenie oraz rozwój naziemnej telewizji cyfrowej w tymże regionie. Mabb przyznaje na ten cel dotacje nadawcom prywatnym, pod warunkiem że używać będą oni sieci DVB-T. Nadawcy publiczni nie otrzymują co prawda dotacji od Mabb, ale są im przyznawane rekompensaty za sprawą systemu opłat licencyjnych. W następstwie tego Mabb odstąpił od usług analogowych.

Analiza środków

Mabb wydaje się bezpośrednio przysparzać korzyści nadawcom prywatnym, oraz, w sposób pośredni, firmie T-Systems. Mabb dostarcza finansowych bodźców, skłaniających do przejścia z usług analogowych na usługi cyfrowe naziemne. T-Systems nie musi w ten sposób domagać się opłat wpisowych od końcowych użytkowników ani też wprowadzać niższych opłat wobec nadawców. DVB-T jest technologią konkurującą z DVB-C oraz DVB-S (telewizja cyfrowa przez kabel i przez satelitę). Wobec tego korzyści przyznane firmie T-Systems są w stanie zakłócić wolną konkurencję oraz wpłynąć na wymianę handlową pomiędzy Państwami Członkowskimi. Wydaje się, że warunki art. 87 ust.1 są w tym przypadku spełnione.

W związku z powyższym, na obecnym etapie procedury, Komisja doszła do wniosku, iż władze niemieckie według wszelkiego prawdopodobieństwa przyznają pomoc państwową firmie T-Systems w rozumieniu art. 87 ust.1 Traktatu WE. Wydaje się również, że wyjątki przewidziane w art. 87 ust. 2 i 3 Traktatu WE nie znajdują w obecnym przypadku zastosowania. Ze względu na wątpliwości, jakie istnieją co do zgodności wspomnianych środków pomocowych z Traktatem WE, Komisja podjęła decyzje o wszczęciu formalnej procedury dochodzenia przewidzianej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 nielegalna pomoc może stać się w całości przedmiotem windykacji od beneficjenta.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

TEKST PISMA

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.