Pomoc państwa - Niderlandy - Pomoc państwa nr C 15/2005 (ex NN 34/2005) - Domniemanie bezprawnego przyznania pomocy na rzecz VAOP - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2005.240.36
Akt nienormatywnyPomoc państwa nr C 15/2005 (ex NN 34/2005)
Domniemanie bezprawnego przyznania pomocy na rzecz VAOP
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 240/08)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2005 r.)
Pismem z dnia 3 maja 2005 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niderlandy o swojej decyzji w sprawie wszczęcia procedury określonej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącej wyżej wspomnianego środka.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka, względem którego Komisja wszczyna procedurę, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma, kierując je na następujący adres lub numer faksu:
Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji
Kancelaria ds. Pomocy Państwa
SPA 3, 6/5
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 296 12 42
Uwagi te zostaną przekazane Niderlandom. Zainteresowane strony przekazujące uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości poufnością.
STRESZCZENIE
OPIS
(1) VAOP, co stanowi skrót od Vereniging van Aanbieders van Oud Papier (Stowarzyszenie Dostawców Makulatury) zostało powołane na początku lat dziewięćdziesiątych przez kilka niderlandzkich gmin. Celem tego przedsiębiorstwa spółdzielczego z ograniczoną odpowiedzialnością było stworzenie optymalnego systemu zbioru, wstępnego przetworzenia (sortowania/prasowania) oraz sprzedaży makulatury pochodzącej z terenów zaangażowanych gmin. Ponieważ VAOP zleca wykonanie większości prac takich jak np. transport i wstępne przetworzenie makulatury innym przedsiębiorstwom, w roku 2002 przedsiębiorstwo to zatrudniało zaledwie 20 pracowników przy obrocie w wysokości 27,5 mln EUR. VAOP obciąża władze lokalne kosztami zbioru i wstępnego przetworzenia makulatury pochodzącej z ich terenu, ale przekazuje im też dochody osiągnięte ze sprzedaży makulatury producentom papieru pochodzącego z recyklingu. Działalność VAOP znacząco ożywiła sięw latach dziewięćdziesiątych. Na początku 2000 r. jego udziały w holenderskim rynku zbioru makulatury wahały się pomiędzy 25 a 30 %. VAOP zajmuje także istotną pozycję na rynku wstępnego przetwarzania makulatury (sortowania/prasowania). Jednocześnie VAOP rozpoczął działalność na holenderskim rynku zbioru odpadów szklanych, na którym stał się jednym z liderów.
(2) Wprawdzie władze lokalne są w Niderlandach prawnie zobowiązane do prowadzenia oddzielnego zbioru makulatury i oferowania jej do recyklingu, ale odnośne przepisy nie regulują kwestii tego, jak dokładnie ma wyglądać organizacja tych zadań. Z tego powodu większość holenderskich gmin wybiera wykonawcę tych prac w wyniku zaproszenia do składania ofert. VAOP regularnie bierze udział w tej procedurze i tym samym musi bezpośrednio konkurować z przedsiębiorstwami sektora prywatnego, które oferują wykonywanie tego samego rodzaju usług.
(3) Przedmiotem bieżącego postępowania wyjaśniającego są dwie pożyczki udzielone przez podmioty publiczne. Po pierwsze w marcu 1998 r. bank BNG przyznał VAOP kredyt w wysokości 16,3 mln NLG (7,4 mln EUR). W dniu 31 grudnia 1997 r. skonsolidowany bilans VAOP wykazywał, że kapitał własny tego przedsiębiorstwa wynosi 0,8 mln NLG (0,4 mln EUR), zaś suma bilansowa - 17,3 mln NLG (7,9 mln EUR). Po drugie na przestrzeni 2001 r. władze lokalne zgodziły się na przekształcenie należnych im - jako dostawcom makulatury - zaległych płatności ze strony VAOP w pożyczkę podporządkowaną w wysokości 3 mln NLG (1,3 mln EUR). Pod koniec 2000 r. VAOP poniosło znaczące straty. W dniu 31 grudnia 2000 r. skonsolidowane sprawozdanie finansowe VAOP wykazywało ujemny kapitał własny w wysokości 3,4 mln NLG (1,5 mln EUR). W tym samym dniu suma bilansowa wynosiła 32,1 mln NLG (14,5 mln EUR).
OCENA POMOCY
(4) Wielkość pożyczki przyznanej przez BNG jest w porównaniu między innymi z ówczesną wielkością kapitału własnego VAOP znacznie wyższa, niż byłoby to w takiej sytuacji do zaakceptowania przez bank sektora prywatnego. Ponieważ VAOP w zasadzie nie dysponował takim kapitałem własnym, jaki mógłby stanowić zabezpieczenie na wypadek niekorzystnego rozwoju sytuacji i do pewnego poziomu pokryć ewentualne straty, prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązań przez VAOP było bardzo duże. BNG zażądało zabezpieczenia w postaci hipoteki na część należności, jednak wartość tego zabezpieczenia była znacznie mniejsza niż wysokość przyznanej pożyczki. W normalnej sytuacji, aby otrzymać tak dużą pożyczkę, przedsiębiorstwo mające do czynienia z kierującym się zasadami gospodarki rynkowej kredytodawcą musiałoby dysponować większym kapitałem własnym. Pożyczka udzielona przez BNG pozwoliła zatem VAOP na szybszy rozwój oraz skorzystanie z większej ilości zaproszeń do składania ofert, jak również na oferowanie niższych cen.
(5) Drugi środek pomocowy w postaci przyznanej przez gminy pożyczki podporządkowanej w wysokości 1,3 mln EUR został udostępniony w pierwszej połowie 2001 r., w którym to okresie kondycja finansowa VAOP była bardzo zła. Kapitał własny VAOP był ujemny. Ponadto przedsiębiorstwo miało bardzo wysoki dług nadrzędny, natomiast niemal wszystkie jego aktywa były obciążone hipoteką na korzyść banku BNG. Ogólnie można stwierdzić, że prawdopodobieństwo bankructwa przedsiębiorstwa było wysokie, i gdyby do niego doszło, kredytodawcy podporządkowani nie mogliby liczyć na odzyskanie swoich należności. W tamtym okresie wspomniane władze lokalne należały już do wierzycieli VAOP, które zalegało wobec nich z płatnościami za dostarczoną makulaturę. W takiej sytuacji wierzyciel kierujący się zasadami gospodarki rynkowej najprawdopodobniej wolałby przekształcić swoje należności w pożyczkę, zamiast składać wniosek o ogłoszenie bankructwa VAOP, co mogłoby mieć ten skutek, że wierzyciel straciłby częściowo lub w całości możliwość odzyskania swoich należności. Jednak w omawianym przypadku Komisja wątpi, żeby warunki pożyczki były do zaakceptowania przez wierzyciela kierującego się zasadami gospodarki rynkowej. Podsumowując, udostępnienie podporządkowanej pożyczki, o której mowa powyżej, stwarza korzyść dla VAOP.
(6) Obydwa wymienione środki kwalifikują się jako pomoc państwa zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu WE.
(7) Żadne z wyłączeń przewidzianych w art. 87 ust. 2 i 3 wobec ogólnego zakazu udzielania pomocy państwa zawartego w art. 87 ust. 1 nie wydaje się mieć zastosowania do omawianego przypadku. W odniesieniu do art. 86 ust. 2 Komisja stwierdza, że żaden z wymienionych środków pomocy ani nie miał na celu umożliwienia recyklingu makulatury na określonej części terytorium Niderlandów, ani też nie miał takiego skutku. Oprócz VAOP istnieją także inne tego rodzaju konkurencyjne przedsiębiorstwa i nic nie wskazuje na to, że owe konkurencyjne firmy albo potencjalni nowi gracze rynkowi nie byliby w stanie zapewnić wykonania usług związanych ze zbiorem makulatury, które od 1998 r. świadczyło VAOP.
(8) Komisja wyraża wątpliwość, czy przedmiotową pomoc można uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem. Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka bezprawnie przyznana pomoc może podlegać windykacji od jej beneficjenta.
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA