Pomoc państwa - Niderlandy - Pomoc państwa C 11/09 (związana z NN 2/10 (ex N 429/09) oraz N 19/10) - Środki służące dokapitalizowaniu na rzecz FBN i ABN Amro group - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.95.10

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 kwietnia 2010 r.

POMOC PAŃSTWA - NIDERLANDY

Pomoc państwa C 11/09 (związana z NN 2/10 (ex N 429/09) oraz N 19/10) - Środki służące dokapitalizowaniu na rzecz FBN i ABN Amro group

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/C 95/07)

(Dz.U.UE C z dnia 15 kwietnia 2010 r.)

Pismem z dnia 5 lutego 2010 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niderlandy o swojej decyzji w sprawie przedłużenia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Competition

State aid Greffe

Building/Office, J-70 03/225

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Fax +32 22961242

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom niderlandzkim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

STRESZCZENIE

I. PROCEDURA

1. W dniu 8 kwietnia 2009 r. Komisja wszczęła postępowanie określone w art. 108 ust. 2 TFUE w odniesieniu do domniemanej pomocy na rzecz Fortis Bank Nederland (FBN) oraz niderlandzkiej działalności ABN Amro (ABN Amro N). Komisja wątpi, czy państwo niderlandzkie udzieliło FBF pożyczek na warunkach rynkowych, gdy przejęło pożyczki udzielone FBN przez Fortis Holding bezpośrednio po rozpadzie Fortis Holding. Komisja ma również wątpliwości, czy państwo niderlandzkie zapłaciło FBN cenę rynkową, gdy nabyło od FBN ABN Amro N w grudniu 2008 r.

2. W dniu 17 lipca 2009 r. Niderlandy powiadomiły Komisję o dokapitalizowaniu swojej działalności w ABN Amro na kwotę 2,5 mld EUR. Ponieważ środki przewidziane w tym planie dokapitalizowania zostały w międzyczasie wprowadzone bez zezwolenia Komisji, Komisja w chwili obecnej traktuje te środki jako niezgłoszoną pomoc. W dniu 15 stycznia 2010 r. Niderlandy powiadomiły o dodatkowych środkach o wartości 4,39 mld EUR.

II. OPIS

3. Środki służące dokapitalizowaniu notyfikowane w dniu 17 lipca 2009 r. obejmują dwa środki: swap ryzyka kredytowego oraz emisję obowiązkowo zamiennych papierów wartościowych. Poprzez swap ryzyka kredytowego rząd niderlandzki sprzedał ABN Amro N ochronę kredytową na niderlandzki portfel hipoteczny wynoszący 34,5 mld EUR, powodując tym samym zmniejszenie jego potrzeb w zakresie kapitału o 1,7 mld EUR. W zamian za swój instrument ochrony kredytowej państwo niderlandzkie otrzymuje roczną opłatę w wysokości 51,5 punktów bazowych (obliczane jako procent wartości portfela na początku każdego okresu odniesienia). Ponadto państwo niderlandzkie subskrybowało obowiązkowo zamienny papier wartościowy kapitału warstwy pierwszej z 10 % kuponem na nominalną kwotę 0,8 mld EUR. Te dwa środki były potrzebne, aby pokryć niedobór kapitału ABN Amro Z (łączącego aktywa ABN Amro Holding, które nie zostały podzielone między trzech członków konsorcjum będących posiadaczami grupy: Santander, Royal Bank of Scotland i państwo niderlandzkie) oraz aby pokryć pierwszą część kosztów rozdziału.

4. Dodatkowe środki w kwocie 4,39 mld EUR dotyczyły ABN Amro i FBN. Aby zaspokoić potrzeby FBN w zakresie kapitału, państwo wymieni 1,35 mld EUR swoich pożyczek kapitału warstwy 2 udzielonych FBN na kapitał podstawowy warstwy 1 FBN. Inne środki dotyczą działalności państwowej ABN Amro. Państwo będzie subskrybowało dodatkowe emisje obowiązkowo zamiennych papierów wartościowych kapitału warstwy 1, niedobór kapitału wynikający ze sprzedaży poniżej wartości księgowej New HBU i koszty łączenia. Państwo zapłaci również 740 mln EUR gotówką, aby uregulować swoje zobowiązania wobec dwóch pozostałych członków konsorcjum. Ponadto wprowadzony zostanie mechanizm gwarancji w odniesieniu do zobowiązań krzyżowych wynikających również ze sprzedaży New HBU, która była warunkiem wstępnym zatwierdzenia połączenia między FBN i ABN Amro N zgodnie z przepisami UE dotyczącymi łączenia przedsiębiorstw. Mechanizm ten obejmuje regwarancję w kwocie 950 mln EUR ze strony państwa na rzecz ABN Amro. ABN Amro zapewni wynagrodzenie za tę gwarancję państwa.

III. OCENA

5. Komisja przedłuża postępowanie wszczęte w dniu 8 kwietnia 2009 r. i rozszerzy jego zakres w celu uwzględnienia nowych środków. Komisja uważa, że niektóre lub wszystkie z przedmiotowych środków mogą stanowić pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. Komisja ma również wątpliwości, czy zaproponowany przez przedsiębiorstwo plan restrukturyzacji jest w pełni zgodny z komunikatem dotyczącym restrukturyzacji.

6. Mając na względzie stabilność finansową Komisja do dnia 31 lipca 2010 r. uznaje wszystkie przedmiotowe środki za zgodne z art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE za pomoc na ratowanie.

IV. UWAGA KOŃCOWA

7. Aby uniknąć pomyłek, należy wziąć pod uwagę, że w związku z reorganizacją przedsiębiorstw nazwy niektórych podmiotów wymienionych w przedmiotowej decyzji zmieniły się od czasu jej podjęcia w dniu 5 lutego 2010 r. ABN Amro II obecnie nosi oficjalną nazwę ABN Amro Bank NV, ABN Amro Bank NV to obecnie The Royal Bank of Scotland NV, a ABN Amro Holding NV to obecnie The Royal Bank of Scotland Holding NV.

TEKST PISMA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.