Pomoc państwa - Hiszpania - Pomoc państwa SA.21233 (11/C) (ex NN/11, ex CP 137/06) - System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego, zwany również hiszpańskim systemem leasingu podatkowego - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Dz.U.UE.C.2011.276.5
Akt nienormatywnyPomoc państwa SA.21233 (11/C) (ex NN/11, ex CP 137/06) - System podatkowy stosowany do niektórych umów leasingu finansowego, zwany również hiszpańskim systemem leasingu podatkowego
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/C 276/03)
(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2011 r.)
Pismem z dnia 29 czerwca 2011 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Hiszpanię o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego programu pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat programu pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
State aid Registry
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks +32 22961242
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom hiszpańskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
Od 2006 r., Komisja otrzymywała skargi od europejskich przedsiębiorstw działających w przemyśle stoczniowym i żegludze na temat tzw. hiszpańskiego systemu leasingu podatkowego (SLP), który od 2002 r. rzekomo umożliwia przedsiębiorstwom żeglugowym zakup statków z hiszpańskich stoczni po cenach o 20-30 % niższych niż w innych okolicznościach.
Aby otrzymać niższą cenę przedsiębiorstwo żeglugowe musi wyrazić zgodę na zakup statku nie bezpośrednio od stoczni, ale od Hiszpańskiego Ugrupowania Interesów Gospodarczych (HUIG) stworzonego przez bank.
SLP opiera się na 1) doraźnie powołanej przez bank strukturze prawnej i finansowej, narzuconej w stosunkach pomiędzy przedsiębiorstwem żeglugowym oraz stocznią, będących odpowiednio nabywcą i sprzedawcą statku; 2) kompleksowej sieci umów między różnymi stronami transakcji oraz 3) wykorzystaniu szeregu hiszpańskich środków podatkowych. W praktyce bank powołuje Hiszpańskie Ugrupowanie Interesów Gospodarczych i sprzedaje udziały inwestorom. Inwestorzy ci to duże przynoszące zyski przedsiębiorstwa będące podatnikami hiszpańskimi, które oczekują zwrotu z inwestycji w formie obniżonej podstawy opodatkowania. Zazwyczaj nie prowadzą one żadnej działalności żeglugowej. Przedsiębiorstwo leasingowe podpisuje ze stocznią umowę o budowę statku i leasinguje statek HUIG przez okres 3-5 lat. W momencie odbioru statku (1-3 lat później) HUIG leasinguje go przedsiębiorstwu żeglugowemu w formie czarteru bez załogi z opcją zakupu. Przy zakończeniu umowy leasingu HUIG kupuje statek od przedsiębiorstwa leasingowego (opcja leasingu), a przedsiębiorstwo żeglugowe kupuje statek od HUIG (opcja czarteru bez załogi). Cała struktura SLP zostaje wcześniej ustalona.
Korzyści podatkowe tego systemu wynikają z dwóch kwestii. Po pierwsze HUIG posiada zezwolenie organów podatkowych na rozpoczęcie amortyzacji statku w okresie budowy (art. 115 ust. 11 hiszpańskiej ustawy o podatkach od przedsiębiorstw) oraz na przyspieszenie amortyzacji (art. 115 ust. 6 tej ustawy). Pełna amortyzacja następuje po 3-5 latach. Proces amortyzacji pociąga za sobą duże straty dla HUIG, ale ponieważ HUIG jest przejrzysty pod względem podatkowym(1), straty te są bezpośrednio przenoszone na członków HUIG, tj. hiszpańskie przedsiębiorstwa będące podatnikami, które mogą zrównoważyć te straty zyskami osiąganymi z prowadzonej przez siebie działalności komercyjnej. Po drugie HUIG korzysta z systemu podatku tonażowego w celu zapewnienia, aby statek mógł być sprzedany przedsiębiorstwu żeglugowemu bez opodatkowania zysku ze sprzedaży dzięki wcześniejszej i przyspieszonej amortyzacji w początkowym okresie. W rzeczywistości w zwykłym systemie podatków od przedsiębiorstw znaczna zawyżona amortyzacja w okresie pierwszych 3-5 lat powinna zostać zrównoważona albo dodatkowym podatkiem od przedsiębiorstw w kolejnych latach (po okresie 3-5 lat przedsiębiorstwo nie może już odejmować kosztów amortyzacji i w konsekwencji płaci większy podatek), albo - w przypadku sprzedaży środka trwałego - opodatkowaniem zwiększonego zysku ze sprzedaży aktywów trwałych.
W systemie podatku tonażowego(2), który jest alternatywną i opcjonalną, korzystną metodą służącą określaniu dochodu przedsiębiorstw żeglugowych na morzu, opodatkowanie ustala się według zdolności żeglugowej tych przedsiębiorstw (tonaż pomnożony przez bardzo niską kwotę ryczałtową), a nie według różnicy między przychodami a kosztami. Do podstawy opodatkowania w hiszpańskim systemie podatku tonażowego włącza się wszystkie przychody, w tym zysk ze sprzedaży aktywów trwałych uzyskany przy sprzedaży statków, ale do statków używanych objętych systemem podatku tonażowego mają zastosowanie środki zabezpieczające mające na celu uniknięcie zysków nadzwyczajnych oraz ewentualnych nadużyć(3). Niemniej jednak w omawianym przypadku środki zabezpieczające zatwierdzone przez Komisję nie mają zastosowania, ponieważ statki zakupione przez HUIG w ramach opcji umów leasingowych zatwierdzonych przez organy podatkowe uznaje się za nowe, a nie za używane(4). W konsekwencji zysk ze sprzedaży aktywów trwałych jest całkowicie zwolniony z podatku.
Jak wspomniano powyżej, SLP polega na szeregu pojedynczych środków podatkowych, które łącznie sprawiają, że system ten jest atrakcyjny. Na obecnym etapie analizy Komisja jest zdania, że SLP jako całość stanowi pomoc państwa na rzecz zaangażowanych w niego HUIG, inwestorów należących do HUIG i zarejestrowanych w Hiszpanii, przedsiębiorstw żeglugowych, które nabywają statki od HUIG po znacznie obniżonej cenie (20-30 % taniej) oraz, prawdopodobnie, przedsiębiorstw leasingowych, banków i innych jednostek pośredniczących działających w tym systemie, a także dla stoczni Komisja wstępnie uważa również, że niektóre ze środków podatkowych składających się na SLP mogą same w sobie stanowić pomoc państwa.
Na obecnym etapie Komisja uznaje przyznaną pomoc za niezgodną z prawem, ponieważ omawiane środki, które w szerokim zakresie są niezgodne z przepisami, nie zostały zgłoszone Komisji ani w żaden inny sposób przez nią zatwierdzone. Jedynie część pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom żeglugowym byłaby zgodna z "Wytycznymi wspólnotowymi w sprawie pomocy państwa dla transportu morskiego"(5), ponieważ kwota pomocy zgodnej z przepisami ogranicza się do pułapu określonego w art. 11 tych wytycznych.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 pomoc niezgodna z prawem może podlegać odzyskaniu od jej beneficjenta.
TEKST PISMA
______
(1) Artykuł 48 hiszpańskiej ustawy o podatkach od przedsiębiorstw.
(2) Artykuł 124-128 hiszpańskiej ustawy o podatkach od przedsiębiorstw. Hiszpański system podatku tonażowego został zatwierdzony przez Komisję jako zgodna z przepisami pomoc państwa w 2002 r.; zob. decyzja Komisji C(2002) 582 wersja ostateczna z dnia 27 lutego 2002 r. w sprawie N 736/01, zmieniona decyzją N 528/03.
(3) Artykuł 125 ust. 2 hiszpańskiej ustawy o podatku od przedsiębiorstw.
(4) Artykuł 50 ust. 3 rozporządzenia wdrażającego dotyczącego podatku od przedsiębiorstw.
(5) Zob. Dz.U. C 13 z 17.1.2004.