Pomoc państwa - Francja - Pomoc państwa nr C 47/2006 (ex N 648/2005) - Ulga podatkowa na tworzenie gier video - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.297.19

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 grudnia 2006 r.

POMOC PAŃSTWA - FRANCJA

Pomoc państwa nr C 47/2006 (ex N 648/2005) - Ulga podatkowa na tworzenie gier video

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 297/07)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2006 r.)

Pismem z dnia 22 listopada 2006 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Francję o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma, Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Competition

Greffe Aides d'Etat/Sekretariat ds. Pomocy Państwa

SPA 3 6/5

B-1049 Bruksela

Faks: (32-2) 296 12 42

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom francuskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

1.

OPIS ŚRODKA POMOCY

Władze francuskie poinformowały o planowanym wprowadzeniu w dniu 20 grudnia 2005 r. ulgi podatkowej na tworzenie gier video.

Przedsiębiorstwa, które mogą skorzystać z ulgi podatkowej, to studia opracowujące gry video, niezależne lub filie wydawnicze. Ulgą objęte będą gry video do zastosowania w komputerach osobistych (PC) lub konsolach, gry przenośne lub internetowe (on line), programy komputerowe edukacyjne lub rozrywkowoedukacyjne oraz, pod pewnymi warunkami, płyty CD-Rom o tematyce kulturalnej, spełniające określone kryteria.

Ulgą nie mogą być objęte gry, zawierające sceny pornograficzne lub sceny przemocy. Objęte ulgą gry video muszą spełniać również jeden z poniższych kryteriów kulturalnych:

1. winny stanowić adaptację istniejącego już dzieła, zaliczanego do europejskiej spuścizny kulturowej, na podstawie napisanego w języku francuskim scenariusza;

2. bądź też winny spełniać "kryterium jakości i oryginalności koncepcji oraz przyczyniać się do wyrażania różnorodności kulturowej i twórczości europejskiej w dziedzinie gier video". Ocena tego kryterium polegać będzie na "analizie jakości i oryginalności treści i scenariusza, »grywalności«, nawigacji, interaktywności, elementów wizualnych, dźwiękowych i graficznych".

Dodatkowo stosowane jest europejskie kryterium kulturowe: charakter europejski gier video, a więc możliwość zakwalifikowania ich do objęcia ulgą, ustalany będzie według tabeli punktów, podzielonych na kategorie i przyznawanych w zależności od cechy pochodzenia z państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W ten sposób obliczanie punktów wg ww. tabeli będzie odbywało się niezależnie od miejsca ponoszenia kosztów.

Jako koszty kwalifikowane uznawane będą wydatki na personel (wynagrodzenia i obciążenia socjalne) związane z tworzeniem gier video, dotacje na amortyzacje zamiany majątku ruchomego na nieruchomy, innego niż budynki, przeznaczane bezpośrednio na tworzenie dopuszczonych gier video i inne wydatki operacyjne, ustalane jako ryczałt w wysokości 75 % wydatków na personel.

Stawka ulgi podatkowej jest stosowana do tak określonej podstawy kosztów. Stawka ulgi podatkowej wynosi 20 % podstawy kosztów kwalifikowanych. Gdy kwota odliczenia od podatku należnego w danym roku obrotowym przekroczy kwotę należnego podatku, nadwyżka jest zwracana przedsiębiorstwu. Przewidywany budżet roczny na ten środek obliczono na od 30 mln EUR do 60 mln EUR. Okres obowiązywania środka przewidziano do 31 grudnia 2008 r.

2.

OCENA ŚRODKA POMOCY

Przedmiotowa ulga podatkowa daje korzyść selektywną w formie obniżenia podatku, a więc finansowaną z zasobów państwa, niektórym przedsiębiorstwom działającym w sektorze produkcji gier video. Sektor ten ponadto stanowi przedmiot wymiany handlowej między państwami członkowskimi. Komisja uznaje zgłoszoną pomoc za pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE.

W pierwszej kolejności Komisja musi upewnić się, że środek pomocy nie zawiera żadnej klauzuli niezgodnej z postanowieniami Ttraktatu WE w dziedzinach innych niż pomoc państwa. Tymczasem zdaje się, że za koszty kwalifikowane można uwzględnić tylko dotacje do amortyzacji i wydatki na personel ponoszone przez przedsiębiorstwo, będące beneficjentem ulgi podatkowej: nie wynika jasno, czy i w jaki sposób uwzględniane są koszty przedsiębiorstw podwykonawczych, które mogą być zlokalizowane w innych państwach członkowskich. Komisja nie może więc stwierdzić, że środek ten nie powoduje żadnej dyskryminacji na podstawie miejsca ponoszenia kosztów. Również nie wiadomo do końca, czy stałe, francuskie filie przedsiębiorstw europejskich, niezależnie od ich formy prawnej, mogą być beneficjentami ulgi podatkowej.

Jeśli chodzi o zgodność z przepisami wspólnotowymi dotyczącymi pomocy państwa, władze francuskie uważają, że odstępstwo, o którym mowa w art. 87 ustęp 3 d) Traktatu WE ma zastosowanie do zgłoszonego środka pomocy. Aby środek pomocy był zgodny z zasadą tego przepisu, musi spełniać cel wspierania kultury w sposób proporcjonalny i konieczny.

Komisja zgadza się, że niektóre gry video mogą stanowić produkty o wartości kulturalnej w rozumieniu art. 87 ust. 3 lit. d) Traktatu WE. Taka kwalifikacja zależeć będzie od ich treści, a więc kryteriów selekcji zastosowanych przez władze francuskie.

Pierwsze z zaproponowanych przez władze francuskie kryteriów wymaga, by gra stanowiła adaptację istniejącego dzieła, zaliczanego do europejskiej spuścizny kulturowej. Tymczasem niektóre podane przez władze francuskie przykłady gier video, które miałyby spełniać to kryterium, zdają się wskazywać, że mogłoby ono być stosowane w sposób bardzo szeroki, a zatem nie dający gwarancji, że wybrane gry video stanowią adaptację istniejącego dzieła zaliczanego do europejskiego dziedzictwa kulturowego. Koncepcja europejskiej spuścizny kulturowej winna więc być doprecyzowana.

Gry video mogą być objęte ulgą również wówczas, gdy "spełniają kryterium jakości i oryginalności koncepcji oraz przyczyniają się do wyrażania różnorodności kulturowej i twórczości europejskiej w dziedzinie gier video". Treść tego drugiego kryterium kulturalnego również może być źródłem szerokiej interpretacji, która mogłaby objąć na przykład gry symulacyjne lub sportowe o wątpliwych treściach kulturalnych. Ponadto kryterium "jakości i oryginalności koncepcji" mogłoby być stosowane do wybierania gier video ze względu na ich walory rozrywkowe i graficzne, bardziej niż rzeczywiste wartości kulturalne.

Na tym etapie Komisja ma więc wątpliwości, czy zgłoszony środek pomocy umożliwia wybranie wyłącznie gier video o rzeczywistym charakterze kulturalnym, a więc czy odpowiada celowi wspierania kultury w myśl art. 87 ustęp 3 d) Traktatu WE.

Zakładając, że wspieranie produkcji gier video w takim, jak określony w przedmiotowym środku pomocy kształcie, jest celem wspierania kultury w myśl art. 87 ustęp 3 d), należy upewnić się, czy środek jest tak skonstruowany, by spełniać ten cel, w szczególności czy jest odpowiednim narzędziem, czy ma skutek wystarczający zachęcający i czy jest proporcjonalny. Komisja uważa, że na tym etapie władze francuskie nie dostarczyły wystarczających informacji służących stwierdzeniu, czy środek ma wystarczający skutek zachęcający. W kwestii proporcjonalności Komisja zauważa, że ulga podatkowa wynosi 20 % kosztów, co jest poziomem rozsądnym pod warunkiem, że koszty kwalifikowane są poprawnie zdefiniowane i że uwzględniane są tylko faktycznie poniesione koszty produkcji.

"Inne wydatki operacyjne" (a więc wydatki na personel i dotacje na amortyzacje zamiany majątku ruchomego na nieruchomy) są tymczasem ustalane ryczałtowo jako 75 % wydatków na personel. Komisja wątpi, by takie obliczenie "innych wydatków operacyjnych" umożliwiło ustalenie kosztów faktycznie poniesionych na tworzenie gier video przez przedsiębiorstwa kwalifikowane do ulgi, a więc by było zgodne z zasadami wspólnotowymi w dziedzinie pomocy państwa.

Wreszcie, aby zgłoszony środek pomocy był zgodny z prawem, jego wpływ na wymianę handlową oraz zakłócenie konkurencji muszą być ograniczone tak, by ogólny bilans pomocy był dodatni. Obniżając koszty produkcji przedsiębiorstw z tego sektora i mających siedzibę we Francji, ta ulga podatkowa może wzmocnić ich pozycję względem konkurencyjnych przedsiębiorstw europejskich, w szczególności tych, które są zlokalizowane w Zjednoczonym Królestwie i Niemczech. Władze francuskie nie dostarczyły żadnej precyzyjnej informacji na temat wpływu tego środka na konkurencję wewnątrzwspólnotową.

Zważywszy na ww. powody na tym etapie Komisja wątpi, że zgłoszony środek pomocy jest zgodny ze wspólnym rynkiem w myśl art. 87 ustęp 3 d) Traktatu WE. Komisja ma również wątpliwości, czy środek ten może być zgodny z innymi przepisami pochodnymi.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc niezgodna z prawem może podlegać zwrotowi.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

TEKST PISMA

grafika