Pomoc państwa - Dania - Pomoc państwa SA.52162 (2019/C) (ex 2018/FC) - Pomoc państwa na rzecz konsorcjum mostu nad Sundem (Oresundsbro) - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.109.46

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 marca 2019 r.

POMOC PAŃSTWA - DANIA

Pomoc państwa SA.52162 (2019/C) (ex 2018/FC) - Pomoc państwa na rzecz konsorcjum mostu nad Sundem (Øresundsbro)

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2019/C 109/03)

(Dz.U.UE C z dnia 22 marca 2019 r.)

Pismem z dnia 28 lutego 2019 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Danię o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego środków wsparcia, które zostały przyznane na rzecz Øresundsbro Konsortiet ("konsorcjum").

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków wsparcia na rzecz konsorcjum, względem których Komisja wszczyna postępowanie*, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i towarzyszącego mu pisma, kierując je do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres:

European Commission

Directorate-General Competition

State Aid Greffe

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks + 32 22961242

[e-mail]

Uwagi te - które należy przedstawić w terminie zarówno w wersji oryginalnej, jak i w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności - zostaną przekazane Danii i Szwecji w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

1. 

PROCEDURA

W dniu 16 kwietnia 2013 r. przedsiębiorstwo Scandlines Øresund I/S ¹  wniosło do Komisji skargę, w której twierdziło, że gwarancje państwowe przyznane przez Danię i Szwecję na rzecz konsorcjum, na potrzeby w zakresie finansowania dla Øresund Fixed Link ("połączenie"), oraz pewne korzyści podatkowe przyznane przez Danię, stanowią niezgodną z prawem pomoc państwa, która jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym.

Po wymianie korespondencji, w dniu 15 października 2014 r. Komisja przyjęła decyzję o niewnoszeniu zastrzeżeń, uznając, że gwarancje publiczne udzielone wobec pożyczek konsorcjum oraz pewne środki podatkowe (obniżenie wartości aktywów, przenoszenie straty podatkowej na kolejny okres rozliczeniowy) stanowiły pomoc państwa zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu. W dniu 19 września 2018 r., w następstwie wniesionej przez skarżącego skargi o stwierdzenie nieważności, Sąd Unii Europejskiej częściowo unieważnił decyzję Komisji z 2014 r. i stwierdził, że Komisja powinna była wszcząć formalne postępowanie wyjaśniające w celu dogłębnego zbadania sprawy ² .

2. 

OPIS PROJEKTU I ŚRODKÓW WSPARCIA

W 1991 r. Dania i Szwecja zawarły umowę międzyrządową ustanawiającą partnerstwo w celu budowy i eksploatacji połączenia (mostu o długości 16 km, po którym przejazd jest płatny, sztucznej wyspy oraz tunelu dla ruchu drogowego i kolejowego między Kopenhagą a Malmo). W tym celu uzgodniono, że każde państwo utworzy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, A/S Øresund oraz Svensk-Danske Broförbindelsen SVEDAB AB. Spółki te z kolei utworzyły konsorcjum odpowiedzialne za koncepcję projektu i wszelkie inne przygotowania niezbędne do uruchomienia połączenia, a także za jego finansowanie, budowę i eksploatację.

Oba państwa uzgodniły, że będą udzielać gwarancji na wszystkie pożyczki, które konsorcjum zaciągnie w związku z finansowaniem połączenia. Dania przewidziała również specjalne traktowanie pod względem podatkowym, jeśli chodzi o obniżenie wartości aktywów konsorcjum, a także środki umożliwiające przeniesienie strat podatkowych na kolejny okres rozliczeniowy.

Połączenie zostało wybudowane w latach 1995-2000 i jest eksploatowane od czerwca 2000 r. W czasach gdy planowano i budowano połączenie, w ogólnym rozumieniu eksploatacja tego rodzaju infrastruktury nie stanowiła działalności gospodarczej i w związku z tym finansowanie takich projektów ze środków publicznych nie było objęte zasadami pomocy państwa. Komisja potwierdziła takie podejście w odniesieniu do połączenia w pismach do Danii i Szwecji w 1995 r. W międzyczasie, w następstwie szeregu wyroków Sądu, dominować zaczął pogląd, że finansowanie infrastruktury wykorzystywanej do świadczenia usług za wynagrodzeniem stanowi działalność gospodarczą i w związku z tym podlega kontroli pomocy państwa.

3. 

OCENA

Na podstawie dostępnych informacji Komisja wyraża wstępną opinię, że środki stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. Jednak Komisja zamierza ocenić charakter tych środków jako pomocy indywidualnej lub programu pomocy, jak również daty przyznania tych środków i ich liczbę. Komisja uważa, że środek odnoszący się do przeniesienia strat podatkowych na kolejny okres rozliczeniowy zastosowany do roku 2001 stanowi istniejącą pomoc, natomiast ten sam środek zastosowany od 1 stycznia 2013 r. stanowi nową pomoc. Jeśli chodzi o środek odnoszący się do obniżenia wartości aktywów, ponieważ został on zastosowany w 1991 r. i pozostał niezmieniony aż do momentu jego zniesienia, może on zostać uznany za istniejącą pomoc. Komisja zbada również, czy gwarancje stanowią istniejącą czy nową pomoc.

Komisja zamierza również otrzymać opinie zainteresowanych osób co do zgodności środków pomocy ze wspólnym rynkiem. Chociaż środki można uznać za służące promowaniu ważnego projektu stanowiącego przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania, na obecnym etapie Komisja pragnie dokładniej zbadać takie kwestie jak ich charakter jako pomoc inwestycyjna lub operacyjna, ich konieczność i proporcjonalność, czy pociągają za sobą nadmierne zakłócenia konkurencji, których nie mogą zrównoważyć ich pozytywne skutki, oraz warunki uruchomienia tych gwarancji. Ponadto, chociaż Komisja uważa, że państwa oraz beneficjent mają prawo do uzasadnionych oczekiwań do czasu wydania wyroku w sprawie Aéroports de Paris ³ , zamierza dokładnie zbadać konkretny okres po wydaniu tego wyroku, w którym beneficjent, Szwecja i Dania mogą powoływać się na uzasadnione oczekiwania, gdyby środki zostały uznane za stanowiące pomoc niezgodną z prawem i ze wspólnym rynkiem.

TEKST PISMA

grafika

¹ W listopadzie 2018 r. spółka obsługująca linię Helsingor-Helsingborg zmieniła nazwę na FORSEA.

² Zob. wyrok Sądu z dnia 19 września 2018 r., HH Ferries i inni przeciwko Komisji, T-68/15, ECLI:EU:T:2018:563.

³ Wyrok Sądu z dnia 12 grudnia 2000 r. w sprawie T-128/98 Aéroports de Paris przeciwko Komisji, ECLI:EU:T:2000:290.