Pomoc państwa - Austria - Pomoc państwa NR C 16/07 (ex NN 55/06) - Oficjalna pomoc dla Postbus w powiecie Lienz - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2007.162.19
Akt nienormatywnyPomoc państwa NR C 16/07 (ex NN 55/06) - Oficjalna pomoc dla Postbus w powiecie Lienz
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2007/C 162/11)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lipca 2007 r.)
Pismem z dnia 30.5.2007, załączonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Federalną Austrii o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE, dotyczącego wyżej wymienionego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków pomocy, wobec których Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i załączonego do niego pisma na następujący adres:
Commission européenne
Direction générale de l'Energie et des Transports
Direction A Affaires générales
B-1049 Bruxelles
Faks: (32-2) 296 41 04.
Uwagi te zostaną przekazane Republice Federalnej Austrii. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
PROCEDURY
Za pośrednictwem pism otrzymanych przez Komisję dnia 2 sierpnia 2002 r. oraz dnia 23 sierpnia 2002 r., austriacka spółka transportu autobusowego złożyła skargę w sprawie domniemanej pomocy państwa przyznanej w 2002 r. przez tyrolskie publiczne władze transportowe (Verkehrsverbund Tyrol GmbH) przedsiębiorstwu Postbus AG (zwanemu dalej: Postbus), działającemu w powiecie Lienz, w Tyrolu. Pismem z dnia 14 lipca 2005 r. Komisja zwróciła się do władz austriackich o dostarczenie dodatkowych informacji dotyczących tego finansowania. Odpowiedź władz austriackich otrzymano pocztą dnia 3 października 2005 r.
OPIS ŚRODKA LUB POMOCY, W ODNIESIENIU DO KTÓREJ KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE
Dnia 16 kwietnia 1997 r. oraz 20 czerwca 1997 r. państwo federalne, prowincja Tyrol, Postbus i inne przedsiębiorstwa transportu autobusowego zawarły "umowę dostawy dla Verkehrsverbund Tyrol", która miała na celu utworzenie Verkehrsverbund Tyrol w oparciu o rekompensatę wypłacaną przedsiębiorstwom transportu autobusowego zgodnie z Alteinnahmegarantie. Verkehrsverbund Tirol GmbH, zwany dalej VVT, jest podmiotem prawa prywatnego, odpowiedzialnym za planowanie i koordynację transportu autobusowego w regionie Tyrolu Wschodniego. Zgodnie z Bundesgesetz über die Ordnung des öffentlichen Personennah- und Regionalverkehrs, VVT otrzymuje corocznie płatność od państwa federalnego na zorganizowanie transportu publicznego w swoim regionie.
Ponieważ art. 19 ust. 1 ÖPNRV-G zobowiązuje Verkehrsverbundgesellschaften do zastąpienia systemu Alteinnahmegarantie w terminie pięciu lat od 1999 r. systemem umów o świadczenie usług publicznych, VVT i Postbus rozpoczęły negocjacje takiej umowy, między innymi, w powiecie Lienz.
Dnia 12 lipca 2002 r. VVT zawarła ze spółką Postbus umowę o świadczenie usług publicznych w zakresie publicznego transportu pasażerów dla linii autobusowych o numerach 5002, 5008, 5010, 5012, 5014, 5050 i 5052 w powiecie tyrolskim Lienz. W momencie zawierania umowy, Postbus miał już licencję na obsługiwanie tych linii.
Skoro Postbus złożył wniosek o udzielenie licencji na obsługiwanie tych linii z własnej inicjatywy, linie te są uważane, na podstawie prawodawstwa austriackiego, za linie obsługiwane na zasadach komercyjnych ("eigenwirtschaftlich)". W konsekwencji, omawiana umowa nie stanowiła przedmiotu przetargu, ponieważ prawo austriackie nie przewiduje obowiązku zorganizowania przetargu dla linii obsługiwanych na zasadzie komercyjnej ("eigenwirtschaftlich").
Postbus został wybrany głównie z uwagi na fakt, że był on jedynym przedsiębiorstwem posiadającym licencję niezbędną do wykonywania tego rodzaju transportu w regionie Lienz.
OCENA ŚRODKA LUB POMOCY
Obecność pomocy. Skoro umowa ta jest umową o świadczenie usług publicznych, można odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Altmark(1). Analiza dokonana przez Komisję wykazała, że pierwsze kryterium z orzeczenia Altmark, tzn. świadczenie przez Postbus dokładnie określonych usług publicznych jest spełnione, ponieważ umowa o świadczenie usług publicznych jasno definiuje zobowiązania Postbus z tytułu świadczenia tego typu usług. Jednakże, Komisja stwierdziła, że drugie kryterium z orzeczenia Altmark nie zostało wypełnione w omawianej sprawie, ponieważ wskaźniki służące do obliczania rekompensaty nie zostały ustalone z góry w obiektywny i przejrzysty sposób. Ponieważ inne kryteria z art. 87 ust. 1 Traktatu WE zostały spełnione, Komisja doszła do wniosku, że omawiane środki są środkami pomocowymi.
Podstawa prawna dla oceny zgodności Komisja uważa, że ewentualna pomoc mogłaby być całkowicie albo częściowo zgodna z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 14 rozporządzenia (WEE) nr 1191/69. Komisja ma jednak wątpliwości, czy spełnione są warunki z art. 14 rozporządzenia nr (WEE) 1191/69. Wątpliwości te dotyczą braku nadmiernej rekompensaty.
Jak wynika z informacji przekazanych przez władze austriackie, koszt świadczenia usług przez Postbus wynosi 2.217.000,00 EUR ogółem, co odpowiada średniej cenie za kilometr w wysokości 1,92 EUR; z informacji tych wynika także, że cena zapłacona przez VVT za świadczenie usług wynosi 2.217.000,00 EUR ogółem, albo 1,92 EUR za kilometr. A priori, rekompensata otrzymana przez Postbus odpowiada więc dokładnie poniesionym kosztom.
Władze austriackie poinformowały Komisję, że koszty wykonania umowy podane przez Postbus zostały przed jej zawarciem zweryfikowane przez VVT w oparciu o trzy różne metody. Te trzy metody obejmują badanie kosztów za kilometr (Prüfung nach Kilometersätzen), kosztów w zależności od nakładów (Prüfung nach Kostensätzen) i kosztów według różnych kategorii kosztów (Prüfung nach Einzelkostenpositionen).
Komisja uważa, że władze austriackie dostarczyły więc informacji koniecznych do wykazania, że wysokość rekompensaty wypłaconej Postbus nie przekroczyła sumy niezbędnej do pokrycia kosztów poniesionych w celu wypełnienia zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, biorąc pod uwagę związane z tym dochody i odpowiedni zysk, należne Postbus z tytułu wypełnienia tych zobowiązań. W konsekwencji, płatności otrzymane przez Postbus z tytułu umowy z VVT o świadczenie usług publicznych, które stanowią pomoc państwa, mogą być zgodne z zasadami rynku wewnętrznego na podstawie art. 14 rozporządzenia (WEE) nr 1191/69.
Jednakże, Komisja uważa, że skoro nie zorganizowano przetargu publicznego i skoro bezpośredni konkurent Postbus zarzuca Postbus otrzymywanie nadmiernej rekompensaty, należy umożliwić temu konkurentowi oraz wszystkim zainteresowanym stronom trzecim zgłoszenie uwag wobec metod weryfikacji kosztów zastosowanych przez Austrię, zanim będzie można bez wątpliwości stwierdzić, czy Postbus otrzymuje nadmierną rekompensatę. Dlatego też na tym etapie Komisja ma wątpliwości, czy Postbus otrzymuje nadmierną rekompensatę za swoje usługi transportowe.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc niezgodna z prawem może podlegać zwrotowi.
______
(1) Wyrok Trybunału z dnia 24 marca 2003 r., sprawa C-280/00, Altmark Trans. 2003, p. I-7747.
TEKST PISMA
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................