Piąta dyrektywa 93/73/EWG w sprawie metod analizy niezbędnych do kontrolowania składu produktów kosmetycznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1993.231.34

Akt obowiązujący
Wersja od: 13 września 1993 r.

PIĄTA DYREKTYWA KOMISJI 93/73/EWG
z dnia 9 września 1993 r.
w sprawie metod analizy niezbędnych do kontrolowania składu produktów kosmetycznych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 93/35/EWG(2), w szczególności jej art. 8 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa 76/768/EWG ustanawia urzędowe badania produktów kosmetycznych mające na celu zapewnienie, że przestrzegane są warunki ustanowione przez przepisy wspólnotowe dotyczące składu produktów kosmetycznych;

najszybciej jak to możliwe należy ustanowić wszelkie niezbędne metody analizy; w tym celu w drodze dyrektywy Komisji 80/1335/EWG(3), ostatnio zmienionej dyrektywą 87/143/EWG(4), dyrektywą Komisji 82/434/EWG(5), ostatnio zmienioną dyrektywą 90/207/EWG(6) oraz dyrektywami Komisji 83/514/EWG(7) i 85/490/EWG(8) zrealizowano cztery etapy; piąty etap stanowi identyfikowanie i oznaczanie azotanu srebra, dwusiarczku selenu w szamponach przeciwłupieżowych, oznaczanie baru i strontu rozpuszczalnych w pigmentach w formie soli lub lak, identyfikowanie i oznaczanie alkoholu benzylowego, identyfikowanie cyrkonu i dozowanie cyrkonu, glinu i chloru w nieareozolowych produktach kosmetycznych przeciwpotnych oraz identyfikowanie i oznaczanie heksamidyny, dibromoheksamidyny, dibromopropamidyny i chloroheksydyny;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektywy 76/768/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne kroki, aby podczas urzędowych badań produktów kosmetycznych:

– identyfikowanie i oznaczanie azotanu srebra,

– identyfikowanie i oznaczanie dwusiarczku selenu w szamponach przeciwłupieżowych,

– oznaczanie baru i strontu rozpuszczalnego w pigmentach w formie soli lub lak,

– identyfikowanie i oznaczanie alkoholu benzylowego,

– identyfikowanie cyrkonu i oznaczanie cyrkonu, glinu i chloru w nieareozolowych produktach kosmetycznych przeciwpotnych,

– identyfikowanie i oznaczanie heksamidyny, dibromoheksamidyny, dibromopropamidyny i chloroheksydyny

odbywało się zgodnie z metodami opisanymi w Załączniku.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej nie później niż do dnia 30 września 1994 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierać będą odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to będzie towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 września 1993 r.
W imieniu Komisji
Christiane SCRIVENER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 169.

(2) Dz.U. L 151 z 23.6.1993, str. 32.

(3) Dz.U. L 383 z 31.12.1980, str. 27.

(4) Dz.U. L 57 z 27.2.1987, str. 56.

(5) Dz.U. L 185 z 30.6.1982, str. 1.

(6) Dz.U. L 108 z 28.4.1990, str. 92.

(7) Dz.U. L 291 z 24.10.1983, str. 9.

(8) Dz.U. L 295 z 7.11.1985, str. 30.

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

IDENTYFIKOWANIE I OZNACZANIE AZOTANU (V) SREBRA W PRODUKTACH KOSMETYCZNYCH

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.