Pakistan-Wspólnota Europejska. Umowa o readmisji osób przebywających bez zezwolenia.Bruksela.2009.10.26.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.287.52

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 listopada 2010 r.

UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Pakistanu o readmisji osób przebywających bez zezwolenia

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

zwana dalej "Wspólnotą",

oraz

ISLAMSKA REPUBLIKA PAKISTANU,

zwana dalej "Pakistanem",

zwane dalej indywidualnie "Stroną", a wspólnie "Stronami",

PRAGNĄC zacieśniać wzajemną współpracę w celu skutecznego zwalczania nielegalnej imigracji,

PRAGNĄC ustanowić w drodze niniejszej Umowy oraz na zasadzie wzajemności szybkie i skuteczne procedury ustalania tożsamości i organizowania bezpiecznego i zgodnego z przepisami powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Pakistanu bądź jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub przestały spełniać te warunki, oraz aby ułatwić tranzyt takich osób w duchu współpracy,

PODKREŚLAJĄC, że niniejsza Umowa nie narusza praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności państw członkowskich Unii Europejskiej i Pakistanu wynikających z prawa międzynarodowego,

ZWAŻYWSZY, że postanowienia tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i wszystkie akty przyjęte na podstawie tego tytułu nie mają zastosowania do Królestwa Danii,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Definicje

Na użytek niniejszej Umowy:

a) "państwo członkowskie" oznacza każde państwo członkowskie Unii Europejskiej z wyjątkiem Królestwa Danii;

b) "obywatel państwa członkowskiego" oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo państwa członkowskiego w rozumieniu definicji przyjętej na potrzeby Wspólnoty;

c) "obywatel Pakistanu" oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo Pakistanu;

d) "obywatel państwa trzeciego" oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo inne niż obywatelstwo Pakistanu albo jednego z państw członkowskich;

e) "bezpaństwowiec" oznacza każdą osobę nieposiadającą obywatelstwa;

f) "zezwolenie na pobyt" oznacza wszelkiego rodzaju zezwolenie wydane przez Pakistan lub jedno z państw członkowskich uprawniające daną osobę do przebywania na terytorium państwa, które wydało zezwolenie;

g) "wiza" oznacza zezwolenie wydane lub decyzję podjętą przez Pakistan lub jedno z państw członkowskich, wymagane w związku z wjazdem na terytorium Pakistanu lub jednego z państw członkowskich albo tranzytem przez terytorium tych krajów. Niniejsza definicja nie obejmuje lotniskowej wizy tranzytowej;

h) "państwo składające wniosek" oznacza państwo (Pakistan lub jedno z państw członkowskich), które składa wniosek o readmisję zgodnie z art. 2 i 3 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 12;

i) "państwo rozpatrujące wniosek" oznacza państwo (Pakistan lub jedno z państw członkowskich), do którego skierowany jest wniosek o readmisję zgodnie z art. 2 i art. 3 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 12 niniejszej Umowy.

SEKCJA  I

OBOWIĄZKI W ZAKRESIE READMISJI

Artykuł  2

Readmisja własnych obywateli

1. Państwo rozpatrujące wniosek, po ustaleniu obywatelstwa zgodnie art. 6, na wniosek państwa składającego wniosek ponownie przyjmuje swoich obywateli, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium państwa składającego wniosek lub przestały spełniać te warunki.

2. W razie konieczności państwo rozpatrujące wniosek bezzwłocznie wydaje osobie, na której readmisję wyrażono zgodę, dokument podróży, którego okres ważności wynosi przynajmniej sześć miesięcy. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności dokumentu podróży, państwo rozpatrujące wniosek wydaje w ciągu 14 dni nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności.

Artykuł  3

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1. Na wniosek państwa składającego wniosek i bez żadnych dodatkowych formalności innych niż przewidziane w niniejszej Umowie państwo rozpatrujące wniosek dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania i pobytu na terytorium państwa składającego wniosek lub przestali spełniać takie warunki, o ile takie osoby:

a) posiadają w chwili składania wniosku o readmisję ważne zezwolenie na pobyt wydane przez państwo rozpatrujące wniosek; lub

b) bezprawnie wjechały na terytorium państwa składającego wniosek bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek. W rozumieniu niniejszego akapitu osoba przyjeżdża bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, jeżeli przybyła na terytorium państwa składającego wniosek, lub, w przypadku gdy państwem składającym wniosek jest Pakistan, na terytorium państw członkowskich, statkiem lub samolotem, bez międzylądowania lub zawijania do portu w innym państwie.

2. Obowiązek readmisji określony w ust. 1 nie ma zastosowania, gdy:

a) obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec przebywał na terenie międzynarodowego portu lotniczego w państwie rozpatrującym wniosek jedynie przejazdem w związku z tranzytem lotniczym; lub

b) państwo składające wniosek wydało obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub zezwolenie na pobyt przed wjazdem tej osoby na jego terytorium lub po wjeździe, chyba że taka osoba jest w posiadaniu wizy lub zezwolenia na pobyt wydanych przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek, które mają dłuższy okres ważności.

3. Jeżeli państwo składające wniosek jest państwem członkowskim, obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało wizę lub zezwolenie na pobyt. Jeśli wizę lub zezwolenie na pobyt wydały dwa państwa członkowskie lub więcej, obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności lub - jeśli okres ważności jednego lub kilku z nich upłynął - dokument, który jest nadal ważny. Jeżeli upłynął okres ważności wszystkich dokumentów, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniejszą datą ważności.

4. W razie konieczności państwo rozpatrujące wniosek bezzwłocznie wydaje osobie, na której readmisję wyrażono zgodę, dokument podróży wymagany dla jej powrotu, którego okres ważności wynosi przynajmniej sześć miesięcy. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności dokumentu podróży, państwo rozpatrujące wniosek wydaje w ciągu 14 dni kalendarzowych nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności.

SEKCJA  II

PROCEDURA READMISJI

Artykuł  4

Zasady

1. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie obowiązków określonych w art. 2 i 3 niniejszej Umowy, wymaga złożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

2. Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 złożenie wniosku o readmisję nie jest konieczne, jeżeli osoba, która ma podlegać readmisji, posiada ważny dokument podróży, a tam gdzie to ma zastosowanie, ważną wizę lub zezwolenie na pobyt wydane przez państwo rozpatrujące wniosek.

3. Żadna osoba nie podlega readmisji tylko na podstawie dowodu obywatelstwa prima facie.

Artykuł  5

Wniosek o readmisję

1. Wniosek o readmisję zawiera następujące informacje:

a) dane dotyczące tożsamości osoby, która ma podlegać readmisji (np. imię, nazwisko, data i miejsce urodzenia i ostatnie miejsce zamieszkania);

b) wskazanie środków stanowiących dowód potwierdzający obywatelstwo, tranzyt, podstawy readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, a także bezprawny wjazd i pobyt.

2. Wniosek o readmisję, w zakresie w jakim jest to możliwe, powinien również zawierać następujące informacje:

a) oświadczenie stwierdzające, że osoba, która ma podlegać readmisji, może potrzebować pomocy lub opieki, pod warunkiem że osoba ta wyraziła jednoznaczną zgodę na takie oświadczenie;

b) wszelkie inne środki ochrony lub bezpieczeństwa, które mogą być konieczne przy readmisji danej osoby.

3. Wspólny wzór formularza wniosku o readmisję stanowi załącznik V do niniejszej Umowy.

Artykuł  6

Środki dowodowe potwierdzające obywatelstwo

1. Dowód potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

2. Do celów stosowania art. 2 ust. 1 obywatelstwo można udowodnić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku I do niniejszej Umowy, nawet gdy upłynął ich okres ważności. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwo składające wniosek i państwo rozpatrujące wniosek wzajemnie uznają obywatelstwo bez prowadzenia dalszego dochodzenia.

3. Potwierdzenie obywatelstwa zgodnie z art. 2 ust. 1 obywatelstwo może nastąpić również za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku II do niniejszej Umowy, nawet gdy upłynął ich okres ważności. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwo rozpatrujące wniosek rozpoczyna proces ustalania obywatelstwa danej osoby.

4. Jeżeli nie można okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku I lub II, właściwe władze państwa składającego wniosek i przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne państwa rozpatrującego wniosek podejmują na wniosek czynności zmierzające do przeprowadzenia bez zbędnej zwłoki rozmowy z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa.

Artykuł  7

Środki dowodowe dotyczące obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1. Dowody istnienia podstaw do readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 3 ust. 1 są przedstawiane w szczególności za pomocą środków dowodowych wymienionych w załączniku III do niniejszej Umowy. Nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. Wszelkie dowody muszą opierać się na elementach uznawanych wzajemnie przez państwo składające wniosek i państwo rozpatrujące wniosek

2. Dowody istnienia podstaw do readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 3 ust. 1 mogą także być przedstawiane za pomocą środków dowodowych wymienionych w załączniku IV do niniejszej Umowy. Jeżeli zostaną przedstawione takie środki dowodowe, państwo rozpatrujące wniosek uzna je za odpowiednie do wszczęcia dochodzenia.

3. O bezprawnym charakterze wjazdu, przebywania lub pobytu decyduje brak w dokumentach podróży danej osoby koniecznej wizy lub innego zezwolenia na pobyt na terytorium państwa składającego wniosek. Dowodem prima facie bezprawnego wjazdu, przebywania lub pobytu może być oświadczenie państwa składającego wniosek, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy lub dokumentu pobytowego.

Artykuł  8

Terminy

1. Właściwy organ państwa składającego wniosek składa wniosek o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek w ciągu jednego roku od daty uzyskania informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium tego państwa lub przestał spełniać takie warunki. Jeżeli istnieją prawne lub faktyczne przeszkody uniemożliwiające złożenie wniosku w terminie, na wniosek termin przedłuża się, ale wyłącznie do czasu ustąpienia przeszkód.

2. Odpowiedź na wniosek o readmisję jest udzielana bez zbędnej zwłoki, w każdym przypadku w ciągu 30 dni kalendarzowych; odrzucenie wniosku o readmisję należy uzasadnić. Bieg terminu rozpoczyna się od dnia otrzymania wniosku o readmisję. Jeżeli zaistnieją przeszkody prawne lub faktyczne uniemożliwiające udzielenie odpowiedzi na wniosek w terminie, termin ten, na należycie umotywowany wniosek, może zostać przedłużony do maksymalnie 60 dni kalendarzowych, z wyjątkiem sytuacji, w której maksymalny okres zatrzymania w prawie krajowym państwa składającego wniosek jest równy lub krótszy od 60 dni. W przypadku braku odpowiedzi w tym terminie zgodę na przekazanie danej osoby uznaje się za udzieloną.

3. Po uzyskaniu zgody bądź, w stosownych przypadkach, po upływie terminów określonych w ust. 2 niniejszego artykułu przekazanie danej osoby następuje w ciągu trzech miesięcy. Na wniosek termin ten może być przedłużony o czas potrzebny do usunięcia występujących przeszkód prawnych lub praktycznych.

Artykuł  9

Formy przekazania i rodzaje transportu

Przed przekazaniem osoby właściwe organy Pakistanu oraz danego państwa członkowskiego dokonują z odpowiednim wyprzedzeniem uzgodnień na piśmie co do daty przekazania, przejścia granicznego, ewentualnej eskorty i środków transportu.

Artykuł  10

Omyłkowa readmisja

Pakistan ponownie przyjmuje bez zwłoki każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez państwo członkowskie, a państwo członkowskie przyjmuje bez zwłoki każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez Pakistan, jeżeli w okresie trzech miesięcy po przekazaniu tej osoby ustalono, że wymogi określone w art. 2 lub 3 niniejszej umowy nie są spełnione. W takich przypadkach właściwe organy Pakistanu i danego państwa członkowskiego wymieniają także wszystkie dostępne informacje dotyczące rzeczywistej tożsamości, obywatelstwa i trasy tranzytu osoby, która ma być ponownie przyjęta.

SEKCJA  III

TRANZYT

Artykuł  11

Zasady

1. Państwo rozpatrujące wniosek może zezwolić na tranzyt obywatela kraju trzeciego lub bezpaństwowca w sytuacji, gdy taki obywatel lub taka osoba nie może zostać zawrócona do państwa będącego celem jej podróży bezpośrednio po wykazaniu na podstawie dowodów pisemnych, że państwo będące celem podróży zobowiązało się do readmisji swojego obywatela lub tej osoby.

2. Państwo rozpatrujące wniosek może cofnąć swoją zgodę, jeżeli przestanie być zapewniona dalsza podróż przez potencjalne państwa tranzytu lub readmisja przez państwo docelowe. W takich przypadkach państwo składające wniosek przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca na swój koszt.

Artykuł  12

Procedura tranzytowa

1. Wniosek o tranzyt składa się na piśmie do właściwego organu i zawiera on następujące informacje:

a) rodzaj tranzytu, inne możliwe państwa tranzytu i końcowy cel podróży;

b) szczegółowe informacje o danej osobie (np. imię, nazwisko, nazwisko rodowe, datę urodzenia i - jeśli to możliwe - miejsce urodzenia, obywatelstwo, rodzaj i numer dokumentu podróży);

c) przewidywane przejście graniczne, termin przekazania i ewentualne użycie eskorty.

Wzór wspólnego formularza wniosku tranzytowego stanowi załącznik VI do niniejszej Umowy.

2. Państwo rozpatrujące wniosek powiadamia na piśmie państwo składające wniosek o swojej decyzji w ciągu 14 dni kalendarzowych, a jeżeli zezwala na tranzyt, potwierdza przejście graniczne i przewidywany termin przekazania.

3. Jeśli tranzyt odbywa się drogą lotniczą, osoba, która podlega tranzytowi, oraz ewentualne osoby ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.

4. Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, pod warunkiem przeprowadzenia wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy przy tranzycie, w szczególności poprzez nadzorowanie osób podlegających readmisji oraz zapewnienie właściwych do tego celu udogodnień, zgodnie ze swoimi prawami i procedurami.

SEKCJA  IV

KOSZTY

Artykuł  13

Koszty transportu oraz tranzytu

Bez uszczerbku dla prawa właściwych władz państwa składającego wniosek do dochodzenia zwrotu kosztów związanych z readmisją od osoby, która ma jej podlegać, lub od osób trzecich, wszystkie koszty transportu poniesione w związku z readmisją i operacjami tranzytu do granicy państwa końcowego przeznaczenia pokrywa zgodnie z niniejszą Umową państwo składające wniosek. W przypadku omyłkowej readmisji zgodnie z art. 10 koszty te ponosi państwo, które musi przyjąć daną osobę z powrotem.

SEKCJA  V

OCHRONA DANYCH I SPÓJNOŚĆ Z INNYMI ZOBOWIĄZANIAMI PRAWNYMI

Artykuł  14

Dane osobowe

1. Przetwarzanie danych osobowych może mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy jest konieczne do wykonania niniejszej Umowy przez właściwe organy Pakistanu i państw członkowskich. Do celów niniejszego artykułu zastosowanie mają definicje zawarte w art. 2 dyrektywy 95/46/WE⁽¹⁾. W przypadku gdy kontroler jest właściwym organem państwa członkowskiego, przetwarzanie danych podlega przepisom dyrektywy 95/46/WEi przepisom krajowym przyjętym zgodnie z tą dyrektywą, w tym zasadom dotyczącym przekazywania danych osobowych do krajów trzecich.

2. Ponadto przetwarzanie danych osobowych do celów wykonania niniejszej Umowy, a w szczególności przekazywanie danych osobowych z Pakistanu do państwa członkowskiego i odwrotnie, podlega następującym zasadom:

a) dane osobowe muszą być przetwarzane uczciwie i zgodnie z prawem;

b) dane osobowe muszą być zbierane w określonym, jednoznacznym i prawnie dopuszczonym celu związanym z wykonaniem niniejszej Umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani organ, który je przyjmuje, w sposób niezgodny z tym celem;

c) dane osobowe muszą być adekwatne do potrzeb i istotne dla danej sprawy oraz nie mogą wykraczać poza cel, w jakim są gromadzone lub dalej przetwarzane; w szczególności przekazywane dane osobowe mogą dotyczyć wyłącznie:

– szczegółowych informacji o osobie, która ma zostać przekazana (np. imię, nazwisko, wszelkie poprzednie imiona i nazwiska, przezwiska lub pseudonimy, data i miejsce urodzenia, płeć, obecne i poprzednie obywatelstwo),

– paszportu lub dowodu tożsamości (numer, okres ważności, data wydania, nazwa organu wydającego, miejsce wydania),

– miejsc międzylądowań i trasy podróży,

– innych informacji koniecznych do ustalenia tożsamości osoby, która ma zostać przekazana lub do zbadania wymogów dotyczących readmisji zgodnie z niniejszą Umową;

d) dane osobowe muszą być dokładne, a w razie konieczności aktualizowane;

e) dane osobowe należy przechowywać w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to konieczne do celu, w jakim zostały zgromadzone lub w jakim są dalej przetwarzane;

f) zarówno organ przekazujący dane osobowe, jak i organ przyjmujący dane, podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zapewnienia odpowiednio sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z postanowieniami niniejszego artykułu, w szczególności w przypadku gdy nie są one adekwatne do potrzeb, istotne dla sprawy, dokładne lub gdy wykraczają poza cel, w jakim są przetwarzane. Dotyczy to także zgłaszania drugiej stronie wszelkich przypadków sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych;

g) organ przyjmujący dane powiadamia organ przekazujący dane na jego wniosek o sposobie wykorzystania przekazanych danych i uzyskanych wynikach;

h) dane osobowe można przekazywać wyłącznie właściwym organom. Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga wcześniejszej zgody organu przekazującego;

i) organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe są zobowiązane do prowadzenia pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymywanych danych osobowych.

Artykuł  15

Spójność z innymi zobowiązaniami prawnymi

1. Niniejsza Umowa nie ma wpływu na prawa, obowiązki i zakres odpowiedzialności Wspólnoty, państw członkowskich oraz Pakistanu wynikające z prawa międzynarodowego i umów międzynarodowych, których są stronami.

2. Żadne postanowienia niniejszej Umowy nie uniemożliwiają powrotu danej osoby na mocy innych dwustronnych uzgodnień.

3. Niniejsza Umowa nie ma wpływu na środki odwoławcze i prawa dostępne danym osobom na mocy prawodawstwa kraju przyjmującego, w tym wynikające z prawa międzynarodowego.

SEKCJA  VI

WPROWADZENIE W ŻYCIE I STOSOWANIE

Artykuł  16

Wspólny Komitet ds. Readmisji

1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w zakresie stosowania i wykładni niniejszej Umowy. W tym celu Strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (dalej zwany "komitetem"), którego zadania obejmują w szczególności:

a) nadzorowanie stosowania niniejszej Umowy;

b) podejmowanie decyzji w sprawie uzgodnień technicznych niezbędnych do jednolitego stosowania Umowy, w tym w sprawie zmian załączników III i IV;

c) prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat protokołów wykonawczych sporządzanych przez poszczególne państwa członkowskie i Pakistan zgodnie z art. 17;

d) proponowanie wprowadzenia zmian do niniejszej Umowy i załączników I i II.

2. Decyzje komitetu są podejmowane jednomyślnie i odpowiednio wykonywane.

3. W skład komitetu wchodzą przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej i Pakistanu. Wspólnotę reprezentuje Komisja Europejska, którą wspomagają eksperci z państw członkowskich.

4. Komitet zbiera się w razie potrzeby na wniosek jednej z Umawiających się Stron, zazwyczaj co roku.

5. Spory, których komitet nie może rozstrzygnąć, są rozstrzygane w drodze konsultacji pomiędzy Stronami.

6. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny i ustala język roboczy wspólny dla obydwu Stron.

Artykuł  17

Protokoły wykonawcze

1. Pakistan i państwa członkowskie mogą sporządzić protokół wykonawczy zawierający zasady dotyczące:

a) wyznaczania właściwych organów, przejść granicznych i wymiany punktów kontaktowych;

b) warunków powrotu osób pod eskortą, w tym tranzytu eskortowanych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców;

c) środków i dokumentów uzupełniających te wymienione w załącznikach I-IV do niniejszej Umowy.

2. Protokoły wykonawcze, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie po ich zgłoszeniu komitetowi, o którym mowa w art. 16.

Artykuł  18

Związek z dwustronnymi umowami o readmisji lub uzgodnieniami państw członkowskich

Postanowienia niniejszej umowy mają pierwszeństwo wobec postanowień wszelkich dwustronnych umów lub innych uzgodnień dotyczących readmisji osób przebywających bez zezwolenia, które zostały zawarte lub mogą zgodnie z art. 17 niniejszej Umowy zostać zawarte przez poszczególne państwa członkowskie oraz Pakistan w zakresie, w jakim takie postanowienia są niezgodne z postanowieniami niniejszej Umowy.

SEKCJA  VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  19

Terytorialny zakres stosowania

1. Z zastrzeżeniem ust. 2, niniejszą Umowę stosuje się na terytorium, na którym ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz na terytorium Pakistanu.

2. Niniejsza Umowa nie ma zastosowania na terytorium Królestwa Danii.

Artykuł  20

Wejście w życie, czas obowiązywania i rozwiązanie Umowy

1. Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą Umowę zgodnie z ich odpowiednimi procedurami.

2. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony dokonają wzajemnego powiadomienia o zakończeniu procedur określonych w ustępie 1.

3. Bez uszczerbku dla istniejących zobowiązań Stron do przyjmowania z powrotem własnych obywateli wynikających z międzynarodowego prawa zwyczajowego, niniejsza Umowa wraz z protokołami wykonawczymi ma zastosowanie do osób, które wjechały na terytorium Pakistanu i państw członkowskich po jej wejściu w życie.

4. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w dowolnym czasie, powiadamiając o tym drugą Stronę. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać sześć miesięcy po dokonaniu takiego powiadomienia.

Artykuł  21

Załączniki

Załączniki I-VI stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 października 2009 r. w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.

______

⁽¹⁾ Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

За Европейската общност

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

Az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Pentru Comunitatea Europeană

Za Európske spoločenstvo

Za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

För Europeiska gemenskapen

(podpis pominięto)

За Ислямска република Пакистан

Por la República Islámica de Pakistán

Za Pákistánskou islámskou republiku

For Den Islamiske Republik Pakistan

Für die Islamische Republik Pakistan

Pakistani Islamivabariigi nimel

Για την Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν

For the Islamic Republic of Pakistan

Pour la République islamique du Pakistan

Per la Repubblica islamica del Pakistan

Pakistānas Islāma Republikas vārdā

Pakistano Islamo Respublikos vardu

A Pakisztáni Iszlám Köztársaság részéről

Għar-Repubblika Iżlamika tal-Pakistan

Voor de Islamitische Republiek Pakistan

W imieniu Islamskiej Republiki Pakistanu

Pela República Islâmica do Paquistão

Pentru Republica Islamică Pakistan

Za Pakistanskú islamskú republiku

Za Islamsko republiko Pakistan

Pakistanin islamilaisen tasavallan puolesta

För Islamiska republiken Pakistan

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wspólny wykaz dokumentów, których przedstawienie jest uznawane za dowód obywatelstwa (art. 2 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 2)

– Wszelkiego rodzaju autentyczne paszporty (paszporty krajowe, dyplomatyczne, służbowe, zbiorowe oraz zastępcze, w tym paszporty dla dzieci),

– skomputeryzowane krajowe dokumenty tożsamości,

– autentyczne zaświadczenia o obywatelstwie.

ZAŁĄCZNIK 

Wspólny wykaz dokumentów, których przedstawienie powoduje wszczęcie procedury ustalania obywatelstwa (art. 2 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 3)

– Cyfrowe odciski palców lub inne dane biometryczne,

– tymczasowe krajowe dokumenty tożsamości, wojskowe dowody tożsamości i akty urodzenia wydane przez rząd Strony rozpatrującej wniosek,

– fotokopie^(*) wszelkich dokumentów wymienionych w załączniku I do niniejszej Umowy,

– prawa jazdy lub ich fotokopie^(*),

– fotokopie^(*) innych urzędowych dokumentów, w których wymieniono lub wskazano obywatelstwo (np. świadectwo urodzenia),

– legitymacje służbowe, książeczki żeglarskie, legitymacje służbowe kapitanów jednostek morskich oraz ich fotokopie^(*),

– oświadczenia danych osób.

______

^(*) Na potrzeby niniejszego załącznika termin "fotokopie" oznacza fotokopie oficjalnie poświadczone przez władze Pakistanu lub państw członkowskich.

ZAŁĄCZNIK III

Wspólny wykaz dokumentów, które są uznawane za środek dowodowy służący potwierdzeniu spełnienia warunków dla readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (art. 3 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1)

– Stemple wjazdu lub wyjazdu bądź adnotacje w dokumencie podróży danej osoby,

– ważna wiza lub zezwolenie na pobyt wydane przez państwo rozpatrujące wniosek.

ZAŁĄCZNIK  IV

Wspólny wykaz dokumentów, które są uznawane za środek dowodowy umożliwiający wszczęcie dochodzenia w celu readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (art. 3 w związku z art. 7 ust. 2)

– Oficjalne oświadczenie złożone w szczególności przez pracowników służby granicznej lub świadków bona fide (np. personelu linii powietrznych), którzy mogą potwierdzić, że dana osoba przekroczyła granicę,

– wydany przez właściwe organy państwa składającego wniosek opis miejsca i okoliczności, w których dana osoba została przejęta po wjeździe na terytorium tego państwa,

– informacje dotyczące tożsamości lub pobytu osoby dostarczone przez organizację międzynarodową (np. Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR)),

– zgłoszenia/potwierdzenia informacji przez członków rodziny,

– oświadczenie danej osoby,

– bilety imienne oraz wszelkiego rodzaju zaświadczenia lub rachunki (np. rachunki hotelowe, karty przyjęć u lekarzy/dentystów, karty wejścia do instytucji publicznych/prywatnych itd.), które jednoznacznie wskazują, że dana osoba pozostawała na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek,

– bilety imienne lub listy pasażerów podróżujących samolotem lub statkiem, które wskazują trasę podróży na terytorium państwa rozpatrującego wniosek,

– informacje wskazujące na to, że dana osoba korzystała z usług kurierskich lub usług biur podróży.

ZAŁĄCZNIK  V

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

grafika

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 1 LIT. f)

Do celów art. 1 lit. f) Strony zgadzają się, że "zezwolenia na pobyt" nie obejmuje czasowych zezwoleń na pobyt na terytorium tych krajów w związku z rozpatrywaniem wniosku o azyl lub wydanie dokumentu pobytowego.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 2 UST. 1

Strony przyjmują do wiadomości, że zgodnie z obecną pakistańską ustawą o obywatelstwie z 1951 r. i wynikającymi z niej zasadami, obywatel Pakistanu nie może zrezygnować ze swojego obywatelstwa, nie uzyskawszy ważnego dokumentu gwarantującego uzyskanie obywatelstwa innego państwa.

Strony zgadzają się przeprowadzić wzajemne konsultacje, jeżeli i kiedy zaistnieje taka potrzeba.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 3

W odniesieniu do art. 3 Strony będą starały się, co do zasady, zapewnić powrót każdego obywatela kraju trzeciego lub bezpaństwowca, który nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na ich odnośnych terytoriach, do jego państwa pochodzenia, lub który przestał spełniać takie warunki.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 3 UST. 1 LIT. b)

Strony zgadzają się, że za "międzylądowanie lub zawijanie do portu w innym państwie" nie uznaje się pobytu w państwie trzecim w związku z tranzytem lotniczym w rozumieniu niniejszych postanowień.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 8 UST. 2

Strony zgadzają się, że w stosunku do wniosków o readmisję złożonych przez państwa członkowskie, w których zgodnie z przepisami krajowymi maksymalny okres zatrzymania wynosi 30 dni lub krócej, termin 30 dni kalendarzowych, o którym mowa w art. 8 ust. 2, obejmuje, w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o readmisję, wydanie dokumentu podróży niezbędnego do readmisji danej osoby zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 4 Umowy.

WSPÓLNA DEKLARACJA KOMISJI EUROPEJSKIEJ I PAKISTANU W SPRAWIE LEGALNEJ MIGRACJI

Zgodnie z interesem Pakistanu, polegającym na wykorzystywaniu możliwości legalnej migracji istniejących w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Strony zgodziły się, że stosowanie niniejszej Umowy będzie umożliwiało zachęcanie poszczególnych państw członkowskich do oferowania możliwości legalnej migracji obywatelom pakistańskim. W tym kontekście Komisja Europejska wzywa państwa członkowskie do podjęcia rozmów z Pakistanem, zgodnie z ich własnym prawodawstwem krajowym, dotyczących możliwości legalnej migracji dla obywateli pakistańskich.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE POMOCY TECHNICZNEJ

Strony są zobowiązane do wdrożenia niniejszej Umowy w oparciu o zasady wspólnej odpowiedzialności i zrównoważonego partnerstwa w duchu solidarności, jeżeli chodzi o zarządzanie przepływami migracyjnymi pomiędzy Unią Europejską a Pakistanem.

W tym kontekście Unia Europejska będzie wspierała Pakistan za pośrednictwem wspólnotowych programów pomocy, w szczególności programu Aeneas, w stosowaniu wszystkich elementów niniejszej Umowy, w tym udzielając pomocy przy przesiedlaniu i zagwarantowaniu dobrobytu osobom podlegającym readmisji.

Tego typu wsparcie może, co do zasady, obejmować także wspieranie powiązań pomiędzy migracją a rozwojem, organizowanie i wspieranie legalnej migracji ekonomicznej, zarządzanie nielegalną migracją oraz ochronę migrantów przez wykorzystaniem i wykluczeniem.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA DANII

Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza Umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii ani do jego obywateli. W takich okolicznościach Pakistan powinien zawrzeć z Danią umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza Umowa.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ISLANDII I NORWEGII

Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Wspólnotą Europejską a Islandią i Norwegią, w szczególności na mocy Umowy z dnia 18 maja 1999 r., dotyczącej włączenia tych krajów we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W takich okolicznościach Pakistan powinien zawrzeć umowę o readmisji z Islandią i Norwegią na takich samych warunkach jak niniejsza Umowa.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE KOMPLEKSOWEGO DIALOGU DOTYCZĄCEGO ZARZĄDZANIA MIGRACJĄ

Strony zobowiązują się do prowadzenia kompleksowego dialogu dotyczącego zarządzania migracją w ramach wspólnej komisji, która ma powstać na mocy umowy o współpracy trzeciej generacji pomiędzy WE a Pakistanem. Dialog ten będzie obejmował politykę wizową w celu ułatwienia wymiany międzyludzkiej.