Pakistan-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Umowa o współpracy handlowej, gospodarczej oraz współpracy na rzecz rozwoju. Bruksela.1985.07.23.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1986.108.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 kwietnia 1986 r.

UMOWA

o współpracy handlowej, gospodarczej oraz współpracy na rzecz rozwoju między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islamską Republiką Pakistanu

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

z jednej strony, oraz

RZĄD ISLAMSKIEJ REPUBLIKI PAKISTANU,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC przyjazne stosunki i historyczne związki między Islamską Republiką Pakistanu i Państwami Członkowskimi Wspólnoty, a także podwaliny współpracy ustanowione Umową między Islamską Republiką Pakistanu a Europejską Wspólnotą Gospodarczą, podpisaną dnia 1 czerwca 1976 roku i stosowaną od dnia 1 lipca 1976 roku,

STWIERDZAJĄC z zadowoleniem postęp osiągnięty podczas stosowania wspomnianej Umowy w rozwijaniu stosunków handlowych i gospodarczych między Islamską Republiką Pakistanu i Wspólnotą,

W PRZEKONANIU, iż celowe jest nadanie nowego tempa wzajemnym stosunkom między Islamską Republiką Pakistanu z jednej strony, a Wspólnotą z drugiej,

MAJĄC NA WZGLĘDZIE, że bardziej dynamiczne stosunki, których życzą sobie zarówno Wspólnota, jak i Islamska Republika Pakistanu, wymagają ściślejszej współpracy w szerokim zakresie przedsięwzięć handlowych i gospodarczych, tak, by zostały w pełni wykorzystane ich rosnące możliwości realizacji wzajemnych potrzeb w oparciu o porównywalne, wzajemne korzyści oraz w zgodności z potrzebami rozwojowymi każdej strony,

POTWIERDZAJĄC postanowienie o chęci rozwoju handlu wzajemnego, i uznając, że handel nie stanowi celu samego w sobie, ale jest środkiem dla osiągania szerszych celów gospodarczych i społecznych oraz ważnym instrumentem wspierania międzynarodowej współpracy gospodarczej,

PRAGNĄC uczestniczyć w rozwoju nowej fazy międzynarodowej współpracy gospodarczej w sposób współmierny i proporcjonalny do posiadanych przez nie zasobów ludzkich, intelektualnych i materialnych,

PODKREŚLAJĄC wspólne zaangażowanie w promocję międzynarodowych stosunków gospodarczych, opartych na ideach wolności równości, sprawiedliwości i postępu,

POSTANOWILI zawrzeć niniejszą Umowę i w tym celu powołali, jako swoich pełnomocników:

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH:

Pana Jacques POOS,

Wicepremiera Rządu Wielkiego Księstwa Luksemburga,

Ministra Spraw Zagranicznych,

Pana Claude CHEYSSON,

Członka Komisji Wspólnot Europejskich,

RZĄD ISLAMSKIEJ REPUBLIKI PAKISTANU:

Pana Salim Saifullah KHAN,

Federalnego Ministra do spraw Handlu, Ropy Naftowej i Zasobów Naturalnych, Rządu Pakistanu,

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Klauzula najwyższego uprzywilejowania

Umawiające się Strony w swoich stosunkach handlowych przyznają sobie wzajemnie klauzulę najwyższego uprzywilejowania zgodnie z postanowieniami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT).

Artykuł  2

Współpraca handlowa

1. Umawiające się Strony postanawiają utrwalać, pogłębiać i różnicować wzajemną wymianę handlową w oparciu o porównywalne i wzajemne korzyści, w celu zwiększania, na ile jest to możliwe, handlu wzajemnego i jego stopy wzrostu.

2. W tym celu Umawiające się Strony przyznają sobie nawzajem najwyższy stopień liberalizacji w odniesieniu do przywozu i wywozu, który ogólnie stosują wobec państw trzecich i zobowiązują się do podjęcia dyskusji na temat sposobów i środków zapewnienia maksymalnych udogodnień, zgodnych z ich odpowiednimi politykami i zobowiązaniami, w odniesieniu do produktów będących przedmiotem zainteresowania drugiej Strony.

3. Umawiające się Strony, zgodnie z własnym ustawodawstwem oraz w ramach prowadzonych przez siebie polityk:

a) podtrzymują konsultacje i współpracę w rozwiązywaniu dwustronnych i międzynarodowych problemów handlowych i gospodarczych, które każda ze stron może uznać za istotne;

b) dokładają starań w celu utrzymania i umacniania otwartego i sprawiedliwego systemu handlu międzynarodowego i przestrzegają swoich zobowiązań w ramach Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu;

c) intensyfikują wymianę dostępnych informacji dotyczących ich odpowiednich rynków oraz przemysłu a także zmian w ich tendencjach i politykach, w celu wykrywania możliwości zwiększania produkcji i poprawy perspektyw obrotu, tak by zapewniać osiąganie optymalnego całkowitego wzrostu gospodarczego;

d) wspierają wizyty osób, grup i delegacji przedstawicieli kół handlowych, gospodarczych i przemysłowych w celu ułatwiania wymiany przemysłowej i technicznej oraz zawierania kontraktów handlowych, wspierają organizację przez obie strony targów i wystaw oraz właściwe świadczenie usług, łącznie z reklamą rozwoju handlu w zakresie pozycji stanowiących przedmiot szczególnego zainteresowania drugiej strony;

e) wspierają istniejące lub mające powstać z ich inicjatywy instytucje mające na celu popieranie rozwoju kontaktów i współpracy między ich organizacjami handlowymi;

f) łączą podmioty gospodarcze obu stron dla skuteczniejszej identyfikacji sektorów i produktów, w odniesieniu do których każda ze Stron powinna rozwijać produkcję i wywóz, oraz wspierają programy rozwoju rynku, oparte o wyniki takich poszukiwań;

g) wspierają prace badawcze mające na celu wypełnianie zobowiązań określonych w niniejszym artykule.

Artykuł  3

Współpraca gospodarcza

1. W świetle własnych odpowiednich polityk oraz potencjalnej komplementarności, a także uwzględniając własne długookresowe możliwości gospodarcze i cele, Umawiające się Strony rozwijają współpracę gospodarczą we wszystkich dziedzinach wzajemnego zainteresowania w celu przyczynienia się do rozwoju własnych gospodarek, podniesienia poziomu życia i realizacji własnych potrzeb rozwoju.

Cele takiej współpracy obejmują, między innymi:

a) promocję współpracy przemysłowej i transferu technologii w celu wspierania rozwoju i koniunktury swoich odpowiednich przemysłów oraz osiągania wzajemnych korzyści;

b) otwieranie nowych źródeł zaopatrzenia i wspieranie nowych rynków;

c) współpracę naukowo - techniczną;

d) współpracę w dziedzinie energetyki, obejmującą w szczególności rozwój nowych źródeł energii;

e) współpracę w innych dziedzinach wspólnego interesu, w szczególności rolnictwa, rybołówstwa, leśnictwa, transportu i łączności, ochrony i poprawy środowiska naturalnego, zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem i politykami.

2. Jako środek osiągnięcia tych celów i w granicach odpowiednich kompetencji Umawiające się Strony wspierają i ułatwiają między innymi:

a) rozwój stosunków między ich przemysłami i podmiotami gospodarczymi, łącznie z podmiotami w formie wspólnych przedsiębiorstw, między innymi poprzez zachętę do zwiększania, przez wszystkie Państwa Członkowskie Wspólnoty i przez Pakistan, promocji inwestycji i regulacji ochronnych, opartych o uczciwe i sprawiedliwe postępowanie;

b) wymianę informacji we wszystkich dziedzinach mogących wpływać na perspektywy współpracy gospodarczej;

c) kontakty między istniejącymi lub mającymi powstać z ich inicjatywy spółkami lub instytucjami mającymi na celu wspieranie współpracy między organizacjami gospodarczymi;

d) wspólne programy badawcze w dziedzinach w których obie strony są zaangażowane w tego typu działania.

Artykuł  4

Współpraca na rzecz rozwoju

1. Wspólnota podejmuje wszelkie możliwe środki w celu zwiększenia wsparcia w ramach swoich programów na rzecz niestowarzyszonych krajów rozwijających się, dla programów rozwoju Pakistanu, poprzez udzielanie pomocy technicznej, bezpośrednich transferów koncesjonowanych i środków finansowych ze źródeł instytucjonalnych i innych, zgodnie z zasadami i politykami takich instytucji.

2. Umawiające się Strony stwarzają zachęty i ułatwienia dla promocji współpracy między instytucjami rozwojowymi i finansowymi w obydwu krajach.

3. Wspólnota dąży do koordynacji współpracy na rzecz rozwoju działania Wspólnoty i jej Państw Członkowskich w Pakistanie.

Artykuł  5

Współpraca z państwami trzecimi

Umawiające się Strony dołożą wszelkich starań, by zwiększyć współpracę w zakresie handlu i związanych z nim kwestiach gospodarczych w państwach trzecich, jeżeli działania takie będą leżały w ich wzajemnym interesie.

Artykuł  6

Inne umowy

Bez uszczerbku dla postanowień Traktatów ustanawiających Wspólnotę, niniejsza Umowa i działania podjęte w jej ramach, nie powinny w żadnym przypadku wpływać na zdolność Państw Członkowskich Wspólnoty do podjęcia działań dwustronnych z Pakistanem w dziedzinie współpracy gospodarczej i zawierania nowych umów o współpracy gospodarczej z Pakistanem.

Artykuł  7

Wspólna Komisja

1. a) Ustanawia się Wspólną Komisję, składającą się z przedstawicieli Wspólnoty i Pakistanu na odpowiednio wysokim szczeblu.

b) Wspólna Komisja przyjmuje swój regulamin wewnętrzny i program pracy.

c) Wspólna Komisja może tworzyć wyspecjalizowane podkomisje do pomocy w wykonywaniu swoich zadań.

d) Wspólna Komisja zbiera się raz do roku, na przemian w Brukseli i w Islamabadzie. Dodatkowe spotkania mogą być zwoływane na wniosek każdej z Umawiających się Stron.

2. a) Wspólna Komisja zapewnia sprawne funkcjonowanie niniejszej Umowy oraz opracowuje i zaleca praktyczne środki dla osiągania jej celów, mając na względzie rosnące potrzeby rozwojowe Pakistanu, jego potrzeby w zakresie zmian strukturalnych, polityki gospodarcze i społeczne obu Umawiających się Stron i odpowiednio, poziom ich rozwoju gospodarczego;

b) Wspólna Komisja w szczególności:

– bada i poszukuje sposobów przezwyciężania barier handlowych, w szczególności istniejących barier pozataryfowych w różnych sektorach handlu, biorąc pod uwagę pracę wykonaną w tej dziedzinie przez właściwe organizacje międzynarodowe,

– dokłada starań w celu zachęcania do rozwoju współpracy gospodarczej i handlowej między Umawiającymi się Stronami, zgodnie z celami niniejszej Umowy,

– organizuje wymianę informacji i wspiera zawieranie umów we wszystkich sprawach odnoszących się do współpracy gospodarczej między Umawiającymi się Stronami, opartej na wzajemnych korzyściach i tworzeniu warunków jej sprzyjających,

– formułuje zalecenia w sprawie wykorzystywania funduszy dostępnych dla realizacji celów niniejszej Umowy i, w odniesieniu do funduszy, które mogą zostać postawione do dyspozycji Wspólnej Komisji przez Umawiające się Strony, we wspólnie uzgodniony sposób i zgodnie z ich odpowiednimi kryteriami, decyduje o wydatkach na podejmowanie odpowiednich badań i działań,

– bada możliwości i formułuje zalecenia w sprawie efektywnego i spójnego wykorzystywania wszystkich dostępnych instrumentów, poza klauzulą najwyższego uprzywilejowania i ogólnymi preferencjami dla wspierania handlu w zakresie pozycji będących przedmiotem zainteresowania Umawiających się Stron.

3. Wspólna Komisja zapewnia również sprawne funkcjonowanie wszelkich umów sektorowych między Umawiającymi się Stronami i w tym celu wykonuje nadzór nad istniejącymi lub mającymi powstać na mocy tych umów wspólnymi organami.

Artykuł  8

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  9

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, w odniesieniu do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz, z drugiej strony, do terytorium Islamskiej Republiki Pakistanu.

Artykuł  10

Wejście w życie i czas trwania

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony notyfikują się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu. Niniejsza Umowa jest zawarta na okres pięciu lat. Jest ona automatycznie przedłużana corocznie na rok, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej na sześć miesięcy przed datą wygaśnięcia. Mając jednakże na uwadze możliwość pojawienia się nowych okoliczności, niniejsza Umowa może zostać zmieniona za wspólną zgodą Stron.

Artykuł  11

Języki autentyczne

Niniejszą Umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w języku duńskim, niderlandzkim, angielskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim i urdu, wszystkie teksty są na równi autentyczne.

Til bekræftelse heraf har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne aftale.

Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Abkommen gesetzt.

Εις πίστωση των ανωτέρω, οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι έθεσαν τις υπογραφές τους στην παρούσα συμφωνία.

In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries have signed this Agreement.

En foi de quoi, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leurs signatures au bas du présent accord.

In fede di che, i plenipotenziari sottoscritti hanno apposto le loro firme in calce al presente accordo.

Ten blijke waarvan de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze Overeenkomst hebben gesteld.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Udfærdiget i Bruxelles,den treogtyvende juli nitten hundrede og femogfirs.

Geschehen zu Brüssel am dreiundzwanzigsten Juli neunzehnhundertfünfundachtzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι τρεις Ιουλίου χίλια εννιακόσια ογδόντα πέντε.

Done at Brussels on the twenty-third of July in the year one thousand nine hundred and eighty-five.

Fait à Bruxelles, le vingt-trois juillet mil neuf cent quatre-vingt-cinq.

Fatto a Bruxelles, addì ventitré luglio millenovecentottantacinque.

Gedaan te Brussel, de drieëntwintigste juli negentienhonderd vijfentachtig.

grafika

For Rådet for De europæiske Fællesskaber

Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften

Για το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

For the Council of the European Communities

Pour le Conseil des Communautés européennes

Per il Consiglio delle Comunità europee

Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen

grafika

(podpisy pominięto)

For Regeringen for Den islamiske republik Pakistan

Für die Regierung der Islamischen Republik Pakistan

Για την κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν

For the Government of the Islamic Republic of Pakistan

Pour le gouvernement de la république islamique du Pakistan

Per il governo della Repubblica islamica del Pakistan

Voor de Regering van de Islamitische Republiek Pakistan

grafika

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Deklaracja Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie dostosowania stawek celnych i innych środków w celu ułatwienia handlu

1. Dnia 1 lipca 1971 roku, Wspólnota autonomicznie wprowadziła Powszechny System Preferencji na podstawie rezolucji 21(II) Drugiej Konferencji ONZ do spraw Handlu i Rozwoju z 1968 roku, która w grudniu 1980 roku została przedłużona na kolejną dekadę (1981-1990). Wspólnota jest gotowa, w trakcie dążeń do poprawy tego systemu, uwzględnić interesy Islamskiej Republiki Pakistanu przy rozszerzaniu i umacnianiu jej stosunków handlowych ze Wspólnotą.

2. Wspólnota jest również gotowa zbadać na forum Wspólnej Komisji możliwości dalszego dostosowywania stawek celnych w celu promocji rozwoju handlu z Pakistanem.

3. Uznając żywotne znaczenie dla rozwoju gospodarczego Pakistanu wywozu produktów z bawełny oraz ryżu Basmati, Wspólnota gotowa jest zbadać, na forum Wspólnej Komisji, sytuację w handlu tymi produktami między Pakistanem a Wspólnotą, i poszukiwać możliwości wprowadzania w nim ułatwień, w odniesieniu do produktów z bawełny w zakresie dopuszczanym przez aktualnie obowiązującą umowę między Umawiającymi się Stronami i ich wielostronne zobowiązania.

4. Wspólnota zakłada, że Islamska Republika Pakistanu będzie także gotowa do przedyskutowania na forum Wspólnej Komisji propozycji Wspólnoty, jeśli takowe będą, dotyczących spraw odnoszących się do dostosowywania stawek celnych Islamskiej Republiki Pakistanu a zmierzających do rozwoju handlu między Umawiającymi się Stronami, przy uwzględnieniu potrzeb rozwojowych Pakistanu.

ZAŁĄCZNIK  II

Deklaracja Islamskiej Republiki Pakistanu w sprawie dostosowania stawek celnych i innych środków w celu ułatwienia handlu

1. Ludowa Republika Pakistanu zauważa, że Wspólnota jest gotowa, w ramach dążeń do poprawy niniejszego systemu ogólnych preferencji taryfowych, wziąć pod uwagę interesy Islamskiej Republiki Pakistanu w zakresie rozszerzania i umacniania jej stosunków handlowych ze Wspólnotą. W związku z tym Islamska Republika Pakistanu określi obszary, w których ogólne preferencje taryfowe Wspólnoty mogą zostać ulepszone, w szczególności w kontekście postanowień Wspólnej Deklaracji Intencji.

2. Islamska Republika Pakistanu zauważa także, że Wspólnota gotowa jest również zbadać, na płaszczyźnie Wspólnej Komisji, możliwości dostosowania stawek celnych w celu wsparcia rozwoju handlu z Pakistanem. W związku z tym Islamska Republika Pakistanu może przedstawić Wspólnocie do rozważenia na forum Wspólnej Komisji wykaz produktów, w odniesieniu do których pożądane są ustępstwa.

3. Islamska Republika Pakistanu zauważa również, że Wspólnota gotowa jest zbadać, na forum Komisji Wspólnej, sytuację Pakistanu w zakresie handlu ze Wspólnotą produktami z bawełny i ryżem Basmati i poszukiwać możliwości wprowadzania w nim ułatwień, w odniesieniu do produktów z bawełny w zakresie dopuszczanym przez aktualnie obowiązującą Umowę między Umawiającymi się Stronami i ich wielostronne zobowiązania.

4. Wspólnota zakłada, że Islamska Republika Pakistanu będzie także gotowa do przedyskutowania na forum Wspólnej Komisji propozycji Wspólnoty, jeśli takowe będą, dotyczących spraw odnoszących się do dostosowywania stawek celnych Islamskiej Republiki Pakistanu a zmierzających do rozwoju handlu między Umawiającymi się Stronami, przy uwzględnieniu potrzeb rozwojowych Pakistanu.