P8_TA(2018)0426 Siedziba Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego ***I Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w odniesieniu do siedziby Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (COM(2017)0734 - C8-0420/2017 - 2017/0326(COD)) P8_TC1-COD(2017)0326 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 października 2018 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/… zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w odniesieniu do siedziby Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.345.452

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 października 2020 r.

Siedziba Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego ***I

P8_TA(2018)0426

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w odniesieniu do siedziby Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (COM(2017)0734 - C8-0420/2017 - 2017/0326(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(2020/C 345/52)

(Dz.U.UE C z dnia 16 października 2020 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2017)0734),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0420/2017),

– uwzględniając art. 295 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 13 kwietnia 2016 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa, zgodnie z którym te trzy instytucje zobowiązują się do lojalnej i przejrzystej współpracy w trakcie całego cyklu legislacyjnego oraz zgadzają się co do równości obu współustawodawców,

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie zdecentralizowanych agencji,

– uwzględniając procedurę prowadzącą do podjęcia decyzji o przeniesieniu siedziby Europejskiej Agencji Leków i Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, EUNB) w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, zatwierdzoną przy okazji posiedzenia Rady Europejskiej (w oparciu o art. 50 TUE) w dniu 22 czerwca 2017 r.,

– po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 17 stycznia 2018 r. ¹ ,

– uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 17 października 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie przedstawione przez Komisję Budżetową oraz Komisję Spraw Konstytucyjnych (A8-0153/2018),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Rady załączone do niniejszej rezolucji;

3. wzywa do niezwłocznego przeglądu wspólnego podejścia załączonego do wspólnego oświadczenia Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie zdecentralizowanych agencji w celu należytego uwzględnienia roli Parlamentu w procesie podejmowania decyzji dotyczących lokalizacji agencji w kontekście jego prerogatyw jako współprawodawcy w ramach zwykłej procedury ustawodawczej oraz wzywa w związku z tym do ścisłego zaangażowania Parlamentu w ów proces decyzyjny;

4. przypomina kryteria określone przez Komisję i zatwierdzone przez głowy państw lub szefów rządów UE-27 na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniu 22 czerwca 2017 r. (w oparciu o art. 50 TUE) dotyczące przeniesienia agencji Unii z Londynu w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, a mianowicie: i) gwarancję, że agencja może zająć siedzibę i podjąć swoje funkcje w dniu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii; ii) dostępność siedziby; iii) istnienie odpowiednich placówek edukacyjnych dla dzieci członków personelu agencji; iv) odpowiedni dostęp do rynku pracy, zabezpieczenia społecznego i opieki medycznej dla dzieci i małżonków; v) politykę ciągłości działania oraz vi) równowagę geograficzną;

5. ubolewa, że Parlament nie był zaangażowany w określanie i ważenie kryteriów wyboru lokalizacji EUNB, mimo prerogatyw Parlamentu, zgodnie z którymi Parlament i Rada są równorzędnymi współprawodawcami w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 ²  powołującego EUNB i określającego jego lokalizację;

6. przypomina, że decyzja z 2010 r. w sprawie lokalizacji EUNB, wraz z decyzją w sprawie lokalizacji EIOPA i ESMA, została podjęta zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, po przeprowadzeniu pełnoprawnej procedury rozmów trójstronnych; zauważa, że o siedzibie tej agencji, której również dotyczy relokacja z Londynu, zadecydowało wspólne porozumienie między przedstawicielami rządów państw członkowskich, którzy spotkali się na szczeblu głów państw i szefów rządów; zwraca uwagę na fakt, że Rada (w oparciu o art. 50 TUE) dokonała wyboru nowej siedziby EUNB na podstawie wspólnego oświadczenia w sprawie zdecentralizowanych agencji z dnia 19 lipca 2012 r., którego status prawny jest niższy od statusu rozporządzenia (UE) nr 1093/2010;

7. ubolewa nad brakiem przejrzystości i odpowiedzialności w procedurze głosowania, którą Rada podjęła w dniu 20 listopada 2017 r., pozostawiając ostateczne decyzje rozstrzygnięciu losowemu; zwraca uwagę na fakt, że agencje te są obecnie częściowo finansowane z budżetu Unii, a koszty ich przeniesienia mogą częściowo obciążyć budżet Unii, co jest przedmiotem toczących się obecnie negocjacji między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem; podkreśla w związku z tym potrzebę demokratycznej odpowiedzialności oraz przejrzystego i zrozumiałego podejmowania decyzji w interesie obywateli europejskich; wzywa do przedstawienia bardziej szczegółowych informacji na temat ważenia kryteriów przyjętych przez Radę w procedurze wyboru lokalizacji EUNB;

8. uważa, że Parlament powinien być - systematycznie oraz na równych warunkach z Komisją i Radą - zaangażowany w określanie i ważenie kryteriów lokalizacji wszystkich organów i agencji Unii; zwraca się do Komisji i Rady z wnioskiem o rozpoczęcie przeglądu wspólnego oświadczenia z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie zdecentralizowanych agencji w celu zapewnienia silnego zaangażowania Parlamentu i respektowania w szczególności jego uprawnień w zakresie współdecyzji;

9. podkreśla różne zadania i obszary kompetencji Europejskich Urzędów Nadzoru: EUNB, EIOPA i ESMA; przypomina o świadomej decyzji współprawodawców dotyczącej powołania trzech urzędów o odrębnych zadaniach i obszarach kompetencji: jednego dla sektora bankowości, drugiego dla sektora papierów wartościowych i trzeciego dla sektora ubezpieczeń i emerytur; domaga się kontynuowania tego podziału w kompetencjach regulacyjnych i nadzorczych oraz pod względem zarządzania, głównej organizacji i głównego finansowania ich działalności niezależnie od lokalizacji tych urzędów, przy jednoczesnym umożliwieniu dzielenia się, w stosownych przypadkach, usługami wsparcia administracyjnego i usługami zarządzania infrastrukturą niezwiązanymi z podstawową działalnością; zwraca się do Komisji i Rady o zapewnienie ochrony obecnego stanu prawnego tych trzech urzędów podczas przenoszenia EUNB oraz po jego przeniesieniu; zwraca się do Komisji o regularne przekazywanie mu aktualnych informacji w tym zakresie, zwłaszcza w trakcie trwającej procedury ustawodawczej dotyczącej przeglądu europejskich urzędów nadzoru (COM(2017)536); przypomina, że art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 jest częścią poddawanej obecnie przeglądowi procedury ustawodawczej dotyczącej europejskich urzędów nadzoru (COM(2017)536);

10. podkreśla, że przeniesienie siedziby oraz samą nową lokalizację należy przygotować i dostosować przed faktycznym wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej;

11. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

ZAŁĄCZNIK

Oświadczenie Rady EUNB/EMA

Przypominając o zobowiązaniu PE, Rady i Komisji do prowadzenia szczerej i przejrzystej współpracy oraz w związku z procedurą realizowaną w celu przeniesienia siedzib EMA i EUNB, która została przewidziana na potrzeby aktualnej sytuacji i nie stanowi precedensu dla umiejscowienia siedzib agencji w przyszłości;

przypominając o Traktatach, Rada potwierdza, jak ważna jest rozszerzona wymiana informacji już na wstępnych etapach przyszłych procedur związanych z umiejscowieniem agencji.

Taka wczesna wymiana informacji ułatwiłaby wszystkim trzem instytucjom wykonanie ich praw wynikających z Traktatów za pośrednictwem odnośnych procedur.

Rada odnotowuje apel PE o jak najszybsze dokonanie rewizji wspólnego oświadczenia z 2012 r. w sprawie zdecentralizowanych agencji i wspólnego podejścia do tych agencji. Na początek zwraca się do Komisji, aby do kwietnia 2019 r. przedstawiła dokładną analizę wykonania wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia w zakresie umiejscowienia agencji zdecentralizowanych. Analiza ta byłaby podstawą do ustalenia dalszych działań w związku z wdrożeniem procedury takiej rewizji.

¹ Dz.U. C 197 z 8.6.2018, s. 72.

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).