P7_TC1-COD(2013)0091 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 lutego 2014 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2014 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (Europol) i uchylającego decyzje decyzję Rady 2009/371/WSiSW i 2005/681/WSiSW [Popr. 1].

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.285.289

Akt nieoceniany

Wersja od: 29 sierpnia 2017 r.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 lutego 2014 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2014 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (Europol) i uchylającego decyzje decyzję Rady 2009/371/WSiSW i 2005/681/WSiSW [Popr. 1]

P7_TC1-COD(2013)0091

(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2017 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 88 i art. 87 ust. 2 lit. b), [Popr. 2]

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Europol został powołany decyzją Rady 2009/371/WSiSW ²  jako jednostka Unii finansowana z budżetu ogólnego Unii, mająca na celu wspieranie i wzmacnianie działań właściwych organów państw członkowskich, jak również ich wzajemnej współpracy w zapobieganiu przestępczości zorganizowanej, terroryzmowi i innym formom poważnej przestępczości, które dotyczą co najmniej dwóch państw członkowskich, oraz w ich zwalczaniu. Decyzja 2009/371/ WSiSW zastąpiła konwencję sporządzoną na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (konwencję o Europolu) ³ .

(2) W art. 88 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje się, że Europol działa na mocy rozporządzenia przyjmowanego zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Ponadto artykuł ten nakłada obowiązek ustanowienia procedur kontroli działań Europolu przez Parlament Europejski, w której uczestniczą parlamenty narodowe, zgodnie z art. 12 lit. c) TUE i art. 9 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, w celu wzmocnienia legitymacji demokratycznej i rozliczalności Europolu względem obywateli europejskich. W związku z tym należy zastąpić decyzję 2009/371/WSiSW rozporządzeniem ustanawiającym przepisy dotyczące kontroli parlamentarnej. [Popr. 3]

(3) Europejskie Kolegium Policyjne ("CEPOL") zostało ustanowione na mocy decyzji 2005/681/WSiSW ⁴  w celu ułatwienia współpracy między krajowymi siłami policyjnymi poprzez organizowanie i koordynowanie działań szkoleniowych uwzględniających europejski wymiar działań policyjnych. [Popr. 4]

(4) W "Programie sztokholmskim - Otwarta i bezpieczna Europa dla dobra i ochrony obywateli" ⁵  stwierdzono, że Europol powinien zostać zreformowany i stać się "centrum wymiany informacji między organami ścigania państw członkowskich, dostawcą usług i platformą dla organów ścigania". Z oceny funkcjonowania Europolu wynika, że dla osiągnięcia tego celu konieczne jest dalsze zwiększenie jego skuteczności operacyjnej. W programie sztokholmskim wyznaczono również cel stworzenia prawdziwej europejskiej kultury egzekwowania prawa poprzez opracowanie europejskich programów szkoleniowych i programów wymiany dla wszystkich właściwych pracowników organów ścigania na poziomie krajowym i na poziomie Unii. [Popr. 5]

(5) Duże sieci przestępcze i terrorystyczne stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego Unii oraz dla bezpieczeństwa i życia jej obywateli. Dostępne oceny zagrożenia wskazują, że działania grup przestępczych stają się w coraz większym stopniu zróżnicowane i transgraniczne. W związku z tym krajowe ograny ścigania muszą coraz ściślej współpracować ze swoimi odpowiednikami w innych państwach członkowskich. W tej sytuacji konieczne jest przygotowanie Europolu do lepszego wspierania państw członkowskich w zapobieganiu przestępczości, analizach i dochodzeniach w całej Unii. Pogląd ten potwierdzają oceny potwierdza się także w ocenie decyzji 2009/371/WSiSW i 2005/681/WSiSW. [Popr. 6]

(6) Z uwagi na powiązania między zadaniami Europolu i CEPOL-u integracja i racjonalizacja funkcji tych dwóch agencji zwiększyłaby skuteczność działalności operacyjnej, znaczenia szkoleń i wydajności współpracy policyjnej Unii. [Popr. 7]

(7) W związku z tym należy uchylić decyzje decyzję 2009/371/WSiSW i 2005/681/WSiSW i zastąpić je ją niniejszym rozporządzeniem, które korzysta z doświadczeń zdobytych w ramach wdrażania obu tej decyzji. Agencja Europol ustanowiona na mocy niniejszego rozporządzenia powinna zastąpić Europol ustanowiony na mocy niniejszego rozporządzenia powinien zastąpić Europol i CEPOL-u ustanowione na mocy dwóch uchylonych uchylonej decyzji oraz przejąć ich jego funkcje. [Popr. 8]

(8) Z uwagi na fakt, że przestępczość często wykracza poza granice wewnętrzne, Europol powinien wspierać i wzmacniać działania państw członkowskich oraz ich współpracę w zapobieganiu poważnej przestępczości, która dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, oraz w jej zwalczaniu. Ponieważ terroryzm stanowi jedno z najważniejszych zagrożeń zagrożenie bezpieczeństwa Unii, Europol powinien pomagać państwom członkowskim w stawianiu czoła wspólnym wyzwaniom w tym względzie. Jako organ ścigania UE Europol powinien również wspierać i wzmacniać działania i współpracę w zakresie walki z formami przestępczości, które godzą w interesy UE. Powinien on również oferować wsparcie w zakresie zapobiegania przestępstwom powiązanym mającym służyć uzyskaniu środków, mającym ułatwić lub umożliwić popełnienie czynów, które podlegają kompetencjom Europolu, lub mającym na celu uniknięcie kary za nie, a także w zakresie zwalczania tych przestępstw. [Popr. 9]

(9) Europol powinien zapewnić lepszej jakości spójne i jednolite szkolenie funkcjonariuszy organów ścigania każdego szczebla w jasno określonych ramach zgodnie ze zidentyfikowanymi potrzebami szkoleniowymi. [Popr. 10]

(10) Europol powinien mieć możliwość występowania do państw członkowskich z wnioskiem o wszczęcie, przeprowadzenie lub koordynację dochodzeń w konkretnych sprawach, w których współpraca transgraniczna stanowiłaby wartość dodaną. Europol powinien informować Eurojust o przedmiotowych wnioskach. Wniosek Europolu powinien być przez niego uzasadniony. [Popr. 11]

(10a) Europol powinien protokołować działania wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych dotyczących przestępstw, których zwalczanie należy do celów jego działalności. [Popr. 12]

(10b) Gdy nawiązano współpracę między Europolem a państwami członkowskimi dotyczącą konkretnego dochodzenia, należy ustanowić jasne przepisy pomiędzy Europolem a tymi państwami członkowskimi, z wyszczególnieniem konkretnych zadań do wykonania, zakresu udziału państw członkowskich w postępowaniu dochodzeniowym i sądowym oraz podziału obowiązków i prawa mającego zastosowanie dla celów nadzoru sądowego. [Popr. 13]

(11) Aby zwiększyć skuteczność Europolu jako centrum wymiany informacji w Unii, należy określić jasne zobowiązania państw członkowskich do przekazywania Europolowi danych niezbędnych do osiągnięcia stawianych mu celów. Przy wdrażaniu tych zobowiązań państwa członkowskie powinny mają obowiązek zwrócić szczególną uwagę na przekazywanie danych mających znaczenie dla walki tylko z takimi przestępstwami, których zwalczanie należy do strategicznych i operacyjnych priorytetów w ramach stosownych instrumentów polityki Unii. Państwa członkowskie powinny również przekazywać Europolowi kopie dwustronnej i wielostronnej wymiany informacji z innymi państwami członkowskimi na temat przestępstw wchodzących w zakres celów Europolu, wraz z podaniem źródła tych informacji. Jednocześnie Europol powinien zwiększyć swoje wsparcie dla państw członkowskich, aby poprawić wzajemną współpracę i wymianę informacji. Europol powinien jest zobowiązany składać sprawozdanie roczne wszystkim instytucjom Unii i parlamentom narodowym dotyczące ilości informacji przekazywanych przez poszczególne państwa członkowskie. [Popr. 14]

(12) W celu zapewnienia skutecznej współpracy między Europolem a państwami członkowskimi w każdym państwie członkowskim powinna zostać powołana jednostka krajowa. Powinna ona być głównym łącznikiem między krajowymi organami ścigania i instytucjami szkoleniowymi a Europolem. W niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać rolę jednostki krajowej w zakresie gwarantowania i obrony interesów poszczególnych państw członkowskich w ramach agencji. Jednostka krajowa powinna w dalszym ciągu pełnić rolę punktu kontaktowego między Europolem a właściwymi organami, zapewniając sobie w ten sposób scentralizowany charakter, a jednocześnie rolę koordynatora w zakresie wszelkiej współpracy państw członkowskich z Europolem i w jego ramach, co umożliwi w rezultacie państwom członkowskim spójne wypełnianie wymogów stawianych przez Europol. Aby zapewnić stałą i skuteczną wymianę informacji między Europolem a jednostkami krajowymi oraz ułatwić ich współpracę, każda jednostka krajowa powinna oddelegować do Europolu co najmniej jednego oficera łącznikowego. [Popr. 15]

(13) Biorąc pod uwagę zdecentralizowaną strukturę niektórych państw członkowskich oraz potrzebę zapewnienia szybkiej wymiany informacji w niektórych przypadkach, Europol powinien mieć prawo do bezpośredniej współpracy z organami ścigania w państwach członkowskich przy poszczególnych dochodzeniach. O takiej współpracy informowane były by jednocześnie jednostki krajowe Europolu.

(14) W celu zapewnienia wysokiej jakości, spójności i jednolitości szkolenia w dziedzinie egzekwowania prawa na poziomie Unii Europol powinien działać zgodnie z polityką Unii dotyczącą szkolenia w dziedzinie egzekwowania prawa. Szkolenie organizowane przez Unię powinno być dostępne dla funkcjonariuszy organów ścigania każdego szczebla. Aby nie powielać zadań, Europol powinien prowadzić ocenę szkoleń, a następnie zapewniać uwzględnianie wniosków z tej oceny w planowaniu potrzeb szkoleniowych. Europol powinien promować uznawanie w państwach członkowskich szkolenia prowadzonego na poziomie Unii. [Popr. 16]

(15) Konieczna jest również poprawa zarządzania Europolem poprzez dążenie do przyrostu wydajności i usprawnienia procedur.

(16) Komisja i państwa członkowskie powinny być reprezentowane w zarządzie Europolu w celu skutecznego nadzorowania jego pracy. Aby odzwierciedlić dwoistość zadań nowej agencji, tj. wsparcie operacyjne i szkolenia w dziedzinie egzekwowania prawa, Członkowie zarządu powinni być mianowani na podstawie oceny ich wiedzy na temat współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa, a ich zastępcy na podstawie oceny ich wiedzy na temat szkolenia funkcjonariuszy organów ścigania. Zastępcy członków powinni działać jak członkowie w przypadku nieobecności tych ostatnich oraz we wszystkich przypadkach, gdy ma miejsce dyskusja na temat szkolenia lub podejmowana jest w tej sprawie decyzja. W technicznych kwestiach związanych ze szkoleniami zarządowi powinien doradzać komitet naukowy ds. szkoleń. [Popr. 17]

(17) Zarządowi należy przyznać niezbędne uprawnienia, w szczególności uprawnienia do uchwalania budżetu, kontroli jego wykonywania, przyjmowania odpowiednich przepisów finansowych i dokumentów z zakresu planowania, przyjmowania środków służących ochronie interesów finansowych Unii oraz zwalczaniu oszustw, jak również przyjmowania przepisów w sprawie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, ustanawiania przejrzystych zasad działania w zakresie podejmowania decyzji przez dyrektora wykonawczego Europolu oraz przyjmowania rocznego sprawozdania z działalności. Zarząd powinien wykonywać uprawnienia organu powołującego w odniesieniu do pracowników agencji, w tym dyrektora wykonawczego. Aby usprawnić proces decyzyjny i wzmocnić nadzór nad zarządzaniem administracyjnym i zarządzaniem budżetem, zarząd powinien mieć również prawo powoływania rady wykonawczej. [Popr. 18]

(18) W celu zapewnienia skutecznego codziennego funkcjonowania Europolu dyrektor wykonawczy powinien być jego przedstawicielem prawnym i zarządcą, korzystającym z pełnej niezależności w wykonywaniu wszystkich obowiązków oraz zapewniającym wykonywanie przez Europol zadań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności dyrektor wykonawczy powinien być odpowiedzialny za przygotowanie dokumentów budżetowych i dokumentów z zakresu planowania przedkładanych do decyzji zarządu, wdrażających roczny i wieloletni program prac Europolu, oraz innych dokumentów z zakresu planowania.

(19) Aby Europol mógł zapobiegać przestępstwom wchodzącym w zakres jego celów oraz zwalczać te przestępstwa, konieczne jest, by posiadał możliwie jak najpełniejsze i najbardziej aktualne informacje. Dlatego też Europol powinien mieć możliwość przetwarzania danych przekazywanych mu przez państwa członkowskie, państwa trzecie, organizacje międzynarodowe i organy Unii, jak również pochodzących z publicznie dostępnych źródeł, o ile Europol może być uznany za uprawnionego odbiorcę tych danych, aby lepiej zrozumieć zjawiska przestępcze i tendencje przestępczości, móc gromadzić informacje na temat sieci przestępczych i wykrywać powiązania między różnymi przestępstwami. [Popr. 19]

(20) Aby zwiększyć skuteczność Europolu w zakresie przedstawiania dokładnych analiz przestępstw organom ścigania państw członkowskich, powinien on wykorzystywać nowe technologie do przetwarzania danych. Europol powinien mieć możliwość szybkiego wykrywania powiązań między prowadzonymi dochodzeniami i między wspólnymi trybami funkcjonowania różnych grup przestępczych, sprawdzania krzyżówek danych oraz uzyskiwania wyraźnego obrazu tendencji, przy jednoczesnym zachowaniu zagwarantowaniu wysokiego poziomu ochrony danych osobowych w odniesieniu do osób fizycznych. W związku z tym nie należy z góry określać baz danych, z których ma korzystać Europol, ale umożliwić mu wybór najbardziej efektywnej struktury informatycznej. Aby zapewnić wysoki poziom ochrony danych, należy określić cel procesów przetwarzania i praw dostępu oraz szczególne dodatkowe zabezpieczenia. Przy przetwarzaniu danych osobowych konieczne jest stosowanie się do zasady celowości oraz zasady proporcjonalności. [Popr. 20]

(21) W celu poszanowania własności danych i ochrony informacji państwa członkowskie i organy w państwach trzecich, a także organizacje międzynarodowe powinny mieć możliwość określenia celów, dla których Europol mógłby przetwarzać przekazywane przez nie dane, oraz ograniczenia praw dostępu. Ograniczenie celów przyczynia się do przejrzystości, pewności prawa oraz przewidywalności i jest szczególnie ważne w zakresie współpracy policyjnej, kiedy osoby, których dane dotyczą, przeważnie nie mają świadomości, że ich dane osobowe są zbierane i przetwarzane, a także kiedy wykorzystanie danych osobowych może istotnie wpływać na życie i wolność jednostek. [Popr. 21]

(22) Aby zagwarantować, że dostęp do danych mają tylko osoby, którym dostęp do tych danych jest niezbędny do wykonywania swoich zadań, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące różnych stopni prawa dostępu do danych przetwarzanych przez Europol. Przedmiotowe przepisy powinny pozostać bez uszczerbku dla ograniczeń w dostępie nałożonych przez podmioty przekazujące dane, podobnie jak należy przestrzegać zasady własności danych. W celu zwiększenia skuteczności zapobiegania przestępczości wchodzącej w zakres celów Europolu i jej zwalczania Europol powinien powiadamiać państwa członkowskie o informacjach, które ich dotyczą.

(23) Aby rozszerzyć współpracę operacyjną między agencjami, a w szczególności aby stworzyć powiązania między danymi już będącymi w posiadaniu różnych agencji, Europol powinien umożliwić Eurojustowi i Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dostęp do posiadanych przez siebie danych oraz wyszukiwanie na ich podstawie, zgodnie z odpowiednimi zabezpieczeniami. [Popr. 22]

(24) W zakresie koniecznym do realizacji swoich zadań Europol powinien utrzymywać współpracę z innymi organami Unii, organami ścigania, instytucjami szkoleniowymi w dziedzinie egzekwowania prawa w państwach trzecich, organizacjami międzynarodowymi oraz podmiotami prywatnymi. [Popr. 23]

(25) Aby zapewnić skuteczność operacyjną, Europol powinien mieć możliwość wymiany wszystkich informacji, z wyjątkiem danych osobowych, z innymi organami Unii, organami ścigania oraz instytucjami szkoleniowymi w dziedzinie egzekwowania prawa w państwach trzecich, a także z organizacjami międzynarodowymi w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań. Ponieważ spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia przedsiębiorców, organizacje pozarządowe i inne podmioty prywatne dysponują wiedzą fachową i posiadają dane mające bezpośrednie znaczenie dla zapobiegania poważnej przestępczości i terroryzmowi oraz zwalczania tych zjawisk, Europol powinien mieć również możliwość wymiany takich danych z podmiotami prywatnymi. W celu zapobiegania cyberprzestępczości, w odniesieniu do incydentów zagrażających bezpieczeństwa sieci i informacji, oraz zwalczania jej, na podstawie dyrektywy [tytuł przyjętej dyrektywy] Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków mających na celu zapewnienie wspólnego wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci i informacji w obrębie Unii ^* , Europol powinien prowadzić współpracę i wymianę informacji, z wyjątkiem danych osobowych, z krajowymi organami właściwymi w zakresie bezpieczeństwa sieci i systemów informacyjnych. [Popr. 24]

(26) Europol powinien mieć możliwość wymiany danych osobowych z innymi organami Unii w zakresie koniecznym do realizacji swoich zadań. Europejski Inspektor Ochrony Danych popiera postulat, by ograniczyć tę wymianę informacji do osób, które podejrzewa się o popełnienie przestępstw podlegających kompetencjom Europolu, lub co do których istnieje obawa, że mogą je popełnić. [Popr. 25]

(27) Powiązania poważnej przestępczości i terroryzmu często sięgają poza terytorium UE. W związku z tym w zakresie koniecznym do realizacji swoich zadań Europol powinien mieć możliwość wymiany danych osobowych z organami ścigania państw trzecich i z organizacjami międzynarodowymi takimi jak Interpol. W przypadku wymiany danych osobowych z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi niezbędne jest zachowanie odpowiedniej równowagi między koniecznością efektywnego ścigania przestępstw a ochroną danych osobowych. [Popr. 26]

(28) Europol powinien mieć możliwość przekazywania danych osobowych organowi państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej na podstawie decyzji Komisji uznającej, że dane państwo lub organizacja międzynarodowa zapewnia odpowiedni poziom ochrony danych, lub - w przypadku braku decyzji stwierdzającej odpowiedni poziom ochrony - umowy międzynarodowej zawartej przez Unię na podstawie art. 218 TFUE bądź umowy o współpracy zawartej między Europolem a danym państwem trzecim przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. W myśl art. 9 protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych załączonego do Traktatu skutki prawne przedmiotowych umów należy utrzymać do czasu uchylenia, unieważnienia lub zmiany tych umów w zastosowaniu Traktatu.

(29) Jeśli podstawą do przekazywania danych osobowych nie może być decyzja stwierdzająca odpowiedni poziom ochrony wydana przez Komisję, umowa międzynarodowa zawarta przez Unię bądź obowiązująca umowa o współpracy, zarząd i Europejski Inspektor Ochrony Danych powinni mieć prawo zatwierdzenia transferu lub zestawu transferów danych, pod warunkiem że zapewnione zostaną odpowiednie zabezpieczenia. Jeżeli żaden z powyższych warunków nie ma zastosowania, w wyjątkowych sytuacjach dyrektor wykonawczy powinien mieć prawo zatwierdzania przekazywania danych w poszczególnych przypadkach, jeżeli jest to konieczne do ochrony istotnych interesów danego państwa członkowskiego, dla zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu związanemu z przestępczością lub terroryzmem, jeżeli przekazanie jest konieczne z innych powodów lub wymagane prawnie z uwagi na istotne względy publiczne, jeżeli zgodziła się na to osoba, której dane dotyczą, lub jeżeli w grę wchodzą ważne interesy osoby, której dane dotyczą.

(30) Europol powinien mieć możliwość przetwarzania danych osobowych pochodzących od podmiotów prywatnych i osób prywatnych tylko, jeżeli zostały mu one przekazane przez jednostkę krajową Europolu danego państwa członkowskiego zgodnie z jego prawem krajowym lub przez punkt kontaktowy w państwie trzecim, z którym nawiązano współpracę poprzez umowę o współpracy zawartą zgodnie z art. 23 decyzji 2009/371/WSiSW przez wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, lub przez organ państwa trzeciego bądź organizację międzynarodową, z którymi Unia zawarła umowę międzynarodową na podstawie art. 218 TFUE.

(31) Wszelkie informacje, które wyraźnie zostały otrzymane przez państwo trzecie lub organizację międzynarodową z naruszeniem praw człowieka, nie są przetwarzane. [Popr. 27]

(32) Przepisy dotyczące ochrony danych w Europolu należy wzmocnić i dostosować do innych właściwych instrumentów ochrony danych mających zastosowanie do przetwarzania danych osobowych w ramach współpracy policyjnej w Unii w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony jednostek odnośnie do przetwarzania danych osobowych. Chociaż decyzja 2009/371/WSiSW zapewnia solidny system ochrony danych dla Europolu, należy nad nim dalej pracować, aby dostosować Europol do wymogów traktatu lizbońskiego, odzwierciedlić rosnącą rolę Europolu, poprawić prawa osób, których dane dotyczą, i dalej umacniać zaufanie między państwami członkowskimi a Europolem, co jest konieczne dla pomyślnej wymiany informacji. Aby zapewnić wysoki poziom ochrony osób w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych, należy wzmocnić zasady Europolu w zakresie ochrony danych i oprzeć się na zasadach stanowiących podstawę rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 ⁶ . Jako że w deklaracji 21 załączonej lub instrumentu zastępującego rozporządzenie (WE) nr 45/2001, a także na innych zasadach ochrony danych, włączając zasadę odpowiedzialności, ocenę skutków w zakresie ochrony danych, ochronę danych w fazie projektowania oraz ochronę danych domyślną, a także informowanie o naruszeniach związanych z ochroną danych. Niezwłocznie po przyjęciu w instytucjach i organach UE nowych ram w zakresie ochrony danych powinny mieć one zastosowanie do Europolu. Zgodnie z deklaracją 21 załączoną do Traktatu uznaje się, specyficzny charakter przetwarzania danych osobowych w kontekście egzekwowania prawa, przepisy obowiązujące Europol w zakresie powoduje, że niezbędne jest stworzenie dla Europolu konkretnych zasad dotyczących ochrony danych powinny być autonomiczne i dostosowane osobowych i swobodnego przepływu takich danych w oparciu o art. 16 TFUE i dostosowanie do innych stosownych instrumentów ochrony danych mających zastosowanie w obszarze współpracy policyjnej w Unii, w szczególności konwencji nr 108 ⁷  i jej dodatkowego protokołu z dnia 8 listopada 2001 r., a także rekomendacji nr R(87) Rady Europy ⁸  oraz solidnego systemu ochrony danych ustanowionego w decyzji ramowej Rady 2008/ 977/WSiSW w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych ⁹  [do zastąpienia stosowną dyrektywą obowiązującą w momencie przyjęcia niniejszego rozporządzenia]. Najważniejszym elementem ochrony danych jest przejrzystość, gdyż pozwala ona na wykonywanie innych zasad i praw dotyczących ochrony danych. W celu zwiększenia przejrzystości Europol powinien posługiwać się przejrzystymi politykami ochrony danych, które powinny być łatwo i szeroko dostępne, nakreślając jasnym i prostym językiem w przystępnej formie przepisy dotyczące przetwarzania danych osobowych oraz środków umożliwiających korzystanie z praw osobom, których dane dotyczą, a także powinien publikować listę umów międzynarodowych i umów o współpracy, które zawarł z państwami trzecimi, organami Unii i organizacjami międzynarodowymi. [Popr. 28]

(33) Na tyle, na ile to możliwe, Dane osobowe należy rozróżniać dane osobowe ze względu na stopień ich dokładności i wiarygodności. Fakty należy rozróżnić od osobistych osądów w celu zagwarantowania zarówno ochrony osób fizycznych, jak i jakości oraz wiarygodności informacji przetwarzanych przez Europol. [Popr. 29]

(33a) Z uwagi na swój wyjątkowy charakter agencja powinna podlegać odrębnym, szczególnym regulacjom, które jednocześnie zapewniałyby ochronę danych na poziomie w żadnym przypadku nie niższym niż ten, który zapewniają ogólne regulacje mające zastosowanie do Unii i jej agencji. W związku z tym zmiany wprowadzane do przepisów ogólnych dotyczących ochrony danych osobowych powinny jak najszybciej mieć zastosowanie do Europolu i nie później niż dwa lata od chwili wejścia w życie nowych przepisów ogólnych; wspomniane dostosowanie przepisów obejmujące szczególne regulacje Europolu i swoiste przepisy UE w dziedzinie ochrony danych powinno mieć miejsce przed upływem dwóch lat od chwili przyjęcia wszelkich właściwych regulacji. [Popr. 30]

(34) Dane osobowe odnoszące się do różnych kategorii osób, których dane dotyczą, przetwarza się w obszarze współpracy policyjnej. Europol powinien jak najwyraźniej rozróżniać dane osobowe odnoszące się do różnych kategorii osób, których dane dotyczą. Dane osobowe takich osób, jak ofiary, świadkowie, osoby posiadające istotne informacje, oraz dane osobowe nieletnich powinny być szczególnie chronione. Europol nie powinien zatem przetwarzać takich danych, chyba że jest to niezbędne dla zapobiegania przestępczości wchodzącego w zakres celów Europolu i zwalczania jej, oraz gdy dane takie uzupełniają inne dane osobowe już przetwarzane przez Europol.

(35) W świetle praw podstawowych dotyczących ochrony danych osobowych Europol nie powinien przechowywać danych osobowych dłużej, niż jest to konieczne do wykonywania jego zadań. Potrzebę dalszego przechowywania należy rozważyć najpóźniej trzy lata od wprowadzenia danych. [Popr. 32]

(36) W Europol ma obowiązek podejmować wszelkie niezbędne działania mające na celu zagwarantowania zagwarantowanie bezpieczeństwa danych osobowych Europol powinien wprowadzić odpowiednie środki techniczne i organizacyjne. [Popr. 33]

(37) Każda osoba powinna mieć prawo dostępu do danych osobowych, które jej dotyczą, sprostowania niedokładnych danych, które jej dotyczą, oraz usuwania lub blokowania takich danych, jeżeli dane te nie są już potrzebne. Prawa osoby, której dane dotyczą, i ich wykonanie nie powinny mieć wpływu na obowiązki nałożone na Europol i powinny podlegać ograniczeniom ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 34]

(38) Niniejsze rozporządzenie musi nakładać jednoznaczny obowiązek ochrony praw i swobód osób, których dane dotyczą. W szczególności państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za dokładność i aktualizację danych przekazywanych przez nie do Europolu oraz zgodność procesu przekazania danych z prawem. Europol powinien być odpowiedzialny za dokładność i aktualizację danych dostarczanych przez inne podmioty przekazujące dane. Europol powinien również ma ponadto obowiązek dopilnować, aby dane były przetwarzane uczciwie i zgodnie z prawem, gromadzone i przetwarzane w konkretnym celu, prawidłowe, stosowne, proporcjonalne w stosunku do celów, dla których są przetwarzane, oraz przechowywane przez czas nie dłuższy, niż jest to konieczne do tych celów. [Popr. 35]

(39) W celu weryfikacji zgodności przetwarzania danych z prawem, samodzielnego monitorowania i zapewniania odpowiedniej integralności i bezpieczeństwa danych Europol powinien prowadzić ewidencję gromadzenia, przekształcania, dostępu, ujawniania, łączenia lub usuwania danych osobowych. Europol powinien być jest zobowiązany do współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych oraz do udostępniania mu na żądanie rejestrów lub dokumentacji, tak by mogły one być wykorzystywane do monitorowania operacji przetwarzania. [Popr. 36]

(40) Europol powinien wyznaczyć inspektora ochrony danych, który będzie go wspierał w monitorowaniu zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Inspektor ochrony danych powinien mieć warunki do wykonywania swoich obowiązków i zadań niezależnie i skutecznie. Inspektora ochrony danych należy wyposażyć we wszelkie środki niezbędne do realizacji jego zadań. [Popr. 37]

(41) Niezbędna jest niezależna, posiadająca wystarczające kompetencje, przejrzysta, ponosząca odpowiedzialność i skuteczna struktura nadzoru ochrony indywidualnych osób w zakresie przetwarzania danych osobowych, co przewiduje art. 8 Karty praw podstawowych oraz art. 16 TFUE. Właściwe organy krajowe ds. nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych powinny monitorować zgodność z prawem przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie. Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien monitorować zgodność z prawem przetwarzania danych przez Europol pełniący swoje funkcje w sposób w pełni niezależny. [Popr. 38]

(42) Europejski Inspektor Ochrony Danych oraz krajowe organy nadzorcze powinny współpracować ze sobą w konkretnych kwestiach wymagających zaangażowania na poziomie krajowym oraz w celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia w całej Unii.

(43) Ponieważ Europol przetwarza również nieoperacyjne dane osobowe, które nie są związane z żadnym dochodzeniem, takie jak dane osobowe personelu Europolu, dostawców usług lub gości, przetwarzanie takich danych powinno podlegać rozporządzeniu (WE) nr 45/2001. [Popr. 40]

(44) Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien rozpatrywać i badać skargi wnoszone przez osoby, których dane dotyczą. Dochodzenie na podstawie skargi powinno być prowadzone, z zastrzeżeniem kontroli sądowej w takim zakresie, w zakresie odpowiednim jakim jest to konieczne do całkowitego wyjaśnienia konkretnej sprawy. Organ nadzorczy powinien w rozsądnym terminie niezwłocznie poinformować osobę, której dane dotyczą, o postępach i wyniku skargi. [Popr. 41]

(45) Każda osoba fizyczna powinna mieć prawo do środka odwoławczego od decyzji Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, które jej dotyczą.

(46) Europol powinien podlegać ogólnym zasadom dotyczącym odpowiedzialności umownej i pozaumownej mającym zastosowanie do instytucji, agencji i organów Unii, z wyjątkiem odpowiedzialności za niezgodne z prawem przetwarzanie danych.

(47) Dla osoby fizycznej, której dotyczy dana sprawa, może nie być jasne, czy szkody poniesione w wyniku niezgodnego z prawem przetwarzania danych są następstwem działań Europolu czy też państwa członkowskiego. W związku z tym Europol i państwo członkowskie, w którym miało miejsce zdarzenie, które spowodowało szkodę, powinny być odpowiedzialne wspólnie i solidarnie.

(48) W celu dopilnowania poszanowania roli parlamentów w ramach monitorowania europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz odpowiedzialności politycznej parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego dotyczącej poszanowania i wykonywania powierzonych im uprawnień w procesie ustawodawczym niezbędne jest, by Europol był w pełni rozliczalną i przejrzystą organizacją międzynarodową, konieczne jest. W tym celu, w świetle art. 88 TFUE, ustanowienie procedur należy ustanowić procedury kontroli działań Europolu przez Parlament Europejski wraz z parlamentami narodowymi, zgodnie z przepisami dotyczącymi współpracy międzyparlamentarnej określonymi w tytule II Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, uwzględniając potrzebę zachowania poufnego charakteru informacji operacyjnych. [Popr. 42]

(49) Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 ¹⁰  powinien mieć zastosowanie do pracowników Europolu. Europol powinien mieć możliwość zatrudniania pracowników, zaangażowanych z innych właściwych organów państw członkowskich, jako personel zatrudniony na czas określony, którego okres zatrudnienia powinien być ograniczony w celu zachowania zasady rotacji, ponieważ następująca później reintegracja pracowników w pracę ich właściwych organów ułatwia ścisłą współpracę między Europolem a właściwymi organami tych państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić możliwość powrotu pracowników zaangażowanych w Europolu jako personel zatrudniony na czas określony do krajowej służby publicznej, do której należą, po zakończeniu wspomnianej pracy w Europolu.

(50) Zważywszy na charakter zadań Europolu i rolę dyrektora wykonawczego, dyrektor wykonawczy może zostać poproszony dyrektora wykonawczego prosi się o złożenie oświadczenia i udzielenie odpowiedzi na pytania na forum właściwej komisji Parlamentu Europejskiego wspólnej grupy kontroli parlamentarnej przed jego mianowaniem, jak również przed jakimkolwiek przedłużeniem jego kadencji. Dyrektor wykonawczy powinien także przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu wspomnianej wspólnej jednostce kontroli parlamentarnej i Radzie sprawozdanie roczne. Ponadto Parlament Europejski powinien mieć możliwość zwrócenia się do dyrektora wykonawczego o przedstawienie sprawozdania z realizacji powierzonych mu zadań. [Popr. 43]

(51) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności Europolu powinno się mu przyznać autonomiczny budżet, którego przychody pochodzą zasadniczo z wkładu z budżetu Unii. Procedura budżetowa Unii powinna mieć zastosowanie w zakresie dotyczącym wkładu Unii oraz wszelkich innych dotacji pochodzących z ogólnego budżetu Unii. Kontrolę sprawozdań finansowych powinien przeprowadzać Trybunał Obrachunkowy.

(52) Do Europolu powinno mieć zastosowanie rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹¹ .

(53) Do Europolu powinno mieć zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹² .

(54) Europol przetwarza dane, które wymagają szczególnej ochrony, gdyż obejmują informacje niejawne UE oraz szczególnie chronione informacje jawne. Europol powinien zatem ustanowić zasady dotyczące poufności i przetwarzania takich informacji, biorąc pod uwagę podstawowe zasady i minimalne standardy określone w decyzji Rady 2011/292/UE ¹³ .

(55) Należy regularnie przeprowadzać ocenę stosowania niniejszego rozporządzenia.

(56) Niezbędne przepisy dotyczące pomieszczeń dla Europolu w państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę - w Niderlandach - a także szczególne przepisy mające zastosowanie do wszystkich pracowników Europolu i członków ich rodzin powinny zostać określone w porozumieniu w sprawie siedziby. Ponadto przyjmujące państwo członkowskie powinno zapewnić najlepsze możliwe warunki w celu zagwarantowania właściwego funkcjonowania Europolu, w tym pod względem edukacji dzieci i transportu, aby mógł on przyciągnąć zasoby ludzkie wysokiej jakości z jak największego obszaru geograficznego. [Popr. 44]

(57) Europol powołany niniejszym rozporządzeniem zastępuje Europol ustanowiony na mocy decyzji 2009/371/WSiSW i CEPOL ustanowiony na mocy decyzji 2005/681/WSiSW i jest ich jego następcą prawnym. W związku z tym powinien on być następcą prawnym wszystkich zawartych przez nich umów, w tym umów o pracę, nabytych zobowiązań i nieruchomości. Umowy międzynarodowe zawarte przez Europol ustanowiony na mocy decyzji 2009/ 371/WSiSW i CEPOL ustanowiony na mocy decyzji 2005/681/WSiSW powinny dalej obowiązywać, z wyjątkiem porozumienia w sprawie siedziby zawartego przez CEPOL. [Popr. 45]

(58) Aby Europol mógł jak najlepiej kontynuować wypełnianie zadań Europolu ustanowionego na mocy decyzji 2009/ 371/WSiSW i CEPOL-u ustanowionego na mocy decyzji 2005/681/WSiSW, powinny zostać określone środki przejściowe, w szczególności jeśli chodzi o zarząd, dyrektora wykonawczego i wyodrębnienie części budżetu Europolu na szkolenia w okresie trzech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. [Popr. 46]

(59) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie stworzenie jednostki odpowiedzialnej za współpracę organów ścigania i szkolenia w dziedzinie egzekwowania prawa na poziomie Unii, nie może być w wystarczający sposób osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na zakres i skutki działań, może być lepiej raczej osiągnięty na poziomie Unii, Unia może zastosować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. [Popr. 47]

(60) [Zgodnie z art. 3 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, te państwa członkowskie notyfikowały życzenie uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia] LUB [nie naruszając art. 4 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, wymienione państwa członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie są nim związane ani nie mają do nich zastosowania jego przepisy].

(61) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani nie ma ono do niej zastosowania.

(62) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, zwłaszcza prawa do ochrony danych osobowych i prawa do prywatności chronionych na podstawie art. 8 i 7 Karty oraz art. 16 TFUE,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE I CELE EUROPOLU

Artykuł  1

Ustanowienie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa [Popr. 48]

1. Niniejszym ustanawia się Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (Europol) w celu poprawy wzajemnej współpracy organów ścigania w Unii Europejskiej, o ra z intensyfikacji i wspierania ich działań oraz prowadzenia jednolitej europejskiej polityki w zakresie ich szkoleń. [Popr. 49]

2. Europol ustanowiony niniejszym rozporządzeniem zastępuje Europol ustanowiony decyzją 2009/371/WSiSW i CEPOL ustanowiony decyzją 2005/681/WSiSW i jest ich jest jego następcą prawnym. [Popr. 50]

2a. Europol utrzymuje kontakt z jedną jednostką krajową w każdym państwie członkowskim, utworzoną lub wyznaczoną zgodnie z art. 7. [Popr. 51]

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "właściwe organy państw członkowskich" oznaczają wszystkie organy policyjne i inne organy ścigania publiczne istniejące w państwach członkowskich, odpowiedzialne zgodnie z obowiązującym prawem krajowym za zapobieganie przestępstwom, których ściganiem zajmuje się Europol, i ich za zwalczanie takich przestępstw; [Popr. 52]

b) "analiza" oznacza zbieranie, przetwarzanie lub wykorzystywanie danych, staranne badanie informacji w celu odkrycia jej specyficznego znaczenia oraz cech szczególnych na potrzeby działań dochodzeniowo-śledczych oraz wykonywanie wszystkich pozostałych zadań wymienionych w art. 4; [Popr. 53]

c) "organy Unii" oznaczają instytucje, jednostki, misje, biura i agencje ustanowione TUE oraz TFUE lub na ich podstawie;

d) "funkcjonariusze organów ścigania" oznaczają funkcjonariuszy policji, służb celnych i innych właściwych służb, w tym organów Unii, odpowiedzialnych za zapobieganie poważnej przestępczości, która dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, terroryzmowi i formom przestępczości, która dotyczy wspólnych interesów z zakresu polityki Unii, oraz za zwalczanie tych zjawisk, a także za cywilne operacje zarządzania kryzysowego oraz międzynarodowe operacje policji w związku ze znaczącymi wydarzeniami;

e) "państwa trzecie" oznaczają państwa niebędące państwami członkowskimi Unii Europejskiej;

f) "organizacje międzynarodowe" oznaczają organizacje międzynarodowe i organy im podlegające będące podmiotami prawa publicznego lub inne organy powołane porozumieniem między przynajmniej dwoma państwami lub na podstawie takiego porozumienia;

g) "podmioty prywatne" oznaczają jednostki i organy ustanowione na mocy przepisów państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, zwłaszcza spółki i przedsiębiorstwa, stowarzyszenia przedsiębiorców, organizacje nienastawione na zysk i inne osoby prawne, które nie są objęte zakresem lit. f);

h) "osoby prywatne" oznaczają wszelkie osoby fizyczne;

i) "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej zwanej dalej "osobą ("osoba, której dane dotyczą"); osoba możliwa do zidentyfikowania to osoba, której tożsamość można ustalić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na takie dane identyfikujące, jak imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, miejsce pobytu, niepowtarzalny identyfikator, lub co najmniej jeden szczególny czynnik określający jej tożsamością fizyczną, fizjologiczną, genetyczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową czy społeczną lub tożsamość płciową tej osoby; [Popr. 54]

j) "przetwarzanie danych osobowych" zwane dalej "przetwarzaniem" oznacza każdą operację lub ciąg operacji dokonywanych na danych osobowych - także metodami automatycznej obróbki danych - takich jak gromadzenie, zapisywanie, porządkowanie, przechowywanie, dostosowywanie lub przekształcanie, odzyskiwanie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie przez przekazywanie, rozpowszechnianie lub udostępnianie w inny sposób, zestawianie lub łączenie, blokowanie, usuwanie lub niszczenie;

k) "odbiorca" oznacza osobę fizyczną lub prawną, organ publiczny, agencję lub jakikolwiek inny organ, któremu ujawniane są dane, bez względu na to, czy jest osobą trzecią czy nie; za odbiorcę nie są jednak uważane organy, które mogły otrzymać dane w ramach konkretnego dochodzenia; [Popr. 55]

l) "przekazywanie danych osobowych" oznacza przekazywanie danych osobowych, udostępnianych w sposób aktywny, pomiędzy ograniczoną liczbą zidentyfikowanych stron za wiedzą lub z zamiarem wysyłającego, aby udzielić odbiorcy dostępu do danych osobowych;

m) "zbiór danych osobowych" zwany dalej "zbiorem" oznacza każdy uporządkowany zestaw danych osobowych, dostępnych według określonych kryteriów scentralizowanych, zdecentralizowanych bądź rozproszonych funkcjonalnie lub geograficznie;

n) "zgoda osoby, której dane dotyczą" oznacza każde dobrowolne, konkretne, wyraźne i świadome oświadczenie woli, przez jakie osoba, które danej dotyczą, wyraża w sposób jasny i jednoznaczny przyzwolenie na przetwarzanie odnoszących się do niej danych osobowych; [Popr. 56]

o) "administracyjne dane osobowe" oznaczają wszystkie dane osobowe przetwarzane przez Europol oprócz danych przetwarzanych, aby realizować cele określone w art. 3 ust. 1 i 2.

Artykuł  3

Cele

1. Europol wspiera i zwiększa skuteczność działań i wzajemną współpracę właściwych organów państw członkowskich w ramach zapobiegania poważnej przestępczości zorganizowanej, która dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, terroryzmowi i innym formom poważnej przestępczości, która dotyczy wspólnych interesów z zakresu polityki Unii, oraz zwalczania tych zjawisk, jak wyszczególniono w załączniku 1 oraz dotyczącej co najmniej dwóch państw członkowskich w taki sposób, że wymaga od państw członkowskich wspólnego podejścia uwzględniającego skalę, znaczenie oraz konsekwencje przestępstw. [Popr. 57]

2. Europol wspiera również i zwiększa skuteczność działań i wzajemną współpracę właściwych organów państw członkowskich w ramach zapobiegania przestępstwom powiązanym z przestępstwami, o których mowa w lit. a), oraz zwalczania ich. Za przestępstwa powiązane uważa się:

a) przestępstwa mające służyć uzyskaniu środków do popełniania czynów, które podlegają kompetencjom Europolu;

b) przestępstwa mające ułatwić lub umożliwić popełnienie czynów, które podlegają kompetencjom Europolu;

c) przestępstwa mające na celu uniknięcie kary za czyny, które podlegają kompetencjom Europolu.

3. Europol wspiera, rozwija, prowadzi i koordynuje działania szkoleniowe przeznaczone dla funkcjonariuszy organów ścigania. [Popr. 58]

ROZDZIAŁ  II

ZADANIA ZWIĄZANE ZE WSPÓŁPRACĄ W DZIEDZINIE EGZEKWOWANIA PRAWA

Artykuł  4

Zadania

1. Europol jest agencją Unii Europejskiej, która zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wykonuje następujące zadania:

a) gromadzenie, przechowywanie, analizowanie i wymianę informacji;

b) niezwłoczne przekazywanie, za pośrednictwem jednostek krajowych Europolu, o których mowa w art. 7, państwom członkowskim informacji ich dotyczących oraz informacji o wszelkich powiązaniach między przestępstwami; [Popr. 59]

c) koordynowanie, organizowanie i prowadzenie działalności dochodzeniowej i operacyjnej;

(i) wspólnie z właściwymi organami państw członkowskich w dochodzeniach już rozpoczętych przez państwa członkowskie lub na wniosek o wszczęcie dochodzenia wystosowany przez Europol do państwa członkowskiego; lub [Popr. 60]

(ii) w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, zgodnie z art. 5, w stosownych przypadkach wraz z Eurojustem;

d) udział we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych oraz inicjatywa w zakresie ich powoływania zgodnie z art. 5;

e) zapewnianie państwom członkowskim informacji i wsparcia analitycznego w związku ze znaczącymi wydarzeniami międzynarodowymi;

f) przygotowywanie ocen zagrożenia, analiz strategicznych i operacyjnych oraz ogólnych sprawozdań sytuacyjnych;

g) opracowanie, wymiana i propagowanie wiedzy specjalistycznej w zakresie metod zapobiegania przestępczości, procedur dochodzeniowo-śledczych oraz metod technicznych i kryminalistycznych, a także doradztwo państwom członkowskim;

h) zapewnianie technicznego i finansowego wsparcia transgranicznych operacji i dochodzeń prowadzonych przez państwa członkowskie, w tym wsparcia dla za pośrednictwem wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych zgodnie z art. 5; [Popr. 61]

i) wsparcie, rozwój, prowadzenie, koordynowanie i wdrażanie szkoleń funkcjonariuszy organów ścigania we współpracy z siecią instytucji szkoleniowych w państwach członkowskich, jak określono w rozdziale III; [Popr. 62]

j) zapewnianie organom Unii ustanowionym na podstawie tytułu V Traktatu oraz Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wsparcia w zakresie wywiadu kryminalnego i wsparcia analitycznego w obszarach wchodzących w zakres ich kompetencji; [Popr. 63]

k) zapewnianie informacji i wsparcia strukturom zarządzania kryzysowego UE, a także misjom zarządzania kryzysowego UE ustanowionym na mocy TUE;

l) rozwijanie centrów Unii dysponujących specjalistyczną wiedzą fachową w zakresie zwalczania niektórych rodzajów przestępstw wchodzących w zakres celów Europolu, w szczególności Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością;

la) pomoc w śledztwach lub dochodzeniach prowadzonych w państwach członkowskich, a w szczególności przekazywanie jednostkom krajowym wszelkich istotnych informacji. [Popr. 64]

2. Europol zapewnia analizy strategiczne i oceny zagrożenia, aby pomóc Radzie i Komisji w określaniu priorytetów strategicznych i operacyjnych Unii w zakresie zwalczania przestępczości. Europol pomaga również we wprowadzaniu w życie tych priorytetów pod kątem operacyjnym.

3. Europol dostarcza strategicznych informacji wywiadowczych w celu wspierania sprawnego i skutecznego wykorzystywania zasobów dostępnych na poziomie krajowym i na poziomie Unii do działań operacyjnych i do wspierania takich działań.

4. Europol pełni funkcję centralnego biura ds. zwalczania fałszowania euro zgodnie z decyzją Rady 2005/511/ WSiSW ¹⁴ . Europol zachęca również do koordynacji działań, jakie właściwe organy państw członkowskich podejmują w walce z fałszowaniem euro lub jakie są prowadzone w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, w stosownych przypadkach w porozumieniu z organami Unii lub organami państw trzecich.

4a. Europol nie stosuje środków przymusu. [Popr. 65]

Artykuł  5

Udział w pracach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych

1. Europol może brać udział w działaniach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych dotyczących przestępstw, których zwalczanie należy do celów działalności Europolu.

2. Europol może, w zakresie ograniczonym przepisami państw członkowskich, w których prowadzą działalność wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze, wspierać wszystkie działania tych zespołów i wymieniać informacje z wszystkimi członkami tych zespołów. Funkcjonariusze Europolu nie biorą udziału w stosowaniu środków przymusu. [Popr. 66]

3. W przypadku gdy Europol ma powody, by uważać, że powołanie wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego stanowiłoby wartość dodaną dla prowadzonego dochodzenia, może zaproponować państwom członkowskim, których to dotyczy, powołanie takiego zespołu i podjąć środki mające na celu pomoc tym państwom w tworzeniu przedmiotowego zespołu.

3a. Udział Europolu w pracach wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego powinien zostać ustalony przez właściwe organy państw członkowskich, które wchodzą w jego skład, i znaleźć swoje odzwierciedlenie w dokumencie, uprzednio podpisanym przez dyrektora Europolu, który w formie załącznika zostanie dodany do właściwej umowy o utworzeniu wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego. [Popr. 67]

3b. W załączniku, o którym mowa w ustępie 3a, ustala się warunki udziału funkcjonariuszy Europolu w pracach wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego, w tym przepisy dotyczące przywilejów i immunitetów tych funkcjonariuszy oraz konsekwencje wynikające z ich ewentualnego niewłaściwego postępowania. [Popr. 68]

3c. W odniesieniu do naruszeń, wskutek których mogą ucierpieć lub których mogą być sprawcami, funkcjonariusze Europolu uczestniczący w pracach wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego podlegają prawu krajowemu państwa członkowskiego, w którym działa dany wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy, mającemu zastosowanie do członków wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego pełniących analogiczną rolę w tym państwie członkowskim. [Popr. 69]

3d. Funkcjonariusze Europolu uczestniczący w pracach wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego mogą dzielić się informacjami pochodzącymi z systemów przechowywania danych Europolu z członkami zespołu. W przypadku bezpośredniego kontaktu między podmiotami, o których mowa w art. 7, Europol informuje jednocześnie jednostki krajowe Europolu państw członkowskich, które wchodzą w skład wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego, oraz jednostki krajowe Europolu państw członkowskich, które udzieliły informacji. [Popr. 70]

3e. Informacje uzyskane przez funkcjonariusza Europolu podczas jego udziału w pracach wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego można przekazać do któregokolwiek systemu przechowywania danych Europolu, przy pomocy jednostek krajowych Europolu, za zgodą właściwego organu, który ich udzielił, i pod jego nadzorem. [Popr. 71]

4. Europol nie stosuje środków przymusu.

Artykuł  6

Wnioski Europolu o wszczęcie dochodzeń

1. W konkretnych sprawach, w których Europol uznaje, że należy wszcząć dochodzenie dotyczące przestępstwa, którego zwalczanie wchodzi w zakres jego celów, informuje on Eurojust. [Popr. 72]

2. Jednocześnie Europol wnioskuje może wnioskować do jednostek krajowych zainteresowanych państw członkowskich, ustanowionych na podstawie art. 7 ust. 2, o wszczęcie, przeprowadzenie lub koordynowanie dochodzenia. [Popr. 73]

2a. W przypadku podejrzewania niebezpiecznego ataku na sieć lub system informacyjny co najmniej dwóch państw członkowskich lub organów Unii, przeprowadzonego przez państwowy lub niepaństwowy podmiot usytuowany w państwie trzecim, Europol wszczyna dochodzenie z własnej inicjatywy. [Popr. 74]

3. Jednostki krajowe Państwa członkowskie z należytą uwagą rozpatrują takie wnioski i za pośrednictwem jednostek krajowych informują niezwłocznie informują Europol o wszczęciu dochodzenia, czy zostanie wszczęte dochodzenie. [Popr. 75]

4. Jeżeli właściwe organy danego państwa członkowskiego odrzucą wniosek Europolu, w przeciągu miesiąca od złożenia takiego wniosku informują Europol o przyczynach odrzucenia. Przyczyny nie muszą być ujawnione, gdyby ich ujawnienie:

a) zaszkodziło żywotnym interesom bezpieczeństwa narodowego; lub

b) zagroziło powodzeniu dochodzenia w toku lub bezpieczeństwu osób.

5. Europol informuje Eurojust o decyzji właściwego organu państwa członkowskiego o wszczęciu dochodzenia lub o odmowie wszczęcia dochodzenia.

Artykuł  7

Współpraca państw członkowskich z Europolem

1. Państwa członkowskie i Europol współpracują z Europolem przy wykonywaniu jego zadań Europolu. [Popr. 76]

2. Każde państwo członkowskie powołuje ustanawia lub wyznacza jednostkę krajową, która jest instytucją łącznikową organem łącznikowym między Europolem a wyznaczonymi właściwymi organami państwa członkowskiego oraz instytucjami szkoleniowymi dla funkcjonariuszy organów ścigania. Każde państwo członkowskie mianuje urzędnika na stanowisko wyznacza szefa jednostki krajowej. [Popr. 77]

3. Państwa członkowskie dopilnowują, aby ich jednostki krajowe mogły wypełniać zadania określone w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności poprzez dostęp do krajowych baz danych organów ścigania.

4. Jednostka krajowa jest jedynym organem łącznikowym pomiędzy Europolem a właściwymi organami państw członkowskich. Jednakże Europol może bezpośrednio współpracować z właściwymi organami państw członkowskich w zakresie ramach poszczególnych dochodzeń prowadzonych przez te organy, pod warunkiem że ten bezpośredni kontakt stanowi wartość dodaną dla pomyślnego zakończenia dochodzenia i przebiega zgodnie z przepisami krajowymi. W takim przypadku Europol niezwłocznie z wyprzedzeniem informuje jednostkę krajową i przekazuje jej kopie wszelkich o potrzebie takiego kontaktu. Europol niezwłocznie dostarcza kopię informacji wymienianych w bezpośrednim kontakcie między Europolem a danymi właściwymi organami państw członkowskich wymienionych za pośrednictwem tych kontaktów bezpośrednich. [Popr. 78]

5. W szczególności państwa członkowskie za pośrednictwem swojej jednostki krajowej lub właściwego organu państwa członkowskiego:

a) przekazują Europolowi z inicjatywy własnej informacje konieczne do wypełniania i dane niezbędne do wykonywania jego zadań. Obejmuje to niezwłoczne przekazywanie Europolowi oraz udzielają odpowiedzi na składane przez Europol wnioski o przekazanie informacji dotyczących obszarów przestępczości, których zwalczanie należy do priorytetów Unii. Obejmuje to również przekazywanie kopii dwustronnej lub wielostronnej wymiany informacji z innym państwem członkowskim lub państwami członkowskimi w zakresie, w jakim wymiana informacji dotyczy przestępstw, których zwalczanie należy do celów działalności Europolu, dostarczenie danych oraz doradztwo; Bez uszczerbku dla odpowiedzialności państw członkowskich za utrzymanie porządku publicznego i ochronę bezpieczeństwa wewnętrznego jednostka krajowa nie jest zobowiązana w konkretnych przypadkach do dostarczania danych lub informacji, jeżeli dostarczenie ich:

(i) zaszkodziłoby żywotnym interesom bezpieczeństwa narodowego;

(ii) narażenie na niepowodzenie toczące się dochodzenie lub bezpieczeństwo jednostek; lub

(iii) oznaczałoby ujawnienie informacji o organizacjach lub o konkretnych działaniach wywiadowczych związanych z bezpieczeństwem państwa. [Popr. 80]

b) zapewniają skuteczną komunikację i współpracę wszystkich odpowiednich właściwych organów państw członkowskich oraz instytucji szkoleniowych dla funkcjonariuszy organów ścigania w państwach członkowskich z Europolem; [Popr. 81]

c) zwiększają świadomość na temat działań Europolu. [Popr. 82]

ca) zwracają się do Europolu o istotne informacje, które mogłyby ułatwić prowadzenie śledztwa lub dochodzenia przez wyznaczone właściwe organy; [Popr. 83]

cb) zapewniają skuteczną komunikację i współpracę z właściwymi organami; [Popr. 84]

cc) dbają o to, by każda wymiana informacji między nimi a Europolem przebiegała zgodnie z prawem. [Popr. 85]

6. Szefowie jednostek krajowych odbywają regularne spotkania, w szczególności w celu omówienia i rozwiązania problemów, które pojawiają się w kontekście współpracy operacyjnej z Europolem.

7. Każde państwo członkowskie określa organizację i pracowników jednostki krajowej zgodnie z swoimi przepisami krajowymi.

8. Koszty kontaktów jednostek krajowych i właściwych organów państw członkowskich z Europolem są pokrywane przez państwa członkowskie i, z wyjątkiem kosztów połączenia, nie obciążają Europolu.

9. Państwa członkowskie zapewniają minimalny jak najwyższy poziom bezpieczeństwa wszystkich systemów wykorzystywanych do połączeń z Europolem. [Popr. 86]

10. Co roku Europol sporządza sprawozdanie na temat ilości i jakości dotyczące wymiany informacji przekazywanych przez każde państwo członkowskie na podstawie ust. 5 lit. a) oraz na temat działalności jego jednostki krajowej. Sprawozdanie jest analizowane przez zarząd w celu stałego doskonalenia współpracy między Europolem a państwami członkowskimi. Przedmiotowe sprawozdanie roczne jest przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i parlamentom narodowym. [Popr. 229]

Artykuł  8

Oficerowie łącznikowi

1. Każda jednostka krajowa wyznacza co najmniej jednego oficera łącznikowego do kontaktów z Europolem. O ile w niniejszym rozporządzeniu nie określono inaczej, oficerowie łącznikowi podlegają prawu krajowemu państwa członkowskiego, które ich wyznaczyło.

2. Oficerowie łącznikowi pełnią w Europolu funkcję krajowego punktu kontaktowego przy Europolu i otrzymują instrukcje od jednostek krajowych Europolu zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, które ich wyznaczyło, i zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do administracji Europolu.

3. Oficerowie łącznikowi pomagają w prowadzeniu wymiany informacji między Europolem a ich państwem członkowskim przekazują Europolowi informacje ze swoich jednostek krajowych i odwrotnie. [Popr. 87]

4. Oficerowie łącznikowi pomagają w wymianie informacji między swoimi państwami członkowskimi a oficerami łącznikowymi z innych państw członkowskich zgodnie z prawem krajowym. W przedmiotowych dwustronnych wymianach można korzystać z infrastruktury Europolu, zgodnie z prawem krajowym, aby objąć również przestępstwa, których zwalczanie wykracza poza zakres celów Europolu. Zarząd określa prawa i obowiązki oficerów łącznikowych w odniesieniu do Europolu. Wszystkie takie wymiany informacji są dokonywane w stosownych przypadkach zgodnie z przepisami unijnymi i krajowymi, zwłaszcza ramową 2008/977/WSiSW oraz dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁵ . Europol przetwarza otrzymane dane zgodnie z niniejszym przepisem tylko wtedy, kiedy na mocy przepisów prawa krajowego lub unijnego może zostać uznany za legalnego odbiorcę. [Popr. 88]

5. Oficerowie łącznikowi korzystają z niezbędnych do wykonywania ich zadań przywilejów i immunitetów zgodnie z art. 65.

6. Europol zapewnia pełne informowanie oficerów łącznikowych o wszystkich swoich działaniach oraz włączanie oficerów łącznikowych we wszystkie swoje działania w zakresie im niezbędnym do wykonywania ich zadań.

7. Europol pokrywa koszty zapewnienia państwom członkowskim niezbędnych pomieszczeń w budynku Europolu oraz odpowiedniego wsparcia dla oficerów łącznikowych umożliwiającego im wykonywanie ich obowiązków. Wszelkie inne koszty związane z wyznaczeniem oficerów łącznikowych, w tym koszty ich wyposażenia, są ponoszone przez wyznaczające ich państwo członkowskie, chyba że władza budżetowa na zalecenie zarządu zdecyduje inaczej.

ROZDZIAŁ  III

ZADANIA ZWIĄZANE ZE SZKOLENIEM FUNKCJONARIUSZY ORGANÓW ŚCIGANIA

Artykuł  9

Akademia Europolu

1. Wydział Europolu zwany Akademią Europolu, powołany niniejszym rozporządzeniem, wspiera, rozwija, prowadzi i koordynuje szkolenia funkcjonariuszy organów ścigania, w szczególności w dziedzinie walki z poważną przestępczością, która dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, oraz terroryzmem, w dziedzinie utrzymywania porządku publicznego w sytuacjach wysokiego ryzyka oraz podczas wydarzeń sportowych, w dziedzinie planowania strategicznego i zarządzania cywilnymi misjami Unii, a także zarządzania w zakresie egzekwowania prawa oraz znajomości języków, w szczególności w celu:

a) zwiększania świadomości i szerzenia wiedzy na temat:

(i) instrumentów międzynarodowych i instrumentów Unii dotyczących współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa;

(ii) organów Unii, w szczególności Europolu, Eurojustu i Fronteksu, ich funkcjonowania oraz roli;

(iii) sądowych aspektów współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa i praktycznych umiejętności dostępu do kanałów informacji;

b) zachęcania do rozwijania regionalnej i dwustronnej współpracy między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a państwami trzecimi;

c) uwzględnienia szczególnych dziedzin tematycznych związanych z kwestiami przestępczości lub działalności policji, w których szkolenia na poziomie Unii mogą wnieść wartość dodaną;

d) opracowania szczególnych wspólnych programów szkoleń funkcjonariuszy organów ścigania w celu przeszkolenia ich do udziału w cywilnych misjach Unii;

e) wspierania państw członkowskich w dwustronnych działaniach w zakresie budowania zdolności w dziedzinie egzekwowania prawa w państwach trzecich;

f) szkolenia instruktorów oraz pomocy w poprawie i wymianie dobrych praktyk w zakresie uczenia się.

2. Akademia Europolu rozwija i stale aktualizuje narzędzia i metody szkoleniowe i stosuje je w perspektywie uczenia się przez całe życie w celu podnoszenia umiejętności funkcjonariuszy organów ścigania. Akademia Europolu przeprowadza ocenę wyników przedmiotowych działań w celu poprawy jakości, spójności i skuteczności przyszłych działań.

Artykuł  10

Zadania Akademii Europolu

1. Akademia Europolu przygotowuje wieloletnie analizy strategiczne w zakresie potrzeb szkoleniowych i wieloletnie programy szkoleniowe.

2. Akademia Europolu opracowuje i wdraża działania i produkty szkoleniowe, które mogą obejmować:

a) kursy, seminaria, konferencje oraz działania internetowe i w zakresie e-uczenia się;

b) wspólne programy szkoleń na rzecz podniesienia świadomości, niwelowania luk lub ułatwiania wytworzenia wspólnego podejścia w odniesieniu do zjawisk przestępczych o wymiarze transgranicznym;

c) moduły szkoleniowe o różnych stopniach złożoności zależnie od stopnia lub poziomu umiejętności niezbędnych odpowiednim grupom docelowym, skupione wokół określonego obszaru geograficznego lub szczególnego obszaru tematycznego działalności przestępczej bądź wokół określonego zestawu umiejętności zawodowych;

d) programy wymiany oraz delegowania funkcjonariuszy organów ścigania w kontekście podejścia opartego na szkoleniach operacyjnych.

3. W celu zapewnienia spójnej europejskiej polityki szkoleniowej w zakresie wspierania misji cywilnych i budowania zdolności w państwach trzecich Akademia Europolu:

a) ocenia wpływ istniejących strategii i inicjatyw związanych z Unią dotyczących szkoleń w dziedzinie egzekwowania prawa;

b) rozwija i zapewnia szkolenia mające na celu przygotowanie funkcjonariuszy organów ścigania państw członkowskich do udziału w cywilnych misjach, w tym umożliwia im zdobywanie odpowiednich umiejętności językowych;

c) rozwija i zapewnia szkolenie funkcjonariuszy organów ścigania z państw trzecich, w szczególności z państw, które są kandydatami do przystąpienia do Unii;

d) zarządza specjalnymi funduszami pomocy zewnętrznej Unii, których celem jest pomoc państwom trzecim w budowaniu ich zdolności w odpowiednich obszarach polityki, zgodnie z ustalonymi priorytetami Unii.

4. Akademia Europolu promuje wzajemne uznawanie przez państwa członkowskie szkoleń w dziedzinie egzekwowania prawa i związanych z nimi istniejących europejskich norm jakości.

Artykuł  11

Badania mające znaczenie dla szkoleń

1. Akademia Europolu przyczynia się do rozwoju badań mających znaczenie dla działań szkoleniowych objętych niniejszym rozdziałem.

2. Akademia Europolu promuje i ustanawia partnerstwo z organami Unii oraz z publicznymi i prywatnymi instytucjami naukowymi, a także zachęca do tworzenia silniejszych partnerstw między uniwersytetami i instytucjami szkoleniowymi w dziedzinie egzekwowania prawa w państwach członkowskich. [Popr. 89]

ROZDZIAŁ  IV

ORGANIZACJA EUROPOLU

Artykuł  12

Struktura administracyjna i kierownicza Europolu

W skład struktury administracyjnej i kierowniczej Europolu wchodzą:

a) zarząd, który pełni funkcje określone w art. 14;

b) dyrektor wykonawczy, który wykonuje obowiązki określone w art. 19;

c) Komitet Naukowy ds. Szkoleń zgodnie z art. 20; [Popr. 90]

d) w stosownych przypadkach inne organy doradcze powołane przez zarząd zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. p).

e) w stosownych przypadkach rada wykonawcza zgodnie z art. 21 i 22. [Popr. 91]

SEKCJA  1

ZARZĄD

Artykuł  13

Skład zarządu

1. W skład zarządu wchodzi jeden przedstawiciel każdego państwa członkowskiego oraz dwóch przedstawicieli jeden przedstawiciel Komisji; każdy przedstawiciel posiada prawo głosu. [Popr. 92]

1a. Przedstawiciel wspólnej grupy kontroli parlamentarnej może uczestniczyć w zebraniach zarządu na prawach obserwatora. Przedstawiciel ten nie jest uprawniony do głosowania. [Popr. 93]

2. Członkowie zarządu powoływani są w oparciu o ich doświadczenie w zarządzaniu organizacjami w sektorze publicznym lub prywatnym oraz znajomość dziedziny współpracy organów ścigania.

3. Każdy członek zarządu jest reprezentowany przez zastępcę członka, który powoływany jest przez członka na podstawie kryteriów podanych w oparciu o swoje doświadczenie w zarządzaniu organizacjami w sektorze publicznym lub prywatnym oraz znajomość polityki krajowej w dziedzinie szkolenia funkcjonariuszy organów ścigania art. 13 ust. 2.. Zastępca członka działa jako członek w odniesieniu do wszelkich kwestii związanych ze szkoleniem funkcjonariuszy organów ścigania. Zastępca reprezentuje członka pod jego nieobecność. Członek reprezentuje zastępcę pod jego nieobecność w odniesieniu do wszelkich kwestii związanych ze szkoleniem funkcjonariuszy organów ścigania. [Popr. 94]

4. Wszystkie strony reprezentowane w zarządzie starają się ograniczyć rotację swoich przedstawicieli, aby zapewnić ciągłość prac zarządu. Wszystkie strony dążą do osiągnięcia równowagi pod względem liczby mężczyzn i kobiet wchodzących w skład zarządu. [Popr. 95]

5. Kadencja Długość kadencji członków oraz ich zastępców trwa cztery lata. Kadencja ta jest odnawialna. Po upływie kadencji lub w przypadku rezygnacji członkowie pełnią swoją funkcję do czasu ich ponownego powołania lub zastąpienia przez nowych członków zależy od decyzji państwa członkowskiego, które ich powołało. [Popr. 96]

5a. Przewodniczącego wspomaga sekretariat zarządu. W szczególności sekretariat:

a) bierze bezpośredni i ciągły udział w organizowaniu, koordynacji i zapewnianiu spójności prac zarządu. W ramach odpowiedzialności i pod kierownictwem przewodniczącego;

b) udziela zarządowi wsparcia administracyjnego niezbędnego do wykonywania zadań zarządu. [Popr. 97]

5b. Każdy członek zarządu na początku sprawowania mandatu przedstawia deklarację o braku konfliktu interesów. [Popr. 98]

Artykuł  14

Funkcje zarządu

1. Zarząd:

a) corocznie przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków oraz zgodnie z art. 15, roczny program prac Europolu na nadchodzący rok;

b) zgodnie z art. 15 przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków, wieloletni program prac;

c) przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków, roczny budżet Europolu oraz pełni inne funkcje związane z budżetem Europolu na podstawie rozdziału XI;

d) przyjmuje roczne skonsolidowane sprawozdanie dotyczące działalności Europolu, przesyła je i przedstawia je członkom wspólnej grupy kontroli parlamentarnej oraz przesyła je do Rady, Komisji, Trybunału Obrachunkowego, parlamentów narodowych oraz Europejskiego Inspektora Ochrony Danych do dnia 1 lipca następnego roku przesyła je do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji, Trybunału Obrachunkowego i parlamentów narodowych. Roczne skonsolidowane sprawozdanie dotyczące działalności jest podawane do wiadomości publicznej; [Popr. 99]

e) przyjmuje przepisy finansowe mające zastosowanie do Europolu zgodnie z art. 63;

f) do dnia 31 stycznia przyjmuje, po uwzględnieniu opinii Komisji, wieloletni plan polityki kadrowej;

g) przyjmuje strategię zwalczania nadużyć finansowych, proporcjonalną do zagrożeń takimi nadużyciami, przy uwzględnieniu kosztów i korzyści środków, które mają zostać wdrożone; [Popr. 100]

h) przyjmuje przepisy, których celem jest zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi, w odniesieniu do jego członków, a także członków Komitetu Naukowego ds. Szkoleń; [Popr. 101]

i) zgodnie z ust. 2 wykonuje - w odniesieniu do pracowników Europolu - uprawnienia organu powołującego przyznane temu organowi w regulaminie pracowniczym oraz uprawnienia przyznane organowi uprawnionemu do zawierania umów o pracę w warunkach zatrudnienia innych pracowników ("uprawnienia organu powołującego"); [Popr. 102]

j) na wniosek dyrektora przyjmuje odpowiednie przepisy wykonawcze do regulaminu pracowniczego i do warunków zatrudnienia innych pracowników zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego; [Popr. 103]

k) powołuje dyrektora wykonawczego i zastępców dyrektora wykonawczego, a także w stosownych przypadkach podejmuje decyzje o przedłużeniu ich mandatu lub usunięciu ze stanowiska zgodnie z art. 56 i 57;

l) określa wskaźniki skuteczności i nadzoruje działalność dyrektora wykonawczego, w tym wykonanie decyzji zarządu;

m) powołuje księgowego podlegającego regulaminowi pracowniczemu i warunkom zatrudnienia innych pracowników, który jest funkcjonalnie niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków;

n) powołuje członków Komitetu Naukowego ds. Szkoleń; [Popr. 104]

o) zapewnia odpowiednie działania następcze w odniesieniu do ustaleń i zaleceń wynikających z wewnętrznych lub zewnętrznych sprawozdań z kontroli i ocen, a także z dochodzeń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz Europejskiego Inspektora Ochrony Danych; [Popr. 105]

p) podejmuje wszelkie decyzje dotyczące stworzenia i w stosownych przypadkach zmiany wewnętrznych zasad działania Europolu; [Popr. 106]

q) przyjmuje swój regulamin wewnętrzny;

qa) mianuje inspektora ochrony danych, który jest w pełnieniu swojej funkcji niezależny od zarządu i odpowiada za ustanawianie systemów przetwarzania danych i zarządzenie nimi. [Popr. 107]

Zarząd - na zalecenie Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z art. 46 ust. 3 lit. f) i większością dwóch trzecich głosów swoich członków - może tymczasowo lub ostatecznie zakazać przetwarzania danych. [Popr. 108]

2. Zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego zarząd przyjmuje - na podstawie art. 2 ust. 1 regulaminu pracowniczego i art. 6 warunków zatrudnienia innych pracowników - decyzję przekazującą odpowiednie uprawnienia organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i określającą warunki, na jakich można zawiesić przekazanie tych uprawnień. Dyrektor wykonawczy jest uprawniony do przekazywania tych uprawnień.

Jeżeli wymagają tego szczególne okoliczności, zarząd może - w drodze decyzji - zawiesić tymczasowo przekazanie uprawnień organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i uprawnienia przekazane przez niego oraz wykonywać je samodzielnie lub przekazać je jednemu ze swoich członków lub też członkowi personelu innemu niż dyrektor wykonawczy. [Popr. 109]

Artykuł  15

Roczny program prac i wieloletni program prac

1. Zarząd przyjmuje roczny program prac najpóźniej do dnia 30 listopada każdego roku w oparciu o projekt przedstawiony przedłożony przez dyrektora wykonawczego i przedstawiony wspólnej jednostce kontroli parlamentarnej, przy uwzględnieniu opinii Komisji. Przekazuje go Parlamentowi Europejskiemu wspólnej jednostce kontroli parlamentarnej, Radzie, Komisji i, parlamentom narodowym i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych. [Popr. 110]

2. Roczny program prac zawiera szczegółowe cele oraz oczekiwane wyniki, a także wskaźniki skuteczności. Zawiera również opis działań, które mają być finansowane, oraz określenie zasobów finansowych i ludzkich przydzielonych na każde działanie, zgodnie z zasadami budżetowania i zarządzania zadaniowego. Roczny program prac jest spójny z wieloletnim programem podlega wieloletniemu programowi prac, o którym mowa w ust. 4. Jednoznacznie określa on zadania, które zostały dodane, zmienione lub skreślone w stosunku do poprzedniego roku finansowego. [Popr. 111]

3. Zarząd zmienia przyjęty roczny program prac w sytuacji, gdy Europolowi powierza się nowe zadanie.

Wszelkie znaczące Zmiany w rocznym programie prac przyjmuje się w drodze tej samej procedury, co pierwotny roczny program prac. Zarząd może przekazać dyrektorowi wykonawczemu uprawnienia do dokonywania nieznacznych zmian w rocznym programie prac. [Popr. 112]

4. Zarząd przyjmuje również wieloletni plan prac i aktualizuje go do dnia 30 listopada każdego roku, przy uwzględnieniu opinii Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim i parlamentami krajowymi i Europejskim Inspektorem Ochrony Danych. [Popr. 114]

Przyjęty wieloletni program prac jest przekazywany i przedstawiany wspólnej jednostce kontroli parlamentarnej i jest Parlamentowi Europejskiemu, przekazywany Radzie, Komisji i parlamentom narodowym i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych. [Popr. 113]

Wieloletni program prac określa cele strategiczne oraz oczekiwane wyniki, w tym wskaźniki skuteczności. Zawiera również określenie kwoty i personelu przydzielonych do każdego celu, zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi i wieloletnim planem polityki kadrowej. Obejmuje strategię dotyczącą stosunków z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w art. 29.

Wieloletni program realizuje się poprzez roczne programy prac i w stosownych przypadkach aktualizuje się w następstwie rezultatów ocen zewnętrznych i wewnętrznych. Wnioski z tych ocen powinny w stosownych przypadkach zostać również odzwierciedlone w rocznym programie prac na przyszły rok.

Artykuł  16

Przewodniczący zarządu

1. Zarząd wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego. Przewodniczący i zastępca przewodniczącego wybierani są większością dwóch trzecich głosów członków zarządu.

Zastępca przewodniczącego zastępuje z urzędu przewodniczącego w przypadku, gdy nie jest on w stanie wykonywać swoich obowiązków.

2. Kadencja przewodniczącego i wiceprzewodniczącego trwa cztery lata pięć lat. Może zostać jednokrotnie odnowiona. Jeżeli jednak w którymkolwiek momencie kadencji przewodniczący lub zastępca przewodniczącego stracą status członków zarządu, ich kadencja kończy się automatycznie w tym samym momencie. [Popr. 115]

Artykuł  17

Posiedzenia zarządu

1. Posiedzenia zarządu zwołuje przewodniczący.

2. Dyrektor wykonawczy Europolu uczestniczy w obradach.

3. Zarząd zbiera się co najmniej dwa razy do roku na posiedzeniach zwyczajnych. Ponadto zarząd zbiera się również z inicjatywy przewodniczącego, na wniosek Komisji lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej jego członków.

4. Zarząd może wezwać na posiedzenie w charakterze obserwatora bez prawa do głosowania każdą osobę, której opinię uzna za istotną dla dyskusji.

4a. Przedstawiciel wspólnej grupy kontroli parlamentarnej może uczestniczyć w zebraniach zarządu na prawach obserwatora. [Popr. 116]

5. Doradcy lub eksperci mogą udzielać wsparcia zarządowi, z zastrzeżeniem jego regulaminu wewnętrznego.

6. Europol zapewnia zarządowi obsługę sekretariatu.

Artykuł  18

Zasady głosowania

1. Nie naruszając przepisów art. 14 ust. 1 akapit 1 lit. a), b) i c) oraz art. 14 ust. 1 akapit 1a, art. 16 ust. 1 i art. 56 ust. 8, zarząd podejmuje decyzje większością głosów członków. [Popr. 117]

2. Każdy członek ma jeden głos. W przypadku nieobecności członka uprawnionego do głosowania jego zastępca jest uprawniony do wykonywania jego prawa głosu.

3. Przewodniczący bierze udział w głosowaniach.

4. Dyrektor wykonawczy nie bierze udziału w głosowaniach.

4a. Przedstawiciel wspólnej grupy kontroli parlamentarnej nie bierze udziału w głosowaniach. [Popr. 118]

5. Bardziej szczegółowe zasady głosowania, zwłaszcza okoliczności, w których członek zarządu może występować w imieniu innego członka zarządu, jak również, w miarę potrzeby, wymagania dotyczące kworum określone są w regulaminie wewnętrznym zarządu.

SEKCJA  2

DYREKTOR WYKONAWCZY

Artykuł  19

Obowiązki dyrektora wykonawczego

1. Europolem zarządza dyrektor wykonawczy. Odpowiada on przez zarządem.

2. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji, zarządu i rady wykonawczej dyrektor wykonawczy jest niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków i nie zwraca się o instrukcje do żadnego rządu ani jakiegokolwiek innego podmiotu ani nie przyjmuje od nich takich instrukcji.

3. Dyrektor wykonawczy na wezwanie Parlamentu Europejskiego wspólnej grupy kontroli parlamentarnej regularnie stawia się i informuje go ją o wykonywaniu swoich obowiązków. Rada może wezwać dyrektora wykonawczego do poinformowania jej o wykonywaniu swoich obowiązków. [Popr. 119]

4. Dyrektor wykonawczy jest prawnym przedstawicielem Europolu.

5. Dyrektor wykonawczy odpowiada za realizację zadań powierzonych Europolowi na mocy niniejszego rozporządzenia. W szczególności dyrektor wykonawczy jest odpowiedzialny za:

a) bieżące administrowanie Europolem;

b) wdrażanie decyzji przyjętych przez zarząd;

c) opracowywanie rocznego programu prac oraz wieloletniego programu prac i przekazywanie ich do zarządu po ich skonsultowaniu z Komisją przy uwzględnieniu opinii Komisji; [Popr. 120]

d) realizację rocznego programu prac oraz wieloletniego programu prac i informowanie zarządu o tej realizacji;

e) opracowywanie rocznego skonsolidowanego sprawozdania z działalności Europolu i przedstawianie go do zatwierdzenia zarządowi;

f) opracowywanie planu działania w następstwie wniosków z wewnętrznych lub zewnętrznych sprawozdań z kontroli i ocen oraz sprawozdań i zaleceń z dochodzeń przeprowadzanych przez (OLAF), a także przygotowywanie sprawozdań z postępu prac - dwa razy w roku dla Komisji i regularnie dla zarządu;

g) ochrona interesów finansowych Unii poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nielegalnym działaniom, a także, bez uszczerbku dla kompetencji OLAF w zakresie prowadzenia dochodzeń, poprzez skuteczne kontrole oraz - w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości - odzyskiwanie nienależycie wydatkowanych kwot, a także w razie potrzeby stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar administracyjnych i finansowych;

h) opracowywanie strategii analizy strategicznej zwalczania nadużyć finansowych i strategii zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi dla Europolu i przedstawianie jej zarządowi do zatwierdzenia; [Popr. 121]

i) przygotowanie projektu przepisów finansowych mających zastosowanie do Europolu;

j) sporządzanie projektu zestawienia przewidywanych przychodów i wydatków Europolu i realizacja jego budżetu;

k) sporządzanie projektu wieloletniego planu polityki kadrowej i przedstawianie go zarządowi po konsultacjach z Komisją przy uwzględnieniu opinii Komisji; [Popr. 122]

ka) wykonywanie w stosunku do pracowników Europolu uprawnień nadanych organowi powołującemu na mocy Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich, a organowi upoważnionemu do zawierania umów o pracę - na mocy warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich ("uprawnienia organu powołującego"), bez uszczerbku dla art. 14 ust. 1 lit. j); [Popr. 123]

kb) podejmowanie wszelkich decyzji dotyczących stworzenia i - w razie konieczności - zmiany wewnętrznej organizacji Europolu; [Popr. 124]

l) wspieranie przewodniczącego zarządu w przygotowywaniu posiedzeń zarządu;

m) regularne informowanie zarządu o realizacji unijnych celów strategicznych i priorytetów operacyjnych w zakresie walki z przestępczością.

SEKCJA  3

KOMITET NAUKOWY DS. SZKOLEŃ

Artykuł  20

Komitet Naukowy ds. Szkoleń

1. Komitet Naukowy ds. Szkoleń jest niezależnym organem doradczym gwarantującym wartość naukową działalności szkoleniowej Europolu i kierującym tą działalnością. W tym celu dyrektor wykonawczy angażuje Komitet Naukowy ds. Szkoleń na wczesnym etapie przygotowywania wszelkich dokumentów, o których mowa w art. 14, w zakresie, w jakim dotyczą one szkoleń.

2. Komitet Naukowy ds. Szkoleń liczy jedenastu członków reprezentujących najwyższe standardy akademickie lub zawodowe w dziedzinach określonych w rozdziale III niniejszego rozporządzenia. Zarząd mianuje członków Komitetu w wyniku przejrzystej procedury zgłoszeń i wyboru, która publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Członkowie zarządu nie są członkami Komitetu Naukowego ds. Szkoleń. Członkowie Komitetu Naukowego ds. Szkoleń są niezależni. Członkowie Komitetu nie zwracają się o instrukcje do żadnego rządu ani jakiegokolwiek innego organu ani nie przyjmują od nich takich instrukcji.

3. Europol podaje do wiadomości publicznej i uaktualnia wykaz członków Komitetu Naukowego ds. Szkoleń na swojej stronie internetowej.

4. Kadencja członków Komitetu Naukowego ds. Szkoleń trwa pięć lat. Kadencja ta nie ulega przedłużeniu, a członkowie Komitetu mogą zostać odwołani z urzędu, jeśli nie spełniają kryterium niezależności.

5. Komitet Naukowy ds. Szkoleń wybiera swojego przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego na kadencję pięciu lat. Przyjmuje te stanowiska zwykłą większością głosów. Zwoływany jest przez przewodniczącego do czterech razy w roku. W razie konieczności przewodniczący z własnej inicjatywy lub na wniosek przynajmniej czterech członków Komitetu zwołuje posiedzenia nadzwyczajne.

6. Dyrektor wykonawczy, zastępca dyrektora wykonawczego ds. szkoleń lub ich przedstawiciele zapraszani są na posiedzenia jako obserwatorzy bez prawa głosu.

7. Komitet Naukowy ds. Szkoleń jest wspierany przez sekretarza, który jest członkiem personelu Europolu wyznaczonym przez Komitet i powołanym przez dyrektora wykonawczego.

8. Komitet Naukowy ds. Szkoleń w szczególności:

a) doradza dyrektorowi wykonawczemu oraz zastępcy dyrektora wykonawczego ds. szkoleń przy przygotowaniu rocznego programu prac i innych dokumentów strategicznych, aby zapewnić ich jakość naukową i spójność z odpowiednimi strategiami i priorytetami sektorowymi Unii;

b) udziela zarządowi niezależnej opinii i doradztwa na temat kwestii leżących w jego gestii;

c) udziela niezależnej opinii i doradztwa na temat jakości programów szkoleń, stosowanych metod nauki, możliwości uczenia się i rozwoju naukowego;

d) prowadzi wszelkie inne działania doradcze, które należą do naukowych aspektów działalności Europolu związanej ze szkoleniami, o jakie wniesie zarząd, dyrektor wykonawczy lub zastępca dyrektora wykonawczego ds. szkoleń.

9. Roczny budżet Komitetu Naukowego ds. Szkoleń przeznaczany jest na indywidualną pozycję budżetową Europolu. [Popr. 125]

SEKCJA  4

RADA WYKONAWCZA

Artykuł  21

Ustanowienie

Zarząd może powołać radę wykonawczą.

Artykuł  22

Funkcje i organizacja

1. Rada wykonawcza wspiera zarząd.

2. Radzie wykonawczej powierza się następujące funkcje:

a) przygotowywanie decyzji, które mają zostać przyjęte przez zarząd;

b) zapewnianie wraz z zarządem odpowiednich działań następczych w odniesieniu do ustaleń i zaleceń wynikających z wewnętrznych lub zewnętrznych sprawozdań z kontroli i ocen, a także ze sprawozdań i zaleceń z dochodzeń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF);

c) bez uszczerbku dla funkcji dyrektora wykonawczego określonych w art. 19, rada wykonawcza służy mu pomocą i doradztwem w zakresie wdrażania decyzji zarządu, mając na uwadze wzmocnienie nadzoru nad zarządzaniem administracyjnym.

3. W sytuacji pilnej potrzeby rada wykonawcza może podejmować określone decyzje tymczasowe w imieniu zarządu, szczególnie w kwestiach administracyjnych, w tym w zakresie zawieszenia przekazania uprawnień organu powołującego.

4. W skład rady wykonawczej wchodzi przewodniczący zarządu, jeden przedstawiciel Komisji w zarządzie oraz trzech innych członków wyznaczonych przez zarząd spośród jego członków. Przewodniczący zarządu jest również przewodniczącym rady wykonawczej. Dyrektor wykonawczy bierze udział w posiedzeniach rady wykonawczej, ale nie ma prawa głosu.

5. Kadencja członków rady wykonawczej trwa cztery lata. Kadencja członków rady wykonawczej kończy się wraz z zakończeniem ich członkostwa w zarządzie.

6. Rada wykonawcza odbywa co najmniej jedno posiedzenie zwyczajne co trzy miesiące. Ponadto zbiera się także z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek jej członków.

7. Rada wykonawcza przestrzega regulaminu ustalonego przez zarząd. [Popr. 126]

ROZDZIAŁ  V

PRZETWARZANIE INFORMACJI

Artykuł  23

Źródła informacji

1. Europol przetwarza jedynie informacje przekazane mu przez:

a) państwa członkowskie zgodnie z ich prawem krajowym;

b) organy Unii, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe zgodnie z rozdziałem VI;

c) podmioty prywatne zgodnie z art. 29 ust. 2.

2. Europol może bezpośrednio pobierać i przetwarzać informacje, w tym dane osobowe, z ogólnodostępnych źródeł, takich jak media, włączając w to internet i dane publiczne.

3. W zakresie, w jakim Europol jest uprawniony na mocy unijnych, międzynarodowych lub krajowych instrumentów prawnych, i jeżeli można wykazać potrzebę i proporcjonalność takiego dostępu w celu wykonywania zadań należących do obowiązków Europolu, może pobierać i przetwarzać informacje, włączając w to dane osobowe z systemów informacyjnych o charakterze krajowym, unijnym lub międzynarodowym, w tym również za pomocą bezpośredniego komputerowego dostępu. Mające zastosowanie przepisy takich unijnych, międzynarodowych lub krajowych instrumentów prawnych regulują dostęp Europolu do tego rodzaju informacji i korzystanie z nich w zakresie, w jakim przewidziane w nich zasady dostępu do informacji i korzystania z nich są bardziej rygorystyczne niż przepisy niniejszego rozporządzenia.

Ustanawia się w nich cele tego konkretnego przetwarzania, kategorie danych osobowych, które mają być przetworzone, powody i sposoby przetwarzania oraz procedurę, jaką należy zastosować w celu pobrania i dalszego przetwarzania tych informacji z poszanowaniem obowiązujących przepisów i zasad w dziedzinie danych osobowych. Dostępu do przedmiotowych systemów informacyjnych udziela się jedynie należycie upoważnionym pracownikom Europolu w zakresie ściśle niezbędnym i proporcjonalnym do wykonywania powierzonych im zadań. [Popr. 127]

Artykuł  24

Cele działań związanych z przetwarzaniem informacji

1. Europol przetwarza może przetwarzać informacje, w tym dane osobowe, w zakresie, w jakim jest to konieczne do realizacji celów Europolu określonych w art. 3 ust. 1 i 2,.

Dane osobowe mogą być przetwarzane wyłącznie na potrzeby:

a) dokonania kontroli krzyżowej mającej na celu wskazanie powiązań lub innych istotnych związków między informacjami, ograniczonych do:

(i) osób, które są podejrzane o popełnienie przestępstwa podlegającego kompetencjom Europolu lub o branie w nim udziału, lub osób, które były skazane za takie przestępstwo,

(ii) osób, wobec których istnieją faktyczne przesłanki lub uzasadnione powody, by uważać, że popełnią przestępstwo;

b) analiz o charakterze strategicznym lub tematycznym;

c) analiz operacyjnych w szczególnych przypadkach.

Wykonywanie tych zadań odbywa się w oparciu o poniższe kryteria:

- kontrole, o których mowa w lit. a), należy wykonywać zgodnie z niezbędnymi gwarancjami ochrony danych, zwłaszcza dostatecznie uzasadnić wniosek o informację i jego cel. Należy również podjąć konieczne działania w celu dopilnowania, by jedynie organy od początku uprawnione do ich zbierania mogły je następnie zmieniać;

- do każdej analizy operacyjnej określonej w lit. c) mają zastosowanie następujące szczególne zabezpieczenia:

(i) określa się konkretny cel; dane osobowe można przetwarzać tylko wtedy, gdy są one właściwe dla tego konkretnego celu;

(ii) wszystkie działania krzyżowe personelu Europolu muszą być konkretnie uzasadnione; pobieranie danych po konsultacji jest ograniczone do wymaganego ścisłego minimum i szczególnie uzasadnione;

(iii) dane może modyfikować jedynie zatwierdzony personel odpowiedzialny za cel początkowego zbierania tych danych.

Europol w należyty sposób dokumentuje te operacje. Dokumentację udostępnia się na żądanie inspektorowi ochrony danych i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych w celu sprawdzenia zgodności z prawem operacji przetwarzania danych.

2. W załączniku 2 wymieniono kategorie danych osobowych oraz kategorie osób, których dane dotyczą, w odniesieniu do których można gromadzić dane dla każdego konkretnego celu określonego w ust. 1.

2a. Europol może czasowo w wyjątkowych przypadkach przetwarzać dane w celu stwierdzenia, czy dane takie są istotne dla jego zadań i celu wymienionego w ust. 1. Zarząd, działając na wniosek dyrektora i po zasięgnięciu opinii u Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, określa warunki przetwarzania takich danych, zwłaszcza w odniesieniu do dostępu do danych i ich wykorzystania, a także do nieprzekraczających sześciu miesięcy ograniczeń czasowych dotyczących przechowywania i usuwania danych, z należytym uwzględnieniem przepisów określonych w art. 34.

2b. Europejski Inspektor Ochrony Danych opracuje projekt wytycznych określających cele wymienione w ust. 1 lit. a), b) i c). [Popr. 128]

Artykuł  25

Określenie celu działań związanych z przetwarzaniem informacji

1. Państwo członkowskie, organ Unii, państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa przekazujące informacje Europolowi ustalają cel, w jakim są one przetwarzane, zgodnie z art. 24. Jeżeli tego nie uczyni, znaczenie tych informacji oraz cel, w jakim są one przetwarzane, ustala Europol. Europol może przetwarzać informacje w innym konkretnym i jasno wyrażonym celu niż cel, w jakim zostały przekazane, wyłącznie za wyraźną zgodą podmiotu przekazującego dane, zgodnie z obowiązującym prawem. [Popr. 129]

2. Państwa członkowskie, organy Unii, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe mogą wskazać, w momencie przekazywania informacji, wszelkie ograniczenia dostępu lub wykorzystywania, ogólne lub szczególne, w tym ograniczenia dotyczące usuwania lub niszczenia informacji. Jeżeli konieczność nałożenia takich ograniczeń zaistnieje po przekazaniu informacji, powiadamia się o tym odpowiednio Europol. Europol przestrzega tych ograniczeń.

3. Europol może nałożyć wszelkie ograniczenia dostępu lub wykorzystywania przez państwa członkowskie, organy Unii, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe informacji pobranych z ogólnodostępnych źródeł.

Artykuł  25a

Ocena skutków w zakresie ochrony danych

1. Przed każdym przetwarzaniem danych osobowych Europol przeprowadza ocenę skutków planowanych systemów przetwarzania i procedur dla ochrony danych osobowych i notyfikuje tę ocenę Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych.

2. Ocena zawiera co najmniej ogólny opis planowanych operacji przetwarzania, ocenę zagrożenia praw i wolności osób, których dane dotyczą, planowanych środków na rzecz zwalczenia tych zagrożeń, środki ostrożnościowe, środki bezpieczeństwa oraz mechanizmy zapewniające ochronę danych osobowych i potwierdzające przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem praw i uzasadnionych interesów osób, których dane dotyczą, i innych zainteresowanych osób. [Popr. 130]

Artykuł  26

Dostęp państw członkowskich i pracowników Europolu do informacji przechowywanych przez Europol

1. Państwa członkowskie, po uzasadnieniu potrzeby zgodnego z prawem wykonania ich zadań, mają dostęp do wszystkich informacji i mogą przeszukiwać wszystkie informacje, które zostały przekazane na potrzeby art. 24 ust. 1 lit. a) i b) bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich, organów Unii i państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych do wskazania ograniczeń dostępu do takich danych i wykorzystywania ich. Państwa członkowskie wyznaczają przedmiotowe właściwe organy uprawnione do przeprowadzania takiego wyszukiwania.

2. Państwa członkowskie mają pośredni dostęp do informacji przekazanych na potrzeby w konkretnym celu zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. c) w oparciu o system trafieniowy ("hit/no hit"), bez uszczerbku dla jakichkolwiek ograniczeń wskazanych przez państwa członkowskie, organy Unii i państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe przekazujące informacje, zgodnie z art. 25 ust. 2. W przypadku trafienia Europol powiadamia podmiot dostarczający informacji i wszczyna procedurę, dzięki której można wymieniać informacje będące przedmiotem trafienia, zgodnie z decyzją podmiotu dostarczającego informacji Europolowi i w zakresie niezbędnym do zgodnego z prawem wykonania zadań danego państwa członkowskiego, które przekazało dane informacje do Europolu.

3. Pracownicy Europolu należycie upoważnieni przez dyrektora wykonawczego mają dostęp do informacji przetwarzanych przez Europol w zakresie wymaganym do wykonywania powierzonych im zadań.

3a. Europol szczegółowo odnotowuje wszystkie trafienia i informacje, do których ma dostęp zgodnie z art. 43. [Popr. 131]

Artykuł  27

Dostęp Eurojustu i OLAF do informacji Europolu

1. Europol podejmuje wszelkie stosowne środki, aby zapewnić Eurojustowi i Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w zakresie ich odpowiednich mandatów jego mandatu dostęp do wszystkich informacji przekazanych na potrzeby art. 24 ust. 1 lit. a) i b) oraz możliwość ich przeszukiwania bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich, organów Unii i państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych do wskazania ograniczeń w dostępie do takich danych i wykorzystywaniu ich. W przypadku gdy wyniki przeszukiwania przez Eurojust lub OLAF ujawnią istnienie dopasowania z informacjami przetwarzanymi przez Europol, powiadamia się Europol.

2. Europol podejmuje wszelkie stosowne środki, aby umożliwić Eurojustowi i OLAF w zakresie ich odpowiednich mandatów jego mandatu pośredni dostęp do informacji przekazanych na potrzeby określone w art. 24 ust. 1 lit. c) w oparciu o system trafieniowy ("hit/no hit"), bez uszczerbku dla jakichkolwiek ograniczeń wskazanych przez państwa członkowskie, organy Unii i państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe przekazujące informacje, zgodnie z art. 25 ust. 2. W przypadku trafienia Europol wszczyna procedurę, dzięki której można wymieniać informacje będące przedmiotem trafienia, zgodnie z decyzją państwa członkowskiego, organu Unii, państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, która przekazała informacje do Europolu. W przypadku trafienia Eurojust określa, które dane są mu potrzebne, a Europol może udostępnić dane wyłącznie w stopniu, w jakim dane, na podstawie których trafienie zostało wygenerowane, są niezbędne do prawidłowego wykonywania jego zadań. Europol odnotowuje, do jakiej informacji udzielono dostępu.

3. Przeszukiwania informacji zgodnie z ust. 1 i 2 dokonuje się jedynie w celu ustalenia, czy informacje dostępne odpowiednio w Eurojuście lub OLAF pasują do informacji przetwarzanych w Europolu.

4. Europol umożliwia przeszukiwanie zgodnie z ust. 1 i 2 jedynie po otrzymaniu od Eurojustu informacji na temat tego, których krajowych członków, zastępców, asystentów oraz pracowników Eurojustu, a od OLAF informacji na temat tego, których członków personelu wyznaczono jako osoby upoważnione do przeprowadzania przedmiotowego przeszukiwania.

5. Jeżeli podczas działań Europolu związanych z przetwarzaniem informacji w odniesieniu do poszczególnych dochodzeń Europol lub dane państwo członkowskie stwierdzi potrzebę koordynacji, współpracy lub wsparcia zgodnie z mandatem Eurojustu lub OLAF, Europol powiadamia o tym wspomniane jednostki oraz wszczyna procedurę wymiany informacji, zgodnie z decyzją państwa członkowskiego przekazującego informacje. W takim przypadku Eurojust lub OLAF konsultuje się z Europolem.

6. Eurojust, w tym Kolegium, krajowi członkowie, zastępcy, asystenci i pracownicy Eurojustu, a także OLAF przestrzegają wszelkich ograniczeń dostępu lub wykorzystywania, na ogólnych lub szczególnych warunkach, wskazanych przez państwa członkowskie, organy Unii, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe zgodnie z art. 25 ust. 2.

6a. Europol i Eurojust informują się wzajemnie, jeżeli po zapoznaniu się z danymi drugiej strony istnieją podejrzenia, że dane mogą być nieprawidłowe lub sprzeczne z innymi danymi. [Popr. 132]

Artykuł  28

Obowiązek powiadamiania państw członkowskich

1. Jeżeli zgodnie z jego zadaniami na podstawie art. 4 ust. 1 lit. b) Europol musi powiadomić państwo członkowskie o informacjach, które tego państwa dotyczą, ale informacje te objęte są ograniczeniem dostępu na podstawie art. 25 ust. 2, które zabrania ich przekazywania, Europol przeprowadza konsultacje z podmiotem przekazującym dane nakładającym ograniczenia dostępu i dąży do uzyskania jego zgody wnioskuje o zgodę na przekazanie tych informacji.

Bez takiej wyraźnej zgody informacje nie są przekazywane.

Jeżeli informacje te nie są objęte ograniczeniem dostępu na podstawie art. 25, Europol informuje państwo członkowskie udzielające informacji o ich przekazaniu. [Popr. 133]

2. Bez względu na jakiekolwiek ograniczenia dostępu Europol powiadamia państwo członkowskie o informacjach, które tego państwa dotyczą, jeżeli:

a) jest to bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu związanemu z poważną przestępczością lub terroryzmem; lub

b) jest to konieczne dla zapobieżenia bezpośredniemu i poważnemu zagrożeniu bezpieczeństwa publicznego przedmiotowego państwa członkowskiego.

W takim przypadku Europol jak najszybciej powiadamia podmiot przekazujący dane o przekazaniu przedmiotowych informacji i uzasadnia swoją analizę sytuacji.

ROZDZIAŁ  VI

STOSUNKI Z PARTNERAMI

SEKCJA  1

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł  29

Przepisy wspólne

1. W zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonywania jego zadań, Europol może ustanawiać i utrzymywać współpracę z organami Unii zgodnie z celami przedmiotowych organów, z organami ścigania państw trzecich, instytucjami szkoleniowymi w dziedzinie egzekwowania prawa państw trzecich, organizacjami międzynarodowymi i podmiotami prywatnymi.

2. W zakresie, w jakim jest to istotne dla wykonywania jego zadań, i z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń przewidzianych na podstawie art. 25 ust. 2 Europol może wymieniać wszystkie informacje, z wyjątkiem danych osobowych, bezpośrednio z jednostkami, o których mowa w ust. 1.

3. Europol może otrzymywać i przetwarzać dane osobowe pochodzące od jednostek posiadane przez jednostki, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem podmiotów prywatnych, w zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne i proporcjonalne do zgodnej z prawem realizacji jego zadań, i z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozdziału.

4. Nie naruszając przepisów art. 36 ust. 4 5, dane osobowe są przekazywane przez Europol organom Unii, państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym, wyłącznie jeżeli jest to konieczne w celu zapobiegania przestępstwom, które są objęte celami zadaniami Europolu, i zwalczania tych zjawisk zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału oraz jeżeli odbiorca wyraźnie zobowiązuje się do wykorzystania danych wyłącznie w celu, w jakim zostały one przekazane. Jeżeli dane, które mają zostać przekazane, zostały dostarczone przez państwo członkowskie, Europol uzyskuje wyraźną zgodę danego państwa członkowskiego, chyba że:

a) można założyć przedmiotową zgodę, ponieważ dane państwo członkowskie nie ograniczyło wyraźnie możliwości dalszego przekazywania danych; lub

b) dane państwo członkowskie z góry udzieliło zgody na takie dalsze przekazanie, ogólnie lub na specjalnych warunkach. Taką zgodę można w każdej chwili wycofać.

5. Dalsze przekazywanie danych osobowych przez państwa członkowskie, organy Unii, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe jest zakazane, o ile Europol nie wyraził na to wcześniejszej wyraźnej zgody, a odbiorca nie zobowiązał się wyraźnie do wykorzystania danych wyłącznie w celu, w jakim zostały one przekazane.

5a. Europol dopilnowuje, aby szczegółowy wykaz wszystkich przekazanych danych osobowych i podstaw ich przekazania został zapisany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

5b. Wszelkie informacje uzyskane przez państwo trzecie, organizację międzynarodową lub stronę prywatną z naruszeniem praw podstawowych zapisanych w Karcie praw podstawowych UE nie są przetwarzane. [Popr. 134]

SEKCJA  2

WYMIANA/PRZEKAZYWANIE DANYCH OSOBOWYCH

Artykuł  30

Przekazywanie danych osobowych organom Unii

Z zastrzeżeniem wszelkich możliwych ograniczeń nałożonych na podstawie art. 25 ust. 2 lub 3i nie naruszając art. 27 Europol może przekazywać dane osobowe bezpośrednio organom Unii w zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonywania jego zadań lub zadań organu Unii będącego odbiorcą danych. Europol podaje do wiadomości publicznej wykaz instytucji UE i organów, z którymi dzieli się informacjami, przez umieszczenie takiego wykazu na swojej stronie internetowej. [Popr. 135]

Artykuł  31

Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym

1. Europol może przekazywać dane osobowe organowi państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej w zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonywania jego zadań, na podstawie:

a) decyzji Komisji przyjętej zgodnie z [art. 25 i 31 dyrektywy 95/46/WE] uznającej, że dane państwo lub organizacja międzynarodowa lub sektor, w którym odbywa się przetwarzanie danych, w tym państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej zapewnia odpowiedni poziom ochrony (decyzja stwierdzająca odpowiedni poziom ochrony); lub

b) umowy międzynarodowej zawartej między Unią a danym państwem trzecim lub organizacją międzynarodową na podstawie art. 218 TFUE zakładającej odpowiednie zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony prywatności oraz podstawowych praw i wolności osób fizycznych; lub

c) umowy o współpracy zawartej między Europolem a danym państwem trzecim lub organizacją międzynarodową zgodnie z art. 23 decyzji 2009/371/WSiSW przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

Takie umowy o współpracy zostają zmienione przed upływem pięciu lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia i zastąpione kolejną umową zgodnie z lit. b). [Popr. 136]

Takie operacje przekazywania nie wymagają żadnego dodatkowego zezwolenia. W stosownym czasie przed negocjowaniem umowy międzyinstytucjonalnej, o której mowa w lit. b), i podczas tego procesu, a w szczególności przed przyjęciem mandatu negocjacyjnego, jak również przed sfinalizowaniem umowy, należy zasięgnąć opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

Europol podaje do wiadomości publicznej regularnie aktualizowany wykaz umów międzynarodowych i umów o współpracy zawartych z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi przez umieszczenie takiego wykazu na swojej stronie internetowej. [Popr. 137]

Europol może zawrzeć porozumienie robocze w celu wykonania takich umów lub decyzji w sprawie odpowiedniego poziomu ochrony.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 dyrektor wykonawczy, rozpatrując każdy poszczególny przypadek indywidualnie, - z uwzględnieniem obowiązku zachowania dyskrecji, poufności oraz proporcjonalności - może zatwierdzić przekazanie danych osobowych państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej, jeżeli:

a) przekazanie danych jest bezwzględnie konieczne do ochrony istotnych żywotnych interesów co najmniej jednego państwa członkowskiego w ramach realizacji celów Europolu; osoby, której dane dotyczą lub innej osoby; lub

b) przekazanie danych jest bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu związanemu z przestępczością lub terroryzmem; do zabezpieczenia słusznych interesów osoby, której dane dotyczą, jeżeli prawo państwa członkowskiego przekazującego dane osobowe tak stanowi; lub

c) przekazanie danych jest konieczne z innych powodów lub wymagane przez prawo z ważnych względów interesu publicznego bądź w celu ustanowienia, wykonania lub obrony tytułu prawnego; do zapobieżenia bezpośredniemu i poważnemu zagrożeniu dla bezpieczeństwa publicznego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego; lub

d) przekazanie jest konieczne dla ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby w indywidualnych przypadkach do zapobiegania przestępstwom, prowadzenia śledztw i dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich lub ścigania albo do wykonywania kar kryminalnych; lub

da) przekazanie jest konieczne w indywidualnych przypadkach dla ustalenia, wykonania lub obrony roszczeń prawnych dotyczących zapobieżenia konkretnemu przestępstwu, prowadzenia dochodzenia w jego sprawie, wykrycia go lub ścigania albo wykonania konkretnej kary kryminalnej.

Dyrektor wykonawczy bierze pod uwagę w każdym przypadku poziom ochrony danych, który ma zastosowanie w danym państwie trzecim lub w danej organizacji międzynarodowej, z uwzględnieniem charakteru danych, celu, w jakim dane mają zostać wykorzystane, przewidywanego czasu przetwarzania, ogólnych lub szczegółowych przepisów dotyczących ochrony danych obowiązujących w tym państwie, oraz czy przyjęte zostały szczegółowe warunki wymagane przez Europol w odniesieniu do danych.

Odstępstw nie stosuje się do systematycznego, masowego lub strukturalnego przekazywania danych.

Ponadto zarząd w porozumieniu z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych Europejski Inspektor Ochrony Danych może zatwierdzić przekaz lub zestaw przekazów zgodnie z lit. a)-d) powyżej, uwzględniając istnienie zabezpieczeń powołując się na należyte zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony prywatności oraz podstawowych praw i wolności osób fizycznych, na okres nieprzekraczający jednego roku, z możliwością odnowienia. [Popr. 138]

3. Dyrektor wykonawczy bezzwłocznie informuje zarząd i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o przypadkach, w których zastosował on przepisy ust. 2. [Popr. 139]

3a. Europol przechowuje szczegółowe zapisy dotyczące przekazów dokonanych zgodnie z niniejszym artykułem. [Popr. 140]

Artykuł  32

Dane osobowe pochodzące od podmiotów prywatnych

1. W zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonywania jego zadań, Europol może przetwarzać dane osobowe pochodzące od podmiotów prywatnych, pod warunkiem że nie otrzymano je ich bezpośrednio od podmiotów prywatnych, ale wyłącznie za pośrednictwem: [Popr. 141]

a) jednostki krajowej danego państwa członkowskiego zgodnie z prawem krajowym;

b) punktu kontaktowego w państwie trzecim, z którym Europol zawarł umowę o współpracy zgodnie z art. 23 decyzji 2009/371/WSiSW przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia; lub

c) organu państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, z którymi Unia zawarła umowę międzynarodową na podstawie art. 218 TFUE.

2. Jeżeli otrzymane dane mają wpływ na interesy państwa członkowskiego, Europol informuje niezwłocznie jednostkę krajową zainteresowanego państwa członkowskiego.

3. Europol nie kontaktuje się bezpośrednio z podmiotami prywatnymi w celu uzyskania danych osobowych. [Popr. 142]

4. Komisja w okresie trzech lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia ocenia konieczność i ewentualny wpływ bezpośredniej wymiany danych osobowych z podmiotami prywatnymi. W takiej ocenie określa się między innymi powody, dla których wymiana danych osobowych z podmiotami prywatnymi jest dla Europolu konieczna.

Artykuł  33

Informacje pochodzące od osób prywatnych

1. Informacje, w tym dane osobowe, pochodzące od osób prywatnych mogą być przetwarzane przez Europol, pod warunkiem że otrzymano je za pośrednictwem:

a) jednostki krajowej danego państwa członkowskiego zgodnie z prawem krajowym;

b) punktu kontaktowego w państwie trzecim, z którym Europol zawarł umowę o współpracy zgodnie z art. 23 decyzji 2009/371/WSiSW przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia; lub

c) organu państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, z którymi Unia Europejska zawarła umowę międzynarodową na podstawie art. 218 TFUE.

2. Jeżeli Europol otrzymuje informacje, w tym dane osobowe, od osoby prywatnej zamieszkującej w państwie trzecim, z którym Europol nie zawarł umowy międzynarodowej na podstawie art. 23 decyzji 2009/371/WSiSW lub na podstawie art. 218 TFUE, Europol może jedynie przekazać takie informacje do państwa członkowskiego lub zainteresowanego państwa trzeciego, z którym Europol zawarł taką umowę międzynarodową.

3. Europol nie kontaktuje się bezpośrednio z osobami prywatnymi w celu uzyskania informacji. [Popr. 143]

ROZDZIAŁ  VII

ZABEZPIECZENIA OCHRONY DANYCH

Artykuł  34

Ogólne zasady ochrony danych

1. Dane osobowe są:

a) przetwarzane w sposób rzetelny i zgodny zgodnie z prawem, rzetelnie oraz w sposób przejrzysty i umożliwiający weryfikację w odniesieniu do osoby, której dane dotyczą;

b) gromadzone w konkretnych, jawnych i zgodnych z prawem celach i nieprzetwarzane dalej w sposób niezgodny z tymi celami. Dalsze przetwarzanie danych osobowych do celów historycznych, statystycznych lub naukowych nie jest uważane za niezgodne, pod warunkiem że Europol zapewnia właściwe zabezpieczenia, a w szczególności gwarantuje, że dane nie są przetwarzane do żadnych innych celów;

c) prawidłowe, właściwe oraz nie wykraczają poza zakres niezbędny ograniczają się do minimum niezbędnego do celów, dla których są przetwarzane; dane te są przetwarzane jedynie i tylko przez okres, w którym tych celów nie można osiągnąć, przetwarzając informacje nieobejmujące danych osobowych;

d) dokładne i w razie potrzeby uaktualniane; należy podjąć wszelkie zasadne działania, aby zapewnić niezwłoczne usunięcie lub poprawienie niedokładnych danych osobowych, z uwzględnieniem celów ich przetwarzania;

e) przechowywane w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dane dotyczą, przez czas nie dłuższy niż jest to konieczne do celów, dla których dane osobowe są przetwarzane;

ea) przetwarzane w sposób, który skutecznie umożliwia osobie, której dane dotyczą, wykonywanie jego praw;

eb) przetwarzane w taki sposób, który zabezpiecza przed niedozwolonym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem i przed przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, z wykorzystaniem odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych;

ec) przetwarzane wyłącznie przez należycie upoważnionych pracowników, którym dane są niezbędne do wykonywania zadań;

1a. Europol podaje do wiadomości publicznej dokument, w którym określa się w zrozumiały sposób przepisy dotyczące przetwarzania danych osobowych oraz dostępnych środków korzystania z praw przez osoby, których dane dotyczą. [Popr. 144]

Artykuł  35

Różne stopnie dokładności i wiarygodności danych osobowych

1. Źródło informacji pochodzące z państwa członkowskiego jest oceniane w najszerszym możliwym zakresie przez państwo członkowskie dostarczające informacji przy pomocy następujących kodów oceny źródła: [Popr. 145]

(A): gdy nie ma wątpliwości co do autentyczności, wiarygodności i kompetencji źródła lub jeżeli informacja jest dostarczona przez źródło, które okazało się wiarygodne we wszystkich przypadkach;

(B): gdy informacja jest dostarczona przez źródło, które w większości przypadków okazało się wiarygodne;

(C): gdy informacja jest dostarczona przez źródło, które w większości przypadków okazało się niewiarygodne;

(X): gdy nie można ocenić wiarygodności źródła.

2. Informacje pochodzące z państwa członkowskiego są oceniane w najszerszym możliwym zakresie przez państwo członkowskie dostarczające informacji na podstawie ich wiarygodności przy pomocy następujących kodów oceny informacji: [Popr. 146]

(1): informacje, których prawidłowość nie budzi wątpliwości;

(2): informacje, które są znane źródłu osobiście, ale które nie są znane osobiście przekazującemu je urzędnikowi;

(3): informacje, które nie są znane źródłu osobiście, ale są potwierdzone przez inne informacje zarejestrowane wcześniej;

(4): informacje, które nie są znane źródłu osobiście i których nie można potwierdzić.

3. Jeżeli Europol na podstawie już posiadanych informacji dojdzie do wniosku, że ocena wymaga korekty, informuje o tym dane państwo członkowskie i stara się uzgodnić zmianę oceny. Europol nie zmienia oceny bez takiego porozumienia.

4. Jeżeli Europol otrzyma od państwa członkowskiego informacje niezawierające oceny, próbuje w miarę możliwości ocenić ocenia wiarygodność źródła lub informacji na podstawie już posiadanych informacji. Ocena konkretnych danych i informacji musi być dokonywana w porozumieniu z państwem członkowskim, które ich dostarczyło. Dane państwo członkowskie i Europol mogą też porozumieć się w sprawie ogólnych warunków oceny określonych typów danych i określonych źródeł. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w danym przypadku lub braku porozumienia o warunkach ogólnych Europol ocenia informacje lub dane oraz przydziela takim informacjom lub danym kody oceny (X) i (4), o których mowa w ust. 1 i 2. [Popr. 147]

5. Artykuł ten stosuje się odpowiednio, w sytuacji gdy Europol otrzyma dane lub informacje do państwa trzeciego, organizacji międzynarodowej lub organu Unii.

6. Europol ocenia informacje pochodzące z publicznie dostępnych źródeł, korzystając z kodów, o których mowa w ust. 1 oceny (X) i 2 (4). [Popr. 148]

Artykuł  36

Przetwarzanie szczególnych kategorii danych osobowych oraz różnych kategorii osób, których dane dotyczą

1. Zabrania się przetwarzania danych osobowych ofiar przestępstw, świadków lub innych osób, które mogą dostarczać informacji na temat przestępstw, oraz osób poniżej 18. roku życia, chyba że jest to absolutnie niezbędne do zapobiegania przestępczości, której zwalczanie należy do celów działalności Europolu, lub do jej zwalczania i należycie uzasadnione. [Popr. 149]

2. Zabrania się przetwarzania - zautomatyzowanego lub innego rodzaju - danych osobowych, które ujawniają pochodzenie rasowe lub, etniczne lub społeczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub światopogląd albo przynależność do związków zawodowych, oraz danych dotyczących stanu zdrowia lub życia seksualnego, chyba że jest to absolutnie niezbędne do zapobiegania przestępczości, której zwalczanie należy do celów działalności Europolu, lub do jej zwalczania i należycie uzasadnione oraz gdy dane takie uzupełniają inne dane osobowe już przetwarzane przez Europol. [Popr. 150]

3. Dostęp do danych, o których mowa w ust. 1 i 2, ma wyłącznie Europol. Dyrektor wykonawczy należycie upoważnia ograniczoną liczbę pracowników Europolu, którzy mieliby taki dostęp, jeżeli jest to konieczne do wykonywania ich zadań.

4. Żadnej decyzji mającej skutki prawne w odniesieniu do osoby, której dane dotyczą, nie można oprzeć jedynie na zautomatyzowanym przetwarzaniu danych, o którym mowa w ust. 2, ile chyba że taka decyzja jest ona wyraźnie zatwierdzona przez przepisy krajowe lub Unii lub w razie potrzeby przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. [Popr. 151]

5. Danych osobowych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przekazuje się państwom członkowskim, organom Unii, państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym, chyba że jest to absolutnie niezbędne w poszczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach dotyczących przestępczości, której zwalczanie należy do celów działalności Europolu. Takie przekazywanie odbywa się zgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale VI niniejszego rozporządzenia. [Popr. 152]

6. Co sześć miesięcy Europol przedstawia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych przegląd wszystkich przetworzonych przez niego danych osobowych, o których mowa w ust. 2.

Artykuł  37

Ograniczenia czasowe dotyczące przechowywania i usuwania danych osobowych

1. Dane osobowe przetwarzane przez Europol są przechowywane przez Europol nie dłużej niż jest to konieczne do realizacji jego celów w celu, w którym dane są przetwarzane. [Popr. 153]

2. Niezależnie od tego Europol weryfikuje konieczność dalszego przechowywania nie później niż po trzech latach od początkowego przetworzenia danych osobowych. Europol może podjąć decyzję o dalszym przechowywaniu danych osobowych do czasu następnej weryfikacji, która odbywa się po okresie kolejnych trzech lat, jeżeli dalsze przechowywanie jest nadal konieczne do wykonywania przez Europol jego zadań. Powody dalszego przechowywania należy uzasadnić i zarejestrować. W przypadku braku decyzji o dalszym przechowywaniu danych osobowych przedmiotowe dane są automatycznie usuwane po upływie trzech lat.

3. Jeżeli dane dotyczące osób, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 2, przechowywane są przez okres dłuższy niż pięć lat, informuje się o tym Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

4. Jeżeli państwo członkowskie, organ Unii, państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa w momencie przekazania danych zgodnie z art. 25 ust. 2 wskaże jakiekolwiek ograniczenia polegające na wcześniejszym usunięciu lub zniszczeniu danych osobowych, Europol usuwa dane osobowe zgodnie z tymi ograniczeniami. Jeżeli w oparciu o informacje, które są bardziej obszerne niż dane posiadane przez podmiot przekazujący dane, Europol uznaje, że dalsze przechowywanie danych jest konieczne do wykonywania jego zadań, Europol wnosi do podmiotu przekazującego dane o pozwolenie na dalsze przechowywanie danych oraz przedstawia uzasadnienie takiego wniosku.

5. W przypadku gdy państwo członkowskie, organ Unii, państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa usuwa ze swoich krajowych banków danych dane dostarczone Europolowi, powiadamia o tym odpowiednio Europol. Europol usuwa te dane, chyba że w oparciu o informacje, które są bardziej obszerne niż dane posiadane przez podmiot przekazujący dane, Europol uznaje, że dalsze przechowywanie danych jest konieczne do osiągnięcia jego celów. Europol powiadamia podmiot przekazujący dane o dalszym przechowywania takich danych i przedstawia jego uzasadnienie.

6. Danych osobowych nie usuwa się, jeżeli:

a) stanowiłoby to szkodę dla interesów osoby, której dane dotyczą i która wymaga ochrony. W takich przypadkach dane wykorzystywane są jedynie za wyraźną i pisemną zgodą osoby, której dane dotyczą; [Popr. 154]

b) osoba, której dane dotyczą, kwestionuje ich dokładność - przez okres umożliwiający w stosownych przypadkach państwom członkowskim lub Europolowi weryfikację dokładności tych danych;

c) dane osobowe muszą być zachowane do celów dowodowych lub ustalenia, dochodzenia lub obrony tytułu prawnego; [Popr. 155]

d) osoba, której dane dotyczą, sprzeciwia się ich usunięciu, występując w zamian o ograniczenie ich używania.

Artykuł  38

Bezpieczeństwo przetwarzania

1. Europol musi wdrożyć odpowiednie rozwiązania techniczne i organizacyjne w celu ochrony danych osobowych przed przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą lub nieupoważnionym ujawnieniem, przekształceniem i dostępem lub przed wszelkimi innymi niedozwolonymi formami przetwarzania.

2. W odniesieniu do zautomatyzowanego przetwarzania danych Europol wdraża środki służące:

a) uniemożliwieniu osobom nieupoważnionym dostępu do sprzętu używanego do przetwarzania danych osobowych (kontrola dostępu do sprzętu);

b) zapobieganiu nieupoważnionemu odczytywaniu, kopiowaniu, zmienianiu lub usuwaniu nośników danych (kontrola nośników danych);

c) zapobieganiu nieupoważnionemu wprowadzaniu danych oraz nieupoważnionemu kontrolowaniu, zmienianiu lub usuwaniu przechowywanych danych osobowych (kontrola przechowywania);

d) uniemożliwieniu korzystania z systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych przez osoby nieupoważnione korzystające ze sprzętu do przekazywania danych (kontrola użytkowników);

e) dopilnowaniu, aby osoby upoważnione do korzystania z systemu zautomatyzowanego przetwarzania danych miały dostęp wyłącznie do tych danych, które obejmuje ich prawo dostępu (kontrola dostępu do danych);

f) zapewnieniu możliwości sprawdzenia i ustalenia, do jakich organów dane osobowe mogą być przesyłane lub były przesyłane za pomocą sprzętu do przekazywania danych (kontrola przekazywania danych);

g) zapewnieniu możliwości sprawdzenia i ustalenia, które dane osobowe zostały wprowadzone do systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych oraz kiedy i przez kogo zostały one wprowadzone (kontrola wprowadzania danych);

ga) zapewnieniu możliwości sprawdzenia i ustalenia, z których danych korzystał który pracownik i o jakiej porze (dziennik dostępu); [Popr. 156]

h) uniemożliwieniu nieuprawnionego odczytywania, kopiowania, zmieniania lub usuwania danych osobowych podczas przekazywania danych osobowych lub podczas przewożenia nośników danych (kontrola transportu);

i) zapewnieniu bezzwłocznej naprawy zainstalowanych systemów w przypadku awarii (przywrócenie do stanu używalności);

j) zagwarantowaniu, aby funkcje systemu działały bezawaryjnie, aby pojawienie się usterek w jego funkcjach było natychmiast zgłaszane (niezawodność) oraz aby przechowywane dane nie ulegały uszkodzeniu w wyniku nieprawidłowego działania systemu (integralność).

3. Europol i państwa członkowskie określają mechanizmy mające na celu zapewnienie uwzględnienia potrzeb w zakresie zabezpieczeń ponad granicami systemów informacyjnych.

Artykuł  38a

Ochrona danych w fazie projektowania oraz ochrona danych jako opcja domyślna

1. Europol wdraża odpowiednie środki oraz procedury techniczne i organizacyjne w taki sposób, aby przetwarzanie było zgodne z wymogami przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i zapewniało ochronę praw osoby, której dane dotyczą.

2. Europol wdraża mechanizmy zapewniające domyślne przetwarzanie jedynie tych danych osobowych, które są niezbędne do celów przetwarzania. [Popr. 157]

Artykuł  38b

Powiadamianie Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o naruszeniu ochrony danych osobowych

1. W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych Europol powiadamia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, bez zbędnej zwłoki oraz, jeżeli jest to możliwe, nie później niż w ciągu 24 godzin od otrzymania informacji o naruszeniu. Europol przedkłada na żądanie stosowne uzasadnienie w przypadkach, w których powiadomienia nie dokonano w ciągu 24 godzin.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

a) opis charakteru naruszenia danych osobowych, w tym kategorie i liczbę osób, których dane dotyczą, oraz kategorie i ilość ewidencjonowanych danych;

b) środki zalecane w celu złagodzenia możliwych negatywnych skutków naruszenia ochrony danych osobowych;

c) opis możliwych skutków naruszenia ochrony danych osobowych;

d) opis środków zaproponowanych lub przedsięwziętych przez kontrolera w związku z naruszeniem ochrony danych osobowych.

3. Europol dokumentuje wszelkie przypadki naruszenia ochrony danych osobowych, w tym zdarzenia związane z naruszeniem, jego skutki i podjęte działania naprawcze, umożliwiając Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych sprawdzenie zgodności z niniejszym artykułem. [Popr. 158]

Artykuł  38c

Powiadamianie o naruszeniu ochrony danych osobowych osoby, której dane dotyczą

1. W przypadku gdy jest prawdopodobne, że naruszenie danych osobowych, o którym mowa w art. 38b, będzie miało negatywny wpływ na ochronę danych osobowych lub prywatność osoby, której dane dotyczą, Europol powiadamia bez zbędnej zwłoki osobę, której dane dotyczą, o naruszeniu ochrony danych.

2. Powiadomienie osoby, której dane dotyczą, wspomniane w ust. 1 obejmuje opis charakteru naruszenia danych osobowych oraz tożsamość i dane kontaktowe inspektora ochrony danych, o którym mowa w art. 44.

3. Powiadomienie osoby, której dane dotyczą, o naruszeniu danych osobowych nie jest wymagane, jeżeli Europol przekona Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, że wdrożył należyte technologiczne środki ochrony oraz że te środki zostały zastosowane w przypadku danych osobowych, których dotyczyło naruszenie ochrony danych. Takie technologiczne środki ochrony powodują, że dane są nieczytelne dla każdej osoby nieuprawnionej do uzyskania dostępu do tych danych.

4. Powiadomienie osoby, której dane dotyczą, może zostać opóźnione, ograniczone lub pominięte, jeżeli stanowi to niezbędny i proporcjonalny środek, z należytym uwzględnieniem uzasadnionych interesów osoby, której dane dotyczą:

a) aby uniknąć utrudniania dochodzeń urzędowych lub śledztw sądowych, ścigania lub postępowania;

b) aby uniknąć szkody dla zapobiegania przestępstwom, wykrywania ich, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie i ścigania ich albo wykonywania kar kryminalnych;

c) aby chronić bezpieczeństwo publiczne i krajowe;

d) aby chronić prawa i wolności osób trzecich. [Popr. 159]

Artykuł  39

Prawo osoby, której dane dotyczą, do dostępu do danych

1. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo - w rozsądnych odstępach czasowych - do uzyskania informacji na temat tego, czy odnoszące się do niej dane są przetwarzane przez Europol. W przypadku przetwarzania takich danych osobowych Europol dostarcza osobie, której dane dotyczą, co najmniej następujące informacje: [Popr. 160]

a) potwierdzenie, czy dane odnoszące się do niej są przetwarzane;

b) informacje co najmniej o celu procesu przetwarzania, kategoriach odnośnych danych, okresie, przez jaki dane będą przechowywane i odbiorcach, którym dane są ujawniane; [Popr. 161]

c) przekazanie w zrozumiałej formie danych podlegających przetwarzaniu i wszelkich dostępnych informacji o ich źródle;

ca) podstawy prawne przetwarzania danych; [Popr. 162]

cb) prawo wystąpienia do Europolu o poprawienie, usunięcie lub ograniczenie przetwarzania danych osobowych osoby, której dane dotyczą; [Popr. 163]

cc) kopię przetwarzanych danych. [Popr. 164]

2. Każda osoba, której dane dotyczą i która pragnie skorzystać z przysługującego jej prawa dostępu do danych, może złożyć w tej sprawie bez żadnych opłat stosowny wniosek do wyznaczonego do tego celu organu w wybranym przez siebie państwie członkowskim, co nie powinno pociągnąć za sobą nadmiernych kosztów. Organ ten niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu jednego miesiąca od otrzymania wniosku przekazuje go Europolowi. Europol potwierdza otrzymanie wniosku. [Popr. 165 i 234]

3. Europol odpowiada na wniosek niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu trzech miesięcy od jego otrzymania wniosku organu krajowego. [Popr. 166]

4. Europol konsultuje się z właściwymi organami zainteresowanych państw członkowskich w odniesieniu do podejmowanej decyzji. Decyzja o dostępie do danych jest uzależniona od ścisłej współpracy Europolu i państw członkowskich bezpośrednio zainteresowanych przekazaniem dostępu do takich danych osobie, której dane dotyczą. Jeżeli państwo członkowskie sprzeciwia się proponowanej odpowiedzi Europolu, przekazuje Europolowi uzasadnienie swojego sprzeciwu.

5. Odmawia Udzielenie informacji w odpowiedzi na wniosek złożony zgodnie z ust. 1 spotyka się dostępu do danych osobowych lub dostęp ten jest ograniczony, jeżeli stanowi to z odmową lub ograniczeniem w stopniu, w jakim takie ograniczenie, częściowa lub całkowita odmowa stanowią środek konieczny, aby: [Popr. 167]

a) umożliwić Europolowi właściwe wykonywanie zadań;

b) chronić bezpieczeństwo i porządek publiczny w państwach członkowskich lub zapobiegać przestępstwom;

c) zagwarantować, że żadne krajowe dochodzenie nie zostanie zagrożone;

d) chronić prawa i wolności osób trzecich.

Każda decyzja dotycząca ograniczenia lub odmowy udzielenia wnioskowanych informacji uwzględnia prawa podstawowe i interesy osoby, której dane dotyczą. [Popr. 168]

6. Europol informuje na piśmie osobę, której dane dotyczą, o odmowie udzielenia dostępu lub ograniczeniu dostępu do danych, o przesłankach takiej decyzji oraz o przysługującym tej osobie prawie złożenia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. Informacja o przesłankach faktycznych i prawnych, na jakich opiera się decyzja, może zostać pominięta, jeżeli pozbawiłaby sensu ograniczenie wynikające z ust. 5.

Artykuł  40

Prawo do korekty danych, ich usunięcia i zablokowania dostępu do nich

1. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo zwrócić się do Europolu o korektę swoich danych osobowych, jeżeli są one nieprawidłowe, oraz - gdy jest to możliwe i konieczne - o uzupełnienie lub aktualizację tych danych. [Popr. 169]

2. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo zwrócić się do Europolu o usunięcie swoich danych, jeżeli nie są one już wymagane do celów, dla których zostały zgodnie z prawem zgromadzone lub zgodnie z prawem przetworzone.

3. Dane osobowe blokuje się zamiast ich usunięcia, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że usunięcie danych godziłoby w słuszne interesy osoby, której dane dotyczą. Dane, do których dostęp został zablokowany, mogą być przetwarzane jedynie w celu, z uwagi na który ich usunięcie nie było możliwe.

4. Jeżeli dane opisane w ust. 1, 2 i 3 będące w posiadaniu Europolu zostały mu przekazane przez państwa trzecie, organizacje międzynarodowe lub jeżeli wynikają one z analiz przeprowadzonych przez Europol, Europol poprawia, usuwa lub blokuje takie dane oraz informuje, w stosownych przypadkach, podmiot, który udostępnił dane. [Popr. 170]

5. Jeżeli dane opisane w ust. 1 i 2 będące w posiadaniu Europolu zostały mu przekazane bezpośrednio przez państwa członkowskie, zainteresowane państwa członkowskie poprawiają, usuwają lub blokują wymienione dane we współpracy z Europolem.

6. Jeżeli nieprawidłowe dane zostały przekazane w inny właściwy sposób lub jeżeli błędy w danych dostarczonych przez państwa członkowskie wynikają z wadliwego przekazu bądź dane przekazano z naruszeniem niniejszego rozporządzenia lub gdy błędy są wynikiem wprowadzania, przejęcia lub przechowywania przez Europol danych w nieprawidłowy sposób lub z naruszeniem niniejszego rozporządzenia, Europol poprawia lub usuwa te dane we współpracy z zainteresowanymi państwami członkowskimi.

7. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, 5 i 6, bezzwłocznie powiadamia się wszystkich odbiorców takich danych. Następnie odbiorcy poprawiają, blokują lub usuwają wymienione dane w swoich systemach w sposób zgodny z obowiązującymi ich zasadami.

8. Europol powiadamia osobę, której dane dotyczą, na piśmie i bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu trzech miesięcy, o poprawieniu, usunięciu lub zablokowaniu odnoszących się do niej danych.

9. Europol informuje na piśmie osobę, której dane dotyczą, o jakiejkolwiek odmowie korekty, usunięcia lub zablokowaniu danych oraz o możliwości złożenia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych i zaskarżenia.

Artykuł  41

Odpowiedzialność w sprawach dotyczących ochrony danych

1. Europol przechowuje dane osobowe w sposób zapewniający ustalenie ich źródła zgodnie z art. 23.

1a. Europol przechowuje dane osobowe w taki sposób, aby można było je poprawić i usunąć. [Popr. 171]

2. Odpowiedzialność za jakość danych osobowych, o której mowa w art. 34 lit. d), spoczywa na państwie członkowskim, które dostarczyło takie dane osobowe Europolowi, oraz na Europolu w przypadku danych osobowych dostarczonych przez organy Unii, państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe, a także w przypadku danych osobowych uzyskanych przez Europol z publicznie dostępnych źródeł. Organy Unii ponoszą odpowiedzialność za jakość danych do chwili przekazania i podczas tej czynności. [Popr. 172]

3. Odpowiedzialność za zgodność z zasadami, o których mowa w art. 34 lit. a), b), c) i e), spoczywa na Europolu.

4. Odpowiedzialność za zgodność przekazu mające zastosowanie zasady ochrony danych z prawem spoczywa na: [Popr. 173]

a) państwie członkowskim, które dostarczyło dane, w przypadku danych osobowych dostarczonych Europolowi przez państwo członkowskie; oraz

b) Europolu w przypadku danych osobowych dostarczonych przez Europol państwom członkowskim oraz państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym.

5. W przypadku przekazywania danych między Europolem a organem Unii odpowiedzialność za zgodność przekazu danych z prawem spoczywa na Europolu. Bez uszczerbku dla poprzedniego zdania w przypadku, w którym dane przekazuje Europol na wniosek odbiorcy, odpowiedzialność za zgodność tego przekazu z prawem ponosi zarówno Europol, jak i odbiorca. Ponadto Europol odpowiada za wszelkie przeprowadzane przez siebie operacje przetwarzania danych.

Europol dokonuje weryfikacji kompetencji odbiorcy i ocenia konieczność przekazania danych. W razie wątpliwości, czy jest to konieczne, Europol zasięga dalszych informacji od odbiorcy. Odbiorca zapewnia możliwość sprawdzenia konieczności przekazania danych. Odbiorca przetwarza dane wyłącznie w celu, w jakim zostały one przekazane. [Popr. 174]

Artykuł  42

Kontrola wstępna

1. Przetwarzanie danych osobowych, które będzie stanowić część nowego systemu zbioru danych, jaki ma zostać utworzony, w każdym zbiorze operacji przetwarzania wykorzystywanym w jednym celu lub w kilku powiązanych celach w stosunku do głównych działań podlega kontroli wstępnej w przypadkach, gdy: [Popr. 175]

a) przetwarzane mają być szczególne kategorie danych, o których mowa w art. 36 ust. 2;

b) rodzaj przetwarzania, w szczególności stosowanie nowych technologii, mechanizmów lub procedur, niesie ze sobą w innym przypadku szczególne ryzyko dla podstawowych praw i wolności osób, których dane dotyczą, a zwłaszcza dla ochrony ich danych osobowych.

2. Kontrole wstępne są przeprowadzane przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych po odebraniu powiadomienia od inspektora ochrony danych, który w razie wątpliwości co do potrzeby kontroli wstępnej konsultuje się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.

3. Europejski Inspektor Ochrony Danych dostarcza swoją opinię w terminie dwóch miesięcy od odebrania powiadomienia. Okres ten może być zawieszonyw dowolnym terminie do momentu, gdy Europejski Inspektor Ochrony Danych otrzyma dodatkowe informacje, których mógł zażądać. Jeżeli wymaga tego złożoność sprawy, okres ten może być też wydłużony o następne dwa miesiące decyzją Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. Wydłużenia nie można dokonać więcej niż dwa razy. Europol zostanie powiadomiony o takiej decyzji przed upływem pierwszego dwumiesięcznego okresu. [Popr. 176]

Jeżeli opinia nie została dostarczona do końca dwumiesięcznego okresu lub jakiegokolwiek jego przedłużenia, przyjmuje się, że jest ona pozytywna.

Jeżeli według opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych przetwarzanie, o którym został powiadomiony, może być związane z naruszeniem jakiegokolwiek przepisu niniejszego rozporządzenia, w stosownym przypadku przedstawia on propozycje uniknięcia takiego naruszenia przepisów. Jeżeli Europol nie zmodyfikuje odpowiednio operacji przetwarzania, Europejski Inspektor Ochrony Danych może skorzystać z uprawnień nadanych mu na mocy art. 46 ust. 3.

4. Europejski Inspektor Ochrony Danych utrzymuje rejestr wszystkich operacji przetwarzania, o których został powiadomiony na podstawie ust. 1.Taki rejestr łączy się z rejestrem, o którym mowa w art. 27 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Artykuł  43

Rejestrowanie i dokumentowanie

1. Do celów weryfikacji zgodnego z prawem przetwarzania danych, samodzielnego monitorowania i zapewniania właściwej integralności i bezpieczeństwa danych Europol prowadzi ewidencję gromadzenia, zmiany, dostępu, odzyskiwania, ujawniania, łączenia lub usuwania danych osobowych bądź dostępu do nich. Takie rejestry lub dokumentacja są usuwane po trzech latach, chyba że dane są wciąż potrzebne do trwających kontroli. Nie ma możliwości zmiany rejestrów. [Popr. 177]

2. Rejestry lub dokumentacja sporządzone na mocy ust. 1 są udostępniane Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych w celu kontroli ochrony danych. Europejski Inspektor Ochrony Danych wykorzystuje te informacje wyłącznie w celu kontroli ochrony danych oraz zapewnienia odpowiedniego przetwarzania danych, jak również integralności i bezpieczeństwa danych.

Artykuł  44

Inspektor ochrony danych

1. Zarząd powołuje inspektora ochrony danych, który jest członkiem personelu. Inspektor wypełnia swoje obowiązki, działając niezależnie.

2. Inspektor ochrony danych jest wybierany na podstawie swoich osobistych i zawodowych kwalifikacji, a w szczególności swojej wiedzy fachowej na temat ochrony danych.

3. Wybór inspektora ochrony danych nie może powodować konfliktu interesów między jego obowiązkami jako inspektora ochrony danych a innymi obowiązkami urzędowymi, szczególnie w odniesieniu do stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia.

4. Inspektor ochrony danych zostaje powołany na okres od dwóch do pięciu lat. Może on zostać ponownie powołany na maksymalny łączny okres dziesięciu lat. Może być zwolniony ze stanowiska inspektora ochrony danych przez instytucję lub organ Wspólnoty, który go powołał, tylko za zgodą Europejskiego Inspektora Ochrony Danych lub jeżeli przestał spełniać warunki konieczne dla wykonywania swoich obowiązków.

5. Po powołaniu na stanowisko inspektor ochrony danych jest rejestrowany u Europejskiego Inspektora Ochrony Danych przez instytucję lub organ, który go powołał.

6. W odniesieniu do wykonywania swoich obowiązków inspektor ochrony danych nie może otrzymywać żadnych instrukcji.

7. Inspektor ochrony danych realizuje w szczególności następujące zadania w odniesieniu do danych osobowych, z wyjątkiem danych osobowych pracowników Europolu oraz administracyjnych danych osobowych:

a) zapewnia w sposób niezależny legalność i zgodność z przepisami wewnętrzne stosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych; [Popr. 178]

b) zapewnia prowadzenie rejestru przekazywanych i otrzymywanych danych osobowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

c) dopilnowuje, aby osoby, których dane dotyczą, były na swój wniosek informowane o prawach przysługujących im na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) współpracuje z pracownikami Europolu odpowiedzialnymi za procedury, szkolenia i doradztwo w zakresie przetwarzania danych;

e) współpracuje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, szczególnie w odniesieniu do operacji przetwarzania, o których mowa w art. 42; [Popr. 179]

f) przygotowuje roczne sprawozdanie i przekazuje je zarządowi oraz Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych;

fa) stanowi punkt kontaktowy dla wniosków o dostęp składanych na podstawie art. 39; [Popr. 180]

fb) prowadzi wykaz wszystkich operacji przetwarzania danych przez Europol, w tym - w stosownych przypadkach - informacji dotyczących celu przetwarzania, kategorii danych, odbiorców, terminów blokowania i usuwania danych, przekazywania danych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym, a także środków bezpieczeństwa; [Popr. 181]

fc) prowadzi rejestr incydentów i przypadków naruszenia bezpieczeństwa, które mają wpływ na operacyjne lub administracyjne dane osobowe. [Popr. 182]

8. Ponadto inspektor ochrony danych pełni funkcje przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 w odniesieniu do danych osobowych pracowników Europolu oraz administracyjnych danych osobowych. [Popr. 183]

9. W ramach wykonywania swoich zadań inspektor ochrony danych ma dostęp do wszystkich danych przetwarzanych przez Europol i do wszystkich pomieszczeń Europolu. Taki dostęp jest możliwy w dowolnym momencie i bez wcześniejszego ubiegania się o dostęp. [Popr. 184]

10. Jeśli inspektor ochrony danych uzna, że przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące przetwarzania danych osobowych nie są przestrzegane, informuje o tym dyrektora wykonawczego i wzywa go do usunięcia tego naruszenia w określonym terminie. Jeśli dyrektor wykonawczy nie usunie w określonym terminie tego naruszenia związanego z przetwarzaniem danych, inspektor ochrony danych informuje zarząd i uzgadnia z nim termin udzielenia odpowiedzi. Jeżeli zarząd nie usunie w określonym terminie naruszenia związanego z przetwarzaniem danych, inspektor ochrony danych przekazuje sprawę Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych.

11. Zarząd przyjmuje przepisy wykonawcze dotyczące inspektora ochrony danych. Wspomniane przepisy wykonawcze dotyczą w szczególności procedury wyboru i odwołania ze stanowiska inspektora ochrony danych, jego zadań, obowiązków i uprawnień oraz ochrony jego niezależności. Europol zapewnia inspektorowi ochrony danych pracowników i zasoby niezbędne do wykonywania jego obowiązków. Wymienieni pracownicy mają jedynie dostęp do danych osobowych przetwarzanych w Europolu oraz do pomieszczeń Europolu w zakresie niezbędnym do realizacji swoich zadań. [Popr. 185]

11a. Inspektora ochrony danych należy wyposażyć we wszelkie środki niezbędne do realizacji jego zadań. [Popr. 186]

Artykuł  45

Nadzór ze strony krajowego organu nadzorczego

1. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy organ nadzorczy, którego zadaniem jest niezależny monitoring, zgodnie z jego prawem krajowym, dopuszczalności przesyłania, pobierania i wszelkiego przekazywania przez dane państwo członkowskie danych osobowych do Europolu oraz sprawdzanie, czy takie przesyłanie, pobieranie lub przekazywanie danych nie powoduje naruszenia praw osoby, której dane dotyczą. W tym celu krajowy organ nadzorczy ma dostęp, na poziomie pomieszczeń jednostki krajowej lub oficerów łącznikowych, do danych przedkładanych Europolowi przez jego państwo członkowskie zgodnie z właściwymi procedurami krajowymi.

2. Na potrzeby pełnienia funkcji nadzorczej krajowe organy nadzorcze otrzymują dostęp do biur i dokumentów swoich oficerów łącznikowych w Europolu.

3. Zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi, krajowe organy nadzorcze nadzorują działalność jednostek krajowych oraz działalność oficerów łącznikowych w zakresie, w jakim działalność ta ma związek z ochroną danych osobowych. Informują one również Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o wszelkich działaniach, jakie podejmują w odniesieniu do Europolu.

4. Każda osoba ma prawo zwrócić się do krajowego organu nadzorczego o sprawdzenie, czy przesłanie lub przekazanie Europolowi dotyczących jej danych w jakiejkolwiek formie oraz dostęp zainteresowanego państwa członkowskiego do tych danych są zgodne z prawem. Z tego prawa korzysta się zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek.

Artykuł  46

Nadzór ze strony Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

1. Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie i zapewnianie stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia odnoszących się do ochrony podstawowych praw i wolności osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez Europol oraz za doradzanie Europolowi i osobom, których dane dotyczą, we wszelkich sprawach związanych z przetwarzaniem danych osobowych. W tym celu pełni on obowiązki przewidziane w ust. 2 i korzysta z uprawnień przyznanych w ust. 3.

2. Europejski Inspektor Ochrony Danych pełni na mocy niniejszego rozporządzenia następujące obowiązki:

a) wysłuchuje skarg i bada je oraz informuje osobę, której dane dotyczą, o wyniku w odpowiednim czasie;

b) przeprowadza dochodzenia z własnej inicjatywy bądź na podstawie skarg oraz niezwłocznie informuje osoby, których dane dotyczą, o ich wyniku w rozsądnym czasie; [Popr. 187]

c) monitoruje i zapewnia stosowanie przez Europol przepisów niniejszego rozporządzenia i wszelkich innych aktów Unii odnoszących się do ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych;

d) doradza Europolowi albo z własnej inicjatywy, albo w odpowiedzi na konsultacje we wszystkich kwestiach dotyczących przetwarzania danych osobowych, w szczególności zanim przyjmie przepisy wewnętrzne związane z ochroną podstawowych praw i wolności w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych;

e) określa wyłączenia, zabezpieczenia, zezwolenia i warunki, o których mowa w art. 36 ust. 4, przedstawia ich powody oraz podaje je do wiadomości publicznej;

f) prowadzi rejestr operacji przetwarzania, o których został powiadomiony na mocy art. 42 ust. 1 i które zarejestrowano zgodnie z art. 42 ust. 4;

g) przeprowadza kontrole wstępne przetwarzania, o których został powiadomiony.

3. Na podstawie niniejszego rozporządzenia Europejski Inspektor Ochrony Danych może:

a) doradzać osobom, których dane dotyczą, w kwestii korzystania z ich praw;

b) przekazać sprawę Europolowi w przypadku domniemanego naruszenia przepisów regulujących przetwarzanie danych osobowych i w stosownych przypadkach przedstawić wnioski w sprawie usunięcia tego naruszenia i poprawy ochrony osób, których dane dotyczą;

c) nakazać, aby przyjęte zostały wnioski o skorzystanie z pewnych praw w odniesieniu do danych, gdy takie wnioski zostały odrzucone z naruszeniem art. 39 i 40;

d) ostrzegać lub upominać Europol;

e) nakazać poprawę, zablokowanie, usunięcie lub zniszczenie wszystkich danych, jeżeli były one przetwarzane z naruszeniem przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych, oraz powiadomienie o takich działaniach osób trzecich, którym dane zostały ujawnione;

f) nałożyć czasowy lub całkowity zakaz zaproponować zarządowi nałożenie czasowego lub całkowitego zakazu przetwarzania; [Popr. 189]

g) przekazać sprawę Europolowi oraz w razie potrzeby Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji;

h) przekazać sprawę Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktacie;

i) interweniować w sprawach wniesionych przed Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

4. Europejski Inspektor Ochrony Danych jest uprawniony do:

a) uzyskiwania od Europolu dostępu do wszelkich danych osobowych i wszelkich informacji niezbędnych do celów związanych z prowadzonymi przez niego postępowaniami wyjaśniającymi;

b) uzyskania dostępu do wszelkich pomieszczeń, w których Europol prowadzi działalność, jeżeli są wystarczające powody, aby przypuszczać, że prowadzona jest tam działalność podlegająca niniejszemu rozporządzeniu.

5. Europejski Inspektor Ochrony Danych sporządza roczne sprawozdanie z działalności nadzorczej w odniesieniu do Europolu. Sprawozdanie to jest częścią sprawozdania rocznego Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, o którym mowa w art. 48 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Takie sprawozdanie zawiera informacje statystyczne dotyczące skarg, dochodzeń, śledztw, przetwarzania informacji szczególnie chronionych, przekazywania danych osobowych państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym, wcześniejszego sprawdzania i powiadamiania oraz wykorzystania uprawnień, o których mowa w ust. 3.

Sprawozdanie to przekazuje się i przedstawia wspólnej grupie kontroli parlamentarnej i przekazuje się Radzie, Komisji i parlamentom narodowym. Na podstawie tego sprawozdania Parlament Europejski i Rada mogą wystąpić do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o podjęcie dodatkowych działań zmierzających do zapewnienia stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia. [Popr. 190]

6. Członkowie i pracownicy Europejskiego Inspektora Ochrony Danych podlegają obowiązkowi zachowania poufności zgodnie z art. 69.

Artykuł  47

Współpraca między Europejskim Inspektorem Ochrony Danych a krajowymi organami ochrony danych

1. Europejski Inspektor Ochrony Danych działa w ścisłej współpracy z krajowymi organami nadzorczymi w konkretnych kwestiach wymagających krajowego zaangażowania, zwłaszcza jeżeli Europejski Inspektor Ochrony Danych lub krajowy organ nadzorczy stwierdzi znaczące rozbieżności między praktykami państw członkowskich lub potencjalnie niezgodne z prawem przekazanie przy wykorzystaniu kanałów wymiany informacji Europolu, lub w kontekście kwestii podniesionych przez przynajmniej jeden krajowy organ nadzorczy w sprawie wykonania i interpretacji niniejszego rozporządzenia.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1,W ramach wykonywania obowiązków wyszczególnionych w art. 46 ust. 2 Europejski Inspektor Ochrony Danych korzysta w miarę potrzeby z wiedzy fachowej i doświadczenia krajowych organów ochrony danych osobowych. W ramach działań podejmowanych we współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych członkowie i pracownicy krajowych organów ochrony danych posiadają - przy należytym uwzględnieniu zasady pomocniczości i proporcjonalności - uprawnienia równoważne z uprawnieniami przewidzianymi w art. 46 ust. 4 i są objęci zobowiązaniami równoważnymi ze zobowiązaniami przewidzianymi w art. 46 ust. 6. Europejski Inspektor Ochrony Danych i krajowe organy nadzorcze, działając w zakresie swoich odpowiednich kompetencji, wymieniają się odpowiednimi informacjami, pomagają sobie w przeprowadzaniu kontroli i inspekcji, badają trudności w interpretacji lub stosowaniu niniejszego rozporządzenia, analizują problemy związane z przeprowadzaniem niezależnego nadzoru lub korzystaniem z praw przez osoby, których dane dotyczą, sporządzają zharmonizowane wnioski dotyczące wspólnych rozwiązań wszelkich problemów oraz promują wiedzę na temat praw do ochrony danych, zależnie od potrzeb. [Popr. 191]

2a. Europejski Inspektor Ochrony Danych w pełni informuje krajowe organy nadzorcze o wszelkich kwestiach, które ich dotyczą. [Popr. 192]

2b. W przypadkach, gdy szczególne kwestie dotyczą danych pochodzących od co najmniej jednego państwa członkowskiego, Europejski Inspektor Ochrony Danych zasięga opinii odnośnych właściwych krajowych organów nadzorczych. Europejski Inspektor Ochrony Danych nie podejmuje decyzji o dalszych działaniach, zanim odnośne właściwe krajowe organy nadzorcze nie poinformują Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o zajmowanym stanowisku w terminie określonym przez EIOD, który nie może być krótszy niż dwa miesiące. EIOD z najwyższą uwagą uwzględnia stanowisko odnośnych właściwych krajowych organów nadzorczych. W przypadkach, gdy EIOD nie zamierza uwzględnić tego stanowiska, informuje o tym odnośne organy i dostarcza uzasadnienia. W przypadkach uznanych przez EIOD za nadzwyczaj pilne może on podjąć natychmiastowe działania. W takich przypadkach EIOD niezwłocznie informuje odnośne właściwe krajowe organy nadzorcze i uzasadnia pilny charakter sytuacji, a także podjętych działań. [Popr. 193]

2c. Europejski Inspektor Ochrony Danych zasięga opinii odnośnych właściwych krajowych organów nadzorczych przed podjęciem jakichkolwiek działań wymienionych w art. 46 ust. 3 lit. e)-h). EIOD z najwyższą uwagą uwzględnia stanowisko odnośnych właściwych krajowych organów nadzorczych przekazane w określonym przez niego terminie, który nie może być krótszy niż dwa miesiące. Jeżeli EIOD nie zamierza uwzględnić stanowiska odnośnych właściwych krajowych organów nadzorczych, informuje o tym te organy i dostarcza uzasadnienia. W przypadkach uznanych przez EIOD za nadzwyczaj pilne może on podjąć natychmiastowe działania. W takich przypadkach EIOD niezwłocznie informuje odnośne właściwe krajowe organy nadzorcze i uzasadnia pilny charakter sytuacji, a także podjętych działań. Europejski Inspektor Ochrony Danych powstrzymuje się przed podjęciem działań, jeżeli wszystkie krajowe organy nadzorcze poinformowały Europejskiego Inspektora Ochrony Danych o ich negatywnym stanowisku. [Popr. 194]

3. W razie potrzeby krajowe organy nadzorcze spotykają się Kierownictwo krajowych organów nadzorczych spotyka się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych co najmniej raz w roku, aby przedyskutować strategiczne i ogólne kwestie polityczne lub inne kwestie, o których mowa w ust. 1 i 2. Koszty takich spotkań ponosi Europejski Inspektor Ochrony Danych, który zajmuje się też ich obsługą. Podczas pierwszego spotkania przyjęty zostaje regulamin wewnętrzny. Dalsze metody pracy opracowywane są wspólnie, zależnie od potrzeb. [Popr. 195]

Artykuł  48

Administracyjne dane osobowe i dane pracowników [Popr. 196]

Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 ma zastosowanie do wszystkich danych osobowych pracowników Europolu oraz do administracyjnych danych osobowych będących w posiadaniu Europolu. [Popr. 197]

ROZDZIAŁ  VIII

ŚRODKI OCHRONY I ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Artykuł  49

Prawo do złożenia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

1. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo do złożenia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, jeżeli uważa, że przetwarzanie dotyczących jej danych osobowych nie jest zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli skarga dotyczy decyzji, o której mowa w art. 39 lub 40, Europejski Inspektor Ochrony Danych zasięga opinii krajowych organów nadzorczych lub właściwego organu sądowego w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, które było były źródłem danych, lub bezpośrednio w zainteresowanym państwie członkowskim lub zainteresowanych państwach członkowskich. Decyzja Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, która może obejmować nawet odmowę przekazania jakichkolwiek informacji, jest podejmowana w ścisłej współpracy z krajowym organem nadzorczym lub właściwym organem sądowym. [Popr. 198]

3. Jeżeli skarga dotyczy przetwarzania danych dostarczonych Europolowi przez państwo członkowskie, Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia prawidłowe przeprowadzenie niezbędnych kontroli w ścisłej współpracy z krajowym organem nadzorczym państwa członkowskiego, które dostarczyło dane, zapewnia przetwarzanie danych przez dane państwo członkowskie zgodnie z prawem i przy prawidłowym przeprowadzeniu niezbędnych kontroli. [Popr. 199]

4. Jeżeli skarga dotyczy przetwarzania danych dostarczonych Europolowi przez podmioty UE, państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe, Europejski Inspektor Ochrony Danych dopilnowuje, aby Europol przeprowadził niezbędne kontrole.

Artykuł  50

Prawo do środka odwoławczego w odniesieniu do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

Odwołania od decyzji Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wnoszone są do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Artykuł  51

Przepisy ogólne w sprawie odpowiedzialności i prawa do odszkodowania

1. Odpowiedzialność umowna Europolu jest regulowana przepisami prawa mającymi zastosowanie do danej umowy.

2. Do wydawania wyroków na podstawie wszelkich klauzul arbitrażowych zamieszczonych w umowie zawartej przez Europol właściwy jest Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

3. Nie naruszając przepisów art. 52, w przypadku odpowiedzialności pozaumownej Europol, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla porządków prawnych państw członkowskich, naprawia wszelkie szkody spowodowane przez oddziały Europolu lub jego pracowników w trakcie pełnienia przez nich obowiązków.

4. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących odszkodowania za szkody, o których mowa w ust. 3.

5. Odpowiedzialność osobistą pracowników Europolu wobec Europolu regulują przepisy regulaminu pracowniczego lub warunków zatrudnienia mające do nich zastosowanie.

Artykuł  52

Odpowiedzialność za nieprawidłowe przetwarzanie danych osobowych i prawo do odszkodowania

1. Każda osoba, która poniosła szkodę w wyniku niezgodnego z prawem przetwarzania danych, ma prawo do odszkodowania za wyrządzoną szkodę od Europolu, zgodnie z art. 340 TFUE, lub od państwa członkowskiego, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące szkodę, zgodnie z jego prawem krajowym. Osoba wnosi skargę przeciwko Europolowi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub przeciwko państwu członkowskiemu do właściwego sądu krajowego danego państwa członkowskiego.

2. Wszelkie spory między Europolem a państwami członkowskimi dotyczące ostatecznej odpowiedzialności za odszkodowanie przyznane danej osobie zgodnie z ust. 1 są kierowane do zarządu, który podejmuje decyzję większością dwóch trzecich członków, nie naruszając prawa do zakwestionowania zgodnie z art. 263 TFUE.

ROZDZIAŁ  IX

KONTROLA PARLAMENTARNA

Artykuł  53

Wspólna kontrola parlamentarna

1. Mechanizm kontroli działalności Europolu sprawowanej przez Parlament Europejski razem z parlamentami narodowymi przybiera formę małej wyspecjalizowanej struktury - wspólnej grupy kontroli parlamentarnej - utworzonej w obrębie właściwej komisji Parlamentu Europejskiego i złożonej z wszystkich członków właściwej komisji Parlamentu Europejskiego oraz jednego przedstawiciela właściwej komisji parlamentarnej każdego z państw członkowskich i jego zastępcy. Państwa o dwuizbowych systemach parlamentarnych mogą być reprezentowane przez przedstawiciela każdej z izb.

2. Posiedzenia wspólnej grupy kontroli parlamentarnej są zwoływane zawsze w pomieszczeniach Parlamentu Europejskiego przez przewodniczącego właściwej komisji Parlamentu Europejskiego. Przewodniczą im wspólnie przewodniczący właściwej komisji Parlamentu Europejskiego oraz przedstawiciel parlamentu narodowego państwa członkowskiego sprawującego rotacyjną prezydencję Rady.

3. Wspólna grupa kontroli parlamentarnej monitoruje stosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności ich wpływ na prawa podstawowe oraz wolności osób fizycznych.

4. W tym celu wspólna grupa kontroli parlamentarnej wykonuje następujące obowiązki:

1.

a) przewodniczący zarządu i, dyrektor wykonawczy i przedstawiciel Komisji stawiają się przed Parlamentem Europejskim, wspólnie z parlamentami narodowymi wspólną grupą kontroli parlamentarnej, na ich jej wniosek w celu omówienia spraw związanych z Europolem, uwzględniając w stosownych przypadkach zobowiązania do dyskrecji i poufności. Grupa może podjąć decyzję o zapraszaniu - w stosownych przypadkach - na swoje posiedzenia innych właściwych osób;

2. Kontrola parlamentarna działań Europolu dokonywana przez Parlament Europejski wraz z parlamentami narodowymi jest przeprowadzana zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

b) Europejski Inspektor Ochrony Danych stawia się przed wspólną grupą kontroli parlamentarnej na jej wniosek i co najmniej jeden raz w roku w celu omówienia kwestii związanych z ochroną praw podstawowych i wolności osób fizycznych, zwłaszcza z ochroną danych osobowych w związku z działaniami Europolu, z uwzględnieniem w stosownych przypadkach wymogu zachowania dyskrecji i poufności.

Na posiedzeniach wspólnej grupy kontroli parlamentarnej przedstawia się i omawia następujące dokumenty:

- projekty rocznych i wieloletnich programów prac, o których mowa w art. 15;

- skonsolidowane roczne sprawozdanie z działalności Europolu, o którym mowa w art. 14;

- sprawozdanie rocznego Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczące działań nadzorczych nad Europolem, o których mowa w art. 46;

- sprawozdanie z oceny sporządzone przez Komisję w celu dokonania przeglądu skuteczności i efektywności Europolu, o którym mowa w art. 70;

Na wniosek wspólnej grupy kontroli parlamentarnej stawiają się przed nią:

- wybrani kandydaci na stanowisko dyrektora wykonawczego, o których mowa w art. 56 ust. 2;

- dyrektor wykonawczy, którego kadencja ma być przedłużona, jak stanowi art. 56 ust. 5;

- dyrektor wykonawczy w celu złożenia sprawozdania z wykonywania obowiązków.

Przewodniczący zarządu informuje wspólną grupę kontroli parlamentarnej przed odwołaniem dyrektora wykonawczego ze stanowiska, a także przedstawia powody takiej decyzji.

3. 5. Oprócz obowiązku informowania i konsultowania określonego w niniejszym rozporządzeniu Ponadto Europol przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i parlamentom narodowym, wspólnej grupie kontroli parlamentarnej - uwzględniając w stosownych przypadkach obowiązek zachowania dyskrecji i poufności, - do celów informacyjnych:

a) oceny zagrożenia, analizy strategiczne i ogólne sprawozdania sytuacyjne dotyczące celu Europolu oraz wyniki badań i ocen zleconych przez Europol;

b) uzgodnienia robocze przyjęte na podstawie art. 31 ust. 1.

6. Wspólna grupa kontroli parlamentarnej może wystąpić o dostarczenie wszelkich dokumentów koniecznych do wypełniania jej obowiązków, objętych rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁶ , a także przepisami regulującymi postępowanie z informacjami poufnymi w Parlamencie Europejskim.

7. Wspólna grupa kontroli parlamentarnej może sporządzić na użytek Parlamentu Europejskiego syntezę wniosków na temat działalności nadzorczej nad Europolem. [Popr. 200]

Artykuł  54

Dostęp Parlamentu Europejskiego do informacji niejawnych przetwarzanych przez Europol lub za jego pośrednictwem

1. Do celów umożliwienia Parlamentowi Europejskiemu przeprowadzenia kontroli parlamentarnej działań Europolu zgodnie z art. 53, dostęp do informacji niejawnych Unii Europejskiej oraz informacji jawnych szczególnie chronionych, przetwarzanych przez Europol lub za jego pośrednictwem może zostać zostaje przyznany na wniosek Parlamentowi Europejskiemu wspólnej grupie kontroli parlamentarnej i jego jej przedstawicielom oraz, w stosownych przypadkach, po wyrażeniu zgody przez podmiot przekazujący dane.

2. Z uwagi na niejawny i wrażliwy charakter wspomnianych informacji dostęp do informacji niejawnych Unii Europejskiej i informacji jawnych szczególnie chronionych jest zgodny z podstawowymi zasadami i minimalnymi normami, o których mowa w art. 69. przepisami regulującymi postępowanie z informacjami poufnymi w Parlamencie Europejskim ¹⁷ . Dalsze kwestie szczegółowe w tym względzie są mogą być regulowane w ramach uzgodnień roboczych zawartych między Europolem a Parlamentem Europejskim. [Popr. 201]

ROZDZIAŁ  X

PERSONEL

Artykuł  55

Przepisy ogólne

1. Regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników oraz przepisy przyjęte w drodze porozumienia między instytucjami Unii dotyczące wykonania tego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia innych pracowników mają zastosowanie do personelu Europolu z wyjątkiem tych pracowników, którzy w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia są objęci umowami zawartymi przez Europol, jak wskazano w konwencji o Europolu.

2. Personel Europolu składa się z personelu zatrudnionego na czas określony lub personelu kontraktowego. Zarząd decyduje, które stanowiska czasowe przewidziane w planie zatrudnienia mogą być obsadzane jedynie przez pracowników zaangażowanych z właściwych organów państw członkowskich. Osoby zatrudniane w celu obsadzenia takich stanowisk są pracownikami zatrudnionymi na czas określony i mogą być z nimi zawierane jedynie umowy o pracę na czas określony, które można jednokrotnie przedłużyć na czas określony.

2a. Organ powołujący wykorzystuje w pełni możliwości przewidziane w regulaminie pracowniczym i zapewnia wyspecjalizowanych pracowników, takich jak eksperci w dziedzinie informatyki z wyższej grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, zgodnie z ich kwalifikacjami, w celu perfekcyjnego wykonywania zadań Agencji zgodnie z art. 4. [Popr. 202]

Artykuł  56

Dyrektor wykonawczy

1. Dyrektor wykonawczy jest zatrudniany w Europolu na czas określony, zgodnie z art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników.

2. Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd z listy kandydatów zaproponowanej przez Komisję na podstawie otwartej i przejrzystej procedury naboru. zgodnie z procedurą współpracy, która przebiega w następujący sposób:

a) na podstawie listy co najmniej trzech kandydatów zaproponowanych przez komisję złożoną z przedstawiciela Komisji w zarządzie oraz dwóch innych członków zarządu, w następstwie otwartej i przejrzystej procedury selekcji, kandydaci - przed mianowaniem - będą proszeni o wystąpienie przed Radą i wspólną grupą kontroli parlamentarnej i o udzielenie odpowiedzi na pytania;

b) wspólna grupa kontroli parlamentarnej i Rada wyrażają następnie swoją opinię i określają preferowaną kolejność kandydatów;

c) zarząd powołuje dyrektora wykonawczego z uwzględnieniem tych opinii.

Do celów zawarcia umowy z dyrektorem wykonawczym Europol jest reprezentowany przez przewodniczącego zarządu.

Przed powołaniem kandydat wybrany przez zarząd może zostać wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji. [Popr. 203]

3. Kadencja dyrektora wykonawczego trwa pięć lat. Przed upływem tego okresu Komisja przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się ocenę pracy dyrektora wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Europolem w przyszłości.

4. Zarząd, działając na wniosek Komisji w porozumieniu ze wspólną grupą kontroli parlamentarnej i działając na wniosek Komisji, która uwzględnia ocenę wskazaną w ust. 3, może przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat. [Popr. 204]

5. Zarząd informuje Parlament Europejski o zamiarze przedłużenia kadencji dyrektora wykonawczego. W ciągu miesiąca poprzedzającego przedłużenie jego kadencji dyrektor wykonawczy może zostać zostaje wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego wspólną grupą kontroli parlamentarnej i do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji. [Popr. 205]

6. Dyrektor wykonawczy, którego kadencja została przedłużona, nie może uczestniczyć w kolejnej procedurze naboru na to samo stanowisko na koniec całego okresu jego kadencji.

7. Dyrektor wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie na mocy decyzji zarządu działającego na wniosek Komisji wyjaśnionej wspólnej grupie kontroli parlamentarnej. [Popr. 206]

8. Zarząd podejmuje decyzje w sprawie mianowania, przedłużenia kadencji oraz usunięcia ze stanowiska dyrektora wykonawczego lub zastępców dyrektora wykonawczego większością dwóch trzecich członków uprawnionych do głosowania.

Artykuł  57

Zastępcy dyrektora wykonawczego

1. Dyrektora wykonawczego wspiera czterech trzech zastępców dyrektora wykonawczego, w tym jeden odpowiedzialny za szkolenia. Zastępca dyrektora wykonawczego ds. szkoleń jest odpowiedzialny za zarządzanie Akademią Europolu i jej działaniami. Dyrektor wykonawczy określa zadania pozostałych zastępców. [Popr. 207]

2. Do zastępców dyrektora wykonawczego ma zastosowanie art. 56. Mianowanie zastępców lub ich odwołanie ze stanowiska jest wcześniej konsultowane z dyrektorem wykonawczym.

Artykuł  58

Oddelegowani eksperci krajowi i inny personel

1. Europol może także korzystać z usług oddelegowanych ekspertów krajowych lub innego personelu niezatrudnionego przez agencję.

2. Zarząd przyjmuje decyzję ustanawiającą zasady delegowania ekspertów krajowych do Europolu.

Rozdział  XI

PRZEPISY FINANSOWE

Artykuł  59

Budżet

1. Preliminarz wszystkich dochodów i wydatków Europolu jest przygotowywany na każdy rok budżetowy, który odpowiada rokowi kalendarzowemu, i jest wykazywany w budżecie Europolu.

2. Budżet Europolu jest zrównoważony pod względem dochodów i wydatków.

3. Bez uszczerbku dla innych zasobów dochody Europolu obejmują wkład Unii zapisany w budżecie ogólnym Unii Europejskiej.

4. Europol może korzystać z finansowania Unii w formie umów o delegowaniu zadań bądź w formie dotacji ad hoc i dotacji nadzwyczajnych zgodnie z przepisami odpowiednich instrumentów wspierających politykę Unii.

5. Wydatki Europolu obejmują wynagrodzenia personelu, wydatki administracyjne i związane z infrastrukturą oraz koszty operacyjne.

Artykuł  60

Uchwalenie budżetu

1. Co roku dyrektor wykonawczy sporządza projekt preliminarza dochodów i wydatków Europolu na kolejny rok budżetowy, zawierający plan zatrudnienia, i przesyła go zarządowi.

2. Na podstawie tego projektu zarząd opracowuje wstępny projekt preliminarza dochodów i wydatków Europolu na kolejny rok budżetowy. Co roku wstępny projekt preliminarza dochodów i wydatków Europolu przesyłany jest Komisji do dnia [data określona w ramowym rozporządzeniu finansowym]. Zarząd przesyła Komisji, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie i przedstawia ostateczny projekt preliminarza, który zawiera projekt planu zatrudnienia, wspólnej grupie kontroli parlamentarnej, Komisji, Radzie i parlamentom narodowym, do dnia 31 marca. [Popr. 208]

3. Komisja przesyła preliminarz Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ("władza budżetowa") wraz z projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

4. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej szacunki, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwoty wkładu, jaki ma być opłacony z budżetu ogólnego, i przedstawia je władzy budżetowej zgodnie z art. 313 i 314 TFUE.

5. Władza budżetowa zatwierdza środki przewidziane na wkład dla Europolu.

6. Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia Europolu.

7. Zarząd przyjmuje budżet Europolu. Budżet staje się ostateczny po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii. W razie potrzeby budżet jest odpowiednio dostosowywany.

8. W przypadku jakichkolwiek projektów, w szczególności projektów budowlanych, które mogą mieć znaczący wpływ na budżet, zastosowanie mają przepisy [ramowego rozporządzenia finansowego].

Artykuł  61

Wykonanie budżetu

1. Za wykonanie budżetu Europolu odpowiada dyrektor wykonawczy.

2. Co roku dyrektor wykonawczy przesyła władzy budżetowej wszelkie informacje istotne z punktu widzenia wyników procedur oceny.

Artykuł  62

Prezentacja sprawozdania finansowego i absolutorium

1. Do dnia 1 marca następującego po zakończeniu każdego roku budżetowego księgowy Europolu przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

2. Europol przesyła sprawozdanie dotyczące zarządzania budżetem i finansami Parlamentowi Europejskiemu i przedkłada je wspólnej grupie kontroli parlamentarnej, Radzie i Trybunałowi Obrachunkowemu do dnia 31 marca kolejnego roku budżetowego. [Popr. 209]

3. Do dnia 31 marca następującego po zakończeniu każdego roku budżetowego księgowy Komisji przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu tymczasowe sprawozdanie finansowe Europolu skonsolidowane ze sprawozdaniem finansowym Komisji.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego na temat tymczasowego sprawozdania finansowego Europolu, zgodnie z przepisami art. 148 rozporządzenia finansowego, księgowy sporządza końcowe sprawozdanie finansowe Europolu. Dyrektor wykonawczy przedstawia to sprawozdanie zarządowi do zaopiniowania.

5. Zarząd przedstawia opinię na temat końcowego sprawozdania finansowego Europolu.

6. Do dnia 1 lipca następującego po zakończeniu każdego roku budżetowego dyrektor wykonawczy przekazuje i przedkłada końcowe sprawozdanie wraz z opinią zarządu do Parlamentu Europejskiego, Rady wspólnej grupie kontroli parlamentarnej, Radzie, Komisji, Trybunału Obrachunkowego i parlamentów narodowych Trybunałowi Obrachunkowemu i parlamentom narodowym. [Popr. 210]

7. Końcowe sprawozdanie jest publikowane.

8. Dyrektor wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na uwagi zawarte w jego rocznym sprawozdaniu do dnia [data określona w ramowym sprawozdaniu finansowym]. Dyrektor przesyła wymienioną odpowiedź także zarządowi.

9. Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy, zgodnie z art. 165 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

10. Do dnia 15 maja roku n + 2 Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, udziela dyrektorowi wykonawczemu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy n.

Artykuł  63

Przepisy finansowe

1. Po konsultacji z Komisją zarząd przyjmuje zasady finansowe mające zastosowanie do Europolu. Zasady te nie odbiegają od [ramowego rozporządzenia finansowego], chyba że takie różnice są szczególnie wymagane do celów działań Europolu, a Komisja wcześniej wyraziła zgodę. O wszelkich takich różnicach powiadamia się Parlament Europejski. [Popr. 211]

2. Ze względu na specyfikę członków sieci krajowych instytucji szkoleniowych, które są jedynymi organami o określonych cechach i kompetencjach technicznych na potrzeby przeprowadzenia odpowiednich działań szkoleniowych, członkowie ci mogą otrzymać dotacje bez zaproszenia do składania wniosków zgodnie z art. 190 ust. 1 lit. d) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 ¹⁸ . [Popr. 212]

ROZDZIAŁ  XII

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł  64

Status prawny

1. Europol jest organem Unii. Posiada osobowość prawną.

2. W każdym z państw członkowskich Europol posiada zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznawaną przez prawo krajowe osobom prawnym. Europol może zwłaszcza nabywać i zbywać mienie ruchome i nieruchomości oraz być stroną w postępowaniach sądowych.

3. Siedziba Europolu mieści się w Hadze, w Niderlandach.

Artykuł  65

Przywileje i immunitety

1. Wobec Europolu i jego personelu stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

2. Przywileje i immunitety oficerów łącznikowych i członków ich rodzin są przedmiotem porozumienia zawartego między Królestwem Niderlandów a innymi państwami członkowskimi. Wspomniane porozumienie przewiduje takie przywileje i immunitety, jakie są konieczne dla prawidłowego wykonania zadań oficerów łącznikowych.

Artykuł  66

Ustalenia językowe

1. Przepisy określone w rozporządzeniu nr 1 ¹⁹  mają zastosowanie do Europolu.

2. Usługi tłumaczeniowe niezbędne dla funkcjonowania Europolu świadczy Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

Artykuł  67

Przejrzystość

1. Do wszystkich dokumentów administracyjnych będących w posiadaniu Europolu ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 1049/2001. [Popr. 213]

2. Na podstawie wniosku dyrektora wykonawczego i nie później niż sześć miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zarząd przyjmuje szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w odniesieniu do dokumentów Europolu.

3. Decyzje podjęte przez Europol na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą stanowić przedmiot skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich lub sprawy wniesionej do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na warunkach określonych odpowiednio w art. 228 oraz 263 TFUE.

3a. Europol publikuje na swoich stronach internetowych listę członków zarządu oraz ekspertów zewnętrznych i wewnętrznych, wraz z ich deklaracjami o braku konfliktu interesów i życiorysami. Protokoły posiedzeń zarządu są regularnie publikowane. Europol może, dopełniając obowiązku zachowania dyskrecji i poufności, tymczasowo lub stale ograniczyć publikację dokumentów, jeśli ich publikacja może uniemożliwić Europolowi wykonywanie zadań. [Popr. 214]

Artykuł  67a

Wcześniejsze powiadamianie i mechanizm alarmowy

Komisja uruchamia system ostrzegania, jeżeli ma uzasadnione powody do obaw, że zarząd jest bliski podjęcia decyzji, które mogą być niezgodne z mandatem Europolu, naruszać prawo unijne lub stać w sprzeczności z celami polityki Unii. W takich przypadkach Komisja zwraca się do zarządu z oficjalnym zapytaniem i z wnioskiem o wstrzymanie się od przyjęcia odnośnej decyzji. Gdyby zarząd odrzucił wniosek, Komisja oficjalnie informuje o tym Parlament Europejski i Radę z myślą o szybkiej reakcji. Komisja może zwrócić się do zarządu o wstrzymanie wdrażania kontrowersyjnej decyzji do chwili zakończenia omawiania tej kwestii przez przedstawicieli instytucji. [Popr. 215]

Artykuł  68

Zwalczanie nadużyć finansowych

1. Aby ułatwić zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji i wszelkich innych nielegalnych działań na mocy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999, w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym Europol rozpocznie działalność operacyjną, przystępuje on do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ²⁰  i przyjmuje odpowiednie przepisy obowiązujące wszystkich pracowników Europolu, wykorzystując szablon zawarty w załączniku do tego porozumienia.

2. Trybunał Obrachunkowy jest uprawniony do przeprowadzania audytów, na podstawie dokumentacji i na miejscu, obejmujących wszystkich beneficjentów, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymują od Europolu środki unijne.

3. OLAF może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1073/1999 i w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, aby ustalić, czy miały miejsce nadużycia finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działania, które wywierają wpływ na interesy finansowe Unii w związku z dotacjami lub umową finansowanymi przez Europol ²¹ .

4. Nie naruszając przepisów ust. 1, 2 i 3, porozumienia o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, umowy, umowy o udzielenie dotacji i decyzje o udzieleniu dotacji przez Europol zawierają przepisy wyraźnie uprawniające Trybunał Obrachunkowy i OLAF do przeprowadzania tego rodzaju audytów i dochodzeń, zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami.

Artykuł  69

Przepisy bezpieczeństwa w zakresie ochrony informacji niejawnych

Europol ustanawia własne przepisy w zakresie obowiązków zachowania dyskrecji i poufności oraz w zakresie ochrony informacji niejawnych i szczególnie chronionych informacji jawnych, uwzględniając podstawowe zasady i minimalne normy określone w decyzji 2011/292/UE. Obejmują one m.in. przepisy dotyczące wymiany, przetwarzania i przechowywania tego rodzaju informacji.

Artykuł  70

Ocena i przegląd

1. Nie później niż pięć lat po dniu [w którym niniejsze rozporządzenie zacznie obowiązywać], a następnie co pięć lat Komisja zleca przeprowadzenie w szczególności oceny wpływu, skuteczności i efektywności Europolu oraz jego praktyk roboczych, jak również funkcjonowania mechanizmów kontroli działań Europolu przez Parlament Europejski wraz z parlamentami narodowymi. W ocenie tej uwzględnia się zwłaszcza wszelkie ewentualne potrzeby dokonania zmian w celach Europolu oraz skutki finansowe takich zmian. [Popr. 216]

2. Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i przedkłada wspólnej grupie kontroli parlamentarnej, Radzie, parlamentom narodowym i zarządowi sprawozdanie z oceny wraz ze swoimi wnioskami dotyczącymi tego sprawozdania, a w stosownych przypadkach z wnioskiem dotyczącym zmiany niniejszego rozporządzenia. Ponadto na wniosek Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i parlamentom narodowym wszelkie inne informacje dotyczące oceny. [Popr. 217]

3. W ramach co drugiej oceny Komisja dokonuje także oceny wyników osiągniętych przez Europol z uwzględnieniem jego celów, mandatu i zadań. Jeżeli Komisja uważa, że dalsze istnienie Europolu nie jest już uzasadnione w kontekście postawionych przed nim celów i zadań, może złożyć wniosek odpowiednio o zmianę lub uchylenie niniejszego rozporządzenia w trybie zwykłej procedury ustawodawczej. [Popr. 218]

Artykuł  71

Administracyjne postępowanie wyjaśniające

Działania Europolu podlegają również kontroli Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z postanowieniami art. 228 TFUE.

Artykuł  72

Siedziba

1. Niezbędne ustalenia dotyczące pomieszczeń, jakie należy zapewnić Europolowi w przyjmującym państwie członkowskim, i obiektów udostępnianych przez to państwo członkowskie, a także przepisy szczególne mające zastosowanie do dyrektora wykonawczego, członków zarządu, personelu Europolu i do członków ich rodzin w przyjmującym państwie członkowskim określane są w porozumieniu w sprawie siedziby zawieranym między Europolem a przyjmującym państwem członkowskim po uzyskaniu zgody zarządu i nie później niż [dwa lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia].

2. Państwo członkowskie przyjmujące Europol zapewnia najlepsze możliwe warunki do prowadzenia działalności, w tym wielojęzyczne placówki szkolne o orientacji europejskiej i odpowiednie połączenia komunikacyjne.

Rozdział  XIII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł  73

Ogólne następstwo prawne

1. Europol ustanowiony niniejszym rozporządzeniem jest ogólnym następcą prawnym w odniesieniu do wszystkich zawartych umów, zaciągniętych zobowiązań i praw nabytych przez Europol ustanowiony decyzją Rady 2009/371/WSiSW oraz CEPOL ustanowione decyzją Rady 2005/681/WSiSW. [Popr. 219]

2. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na moc prawną umów zawartych przez Europol, jak ustanowiono w decyzji Rady 2009/371/WSiSW, przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na moc prawną umów zawartych przez CEPOL, jak ustanowiono w decyzji Rady 2005/681/WSiSW, przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. [Popr. 220]

4. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 3, umowa w sprawie siedziby zawarta na podstawie decyzji Rady 2005/681/ WSiSW kończy się z dniem rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. [Popr. 221]

Artykuł  74

Przepisy przejściowe w sprawie zarządu

1. Kadencja członków zarządu CEPOL-u, jak ustanowiono na podstawie art. 10 decyzji Rady 2005/681/WSiSW, upływa w dniu [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. [Popr. 222]

2. Kadencja członków zarządu Europolu, jak ustanowiono na podstawie art. 37 decyzji Rady 2009/371/WSiSW, upływa w dniu [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia].

3. W okresie między wejściem w życie a rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia zarząd, jak ustanowiono na podstawie art. 37 decyzji Rady 2009/371/WSiSW:

a) pełni funkcje zarządu, jak określono w art. 14 niniejszego rozporządzenia;

b) przygotowuje przyjęcie przepisów w zakresie obowiązków zachowania poufności i dyskrecji oraz w zakresie ochrony informacji niejawnych UE, o których mowa w art. 69 niniejszego rozporządzenia;

c) przygotowuje każdy instrument niezbędny do zastosowania niniejszego rozporządzenia; oraz

d) dokonuje zmiany nielegislacyjnych środków wykonawczych do decyzji 2009/371/WSiSW, aby umożliwić zarządowi utworzonemu na mocy art. 13 niniejszego rozporządzenia podjęcie decyzji zgodnie z art. 78 ust. 2.

4. Komisja podejmuje konieczne działania niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, by zapewnić rozpoczęcie prac przez zarząd, ustanowiony zgodnie z art. 13, w dniu [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia].

5. Nie później niż 6 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie przekazują Komisji nazwiska osób, które zostały przez nie mianowane członkami i zastępcami członków zarządu zgodnie z art. 13.

6. Pierwsze posiedzenie zarządu ustanowionego na mocy art. 13 niniejszego rozporządzenia odbywa się w dniu [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia]. Przy tej sposobności zarząd podejmie w razie potrzeby decyzję, o której mowa w art. 78 ust. 2.

6a. Zarząd opracowuje szczegółowe przepisy regulujące procedurę przewidzianą w art. 67a i przedkłada je Komisji do zatwierdzenia. [Popr. 223]

Artykuł  75

Przepisy przejściowe w sprawie dyrektora wykonawczego i zastępców dyrektora

1. Dyrektorowi wykonawczemu mianowanemu na podstawie art. 38 decyzji 2009/371/WSiSW na pozostały okres jego kadencji zostaną przydzielone obowiązki dyrektora wykonawczego przewidziane w art. 19 niniejszego rozporządzenia. Pozostałe warunki jego umowy pozostają bez zmian. Jeżeli koniec kadencji następuje po dniu [data wejście w życie niniejszego rozporządzenia], ale przed dniem [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia], zostaje ona automatycznie przedłużona o jeden rok od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli dyrektor wykonawczy nie wyraża chęci lub nie jest w stanie działać zgodnie z ust. 1, Komisja wyznacza swojego urzędnika do pełnienia funkcji tymczasowego dyrektora wykonawczego i pełnienia obowiązków powierzonych dyrektorowi wykonawczemu na maksymalny okres 18 miesięcy, do czasu mianowania, o którym mowa w art. 56.

3. Ustępy 1 i 2 mają zastosowanie do zastępców dyrektora mianowanych na podstawie art. 38 decyzji 2009/371/ WSiSW.

4. Dyrektor wykonawczy CEPOL-u, mianowany na podstawie art. 11 ust. 1 decyzji Rady 2005/681/WSiSW, jest przez pozostały okres swojej kadencji zastępcą dyrektora wykonawczego ds. szkoleń w Europolu. Pozostałe warunki jego umowy pozostają bez zmian. Jeżeli koniec kadencji następuje po dniu [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] ale przed dniem [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia], zostaje ona automatycznie przedłużona o jeden rok od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. [Popr. 224]

Artykuł  76

Przejściowe przepisy budżetowe

1. W każdym z trzech lat budżetowych następujących po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, co najmniej 8 mln EUR wydatków operacyjnych rezerwuje się na szkolenia, jak opisano w rozdziale III. [Popr. 225]

2. Procedura udzielania absolutorium w odniesieniu do budżetów zatwierdzonych na podstawie art. 42 decyzji Rady 2009/371/WSiSW jest przeprowadzana zgodnie z zasadami ustalonymi w art. 43 decyzji Rady 2009/371/WSiSW oraz przepisami finansowymi Europolu.

Rozdział  XIV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  77

Zastąpienie

Niniejsze rozporządzenie zastępuje i uchyla decyzję Rady 2009/371/WSiSW oraz decyzję Rady 2005/681/WSiSW. Odesłania do uchylonych uchylonej decyzji odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia. [Popr. 226]

Artykuł  78

Uchylenie

1. Wszystkie legislacyjne środki wdrażające wykonawcze do decyzji Rady 2009/371/WSiSW oraz decyzji Rady 2005/ 681/WSiSW uchyla się z mocą od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Wszystkie nielegislacyjne środki wykonawcze do decyzji Rady 2009/371/WSiSW ustanawiającej Europejski Urząd Policji (Europol) oraz decyzji Rady 2005/681/WSiSW ustanawiającej CEPOL wciąż obowiązują po dniu [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia], o ile zarząd Europolu nie podjął innej decyzji w ramach wykonania niniejszego rozporządzenia. [Popr. 227]

Artykuł  79

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 20 dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia [termin stosowania].

Artykuły 73, 74 i 75 stosuje się jednak od [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz przestępstw, w odniesieniu do których Europol wspiera i wzmacnia działania prowadzone przez właściwe organy państw członkowskich oraz ich wzajemną współpracę zgodnie z art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia

- terroryzm,

- przestępczość zorganizowana,

- nielegalny handel narkotykami,

- nielegalne działania związane z praniem pieniędzy,

- przestępstwa związane z substancjami jądrowymi i promieniotwórczymi,

- przemyt nielegalnych imigrantów,

- handel ludźmi,

- przestępstwa związane z pojazdami silnikowymi,

- zabójstwo, spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

- nielegalny obrót organami i tkankami ludzkimi,

- uprowadzenie, bezprawne pozbawienie wolności i wzięcie zakładników,

- rasizm i ksenofobia

- rozbój,

- nielegalny handel dobrami kultury, w tym antykami i dziełami sztuki,

- oszustwo i nadużycia finansowe, w tym nadużycia finansowe na szkodę interesów finansowych Unii,

- wymuszenie rozbójnicze,

- podrabianie i piractwo produktów,

- fałszowanie dokumentów urzędowych i obrót takimi dokumentami,

- fałszowanie pieniądza i środków płatniczych,

- przestępstwo komputerowe,

- korupcja,

- nielegalny handel bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi,

- nielegalny obrót zagrożonymi gatunkami zwierząt,

- nielegalny obrót zagrożonymi gatunkami i odmianami roślin,

- przestępstwa przeciwko środowisku naturalnemu, w tym zanieczyszczenia pochodzące ze statków,

- nielegalny obrót hormonami i innymi stymulatorami wzrostu

- niegodziwe traktowanie w celach seksualnych oraz wykorzystywanie seksualne osób fizycznych, zwłaszcza kobiet i dzieci. [Popr. 228]

ZAŁĄCZNIK  II

Kategorie danych osobowych i kategorie osób, których dane dotyczą, w odniesieniu do których gromadzi się i przetwarza dane do celów kontroli krzyżowych, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. a)

1. Dane osobowe zbierane i przetwarzane do celów kontroli krzyżowych odnoszą się do:

a) osób, które zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego państwa członkowskiego są podejrzane o popełnienie przestępstwa wchodzącego w zakres kompetencji Europolu lub o udział w takim przestępstwie, bądź osób skazanych za takie przestępstwo;

b) osób, wobec których istnieją faktyczne wskazania lub poważne podstawy - na mocy prawa krajowego zainteresowanego państwa członkowskiego - aby podejrzewać, że popełnią przestępstwo wchodzące w zakres kompetencji Europolu.

2. Dane odnoszące się do osób, o których mowa w pkt 1, mogą obejmować jedynie następujące kategorie danych osobowych:

a) nazwisko, nazwisko rodowe, imiona oraz wszelkie pseudonimy lub nazwisko przybrane;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) obywatelstwo;

d) płeć;

e) miejsce zamieszkania, zawód i miejsce pobytu danej osoby;

f) numery ubezpieczenia społecznego, prawa jazdy, dane z dokumentów tożsamości i dane paszportowe; oraz

g) w razie konieczności inne cechy charakterystyczne, które mogą ułatwić identyfikację, w tym wszelkie specyficzne obiektywne cechy charakterystyczne niepodlegające zmianom, takie jak dane daktyloskopijne i profil DNA (ustalony na podstawie niekodującej części DNA).

3. W uzupełnieniu do danych, o których mowa w pkt 2, i zgodnie z kategoriami danych osobowych dotyczących osób, o których mowa w pkt 1, mogą być zbierane i przetwarzane następujące dane dotyczące:

a) przestępstw, domniemanych przestępstw wraz z czasem, miejscem i sposobem ich (domniemanego) popełnienia;

b) środków jakie zostały lub mogą zostać wykorzystane do popełnienia tych przestępstw, w tym informacji dotyczących osób prawnych;

c) służb zajmujących się sprawą i odpowiednich numerów akt;

d) domniemanego członkostwa w organizacji przestępczej;

e) wyroków skazujących, w przypadku gdy dotyczą przestępstw wchodzących w zakres kompetencji Europolu;

f) stron wprowadzających dane.

Powyższe dane mogą zostać przekazane Europolowi, nawet wówczas gdy nie zawierają jeszcze odniesienia do osób.

4. Dodatkowe informacje, będące w posiadaniu Europolu lub jednostek krajowych, dotyczące osób, o których mowa w pkt 1, mogą być przekazywane dowolnej jednostce krajowej lub Europolowi na wniosek jednego z tych podmiotów. Jednostki krajowe przekazują informacje zgodnie ze swoim prawem krajowym.

5. W przypadku ostatecznego odstąpienia od postępowania przeciw danej osobie lub w przypadku ostatecznego uniewinnienia takiej osoby, dane dotyczące sprawy, w odniesieniu do której podjęto taką decyzję, zostają usunięte.

ZAŁĄCZNIK  III

Kategorie danych osobowych i kategorie osób, których dane dotyczą, w odniesieniu do których gromadzi się i przetwarza dane do celów analiz strategicznych lub innych analiz o bardziej ogólnym charakterze oraz do celów analiz operacyjnych (o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. b) i c)).

1. Dane osobowe gromadzone i przetwarzane do celów analiz strategicznych lub innych analiz o bardziej ogólnym charakterze oraz analiz operacyjnych odnoszą się do:

a) osób, które zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego państwa członkowskiego są podejrzane o popełnienie przestępstwa wchodzącego w zakres kompetencji Europolu lub o udział w takim przestępstwie, bądź osób skazanych za takie przestępstwo;

b) osób, wobec których istnieją faktyczne wskazania lub poważne podstawy - na mocy prawa krajowego zainteresowanego państwa członkowskiego - aby podejrzewać, że popełnią przestępstwo wchodzące w zakres kompetencji Europolu;

c) osób, które mogą zostać wezwane do złożenia zeznań w śledztwach lub dochodzeniach w związku z rozpatrywanymi przestępstwami lub w dalszym postępowaniu karnym;

d) osób będących ofiarami jednego z rozpatrywanych przestępstw lub osób, w odniesieniu do których pewne fakty dają podstawy, aby uważać, iż mogą stać się ofiarami takiego przestępstwa;

e) kontaktów i osób powiązanych; oraz

f) osób, które mogą dostarczyć informacji na temat rozpatrywanych przestępstw.

2. Następujące kategorie danych osobowych, w tym powiązane dane administracyjne, mogą być przetwarzane w stosunku do kategorii osób, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b):

a) dane osobowe:

(i) obecne i poprzednie nazwiska;

(ii) obecne i poprzednie imiona;

(iii) nazwisko rodowe;

(iv) nazwisko i imię ojca (w razie potrzeby do celów identyfikacji);

(v) nazwisko i imię matki (w razie potrzeby do celów identyfikacji);

(vi) płeć;

(vii) data urodzenia;

(viii) miejsce urodzenia;

(ix) obywatelstwo;

(x) stan cywilny;

(xi) pseudonim;

(xii) przydomek;

(xiii) nazwisko przybrane lub fałszywe;

(xiv) obecne i poprzednie miejsce zamieszkania lub stałego pobytu;

b) opis fizyczny:

(i) opis fizyczny;

(ii) znaki szczególne (znamiona/blizny/tatuaże itd.);

c) środki ustalenia tożsamości:

(i) dokumenty tożsamości/prawo jazdy;

(ii) krajowy dowód osobisty/numery paszportu;

(iii) krajowy numer identyfikacyjny/numer ubezpieczenia społecznego, jeżeli dotyczy;

(iv) wizerunki graficzne i inne informacje dotyczące wyglądu;

(v) kryminalistyczne informacje służące ustaleniu tożsamości, takie jak odciski palców, profil DNA (ustalony na podstawie niekodującej części DNA), profil głosu, grupa krwi, dane stomatologiczne;

d) zawód i umiejętności:

(i) obecne miejsce zatrudnienia i zawód;

(ii) poprzednie miejsce zatrudnienia i zawód;

(iii) wykształcenie (szkoła/uczelnia wyższa/wykształcenie zawodowe);

(iv) kwalifikacje;

(v) umiejętności i inne dziedziny wiedzy (języki/inne);

e) informacje ekonomiczne i finansowe:

(i) dane finansowe (rachunki bankowe i kody, karty kredytowe itp.);

(ii) posiadana gotówka;

(iii) posiadane akcje/inne aktywa;

(iv) dane dotyczące mienia;

(v) powiązania z przedsiębiorstwami;

(vi) informacje dotyczące banków i kredytów;

(vii) sytuacja podatkowa;

(viii) inne informacje obrazujące zarządzanie przez daną osobę jej sprawami finansowymi;

f) dane dotyczące zachowania:

(i) styl życia (np. życie ponad stan) oraz rutynowe zachowania;

(ii) przemieszczanie się;

(iii) odwiedzane miejsca;

(iv) broń i inne niebezpieczne przedmioty;

(v) ocena pod względem niebezpieczeństwa;

(vi) szczególne zagrożenia, takie jak prawdopodobieństwo ucieczki, korzystanie z podwójnych agentów, powiązania z funkcjonariuszami organów ścigania;

(vii) cechy i profile związane z przestępczością;

(viii) nadużywanie narkotyków;

g) kontakty i osoby powiązane, w tym rodzaj i charakter danego kontaktu lub powiązania;

h) wykorzystywane środki komunikacji, takie jak telefon (stacjonarny/komórkowy), faks, pager, poczta elektroniczna, adresy pocztowe, połączenie (połączenia) internetowe;

i) wykorzystywane środki transportu, takie jak pojazdy, łodzie, statki powietrzne, w tym informacje służące identyfikacji tych środków transportu (numery rejestracyjne);

j) informacje dotyczące działalności przestępczej:

(i) poprzednie wyroki skazujące;

(ii) podejrzewany udział w działalności przestępczej;

(iii) sposoby działania;

(iv) środki, jakie zostały lub mogą zostać wykorzystane do przygotowania lub popełnienia przestępstw;

(v) członkostwo w grupach/organizacjach przestępczych oraz pozycja w danej grupie/organizacji;

(vi) rola w organizacji przestępczej;

(vii) geograficzny zakres działalności przestępczej;

(viii) materiał zebrany w trakcie dochodzenia, taki jak nagrania wideo i fotografie;

k) odniesienia do innych systemów informacyjnych, w których są przechowywane informacje dotyczące danej osoby:

(i) Europol;

(ii) policja/organy celne;

(iii) inne organy ścigania;

(iv) organizacje międzynarodowe;

(v) podmioty publiczne;

(vi) podmioty prywatne;

l) informacje dotyczące osób prawnych związanych z danymi, o których mowa w lit. e) i j):

(i) określenie osoby prawnej;

(ii) lokalizacja;

(iii) data i miejsce utworzenia;

(iv) administracyjny numer rejestracyjny;

(v) forma prawna;

(vi) kapitał;

(vii) obszar działalności;

(viii) krajowe i międzynarodowe spółki zależne;

(ix) dyrektorzy;

(x) powiązania z bankami.

3. "Kontakty i osoby powiązane", o których mowa w pkt. 1 lit. e), to osoby, co do których istnieją wystarczające podstawy, aby uważać, że można dzięki nim uzyskać istotne dla analizy informacje dotyczące osób, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b) niniejszego załącznika, pod warunkiem że nie należą do jednej z kategorii osób, o których mowa w pkt 1 lit. a), b), c), d) i f). "Kontakty" to osoby, które utrzymują sporadyczne kontakty z osobami, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b). "Osoby powiązane" to osoby, które utrzymują regularne kontakty z osobami, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b).

W stosunku do kontaktów i osób powiązanych dane określone w pkt 2 mogą być przechowywane, jeżeli zachodzi taka konieczność, pod warunkiem że istnieją podstawy, by przyjąć, że takie dane są wymagane do analizy roli takich osób jako kontaktów lub osób powiązanych.

W tym kontekście przestrzegane są następujące zasady:

a) związek tych osób z osobami, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), wyjaśnia się w jak najkrótszym terminie;

b) jeżeli przyjęte założenia o istnieniu związku między tymi osobami a osobami, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), okażą się nieuzasadnione, dane zostają niezwłocznie usunięte;

c) jeżeli osoby takie są podejrzane o popełnienie przestępstwa, którego zwalczanie wchodzi w zakres kompetencji Europolu lub zostały skazane za takie przestępstwo, bądź jeżeli istnieją - zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego państwa członkowskiego - faktyczne przesłanki lub uzasadnione powody, by uważać, że popełnią one takie przestępstwo, przechowywać można wszystkie dane wymienione w pkt 2;

d) nie przechowuje się danych dotyczących kontaktów i osób powiązanych z kontaktami ani danych dotyczących kontaktów i osób powiązanych z osobami powiązanymi, z wyjątkiem danych dotyczących rodzaju i charakteru ich kontaktów lub powiązań z osobami, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b);

e) jeżeli nie jest możliwe wyjaśnienie zgodnie z poprzedzającymi punktami, fakt ten uwzględnia się przy podejmowaniu decyzji o potrzebie i zakresie przechowywania danych do celów dalszej analizy.

4. Jeżeli chodzi o osoby, które - jak określono w pkt 1 lit. d) - były ofiarami jednego z rozpatrywanych przestępstw lub w odniesieniu do których pewne fakty dają podstawy, aby uważać, że mogą one stać się ofiarami takiego przestępstwa, mogą być przechowywane dane, o których mowa w pkt 2 lit. a) ppkt (i) do pkt 2 lit. c) ppkt (iii) niniejszego załącznika, jak również następujące kategorie danych:

a) dane dotyczące tożsamości ofiary;

b) powód wiktymizacji;

c) szkody (fizyczne/finansowe/psychologiczne/inne);

d) konieczność zagwarantowania anonimowości;

e) możliwość udziału w rozprawie;

f) informacje związane z przestępstwem dostarczone przez osoby, o których mowa w pkt 1 lit. d), lub za ich pośrednictwem, w tym informacje dotyczące ich związku z innymi osobami, jeżeli jest to konieczne do ustalenia tożsamości osób, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b).

Inne dane określone w pkt 2 mogą być przechowywane, jeśli jest to konieczne, pod warunkiem że istnieją podstawy, by przyjąć, że dane te są wymagane do analizy roli osoby jako ofiary lub potencjalnej ofiary.

Dane, które nie są wymagane do dalszej analizy, są usuwane.

5. Jeżeli chodzi o osoby, które - jak określono w pkt 1 lit. c) - mogłyby zostać wezwane do złożenia zeznań w dochodzeniach w związku z rozpatrywanymi przestępstwami lub w dalszym postępowaniu karnym, mogą być przechowywane dane, o których mowa w pkt 2 lit. a) ppkt (i) do pkt 2 lit. c) ppkt (iii) niniejszego załącznika, jak również kategorie danych spełniające następujące kryteria:

a) informacje związane z przestępstwem dostarczone przez takie osoby, w tym informacje dotyczące ich związku z innymi osobami włączonymi do pliku roboczego do celów analizy;

b) konieczność zagwarantowania anonimowości;

c) informacja, czy należy zagwarantować ochronę i przez kogo;

d) nowa tożsamość;

e) możliwość udziału w rozprawie.

Inne dane określone w pkt 2 mogą być przechowywane, jeśli jest to konieczne, pod warunkiem że istnieją podstawy, by przyjąć, że dane te są wymagane do analizy roli takich osób jako świadków.

Dane, które nie są wymagane do dalszej analizy, są usuwane.

6. Jeżeli chodzi o osoby, które - jak określono w pkt 1 lit. f) - mogą dostarczyć informacji na temat rozpatrywanych przestępstw, mogą być przechowywane dane, o których mowa w pkt 2 lit. a) ppkt (i) do pkt 2 lit. c) ppkt (iii) niniejszego załącznika, jak również kategorie danych spełniające następujące kryteria:

a) zakodowane dane osobowe;

b) rodzaj dostarczonych informacji;

c) konieczność zagwarantowania anonimowości;

d) informacja, czy należy zagwarantować ochronę i przez kogo;

e) nowa tożsamość;

f) możliwość udziału w rozprawie;

g) negatywne doświadczenia;

h) gratyfikacje (finansowe/przysługi).

Inne dane określone w pkt 2 mogą być przechowywane, jeśli jest to konieczne, pod warunkiem że istnieją podstawy, by przyjąć, że dane te są wymagane do analizy roli takich osób jako informatorów.

Dane, które nie są wymagane do dalszej analizy, są usuwane.

7. Jeżeli kiedykolwiek w trakcie analizy - na podstawie poważnych i potwierdzających przesłanek - stanie się jasne, że osoba powinna być ujęta w innej kategorii osób określonych w niniejszym załączniku niż kategoria, w której została pierwotnie ujęta, Europol może przetwarzać dane dotyczące tej osoby wyłącznie w takim zakresie, na jaki pozwala nowa kategoria, a wszelkie inne dane są usuwane.

Jeżeli na podstawie takich przesłanek stanie się jasne, że daną osobę należy ująć w dwóch lub w większej liczbie różnych kategorii określonych w niniejszym załączniku, Europol może przetwarzać wszystkie dane, na jakie pozwalają takie kategorie.

¹ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2014 r.

² Decyzja Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiająca Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37).

³ Dz.U. C 316 z 27.11.1995, s. 1.

⁴ Dz.U. L 256 z 1.10.2005, s. 63.

⁵ Dz.U. C 115 z 4.5.2010, s. 1.

^* Wniosek COM(2013)0048.

⁶ Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

⁷ Konwencja o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, Strasburg, 28.1.1981.

⁸ Rekomendacja Komitetu Ministrów Rady Europy nr R(87) 15 dla państw członkowskich dotycząca ochrony danych osobowych wykorzystywanych w sektorze policji z 17.9.1987.

⁹ Decyzja ramowa Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (Dz.U. L 350 z 30.12.2008, s. 60).

¹⁰ Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz wprowadzające środki mające czasowe zastosowanie do urzędników Komisji (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1. Polskie specjalne wydanie: rozdział 01 Tom 02 s. 5).

¹¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

¹² Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1).

¹³ 2011/292/UE: Decyzja Rady z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17).

¹⁴ Decyzja Rady 2005/511/WSiSW z dnia 12 lipca 2005 r. w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem poprzez wyznaczenie Europolu jako biura centralnego ds. zwalczania fałszowania euro (Dz.U. L 185 z 16.7.2005, s. 35).

¹⁵ Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

¹⁶ Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

¹⁷ Jak stanowi o tym decyzja Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2013 r.

¹⁸ Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1.

¹⁹ Rada EWG: Rozporządzenie nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385/58).

²⁰ Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.

²¹ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).