P7_TC1-COD(2011)0281 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 20 listopada 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.436.275

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 listopada 2016 r.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 20 listopada 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007

P7_TC1-COD(2011)0281

(Dz.U.UE C z dnia 24 listopada 2016 r.)

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.)

ZAŁĄCZNIK

WSPÓLNE OŚWIADCZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI

w sprawie artykułu 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)

Wynik negocjacji w odniesieniu do powołania się na art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi część ogólnego kompromisu w sprawie obecnej reformy WPR i nie narusza stanowiska żadnej instytucji dotyczącego zakresu tego przepisu oraz jakichkolwiek przyszłych zmian odnoszących się do tej kwestii, w szczególności wszelkiego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

OŚWIADCZENIE KOMISJI

w sprawie norm handlowych (związane z art. 59 ust. 1a)

Komisja jest w pełni świadoma tego, jak delikatną kwestią jest rozszerzenie stosowania norm handlowych na sektory lub produkty, które obecnie nie podlegają tym zasadom, w ramach rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynków.

Normy handlowe powinny mieć zastosowanie wyłącznie w sektorach, w których istnieją jasne oczekiwania konsumentów, oraz w przypadku gdy istnieje potrzeba poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu określonych produktów i ulepszenia jakości tych produktów, potrzeba uwzględnienia postępu technicznego lub potrzeba zapewnienia innowacyjności produktu. Normy te nie mogą ponadto stanowić obciążenia administracyjnego, powinny być zrozumiałe dla konsumentów i pozwalać na łatwe przekazywanie przez producentów informacji o cechach i właściwościach wytwarzanych przez nich produktów.

Komisja uwzględni wszelkie uzasadnione wnioski instytucji lub organizacji przedstawicielskich, a także zalecenia międzynarodowych organów, lecz zanim skorzysta ze swoich uprawnień do włączenia nowych produktów lub sektorów do art. 59 ust. 1, będzie musiała dokonać wnikliwej oceny specyfiki danego sektora i przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, oceniające w szczególności potrzeby konsumenta, koszty i obciążenia administracyjne dla podmiotów gospodarczych, w tym skutki dla rynku wewnętrznego i handlu międzynarodowego, a także korzyści dla producentów oraz konsumentów końcowych.

OŚWIADCZENIE KOMISJI

w sprawie cukru

Aby dążyć do zrównoważonego rynku oraz płynnego zaopatrzenia unijnego rynku w cukier w pozostałym okresie obowiązywania kwot cukru, Komisja zadba zarówno o interesy unijnych plantatorów buraków cukrowych, jak i o interesy rafinerii cukru trzcinowego w ramach stosowania tymczasowego mechanizmu zarządzania rynkiem ustanowionego w art. 101da rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynków.

OŚWIADCZENIE KOMISJI

w sprawie europejskiego instrumentu monitorowania cen

Komisja uznaje znaczenie gromadzenia i rozpowszechniania dostępnych danych dotyczących kształtowania się cen na różnych etapach łańcucha żywnościowego. W tym celu Komisja stworzyła instrument monitorowania cen produktów żywnościowych, którego działanie opiera się na danych zebranych przez krajowe urzędy statystyczne odnoszących się do połączonego wskaźnika cen żywności. Wspomniany instrument ma służyć przedstawieniu w jednym miejscu oraz udostępnieniu informacji o kształtowaniu się cen w łańcuchu żywnościowym oraz pozwala na porównanie, w jaki sposób kształtują się ceny określonych produktów rolnych, ceny w określonych sektorach przemysłu spożywczego i ceny określonych produktów konsumpcyjnych. Instrument ten jest stale udoskonalany, a celem będzie poszerzanie zakresu produktów łańcucha żywnościowego, które są nim objęte, i ogólnie zaspokojenie potrzeb rolników i konsumentów w zakresie większej przejrzystości i kształtowania cen żywności. Komisja będzie regularnie przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania z działania europejskiego instrumentu monitorowania cen oraz z wyników badań w ramach tego instrumentu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.