Rozporządzenie 1472/2003 otwierające i ustalające zarządzanie wspólnotowym kontyngentem taryfowym na sok winogronowy i moszcz gronowy od roku gospodarczego 2003/2004

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.211.10

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1472/2003
z dnia 20 sierpnia 2003 r.
otwierające i ustalające zarządzanie wspólnotowym kontyngentem taryfowym na sok winogronowy i moszcz gronowy od roku gospodarczego 2003/2004

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 806/2003(2), w szczególności jego art. 62 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy zawartego Porozumienia będącego częścią wielostronnych negocjacji handlowych Światowej Organizacji Handlu, Wspólnota podjęła się otwarcia rocznego kontyngentu taryfowego na przywóz 14.000 ton soku winogronowego i moszczu gronowego.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2012/96 otwierające i ustalające zarządzanie wspólnotowym kontyngentem taryfowym na sok winogronowy i moszcz gronowy od roku gospodarczego 1996/97(3), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2499/97(4), ustaliło zarządzanie niniejszym kontyngentem na podstawie dostarczenia pozwolenia na przywóz.

(3) Zarządzanie niniejszym kontyngentem należy poprawić w celu uproszczenia procedur administracyjnych i efektywności. Doświadczenie w wykorzystaniu systemu zarządzania "kto pierwszy, ten lepszy" zostało ocenione pozytywnie w przypadku innych kontyngentów taryfowych w sektorze wina. Kontyngentem taryfowym na sok winogronowy i moszcz gronowy należy zatem zarządzać zgodnie z art. 62 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, oraz na podstawie art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(5), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) 1335/2003(6).

(4) Korzyść z kontyngentu taryfowego podlega specyficznemu przeznaczeniu towaru. Nadzorowanie zgodności z przepisami dotyczącymi przeznaczenia towaru powinno być przeprowadzone przez organy celne zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000(8) oraz rozporządzeniem nr 2454/93 w odniesieniu do towarów, które są dopuszczone do swobodnego obrotu po obniżonej stawce celnej ze względu na przeznaczenie towaru.

Zważywszy na znaczną obniżkę wymaganych należności celnych i związane ryzyko finansowe w przypadku niezgodności z tymi zasadami, właściwe jest dokonanie obowiązkowego wymogu wniesienia zabezpieczenia pokrywającego to ryzyko. Zgodnie z przepisami wspólnotowego ustawodawstwa celnego organy celne wymagają zabezpieczenia w celu pokrycia ryzyka finansowego związanego z potencjalnym długiem celnym w odniesieniu do danych towarów.

(5) Właściwe jest zatem uchylenie rozporządzenia (WE) nr 2012/96 i zastąpienie go nowym.

(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Otwarcie kontyngentu taryfowego

1. 1
Kontyngent taryfowy na przywóz 14 029 ton soku winogronowego i moszczu gronowego objętych kodami CN 2009 61 90, 2009 69 11, 2009 69 19, 2009 69 51 oraz 2009 69 90 (zwanego dalej "kontyngentem taryfowym") otwiera się każdego roku na okres trwający od 1 września do 31 sierpnia następnego roku.

Kontyngent taryfowy ma numer 09.0067.

2.
Sok winogronowy i moszcz gronowy określone w ust. 1 wykorzystuje się do produkcji soku winogronowego i/lub produktów nienależących do sektora wina, takich jak napoje bezalkoholowe, dżemy i sosy.

Przetwarzanie tego soku winogronowego i moszczu gronowego przeprowadzane jest w ciągu 6 miesięcy po dopuszczeniu danych produktów do swobodnego obrotu.

Artykuł  2

Zarządzanie kontyngentem taryfowym

Kontyngent taryfowy jest zarządzany przez Komisję na postawie zasady kto pierwszy, ten lepszy, zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł  3

Należności celne

Cła stosowane w ramach kontyngentu taryfowego są stawkami ad valorem wskazanymi dla każdego kodu CN oraz, w stosunku do produktów objętych kodem CN 2009 69 11, cłem specyficznym wyrażonym w EUR/kg określonym we Wspólnej Taryfie Celnej Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

Nadzór nad przeznaczeniem towaru

W celu uzyskania korzyści z kontyngentu taryfowego, dane towary pozostają pod dozorem celnym określonym w art. 82 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz w art. 291-300 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

W drodze odstępstwa od przepisów art. 293 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, wniesienie zabezpieczenia jest obowiązkowe. Pokrywa ono różnicę należności między stawką celną państwa trzeciego erga omnes a stawką celną w ramach kontyngentu taryfowego, jak określono w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  5

Uchylenie

Niniejszym rozporządzenie (WE) nr 2012/96 traci moc.

Artykuł  6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od 1 września 2003 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 sierpnia 2003 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.

(2) Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1.

(3) Dz.U. L 269 z 22.10.1996, str. 8.

(4) Dz.U. L 345 z 16.12.1997, str. 15.

(5) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.

(6) Dz.U. L 187 z 26.7.2003, str. 16.

(7) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.

(8) Dz.U. L 311 z 12.12.2000, str. 17.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1017/2006 z dnia 4 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.183.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 2006 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.